Η ΕΚΛΟΓΗ ΝΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Πριν απο μερικές μέρες, εξελέγη ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σπουδαίο γεγονός για τον Ελληνισμό, η ίδια η εκλογή (ασχέτως νικητή )
Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν σπουδαίο γεγονός για το ελλαδικό (όπως θα το έλεγαν οι κύπριοι ) δημοσιογραφικό κατεστημένο.

Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε την τόσο μικρή απήχηση που είχαν οι κυπριακές εκλογές στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και ιδίως στην τηλεόραση?
Η ουσία του Κυπριακού, και η εκλογή του νέου Προέδρου, δεν είναι αυτό που θέλω να σχολιάσω σήμερα.Θα έρθει η στιγμή που θα αναλύσω αυτό το θέμα που με πονάει τόσο πολύ.
Αυτό που θέλω πολύ σύντομα να τονίσω σήμερα, είναι η συμπεριφορά του δημοσιογραφικού κατεστημένου στη χώρα μας.

η μεγάλη πληγή της δημοκρατίας
Το δημοσιογραφικό κατεστημένο στη χώρα μας, είναι σήμερα μιά απο τις μεγάλες πληγές της δημοκρατίας μας.Δεν είναι όπως στις άλλες χώρες, η τέταρτη εξουσία, δηλαδή η δύναμη αυτή που ελέγχει τις τρείς συνταγματικά κατοχυρωμένες εξουσίες.
Εγινε αυθαίρετα η εξουσία, και οι τρείς συνταγματικά κατωχυρωμένες εξουσίες που εκλέγονται απο τον ελληνικό λαό, υπάγονται οικειοθελώς η μή, εξαρτώνται, δίνουν λογαριασμό, σ αυτή την αυθαίρετη εξουσία.
Κατά συνέπεια, η βούληση του ελληνικού λαού, δεν εχει πλέον καμμία σημασία, μιά που η αυθαίρετη εξουσία είναι αυτή που κυβερνά τον τόπο.Η αυθαίρετη αυτή εξουσία, επιβάλλει η νομίζει ότι επιβάλλει, τα θέματα που θα δείξει στον ελληνικό λαό και τους πολιτικούς που θα αναδείξει στην τηλεόραση.
Το δημοσιογραφικό κατεστημένο, προβάλλει δημοσιογράφους που είναι πλέον σούπερ σταρ, και που δημιουργούν είδήσεις.Δηλαδή, οι υποτιθέμενες ειδήσεις δημιουργούνται πλέον απο τους ίδιους τους δημοσιογράφους, έχουν ως θέμα τους ίδιους, και προβάλλονται απο τους ίδιους .Πού χρόνος για να προβάλλουν και τις πραγματικές ειδήσεις? Τι όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος!

Η πρωτόγνωρη για τα διεθνή δεδομένα αυτή κατάσταση, οφείλεται κατά την γνώμη μου στους πολιτικούς ηγέτες που κυβερνούν αυτό τον τόπο, οι οποίοι την τελευταία δεκαετία κυρίως, παρέδωσαν η μοιράστηκαν την εξουσία με το δημοσιογραφικό κατεστημένο, και αυτοσκλαβώθηκαν, πιστεύοντας ότι μ αυτό τον τρόπο, θα προβληθούν απο τους νέους δικτάτορες και θα εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους.

Τι τραγική κατάντια για τους πολιτικούς, και τι τραγική κατάσταση για τους πολίτες της χώρας μας!


Παλιά ο πολίτης αναρωτιόταν
-η μη θέσπιση κανόνων σχετικά με την λειτουργία των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών είναι τυχαία?
-η μη θέσπιση κανόνων σχετικών με το δημοσιογραφικό υποτίθεται λειτούργημα είναι τυχαία?
-η μη ύπαρξη ποινών για τους δημοσιογράφους που παρανομούν, είναι τυχαία?

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.Και ο Ελληνικός Λαός το γνωρίζει.Γι αυτό και δεν θέτει πλέον καν αυτά τα ερωτήματα.Ολ αυτά επιβάλλονται απο την αυθαίρετη εξουσία και γίνονται αποδεκτά απο την νόμιμη εξουσία.
Οι υπεύθυνοι δεν είναι οι δημοσιογράφοι, αλλά οι πολιτικοί.
Οι συμπεριφορές που περιέγραψα προηγουμένως δεν αφορούν φυσικά όλους τους δημοσιογράφους και δεν αφορούν όλους τους πολιτικούς.Αφορούν όμως την συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων και των πολιτικών.

Πως φθάσαμε εδώ?

Ο πρώτος και κύριος λόγος αυτής της κατάστασης, έχει να κάνει με τους πολιτικούς που εκλέγονται.Την παθολογία αυτή θα την αναλύσω κάποια στιγμή.Την εντάσσω στο γενικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία σήμερα, και που αφορά την αδυναμία της να αναδείξει ηγέτες σε όλα τα επίπεδα.

Ο δεύτερος λόγος νομίζω ότι έχει να κάνει με την ιδιωτική τηλεόραση, η οποία αναπτύχθηκε χωρίς το απαραίτητο νομικό πλαίσιο.Εδώ, αγγίζουμε ένα άλλο πρόβλημα που έχει να κάνει με την αδυναμία του κράτους να προβλέψει, και άρα να νομοθετήσει εγκαίρως.Η ιδιωτική τηλεόραση χωρίς νομικούς περιορισμούς, και με σκοπό το κέρδος (αρα την υψηλή τηλεθέαση ), είναι ικανή για οτιδήποτε.Μπορεί να οδηγήσει ανθρώπους στην αυτοκτονία (όπως συνέβη), μπορεί να αποκαλύψει πού ακριβώς βρίσκεται ο ελληνικός στόλος εν μέσω κρίσης με την Τουρκία (όπως συνέβη με την κρίση στα Ιμια ), μπορεί να κάνει οτιδήποτε με σκοπό το κέρδος αφού δεν έχει να αντιμετωπίσει ποινές.

Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με την δεοντολογία του κλάδου και τον αυτο-περιορισμό.Χωρίς να έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα, και με βάση αυτά που βλέπω, ακούω και διαβάζω καθημερινά, έχω την αίσθηση ότι δεν λειτουργούν τα συλλογικά όργανα των δημοσιογράφων, και δεν επιβάλλονται ποινές σ αυτούς που δεν τηρούν βασικούς κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.Κατά συνέπεια, ο κάθε δημοσιογράφος κάνει ότι θέλει, χωρίς κανένα περιορισμό.Το ελληνικό δημοσιογραφικό τοπίο είναι πραγματικά ένας παράδεισος για το παγκόσμιο δημοσιογραφικό λειτούργημα.Δεν υπάρχει σε καμμιά άλλη χώρα του κόσμου, η δυνατότητα που παρέχεται στους έλληνες δημοσιογράφους να δρούν ανενόχλητοι σε οτιδήποτε επιχειρούν..

Ο τέταρτος λόγος έχει να κάνει με το χαμηλό επίπεδο της δημοσιογραφίας στην χώρα μας, ακόμα και πρίν την εποχή της ασυδοσίας.Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων , ήταν ανέκαθεν μιά περιγραφική δημοσιογραφία (<<στην εκδήλωση παρέστησαν οι κκ ............>> ).Δεν ήταν ποτέ μιά δημοσιογραφία που είχε προβληματισμους η που προσπαθούσε να τεκμηριώσει γεγονότα.

Τι πρέπει να γίνει?

Μέχρι να τιμωρήσουν τους πολιτικούς που ανέχονται αυτή την κατάσταση, θα πρέπει οι πολίτες να βρούν τρόπους να ενημερώνονται.Ενας καλός και φθηνός τρόπος είναι το διαδίκτυο.Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.Υπάρχουν ενδιαφέροντα περιοδικά και εφημερίδες και στην Ελλάδα.
Το παρήγορο είναι ότι φθάσαμε στον πάτο.Οπότε απο εδώ και στο εξής, η κατάσταση δεν μπορεί παρά να καλυτερεύει.Και πιστεύω ότι μπορούμε μέσα σε μερικά χρόνια να έχουμε καλές πηγές ενημέρωσης.Αρκεί να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, και να καθορίσει η πολιτεία ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινείται αυτό το επάγγελμα, το οποίο θα διασφαλίζει την απόλυτη ελευθερία της έκφρασης, αλλά με σεβασμό στα δικαιώματα των πολιτών, δυνατών η αδύναμων.
Τέλος, ως προς την ποιότητα της δημοσιογραφικής δουλειάς,
-θα πρέπει να ανεβεί γενικά το επίπεδο (να μην μπορει ο οποιοσδήποτε να γίνει δημοσιογράφος ).Αυτό, μπορεί να επιτευχθεί με την δημιουργία εκ μέρους της πολιτείας μιάς εξειδικευμένης σχολής μεταπτυχιακού επιπέδου.
-θα πρέπει να υπάρχει μιά μεγαλύτερη εξειδίκευση των δημοσιογράφων στα οικονομικά θέματα για παράδειγμα (δεν υπάρχει εξ όσων γνωρίζω μιά εξειδικευμένη εκπομπή στην τηλεόραση που να ενημερώνει τον πολίτη πώς λειτουργεί μιά επιχείρηση, ποιός είναι ο διεθνής ανταγωνισμός, ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις,....)
-θα πρέπει να δοθεί απο τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, μιά μεγαλύτερη έμφαση στα θέματα των διεθνών σχέσεων.
-