23/2/08

ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ


Πριν απο μερικές ημέρες άκουγα τον υπουργό εξωτερικών της Γαλλίας να δηλώνει ότι η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου είναι μιά νίκη για την Ευρώπη, μιά νίκη για τους λαούς του Κοσσυφοπεδίου, και σίγουρα όχι μιά ήττα για την Σερβία.Τον λυπήθηκα πραγματικά.Υπάρχει πάτος στον αυτο-εξευτελισμο?Αν υπάρχει, νομίζω ότι τον έπιασε.Ποιός πιστεύει αυτες τις ανοησίες?Ουτε ο ίδιος.Οσοι παρακολουθούν την πορεία του τα τελευταία 20 χρόνια, όπως εγώ, θα παρατήρησαν σ αυτή την συνέντευξη του, ότι είχε ένα ένοχο βλέμμα.Επαψε η αλαζονεία του? Αρχίζουν φαίνεται να τον κυριεύουν οι ενοχές του.Και να φανταστεί κανείς ότι άρχισε ως γιατρός, προσπαθώντας να βοηθήσει τους ανήμπορους ανα την υφήλιο, και κατάντησε, προκειμένου να ξαναγίνει υπουργός, να εγκαταλείψει τους σοσιαλιστές που τον ανέδειξαν.Δεν θέλω να αναφερθώ στην δράση του και στις ενέργειες του καθ όλη την διάρκεια της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας,ούτε στην ανταμοιβή του με την θέση που του ανατέθηκε στο Κοσσυφοπέδιο,μόλις αυτό εγκαταλείφθηκε απο τους Σέρβους.
Ας αφήσουμε όμως τον Γάλλο υπουργό στον ξεπεσμό του.Στο κάτω κάτω, στον κάθε άνθρωπο αξίζουν οι συνέπειες των επιλογών του η των ενεργειών του.
Το θέμα που πρέπει να απασχολήσει τον κάθε άνθρωπο με αφορμή την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, είναι η προσπάθεια που καταβλήθηκε η που υποτίθεται ότι καταβλήθηκε για την κατάρρευση του Διεθνούς Δικαίου το οποίο μπορεί μέν να μην διέπει απόλυτα τις σχέσεις μεταξύ των κρατών, αλλά καθορίζει μετά απο προσπάθειες αιώνων, μιά σειρά απο κανόνες που ισχύουν η που πρέπει να ισχύουν για όλα τα κράτη, για τις μεταξύ τους σχέσεις.
Ευτυχώς που βρέθηκαν και μερικά κράτη που ύψωσαν την φωνή τους και καταδίκασαν αυτές τις εγκληματικές(αν είναι εσκεμμένες ) η ανεύθυνες λόγω ηλιθιότητας, προσπάθειες.
Η Ισπανία, έστω απο συμφέρον, υπερασπίστηκε το Διεθνές Δίκαιο.Πολλές άλλες χώρες, χωρίς κανένα ιδιαίτερο συμφέρον, έκαναν το ίδιο.
Η Ρωσία, έδειξε για μιά ακόμα φορά ότι έχει ηγέτη παγκοσμίου βεληνεκούς, ο οποίος στην συγκεκριμμένη περίπτωση κατάφερε, να υψώσει την φωνή του και να σηκώσει μόνος του το βάρος της υπερασπισης του Διεθνούς Δίκαιου.
Η Ελλάδα, που λόγω του προβλήματος της Κύπρου έστω, θα έπρεπε να πρωτοστατήσει στην προσπάθεια υπεράσπισης του Διεθνούς Δικαίου, θα δεί και θα πράξει απ ότι μαθαίνουμε.Δηλαδή, για άλλη μιά φορά δεν έχει πολιτική για ένα θέμα που μας αγγίζει τόσο άμεσα.Εν πάσει περιπτώσει, η έλλειψη Ελληνικής πολιτικής , είναι πλέον εμφανής σε όλα τα επίπεδα, και όταν μιά χώρα δέν έχει πολιτική για τα σκουπίδια, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση ότι δεν έχει πολιτική για τα μεγάλα διεθνή προβλήματα.
Ακόμα όμως κι αν η Ελλάδα προσλάμβανε τους καλύτερους τεχνοκράτες του κόσμου για να διαμορφώσουν πολιτικές συμβατές με τα συμφέροντα της, ποιοί πολιτικοί ηγέτες θα τις υλοποιήσουν?
Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα του Διεθνούς Δικαίου.
Ποιό είναι το κίνητρο των Ηνωμένων Πολιτειών για να ισοπεδώσουν το Διεθνές Δίκαιο?Αναφέρομαι στο αφεντικό, διότι οι υπόλοιποι, όπως ο Γάλλος υπουργός εξωτερικών, απλά υπακούουν το αφεντικό τους.Αν είχαν επιχειρήματα για την ανάγκη κατάρρευσης της Διεθνούς έννομης τάξης, θα τα είχαν εκθέσει.Δεν έχουν.Τα μόνα επιχειρήματα είναι ότι οι Κοσοβάροι, έχουν το δικαίωμα να είναι ελεύθεροι, ιδίως λόγω αυτών που έχουν υποστεί.Αυτό όμως θα μπορούσε να επιτευχθεί και με άλλους τρόπους πέρα απο την κατάρρευση της Διεθνούς έννομης τάξης.Και τι είδους ανεξαρτησία σε τελευταία ανάλυση είναι αυτή υπο διεθνή επιτήρηση?Γιατί δεν χρησιμοποιείται η παλιά λέξη προτεκτοράτο?
Κατά την γνώμη μου, οι ΗΠΑ δέν έχουν κίνητρο που να προκύπτει απο την υπεράσπιση των συμφερόντων τους.Δεν είναι προς το συμφέρον τους η ανεξαρτησία του Κοσυφοπεδίου και η συνεπαγόμενη κατάρρευση της Διεθνούς έννομης τάξης.
-το Κοσσυφοπέδιο είναι ήδη ένα προτεκτοράτο τους.Η ανεξαρτησία του δεν θα προσθέσει τίποτα στο κεκτημένο τους.
-το κομμουνιστικό καθεστώς της Σερβίας έχει ήδη καταρρεύσει.Το Κοσυφοπέδιο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση για την περαιτέρω αποσταθεροποίηση της Σερβίας.Η αντίσταση θα είναι λυσσαλέα, και η Ρωσία θα είναι εκεί.
-Το Κοσυφοπέδιο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί απο τις ΗΠΑ ως αγκάθι για την ενοποίηση της Ευρώπης.Ηδη έχει σπείρει ισχυρά αγκάθια όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Πολωνία, που είναι καρκινώματα για την ευρωπαική ενοποίηση.
-η ανεξαρτησία του Κοσυφοπεδίου, θα φέρει τις ΗΠΑ σε συνεχή αντιπαράθεση με την Ρωσία.
-είναι πλέον μετρημένα τα χρόνια που οι ΗΠΑ θα παραμείνουν η μόνη υπερδύναμη.Υπο αυτό το πρίσμα, η υπερδύναμη θα έπρεπε λογικά, να ενδυναμώσει την διεθνή έννομη τάξη με βάση τα συμφέροντα της τώρα που μπορεί, διότι σε λίγο, δεν θα μπορεί να διαμορφώσει μόνη της τους κανόνες του παιχνιδιού.
-ακούγεται επίσης ώς επιχείρημα, ότι η ανεξαρτησία θα επιτρέψει την σταθεροποίηση της περιοχής.Θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο. Η Σερβία επειδή δεν έχει τα μέσα για να παλέψει, και με τον λαό της εξαθλιωμένο, θα υποχρεωθεί σταδιακά να αποδεχθεί τα νέα δεδομένα, κι έτσι θα προκύψει μιά ειρήνευση.Στην πραγματικότητα, το επιχείρημα της ειρήνευσης λόγω της εξαθλίωσης του αντιπάλου, δεν στέκει μακροπρόθεσμα.Η ειρήνευση προκύπτει μόνο απο μιά δίκαιη και συμβιβαστική λύση.Τουλάχιστον στην Ευρώπη, λόγω του βάρους της ιστορίας.
Ολα αυτά, αλλά και πολλά άλλα επιχειρήματα συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι δεν είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ η κατάρρευση της Διεθνούς έννομης τάξης.
Τότε γιατί ενεργούν μ αυτό τον τρόπο οι ΗΠΑ?
-ίσως επειδή οι ηγέτες των ΗΠΑ δεν εξυπηρετούν πάντα τα συμφέροντα του λαού των ΗΠΑ αλλά τα συμφέροντα κάποιας ολιγαρχίας που τους βοήθησε να εκλεγούν.
-ακόμα όμως κι άν οι ηγέτες των ΗΠΑ εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα του λαού τους, υπάρχει ένα διαπιστωμένο πρόβλημα ως προς την πολιτική που ασκούν : δρούν στις διεθνείς σχέσεις με αμερικανικά πρότυπα, αποβάλλοντας απο τον προβληματισμό τους, κριτήρια που τους είναι άγνωστα, όπως το βάρος της ιστορίας, η το βάρος του πολιτισμού.Το αποτέλεσμα είναι να κάνουν τραγικά λάθη για τα εθνικά τους συμφέροντα, και παράλληλα να δημιουργούν δραματικές καταστάσεις σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η σημερινή δήλωση της υπουργού εξωτερικων Κας Κοντολίζα Ραις, η οποία δήλωσε περίπου ότι κάποιοι έχουν μείνει στο 1389, και ότι οι ΗΠΑ ασχολούνται με το μέλλον.Η ιστορία δηλαδή δεν παίζει κανένα ρόλο κατά τη γνώμη τους στις διεθνείς σχέσεις.Ουτε οι θρησκείες, ούτε οι πολιτισμοί.
Ο χειρισμός του θέματος του ΙΡΑΚ, νομίζω ότι δείχνει στην πράξη το λάθος που διαπράττουν οι ΗΠΑ, μή λαμβάνοντας υπόψη την πολιτιστική παράδοση, και την ιστορία.
Ηθελαν υποτίθεται να επιβάλλουν την Δημοκρατία την Μέση Ανατολή, αρχίζοντας απο το ΙΡΑΚ.Στην πραγματικότητα, ήθελαν (η ολιγαρχία ) να ελέγξουν το πετρέλαιο του ΙΡΑΚ, και έπρεπε να βρούν το απαραίτητο ιδεολογικό υπόβαθρο (την ανάγκη δημοκρατικού καθεστώτος ) , αλλά και την αφορμή (τα χημικά ).
Πώς ήταν δυνατόν ,να επιβληθεί η δυτικού τύπου δημοκρατία σ αυτή την χώρα που είχε την συγκεκριμμένη ιστορική πορεία, και έχει τον συγκεκριμμένο πολιτισμό?Μιά μορφή δημοκρατίας θα μπορούσε να επιβληθεί ίσως αλλά σε μερικές δεκαετίες, και όχι με την βία.
Η πολιτική ήταν λανθασμένη απο την αρχή, και όλοι το γνώριζαν, εκτός απο τους Αμερικανούς.
Η συνέπεια (πέρα απο τον λαό του ΙΡΑΚ που οδηγήθηκε σε εμφύλιο με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, και το 10% του πληθυσμού του να έχει ήδη εγκαταλείψει τη χώρα ), είναι να υπάρχουν ήδη 20 000 αμερικανοί στρατιώτες νεκροί, και οι ΗΠΑ να έχουν δαπανήσει για αυτό τον πόλεμο δισεκατομμύρια δολλάρια, χωρίς να διαφαίνεται ορατή λύση του προβλήματος.
Ηταν αυτός ο πόλεμος υπερ των συμφερόντων των ΗΠΑ?.Σίγουρα όχι.
Πίστευαν αρχικά οι ΗΠΑ ότι ο πόλεμος αυτός εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους?Μάλλον, ναί.
Αρα ήταν λανθασμένη η πολιτική τους.
Αν ήταν λανθασμένη η πολιτική τους στο ΙΡΑΚ, γιατί να μην είναι και στο Κοσσυφοπέδιο?
Το συμπέρασμα-υπόθεση στο οποίο καταλήγω, είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν για μιά άλλη φορά, χαράξει μιά λανθασμένη πολιτική.Δεν προσπαθούν μέσω αυτής της κίνησης τους, να ισοπεδώσουν το Διεθνές Δίκαιο, άσχετα αν στην πράξη αυτό θα είναι το αποτέλεσμα (βραχυπρόθεσμα ) της λανθασμένης τους πολιτικής.
Τι θα γίνει απο εδώ και πέρα? Ποιές θα είναι οι συνέπειες?
Σε ότι αφορά το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, τα δεδομένα αυτή τη στιγμή τα οποία δεν θα αλλάξουν, αν δεν δοθεί κάτι στην Σερβία, είναι
-το Κοσσυφοπέδιο δεν θα γίνει μέλος του ΟΗΕ
-Οι σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου δεν θα αναγνωρίσουν το νέο κράτος.
-θα υπάρξουν δυσλειτουργίες για το νέο αυτό κράτος λόγω της μη συνεργασίας των σέρβων.
-κάποιες χώρες θα αναγνωρίσουν το νέο κράτος (ίσως η πλειοψηφία )
Ολα στο μέλλον, θα εξαρτηθούν απο τους βασικούς παράγοντες.
-πώς θα αντιδράσει η Σερβία?Θα λάβει μέτρα εναντίον των χωρών που θα αναγνωρίσουν το νέο κράτος?Θα παύσει τις εισαγωγές απο αυτές τις χώρες?Εχει την δυνατότητα να κρατήσει μιά τόσο σκληρη στάση? Για πόσο?Θα εκμεταλλευτεί την διαμάχη ΗΠΑ-Ρωσίας ?
-οι ΗΠΑ θα κατανοήσουν γρήγορα το λάθος τους?Αν ναι, θα το ομολογήσουν, και θα πράξουν δεόντως η για λόγους γοήτρου θα επιμείνουν στην λανθασμένη πολιτική?
-πόσο γρήγορα θα εκμεταλλευτούν το λάθος των ΗΠΑ οι Ρώσοι? Πώς θα το εκμεταλλευτούν?
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι η μή επίλυση του προβλήματος (η ανεξαρτησία με τον τρόπο που έγινε δεν είναι επίλυση ), συντηρεί την αστάθεια στην περιοχή μας, και πλήττει τα ελληνικά συμφέροντα.
Σε ότι αφορά το διεθνές δίκαιο, μπαίνουμε σε βαθιά νερά γιά πολλά χρόνια.Σίγουρα το διεθνές δίκαιο θα δεχθεί ένα βαρύ πλήγμα, για πολλά χρόνια.
Ισως όμως, προκύψει τελικά μακροπρόθεσμα μιά πιό ισχυρή διεθνής έννομη τάξη.Την σκέψη αυτή την βασίζω στο εξης σκεπτικό
Ενας Γάλλος φιλόσοφος του 19 ου αιώνα, ο Λακορντέρ,με αφορμή τις κοινωνικές αδικίες στην αρχή της βιομηχανικής επανάστασης, έλεγε, ότι μεταξύ του πλούσιου και του φτωχού, μεταξύ του δυνατού και του αδύναμου, ο νόμος είναι αυτός που λυτρώνει και η ελευθερία είναι αυτή που σκλαβώνει (τον φτωχό η τον αδύναμο εννοείται ).
Αν ο νόμος είναι το διεθνές δίκαιο, και ο πλούσιος και ο ισχυρός είναι οι ΗΠΑ, είναι δεδομένο ότι οι ΗΠΑ μετράνε χρόνια ως υπερδύναμη.Και δεν θα υπάρξει άλλη υπερδύναμη.Η ανθρωπότητα θα γνωρίσει ένα κόσμο με πολλές μεγάλες δυνάμεις που θα είναι εξαρτώμενες η μία απο την άλλη.Κατά συνέπεια όταν όλοι γίνουν αδύναμοι η φτωχοί, και δεν θα υπάρχει πλούσιος και ισχυρός, είναι σίγουρο ότι όλοι θα υποστηρίξουν τον νόμο(διεθνές δίκαιο ) ως λύτρωση.Γι αυτό τον λόγο, το διεθνές δίκαιο έχει μέλλον.Το θέμα είναι πόσοι θα πεθάνουν η θα υποστούν βιαιότητες μέχρι τότε, απο την αλαζονική και ανεύθυνη συμπεριφορά κρατών και ηγετών.

15/2/08

ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ Η EΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ


ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Εδώ και 17 χρόνια, ακούμε για το Σκοπιανό.
Ακούμε κραυγές, βλέπουμε διαδηλώσεις, ακούμε δηλώσεις πολιτικών και μή, ακούμε για συνομιλίες που γίνονται για να γίνονται,βλέπουμε η χώρα μας να τρώει τη μιά σφαλιάρα μετά την άλλη, και την μιά διπλωματική ήττα μετά την άλλη.Αυτά είναι τα γεγονότα.
Πώς καταλήξαμε εκεί; Υπήρχε και υπάρχει άλλη λύση;Με αφορμή την ειδησεογραφία των ημερών, θα ήθελα να περιγράψω, την δική μου προσέγγιση του θέματος.

Με τί έχουμε να κάνουμε;-
Μ ένα κράτος, το οποίο δημιουργήθηκε ως ομόσπονδο κράτος της Γιουγκοσλαβίας, με σκοπό, στο μέλλον, ν απειλήσει, όταν αυτό θα ήτο εφικτό, την Ελλάδα,ώστε να εξασφαλίσει μιά μέρα, πρόσβαση στην Μεσόγειο, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Για τον σκοπό αυτό, δημιουργήθηκε μιά εθνότητα και δόθηκαν όλα τα απαραίτητα μέσα ώστε οι μέχρι τότε Σλαβομακεδόνες (δηλαδή οι Σλάβοι που κατοικούσαν στο γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας που αντιστοιχεί σήμερα στην έκταση του σημερινού κράτους των Σκοπίων) να γίνουν ένα αυτόνομο απο τους Σλάβους έθνος (με την δική τους γλώσσα,.....) και με τον τρόπο αυτό, να νομιμοποιηθούν στο μέλλον, ως Μακεδόνες πλέον, να ελέγξουν το σύνολο της Μακεδονίας.
Στην πορεία βέβαια, η πρώην Γιουγκοσλαβία αυτονομήθηκε απο την ΕΣΣΔ, αλλά η προσπάθεια για την δημιουργία της νέας εθνότητας συνεχίστηκε για άλλους λόγους που δεν έχει καμμία σημασία να αναλυθούν εδώ.
Αυτά περίπου ξέρουμε όλοι οι έλληνες, και νομίζω ότι επι της ουσίας αυτή είναι και η αλήθεια περίπου.
Η διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, μας βρίσκει μ αυτό το έθνος να έχει πλέον δημιουργηθεί, και να ψάχνει να βρεί την δική του πορεία στο μέλλον.Το κράτος βέβαια αυτό, δεν μπορεί να θεωρηθεί τότε αλλά ούτε και σήμερα ως απειλή για την Ελλάδα.
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Απ αυτό το νέο έθνος και το νέο κράτος, και τις ενέργειες του,ποιά είναι τα στοιχεία που στρέφονται εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας;

-Η χρήση του ονόματος Μακεδονία, καθώς και συμβόλων της αρχαίας Μακεδονίας(αστέρι της Βεργίνας,....)

Γιατί?

Διότι, η χρήση του ονόματος Μακεδονία απο ένα έθνος που απλά ζεί σ ένα κομμάτι της αρχαίας μακεδονίας, θα οδηγήσει την παγκόσμια κοινότητα να πιστεψει (έχει ήδη επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό ) η νε φέρεται ως σάν το έθνος αυτό να είναι η συνέχεια (οι απόγονοι) της αρχαίας μακεδονίας.Η χρήση των συμβόλων της αρχαίας μακεδονίας θα συμβάλλει σταδιακά στην νομιμοποίηση αυτής της υφαρπαγής.

Στην περίπτωση αυτή, το ελληνικό έθνος, όχι μόνο θα χάσει-απωλέσει ένα μέρος της ιστορίας του (ποιός δέχεται να χάσει την κληρονομιά του ? και γιατί να την χάσει?), αλλά θα χάσει και την δυνατότητα, να είναι στα μάτια των υπολοίπων λαών,έστω ένας απο τους απόγονους των αρχαίων Μακεδόνων.

Το επόμενο βήμα απο αυτό τον βιασμό της ιστορικής αλήθειας, θα είναι
-η διεκδίκηση απο τους αυτοαποκαλούμενους Μακεδόνες των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στην Μακεδονία
-η υποστήριξη ύπαρξης μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα(και δεν αναφέρομαι στις μερικές χιλιάδες σλαβόφονους που ζουν στην Ελλάδα).Με το πέρασμα των χρόνων, οι έλληνες Μακεδόνες θα θεωρηθούν ως εξελλενισθέντες Μακεδόνες που θα πρέπει να απελευθερωθούν απο τα δεσμά του Ελληνικού Κράτους.
-η μη δυνατότητα χρήσης της λέξης Μακεδονία απο τους Ελληνες σε διεθνές επίπεδο ακόμα και αν αφορά προιόντα (μακεδονικό κρασί, μακεδονικό τυρί,.....)
-εδαφικές ενδεχομένως διεκδικήσεις.

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ?

Δεν υπήρξε πολιτική. Υπήρξαν κραυγές τύπου << Η Μακεδονία είναι Ελληνική >>.
Δεδομένου ότι στην διεθνή κοινή γνώμη είχε ήδη καθιερωθεί εν μέρει η ιδέα ότι το κράτος των Σκοπίων, ηταν η Μακεδονία, η κραυγή << η Μακεδονία είναι Ελληνική >>, σήμαινε ότι οι Ελληνες ήθελαν να καταλάβουν την <<Μακεδονία-Σκόπια >>, και να την κάνουν ελληνική!
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχαμε να κάνουμε με μιά φτωχή χώρα, οδήγησε την παγκόσμια κοινή γνώμη να είναι με το μέρος των Σκοπίων.

Μετά την πρώτη αυτή ελληνική ήττα, ελλείψει πολιτικής και στρατηγικής, η Ελλάδα οδηγήθηκε σε διάλογο αποδεχόμενη την ύπαρξη του κράτους και την ένταξη του στον ΟΗΕ, με ένα υποτίθεται προσωρινό όνομα.Αυτό οδήγησε στην καθιέρωση των θέσεων του κράτους των Σκοπίων, σταδιακά αλλά σταθερά για 15 χρόνια περίπου.


Σήμερα , Η Ελλάδα παρακαλά για σύνθετη ονομασία(να έχουμε και εμείς το δικαιώμα να λεγόμαστε Μακεδόνες όπως και αυτοί που μας έκλεψαν το δικαίωμα αυτό ! ) χωρίς καμμία ορατή πιθανότητα.

Ακόμα κι αν οι Σκοπιανοί δεχθούν μια σύνθετη ονομασία με στόχο να μπούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., τι μας διασφαλίζει ότι αμέσως μετά την ένταξη τους δεν θα αλλάξουν το όνομα τους σε <<Δημοκρατία της Μακεδονίας >>?

Απο τα ανωτέρω συνάγεται ότι αυτή την στιγμή που μιλάμε, δεν υπάρχει πολιτική για το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΌ, όπως δεν υπήρξε και στο παρελθόν.Αυτό άλλωστε εκφράζει και η εικόνα που επέλεξα απο το ιντερνέτ (http://images.google.gr/imgres?imgurl=http://www.emea.gr/Upload/Image/301007_emea_2.jpg&imgrefurl=http://www.emea.gr/default.asp%3FElementId%3D7499&h=329&w=340&sz=161&hl=el&start=120&tbnid=DjZdotHDUKfT8M:&tbnh=115&tbnw=119&prev=/images%3Fq%3D%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%2B%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%26start%3D100%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26hl%3Del%26sa%3DN)
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Η πολιτική, συνεπάγεται χάραξη στρατηγικής και χρήση τακτικών κινήσεων που να υπηρετούν την στρατηγική.
Η χάραξη στρατηγικής, συνεπάγεται να ξέρουμε τί θέλουμε-επιδιώκουμε, και αυτό που επιδιώκουμε να είναι εφικτό με τα μέσα που διαθέτουμε την δεδομένη στιγμή.Η στρατηγική, είναι μιά τεχνική που χρησιμοποιεί επιστημονικές μεθόδους, και που διδάσκεται στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου (στρατιωτικές σχολές, διπλωματικές σχολές, σχολές διοίκησης επιχειρήσεων,....).Σε καμμιά περίπτωση η στρατηγική δεν είναι μια εξαγγελία γενικόλογη που δεν ξέρουμε πώς προέκυψε, και τι εξυπηρετεί. Με άλλα λόγια, η στρατηγική στην οποία αναφέρομαι, δεν έχει σχέση με την χρήση που γίνεται στην Ελλάδα της λέξης αυτής, απο πολιτικούς, δημοσιογράφους,....(π.χ έχουμε όλοι ακούσει να λέγεται ότι η τσιμεντοβιομηχανία, η η ΔΕΗ είναι στρατηγικού χαρακτήρα,....)

Ποιά θα μπορούσε να είναι η ελληνική στρατηγική για το θέμα αυτό σήμερα (Φεβρ, 2008 ) ?
Απο το βήμα αυτό, δεν είναι εύκολο να περιγραφεί αυτή η στρατηγική αναλυτικά.Δεν έχω άλλωστε στη διάθεση μου και όλα τα στοιχεία που απαιτούνται.Η Στρατηγική για το θέμα αυτό θα ήταν μιά ανάλυση εκατοντάδων σελίδων, η οποία θα ανέλυε με επιστημονικό τρόπο τα δεδομένα και θα κατέληγε στίς απαιτούμενες ενέργειες (τακτικές κινήσεις )
Θα προσπαθήσω όμως εδώ να κάνω μιά σύντομη περιγραφή της στρατηγικής (χωρίς ελπίζω να ξεφτιλίσω την εννοια της λόγω της σύνοψης ) για γίνει κατανοητό αυτό που εννοώ.
1/ Ποιό είναι το επιδιωκόμενο?
Αυτό θα προέκυπτε απο την ανάλυση.Την ουσία όμως την ανέφερα προηγούμενα
-η χρήση του όρου Μακεδονία απο το Ελληνικό Εθνος.
Αυτό είναι το ζητούμενο.Εξήγησα προηγουμένως τους λόγους.Αν εξασφαλιζόταν αυτό, δεν θα μας ενοχλούσε αν κάποιος στη γειτονιά μας πιθηκίζει, και θέλει και ο ίδιος να ονομάζεται Μακεδόνας.
2/Ποιό είναι το περιβάλλον εντός του οποίου πρέπει να δράσουμε ?
α/το διεθνές περιβάλλον
Οι λαοί του κόσμου και οι κυβερνήσεις τους, δεν κατανόησαν και δεν κατανοούν τα
ελληνικά επιχειρήματα. Αυτό είναι λογικό, διότι
+ πρώτον δεν είναι γνώστες της Ιστορίας
+ δεύτερον, το θέμα δεν θεωρείται σοβαρό και δεν υπάρχει και προηγούμενο,
υφαρπαγής της ιστορίας, τουλάχιστον σ αυτό το βαθμό, ώστε να υπάρχει σύγκριση.
+οι ανησυχίες της Ελλάδος δεν βασίζονται πουθενά αυτή την στιγμή.
+δεν έχουν κανένα λόγο να υποστηρίξουν τις ελληνικές θέσεις (της πιό πλούσιας
χώρας στην περιοχή ).Αντίθετα, έχουν λόγο να υποστηρίξουν αυτό το νέο φτωχό
κράτος που έχει να αντιμετωπίσει ένα διχασμό μεταξύ Αλβανών και
Σλαβομακεδόνων, και που πρέπει να σταθεροποιηθεί το συντομότερο δυνατόν.
+όσο και να προσπαθήσει η Ελλάδα, δεν θα μπορέσει να πείσει την διεθνή κοινή
γνώμη και τις κυβερνήσεις, ότι μιά χώρα δεν έχει δικαίωμα να επιλέξει το όνομα
που θέλει, ειδικά που ως ομόσπονδο κράτος, ονομαζόταν, επι πενήντα χρόνια
Μακεδονία.
Αν τα ανωτέρω είναι ορθά, η Ελλάδα δεν έχει λόγο , να διαλέξει ως τακτική, να δώσει διπλωματική μάχη η παγκόσμια επικοινωνιακή μάχη. Οι μάχες αυτές ήταν στο παρελθόν, και είναι και σήμερα, χαμένες εκ των προτέρων.Οι μάχες αυτές θα είχαν μιά πιθανότητα επιτυχίας, μόνο αν, απο την δημιουργία αυτού του κράτους με αυτό το όνομα, η Ελλάδα απειλείτο άμεσα.Δηλαδή αν η Ελλάδα σ αυτη τη διαμάχη με τα Σκόπια,εθεωρείτο αμυνόμενη.
Αυτό δεν συμβαίνει.Αντίθετα, η παγκόσμια κοινή γνώμη είτε μας αρέσει είτε όχι, θεωρεί τα Σκόπια αμυνόμενα.
β/Ο Λαός των Σκοπίων και η ηγεσία του
Ο Λαός αυτός, εδώ και 50 χρόνια αυτοπροσδιορίζεται ως Μακεδόνας.Με τα σύμβολα, με διάφορα που διδάχθηκε, πιστεύει εν μέρει ότι είναι, η συνέχεια της Αρχαίας Μακεδονίας.
Ακόμα και να μην το πιστεύει το τελευταίο απόλυτα, τι σημασία έχει, θεωρει? Και πώς μιά ξένη χώρα έχει το θράσος θεωρεί, να του ζητά να μήν αποκαλείται πλέον Μακεδονικό Εθνος?
Και για ποιο λόγο να το κάνει αυτό? Ποιό είναι το αντάλλαγμα ?Για να μήν δεχθεί επίθεση?
Γιατί όλα τα άλλα, τα έχει δεί εδώ και 15 χρόνια και τα εχει ξεπεράσει (εμπάργκο,......)
Η ηγεσία τους τώρα, για ποιό λόγο να δεχθεί αυτό που ζητά η Ελλάδα? Τόσα χρόνια, με λιγότερα διεθνή ερείσματα, κατάφεραν όχι μόνο να στήσουν το κράτος τους, αυτό να γίνει αποδεκτό απο τον ΟΗΕ, και να αναγνωριστεί σταδιακά περίπου απο όλα τα κράτη.Γιατι να κάνουν πίσω τώρα? Δύο μόνο εμπόδια έμειναν.Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαική Ενωση.
Πιστεύουν, όχι άδικα, ότι απο την στιγμή που η Ελλάδα δεν έχει στρατηγική, θα οδηγηθεί και πάλι, θέμα χρόνου είναι, σε νέα διπλωματική ήττα, αφου σπαταλήσει όλες τις δυνάμεις της, και στο τέλος οι μεγάλες δυνάμεις, για λόγους σταθερότητας της περιοχής, θα της επιβάλλουν να δεχτεί τους όρους των Σκοπίων.
Αν τα ανωτέρω είναι ορθά, ο διάλογος με τα Σκόπια ως τακτική κίνηση για την επίτευξη του στρατηγικού στόχου, δεν έχει και πάλι νόημα.Τα Σκόπια δεν θα κάνουν πίσω διότι δεν έχουν λόγο να κάνουν πίσω.Ο διάλογος ως τακτικός ελιγμός θα είχε νόημα, μόνο αν Ελλάδα απειλούσε με στρατιωτική επέμβαση, και αν αυτή η απειλή λαμβανόταν στα σοβαρά απο την ηγεσία των Σκοπίων.
Η Ελλάδα όμως δεν έχει την δυνατότητα στρατιωτικής επέμβασης.Είναι μιά διαλυμένη χώρα, και αυτό το ξέρουν όλοι, ακόμα και οι Σκοπιανοί.
Ακόμα όμως και να είχε την δυνατότητα αυτή, και να το ήξεραν οι Σκοπιανοί, η απειλή της χρήσης στρατιωτικής βίας ως ελιγμού, δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα, διότι οι Σκοπιανοί που έχουν στρατηγική, ξέρουν ότι το διπλωματικό κόστος για την Ελλάδα θα είναι αβάσταχτο, και επιπλέον το οικονομικό κόστος μιας τέτοιας επιχείρησης δεν αντέχεται απο τον Ελληνικό Λαό.Και μιλάω μόνο για την απειλή χρήσης βίας.
Πραγματική χρήση βίας για την επίλυση αυτού του προβλήματος, θα ήταν καθαρή αυτοκτονία για την Ελλάδα.
Αρα, πρέπει να ξεχάσουμε τον διάλογο ως τακτικό ελιγμό.
γ/η αστάθεια της περιοχής
Με την περιοχή αυτή (Σερβία, Κοσυφοπέδιο,Σκόπια ), να μήν έχει σταθεροποιηθεί, η πίεση που θα δέχεται η Ελλάδα να κάνει πίσω ως προς τις επιδιώξεις της στο Σκοπιανό θα εντείνεται.
δ/το βέτο στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε
θα μπορούσε να είναι μιά τακτική κίνηση, για να κερδίσουμε χρόνο, η για να απαιτήσουμε την μη χρήση κάποιων συμβόλων, η για να ζητήσουμε την αλλαγή της ονομασίας των αεροδρομίων τους.Ως εδώ όμως.Ενώ δηλαδή το βέτο, θα είχε ένα τεράστιο κόστος για την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ώς τακτική για τον στρατηγικό στόχο.Διότι πολύ απλά όπως προανέφερα, ακόμα κι αν το Σκόπια έκαναν πίσω,δεν μπορεί να διασφαλιστεί ότι στο μέλλον, μετά την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., δεν θα αλλάξουν και πάλι το όνομα τους.
3/Ποιός τότε θα μπορούσε να είναι ο τακτικός ελιγμός της Ελλάδας για την επίτευξη του στόχου της?
Αν η Ελλάδα δήλωνε σήμερα στην παγκόσμια κοινότητα, ότι η κατάσταση αυτή, κάνει αναπόφευκτη την δημιουργία Ελληνικού Μακεδονικού Κράτους, με την ονομασία <<δημοκρατία της Μακεδονίας >> , όλα θα άλλαζαν.
Ακόμα και η απειλή μόνο δημιουργίας ενός Ελληνικού Μακεδονικού κράτους, θα άλλαζε τα πάντα σ αυτη την αντιπαράθεση.
Αν υποθέσουμε ότι η σύνθετη ονομασία εξυπηρετεί τον στρατηγικό στόχο της Ελλάδας (κατα την γνώμη μου δεν τον εξυπηρετει.Τουλάχιστον τον στρατηγικό στόχο που εγώ προανέφερα ), αυτός θα επιτυγχανόταν μέσα σε μερικές ημέρες, με την απόλυτη υποστήριξη της παγκόσμιας κοινότητας.
Κατά την γνώμη μου όμως, η πραγματική δημιουργία ενός ελληνικού μακεδονικού κράτους που θα ονομάζεται <<δημοκρατία της Μακεδονίας >> με την σύμφωνη γνώμη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού Λαού, είναι η μόνη τακτική εφικτή κίνηση που θα επιτρέψει την επίτευξη του στρατηγικού στόχου.
Φυσικά, πρέπει να διασφαλιστεί, ότι δεν θα παιχτούν παιχνίδια μ αυτό το νέο κράτος.
Το νέο κράτος θα μπορούσε να περιοριστεί γύρω απο την Θεσσαλονίκη, και η υπόλοιπη έκταση της σημερινής Ελληνικής Μακεδονίας θα παρέμενε υπο τον ελεγχο της σημερινής Ελληνικής Δημοκρατίας (ιδίως τα 30-40 χιλιόμετρα απο τα σύνορα με τα Σκόπια καί προς τα κάτω, ώστε αφενός να μήν γειτνιάζουν τα 2 κράτη, και αφετέρου, για να έχει η σημερινή Ελληνική Δημοκρατία, μιά συνέχεια στην έκταση της μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα.).
Η σημερινή ελληνική Δημοκρατία, θα μπορούσε να μετατραπεί σε ομοσπονδιακή δημοκρατία της Ελλάδος (και να αποτελείται απο 2 ομόσπονδα κράτη με διεθνή όμως προσωπικότητα).
Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα μπορούσε να φταχτεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας, να εκλέγεται απο τον λαό, να είναι ταυτόχρονα Πρόεδρος των ομόσπονδων κρατών και της Ομοσπονδίας,και να ορίζει ο ίδιος τους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας των 2 ομόσπονδων κρατών.Ο Πρόεδρος θα είναι στην ουσία ο εγγυητής της ενότητας των 2 ομόσπονδων κρατών εντός της Ομοσπονδίας.Το Ελληνικό Μακεδονικό κράτος δεν θα είχε στρατό, η θα είχε ένα εικονικό στρατό, και θα ανέθετε την φύλαξη του στο κυρίως ελληνικό κράτος.Εν πάσει περιπτώσει, ο τρόπος άρρηκτης σύνδεσης των δύο ελληνικών κρατών θα μπορούσε να βρεθεί, και ο εγγυητής της ενότητας θα είναι ούτως η άλλως το σύνολο του ελληνικού λαού που δεν διαιρείται σε Μακεδόνες και μή.Ολοι είναι πρώτα Ελληνες.Το Ελληνικό Μακεδονικό Κράτος θα ήταν ουσιαστικά ένα τέχνασμα για τους ξένους.Δεν θα είχει καμμία σημασία για τους Ελληνες, Μκεδόνες και μή, και δεν θα άλλαζε ιδιαίτερα την ζωή τους.

Απο εκεί και πέρα, η κάθε χώρα θα διάλεγε να συνάψει διπλωματικές σχέσεις μ αυτό το κράτος η με το κράτος των σκοπίων η και με τα δύο.
Αν διάλεγε να συνάψει σχέσεις και με τα 2 κράτη, όπως επιβάλλει ηλογική, δεν θα υποχρεωνόταν ούτως η άλλως να διαλέξει μιά σύνθετη ονομασία?
Ας σκεφτούμε όμως για λίγο τις συνέπειες, αυτής της ενδεχόμενης απόφασης.
α/ για την διεθνή κοινότητα
-η διεθνής κοινότητα θα κληθεί να αναγνωρίσει τα δύο νέα ελληνικά κράτη αντί του ενός που μέχρι τώρα υπήρχε.Ως προς το όνομα του ενός εκ των 2 κρατών (<<Δημοκρατία της Μακεδονίας >> ), δεν θα έχει επιχειρήματα να μην δεχθεί την ονομασία αυτή, τη στιγμή που την δέχτηκε στην ουσία για ένα άλλο κράτος απλά και μόνο επειδή δεν υπάρχει δίκαιο που να κατοχυρώνει τα ονόματα των κρατών (ενώ κατοχυρώνονται πνευματικά δικαιώματα,....).Αυτό δεν μας έλεγαν μέχρι τώρα? Επίσης η διεθνής κοινότητα προέβαλλε το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού για τα Σκόπια.Πως τώρα, το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού να μην ισχύει για την ελληνική <<Δημοκρατία της Μακεδονίας>> ?
-Το ελληνικό έθνος, μέσω των 2 κρατών του, θα προβάλλει ότι μόλις αναγνωριστούν τα 2 κράτη του απο τους διεθνείς οργανισμούς, δεν θα φέρει καμμιά αντίρρηση για την ένταξη των Σκοπίων σ αυτους τους Οργανισμούς με το όνομα που επιθυμούν.Και θα έχουν οι 2 χώρες το ίδιο όνομα? Αυτό είναι πρόβλημα της Διεθνούς Κοινότητας και όχι του Ελληνικού Εθνους.Ας αναζητήσει η Διεθνής Κοινότητα λύση στο πρόβλημα.Το Ελληνικό έθνος θα έχει κατοχυρώσει την διεθνή χρήση του ονόματος Μακεδονία που του ανήκει, και δεν θα δεχθεί καμμιά σύνθετη ονομασία για το δικό του μακεδονικό κράτος.
-το Ελληνικό έθνος μέσω των 2 κρατών του, αναγνωρίζει το δικαίωμα σε όλα τα κράτη του κόσμου, να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με όποιο όνομα επιθυμούν.Διατηρεί όμως το δικαίωμα, να μήν έχει διπλωματικές σχέσεις με οποιοδήποτε κράτος αναγνωρίζει το κράτος των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία, ενώ δεν αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος της Μακεδονίας με το όνομα Μακεδονία.
-το Ελληνικό έθνος μέσω των 2 κρατών του, δεν θα αναγνωρίσει ποτέ σε διμερές επίπεδο το κράτος των Σκοπίων ως Μακεδονία, όπως θα αναγνωρίσει και στο κράτος των Σκοπίων, το δικαίωμα να μήν αναγνωρίσει ποτέ την ελληνική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ως Μακεδονία. Ας το ονομάσουν όπως θέλουν.Αυτό δεν λένε σήμερα στην Ελλάδα?
Είναι νομίζω κατανοητό ότι με αυτό τον τρόπο, η Ελλάδα δεν θα είναι πλέον το πρόβλημα, αφού δεν ζητά τίποτα, παρά μόνο το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού ενός τμήματος της Επικράτειας της ως Μακεδονία.Και γι αυτό έχει ακλόνητα επιχειρήματα.
β/για το κράτος των Σκοπίων και την ηγεσία του
Το κράτος αυτό θα ζητήσει απεγνωσμένα συμβιβασμό με το Ελληνικό έθνος.
γ/ για την Ελλάδα
-κατοχυρώνεται μέσω της τακτικής αυτής κίνησης, το δικαίιωμα της Ελλάδας να χρησιμοποιεί διεθνώς τον όρο Μακεδονία, και αποφεύγει στο μέλλον όλους τους κινδύνους που προανέφερα.
-η Θεσσαλονίκη ως πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους της Μακεδονίας, γίνεται πλέον το οικονομικό κέντρο των Βαλκανίων, απαλλαγμενη απο τα γραφειοκρατικά δεσμά της Αθήνας, και αποκτά ένα κοσμοπολίτικο χαρακτήρα.
-η Ελλάδα συνεχίζει την οικονομική της διείδυση στα Βαλκάνια και ειδικότερα στα Σκόπια, χωρίς πλέον να δημιουργεί μίση.
-γίνεται πλέον σταδιακά ρυθμιστής της κατάστασης στα βόρεια σύνορα της, και παράγοντας σταθερότητας για όλη την περιοχή.
-δεν σπαταλά πλέον διπλωματικούς πόρους γι αυτό το θέμα, και επικεντρώνει πλέον όλους τους πόρους αυτούς, στα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.
Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση στο Μακεδονικό, εδώ που φτάσαμε.Αυτή η στρατηγική, έπρεπε να είχε χαραχθεί πριν 17 χρόνια.Αν υπήρχε στρατηγική, θα είχαν προβλεφθεί όλα όσα έγιναν.Αν υπήρχε απο τότε στρατηγική, η ηγεσία της χώρας έπρεπε απο τότε να είχε επιλέξει μεταξύ των εξής πολιτικών
-είτε το Μακεδονικό δεν είναι τόσο σημαντικό για τα ελληνικά συμφέροντα, οπότε η χώρα δεν έπρεπε να δώσει αυτό τον αγώνα μέχρις εσχάτων, αλλά να αποδεχθεί το κράτος των Σκοπίων ως Μακεδονία
-είτε το Μακεδονικό είναι τόσο σημαντικό. που αξίζει τον κόπο, υπο ασφαλείς προυποθέσεις, η ελληνική επικράτεια να αποτελείται απο 2 κράτη ελληνικά, διεθνώς αναγνωρισμένα.
Η μη επιλογή καμμίας εκ των 2 λύσεων, αποδεικνύει, αν είναι ακόμα αναγκαίο, την μή υπαρξη στρατηγικής για το θέμα.


Το κείμενο αυτό το έχω αναρτήσει επίσης σε άλλο ιστολόγιο μου(βλέπε εδώ ).Τέλος με ευχαρίστησε το γεγονός ότι αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα "βιβλιοπωλείο χωρίς όνομα " (βλέπε εδώ )
Related Posts with Thumbnails