Tα δύσκολα γιά την Ελλάδα, τώρα αρχίζουν

Μιά χώρα που κυβερνάται από κομματοκράτες επί 40 χρόνια, δεν μπορεί να έχει καλή κατάληξη.

Κάποιοι πιστεύουν ότι φθάσαμε στον πάτο, κι΄ότι δεν μπορεί να υπάρξει χειρότερη κατάσταση από αυτήν που βιώνει σήμερα η χώρα με 27% άνεργους, με μείωση των εισοδημάτων της τάξης του 30%,με μείωση του πληθυσμού, κλπ. Ομως στη γλώσσα μας υπάρχει και η λέξη απόπατος γιά να εκφράσει, να περιγράψει, το γεγονός ότι πάντα υπάρχει η δυνατότητα να υπάρχει και μιά κατάσταση χειρότερη από τον πάτο.

Και φοβάμαι, αν και το απεύχομαι, ότι θα βιώσουμε ως χώρα ακόμα πιό δύσκολες καταστάσεις από αυτές που βιώσαμε.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ

Αν πάρουμε την σημερινή πορεία, θα μπορούσαμε να ελπίσουμε ότι θα μπορούσε τους επόμενους 3 μήνες να προκύψει μιά συμφωνία γιά το κομματοσκυλικό δημόσιο χρέος : να γίνει υποτίθεται "βιώσιμο" δηλαδή να επεκταθεί ο χρόνος αποπληρωμής του χρέους ( που δημιούργησε ο κομματοκρατία γιά να αγοράζει ψήφους ) ώστε αφού δεν θα μπορέσουν να το πληρώσουν ούτε τα παιδιά μας, να τα πληρώσουν από κοινού τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τα δισέγγονα μας.Επιπλέον, επειδή αυτό δεν επαρκεί γιά να γίνει ένα τόσο μεγάλο χρέος "βιώσιμο", θα μπορούσαν να μειωθούν και τα επιτόκια, ώστε να πληρώσουν και οι λοιποί λαοί της Ευρώπης από κοινού με τα παιδιά τους τα εγγόνια τους και τα δισέγγονα τους, μέρος από το κόστος που δημιούργησαν οι κομματοσκυλικές δυνάμεις της χώρας μας γιά 40 χρόνια.Ενα τέτοιο ενδεχόμενο είναι βέβαια αναξιοπρεπές γιά οποιαδήποτε χώρα ανήκει στον ανθρώπινο πολιτισμό.Μια χώρα που ανήκει στον ανθρώπινο πολιτισμό δεν δημιουργεί χρέη γιά να τα πληρώσουν τα παιδιά της και τα εγγόνια της,Καμμιά χώρα που ανήκει στον ανθρώπινο πολιτισμό δεν φορτώνει τα βάρη της σε άλλους λαούς.Ομως μιά χώρα που διοικείται επί 40 χρόνια από κομματόσκυλα δεν μπορεί ούτως η άλλως να είναι πλέον αξιοπρεπής. Η λύση αυτή, έστω κι΄αν δεν είναι αξιοπρεπής, θα επέτρεπε τουλάχιστον να θεωρηθεί πλέον το χρέος βιώσιμο, δηλαδή ότι μπορεί πλέον να εξυπηρετηθεί, ώστε να μπορεί πλέον η χώρα να δανείζεται και πάλι σταθερά γιά να αποπληρώνει γιά τα επόμενα 50 χρόνια το κομματοσκυλικό χρέος, με νέα δανεικά.

Ομως η βιωσιμότητα του χρέους ακόμα κι άν επιτευχθεί, από μόνη της δεν λέει τίποτα.Χρειάζεται και μιά προοπτική πολιτικής σταθερότητας γιά κάποια χρόνια ώστε να προκύψει μιά σχέση εμπιστοσύνης με αυτούς που θα δανείσουν.Και αυτή η προοπτική, δεν υφίσταται αυτή την στιγμή. Ακόμα όμως κι ' άν υποθέσουμε ότι το χρεος γίνεται βιώσιμο και εξασφαλίζεται ως δια μαγείας μιά πολιτική σταθερότητα γιά τα επόμενα 5 χρόνια, η σημερινή πορεία της χώρας δεν θα έχει μακρύ βίο, διότι τα προβλήματα που δημιούργησε η κομματοκρατία είναι ανυπέρβλητα.Από το 2015, άντε το πολύ από το 2016, θα πρέπει να μειωθούν και πάλι οι συντάξεις διότι τα νούμερα δεν βγαίνουν, άσχετα αν τα κομματόσκυλα συνεχίζουν να κρύβουν το πρόβλημα κάτω απο το χαλί.Η ανάπτυξη, που θα προκύψει, θα είναι αναιμική και σε καμμιά περίπτωση δεν θα μπορέσει να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας πρίν περάσουν 15 χρόνια.Τα εμπόδια με την επιχειρηματικότητα παραμένουν τα ίδια όπως και στην αρχή της κρίσης.Δεν έγινε καμμιά ουσιαστική μεταρρύθμιση.Τα επαγγέλματα παραμένουν κλειστά με ελάχιστες εξαιρέσεις.Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων παραμένει ο ίδιος, και γιά να συνεχίσουν να πληρώνονται εξουθενώθηκε ολόκληρος ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας με την κατάργηση 1.000.000 θέσεων εργασίας.Τώρα που δεν μένει πιά τίποτα ν΄αρπαχθεί από τον ιδιωτικό τομέα γιά να πληρωθούν οι υπάλληλοι που τοποθέτησαν οι κομματοσκυλικές δυνάμεις, η μόνη λύση θα είναι να απολυθεί και μεγάλο μέρος των δημοσίων υπαλλήλων.Ολα αυτά δεν οδηγούν πουθενά.

Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

Αν αφήσουμε την σημερινή πορεία της χώρας και σκεφτούμε την εναλλακτική πορεία, δηλαδή αυτήν που μας υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα δεν είναι πιό ρόδινα.

Πρέπει να πούμε βέβαια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενηλικιώθηκε τα δύο τελευταία χρόνια.Εχει αναμφίβολα έναν Τσίπρα, έξυπνο, που ξέρει να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα.Η προσπάθεια του να ποσοτικοποιήσει γιά πρώτη φορά το πρόγραμμα του στην ΔΕΘ, ήταν αξιοπρόσεκτη, άσχετα αν διαφωνεί κανείς με τα νούμερα που προέβαλλε.

Αυτά που με απασχολούν με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το πρόγραμμα του η οι θέσεις του.Ολοι προσαρμόζονται με την πραγματικότητα, άρα το ίδιο θα κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ.Αυτά που με απασχολούν είναι τα εξής

-αν αναλάβει την εξουσία, θα έχει πείσει προηγουμένως τους έλληνες όσο και τις αγορές ότι δεν αποτελεί κίνδυνο γιά τα συμφέροντα τους;Διότι αν δεν έχει πείσει κυρίως τους έλληνες αποταμιευτές ότι δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις τους, πρίν καλά-καλά αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, η χώρα θα καταρρεύσει.

-αν αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, μπορεί αυτός ο αχταρμάς ιδεολογικών απόψεων που επικρατεί εντός του ΣΥΡΙΖΑ , να ομογενοποιηθεί;Προσωπικά, αμφιβάλλω διότι το 80% των ψηφοφόρων του και των στελεχών του προέρχονται από κομματοσκυλικά κόμματα.Επιπλέον,τα πραγματικά προβλήματα θα παραμείνουν, και περιθώρια να μετακυλιθεί το κόστος σε άλλες κοινωνικές ομάδες δεν υπάρχουν πλέον.

-δεν υπάρχει περίπτωση να πείσει γιά το κούρεμα του χρέους που προβάλλει.

Ολα αυτά δεν μου δείχνουν κάποιον ιδιαίτερο δρόμο επίλυσης των προβλημάτων της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ

Ομως, πολύ φοβάμαι ότι από την σημερινή πορεία, η την εναλλακτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει και η πορεία της ακυβερνησίας που είναι η χειρότερη μεταξύ των τριών.

Και είναι η πιό πιθανή πορεία γιά την χώρα από το 2015.Και μόνο λόγω αυτού του κινδύνου, δεν θα έπρεπε η χώρα να επιδιώξει να απαλλαγεί από την Τρόικα και τα μνημόνια στα τέλη του 2014, αλλά μόλις εκλεγεί νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας, δηλαδή στα μέσα του 2015, έτσι ώστε να έχει ένα μαξιλλάρι ασφαλείας γιά την χρηματοδότηση της, αν βρεθεί ακυβέρνητη.Διότι, αν διώξει τους δανειστές και δεν της δανείζει κανείς λόγω ακυβερνησίας,η χώρα θα χρεωκοπήσει και τυπικά το 2015, αντε το 2016.Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα σενάρια αυτά αρχίζουν να εμφανίζονται όπως εδώ

Η ελληνική κρίση που δημιούργησαν οι κομματοσκυλικές δυνάμεις, έχει δυστυχώς μέλλον.Τα χειρότερα δεν πέρασαν.