Αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους μήνες σε διεθνές επίπεδο είναι πρωτοφανές.
Η Λιβύη, μετά από την παρέμβαση των Δυτικών, εκδίωξε έναν δικτάτορα και παρέδωσε την χώρα σε ισλαμικές φατρίες.Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο η διάλυση μιάς χώρας που βρίσκεται δίπλα μας.Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται μιά μαζική και άτακτη είσοδος λαθρομεταναστών στην Ευρώπη κάθε μέρα, με χιλιάδες νεκρούς λαθρομετανάστες από πνιγμό, και δεκάδες χιλιάδες να τα καταφέρνουν να φτάσουν στην Ιταλία, οδηγώντας αυτή την χώρα στα όρια της.
Αυτό όμως που συμβαίνει στην Συρία από το 2011 είναι ακόμα πιό συγκλονιστικό.Ενας δικτάτορας πνίγει στο αίμα διαδηλώσεις προκαλώντας εκατοντάδες νεκρούς,και αυτό είναι αφορμή γιά τους Δυτικούς, την Τουρκία και δικτατορικά καθεστώτα της Αραβικής Χερσονήσου όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Κουβέιτ, να χρηματοδοτήσουν εξτρεμιστές μουσουλμάνους με όπλα και χρήματα γιά να ρίξουν τον δικτάτορα.Το αποτέλεσμα τρία χρόνια μετά είναι ο δικτάτορας να παραμένει στην θέση του, το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας να είναι πρόσφυγες, και οι νεκροί να ξεπερνούν τις 500.000.Ας μην μιλήσουμε γιά τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά των πολιτών της Συρίας που δεν είναι Σουνίτες διότι θα οδηγηθούμε αλλού.Αυτό όμως που είναι ακόμα πιό ανησυχητικό, είναι ότι οι χρηματοδότες του εγκλήματος που διαπράττεται κατά της ανθρωπότητας στη Συρία,ξεσήκωσαν χιλιάδες νέους μουσουλμάνους ανά την υφήλιο, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, γιά να πολεμήσουν στην Συρία.Εκεί, έμαθαν να σκοτώνουν ανθρώπους σαν να ήταν αρνιά.Και κάποια στιγμή που ο πόλεμος στην Συρία θα σταμάτήσει, αυτοί οι μαχητές θα γυρίσουν στις πατρίδες τους, εκπαιδευμένοι πλέον να αποκεφαλίζουν ανθρώπους γιά το τίποτα.
Μπροστά σ΄αυτή την κατάσταση,δεν υπάρχει καμμιά διεθνής αντίδραση.Δεν εννοώ στρατιωτική επέμβαση.Αυτή απεφεύχθηκε ευτυχώς χάριν των ενεργειών της Ρωσίας και της Κίνας.Οι χώρες της Δύσης προτιμούν δηλαδή μιά Συρία ελεγχόμενη από εξτρεμιστές ισλαμιστές απ΄ότι από έναν δικτάτορα ;Ο κοινός νούς δεν μπορεί να το χωνέψει.Κάτι άλλο παίζεται.Η Τουρκία ήθελε αυτή την εξέλιξη πιστεύοντας ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της.Ηταν ηλίθιο εκ μέρους της και το πληρώνει, και θα το πληρώσει ακόμα περισσότερο στο μέλλον.Οι χώρες της Αραβικής χερσονήσου ούτως η άλλως πάντα χρηματοδοτούσαν εξτρεμιστές ισλαμιστές.Χρηματοδότησαν την επίθεση της 11/9/2001 με κοντά 3.000 νεκρούς και δεν υπέστησαν καμμία κύρωση.Γιατί να μήν συνεχίσουν;
Ομως στην περίπτωση της Συρίας, αυτό που είναι πολύ ανησυχητικό είναι ότι δεν υπάρχει αντίδραση από την διεθνή κοινή γνώμη.Δεν υπάρχουν διαδηλώσεις, κλπ...Αυτό σημαίνει ότι η πληροφόρηση ελέγχεται από τα ΜΜΕ, που με την σειρά τους ελέγχονται από κράτη, η από άλλες σκοτεινές δυνάμεις.
Πέρα όμως από αυτά που συμβαίνουν στην Λιβύη και στην Συρία,αυτό που είναι ακόμα πιό ανησυχητικό, είναι αυτό που συνέβη τον Ιούνιο.Ενα πρωί, μάθαμε, και έπρεπε να το πιστέψψουμε, ότι μιά από τις εξτρεμιστικές ομάδες που πολεμούσε στην Συρία, η ISIS, που είχε γύρω στους 8.000 μαχητές, κατέλαβε ξαφνικά την δεύτερη πόλη του Ιρακ, την Μοσσούλη που φυλασσόταν από 30.000 ιρακινούς στρατιώτες.Στην συνέχεια, αυτή η ομάδα κατάφερε μέσα σε λίγες ημέρες να ελέγξει το ένα τρίτο του Ιράκ πέρα από το ένα τρίτο της Συρίας που έλεγχε ήδη.Κατάφερε δηλαδή κάτι που δεν μπορεί να κάνει οποισδήποτε συμβατικός στρατός των 8.000 στρατιωτών.Και αυτό φαινόταν αληθοφανές.Επρεπε δηλαδή να το πιστέψουμε.8.000 αντάρτες που μόνο αντάρτες δεν φαίνονται στις φωτογραφίες και στα βίντεο που είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο, και μ΄έναν εξοπλισμό τόσο άρτιο που μόνο αντάρτικος δεν μπορεί να είναι,κατάφεραν υποτίθεται να ελέγξουν μιά τεράστια έκταση που ξεπερνά τα 200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα,και να την αρπάξουν από δύο συγκροτημένα κράτη.Και αυτό έπρεπε να γίνει πιστευτό από την διεθνή κοινή γνώμη.Και έγινε.Το θέμα της λογιστικής υποστήριξης των 8.000 ανταρτών σε μιά τόσο μεγάλη έκταση, δεν απασχόλησε κανέναν.Στην συνέχεια, οι 8.000 αντάρτες σκότωσαν διά του αποκεφαλισμού κοντά στους 6.000 ιρακινούς και σύριους στρατιώτες μέσα σ΄ένα μήνα.Από προχθές, μαθαίνουμε ότι επιτίθενται πλέον με επιτυχία και στα εφτά εκατομμύρια των Κούρδων του Ιρακ που κατάφεραν τα τελευταία 20 χρόνια να φτιάξουν ένα στρατό γιά να τους υπερασπιστεί.
Αν πιστέψουμε όλα αυτά που λέγονται από τα ΜΜΕ, οι 8.000 τζιχαντιστές δεν είναι μαχητές αλλά σούπερ στάρ.Καταφέρνουν πράγματα που δεν μπορεί να καταφέρει κανένας συγκροτημένος στρατός.Γι΄αυτό και δεν πιστεύω τίποτα από αυτά που διαβάζω.Οι τζιχαντιστές της Συρίας και του Ιράκ, δεν είναι αντάρτες.Δημιουργήθηκαν, εκαιδεύτηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από δυτικές δυνάμεις, την Τουρκία, και δυνάμεις του αραβικού κόλπου.Εχουν απεριόριστους οικονομικούς πόρους, και αποσκοπούσαν στην δημιουργία ενός χωρικού φράγματος μεταξύ του καθεστώτος της Συρίας και του Ιράν.Το πρόβλημα είναι ότι κάποια στιγμή οι αντάρτες ανεξαρτητοποιήθηκαν από τους Δυτικούς και έθεσαν δικούς τους στόχους όπως την δημιουργία του καλιφάτου.Τώρα πλέον, με πόρους που απέσπασαν από την Δύση, είναι ανεξέλεγκτοι και προβαίνουν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ενα άλλο θέμα που απασχόλησε και απασχολεί την διεθνή κοινότητα τους τελευταίους μήνες είναι η Ουκρανία.Η χώρα θέλει να δεθεί με την Δύση, οι ρωσόφωνοι κάτοικοι της αντιδρούν,υποστηριζόμενοι από την Ρωσία,και μαίνεται ουσιαστικά ένας εμφύλιος πόλεμος.Μπροστά σ΄αυτή την κατάσταση, η Ουκρανία ονομάζει τρομοκράτες τα 7 εκατομμύρια ρωσόφωνων της Ουκρανίας και τους μάχεται.Τα θύματα και από τις δύο πλευρές είναι χιλιάδες.Δεν είναι όμως παλαιστίνιοι η ομοφυλόφιλοι, αλλά ρωσόφωνοι κυρίως.Οπότε δεν ενδιαφέρουν την ελεγχόμενη από τα ΜΜΕ,διεθνή κοινή γνώμη.
Τέλος τον τελευταίο μήνα, απασχόλησε πολύ την διεθνή κοινή γνώμη η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης στην Γάζα.Σκοτώθηκαν 1900 παλαιστίνιοι και 63 ισραηλινοί σε 28 ημέρες.Δηλαδή όσους κούρδους σκότωσαν μόνο σήμερα οι τζιχαντιστές ατο Ιρακ.
Από τα ανωτέρω πρέπει κάποια στιγμή να αντλήσουμε κάποια συμπεράσματα.
Αν τα ΜΜΕ λειτουργούν αντικειμενικά και χωρίς καθοδήγηση, φαίνεται από τις διαμαρτυρίες στην Δύση ,ότι η ζωή ενός παλαιστίνιου έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από την ζωή ενός ρωσόφωνου Ουκρανού,ενός Κούρδου, ενός Σύριου η ενος Ιρακινού.Εγώ, αφελώς απ΄ότι φαίνεται, είχα μάθει ότι η ζωή ενός ανθρώπου έχει την ίδια σημασία ασχέτως θρησκεύματος και εθνικότητας.Αυτή η αλλαγή αποδεικνύει μάλλον ότι η ζωή ενός ανθρώπου είναι ουδέτερη, και σημασία έχει ποιός σκοτώνει έναν άνθρωπο.Αν άνθρωπος σκοτώνεται από τζιχαντιστή η από ουκρανό στρατιωτικό, ο άνθρωπος που σκοτώνεται δεν έχει σημασία.Αν άνθρωπος σκοτώνεται από εβραίο, έχει ιδιαίτερη σημασία και είναι ένα καταδικαστέο γεγονός.Αρα, σημασία στην εποχή μας δεν έχει ποιός σκοτώνεται αλλά ποιός σκοτώνει.Δεν θα προσπαθήσουμε σήμερα να εξηγήσουμε τους λόγους αυτής της κατάστασης.Απλά, διαπιστώσεις κάνουμε.
Αν τα ΜΜΕ δεν λειτουργούν αντικειμενικά και "καθοδηγούν" τους πολίτες, είναι κάτι πολύ κοινό ιστορικά που δεν έχει ενδιαφέρον να το αναλύσουμε, δεδομένου ότι η καθοδήγηση εξυπηρετεί συγκεκριμμένο συμφέρον.
Η τόσο ραγδαία παρακμή της Δύσης και των αρχών της, με εκπλήσσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου