Προσωπικά, παρακολουθώ τα ελληνικά "κομματικά" δρώμενα, όσο παρακολουθώ και τις κοκορομαχίες.Δηλαδή καθόλου.Δεν μ΄ενδιαφέρουν τα ελληνικά υποτιθέμενα "πολιτικά κόμματα" εντός η εκτός βουλής, διότι δεν είναι πολιτικά κόμματα.Δεν είναι θερμοκήπια παραγωγής πολιτικής σκέψης,δηλαδή θερμοκήπια σκέψης γιά το κοινό καλό, αλλά εκφραστές ατομικών συμφερόντων των ψηφοφόρων τους γιά την επόμενη τετραετία.
Κι΄εμένα μ΄ενδιαφέρει η Πολιτική.Δηλαδή,η παραγωγή πολιτικής σκέψης γιά το συλλογικό συμφέρον της χώρας στο μέλλον : η διαμόρφωση και η υλοποίηση δηλαδή πολιτικών, οι οποίες εφαρμοζόμενες από σήμερα, θα οδηγήσουν σε καλύτερη μοίρα το συλλογικό υποκείμενο σε 30,40,50, η 100 χρόνια από σήμερα.
Τα υπόλοιπα, όπως γιά παράδειγμα το πώς θα λύσουμε το πρόβλημα των σκουπιδιών στον τάδε Δήμο την επόμενη τετραετία,η το τι θα πρέπει να προβλέπει το φορολογικό νομοσχέδιο γιά το επόμενο έτος, δεν τα συμπεριλαμβάνω στην Πολιτική.Οχι διότι υποτιμώ αυτά τα προβλήματα, αλλά δεν τα θεωρώ Πολιτικά προβλήματα.Είναι διαχειριστικής φύσης προβλήματα, που θα μπορούσε να τα λύσει μιά εταιρία συμβούλων.Δεν χρειαζόμαστε παραγωγή Πολιτικής σκέψης και ένα ολόκληρο και δαπανηρό πολιτικό σύστημα γιά ν΄ασχοληθεί με τέτοια προβλήματα που δεν θα καταγραφούν και δεν θα επηρεάσουν την Ιστορία, και που δεν θα τα ξέρει κανείς, όπως και τις λύσεις που δόθηκαν, σε 100 χρόνια.
Θα μπορούσα να εκφράσω την άποψη μου γιά την Πολιτική και ως εξής: η Πολιτική είναι η όποια σημερινή ενέργεια/δράση των κυβερνώντων που θα έχει επίδραση η που θα επηρεάσει τις ιστορικές διεργασίες που θα αφορούν το συλλογικό υποκείμενο με θετικό/αρνητικό τρόπο,στο μέλλον.
Μ΄αυτό το σκεπτικό, η τυχόν συμμετοχή στην πολιτική ζωή της χώρας του οποιουδήποτε πολίτη, θα ήταν μιά πράξη ανιδιοτέλειας, και μιά πράξη πατριωτική.Οπως γινόταν άλλωστε και στην Αθηναική Δημοκρατία που διήρκεσε 200 ολόκληρα χρόνια.
Στην σημερινή Ελλάδα, η πολιτική ζωή όπως την εννοώ ανωτέρω, είναι ανύπαρκτη.Και φυσικά δεν μπορώ να συμμετέχω σε κάτι που δεν υπάρχει.
ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2009
Αν ξεχάσουμε όμως γιά λίγο την ανωτέρω εισαγωγή μου, που στο κάτω-κάτω, είναι η δική μου υποκειμενική άποψη της Πολιτικής,και ασχοληθούμε μ΄αυτό που αποκαλείται Πολιτική και Πολιτικό σύστημα στην σύγχρονη και παρακμιακή Ελλάδα,αυτό που μπορούμε εύκολα και αναμφίβολα να διαπιστώσουμε είναι ότι μέχρι το 2009,τα υποτιθέμενα "πολιτικά κόμματα" είχαν ένα υποτιθέμενο σχέδιο γιά την επόμενη τετραετία.
Το κάθε υποτιθέμενο "πολιτικό" κόμμα(εννοώ εδώ το ΠΑΣΟΚ και την Ν.Δ.) ανέθετε σε κάποιο από τα κομματοσκυλικά στελέχη του να γράψει ένα κυβερνητικό πρόγραμμα εκατοντάδων σελίδων.Εκεί περιγράφονταν όλα τα πιθανά αιτήματα των πελατών του "κόμματος"(με σκεπτικό πόρνης που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες πελάτη πορνείου) ώστε να εξασφαλιστεί η απόκτηση της εξουσίας γιά τα επόμενα 4 χρόνια.Οι πελάτες στην συνέχεια διάλεγαν σε ποιά πόρνη/κόμμα να δώσουν τα λεφτά τους/ψήφο τους.Τα κόμματα/πόρνες που επιλέγονταν επί 40 χρόνια ήταν η πόρνη-ΠΑΣΟΚ και η πόρνη-ΝΔ.Και οι δύο είχαν βέβαια ιδεολογικούς μανδύες γιά τα μάτια του κόσμου.
Το πορνο-"κόμματα" δεν ενδιαφέρονταν βέβαια γιά το κοινό καλό γιά την επόμενη τετραετία, ούτε βέβαια γιά το μακροπρόθεσμο κοινό καλό της χώρας.Ενδιαφέρονταν αποκλειστικά να ικανοποιήσουν τις ορέξεις των πελατών τους γιά 4 χρόνια ώστε αυτοί να πληρώσουν και πάλι το κόμμα/πορνείο γιά 4 επιπλέον χρόνια.
Σ΄αυτό το υποτιθέμενο πολιτικό σύστημα που λειτουργούσε μέχρι το 2009, εκτός από τα πορνο-κόμματα, υπήρχαν και διάφορα άλλα μικρά πολιτικά κόμματα(πραγματικά πολιτικά κόμματα) που ζητούσαν την ψήφο των ψηφοφόρων.Αυτά, είχαν(τα περισσότερα) μιά μακρόπνοη σύλληψη/πρόταση των συμφερόντων του συλλογικού υποκειμένου, αλλά είχαν όλα ιδεολογικές αγκυλώσεις και αντιπροσώπευαν το 15-20% των ψηφοφόρων.Αρα, δεν μπορούσαν ν΄αλλάξουν τίποτα ως πρός την λειτουργία του υποτιθέμενου πολιτικού συστήματος, που στην πραγματικότητα ήταν ένα πορνο-"πολιτικό" σύστημα τετραετίας.
ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΚΥΝΕΡΝΗΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 2009
Από το 2009-2010 και μετά, δηλαδή μετά την χρεωκοπία στην οποία οδήγησαν την χώρα τα δύο "κόμματα"-πόρνες, το υποτιθέμενο πολιτικό σύστημα αλλάζει πρός το χειρότερο:
-δεν προβάλλει πλέον ότι διαχειρίζεται τα κοινά γιά 4 χρόνια αλλά γιά τους επόμενους μήνες.Είναι γιά παράδειγμα γνωστή η δήλωση Σαμαρά ότι αν βγάλουμε ως χώρα το καλοκαίρι του 2013,μετά θα τα καταφέρουμε(η κάπως έτσι).
-το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται το 2009, επιλεγμένη πόρνη από τους πελάτες/ψηφοφόρους του πορνείου, και με τις περικοπές που επιβάλλονται από τους πιστωτές,δεν μπορεί ν΄ανταποκριθεί στις ορέξεις των πελατών.Οι πελάτες αρχικά δυσανασχετούν.Η πόρνη τους λέει αρχικά να μήν ανησυχούν, διότι θα λυθεί το πρόβλημα.Βλέποντας τις αντιδράσεις της πόρνης, οι πιστωτές αποφασίζουν ότι κάθε φορά που πελάτης θα μπαίνει στο πορνείο γιά να πηδήξει,η πόρνη θα τον αφήνει να βγάλει τα ρούχα του,και αμέσως μετά,θα υπάρχει ένας "αράπης"(αδιάφορο αν είναι άσπρος, μαύρος η κίτρινος) που υποχρεωτικά θα τον πηδάει.Οι πελάτες αρχικά παθαίνουν σόκ.Μετά,διαμαρτύρονται στην πόρνη και θέλουν να την λιντσάρουν.Στο τέλος αποφασίζουν ότι ήρθε η ώρα να βρούν άλλη πόρνη.Η συγκεκριμμένη πόρνη απαξιώνεται πλήρως.
-η άλλη πόρνη, η ΝΔ,αρχικά προσπαθεί να τραβήξει πελατεία που χάνει η ΠΑΣΟΚΟ-πόρνη.Το καταφέρνει, αλλά μόλις παρουσιάζονται οι πελάτες γιά εξυπηρέτηση, οι πιστωτές την ψιλιάζονται την δουλειά και απαιτούν, οι πελάτες να πηδιούνται δύο φορές:μιά με το που μπαίνουν στο πορνείο, και μιά δεύτερη με το που προσπαθούν να φύγουν από το πορνείο.Οι πελάτες είναι έξαλλοι, και υπόσχονται να μην ξαναπατήσουν.
-νέες πόρνες αναλαμβάνουν να ικανοποιήσουν τους δυσαρεστημένους πελάτες.Υπόσχονται τις ίδιες υπηρεσίες αν όχι καλύτερες από τις υπηρεσίες που προσέφεραν οι δύο πόρνες μέχρι το 2009.
-νέα "κόμματα" παρουσιάζονται όπως η Χρυσή Αυγή.Το συγκεκριμμένο κόμμα είναι ναζιστικό.Αρνείται το ολοκαύτωμα των Εβραίων.Είναι εθνικιστικό και ξενοφοβικό, δηλαδή ανθελληνικό, δεδομένου ότι ο ελληνισμός ήταν πάντα μιά προσφορά γιά την ανθρωπότητα.Ο ελληνισμός δεν έκανε ποτέ κάτι που ήταν υπέρ των συμφερόντων του, αν παράλληλα αυτό το κάτι, δεν ήταν και υπέρ των συμφερόντων της ανθρωπότητας.Αυτό το κόμμα προσφεύγει στην βία.Χτυπά, σκοτώνει αν χρειαστεί, όπως το έκαναν οι ναζιστές.Ολα αυτά, οι ψηφοφόροι της Χ.Α. τα γνωρίζουν, και παρ΄ολ'αυτά την ψηφίζουν γιά συγκεκριμμένους λόγους που θα δούμε παρακάτω.
Ετσι, μετά το 2009 έχουμε να κάνουμε μ΄ένα υποτιθέμενο πολιτικό σύστημα που δεν μπορεί πλέον να ασκήσει πολιτική τετραετίας υπέρ των ατομικών συμφερόντων των πελατών του, λόγω του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που επιβλήθηκε στην χώρα,συνεχίζει όμως να ασκεί πολιτική υπέρ των συμφερόντων των πελατών του και ενάντια στα συμφέροντα της χώρας γιά το επόμενο τρίμηνο, δηλαδή μέχρι την επόμενη επίσκεψη των ελεγκτών του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου.
Σε ότι αφορά τους ψηφοφόρους, αυτοί είναι φυσικά έξαλλοι.Κάποιοι αναζητούν νέα πορνεία/κόμματα.Αλλοι ψηφίζουν τα κόμματα με ιδεολογικές αγκυλώσεις.Κάποιοι άλλοι, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, που θυμούνται ότι από το 2006/2007 που αντιμετώπιζαν το πρόβλημα με τους λαθρο-μετανάστες και δεν μπορούσαν να μπούν στο σπίτι τους η κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα,τα κομματοσκυλικά κόμματα και τα κόμματα της αριστεράς τους είχαν χεσμένους,σκέφτονται ότι πρέπει να ψηφίσουν τους ναζιστές, όχι επειδή πιστεύουν σ΄΄ αυτή την ιδεολογία, αλλά επειδή είναι οι μόνοι που τους βοήθησαν η και γιά να τιμωρήσουν τα κομματοσκυλικά κόμματα και τα κόμματα της αριστεράς που δεν τους βοήθησαν.
ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ,ΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΑΓΚΥΛΩΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Το 2006-2007, η μαζική είσοδος λαθρο-μεταναστών κρύβεται κάτω από το χαλί από το κομματοσκυλικό πορνο-σύστημα διακυβέρνησης.Το κομματοσκυλικό σύστημα διακυβέρνησης δεν ήξερε η δεν ήθελε ν' ασχοληθεί με πραγματικά προβλήματα.Το μόνο που ενδιέφερε αυτή την μαφιόζικη συμμορία ήταν πώς θα δανειστεί χρήματα γιά να επανεκλεγεί ακόμα κι΄αν αυτά τα δάνεια έκαναν αδύνατη την επιβίωση του έθνους στο μέλλον.
Ετσι, οργάνωσε ένα σύστημα όπου οι λαθρομετανάστες απλά οδηγούντο στο κέντρο της Αθήνας.Το πού θα έμεναν, τι συνέπειες θα είχε γιά τον ντόπιο πληθυσμό, δεν απασχολούσε την μαφιόζικη συμμορία.
Κάποια στιγμή, αυτή η κατάσταση έγινε πλέον αβίωτη από εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες κατοίκους του κέντρου της Αθήνας.Δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν, να μπούν στα σπίτια τους.Ζήτησαν την βοήθεια των πορνο-κομματοσκυλικών κομμάτων, αλλά και των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων, αλλά μάταια.Μάλιστα τους είπαν και ότι είναι ρατσιστές.Ζήτησαν την βοήθεια της αστυνομίας αλλά μάταια.
Θυμάμαι το 2008 η το 2009, σε μιά ραδιοφωνική εκπομπή,μιά κυρία που είχε μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας,να παίρνει τηλέφωνο και να λέει τα εξής: σας παρακαλώ βοθήστε μας.Υπάρχει μιά συμμορία 40 μαροκινών και αλγερινών στον δρόμο που έχω το μαγαζί μου,που καθημερινά στήνει καρτέρι και μόλις δεί ηλικιωμένο του επιτίθεται.Εχουμε ενημερώσει τα κόμματα, την κυβέρνηση,την αστυνομία, τους συμπολίτες μας σε άλλες περιοχές της Αθήνας, αλλά όλοι αδιαφορούν.Τι πρέπει να κάνουμε;Να πάρουμε τα όπλα,να βρούμε μαφιόζους να μας προστατέψουν,η να ζητήσουμε την βοήθεια των ναζιστών της Χρυσής Αυγής;
Το ερώτημα δεν χρειάστηκε ν΄απαντηθεί.Η Χρυσή "ανέλαβε" δράση με έντονο "πολιτικό" ακτιβισμό από σπίτι σε σπίτι από το 2006-2007 ενώ κοιμόταν, η υπόλοιπη ελληνική κοινωνία, τα κομματοσκυλικά κόμματα, τα κόμματα της αριστεράς, και τα μέσα ενημέρωσης/υπηρέτες του κομματοσκυλισμού. Η Χρυσή Αυγή ήδη είχε εξασφαλίσει,με τον πολιτικό ακτιβισμό της, το 6% των ψήφων του Δήμου Αθηναίων πρίν το 2009, δηλαδή πρίν την κρίση, ήτοι 3% σε εθνικό επίπεδο, και χωρίς πρόσβαση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τα κομματοσκυλικά κόμματα δεν είχαν καταφέρει μόνο να οδηγήσουν την χώρα στην χρεωκοπία.Ειχαν επίσης καταφέρει με την αδιαφορία τους, αλλά και τον στρουθοκαμηλισμό των κομμάτων της αριστεράς, για τα προβλήματα που βίωναν εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες πολίτες στο κέντρο της αθήνας, να οδηγήσουν εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες πολίτες να ψηφίσουν μέσα στην απελπισία τους, ένα ναζιστικό κόμμα, ενώ ήξεραν ότι είναι ναζιστικό.Αυτή η απελπισία που οδηγεί έναν πολίτη να ψηφίσει τους ναζί ενώ ξέρει τι είναι ο ναζισμός,θα μελετηθεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος.Προσωπικά, υποπτεύομαι το συμπέρασμα: όταν ένας άνθρωπος νοιώθει τόσο ανασφαλής που δεν ξέρει αν θα βγάλει την νύχτα, και το μόνο στήριγμα του είναι ένας ναζιστής,θα ζητήσει την βοήθεια ακόμα και του ναζιστή με όποιους όρους.
Σήμερα, ο κομματοσκυλισμός βαίνει πρός το τέλος του.Αντιπολίτευση ικανή ν΄αναλάβει την εξουσία με συγκεκριμμένη πρόταση δεν υπάρχει.Τα κόμματα της Αριστεράς λόγω των κομματικών αγκυλώσεων τους, είναι και θα παραμείνουν περιθωριακά.Αυτοί που ψηφίζουν την Χρυσή Αυγή,είτε αυτή τεθεί εκτός νόμου είτε παραμείνει νόμιμο κόμμα,αντιπροσωπεύουν το 10 με 15% των ψηφοφόρων.Κάποιοι αφελείς πιστεύουν ότι το ποσοστό της θα μειωθεί μετά τον πρόσφατο φόνο στην Νίκαια.Εγώ δεν το πιστεύω.Γιά να μειωθεί το ποσοστό της Χ.Α., θα πρέπει να μελετηθεί όχι τι είναι η Χ.Α. αλλά γιατί εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι την επιλέγουν, ενώ γνωρίζουν την φύση της.Και η μελέτη αυτή δεν άρχισε στην Ελλάδα, και δεν μπορεί ν΄αρχίσει διότι η χώρα δεν έχει διανοούμενους ικανούς ν΄αναλύσουν το φαινόμενο.Μέχρι τότε, η ελληνική κοινωνία θα αρέσκεται να υποθέτει ότι η άνοδος της Χ,Α, οφείλεται στην οικονομική κρίση, παρά το γεγονός ότι η άνοδος είχε σημειωθεί πρίν την κρίση.Θα αποφεύγει επίσης ν΄αναρωτηθεί γιατί η άνοδος της Χ.Α. στους νέους είναι πολύ μεγαλύτερη από τον μέσο όρο στήριξης της Χ.Α από το σύνολο των ψηφοφόρων της Χ.Α, η από το σημερινό εκλογικό της ποσοστό.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το κομματοσκυλικό σύστημα της τετραετίας η του τριμήνου και οι συνιστώσες του,βαίνουν πρός το τέλος τους.Οι προυποθέσεις ν΄αντικαταστήσει η αξιωματική αντιπολίτευση ( όσο κι΄αν το θέλει) το κομματοσκυλικό σύστημα διακυβέρνησης,με κομματοσκυλικό σύστημα νέας ραφής, δεν υφίστανται.Μπήκαμε πλέον σε μιά νέα εποχή όπου δεν θα υπάρχουν δανεικά γιά τις επόμενες δεκαετίες, και κομματοσκυλικό σύστημα χωρίς δανεικά δεν θα μπορεί να επιβιώσει.
Η Χρυσή Αυγή, όσο κι΄αν εκφράζει ένα 10-15% των πολιτών που είναι αηδιασμένοι με το κομματοσκυλικό σύστημα, είναι ένα ναζιστικό κόμμα, δηλαδή απάνθρωπο και κατά συνέπεια ανθελληνικό.Μπορεί ν΄ανέβει ακόμα λίγο,θα κάνει με την σειρά της την πρέπουσα ζημιά στην διεθνή εικόνα της χώρας, μετά θα σταθεροποιηθεί, και μετά θ΄αρχίσει η πτώση της.
Τα κόμματα της Αριστεράς, τα μόνα πραγματικά πολιτικά κόμματα της χώρας τα τελευταία 35 χρόνια,είναι, και θα παραμείνουν αγκυλωμένα ιδεολογικά,άρα θα παραμείνουν περιθωριακά.
Ετσι, εκ πρώτης όψης, ολ΄αυτά δείχνουν ότι οδηγούμαστε σ΄ένα αδιέξοδο.Στην πραγματικότητα, οδηγούμαστε στον πάτο σε ότι αφορά την διακυβέρνηση της χώρας.Μόλις πιάσουμε πάτο, πραγματικό όμως,τότε θα προκύψει ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα μεριμνά γιά το μέλλον η το κοινό καλό του συλλογικού υποκειμένου.
Συνήθως σε μιά χώρα όπου λειτουργούν οι θεσμοί, η χώρα μεταρρυθμίζεται και καλυτερεύει το πολιτικό της σύστημα.Δεν χρειάζεται πάτο.
Ο πάτος προκύπτει ως διαδικασία, σε χώρες όπου δεν λειτουργούν οι θεσμοί η όπου δεν υπάρχει πραγματικό πολιτικό σύστημα.Τότε είναι αναπόφευκτος, αλλά και αναγκαίος.
Τότε, αυτό που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, είναι πώς φθάνει μιά χώρα στον πάτο,πώς καταλαβαίνει ότι έπιασε πραγματικά πάτο,και πώς αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση.Και παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, ως πρός το να μήν χαθούν πολλές δεκαετίες κατά την διάρκεια των οποίων η χώρα θα ζεί σε μιά αστάθεια,μέχρι τελικά να βρεί τον δρόμο της.
Πολλά μπορούν να προκύψουν στην πορεία της χώρας μας πρός τον πάτο και μέχρι να δημιουργηθεί ένα πραγματικό πολιτικό σύστημα.Η πορεία πρός τον πάτο άρχισε πρίν από 35 χρόνια,καταστράφηκαν πλήρως οι θεσμοί,το πολιτικό σύστημα μετατράπηκε σ΄ένα καρκίνωμα,το καρκίνωμα οδήγησε στην οικονομική χρεωκοπία,και πλέον είμαστε κοντά στον πάτο, αν δεν τον έχουμε ήδη φτάσει.
Θα ήταν πολύ εύκολο να φτάσουμε με ασφάλεια στον πάτο και ν΄αρχίσουμε την αντίστροφη μέτρηση.Αν οι πολίτες απαιτούσαν την τιμωρία των κομματοσκυλικών στελεχών όπως συνέβη στην Ισλανδία, και τους οδηγούσαν όλους σ΄ένα δικαστήριο ώστε κάποιοι να αθωωθούν, και κάποιοι να πάνε στην φυλακή, θα είχαμε πιάσει πάτο με ασφάλεια, και ένα νέο σύνταγμα, φτιαγμένο από τους πολίτες και όχι από τους πολιτικούς του χθές,θα μας οδηγούσε πρός ένα ασφαλές μέλλον.Θα είχαμε μάλλον αποφύγει και το έκτρωμα της Χρυσής Αυγής.Αυτό δεν συνέβη.Το τι θα συμβεί από εδώ και πέρα δεν μπορεί να το ξέρει κανείς.Η χώρα θα περάσει και από άλλες περιπέτειες μάλλον.Δεν πιστεύω όμως σε εμφύλιους πολέμους και σε πραξικοπήματα.
Ομως ότι κι΄αν γίνει, επειδή βλέπω τα πράγματα μέσα από την σκοπιά του ιστορικού χρόνου, είμαι αισιόδοξος γιά το ιστορικό μέλλον της χώρας.Η χώρα είναι πιά πολύ κοντά στον πάτο, και μετά, με όποιο κόστος, θ΄αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου