Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ

Αυτή η χώρα, όπως την γνωρίζουμε τα τελευταία 30-35 χρόνια, είναι προφανές ότι δεν μπορεί πλέον να παράγει διανοούμενους .
Είναι καλό να θυμόμαστε μερικές φορές ότι δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα.
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ένας απο τους πιό λαμπρούς διανοούμενους του εικοστού αιώνα, σκέφτηκα ότι μπορεί να μας το θυμίσει.
Οσοι γνωρίζουν την ζωή, και την διαδρομή της σκέψης του Καστοριάδη, και θαυμάζουν τον διανοούμενο, ας απολαύσουν αυτά τα βίντεο απο την εκπομπή Παρασκήνιο σε μιά έρευνα της Τέτας Παπαδοπούλου που βρήκα στο διαδίκτυο χάριν των προσπαθειών του absurdusdelirum



























ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους, το γεγονός ότι η χώρα αυτή, δεν μπορεί υπο τις σημερινές συνθήκες, να παράγει διανοούμενους του βεληνεκούς του Καστοριάδη.Ο κύριος λόγος πιστεύω ότι είναι το πολύ χαμηλό επίπεδο της Παιδείας τα τελευταία 35 χρόνια.
Το γλυφιτζούρι της δωρεάν παιδείας, έχει τσακίσει στην κυριολεξία την χώρα.
Είναι να αναρωτέται κανείς
-είναι παιδεία αυτό που προσφέρεται στα ελληνόπουλα σήμερα?
-έστω αυτή η παιδεία που προσφέρεται, είναι δωρεάν ?
Νομίζω ότι όλοι οι γονείς γνωρίζουν τις απαντήσεις σ αυτές τις ερωτήσεις, και συμφωνούν όλοι.

Ελλείψει πολιτικής ηγεσίας ικανής να θέσει τα προβλήματα και να δώσει λύσεις, το μόνο που μπορουμε να κάνουμε εμείς οι πολίτες είναι να κάνουμε προτάσεις και να ανταλλάσουμε μεταξύ μας απόψεις με σκοπό ένα είδος δημόσιας διαβούλευσης έτσι ώστε να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα για τους περισσότερους απο εμάς, και πλέον όταν μας προκύψει πολιτική ηγεσία, η κοινή γνώμη να έχει ήδη χαράξει τον δρόμο.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΛΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Το γλυφιτζούρι της δωρεάν παιδείας πρέπει να αποδομηθεί
Πρώτ απ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι τίποτα δεν είναι δωρεάν σε μιά κοινωνία.Μπορεί ένα αγαθό η μια υπηρεσία να προσφέρεται δωρεάν σ ενα μέρος της κοινωνίας, αλλά κάποιοι άλλοι το πληρώνουν.Αυτοί οι κάποιοι άλλοι έχουν ένα όριο στην κοινωνική προσφορά τους.Πέρα απο αυτό το όριο δεν μπορούν να προσφέρουν, διότι πρέπει να επιβιώσουν και οι ίδιοι.Αρα, το δωρεάν δεν είναι απεριόριστο.

Πρώτο συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι η δωρεάν παιδεία, στην πραγματικότητα είναι μιά πανάκριβη παιδεία για την ελληνική κοινωνία, το κόστος της οποίας καταβάλλεται απο την κοινωνία, μέσω της φορολογίας.
Δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ενώ ο έλληνας φορολογούμενος πληρώνει πολύ ακριβά αυτή την υπηρεσία, η υπηρεσία που προσφέρεται είναι άθλιας ποιότητας.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ

Μπροστά σ αυτές τις διαπιστώσεις, τι λέει ο κοινός νούς?

-ως προς την πανάκριβη παιδεια, και έχοντας ως στόχο να έχουν τα ελληνόπουλα ένα επίπεδο παιδείας αντίστοιχο με αυτό που έχουν οι υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες για τα δικά τους παιδιά,πρέπει να βρούμε αυτόν που θα προσφέρει με το χαμηλότερο κόστος απ όλους τους υπόλοιπους, αυτή την υπηρεσία με τις συγκεριμμένες προδιαγραφές.

-ως προς το άθλιο επίπεδο της προσφερόμενης υπηρεσίας
*αν είναι δική μας η επιχείρηση που παρέχει την υπηρεσία, θα πρέπει να απολύσουμε τον υπεύθυνο διαχειριστή, που μόνο υπεύθυνα δεν φέρθηκε, και να βρούμε κάποιον άλλο στη θέση του.Αν πάλι δεν φταίει ο διαχειριστής, τότε θα πρέπει μάλλον να κλείσουμε την επιχείρηση μας και να αναθέσουμε αυτή την προσφορά υπηρεσίας, σε κάποια άλλη επιχείρηση.
*αν η επιχείρηση δεν είναι δική μας, τότε θα πρέπει να σταματήσουμε την συνεργασία μας μ αυτή την επιχείρηση, και να βρούμε άλλη επιχείρηση που να μας παρέχει καλύτερες υπηρεσίες.
-μπορεί να απαιτηθεί να γίνουν και τα δύο συγχρόνως.

Αυτά λέει η λογική.Τί γίνεται στην πράξη τα τελευταία 30-35 χρόνια?


ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

1/Προδιαγραφές για το επίπεδο της παιδείας που θέλουμε δεν υπάρχουν.

Δεν έχουν κατά την γνώμη μου γίνει συγκριτικές μελέτες μεταξύ των ευρωπαικών εκπαιδευτικών συστημάτων και του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος , ώστε να δούμε πού πάσχουμε σε ύλη, και σε μεθόδους διδασκαλίας.Απλά γίνονται κατά καιρούς κάποιες μεταρρυθμίσεις για να γίνονται, και γίνεται και μια φιλολογική κουβέντα για τα κτιριακά προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος.Αν γίνει αναφορά στα μέσα ενημέρωσης για την παιδεία, θα είναι για κάποιο σχολείο που δεν έχει ακόμα θέρμανση ενώ είναι Δεκέμβριος,κλπ....Δεν γίνεται ποτέ λόγος για το άν θα πρέπει να διδάσκεται π.χ. η φιλοσοφία , τα αρχαία ελληνικά,τί εκπαύδευση πρέπει να έχει ένας καθηγητής για να μπορεί να διδάξει, κλπ .....
Η μόνη φορά που ετέθη θέμα προδιαγραφών, ήταν, όταν η ελληνική πολιτεία αποφάσισε ότι οι μέχρι τότε προδιαγραφές της γραπτής γλώσσας ήταν υψηλές, και αποφάσισε να καθιερώσει το μονοτονικό σύστημα για την ελληνική γλώσσα.Ετσι η ελληνική γραφή έχασε την ομορφιά της, την αρμονία της μετά απο χιλιετίες.Θυμάμαι ακόμα, την γαλλίδα καθηγήτρια στο Λύκειο απο το οποίο αποφοίτητα στην Γαλλία, στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών, όταν μας έβαζε να γράφουμε κείμενα στα Ελληνικά, να μας λέει, θαυμάστε αυτή την γραφή!Θαυμάστε την αρμονία που δίνουν οι τόνοι σ αυτή τη γραφή!Οι τόνοι είναι οι αρχιτεκτονικές πινελιές αυτής της γραφής!
Θα επανέλθω κάποια στιγμή σ αυτό το θέμα, διότι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μπερδεύονται όλα στην Ελλάδα, απο ασχετοσύνη των υπευθύνων, και απο έλλειψη λογικής κρίσης.Η μείωση των προδιαγραφών στην συγκεκριμμένη περίπτωση είχε ως αιτιολογία την δυσκολία που είχαν τα ελληνόπουλα να βάζουν τους τόνους μετά απο 2 500 χρόνια.
Δηλαδή με πονά το χέρι? Το κόβω. Να καλέσουμε ένα γιατρό μήπως, για να δούμε για ποιό λόγο πονάει το χέρι? Οχι.Κόβω το χέρι.
Αυτό είναι το επίπεδο της Πολιτικής στην Ελλάδα τα τελευταία 30-35 χρόνια.
Γι αυτό τον λόγο, νομίζω ότι δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει το γεγονός ότι δεν έχουμε προδιαγραφές.Το επιχείρημα που επικαλέστηκε η πολιτική ηγεσία για την καθιέρωση του μονοτονικού, αφανίζει την ανάγκη προδιαγραφών, διότι άν για παράδειγμα απο τις προδιαγραφές πρέκυπτε η ανάγκη να διδάσκεται η φιλοσοφία στο Λύκειο, κάποιος πολιτικός μας θα μπορούσε να προβάλλει ότι το μάθημα αυτό είναι πολύ δύσκολο για τα ελληνόπουλα, η ότι κάνει πολύ ζέστη στην Ελλάδα για να διδαχθεί ένα τέτοιο μάθημα, η ποιός ξέρει τι άλλο επιχείρημα θα προέκυπτε.
Η έλλειψη προδιαγραφών, σημαίνει με δυό λόγια ότι δεν έχουμε καταλήξει στο ποιά είναι η Παιδεία που θέλουμε.

2/Απο την στιγμή που δεν υπάρχουν προδιαγραφές δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε το κόστος της εκπαίδευσης, συγκρίνοντας το με το κόστος άλλων ευρωπαικών εκπαιδευτικών συστημάτων

Η μόνη σύγκρουση που γίνεται είναι ως ποσοστό του ΑΕΠ.Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν τα 2 κόστη είναι συγκρίσιμα ως προς την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται.
Ετσι, ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα περιορίζεται στο αν η Ελλάδα πρέπει να ξοδεύει π.χ. το 3% του ΑΕΠ η το 5% π.χ. του ΑΕΠ για την Παιδεία.
Δηλαδή, είναι σαν ρίχνουμε μέσα σ ένα τρύπιο κουβά, νερό.Πολύ νερό.Τόσο που δυσκολευόμαστε να καλύψουμε τις υπόλοιπες ανάγκες μας σε νερό.Παρ όλ αυτά οι Ελληνες δεν ενδιαφέρονται αν ο κουβάς είναι τρύπιος η όχι και αν σπαταλάται το νερό η όχι. Αυτό που ενδιαφέρει τους πάντες είναι να ρίξουμε περισσότερο νερό, στον κουβά.
Γι αυτό λέω ότι σ αυτή τη χώρα πρέπει κάποια στιγμή να επαναπατρίσουμε την λογική.

Κατά την γνώμη μου, τα χρήματα που σπαταλά αυτή η χώρα για αυτή την Παιδεία που προσφέρεται, είναι υπέρογκα.
Δηλαδή, αν θεωρήσουμε ότι η ύλη που πρέπει να διδάσκεται είναι η ύλη που διδάσκεται σήμερα, και ότι η ποιότητα των καθηγητών που θα έπρεπε να διδάσκουν, είναι η ποιότητα των καθηγητών που διδάσκουν ήδη, η γνώμη μου είναι ότι το κόστος είναι υπέρογκο.

3/Πρέπει να απολυθεί ο διαχειριστής του συστήματος της Παιδείας διότι απέτυχε και στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών αλλά και στο κόστος με το οποίο μας τιμολογεί

Πέρα απο το κόστος για το κράτος, υπάρχει και το άμεσο κόστος για την ελληνική οικογένεια για την Παιδεία (ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια,.....)
Το συνολικό κόστος της Παιδείας για την Ελληνική Οικονομία είναι δυσβάσταχτο, και δεν έχει προηγούμενο παγκοσμίως.
Και γι αυτό το κόστος μας προσφέρεται αυτή η άθλια ποιότητα εκπαίδευσης.
Ειναι προφανές ότι οι διαχειριστές αυτής της κατάστασης (Οι πολιτικοί των 2 κομμάτων εξουσίας ) πρέπει να απαλλαγούν απο τα καθήκοντα τους, και να τους απογορευτεί με ειδικό νόμο να διαχειριστούν στο μέλλον τα θέματα της Παιδείας.

Κατά την γνώμη μου, πρέπει συνοψίζοντας να γίνουν τα εξής

1/ να προδιαγραφεί ποιά είναι η παιδεία που θέλουμε για τις νέες γενιές.
2/ να υπολογιστεί το κόστος και να καταβληθει οπωσδήποτε δεδομένου ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη επένδυση για μιά χώρα απο την επένδυση στην Παιδεία.
3/Για να μπορέσει να καταβληθεί, θα πρέπει να γίνουν τομές στο σύστημα διαχείρισης
-απο την στιγμή που οι μισοι περίπου γονείς στην χώρα στέλνουν ήδη τα παιδιά τους σε
ιδιωτικό σχολείο, πρέπει να εξασφαλιστεί όσο γινεται καλύτερα η επιδότηση της παιδείας
(αυτό που λέμε δωρεάν παιδεία ) αλλά όχι οπωσδήποτε μέσω δημόσιας παιδείας.

4/ Πρέπει το Δημόσιο να ελέγχει ασφυκτικά τα ιδιωτικά σχολεία και να βάλει υψηλές προδιαγραφές.
Αν επιτευχθει αυτό, μπορεί να υπάρξει ένα μικτό σύστημα δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων το οποίο να λειτουργεί ανταγωνιστικά.
5/ Οι γονείς θα επιλέγουν το σχολείο που θέλουν, γνωρίζοντας ότι όποια κι αν είναι η επιλογή τους, το κράτος λόγω της συνταγματικής δέσμευσης για δωρεάν ας πούμε παιδεία, θα καταβάλλει στο σχολείο που θα επιλέξουν, ιδιωτικό η δημόσιο, ένα ετήσιο ποσό, που θα είναι το κόστος που θα έχει υπολογιστεί όπως προανέφερα λόγω των προδιαγραφών.Παραδείγματος χάριν, 2 000 ευρώ τον χρόνο.


Με τον τρόπο αυτό, θα αλλάξει ριζικά η Παιδεία μας
-οι γονείς θα ανακουφιστούν οικονομικά
-το κράτος θα ρυθμίζει την Παιδεία , και θα ελέγχει.Δεν θα παράγει υπηρεσίες Παιδείας.
-τα λεγόμενα σήμερα κρατικά σχολεία θα περάσουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία θα επιδοτείται για κάθε μαθητή που θα έχει.
-τα ιδιωτικά σχολεία που θα ελέγχονται αυστηρά, θα πρέπει να προσφέρουν πολύ καλές υπηρεσίες για να προσελκύσουν μαθητές.
-το κόστος της Παιδείας για το κράτος θα μειωθεί, ενώ η ποιότητα της εκπαίδευσης θα αναβαθμιστεί.
-οι γονείς δεν θα μπορούν πλέον να ρίχνουν όλες τις ευθύνες στο κράτος για την παιδεία.Θα έχουν και οι ίδιοι ευθύνη για την επιλογή του σχολείου που έκαναν.

Ολ αυτά βέβαια θα μπορέσουν να γίνουν όταν επανέλθει η λογική σ αυτή την χώρα.Μέχρι τότε θα είναι όνειρα, και θα μιλάμε για την Παιδεία περιστασιακά (με αφορμή ένα βανδαλισμό σχολείου, με αφορμή μια στέγη σχολείου που στάζει,...), η θα νομίζουμε ότι μιλάμε για την Παιδεία.