31/1/13

27/1/13

Ο πόνος μας δεν λέγεται - Ν. Λυγερός


Ο πόνος μας δεν λέγεται
Ν. Λυγερός
Ο πόνος μας δεν λέγεται
ότι πληγώνουν την πατρίδα μας
γιατί ξέρουμε εμείς
από ποια βάσανα πέρασε
για να είναι ελεύθερη
ό,τι και να λένε οι ραγιάδες
και κάθε προδοσία
μας λαβώνει βαθιά
γιατί είναι δικοί μας
που δεν προστάτευσαν
την ιστορία μας
για να μην φανεί
το σάπιο κενό τους
και τώρα εσύ
που παραμένεις
αδιάφορος σε όλα
για να ζήσεις μόνος σου
μέσα σε μία τεχνητή ευτυχία
γιατί δεν πας στο διάολο
αντί να βρίζεις
όλες τις ρίζες μας
διότι ποτέ η γη μας
δεν έγινε πιο δυνατή
με τέτοια άτομα
ενώ επέζησε
επειδή θυσιάτηκαν
άξιοι άνθρωποι.
πηγή -http://www.lygeros.org/articles?n=11257&l=gr

Ιστορική υπογραφή για την Κύπρο - Ν. Λυγερός


Ιστορική υπογραφή για την Κύπρο
Ν. Λυγερός
Είναι μια ιστορική υπογραφή για την Κύπρο, η συμφωνία με την κοινοπραξία της ιταλικής και της κορεάτικης εταιρείας, στο πλαίσιο του δεύτερου γύρου παραχώρησης και μάλιστα για τα οικόπεδα 2, 3 και 9.
Η άμεση οικονομική απολαβή για την Κύπρο είναι της τάξης των 150 Εκατομμυρίων Ευρώ για το bonus υπογραφής. Δεν μιλάμε πια για εκτιμήσεις, αλλά για ένα ιστορικό γεγονός που είναι αναμφισβήτητο ακόμα και από τους πιο επιφυλακτικούς και αυτούς που τους διακατέχουν οι αιώνιες φοβίες. Κανείς πια δεν μπορεί να αμφισβητήσει το έργο του Σόλωνα Κασσίνη που κατάφερε να υλοποιήσει το όραμα της Κύπρου και μάλιστα να δείξει και το παράδειγμα για την Ελλάδα. Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε στους μη ειδικούς ότι δεν πρόκειται για μια εύκολη διαπραγμάτευση και ειδικά για το περίφημο οικόπεδο 9. Διότι ενώ για τα οικόπεδα 2 και 3 ήταν αυτή η κοινοπραξία που είχε επιλεχθεί εξ αρχής, για το οικόπεδο 9, η πρώτη επιλογή ήταν διαφορετική, αφού αφορούσε μία γαλλική και δύο ρώσικες εταιρείες. Κι όπως δεν βρέθηκε κοινό πλαίσιο συμφωνίας, η Κύπρος δεν έκανε πίσω παρόλο που ήταν το αναμενόμενο για όλους τους ραγιάδες και πέρασε στην επόμενη επιλογή με νέα διαπραγμάτευση. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό γιατί απορρίπτει επί του πρακτέου όλες τις τεχνητές επιφυλάξεις που προωθούν διακριτικά οι εχθροί της ελληνικής ΑΟΖ, λέγοντας ότι κανείς στην Ελλάδα ή στην Κύπρο δεν είναι ικανός να κάνει στρατηγικές διαπραγματεύσεις με πετρελαϊκές εταιρείες. Τεχνητά ξεχνούν βέβαια στις παρεμβάσεις τους ότι είναι η Ελλάδα και η Κύπρος που διαθέτουν τα οικόπεδα και όχι οι εταιρείες. Κατά συνέπεια ακόμα και αν είναι ισχυρές οι πολυεθνικές εταιρείες δεν έχουν ποτέ το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις. Επιπλέον αυτές οι εταιρείες βρίσκονται σε ανταγωνιστικό πλαίσιο με άλλες ανάλογες εταιρείες και καμία από αυτές δεν θέλει να υπάρχει οποιαδήποτε αδικία στο διαγωνισμό του γύρου παραχώρησης. Με άλλα λόγια, οι παίκτες που ανήκουν στην ίδια κατηγορία, εμποδίζουν συνολικά ο ένας τους άλλους να υπάρξει ένα άδικο παίγνιο. Και από την άλλη το κράτος που διαθέτει τα οικόπεδα, παίζει ένα μοναδικό ρόλο αφού καλύπτει όλο το θέμα της αξιολόγησης των υποψηφίων και αυτό γίνεται απόλυτα ορθολογικά και μάλιστα με διαφανή τρόπο για όλους τους παίκτες. Για το οικόπεδο 12, το οποίο διαχειρίζεται αμερικανική εταιρεία οι μη ειδικοί δεν είχαν δώσει μεγάλη σημασία διότι οι υποψήφιες εταιρείες ήταν ελάχιστες και πολλοί θεώρησαν μάλιστα ότι η επιλογή σχετίζεται με την οριοθέτηση με το Ισραήλ, δίχως βέβαια να αναλύουν τα ιστορικά δεδομένα της διαπραγμάτευσης. Τώρα, με αυτή τη νέα διαπραγμάτευση, κανείς δεν μπορεί να πει ένα ανάλογο επιχείρημα, διότι πρόκειται για ιταλική και κορεάτικη εταιρεία, και ειδικά το οικόπεδο 2 δεν αγγίζει καμία οριοθέτηση ούτε του Λιβάνου, ούτε του Ισραήλ, και ούτε της Αιγύπτου. Έτσι η Κύπρος αποδεικνύει επί του πρακτέου ότι είναι ικανή να διαχειριστεί στρατηγικά μια διαπραγμάτευση όχι γιατί είναι ένα μικρό κράτος, αλλά γιατί έχει συνειδητοποιήσει εξ αρχής ότι το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ δεν είναι μια λεπτομέρεια και αποτελεί μια υψηλή στρατηγική πάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί ένας αληθινός και αποτελεσματικός στρατηγικός σχεδιασμός. Με την αντίληψη του υπερκομματικού, η Κύπρος δείχνει στην Ελλάδα το μονοπάτι της αξιοποίησης της ΑΟΖ δίχως κανένα προβληματισμό ή ενδοιασμό.
πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11259&l=gr

Διαφωνία Ντράγκι - Σόιμπλε για Κύπρο


http://www.dw.de/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B9-%CF%83%CF%8C%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF/a-16553462

Μια διαφορετική αντίληψη για την τεχνολογία -Το ψηφιακό μαστόρεμα στα « Fab Lab »


http://www.monde-diplomatique.gr/spip.php?article371

μιά εντυπωσιακή ελληνική εφεύρεση γιά την παραγωγή ηλεκτρισμού από τα κύματα


http://www.tovima.gr/science/article/?aid=495074
http://www.toswet.com/

26/1/13

Μετά την θέσπιση της ΑΟΖ- N. Λυγερός


22/1/13

Katerina Moutsatsou - Greek Ministry of Culture


21/1/13

Ιστορίες τρέλας στο Καστελόριζο! - Πηγή: www.paraskhnio.gr


άλλη μιά τρελλή ιστορία γιά το μικρό νησί,και είναι άξιο απορίας πώς με τόσες προσπάθειες του κομματοσκυλικού κράτους να εξοντώσει το νησί, οι κάτοικοι του συνεχίζουν να επιμένουν να παραμείνουν στο νησί.
η λύση είναι να μετατραπούν οι κομματοσκυλικές δομές κράτους και περιφέρειας σε παρατηρητές , και ν΄αναλάβουν κάποιες πρωτοβουλίες πολιτών την επίλυση των προβλημάτων του νησιού.
οι κομματοσκυλικές δομές δημιουργήθηκαν γιά να λεηλατήσουν την χώρα, και όχι γιά να λύσουν προβλήματα.δεν πρέπει κατά συνέπεια να ζητάμε από τις κομματοσκυλικές δομές να δώσουν αυτό που δεν έχουν.η αποκοπή των κομματοσκυλικών δομών από την διαχείριση του δημοσίου χρήματος γιά να σταματήσει η λεηλασία, και στην συνέχεια η παραπομπή των μελών τους σε ειδικά δικαστήρια γιά να καταδικαστούν γιά τα εγκληματα που διέπραξαν τα τελευταία 35 χρόνια,είναι η μόνη λύση που μένει, και γιά το καστελλόριζο. http://www.paraskhnio.gr/2013/01/21/istories-trelas-kastelorizo/

20/1/13

Με προορισμό την Ερεικούσσα - Ν. Λυγερός


Με προορισμό την Ερεικούσσα
θέλουμε να βρούμε
όλο το πράσινο του νησιού
που είναι γεμάτο
κυπαρίσσια και ελιές
που τόσο αγαπάμε
διότι πέρα
από τα ενετικά στοιχεία
Πόρτο και Μπραγκίνι
πρέπει να δούμε
και το απέραντο γαλάζιο
που αγγίζει την πατρίδα
λίγο πιο πάνω
από την Κέρκυρα μας
διότι κι εκεί είμαστε
μέσω των δικών μας
που ζουν στα όρια
με συνείδηση
και αξιοπρέπεια
δίχως να περιμένουν
αλλά να δίνουν
το παράδειγμα
της ανθρωπιάς
και της ελευθερίας
του Έλληνα
που ξέρει
ότι ο πλούτος του
είναι η θάλασσα,
ο ουρανός κι ο ήλιος.
πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11206&l=gr

ανακοίνωση των ηπα γιά την τρομοκρατική ενέργεια στην αθήνα


http://photos.state.gov/libraries/greece/38517/uscitizens/emergency_message_explosion.pdf

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΓΚΙΟΥΛ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ “ΓΑΛΛΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ”


η οικονομική διάσταση της τουρκίας http://internationalaffairs1.wordpress.com/2009/10/14/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B3%CE%B1/

18/1/13

An Alternative Perspective on Expat Life: Maria Karchilaki at TEDx Athens 2012


Alpha Bank: Σαν το γάιδαρο του Χότζα... η ελληνική οικονομία Πηγή:www.reporter.gr


http://www.reporter.gr/Analyseis/item/216350-Alpha-Bank-San-to-gaidaro-toy-Chotza-h-ellhnikh-oikonomia

Eπιχείρηση "βάζει λουκέτο" με μία ανακοίνωση που Συγκινεί..


http://gr.news.yahoo.com/e%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7--%CE%B2%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AD%CF%84%CE%BF--%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%AF---193521207.html

Η ΛΕΓΕΩΝΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ


http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=G72n149GVjw#!

17/1/13

Νέα δεδομένα στο κοίτασμα Αφροδίτη - Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός


http://www.lygeros.org/articles?n=11130&l=gr

Τα παιδιά του Τάσσου - Ν. Λυγερός


Τα παιδιά του Τάσσου
Ν. Λυγερός
Τα παιδιά του Τάσσου
είναι όλοι οι Κύπριοι
που ζουν ελεύθερα
χάρη αυτόν
ακόμα κι αν τότε
δεν τον πίστεψαν
γιατί η προπαγάνδα
των εχθρών του
ήταν τόσο ισχυρή
που σχεδόν κανείς
δεν κατάλαβε
από τι μας είχε σώσει
και τώρα
μετά από τόσα χρόνια
μερικοί τον αμφισβητούν
αλλά εμείς ξέρουμε
τι ρόλο έπαιξε
στον αγώνα
της αξιοπρέπειας
της Κύπρου
και σαν την Αντιγόνη
θα τον τιμούμε
όποιος και να είναι
ο Κρέοντας.
πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11137&l=gr

16/1/13

o τρανσιβηρικός


ενδιαφέρων ο σύνδεσμος που ακολουθεί.πατώντας με το ποντίκι πάνω στην διαδρομή, βλέπει κανείς τα τοπία που διασχίζει ο τρανσιβηρικός από την μόσχα μέχρι τον ειρηνικό ωκεανό. http://www.google.ru/intl/ru/landing/transsib/

Γιατί καταρρέει η ελληνική οικονομία - Των Cinzia Alcidi και Daniel Gros Πηγή:www.capital.gr


Έλλείψει ελλήνων διανοουμένων ικανών ν΄αναλύσουν δεδομένα και να προτείνουν λύσεις γιά την ελληνική οικονομία,πρέπει να προσέξουμε τους ξένους διανοούμενους που επικέντρωσαν την σκέψη τους στο γιατί μειώθηκε τόσο πολύ το ελληνικό αεπ σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της κρίσης.Η ανάλυση έχει ενδιαφέρον. http://www.capital.gr/newsTheme.asp?id=1706769

ευθέως - στέλιος ράμφος


http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=235995

USAID: Μαζικός επαναπατρισμός αλβανών που είχαν μεταναστεύσει στην Ελλάδα


http://www.skai.gr/news/greece/article/221655/usaid-mazikos-epanapatrismos-alvanon-pou-eihan-metanasteusei-stin-ellada/

14/1/13

WSJ: «Τα τελευταία μέτρα, όπως και οι προηγούμενοι «γύροι» υψηλών φόρων, θα πέσουν έξω»


πολύ φοβάμαι ότι η wsj(δείτε εδώ)έχει δίκιο. το 2013 θα χαρακτηριστεί από την πλήρη κατάρρευση των κρατικών εσόδων.
μπροστά σ' αυτό το αναπόφευκτο γεγονός,η κυβέρνηση πρέπει το συντομότερο δυνατόν, να έχει αποτελέσματα στην φοροδιαφυγή, η/και ν΄αντιστρέψει τον κύκλο της ύφεσης.αν δεν το καταφέρει,η χώρα θα οδηγηθεί στην οικονομική καταστροφή, διότι κάποιος που δεν μπορεί να πληρώσει τα κομματοσκυλικά χαράτσια, απλά δεν θα τα πληρώσει.
Είναι δεδομένο γιά μένα ότι απτά αποτελέσματα σε ότι αφορά την φοροδιαφυγή αλλά και την αντιστροφή της ύφεσης, είναι δύσκολο να επιτευχθούν εντός του 2013.Ετσι, οι στόχοι του προυπολογισμού γιά το 2013 είναι περίπου ανέφικτοι.Ενας μόνο τρόπος υπάρχει γιά να αποφευχθούν νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων: η φορολόγηση και/η η δήμευση της περιουσίας των κλεπτοκρατών.Ομως ποιός θα την επιβάλλει αφού οι κλεπτοκράτες συνεχίζουν να διοικούν την χώρα;
Ετσι, θα πρέπει, εκτός θαύματος, να αναμένονται νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων εντός του 2013.

Παναγιώτης Κονδύλης - ΠΩΣ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Παναγιώτης Κονδύλης
ΠΩΣ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
«Ανθρώπινο είναι οτιδήποτε πράττουν
ή έπραξαν κάποτε οι άνθρωποι.»
OTAN KANOYME ΛΟΓΟ για την υποδοχή του έργου του Παναγιώτη Κονδύλη στη χώρα όπου γεννήθηκε, κάνουμε λόγο για την ιστορία ενός προβλήματος. Υποδοχή θα πει σχετισμός, συνάντηση. Αυτή η συνάντηση του Κονδύλη και των βιβλίων του με τους εδώ αναγνώστες και μελετητές του υπήρξε εξ αρχής προβληματική, και παραμένει τέτοια ώς σήμερα, δέκα χρόνια από τον πρόωρο θάνατό του.
Λέγοντας προβληματική, δεν εννοώ ότι η σκέψη του Κονδύλη δεν δημιούργησε σχολή, ότι δεν επηρέασε κατά το μέτρο που η βαθύτητα και το βεληνεκές της θα μας επέτρεπαν να αναμένουμε. Αυτό ισχύει μόνο εν μέρει, υπάρχουν όντως τομείς όπως οι Διεθνείς Σπουδές όπου η επίδραση του Κονδύλη είναι κάτι παραπάνω από αξιοσημείωτη. Αλλά και εκεί όπου τα πράγματα δεν έχουν έτσι, στους κόλπους της πανεπιστημιακής φιλοσοφίας λ.χ., το φαινόμενο είναι εύλογο. Εξηγείται από την ίδια την υφή και το περιεχόμενο αυτής της σκέψης, που όπως ο δημιουργός της προέβλεπε, στις απώτατες συνέπειές της μπορεί να γίνει παραδεκτή μόνο από «επαΐοντες του περιθωρίου», και συνεπώς ούτε τώρα ούτε στο προβλεπτό μέλλον είναι πιθανό να αποκτήσει εντυπωσιακό αριθμό θιασωτών.
Εξίσου λίγο έχω κατά νου τις επικρίσεις ή τις έριδες που το έργο του Κονδύλη προκάλεσε και προκαλεί. Για έναν συγγραφέα που δηλώνει ότι ξαφνιάζεται όταν συμφωνούν μαζί του, αυτού του είδους η αρνητική ενασχόληση με τις θέσεις του είναι ακριβώς η απόδειξη της δραστικότητάς τους, η μεγαλύτερη αναγνώριση την οποία μπορεί να προσδοκά. Ας μη λησμονούμε ότι ο Κονδύλης περιφρονούσε τον «διάλογο» με τη μετανεωτερική, χυδαία έννοιά του, που νερώνει τις πεποιθήσεις και υποβιβάζει τις βαθιές υπαρξιακές συγκρούσεις σε σχολαστικές θεωρητικές αψιμαχίες. Στα μάτια του οι ιδέες σήμαιναν πρωτίστως αντιπαράθεση, πολεμική, έριδα. Με την έννοια αυτή, το έργο του υπήρξε πράγματι αμφιλεγόμενο, όμως και κανείς άλλος Έλληνας φιλόσοφος δεν σχολιάστηκε και δεν συζητήθηκε τόσο τις τελευταίες δεκαετίες.
Το πιο αποθαρρυντικό στην περίπτωσή του, είναι ότι και αυτά τα επικριτικά σχόλια, οι διενέξεις που τα βιβλία του πυροδότησαν, υπήρξαν συχνά χαμηλής ποιότητας, κάποτε και εντελώς ανάξια λόγου. Οι απόψεις του όχι μόνο υπεραπλουστεύτηκαν και σχηματοποιήθηκαν για τις ανάγκες της πολεμικής –αυτό, όπως κι ο ίδιος παραδεχόταν, ήταν αναπόδραστο–, αλλά στην κυριολεξία απογυμνώθηκαν συστηματικά από ό,τι ακριβώς συνιστά την ιδιαιτερότητά τους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι συχνά κατέληξαν αγνώριστες ή και μετέπεσαν στο διαμετρικά αντίθετό τους. Θα μνημονεύσω εν τάχει τρία τέτοια παραδείγματα.
Το πρώτο είναι η περιβόητη έννοια της αξιολογικής ουδετερότητας και η συναφής με αυτήν κονδύλεια περιγραφική θεωρία της απόφασης. Είναι γνωστό πόσο μελάνι έρευσε για τα ζητήματα αυτά. Το παράδοξο δεν είναι ότι οι επικριτές του Κονδύλη πίστεψαν πως εντόπισαν εδώ ένα σημείο τρωτό ή ότι εξέθεσαν επ' αυτού τους ενδοιασμούς τους, κομίζοντας επιχειρήματα από τη διεθνή συζήτηση σχετικά. Από τον καιρό των πρώτων κοινωνικών επαναστατών το αργότερο, που διακήρυτταν σ' όλους τους τόνους ότι σκοπός τους δεν είναι να κατανοήσουν τον κόσμο αλλά να τον αλλάξουν, ώς την περίφημη έριδα για τον θετικισμό (Positivismusstreit), πρωταγωνιστές της οποίας στάθηκαν ο Χανς Άλμπερτ και o Γιούργκεν Χάμπερμας τη δεκαετία του 1960, και από τότε ώς τις μέρες μας, το ερώτημα αν είναι δυνατή μια προσέγγιση των πραγμάτων αμιγώς περιγραφική και απαλλαγμένη από δεοντολογικές βλέψεις, δεν έχει πάψει να επανέρχεται περιοδικά στο προσκήνιο.
Το παράδοξο είναι ότι οι κριτικοί του Κονδύλη νόμισαν ότι δικαιούνται να απορρίψουν συλλήβδην το έργο του, αρκούμενοι και μόνο σε μια αφηρημένη δίκη προθέσεων, σ' αυτόν τον γενικότατο λόγο περί μεθόδου. Στην πραγματικότητα, ο πλούτος των αναλύσεων του Κονδύλη, η ευρετική γονιμότητα της σκέψης του σε ένα ασύλληπτο φάσμα θεμάτων, ελάχιστα εξαρτάται από το θεωρητικώς εφικτό ή ανέφικτο της αξιολογικής ουδετερότητας. Ακόμη και όσοι θεωρούν την επίκληση της ουδετερότητας αυτής στρατήγημα, κι όχι λ.χ. ένα απλό καθοδηγητικό ιδεώδες, ρυθμιστικό της ερμηνευτικής πράξης, δεν μπορούν να παρακάμπτουν το έργο του Κονδύλη – με την ίδια λογική που δεν μπορούν να παραβλέπουν το έργο του Μαξ Βέμπερ, το οποίο εδράζεται σε θεμέλια παρόμοια.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΟΥ είναι η υποτιθέμενη εξάρτηση του Κονδύλη από τον Καρλ Σμιττ. Η οπισθοβουλία αυτής της επιχειρούμενης ταύτισης είναι βεβαίως διάφανη. Για να μιμηθώ εδώ τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος απαντούσε σε τέτοιες αιτιάσεις, εξωτερικά το πράγμα παίρνει συνήθως τη μορφή του ακόλουθου συλλογισμού: O Σμιττ έγραψε περί αποφάσεως, ο Κονδύλης έγραψε περί αποφάσεως, άρα ο Κονδύλης αντιγράφει τον Σμιττ. Ή, σε επόμενο στάδιο: ο Σμιττ υπήρξε πολέμιος του φιλελευθερισμού και της ανοιχτής κοινωνίας, ο Κονδύλης έχει επηρεαστεί από τον Σμιττ, άρα οι πολιτικές τοποθετήσεις του Κονδύλη δεν μπορεί παρά να είναι ύποπτες. Ότι ο ίδιος ο Κονδύλης υπήρξε από τους οξυδερκέστερους κριτικούς του Σμιττ, οι επικριτές του προτιμούν να το αγνοούν.
Φυσικά, η σχέση του Κονδύλη με τον Σμιττ είναι απείρως περιπλοκότερη απ' όσο οι εύκολοι αναγωγισμοί αυτού του είδους υπαινίσσονται. Τόσο μάλιστα, ώστε να επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων που βρίσκονται στους αντίποδες της γνώμης που εδώ σ' εμάς θεωρείται συχνά αυτονόητη και κοινή. Αντί άλλου τεκμηρίου, αντιγράφω μερικές παρατηρήσεις του Γερμανού φιλοσόφου, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου, Φόλκερ Γκέρχαρτ. Το γεγονός ότι προέρχονται από το στόμα ξένου και όχι Έλληνα μελετητή, τις κάνει διπλά ενδιαφέρουσες:
«Όποιος γνωρίζει στ' αλήθεια τους δύο συγγραφείς, δεν θα έβλεπε ούτε κατά διάνοια παραλληλίες ανάμεσα στην περιπλανώμενη εμβρίθεια του ερασιτεχνικώς φιλοσοφούντος νομικού και στη σοβαρή σκέψη ενός φιλοσόφου. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί πώς ο Σμιττ, μόνο και μόνο για να μπορέσει να ασκήσει πολεμική κατά του κοινοβουλευτισμού, πλαστογραφεί μια ιστορικοσυστηματική αντίθεση μεταξύ "δημοκρατίας" και "αντιπροσώπευσης". Στην πραγματικότητα, ο ισχυρισμός της εγγύτητας των θέσεων των Κονδύλη και Σμιττ έχει το έρεισμά της σε δυο-τρεις έννοιες κοινές και στους δύο. Σ` αυτές συγκαταλέγεται η έννοια της απόφασης, εκείνη του συντηρητισμού και πρωτίστως η διάκριση εχθρού-φίλου. Όλα τ' άλλα, όσα στον Κονδύλη θυμίζουν Σμιττ, πρέπει να αναχθούν στον Νίτσε.»
Δεν θα αντισταθώ στον πειρασμό μιας απορίας. Πόσοι από τους διανοούμενούς μας θα αποτολμούσαν να παραβάλλουν ευθέως έναν από τους διασημότερους Ευρωπαίους στοχαστές του 20ού αιώνα με έναν Έλληνα συνάδελφό του; Και πόσοι απ' αυτούς θα μπορούσαν να αποφανθούν με ισόποση έμφαση ότι προκρίνουν τον δεύτερο; Το ερώτημα είναι κρίσιμο. Ένα τέτοιο διάβημα προϋποθέτει αυτοπεποίθηση αλλά και αυτογνωσία, πνευματική ανεξαρτησία αξιοσημείωτη και οριστική απαλλαγή από τα αγχώδη δεσμά κάθε μορφής επιγονισμού. Την αυτοπεποίθηση και την ανεξαρτησία αυτή ο Κονδύλης την είχε εξ αρχής, εξ ου και δεν δίστασε ποτέ να κρίνει και να κατακρίνει μεγάλα ονόματα, προκειμένου να υπερασπιστεί τις ιδέες του. Οι επιχώριοι σχολιαστές του που αντί να αντιμετρηθούν με αυτές ακριβώς τις ιδέες, καμώνονται ότι τις ξεπέρασαν επειδή δήθεν ταυτίζονται με τα λεγόμενα του ενός και του άλλου, τι πράγμα ακριβώς υπερασπίζονται, και τι ακριβώς καταδικάζουν; Γιατί σοβαρή κριτική έργου πρωτότυπου με επιχειρήματα δανεικά δεν γίνεται.
Το τρίτο παράδειγμά μου έχει να κάνει με εκείνο το περίφημο κεφάλαιο για τις «Παραμέτρους ενός ελληνοτουρκικού πολέμου» που ο Κονδύλης προσέθεσε στη ελληνική έκδοση της Θεωρίας του Πολέμου. Εξαιτίας της ευρείας δημοσιότητας που προσέλαβε, το κείμενο αυτό ακόμη και σήμερα σφραγίζει όσο κανένα άλλο τη δημόσια εικόνα του ως πολιτικού στοχαστή. Με γνώμονα αποκλειστικό κάποιες ελάχιστες σελίδες αυτής της μελέτης, αποσπασμένες από τα συστηματικά συμφραζόμενά τους –ένα βιβλίο πεντακοσίων τόσων σελίδων– και ερμηνευμένες με τον ερασιτεχνικότερο τρόπο, οι θέσεις του Κονδύλη υπέστησαν διπλή παραμόρφωση. Μια μέριδα σχολιαστών –εκείνοι που ο Κονδύλης αποκαλούσε σκωπτικά «πατριώτες»– είδαν σ' αυτές την επιβεβαίωση παμπάλαιων φόβων και έσπευσαν θορυβωδώς να τις υιοθετήσουν. Οι αντίπαλοί τους –οι κατά Κονδύλη «ειρηνιστές» ή «κοσμοπολίτες»– παραδόθηκαν αμαχητί στα χρονίως εξαρτημένα τους ανακλαστικά: ό,τι επικροτεί ο εχθρός, δεν μπορεί παρά να είναι άξιο καταδίκης. Έσπευσαν λοιπόν να τις κατακεραυνώσουν.
Όσοι έχουν διαβάσει τα σχετικά κείμενα του Κονδύλη, γνωρίζουν πόσο ασύστατες, πόσο εξωφρενικές είναι μάλιστα οι επιδοκιμασίες και οι αποδοκιμασίες του είδους. Ιδίως για τους αποδοκιμάζοντες, αρκεί να υπομνήσουμε ότι οι θέσεις του Κονδύλη για τη στρατιωτική αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής έρχονταν να επεκτείνουν και να αναπτύξουν σε θεωρητικά εδραιότερη βάση προβληματισμούς που ήδη τότε εξέφραζαν πολλοί – αν και μεταξύ των ειδημόνων, εννοείται. Σήμερα, αν μη τι άλλο στο επίπεδο των γενικότατων αρχών, αποτελούν κοινό, κοινότατο τόπο. Όσοι έχουν παρακολουθήσει, έστω και διά του ημερήσιου τύπου, τη συζήτηση για το «αποτρεπτικό δόγμα», το οποίο προώρισται να αντικαταστήσει και επισήμως το ισχύον σήμερα «αμυντικό δόγμα» των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, μπορούν να βεβαιώσουν του λόγου το ασφαλές. Αλλά και να διαπιστώσουν για μια ακόμη φορά την ακρίβεια και την διορατικότητα των αναλύσεων του Κονδύλη.
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΔΕΙΞΩ, έστω και εξ όνυχος, τον μερικευτικό ή και στρεβλό τρόπο με τον οποίο διαβάστηκε ο Κονδύλης τις τελευταίες δύο περίπου δεκαετίες στην Ελλάδα. Υπήρξαν βεβαίως και αναγνώσεις ευφυέστερες και γι' αυτό γονιμότερες, αν και από συγγραφείς που κινούνται συνήθως πέραν του κλειστού περίβολου της πανεπιστημιακής φιλοσοφίας. Αυτές όμως δεν αρκούν για να καλύψουν το ερμηνευτικό έλλειμμα.
Δύο είναι νομίζω οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο. Πρόκειται για δυο απλά, σχεδόν αυτονόητα και ασφαλώς προφανή γεγονότα, χωρίς την παραδοχή όμως των οποίων κάθε αντιπαράθεση με το έργο του Κονδύλη στην Ελλάδα είναι καταδικασμένη να μένει λειψή και αποσπασματική, και πάντως κατώτερή του.
Το πρώτο από αυτά έχει να κάνει με το ότι ο Κονδύλης είναι συγγραφέας Ευρωπαίος. Τόσο με την έννοια ότι το έργο του αποτελεί κρίκο στην μακρά αλυσίδα της ευρωπαϊκής ιστορίας, και ιστοριογραφίας, των ιδεών· όσο και με την έννοια ότι η σκέψη του είναι –όπως θα λέγαμε κάπως συμπλεγματικά– σκέψη «ευρωπαϊκού επιπέδου», σκέψη δηλαδή που η εμβέλειά της ξεπερνά κατά πολύ τους όποιους τοπικούς προσδιορισμούς – άρα και τους δικούς μας εθνικούς μέσους όρους.
Αδικούμε όχι βεβαίως τον Κονδύλη, αλλά τον εαυτό μας και τους αναγνώστες μας, όταν παραβλέπουμε αυτή τη διάσταση του έργου του. Και τον αδικούμε ακόμη περισσότερο όταν εννοούμε να εμπλέκουμε το όνομά του σε μικρόχαρες αψιμαχίες και αντεγκλήσεις προορισμένες αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση. Η αναστροφή με το έργο του Κονδύλη, όπως άλλωστε και με το έργο κάθε κορυφαίου συγγραφέα, προϋποθέτει μακρά και κοπιώδη προπαρασκευή, εν προκειμένω με το σύνολο σχεδόν της δυτικής φιλοσοφικής παράδοσης. Όποιος δεν είναι διατεθειμένος να την κάνει, δεν μπορεί να αξιώνει σοβαρά να τον κρίνει.
Η δεύτερη αναγκαία προϋπόθεση έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Κονδύλης εκτός από Ευρωπαίος συγγραφέας υπήρξε –παράλληλα και εξακολουθητικά καθ' όλη τη διάρκεια της δημιουργικής του ζωής– και συγγραφέας Έλληνας. Έτσι, δίπλα στο κύριο πεδίο των ερευνών του, αφιέρωσε σημαντικό μέρος του έργου και της δραστηριότητάς στην Ελλάδα, κατά κανόνα την σύγχρονη. Ιδίως οι εκτενείς μελέτες που έγραψε επί τούτου για τις ελληνικές εκδόσεις των τελευταίων βιβλίων του, και οι οποίες πραγματεύονται όψεις τις σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, είναι κείμενα μοναδικής διαγνωστικής εντάσεως και ευθοβολίας – κείμενα συλλογικής αυτογνωσίας θα τα χαρακτήριζα, που αναζητούν το όμοιό τους. Όταν τα κείμενα αυτά συγκεντρωθούν σε αυτοτελή τόμο –κατά το παράδειγμα των μελετών που συνθέτουν τον τόμο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού–, θα γίνουν ευχερέστερα διακριτοί και οι εσωτερικοί αρμοί που τα συνέχουν, και η καθολικότητα της ερμηνευτικής τους ματιάς.
Δεν έχουμε ίσως συνηθίσει να βλέπουμε τον Κονδύλη ως μέρος της χορείας εκείνης των συγγραφέων που στοχάστηκαν –με ποικίλα εκφραστικά μέσα και τις όποιες εκάστοτε αξιώσεις– τις ιστορικές τύχες του νέου ελληνισμού και την πορεία του στον σύγχρονο κόσμο. Η χορεία αυτή περιλαμβάνει φυσιογνωμίες τόσο αλλότροπες ή και αντίγνωμες μεταξύ τους, όσο τον Ρήγα και τον Κοραή, τον Σολωμό και τον Ζαμπέλιο, τον Σεφέρη και τον Ζήσιμο Λορεντζάτο. Όταν δοκιμάσουμε να δούμε τον Κονδύλη ως ζωτικό τμήμα αυτής της παράδοσης, ως σημερινό της σταθμό που την εμβαθύνει στο παρόν και την προεκτείνει δυνητικά προς το μέλλον, ενδέχεται να διαπιστώσουμε ότι ακόμη και το γερμανόγλωσσο θεωρητικό του έργο αρδεύεται από μια δεξαμενή ιστορικής πείρας χαρακτηριστικά ελληνική, ότι φέρει δηλαδή χαραγμένα πάνω του τα σημάδια μιας –αδιόρατης για τον ξένο αναγνώστη– ιθαγένειας. Ο Κονδύλης μιλούσε συχνά για τους υπαρξιακούς δεσμούς που τον συνέδεαν με την Ελλάδα. Και είναι πιθανό ότι η σκέψη του θα έπαιρνε εντελώς άλλο δρόμο, αν ο ίδιος δεν στράτευε τη νεότητά του στην υπόθεση της ελληνικής αριστεράς.
Όμως ο Κονδύλης είναι συγγραφέας Έλληνας και με μιαν άλλη έννοια – ακόμη κρισιμότερη κατά τη γνώμη μου. Κοινή είναι η διαπίστωση ότι η φιλοσοφική σκέψη στη νεώτερη Ελλάδα δεν γνώρισε ποτέ ιδιαίτερη ανάπτυξη. Σε αντίθεση με άλλους τομείς του ελληνικού λόγου, που επειδή ίσως δεν έχασαν ποτέ εντελώς το νήμα της συνέχειας με την αρχαία και τη μεσαιωνική γραμματεία μας, έδωσαν ήδη από τον 19ο αιώνα σημαντικούς καρπούς –και εννοώ εδώ την νεοελληνική ποίηση και την νεοελληνική ιστοριογραφία–, η σκέψη του νέου ελληνισμού δεν έχει να επιδείξει έργα εφάμιλλα. Διαθέτουμε, για να φέρω το προφανέστερο παράδειγμα, έναν μεγάλο ρομαντικό ποιητή –τον Σολωμό– και έναν μεγάλο ρομαντικό ιστορικό –τον Παπαρρηγόπουλο– δεν διαθέτουμε όμως έναν συγκρίσιμης σημασίας ρομαντικό φιλόσοφο.
Ήδη ο νεοελληνικός διαφωτισμός, έγραφε ο Κονδύλης στα προλεγόμενα του ομότιτλου τόμου, «δεν δημιούργησε πρωτότυπες ιδέες». Οι εκπρόσωποί του
«δανείστηκαν τις ιδέες τους από αντίστοιχα ευρωπαϊκά ρεύματα. Και ο δανεισμός αυτός, πάλι, ελάχιστα γόνιμος υπήρξε, από την καθαρά θεωρητική άποψη, πολύ περισσότερο γιατί οι ελληνικές πνευματικές ανάγκες ήσαν μάλλον ισχνές και μπορούσαν να ικανοποιηθούν από δεύτερο και τρίτο χέρι, όπως και από έργα δεύτερης και τρίτης σειράς: εδώ ανήκουν τα πλείστα απ' όσα μεταφράζονται και διαβάζονται.»
Και στο ίδιο κείμενο, μιλώντας για τη «γενική φυσιογνωμία της θεωρητικής σκέψης στην Ελλάδα των τελευταίων εκατόν πενήντα χρόνων», θα προσθέσει ότι:
«δεν γράφτηκε κανένα έργο με σοβαρές και ρηξικέλευθες αξιώσεις, παρά η θεωρητική παραγωγή πήρε άλλοτε τις πιο κωμικές κι άλλοτε τις πιο σουλουπωμένες όψεις του επαρχιωτισμού. Η συνειδητοποίηση του γεγονότος αυτού εμποδίστηκε με τη σειρά της από επίσης επαρχιωτικά συμπλέγματα και από υπεραναπληρωτικές εκλογικεύσεις, οι οποίες ευδοκίμησαν σ' ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσε ουσιαστική άγνοια της διεθνούς πνευματικής ζωής… και όπου συχνά επίσης η συχνά ταχύτατη άφιξη της τελευταίας πνευματικής μόδας γεννούσε την αυτάρεσκη ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα βρίσκεται κι αυτή στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων.»
Η σκληρή αυτή διάγνωση, δημοσιευμένη πριν είκοσι χρόνια, ισχύει βεβαίως και σήμερα. Δεν ισχύει όμως απολύτως. Η παρουσία του ίδιου του Κονδύλη –αλλά και κάποιων άλλων στοχαστών, όπως ο παραγνωρισμένος και επί σειρά δεκαετιών ανέκδοτος στα ελληνικά Κώστας Παπαϊωάννου–, η παρουσία του ίδιου του Κονδύλη λοιπόν, την σχετικεύει. Και δείχνει ότι μια ουσιώδης ελληνική συνεισφορά στη διαμόρφωση της σύγχρονης ευρωπαϊκής σκέψης είναι εφικτή, με όρους ισοτιμίας και μακριά από κάθε λογής σύνδρομα μειονεξίας ή δήθεν υπεροχής.
Ο Κονδύλης είναι κατά τη γνώμη μου Έλληνας στοχαστής και γι' αυτόν το λόγο. Επειδή το έργο του είναι δυνατόν να αποτελέσει τον σκληρό πυρήνα ενός νεοελληνικού φιλοσοφικού κανόνα, το νοερό επίκεντρο ενός λόγου πρωτογενούς και αυθυπόστατου, ικανού να θέσει για λογαριασμό μας τα μείζονα φιλοσοφικά και πολιτικά ερωτήματα της εποχής. Το ότι το ίδιο αυτό έργο είναι επιπλέον και διεθνές –ένας από τους ζωτικούς διαύλους που διαθέτουμε για να επικοινωνούμε με τον κόσμο των δυτικών ιδεών–, μόνο ευτύχημα μπορεί να θεωρείται.
Ομιλία που εκφωνήθηκε στην ημερίδα «Παναγιώτης Κονδύλης – Δέκα χρόνια χωρίς τον κορυφαίο Έλληνα στοχαστή» (Βιβλιοπωλείο Πατάκη, 22 Μαΐου 2008). Η πρωτοβουλία ήταν των Εκδόσεων Νεφέλη. Συνεισηγήθηκαν οι Παναγιώτης Νούτσος, Αθανάσιος Καΐσης, Χρήστος Μαρσέλλος, Θάνος Σαμαρτζής και Άρης Στυλιανού.
Πρώτη δημοσίευση:
περ. ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, τχ. 1813, Ιούλιος-Αύγουστος 2008
πηγή - http://www.koutsourelis.gr/index1.php?subaction=showfull&id=1226138234&archive=&start_from=&ucat=6&

12/1/13

Απειλεί και η Αλβανία για την ΑΟΖ! – “Αν τολμήσει η Ελλάδα να ανακηρύξει ΑΟΖ θα αντιδράσουμε”!


ευτυχώς που υπάρχουν και δηλώσεις σαν αυτές που μας δείχνουν ότι η χώρα έφτασε στον πάτο του βαρελιού.πιό παρακμιακή στιγμή γιά την χώρα που ταιζει ένα εκατομμύριο αλβανούς, από αυτή, δεν μπορεί να υπάρξει.από εδώ και πέρα, τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικα.η παρακμή γιά την χώρα τελειώνει εδώ, και είναι ένα γεγονός ιδιαίτερα ευχάριστο γιά γιά τους σημερινούς δεκαπεντάχρονους.
http://www.anixneuseis.gr/?p=56422

Κύπρος: Υποβαθμίστηκε κατά 3 μονάδες από τη Moodys Πηγή:www.reporter.gr


http://www.reporter.gr/%CE%94%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE/%CE%94%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%95%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/item/215983-Kypros-Ypobathmisthke-kata-3-monades-apo-th-Moodys

Μπύρα Nissos - η κυκλαδίτικη μπύρα στη Βαγιά Τήνου - Πηγή:www.reporter.gr


http://www.nissosbeer.com/
http://www.reporter.gr/component/k2/item/215982-Mpyra-Nissos,-me-fantasia-kai-meraki-gennietai-h-kykladitikh-mpyra-sth-Bagia-Thnoy

11/1/13

«Χρυσόμαλλο Δέρας»


Θ. Καρυώτης - Ν. Λυγερός στις Ανιχνεύσεις, 9/1/2013


6/1/13

Αποκλειστική συνέντευξη του Μάρκ Μαζάουερ: ''Η ελληνική κοινωνία θρυμματίστηκε'' Πηγή: www.lifo.gr


http://www.lifo.gr/mag/features/3444

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΝΙΓΗΡΙΑΣ -ΚΑΜΕΡΟΥΝ KAI Η ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΟΥ BAKASSI ΣΤΙΣ 14/8/2008


http://internationalaffairs1.wordpress.com/2009/04/05/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%87%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%BF%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF/

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ, ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ SOLITAIRE ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Ο ΑΓΩΓΟΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΤΑΣΜΑ ΤΑΜΑΡ – 24/10/2011


Battle at Kruger -στρατηγικές και τακτικές κινήσεις


5/1/13

Συνέντευξη Ν.Λυγερού στη Νέα Τηλεόραση Κρήτης - 03/01/2013


Ντάνιελ Μέντελσον: Ζούμε μια καβαφική στιγμή της Ιστορίας


http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=490602

επισκόπηση γερμανικού τύπου «Οι Έλληνες έχουν φτάσει στα όρια της αντοχής τους» - 5/1/2013


http://www.dw.de/%CE%BF%CE%B9-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%AD%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%86%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82/a-16500824

Ο Πρωθυπουργός και η Ελληνική ΑΟΖ - Ν. Λυγερός


«Θέλουμε να είμαστε τμήμα μιας ισχυρής Ευρώπης. Γιατί αυτό είναι προϋπόθεση για τη μελλοντική ισχύ και ευημερία της ίδιας της Ελλάδας. Θέλουμε την Ευρώπη στο πλάι μας, γιατί χρειαζόμαστε στηρίγματα, ώστε να αναδείξουμε τον ορυκτό μας πλούτο, τους πλουτοπαραγωγικούς μας πόρους, την ΑΟΖ μας!» Αυτά τα λόγια βγήκαν από το στόμα του Πρωθυπουργού της Ελλάδας στις 31 Δεκεμβρίου του έτους της ελληνικής ΑΟΖ. Με άλλα λόγια τώρα είναι ξεκάθαρο το πλαίσιο για τη θέσπιση και όλη τη διαδικασία της ΑΟΖ, η οποία μπορεί μέσω της ανάκαμψης «την ανάπτυξη που ταιριάζει σε ένα λαό άξιο, υπερήφανο, και κυρίως, ένα λαό με αξιοπρέπεια!». Τα λόγια του Πρωθυπουργού δικαιώνουν και όλους αυτούς που ονόμαζαν γραφικούς, οι ειδήμονες της απραξίας. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να δεσμευτεί πάνω στο θέμα της ΑΟΖ ακόμα και με ένα συμβατικό λόγο. Κι όμως ο Πρωθυπουργός τα είπε. Η ερμηνεία είναι λοιπόν πολύ απλή. Ανακοινώνει αυτό που θα θεσπίσει, διότι είναι πεπεισμένος ότι η ΑΟΖ είναι απαραίτητη για την πατρίδα μας και δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να μην αξιοποιήσουμε ένα δικαίωμα που μας ανήκει από το 1982, το οποίο έχουμε αποδεκτεί από το 1995. Η ΑΟΖ μας είναι το μέλλον της Ελλάδας και είναι το πρέπον για τον Πρωθυπουργό να προσφέρει το μέλλον αυτό στην πατρίδα μας. Δεν υπάρχει πια άλλη επιλογή. Γνωρίζουμε τα δεδομένα και τα μεγέθη όχι μόνο της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και των υδρογονανθράκων που εμπεριέχει. Κατά συνέπεια, η οριστική φάση έχει αρχίσει. Η Ελλάδα και ο λαός μας πρέπει να προετοιμαστούν για αυτήν την ριζοσπαστική αλλαγή. Και το ίδιο ισχύει για τους εταίρους μας που πλέον μας βλέπουν διαφορετικά, λόγω της νέας γεωπολιτικής μας ιδιότητας. Πρέπει τώρα ν’ αρχίσουμε την αξιοποίησή της, για να ζήσουμε από τώρα με το μέλλον μας. πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11000&l=gr

"Επιστροφή στην πατρίδα" - Ν. Λυγερός


Επιστροφή στην πατρίδα
αποφασίσαμε και πάλι
διότι υπάρχει ανάγκη
να αντιμετωπίσουμε
προβλήματα και καταστάσεις
που κανείς δεν προέβλεψε
ή δεν ήθελε να δει
λες και η στρατηγική
να ήταν άχρηστη
ενώ ξέρουμε
ότι τη δημιούργησαν
οι δικοί μας για τους αδύναμους
που δεν μπορούν
στη μετωπική επίθεση
και στον εχθρό
όταν είναι τόσο μαζικός
που καλύπτει
όλο τον ορίζοντα
δίχως ν' αφήσει κενό,
εμείς όμως
εδώ και αιώνες
παλεύουμε
με αυτόν τον τρόπο.
πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11029&l=gr

4/1/13

Κερδίζει τις αγορές επενδύοντας στο χαρούπι. Το πείραμα ενός Κρητικού


http://www.epixeiro.gr/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7/Top-Stories-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF/7486-%CE%9A%CE%B5%CF%81%CE%B4%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B9-%CE%A4%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D

2ο βραβείο στα European Entrepreneurship Video Awards 2009 - Αριστείδης Παπαστυλόπουλος.


2013 Annual Forecast Preview -stratfor


http://www.stratfor.com/video/2013-annual-forecast-preview?utm_source=twitter&utm_medium=official&utm_campaign=link

3/1/13

1ο βραβείο στα European Entrepreneurship Video Awards 2010 - A different taste of life by Mara Kapota


Το υπέροχο ταξίδι της Επιχειρηματικότητας


Η Πρωτοβουλία της ΕΕ για τις Κοινωνικές Επιχειρήσεις & η Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα GECES


http://www.epixeiro.gr/%CE%A5%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7/%CE%91%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1/%CE%91%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/7485-%CE%97-%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%95%CE%95-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B7-%CE%9F%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%95%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%BD%CF%89%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-GECES

Die Welt: Σκηνοθεσία η διάσωση της Ελλάδας; Πηγή:www.capital.gr


http://www.capital.gr/newsTheme.asp?id=1698726

2/1/13

Δρυός πεσούσης 24/12/2012 - του Γιάνη Βαρουφάκη


http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=20899

Βέλγοι, Ολλανδοί, Σουηδοί, Ισπανοί και Γάλλοι θα χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα - 2/1/2013


http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27686&subid=2&pubid=112968430

ετοιμάζονται κελλιά γιά τους επώνυμους που θα βρεθούν στην φυλακή το 2013 - καρός ήταν να συνειδητοποιηθεί η ανάγκη


το κομματοσκυλικό καθεστώς διακυβέρνησης που διαχειρίστηκε/λεηλάτησε την χώρα επί 35 χρόνια και συνεχίζει να την κυβερνά, αποφάσισε να δημιουργήσει νέα κελλιά γιά τους επώνυμους που θα οδηγηθούν στην φυλακή από το 2013.
Η απόφαση είναι πολύ σημαντική (αν και προσωπικά πιστεύω ότι επιβλήθηκε από τους ευρωπαίους ), διότι δείχνει ότι κατανοείται επιτέλους, έστω από τους ευρωπαίους, το μέγεθος της λεηλασίας του ελληνικού κράτους.
Πιστεύω όμως ότι ο αριθμός των συμμετεχόντων στην λεηλασία υποτιμάται, δεδομένου ότι η πρόθεση είναι να δημιουργηθεί μία φυλακή, ενώ θά' πρεπε να δημιουργηθούν τουλάχιστον δέκα.Είναι όμως μιά καλή αρχή και δεν πρέπει να μηδενίζουμε την κάθε προσπάθεια.
Ακολουθεί το δημοσίευμα
http://www.paraskhnio.gr/2013/01/01/%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%AC%CF%87%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1-%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CF%8E%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%82/?doing_wp_cron=1357079903.9937570095062255859375

Μια νέα ψηφιακή επανάσταση έρχεται, αυτή τη φορά στον κατασκευαστικό τομέα. - fab labs


http://internationalaffairs1.wordpress.com/2013/01/01/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%8E%CE%BD/
Related Posts with Thumbnails