ΕΥΧΕΣ, ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αν και δεν είμαι πολύ των ευχών, δεν μπορώ ν΄αποφύγω τον κοινωνικό μου περίγυρο όπως δεν μπορώ να αποφύγω και την σκιά μου, κι΄έτσι, εύχομαι κι΄εγώ μιά καλή νέα χρονιά σε όλους.

Από πότε άραγε οι άνθρωποι εύχονται, δηλαδή ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο;Μάλλον από τότε που υπάρχει η ανθρωπότητα.Είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου να έχει την ανάγκη να ελπίζει πάντα σε κάτι καλύτερο,και έτσι θα είναι πάντα, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι.Δεν είναι κακό πράγμα άλλωστε να ελπίζει κανείς σε ένα καλύτερο αύριο, αν η ελπίδα στηρίζεται κάπου.Ακόμα όμως κι΄αν η ελπίδα δεν βασίζεται κάπου,ο δυστυχισμένος άνθρωπος πρέπει να ελπίζει στο αναπάντεχο, γιά να αντλεί ψυχική δύναμη που θα τον βοηθήσει να επιβιώσει.

Ομως όσοι βασίζονται και επηρεάζονται από την σχολή σκέψης του Π.Κονδύλη όπως εγώ, γνωρίζουν κατά βάθος ότι εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων που προκύπτουν από το απρόσμενο ή από το τυχαίο, η ελπίδα γιά να έχει νόημα πρέπει να βασίζεται σε μιά ρεαλιστική ανάλυση των δεδομένων που να συνηγορεί υπέρ της ελπίδας.

Και επειδή σ' αυτό το ιστολόγιο δεν ασχολούμαι με την ψυχή των ανθρώπων αλλά με την Ελλάδα και γενικότερα τον Ελληνισμό,ποιά είναι σήμερα μιά ρεαλιστική ανάλυση των δεδομένων που θα έχει συνέπειες θετικές ή αρνητικές γιά την Ελλάδα και τον Ελληνισμό το 2016;

ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Αυτό που ονομάζω εσωτερικό μέτωπο, είναι η οικονομία, η κρατική λειτουργία,η "πολιτική ζωή" και η κοινωνική συνοχή.

Το μέτωπο αυτό είναι εκ πρώτης όψεως χαώδες.Στην πραγματικότητα όμως, όπως θα εξηγήσω παρακάτω,το μέτωπο αυτό είναι ελπιδοφόρο, αν και δεν θα δούμε ορατές/θεαματικές αλλαγές το 2016 σε σχέση με το 2015.

Δεν πρέπει την πρώτη μέρα του έτους να κάνουμε μεγάλες αναλύσεις.Ομως, την αισιοδοξία μου ως πρός το εσωτερικό μέτωπο, την βασίζω στο γεγονός ότι παρά τα όσα βίωσε αυτή η χώρα από το 2009, η κοινωνική συνοχή παραμένει η ίδια : οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια είναι οι ίδιες, οι σχέσεις με τους γύρω μας στην γειτονιά είναι οι ίδιες, η αλληλεγγύη πρός τους έχοντες ανάγκη στήριξης είναι η ίδια.Αυτό, από μόνο του είναι ένα μεγάλο επίτευγμα, αν λάβουμε υπόψη την οικονομική καταστροφή αλλά και τα απίστευτα πλήγματα που υπέστη η χώρα, όπως

-την σχεδιασμένη στο εξωτερικό (και την μοναδική "σχεδιασμένη "στην οικονομική ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με τον οικονομολόγο Στίγκλιτς) υφεσιακή πορεία που οδήγησε στην μείωση του ΑΕΠ της χώρας κατά 25%.

-την ανυπαρξία ελλήνων ηγετών ικανών να κυβερνήσουν την χώρα, και την ανυπαρξία ελληνικού σχεδίου γιά την ανάκαμψη της χώρας

-το διαλυμένο ελληνικό κράτος μετά από 40 χρόνια κομματοκρατίας

-την σχεδιασμένη και καθοδηγούμενη εκστρατεία στα διεθνή μέσα ενημέρωσης γιά μιά πενταετία τώρα, γιά την συκοφάντηση της Ελλάδας και των Ελλήνων.

-την ανεργία του 30%

-τα capital controls που επιβλήθηκαν από τους καραγκιόζηδες της τεμπέλικης αριστεράς που "κυβερνά" την χώρα από τις αρχές του 2015.

-το μεταναστευτικό κύμα.

Αμφιβάλλω αν κάποια άλλη ευρωπαική χώρα θα είχε κρατήσει την κοινωνική της συνοχή ανέπαφη άν είχε υποστεί τα πλήγματα που υπέστη η χώρα μας.Η Ελλάδα, αυτό το κατάφερε, λόγω του δικού της πολιτισμού.Τα υπόλοιπα, είναι διαχειρίσιμα αν η χώρα κυβερνηθεί από ένα σοβαρό ηγέτη χωρίς παρωπίδες, γιά 3-4 χρόνια.

Πιό συγκεκριμμένα τώρα γιά το 2016, ο κίνδυνος να πέσει η κυβέρνηση, υπάρχει.Μπορεί όμως κάλλιστα η τεμπέλικη αριστερά να συνεχίσει να κυβερνά και να φέρει εις πέρας το πρόγραμμα που προβλέπεται γιά το 2016.Τα εισοδήματα θα πέσουν ακόμα λίγο,αλλά αυτό που είναι σημαντικό, είναι να προκύψει μιά ανάκαμψη της οικονομίας έστω και πολύ μικρή πρός τα τέλη του 2016, και να αρθεί ο έλεγχος στην κίνηση των κεφαλαίων.

Αρα, συνοψίζοντας ως πρός το εσωτερικό μέτωπο, θα έχουμε μιά από τα ίδια χρονιά 2016, αλλά στην πραγματικότητα η κατάσταση θα συνεχίσει να παραμένει, σχετικά γρήγορα αναστρέψιμη.Δεν συμφωνώ με αυτούς που δεν βλέπουν φώς στο τούνελ.Η ελλάδα έχει πάρα πολλά προσόντα, δεξιότητες και ικανότητες, και χρειάζεται απλά να βρεθεί ο κατάλληλος καπετάνιος που θα καθοδηγήσει γρήγορα, επαγγελματικά και αξιόπιστα το καράβι, ώστε να βγεί επιτέλους από την φουρτούνα.

ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Το εξωτερικό μέτωπο, δηλαδή ο περίγυρος μας, φαίνεται πολύ σύνθετος γιά το 2016.

Ενας πολύ σημαντικός και θετικός παράγοντας γιά την ανθρωπότητα (άρα και γιά τον ελληνισμό) είναι η ρωσική επέμβαση στη Συρία.Ηταν πλέον καιρός να χτυπηθεί χωρίς έλεος αυτό το κατασκεύασμα (από ΗΠΑ, ΚΑΤΆΡ, ΤΟΥΡΚΊΑ, ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ) του Ισλαμικού Κράτους.Ηταν καιρός να σταματήσει να επεμβαίνει η Τουρκία στη Συρία, και να την θεωρεί επαρχία της.Σταδιακά, η Τουρκία θα σταματήσει τις επεμβάσεις της και στο ΙΡΑΚ υπό την πίεση της Ρωσίας.Εκτιμώ, ότι η επέμβαση της Ρωσίας στην Συρία, θα έχει ως συνέπεια και την δημιουργία αργά ή γρήγορα και ενός κουρδικού κράτους στην περιοχή.

Ενας άλλος σημαντικός παράγοντας στην περιοχή μας είναι οι μάχες Τούρκων-Κούρδων εντός της Τουρκίας.Δυστυχώς γιά την Τουρκία και τους Κούρδους, το 2016 θα είναι μιά χρονιά αιματοχυσίας και από τις 2 πλευρές.Ο πόλεμος άρχισε και πάλι το 2015, και τον άρχισε η Τουρκία.Ηδη, έχουν μετακινηθεί 200.000 άνθρωποι από την Νοτιο-Ανατολική Τουρκία, ενώ οι μάχες εντός των κουρδικών πόλεων οδήγησαν ήδη σε χιλιάδες νεκρούς.Η Τουρκία ήξερε ότι δεν θα μπορούσε πλέον να διεξαγάγει τον πόλεμο εναντίον των Κούρδων όπως το είχε κάνει τις δεκαετίες του 80 και του 90 όπου είχε ισοπεδώσει 4.000 χωριά.Τώρα πλέον, οι ειδήσεις μεταφέρονται γρήγορα, και οι εθνοκαθάρσεις δεν είναι εύκολα αποδεκτές.Ετσι, η Τουρκία επέλεξε έναν νέο τρόπο το 2015.Αποκόβει μιά πόλη από την υπόλοιπη χώρα με στρατιωτικές δυνάμεις,κυρήσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης γιά δύο-τρείς εβδομάδες, ώστε να μήν μπορεί να μπεί και να βγεί κανείς από την πόλη και να μεταφέρει ειδήσεις, και αρχίζει την εκκαθάριση της πόλης.Στην συνέχεια, η εκκαθάριση συνεχίζεται στην επόμενη πόλη.

Αποψη μου είναι και αυτή η μέθοδος θα αποτύχει και ο αγώνας θα μεταφερθεί από τους Κούρδους και στις αμιγώς τουρκικές πόλεις.Καμμιά χώρα δεν μπορεί να λύσει στρατιωτικά το πρόβλημα που έχει με το 20% του πληθυσμού της.Η επιδίωξη στρατιωτικής επίλυσης του προβλήματος, θα οδηγήσει αναπόφευκτα είτε στην δημιουργία ακόμα πιό γρήγορα κουρδικού κράτους εντός της Τουρκίας, είτε στην αποσύνθεση της Τουρκίας, είτε και στα δύο.

Οι δύο μεγάλοι κίνδυνοι που βλέπω γιά την Ελλάδα και τον Ελληνισμό το 2016 στο εξωτερικό μέτωπο, είναι το προσφυγικό, και οι συνομιλίες γιά την επίλυση του Κυπριακού.

Το προσφυγικό εκτιμώ (δεν είναι η κατάλληλη μέρα γιά να περιγράψω την σκέψη μου ) ότι θα σταθεροποιηθεί και στην συνέχεια θα επιλυθεί σταδιακά, εκτός κι΄αν η εμφύλια σύγκρουση στην Τουρκία, που μόλις τώρα αρχίζει, λάβει τέτοιες διαστάσεις που το τροφοδοτήσει και πάλι.

Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο, είναι το Κυπριακό.Μας λείπει ένας νέος Τάσσος Παπαδόπουλος (ο Αναστασιάδης που ήταν υπέρ του Σχεδίου Ανάν μου φαίνεται πολύ λίγος γιά να διαχειριστεί ένα τέτοιο πρόβλημα)και μιά ικανή πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα.Ας ελπίσουμε να καταρρεύσουν, ή να σταματήσουν γιά μερικούς μήνες οι συνομιλίες.Η να προκύψει το αναπάντεχο, όπως γιά παράδειγμα μιά εμπλοκή της Ρωσίας η οποία πλέον ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο γιά την περιοχή (αλήθεια, αφού η Τουρκία επιμένει στις εγγυήσεις, γιατί να μήν προτείνει η Κύπρος την εγγύηση της Ρωσίας έστω και ως διαπραγματευτικό χαρτί;).

Στη βάση των ανωτέρω σκέψεων, εύχομαι και πιστεύω σε μιά σχετικά καλή χρονιά γιά την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.