Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε πάντα κάθε χρόνο αυτή την γενοκτονία.Οχι μόνο διότι 1.500.000 ψυχές ζητούν να τις θυμόμαστε, αλλά και διότι είναι ο μόνος τρόπος γιά να μήν προκύψουν άλλες γενοκτονίες στο μέλλον.
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι αν σήμερα ολόκληρη η οικουμένη γνωρίζει γι΄αυτή την γενοκτονία, αυτό οφείλεται στους αγώνες δεκαετιών των 5.000.000 Αρμενίων της διασποράς που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν ότι μπορούν γιά να αναγνωριστεί αυτή η γενοκτονία.Πρέπει να ζυγίσουμε λίγο τους αγώνες των Αρμενίων γιά την δική τους γενοκτονία και τους αγώνες των Ελλήνων γιά την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, γιά να δούμε την μεγάλη διαφορά.Δεκάδες χώρες αναγνώρισαν ήδη την γενοκτονία των Αρμενίων, ενώ η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας αναγνωρίστηκε από το ίδιο το Ελληνικό κράτος μόνο την δεκαετία του 90.Αυτή είναι η μεγάλη συμβολή των Αρμενίων στην ανθρωπότητα, ενώ στην συγκεκριμμένη περίπτωση η ελληνική συμβολή είναι περίπου μηδενική.
Ολα τα υπόλοιπα, είναι λεπτομέρειες.Τι κι΄αν ο Ομπάμα δεν είχε την τόλμη να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων ενώ το είχε υποσχεθεί προεκλογικά;Μιά μέρα θα γίνει και αυτό από έναν πιό τολμηρό Αμερικανό Πρόεδρο.Τι κι΄αν οι Τούρκοι συνεχίζουν να αρνούνται τις γενοκτονίες των Αρμενίων,των Ελλήνων και των Ασσυρίων;Αυτό είναι μάλλον δικό της πρόβλημα και όχι πρόβλημα της ανθρωπότητας.Δεν είναι εύκολο, να ομολογήσει ένας λαός ότι το σημερικό τουρκικό κράτος έχει ως θεμέλιο, τρείς γενοκτονίες.Γι΄αυτό και συνεχίζει να αρνείται τις γενοκτονίες και θα συνεχίσει να το κάνει όσο μπορεί, διοργανώνοντας μάλιστα και κακόγουστες φιέστες όπως αυτές που διοργάνωσε στις ΗΠΑ χθές (δείτε
http://changeforprogress.org/ ).Ομως η αναγνώριση τους ακόμα και από την Τουρκία είναι αναπόφευκτη αν μιά μέρα αυτή η χώρα θελήσει να λυτρωθεί και να γυρίσει σελίδα.
Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι να συνεχιστεί ο αγώνας των Αρμενίων γιά την αναγνώριση των 3 γενοκτονιών (διότι αυτό στην πραγματικότητα κάνουν εδώ και δεκαετίες)τόσο γιά την ανθρωπότητα (γιά να μήν ξαναγίνει ποτέ γενοκτονία) όσο και γιά τους Ελληνες του Πόντου/ Μικράς Ασίας (διότι Ελληνες έχουν μείνει πιά πολύ λίγοι-ελάχιστοι στην σημερινή Ελλάδα, λίγο περισσότεροι στην Κύπρο,- και όσο κι άν αυτοί οι ελάχιστοι αγωνίζονται γιά την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά)αλλά και γιά τους Ασσύριους.Μόλις ολοκληρωθεί η αναγνωριση των γενοκτονιών από όλα τα κράτη της υφηλίου,θα είναι τελείως αδιάφορο αν αναγνωρίσει ή όχι τις γενοκτονίες η ίδια η Τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου