ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΚΟΜΙΖΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Αναζήτησα στο διαδίκτυο, εικόνα που να εκφράζει την αρμονία και την λογική.
Επέλεξα την εικόνα που βλέπετε (πηγή : pagesperso-orange.fr/debart/1s/pentagone_clas...)


Το κείμενο που ακολουθεί, δεν είναι καινούργιο σ αυτό το ιστολόγιο.Ηταν μέρος της πρώτης μου ανάρτησης.Σκέφτηκα να το βάλω σε ξεχωριστή ανάρτηση ώστε να είναι πιό εύκολη η εύρεση του απο τους επισκέπτες του ιστολογίου.


ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Σκοπός είναι να καταγράψω κάποιους προβληματισμούς μου για τον σύγχρονο ελληνικό κόσμο (έτσι θα αποκαλώ τον ελληνικό πολιτισμό με την ευρεία έννοια του -δηλαδή όχι με την έννοια των πολιτιστικών δημιουργιών του μόνο, αλλά με την έννοια της γενικότερης συνεισφοράς του στον παγκόσμιο πολιτισμό-).
Τι εννοώ σύγχρονο ελληνικό κόσμο (δηλαδή σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό )?
Επειδή ο σκοπός του ιστολογίου δεν είναι ο φιλοσοφικός προβληματισμός αλλά ο πολιτικός προβληματισμός, θα απλοποιήσω εσκεμμένα τις έννοιες, και θα θεωρήσω για τις ανάγκες αυτού του προβληματισμού, στο συγκεκριμμένο ιστολόγιο, ότι ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος είναι το σύνολο της συνεισφοράς των ελλήνων στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού.
Ποιοι είναι οι έλληνες?
Είναι μιά κοινότητα ανθρώπων που μοιράζεται κοινές αξίες, που μοιράζεται μιά κοινή ιστορία,που στην συντριπτική της πλειοψηφία μιλά τα ελληνικά, και που επιθυμεί ένα κοινό μέλλον.
Ποιά ήταν,και ποιά είναι η ποιά θα μπορούσε να είναι η συνεισφορά των ελλήνων στον παγκόσμιο πολιτισμό?
Η συνεισφορά του ελληνικού κόσμου στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού, όλοι ξέρουμε ότι υπήρξε τεράστια.Μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού οι πολιτισμοί που είχαν τόσο σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού, όσο ο ελληνικός κόσμος.
Ποιά είναι συνεισφορά του σύγχρονου ελληνικού κόσμου στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμου?
-ελάχιστη
Θα έπρεπε να συνεισφέρει?
Ολες οι κοινότητες ανθρώπων που μοιράζονται κοινές αξίες, που μοιράζονται μιά κοινή ιστορία, που μιλούν μιά γλώσσα, και που επιθυμούν ένα κοινό μέλλον, θα έπρεπε να συνεισφέρουν κάτι, έστω μικρό.
Διαφορετικά, θα σήμαινε ότι δεν έχουν κοινές αξίες που τις διαφοροποιούν απο τις άλλες ανθρώπινες κοινότητες.Η μή ύπαρξη κοινών αξιών διαφορετικών απο τις αξίες των λοιπών ανθρωπίνων κοινοτήτων, θα σήμαινε επίσης ότι δεν μοιράζονται μιά κοινή ιστορία και μιά κοινή γλώσσα, και δεν έχουν λόγο να έχουν ένα κοινό μέλλον.
Αφού πρέπει να συνεισφέρει,γιατί δεν το κάνει μέχρι τώρα και πώς θα μπορούσε να το κάνει?
Σ αυτό το ερώτημα επικεντρώνεται ο προβληματισμός μου σ αυτό το ιστολόγιο.
Αρα, ο προβληματισμός μου αφορά τους έλληνες που νοιώθουν ότι έχουν κάποιες κοινές αξίες μεταξύ τους που διαφέρουν απο τις αξίες των λοιπών ανθρωπίνων κοινοτήτων, που μοιράζονται μιά κοινή ιστορία, μιά κοινή γλώσσα, και επιθυμούν ένα κοινό μέλλον.
Ο προβληματισμός μου κατά συνέπεια δεν απευθύνεται π.χ. στους έχοντες ελληνικό διαβατήριο η στους ομιλούντες ελληνικά, που δεν νοιώθουν ότι μοιράζονται κάποιες κοινές αξίες με άλλους συνανθρώπους τους, οι οποίες αξίες τους διαφοροποιούν απο άλλες ανθρώπινες κοινότητες.
Με άλλα λόγια, για μένα, για να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό, πρέπει να ξέρεις σε ποιά ανθρώπινη κοινότητα ανήκεις, να συνεισφέρεις σ αυτήν, και μέσω αυτής, να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό.Δεν μπορείς ώς άτομο να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Διότι, ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν είναι τίποτ άλλο απο μιά συσσώρρευση και σύνθεση της συνεισφοράς των ανθρωπίνων κοινοτήτων του κόσμου.
Ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν έχει αυτόνομη οντότητα, δεν έχει την δική του κοινή ιστορία, δεν έχει την δική του κοινή γλώσσα,κλπ...Αντλεί ότι καλύτερο απο την πολιτιστική δημιουργία των ανθρωπίνων κοινοτήτων του κόσμου, το επεξεργάζεται (κάνει μιά παγκοσμίως αποδεκτή σύνθεση των καλύτερων πολιτιστικών δημιουργιών )και τροφοδοτεί μ αυτό,τις ανθρώπινες κοινότητες του κόσμου, ώστε αυτές να εμπλουτίσουν μ αυτή την σύνθεση τον πολιτισμό τους, και να συνεχίσουν την πολιτιστική τους δημιουργία.

Αφού λοιπόν ο ελληνικός κόσμος πρέπει να συνεισφέρει στον παγκόσμιο πολιτισμό, γιατί συνεισφέρει τόσο λίγο (τουλάχιστον έτσι φαίνεται ) απο τότε που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος και ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες, και τι πρέπει να αλλάξει ώστε να συνεισφέρει ικανοποιητικά?
Η προσέγγιση ενός τέτοιου θέματος είναι πολύ σύνθετη, και δυστυχώς δεν έχω και πολύ χρόνο να αφιερώσω καθημερινά.Κατά συνέπεια θα απαιτηθεί κάποιος χρόνος μέχρι να ολοκληρώσω την μεθοδολογία προσέγγισης.
Ετσι όπως αντιλαμβάνομαι σήμερα την προσέγγιση, θα πρέπει
-να αναλύσω τί είναι για μένα ο ελληνικός κόσμος σήμερα (ελληνικός πολιτισμός ), δηλαδή να αναλύσω ποιές είναι οι κοινές αξίες του, που τον διαφοροποιούν απο τους λοιπούς κόσμους.
-να κάνω έναν απολογισμό της δημιουργικότητας η μη αυτού του κόσμου,που όπως προανέφερα έχει τις συγκεκριμμένες κοινές αξίες, ώστε να εντοπίσω πού δημιουργεί(γεωγραφικά ), τί δημιουργεί,πώς δημιουργεί,πότε δημιουργεί (υπο ποιες συνθήκες δηλαδή )
-τέλος με βάση τα αποτελέσματα του απολογισμού,να καταλήξω σε συγκεκριμμένα πολιτικά συμπεράσματα.Δηλαδή, στην Πολιτική με την έννοια της πολιτιστικής πρότασης που θα πρέπει να προταθεί στον Ελληνικό κόσμο.
Η προσέγγιση αυτή, ενώ είναι αρκετά ξεκάθαρη στο μυαλό μου εδώ και 20 χρόνια, απαιτεί μιά μεγάλη προσπάθεια σε αριθμό ωρών.Θ απαιτηθουν χρόνια,με τον χρόνο που έχω διαθέσιμο καθημερινά να της αφιερώσω.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν άρχισα μέχρι τώρα αυτη την προσπάθεια.
Σκέφθηκα λοιπόν, απ αυτό το βήμα, να καταγράφω με διάσπαρτο τρόπο, κάθε φορά που έχω λίγο χρόνο, τους προβληματισμούς μου της στιγμής γύρω απο αυτό το θέμα.Με τον τρόπο αυτό, θα μπορέσω σταδιακά να συνθέσω τους προβληματισμούς μου (ως κομματάκια του puzzle ) και να απαντήσω στα βήματα της προσέγγισης μου όπως τα προανέφερα.


Η ΛΟΓΙΚΗ

Οταν μιλάμε για μεθοδολογία προσέγγισης, ουσιαστικά μιλάμε για λογική.
Γι αυτό, απο τα πρώτα θέματα που θα με απασχολήσουν αποσπασματικά όπως εξήγησα, είναι η θέση της λογικής στον σύγχρονο ελλληνικό κόσμο.Είναι κύρια προυπόθεση δημιουργίας πολιτισμού κατά την γνώμη μου.

Είμαι σήμερα 47 ετών, και απο τότε που επέστρεψα στην Ελλάδα και άρχισα επιτέλους να την γνωρίζω πραγματικά (το 1986), δηλαδή πρίν απο 22 χρόνια, μετά απο μιά παραμονή περίπου 16 ετών στο εξωτερικό, μου είχαν αμέσως κάνει εντύπωση τα εξής

- η έλλειψη στοιχειώδους λογικής προσέγγισης στον τρόπο σκέψης των περισσοτέρων διανοουμένων, πολιτικών, δημοσιογράφων στην πατρίδα μου, δηλαδή των ανθρώπων αυτών που υποτίθεται οτι πρέπει να διαφωτίζουν τον ελληνικό λαό, και να τον καθοδηγούν.Το ίδιο ίσχυε και για την πλειοψηφία του λαού, αλλά αυτό ισχύει για όλους τους λαούς.

-οι άνθρωποι μιας μεγαλύτερης ηλικίας που είχαν την τύχη να σπουδάσουν, ηταν πραγματικά σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν απο τους αντίστοιχους σκεπτόμενους ανθρωπους των άλλων ευρωπαικών χωρών.Η λογική ήταν παρούσα στον τρόπο σκέψης τους και αυτό ηταν εμφανές.

-ακόμα και στις περιπτώσεις όπου η διατύπωση μιας σκέψης, ενός προβληματισμού διεπόταν απο την λογική, στην πράξη, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι(οι πολιτικοί κυρίως ) συμπεριφέρονταν παράλογα.

Αν αυτή η αισθησή μου είχε βάση, , αναρωτήθηκα τι είχε συμβεί σ αυτή την χώρα? Είχε περάσει κάποιο <<τσουνάμι >> που είχε ρουφήξει την λογική απο όλες τις ελίτ αυτής της χώρας?Και πώς είχε συμβεί αυτό? Και γιατί στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα? Εχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία, νομίζω ότι είχα την τύχη να έχω μια καλή παιδεία, αλλά αυτό το πράγμα δεν μπορούσα να το κατανοήσω και να το εξηγήσω για πολύ καιρό.Ημουν βέβαια και πολύ νέος τότε.

Αν οι αισθήσεις μου αυτές είχαν βάση, δεν θα έπρεπε να απασχολεί την ελληνική κοινωνία
-γιατι διαλύθηκε το ελληνικό κράτος
-γιατι η πολιτική εξουσία παραιτήθηκε απο τον καθοδηγητικό της ρόλο.
Ολ αυτά και πολλά αλλα, είναι απλά οι πρώτες ορατές συνέπειες , της σταδιακής απώλειας της λογικής και του μέτρου τόσο στον στον τρόπο σκεψης όσο και στην πράξη.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο προβληματισμός μου αυτός συνέχιζε βέβαια να είναι στο επίκεντρο της σκέψης μου.Κι αυτό διότι πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω οτι όταν ενας λαός δεν μπορεί πλέον να δημιουργήσει διανοούμενους και ηγέτες(δηλαδή πολύ απλά, σκεπτόμενους ανθρώπους ), η ακόμα κι όταν τους δημιουργεί, αυτοί αυτοαπαξιώνονται,δεν μπορεί να εχει μέλλον.Απο εκείνο το σημείο και μετά, αρχίζει η παρακμή.

Σκεπτόμουν συχνά μήπως υπερβάλλω.Στο κάτω-κάτω τόσοι ελληνες πάνε κάθε χρόνο στο εξωτερικό για σπουδές, ελεγα.Αρα, αν ο λόγος της μη υπαρξής σκεπτόμενων ανθρώπων οφείλεται στο εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό αντισταθμίζεται με τις χιλιάδες Ελληνες που πηγαίνουν στο εξωτερικό για σπουδές.Δυστυχώς όμως έβλεπα ( ημουν Διευθυντής Προσωπικού σε μεγάλες επιχείρησεις για 12 χρόνια ) οτι η αντιστάθμιση αυτή δεν ίσχυε.Ελάχιστοι ήταν αυτοί οι νέοι οι οποίοι μετά απο ένα η δύο χρόνια φοίτησης σε ξένο πανεπιστήμιο, γίνονταν σκεπτόμενοι άνθρωποι.


Είχα την αίσθηση, οτι το ελληνικό έθνος, μετά απο χιλιετίες κατα την διάρκεια των οποίων διακρίθηκε απο την λογική σκέψη και αρα την δημιουργία υψηλού επιπέδου πολιτισμού παρά τις απίστευτες δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει,ηταν πλέον κατα την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα, στην φάση που εισερχόταν ορατά στην περίοδο της πολιτιστικής παρακμής του.

Αν όντως ίσχυε αυτό,γιατί να συμβεί στα τέλη του εικοστού αιώνα?


Μέσα απο τα σχόλια μου σχετικά με την λογική, θα προσπαθώ να τροφοδοτώ συνεχώς τον προβληματισμό μου γύρω απο τα εξής σημεία
-οι διαπιστώσεις μου η οι αισθήσεις μου έχουν βάση? Η μήπως απλά υπερβάλλω?Αν εχουν βάση θα πρέπει να τις τεκμηριώσω.
-αν οι διαπιστώσεις μου τεκμηριωθούν, θα πρέπει να καταλάβω τον μηχανισμό μέσω του οποίου η λογική σκέψη αποπέμφθηκε απο την χώρα που την ανακάλυψε και την καθιέρωσε σε ολόκληρο τον κόσμο.
-αν οι διαπιστώσεις μου τεκμηριωθούν, κι αν κατανοήσω τον μηχανισμό αποπομπής της λογικής σκέψης απο τα δρώμενα στην ελληνική κοινωνία, θα μπορέσω ενδεχομένως να προτείνω στους συμπολίτες μου,συγκεκριμμένα τρόπους και ενέργειες ώστε να αντιστραφεί.
αυτή η πορεία, και να ξανακαταλάβει η λογική την θέση της στον ελληνικό κόσμο, δεδομένου ότι είναι κύρια προυπόθεση της πολιτιστικής δημιουργίας για κάθε ανθρώπινη κοινότητα.