30/4/14

Το πρόγραμμα “Fellowship for a New Economy” της Ελληνικής Πρωτοβουλίας (The Hellenic Initiative)


η κ. Ρεβέκκα Πιτσίκα CEO της People for Business.
Η εταιρία επιλέχθηκε να συμμετέχει τόσο στη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων που θα εργαστούν για ένα χρόνο σε κορυφαίες επιχειρήσεις των ΗΠΑ, όσο και στην επανείσοδό τους στην ελληνική αγορά εργασίας με την επιστροφή τους στην χώρα μας. Οι αιτήσεις συμμετοχής θα γίνονται δεκτές έως τις 7 Μαΐου 2014, μέσω της ιστοσελίδας της Ελληνικής Πρωτοβουλίας http://hellenicinitiative.com. Η τελική επιλογή θα γίνει στις αρχές καλοκαιριού και οι υπότροφοι θα μετακινηθούν στις ΗΠΑ το Σεπτέμβριο του 2014.

28/4/14

ο εκπλειστηριασμός ακινήτων στο 1/3 της αντικειμενικής αξίας


Είναι κάποια πράγματα που τα διαβάζεις, και δεν πιστεύεις ότι μπορεί να είναι αληθινά, όπως το δημοσίευμα που ακολουθεί.
http://www.capital.gr/News.asp?id=2001544
Και λές ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια, διότι πιστεύεις ότι πίσω από την κάθε "πολιτική" απόφαση υπάρχει ένα σκεπτικό που συνδυάζει την λογική με το συναίσθημα.Αν γιά παράδειγμα μιά απόφαση έχει μιά λογική βάση αλλά είναι απάνθρωπη, φαντάζεται κανείς, ότι στον δικό μας πολιτισμό, τέτοια απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί.Αν πάλι μιά απόφαση βασίζεται αποκλειστικά στο συναίσθημα αλλά δεν έχει καμμιά λογική όπως την αντιλαμβάνεται ο κοινός νούς, φαντάζεται κανείς, και πάλι λόγω του δικού μας πολιτισμού, ότι τέτοια απόφαση δεν θα ληφθεί.
Πέρα όμως από την πολιτιστική διάσταση, υπάρχει και η πολιτική διάσταση.Θα περίμενε κανείς μετά από αυτό που πέρασε η χώρα τα τελευταία 4 χρόνια,δηλαδή με το 30% του πληθυσμού να είναι στην ανεργία, με το 60% των νέων να είναι άνεργοι,με την μείωση των εισοδημάτων γιά αυτούς που ακόμα εργάζονται να ξεπερνά το 30%,με το 49% των ελλήνων να ζούν από τις συντάξεις των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας τους,με χιλιάδες συμπολίτες μας να έχουν αυτοκτονήσει,με χιλιάδες οικογένειες να είναι εξαθλιωμένες οικονομικά και να μήν μπορούν να πληρώσουν ούτε τον λογαριασμό της ΔΕΗ,με τις τιμές των ακινήτων να έχουν υποχωρήσει κατά 40%,ότι τώρα που κάτι πάει ν΄αλλάξει,οι πολιτικές αποφάσεις θα είχαν ως γνώμονα τους να κλείσουν πληγές.Και όταν μιλάω γιά την πολιτική διάσταση, δεν εννοώ την κομματοσκυλική ελληνική κυβέρνηση, διότι δεν λαμβάνει πλέον αυτή τις αποφάσεις τα τελευταία 4 χρόνια. Εννοώ τους Ευρωπαίους ηγέτες στους οποίους έχει εκχωρηθεί η ελληνική εθνική κυριαρχία μετά από συστηματικές προσπάθειες της κομματοκρατίας τα τελευταία 40 έτη.
Δηλαδή οι Ευρωπαίοι υποτίθεται ηγέτες πιστεύουν πραγματικά ότι θα βγάλουν τα ακίνητα των 2,5 εκατομμυρίων ελλήνων που χρωστούν στο δημόσιο 500 ευρώ και άνω, σε πλειστηριασμό στο 30% της αξίας των ακινήτων αυτών και αυτό θα περάσει έτσι απλά;
Είναι τόσο αφελείς;Δεν ξέρω.Εχω την αίσθηση ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πολιτικοί ηγέτες, με την έννοια ότι δεν έχουν κανένα χαρακτηριστικό του ηγέτη, ούτε του "πολιτικού ζώου".Μου δημιουργείται η αίσθηση ότι έχουμε να κάνουμε με παρακμιακούς ηγέτες μιάς παρακμιακής ηπείρου.
Οταν διάβασα αυτό το άρθρο σήμερα,εγώ που ήμουν και είμαι υπέρ της εκλογίκευσης της διαχείρισης των οικονομικών του κράτους και υπέρ του πλεονασματικού προυπολογισμού,στεναχωρήθηκα αρχικά, και στην συνέχεια εξοργίστηκα.Κατά τις απογευματινές ώρες ηρέμησα, διότι ξέρω ότι αυτή απόφαση είναι τόσο άδικη, που δεν θα περάσει.Δεν μπορεί να περάσει διότι θα γίνει επανάσταση.Δεν μπορεί να περάσει διότι μιλάμε γιά 10 εκατομμύρια κατοικίες σε σύνολο 40 εκατομμυρίων κατοικιών που έχει η χώρα.Τυχόν εφαρμογή της απόφασης θα οδηγήσει σε έναν οικονομικό παραλογισμό.
Ολοι οι υποτιθέμενοι πολιτικοί, ακόμα και οι παρακμιακοί θα έπρεπε να ξέρουν ότι αν μιά απόφαση είναι υπερβολικά άδικη και οικονομικά παράλογη, δεν μπορεί να περάσει όσο νόμιμη κι΄αν είναι.Αποδεικνύεται όμως ότι δεν το ξέρουν, και θα πληρώσουν τις συνέπειες.

περί της τέχνης της στρατηγικής – αφορισμοί Μ. Ανδρουλάκη


http://internationalaffairs1.wordpress.com/2014/04/28/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B9/

20/4/14

Η νέα γεωγραφία της τεχνολογίας του Αρίστου Δοξιάδη -οι νέες προπτικές που ανοίγονται γιά μικρές τεχνολογικές επιχειρήσεις


Ο Αρίστος Δοξιάδης είναι από τους ελάχιστες έλληνες διανοούμενους που κατανόησε την δομή της ελληνικής οικονομίας και απέδειξε έμμεσα ότι δεν πρόκειται να βγεί η χώρα από την κρίση και να καταπολεμηθεί η ανεργία, με ξένες επενδύσεις η start ups.Η χώρα θα βγεί από την κρίση, αν οι μικρές ελληνικές οικογενειακές επιχειρήσεις που απασχολούν 1,2, 3 άτομα, αναπνεύσουν και αρχίσουν και πάλι να κερδίζουν χρήματα.
Ο λόγος είναι πολύ απλός.Πόσες ξένες επενδύσεις θα έρθουν σε μιά τόσο μικρή αγορά; 500; Aν δημιουργήσει η κάθε μία 200 θέσεις εργασίας, θα έχουμε 100.000 θέσεις εργασίας.Πόσες νεοφυείς επιχειρήσεις θα δημιουργηθούν και πόσες από αυτές θα επιβιώσουν μέσα στα επόμενα τρία χρόνια;Ας πούμε 1000.Αν δημιουργήσει η κάθε μία 10 θέσεις εργασίας, θα δημιουργηθούν 10.000 εργασίας.Ας πούμε ότι κάνω λάθος, και αντί γιά 110.000 θέσεις εργασίας όπως τις υπολόγισα παραπάνω, δημιουργούνται 200.000 θέσεις εργασίας.Και πάλι δεν λύνεται το πρόβλημα της ανεργίας.
Αυτό το πολύ απλό σκεπτικό, το ανέδειξε γιά πρώτη φορά ο Αρίστος Δοξιάδης.Θα περίμενε κανείς ότι τουλάχιστον οι κυβερνώντες θα το καταλάβαιναν, και θα εστίαζαν και το ενδιαφέρον τους στο πώς θα βοηθηθούν οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις να αναπνεύσουν.Δεν νομίζω όμως ότι το κατάλαβαν, γι΄αυτό και είμαστε μακριά από την επίλυση του προβλήματος της ανεργίας.
Σήμερα, ο Αρίστος Δοξιάδης εστιάζει την προσοχή του όπως θα δούμε στον παρακάτω σύνδεσμο, σε μιά άλλη πτυχή του ίδιου προβλήματος.Ουσιαστικά προσπαθεί να εξηγήσει, πώς μέσω των νέων τεχνολογιών,θα μπορούσαν με πολύ λίγα μέσα να δημιουργηθούν χιλιάδες μικρές τεχνολογικές επιχειρήσεις.Πολύ φοβάμαι ότι και αυτή την φορά δεν θα εισακουστεί από τους κυβερνώντες.Κι΄όμως, αυτή η νέα βιομηχανική επανάσταση μέσω της τρισδιάστατης εκτύπωσης, είναι η μεγάλη ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσει η χώρα.Είναι μιά βιομηχανική επανάσταση, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Ελλάδας, διότι έχουμε τους περισσότερους μηχανικούς ανά 1.000 κατοίκους από οποιαδήποτε άλλη χώρα.Εχουμε πολύ καταρτισμένους τεχνικά, νέους.Επιπλέον, η τριασδιάστατη εκτυπωση δεν απαιτεί πολλά κεφάλαια, και είναι ιδανική γιά μικρές και υψηλά εξειδικευμένες παραγωγές, στις οποίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν με αξιώσεις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες.
Μέσω αυτού του ιστολογίου, προσπαθώ εδώ και καιρό ν΄αναδείξω και να κάνω γνωστές τις δυνατότητες της τρισδιάστατης εκτύπωσης.
Ελλείψει κρατικής πολιτικής σε θέματα βιομηχανικής ανάπτυξης, εύχομαι και ελπίζω ένα ελληνικό ίδρυμα όπως το Ιδρυμα Ωνάση η πρωτοβουλίες όπως η Ελληνική πρωτοβουλία, ν΄ασχοληθούν με το θέμα και να διαθέσουν κάποια λίγα χρήματα που είναι αναγκαία,γιά να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί μαζικά αυτή η τεχνολογία από τους νέους μας.Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου και την έρευνα που έκανα, η δημιουργία fab labs στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μας δεν θα στοίχιζε πάνω από 1 εκατομμύριο, ενώ δεν θα χρειαζόταν πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ γιά τα έξοδα λειτουργίας τους γιά τα πρώτα χρόνια. Θα χρειαζόταν και πολλές άλλες δράσεις εκπαίδευσης και δικτύωσης, αλλά συνολικά εκτιμώ ότι δε θα χρειαζόταν πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ γιά την επόμενη τριετία, ώστε η χώρα να έχει πλέον τις βασικές υποδομές σε ότι αφορά την τρισδιάστατη εκτύπωση, γιά να κτίσει ένα βιομηχανικό μέλλον γιά τις επόμενες δεκαετίες.
Εύχομαι και ελπίζω να μην χαθεί και η τρίτη βιομηχανική επανάσταση γιά την χώρα μας γιά 15 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή όσο και μιά μίζα από ένα από τα εκατοντάδες εξοπλιστικά προγράμματα της κομματοκρατίας.
http://www.kathimerini.gr/763400/opinion/epikairothta/politikh/h-nea-gewgrafia-ths-texnologias

Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις ανθρώπινες ομάδες -από τις ιδεολογίες, στην άποϊδεολογοποίηση/ συγχώνευση της πολιτικής με την οικονομία , και την μερική επιστροφή στο ζωικό βασίλειο - Π. Κονδύλης


Ώστε η Δύση νίκησε την Ανατολή μονάχα όταν ή αστική ταξική κοινωνία είχε δώσει πια τη θέση της στη μαζική δημοκρατία, πράγμα που έκαμε την κομμουνιστική κριτική του καπιταλισμού να φαίνεται απαρχαιωμένη και μάλλον αδιάφορη. Για να το πούμε παραδοξολογικά: ο αποχαιρετισμός από την Ουτοπία στην Ανατολή έγινε δυνατός χάρη στην πραγμάτωση της Ουτοπίας στη Δύση. Πράγματι, στη δυτική μαζική δημοκρατία ξεπεράσθηκε για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία η σπάνη των αγαθών και η κοινωνία αρθρώθηκε κατά μεγάλο μέρος με βάση τα κριτήρια της λειτουργικότητας και της απόδοσης, ήτοι πραγματώθηκε κατ’ αρχήν η ισότητα σε στενή συνάφεια με τον κατακερματισμό της κοινωνίας σε άτομα, ενώ συνάμα η αυτοπραγμάτωση του άτομου οιονεί ανακηρύχθηκε σε σκοπό του κράτους. Οι ελλείψεις και οι σκιές αυτής της εικόνας είναι γνωστές με το παραπάνω, όμως δεν άλλάζουν τίποτε στο γεγονός ότι αυτή ή -εξαμβλωματική, γελοιογραφική, ιλαροτραγική ή ό,τι άλλο- πραγμάτωση της Ουτοπίας εν τέλει αφόπλισε την κομμουνιστική κριτική του φιλελευθερισμού και του καπιταλισμού.
Έτσι, η σύγχρονη μαζική δημοκρατία παραμέρισε με μια και μόνη κίνηση το αντικείμενο των εννοιών «συντηρητισμός», «φιλελευθερισμός» και «σοσιαλισμός». Με την άκρα κατάτμηση της κοινωνίας σε άτομα και την απεριόριστη κοινωνική κινητικότητα, την οποία χρειάζεται απολύτως για να λειτουργήσει, διέλυσε τα μεγάλα συλλογικά υποκείμενα, με τα όποια συνδέονταν οι έννοιες εκείνες όσο είχαν συγκεκριμένο ιστορικό περιεχόμενο και συγκεκριμένη ιστορική αναφορά. Άλλωστε το κοινό τους πεπρωμένο απέρρεε από την κοινή τους καταγωγή και σταδιοδρομία. Διαμορφώθηκαν μέσα στην κοσμοϊστορική στροφή από τη societas civilis στη μαζική κοινωνία ή από τον αγροτικό στον βιομηχανικό πολιτισμό και έδωσαν από διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές και κοσμοθεωρητικές σκοπιές απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που αναγκαστικά έθεσε η στροφή αυτή.
Η διαδικασία, στην οποία αναφερόμαστε, άρχισε με την ευλαβή υποταγή του άνθρωπου στον Θεό και τέλειωσε με την υπεροπτική κυριαρχία του πάνω στη Φύση, ξεκίνησε από την αυτονόητη ένταξη του ατόμου σε μια κοινωνική ομάδα και έφθασε στην κατάτμηση της κοινωνίας σε άτομα, ορμήθηκε από πάγια ιεραρχημένες ουράνιες και γήινες ουσίες και κατέληξε σε λειτουργίες συνδυάσιμες κατά βούληση. Οι όροι αυτοί εμπεριέχουν τα κεντρικά θέματα των Νέων Χρόνων, τα οποία εξειδικεύθηκαν στην ιδιαίτερη προβληματική της φιλοσοφίας και της κοινωνικής θεωρίας. Από την άποψη αυτή, ο συντηρητισμός, ο φιλελευθερισμός και ο σοσιαλισμός ανήκουν λόγω των ειδοποιών γνωρισμάτων τους στους Νέους Χρόνους, κι επομένως ή διαπίστωση, ότι αυτές οι έννοιες στην πορεία του αιώνα μας έχασαν προοδευτικά το πραγματικό τους περιεχόμενο, αναγκαστικά γεννά το ερώτημα αν οι Νέοι Χρόνοι ως ιστορική εποχή έφθασαν στο τέρμα τους. Στην προοπτική αυτή δεν μπορεί ούτε η κατάλυση του μαρξισμού να θεωρηθεί ως νίκη των φιλελεύθερων ιδεών. Γιατί, από την άποψη της ιστορίας των ιδεών, ο μαρξισμός πήρε τις θεμελιώδεις του προκείμενες από τον φιλελευθερισμό: όπως και τούτος, επιδίωξε μια σύνθεση οικονομισμού και ανθρωπισμού, ενώ συνάμα θέλησε να κατανοήσει τον κόσμο με βάση την ιστορία ως πρόοδο. Απ’ αυτή τη σκοπιά η ήττα του μαρξισμού σημαίνει τον παραμερισμό των τελευταίων συστηματικά οργανωμένων υπολειμμάτων του ανθρωπιστικού φιλελευθερισμού και την τελειωτική νίκη μιας σκέψης, την οποία μπορούμε να ονομάσουμε προσωρινά μεταμοντέρνα, αν θυμόμαστε συνεχώς τις μαζικοδημοκρατικές της ρίζες και λειτουργίες.
Η διαπίστωση της απαρχαίωσης του πολιτικού λεξιλογίου μετά τη νίκη των δυτικών μαζικών δημοκρατιών πάνω στον κομμουνισμό δεν είναι απαραίτητη μονάχα για τους σκοπούς της ακαδημαϊκής ερευνάς. Γιατί η πλανητική πολιτική θα διαμορφωθεί μελλοντικά με δεδομένο το γεγονός ότι τα δρώντα υποκείμενα θα αποδέχονται μαζικοδημοκρατικές αξίες και μαζικοδημοκρατικούς σκοπούς, από την απλώς ποσοτική άνοδο του βιοτικού επιπέδου ίσαμε την ποιοτική εξίσωση των ευκαιριών και της απόλαυσης τόσο εντός των επί μέρους εθνών όσο και στις σχέσεις των εθνών μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει πρώτα-πρώτα ότι τα οικονομικά (επίμαχα) ζητήματα θα αποκτήσουν μεγαλύτερο πολιτικό βάρος, ότι δηλ η πολιτική όλο και περισσότερο θα κατανοείται και θα ασκείται, ξεκινώντας από την οικονομία, ενώ θα περάσει στο περιθώριο το παραδοσιακά πρωταρχικό πρόβλημα του άριστου κράτους και του άριστου πολιτεύματος. Είναι αξιοσημείωτο ότι μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου φαίνεται να διαμορφώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο μια σύμπνοια πάνω στο πρόβλημα τούτο, ήτοι υφίσταται μια διάθεση μίμησης των πολιτικών θεσμών της Δύσης σε τούτη ή σε κείνη την παραλλαγή. Αυτό συναρτάται με τη συγχώνευση πολιτικής και οικονομίας, γιατί θεωρείται ότι οι τέτοιοι θεσμοί ευνοούν την οικονομική πρόοδο. Συνάμα εμφανίσθηκαν στον ορίζοντα του πλανήτη μας, που στενεύει όλο και περισσότερο, σοβαρότατα προβλήματα, όπως το οικολογικό και το πληθυσμιακό, που ούτε συλλαμβάνονται ούτε και αντιμετωπίζονται με βάση τις νοητικές κατηγορίες και τις συνήθεις σκέψης του συντηρητισμού, του φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού. Όπως εν τω μεταξύ γνωρίζουμε, η συντήρηση έχει γίνει από καιρό οργανωτικό ζήτημα, η ελευθερία σε μαζικές κοινωνίες μπορεί εύκολα να οδηγήσει στην έκρηξη ή στη διάλυση, ενώ ο άκαμπτος σχεδιασμός γεννά κακά που δεν μπορεί να θεραπεύσει ο ίδιος.
Ωστόσο θα ήταν ευσεβής πόθος να πιστεύει κανείς ότι η αναπόδραστη αποκοπή από τις παραδοσιακές πολιτικές έννοιες καθώς και η συγχώνευση της πολιτικής με την οικονομία θα καταργήσουν ή έστω θα μετριάσουν τις συγκρούσεις ανάμεσα στις ανθρώπινες ομάδες. Χωρίς αμφιβολία θα αποϊδεολογοποιήσουν την πολιτική, δηλ θα μειώσουν ή θα αφανίσουν την επιρροή των ιδεολογιών εκείνων, οι όποιες νομιμοποιούσαν την πολιτική δραστηριότητα από τον καιρό της γαλλικής Επανάστασης και μετά. Όμως είναι κοντόθωρο να αποδίδει κανείς τούς πολιτικούς αγώνες των τελευταίων δύο αιώνων απλώς σε ιδεολογικό φανατισμό και να περιμένει ex contrario από το «τέλος των ιδεολογιών» και το τέλος των αγώνων. Οι αποϊδεολογοποιημένοι αγώνες θα είναι ίσως σφοδρότεροι από τούς ιδεολογικούς, αν ορισμένα αγαθά αποδειχθούν σπάνια ακριβώς σε μιαν εποχή όπου ύψιστος σκοπός της ανθρωπότητας θεωρείται η υπέρβαση της σπάνης των αγαθών. Η άποϊδεολογοποίηση και η συγχώνευση της πολιτικής με την οικονομία σε τελευταία ανάλυση σημαίνουν ότι στο έξης οι αγώνες θα διεξάγονται για χειροπιαστά υλικά αγαθά, δίχως αξιόλογες ιδεολογικές διαμεσολαβήσεις. Για να είμαστε λοιπόν ακριβείς θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε το τέλος των ιδεολογιών ως μερική επιστροφή στο ζωικό βασίλειο. Αν είναι ωραίο και ευκταίο να φθάσει ως εκεί ο αποχαιρετισμός από την Ουτοπία, παραμένει βέβαια ζήτημα γούστου.
πηγή - http://cosmoidioglossia.blogspot.gr/2013/10/blog-post_2912.html

το πελατειακό πολιτικό σύστημα της χώρας βρίσκεται υπό κατάρρευση Πηγή:www.capital.gr


http://www.capital.gr/News.asp?id=1996524

My Volunteer Vacation in Crete, Greece
: A Visit to My Father’s Homeland - by Lynn Lotkowitcz




http://www.pappaspost.com/my-volunteer-vacation-in-crete-greece%E2%80%A8-a-visit-to-my-fathers-homeland/

το ντοκιμαντέρ για τον Τζον Κυριάκου - σήμερα ειδικά, η σκέψη μας είναι στον Κυριάκου και την οικογένεια του


http://mignatiou.com/2014/04/grothia-sto-katestimeno-to-ntokimanter-gia-ton-tzon-kiriakou/

18/4/14

Κώστας Γραμμένος: Πιστεύω στη δύναμη της ελληνικής ναυτιλίας


http://www.kathimerini.gr/762578/article/proswpa/geyma-me-thn-k/kwstas-grammenos-pisteyw-sth-dynamh-ths-ellhnikhs-naytilias

Από τις 26 Ιουνίου κάθε ευρώ πάει στην τσέπη μας - Μια πρωτότυπη μονάδα οικονομικής μέτρησης από έναν έλληνα οικονομολόγο


http://www.tovima.gr/society/article/?aid=587924

The Future of Making


The idea of making isn't just reserved for handmade bikes, artisan pickles, and Arduino helicopters. The future of making is a product of our human needs and the possibilities we create through technology. This is about a larger shift towards making and the unexpected movements that might occur. It's about how everyone from you to your grandma might design, make and consume products or experiences in the next 10 to 15 years. In this session Joi Ito, Director of the MIT Media Lab, and Tim Brown, CEO of IDEO, will host a conversation that considers how we might fashion new tools for the future and then how those tools might influence our lives.

Να αποκατασταθούν τα δικαιώματα των Ελλήνων της Κριμαίας θέλει ο Πούτιν


http://www.tovima.gr/world/article/?aid=588217

Συνέντευξη N. Λυγερού για το Κοινόν Κυπρίων (Ανδρούλα Τουμάζου)


ΚΟΙΝΟΝ ΚΥΠΡΙΩΝ
ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ
ΤΙΤΛΟΣ: Νοημοσύνη v/s Tύχης
Συνέντευξη: Ανδρούλα Τουμάζου
Συλλαλητήριο εναντίον του σχεδίου Ανάν, Δεκέμβρης 2002, πλατεία Ελευθερίας. Ένας 34χρονος διανοούμενος με εντυπωσιακές σπουδές, διδακτορικά και συγγραφικό έργο (κάπου 700!) στα οδοφράγματα. Ένας Έλληνας από τον Βόλο με έδρα τη Λυών, ο στρατηγικός σύμβουλος Νίκος Λυγερός, δραστηριοποιείται έντονα στην Κύπρο –Ίδρυμα Αλτρουισμός για μαζικές προσφυγές στο ΕΔΑΔ, Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου, αποκατάσταση νεκροταφείων- όπου συγκεντρώνει τον θαυμασμό αλλά και τον φθόνο, την αμφισβήτηση αλλά και την εκτίμηση.
Οι πιθανότητες να μιλάς με τον πιο ευφυή Έλληνα και έναν από τους 60 εξυπνότερους ανθρώπους στον κόσμο (δείκτης νοημοσύνης 189 στην κλίμακα Standford-Binet) κυμαίνονται από ανύπαρκτες έως ελάχιστες. Ευτυχώς στη ζωή λειτουργεί και το τυχαίο. Τυχαίο εξάλλου θεωρεί και ο ίδιος ο Νίκος Λυγερός την αναγνώριση από την κοινωνία μιας ιδιοφυϊας. Βιώνει ακόμη την υψηλή νοημοσύνη ως «προίκα» που σου δίνεται χωρίς να κάνεις τίποτε κι εσύ τη χρησιμοποιείς ή όχι για να παλέψεις την ανάγκη και να αναστρέψεις την τύχη επιδιώκοντας ένα καλύτερο αύριο.
- Τι γυρεύει, είπα, ο Νίκος Λυγερός στην πλατεία Ελευθερίας της Λευκωσίας να διαδηλώνει εναντίον του Σχεδίου Ανάν; Μου φάνηκες κάπως ξένος στον χώρο.
Είμαι πάντα ξένος.
- Προς όλα και όλους;
Προς όλα.
- Κι όμως λες ότι…
Γι’ αυτό τους αγαπάω όλους. Αν δεν είσαι ξένος, έχεις την παρέα σου. Η παρέα είναι καλή μεταξύ τους, είναι όμως εντελώς επιφανειακή. Για να νιώθεις ότι είσαι πραγματικά άνθρωπος δεν πρέπει να ανήκεις σε μία ομάδα. Ως προς το συλλαλητήριο, με κάλεσαν. Ήξεραν ότι έγραφα ήδη και δημοσίευα γι’ αυτά τα θέματα, περί στρατηγικής, περί γεωπολιτικής. Όσο για μένα, εφόσον υπάρχει μια ανάγκη για το Κυπριακό, δεν πρέπει να υπάρχει «γιατί». Υπάρχει μόνο έργο. Αν οι άλλοι δεν μπορούν να το κάνουν, καν’ το εσύ και μην περιμένεις από τους άλλους.
- Έχοντας υψηλή νοημοσύνη συλλαμβάνεις απόλυτα και τον βαθμό δυσκολίας επίλυσης του Κυπριακού. Ωστόσο είσαι αισιόδοξος, ενθουσιώδης θα έλεγα.
Αν βλέπεις ότι δεν υπάρχει τύχη και υπάρχει ανάγκη, πρέπει να το παλέψεις. Γιατί η νοημοσύνη είναι απλώς η πάλη της ανάγκης εναντίον της τύχης. Ακόμη και αν ξέρεις εξαρχής ότι αυτό θα σου δημιουργήσει προβλήματα προσωπικά, όταν βλέπεις ότι οι άλλοι το έχουν ανάγκη πρέπει να το κάνεις.
- Αγώνας λοιπόν, πάλη, μάχη, στρατηγική… χρησιμοποιείς όρους πολεμικούς. Πόλεμος… πατήρ πάντων τελικά;
Όχι. Γενικά η ιδέα είναι ότι αν θέλεις πραγματικά ειρήνη, πρέπει να συνειδητοποιήσεις τι σημαίνει πόλεμος.
- Όχι παρασκεύαζε πόλεμον;
Ναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ιδιαίτερα για το Κυπριακό, πολλοί θεωρούν ότι είναι καλύτερα να μη λέμε ότι υπήρξε πόλεμος, έτσι δεν υπήρξε ήττα, καλύτερα να μη λέμε ότι υπάρχει κατοχή, άρα δεν υπάρχουν κατεχόμενα και έτσι ζούμε.
- Ανάγκη απλής επιβίωσης;
Ναι, αλλά άμα εσύ θέλεις τη ζωή; Δεν πρέπει να δεχθείς ότι υπάρχει πόλεμος, κατακτητής, εισβολέας, ότι υπάρχει βίαιη εισβολή και κατεχόμενα;
Ίδρυμα «Αλτρουισμός»
- Μετά το συλλαλητήριο έρχεται, σαν μια πολύ σημαντική κίνηση, το Ίδρυμα «Αλτρουισμός».
Είχα δει την ανάγκη μιας νέας μορφής πολέμου όσον αφορά το Κυπριακό στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι δηλ. οι προσφυγές ήταν σημαντικές. Από τον Ιανουάριο του 2003 είχα αποφασίσει ότι έπρεπε να γίνει κάτι. Έκανα επαφές με Κύπριους που είχαν κάποια σημαντική θέση και είδα μεγάλη αδράνεια. Δεν ήθελαν να κάνουν κάτι που να έχει πολιτικό ή οικονομικό κόστος. Έτσι οι επαφές έγιναν πιο πολύ με τη στρατηγική έννοια του think tank, να κάνουμε δηλ. μια ομάδα που να σκεφτεί κάτι αποτελεσματικό. Επίσημα το Ίδρυμα υπάρχει από τις 17 Απριλίου του 2003 και ιδρύθηκε για τη μαζική προώθηση των προσφυγών εναντίον όχι μόνο της Τουρκίας αλλά όλων αυτών που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κύπρο. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να θυμηθούμε ότι υπήρξαν ορισμένες προσφυγές, ιδιαίτερα η προσφυγή για μη ελεύθερη διακίνηση του Τουρκοκύπριου που ήταν πολύ σημαντική για εμάς, διότι στην Ευρώπη δεν μπορούσαν πια να πουν ότι μόνο οι Έλληνες στρέφονται εναντίον της Τουρκίας. Εκδικάστηκε, πέτυχε και μετά υπήρξαν και τα ανοίγματα στα οδοφράγματα. Τα ανοίγματα μπορούσαμε να τα είχαμε προβλέψει και έτσι έγινε, τουλάχιστον όσον αφορά την ομάδα μας. Άρα, εφόσον υπήρχε αυτή η μερική ελεύθερη διακίνηση, έπρεπε να κοιτάξουμε κατ’ ευθείαν τη μη απόλαυση περιουσίας. Γιατί το σκεπτικό του Ντενκτάς είναι ότι, εφόσον οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να κάνουν προσφυγές για μη ελεύθερη διακίνηση, έπρεπε να ανοίξει τα οδοφράγματα και έτσι όλες αυτές οι προσφυγές έπεσαν. Σύμφωνα με τη στρατηγική δεν αρκεί να έχεις μια καλή ιδέα, πρέπει να την εφαρμόσεις τη σωστή ώρα. Το Ίδρυμα μπήκε σε αυτό το χρονικό πλαίσιο χρησιμοποιώντας την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τις πρώτες προσφυγές, να προετοιμαστεί. Γρήγορα ανταποκρίθηκαν πολλοί δικηγόροι κι έτσι άρχισε το σύστημα να λειτουργεί δυναμικά και πραγματικά μαζικά. Κάθε πρόσφυγας που κάνει την προσφυγή του κοιτάζει μόνο τον εαυτό του, τώρα όμως υπάρχει ένας γενικός συντονισμός.
–Οι καταδικαστικές αποφάσεις του ΕΔΑΔ θα πρέπει βέβαια να αξιοποιηθούν και πολιτικά. Έτσι δεν είναι;
Η πολιτική λειτουργεί μετά τη στρατηγική. Η στρατηγική -όπως και η νοημοσύνη- ζει μέσα στο μέλλον. Η πολιτική χρησιμοποιεί το παρόν. Εκμεταλλεύεται το παρόν όχι επειδή βλέπει μακριά στο μέλλον. Δεν μπορεί. Ο ορίζοντάς της είναι ελάχιστος. Στο Δ.Σ. του «Αλτρουισμού», για λόγους ευνόητους, δεν υπάρχει ούτε πολιτικός ούτε δικηγόρος. Γιατί αμέσως θα έλεγαν ότι το κάναμε για να προωθήσουμε τον τάδε δικηγόρο ή τον τάδε πολιτικό. Δικηγόροι από όλα τα κόμματα έχουν υπογράψει τη σύμβαση του Ιδρύματος, που αναλαμβάνει προσφυγές μόνο με 500 λίρες και δίχως ποσοστό, από τις οποίες επιχορηγούμε τις 250, ενώ για τους αγνοούμενους και εγκλωβισμένους όλα τα έξοδα είναι του Ιδρύματος.
Πρόγραμμα «Κύπρος Ανέστη»
- Στη συνέχεια έχουμε το «Κύπρος Ανέστη».
Αυτό το πρόγραμμα προέρχεται από την ιδέα ότι για να βοηθήσεις τους ζωντανούς πρέπει πρώτα να βοηθήσεις τη μνήμη τους.
- Και στην ποίησή σου η μνήμη έχει τεράστιο βάρος.
Για μένα το σημαντικό στοιχείο είναι ζωή – θάνατος. Πολλοί από εμάς θεωρούν ότι όλη η ουσία είναι εδώ. Μετά όμως τη ζωή και τον θάνατο υπάρχει ένα άλλο ζευγάρι, η μνήμη και η λήθη. Πρόσεξε, όταν πεθάνει κάποιος λέμε «ζωή σε σένα, να τον θυμάσαι», κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αυτός που πεθαίνει, ζει μέσα από εμάς. Σε ένα άλλο έργο, μια τραγωδία, ο τίτλος είναι «Μνήμη μέλλοντος». Η μνήμη είναι η μόνη που μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του θανάτου. Η συλλογική μνήμη. Αν λοιπόν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε κάτι για τα κατεχόμενα, πρέπει να αναστηλώσουμε τα κοιμητήρια. Η Κύπρος ανέστη όντως όταν αρχίσαμε με τα νεκροταφεία Λευκονοίκου και Κοφίνου. Δεν υπάρχουν απλώς δύο κοινότητες, υπάρχει ένας λαός. Τώρα προχωρούμε με το Ριζοκάρπασο, το Κάρμι…
Αλλά είναι σημαντικό και από στρατηγική άποψη: Ο καθένας φροντίζει τους τάφους των δικών του και κανείς δεν μπορεί να πει ότι αυτό δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι η βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν υπάρχει όμως συντονισμός, είναι σαν να αναστηλώνει ολόκληρο χωριό και στο τέλος της ημέρας όλο το νεκροταφείο θα έχει αναστηλωθεί. Και αυτό είναι το σημαντικό. Έχουμε κάνει την καταγραφή των τάφων, την έχουμε βάλει και στην ιστοσελίδα, με αποτέλεσμα να πάρουμε πληροφορίες από άλλους χωριανούς, που ήξεραν ποιος ήταν δίπλα σε ποιον, κι έτσι βρήκαμε πολλούς τάφους εκεί που δεν είχε απομείνει ούτε ίχνος. Χρησιμοποιούμε την αλυσίδα της κοινωνίας για να βρούμε τους κρίκους. Και όταν όλο το νεκροταφείο υπάρχει, όσοι κατάγονται από αυτό το χωριό θέλουν πιο πολύ να πάνε. Υπάρχει τώρα κάτι σημαντικό, δεν είναι πια κάτι αφηρημένο.
- Γι’ αυτό και υποστηρίζεις τις επισκέψεις στα κατεχόμενα και μάλιστα όχι απλώς ως προσκυνητές αλλά…
Να πηγαίνουμε και να δημιουργούμε. Γιατί το μέλλον της Κύπρου είναι στα κατεχόμενα.
Στρατηγική de facto: «Μαθήματα Ελευθερίας»
- «Αλτρουισμός» και επαναλειτουργία του Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου. Από τα νεκροταφεία στα σχολεία, από τους νεκρούς στους ζωντανούς, στα παιδιά...
Κοιτάζουμε τους νεκρούς πρώτα, αλλά έχει σημασία να κοιτάξουμε και το μέλλον μας. Δεν πρέπει πια να υπάρχει στην Κύπρο μόνο το σύνθημα «δεν ξεχνώ», αλλά και «δεν ξεχνώ το μέλλον». Με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων δεν μπορείς πια να λες απλώς «ξέρεις, εγώ έκλαψα τα δάκρυα της ζωής μου γι’ αυτό το θέμα». Σημασία έχει τι κάνεις τώρα. Τώρα είμαστε υπεύθυνοι. Μιλούσαμε για τα νεκροταφεία, υπάρχουν όμως και οι εκκλησίες. Δεν μπορείς τώρα να λες ότι η εκκλησία είναι ανοικτή στους ανέμους και βρέχει πάνω στις τοιχογραφίες και δεν σε νοιάζει. Τώρα για το Ριζοκάρπασο, ξέρουμε τι έγινε στην Αγία Τριάδα με την Ελένη Φωκά και το σχολείο που έκλεισαν οι Τούρκοι το ’97. Τώρα δεν υπάρχουν πια νέοι - σε αυτό αναφέρομαι με το ποίημα «Τα ζωντανά νεκροταφεία». Ξέρουμε λοιπόν ποιο θα είναι το μέλλον στο Ριζοκάρπασο. Δεν το θέλουμε αυτό το μέλλον. Αυτό το μέλλον ανήκει πια στο παρελθόν. Στο Ριζοκάρπασο υπάρχουν ακόμα παιδιά.
- Πόσα όμως, θα σου πει κάποιος. Αξίζει να μείνουν αυτά τα δύο παιδιά εκεί…
Τώρα δεν είναι μόνο δύο. Έχουν γίνει εννέα! Βλέποντας ότι μια ομάδα από 14 καθηγητές πηγαίνουν καθημερινώς για να κάνουν μαθήματα, σου λένε γιατί να μην πάω κι εγώ, γιατί να μην μείνω. Και όχι μόνο ήρθαν, αλλά θα έρθουν κι άλλοι και υπάρχουν και μεγαλύτεροι που ήταν στο Λύκειο και παρακολουθούν μερικά μαθήματα, όπως γαλλικά, που δεν είχαν κάνει. Άρα η ομάδα εμπλουτίζεται συνεχώς και έχει ήδη αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Δηλ. οι Τούρκοι προσπάθησαν να τους κάνουν να φύγουν όλοι, και εμείς, κρατώντας δύο παιδιά με αυτήν την ομάδα καθηγητών, αναγκάσαμε κι άλλους να επιστρέψουν. Αυτή είναι στρατηγική de facto. Θεωρούμε ότι το Γυμνάσιο θα αρχίσει να λειτουργεί και επίσημα σε λίγους μήνες. Μόνο που το παιδί δεν μπορεί να περιμένει την πολιτική χρονιά, πρέπει να κοιτάζει τη σχολική. Εμείς δημιουργούμε αυτόν τον κρίκο. Το σημαντικό είναι ότι το γυμνάσιο δεν λειτουργεί από το ’75 και τώρα, αν καταφέρουμε αυτήν την προσπάθεια, τα παιδιά το 2004 θα λένε «εγώ τελείωσα το γυμνάσιο στο Ριζοκάρπασο και έχω το δίπλωμα». Το Υπουργείο Παιδείας έχει ήδη δεχτεί ότι αυτό είναι επίσημο δίπλωμα. Δεν είναι απλά βοηθητικά μαθήματα. Έχουν το ίδιο επίπεδο.
- Θα μπορούσε ίσως να σας κατηγορήσει κάποιος ότι, ενεργώντας χωρίς προηγούμενη έγκριση της κυβέρνησης και φέροντάς την προ τετελεσμένου γεγονότος, μπορεί να βλάψετε.
Υπάρχει όμως συντονισμός.
- Δηλ. δεν ενεργείτε αυθαίρετα, αλλά απλώς παίρνει την πρωτοβουλία το Ίδρυμα;
Μπαίνει μπροστά το ίδρυμα γιατί είναι ιδιωτικά μαθήματα, δεν μπορεί όμως να χορηγήσει επίσημο δίπλωμα ούτε να φέρει επιθεωρητή για να εξετάζει τα παιδιά κάθε μήνα. Αυτό είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο δεν μπορούσε, ως κρατικό σύστημα, να κάνει τίποτε από μόνο του. Ο Ντενκτάς είχε απορρίψει το κρατικό Γυμνάσιο, είχε απορρίψει το ιδιωτικό Γυμνάσιο, όμως πάντοτε προφορικά. Εμείς αυτό χρησιμοποιούμε. Στο τέλος της χρονιάς μπορεί να πει αυτές είναι ερμηνείες δικές σας, εγώ δεν έστειλα κάτι γραπτό που να σας απαγορεύω το γυμνάσιο. Εφόσον δεν το απαγορεύεις, το κάνουμε. Λειτουργούμε λοιπόν σε ένα διακριτικό πλαίσιο που δεν είναι μυστικό, διότι ξέρουμε ότι αυτοί ξέρουν ότι το κάνουμε και εμείς κάνουμε σαν να μην ξέρουμε ότι το ξέρουν. Απλώς δεν πας στο Ριζοκάρπασο και να φωνάζεις παντού είναι η ώρα του μαθήματος. Για να καταλάβεις, σε κάποια φάση κάναμε το μάθημα και στην αυλή ο τούρκος αστυνόμος μιλούσε με τους γονείς χωρίς επίσημα να ξέρει ότι είχε μάθημα δίπλα. Και εδώ είναι η διαφορά. Πολλοί προσπαθούν να κάνουν ενέργειες για το γυμνάσιο στην Ε.Ε. και λένε εμείς θα το πολεμήσουμε κ.λπ. Όταν όμως πας να δεις τη γιαγιά εκεί πέρα και της λες «ξέρεις, εμείς το παλεύουμε στην Ε.Ε.» δεν σημαίνει τίποτε γι’ αυτήν. Ενώ όταν βλέπει καθηγητές να πηγαίνουν για να κάνουν μάθημα στα μωρά, η γιαγιά καθαρίζει γρήγορα το δωμάτιο μόλις φάμε για ν’ αρχίσει το μάθημα πιο γρήγορα. Και η γιαγιά μένει εκεί και παρακολουθεί και κλαίει την ώρα που το παιδί κάνει μάθημα, γιατί είναι η μνήμη της.
- Επιβεβαιώνεις με όλα αυτά ότι δίνεις στους ανθρώπους. Τελικά «κερδίζεις» κι εσύ κάτι;
Όχι, νομίζω ότι δεν κερδίζω. Για μένα… χάνεις συνεχώς.
- Τι χάνεις;
Τη ζωή σου - με την έννοια ότι χάνεις τις τελευταίες σου στιγμές. Απλώς, προσφέροντας αυτές τις τελευταίες στιγμές, νιώθεις ότι κάνεις κάτι. Ούτως ή άλλως, νομίζω ότι σε αυτό το πλαίσιο λειτουργούμε με την προμηθειακή δομή. Να σ’ το θέσω αλλιώς: Τι κέρδισε ο Προμηθέας;
- Ωραία, έδωσε μόνο, δεν πήρε.
Έπρεπε να το κάνει;
- Νέοι Προμηθείς λοιπόν… Κάθε κοινωνία και οι Προμηθείς της…
Ναι. Εκεί που υπάρχει φωτιά, πρέπει να δημιουργήσεις φως, αλλά ζεις μέσα στη σκιά. Η σκιά είναι το μόνο πλαίσιο που σου επιτρέπει να βλέπεις το φως. Άρα ενεργοποιείσαι με την ιδέα του κεριού. Όταν ανάβεις ένα κερί, τι κερδίζει το κερί;
- Τον θάνατό του, φυσικά. Γι’ αυτό πλάστηκε…
Γι’ αυτό σου λέω, γεννιέσαι για να πεθάνεις. Συνεχώς το κερί προσπαθεί να δώσει φως, ζώντας τις τελευταίες του στιγμές. Γιατί δίνοντας φως είναι στη φύση του να λιώνει. Αλλά άμα δεν λιώσει, δεν θα υπάρχει φως.
πηγή - http://www.lygeros.org/Prosfyges/contentb3a3.html?id=110

17/4/14

How to Save Ukraine Why Russia Is Not the Real Problem - By Keith Darden


http://www.foreignaffairs.com/articles/141182/keith-darden/how-to-save-ukraine

άνεργος που έλαβε το 2013 ποσό 600 ευρώ από τον ΟΑΕΔ γιά πρόγραμμα κατάρτισης που παρακολούθησε, καλείται να πληρώσει φόρο 1209 ευρώ - ναί, σε μιά παράλογη χώρα, γίνεται!


Oι χιλιάδες άνεργοι που εντός του 2013 παρακολούθησαν ένα πρόγραμμα κατάρτισης και έλαβαν ένα μικρό ποσό, θα κληθούν να πληρώσουν φόρο διπλάσιο από το ποσό που εισέπραξαν.Στο παρακάτω άρθρο, περιγράφεται πώς άνεργος που έλαβε το 2013 ποσό 600 ευρώ από τον ΟΑΕΔ γιά πρόγραμμα κατάρτισης που παρακολούθησε, καλείται να πληρώσει φόρο 1209 ευρώ.Αυτά προβλέπει η ελληνική κομματοσκυλική νομοθεσία.
http://www.kathimerini.gr/762814/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/foro-yyhlotero-toy-ethsioy-eisodhmatos-kaloyntai-na-plhrwsoyn-xiliades-anergoi
Πώς θα ερμήνευε τώρα κάποιος ξένος αυτή την νομοθεσία αν του την εξηγούσαμε;Με τον κοινό νού, θα έλεγε ότι σ΄αυτή την χώρα, αποτρέπεται μέσω της φορολογίας η κατάρτιση ιδίως των ανέργων.Θα έλεγε ότι αυτή η χώρα δεν θέλει γιά κάποιο λόγο να καταρτίζονται οι άνεργοι.Θα μπορούσε επίσης να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι αυτή η χώρα δεν έχει πρόβλημα να καταρτίζονται οι άνεργοι αρκεί να μήν λαμβάνουν κάποια αποζημίωση γι΄αυτή την κατάρτιση.
Αν όμως του εξηγούσαμε ότι αυτή η αποζημίωση δίδεται από κρατικό φορέα και μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος των πόρων γιά αποζημιώσεις προέρχεται από το ευρωπαικό κοινωνικό ταμείο, πώς θα το ερμήνευε;O κοινός νούς αυτού του ανθρώπου θα δυσκολευόταν να δώσει μιά εξήγηση.Θα έλεγε ίσως ότι το κράτος προσπαθεί μ΄αυτό τον τρόπο να γλιτώσει κάποια χρήματα από την δική του συμμετοχή, οπότε αποτρέπει τον άνεργο να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο μέσω της φορολογίας.Θα μπορούσε επίσης να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι αυτό το κράτος μπουκοτάρει το ευρωπαικό κοινωνικό ταμείο, και επειδή δεν θέλει να το κάνει ανοιχτά γιά κάποιο λόγο, το κάνει μέσω της φορολογίας.Δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι άλλο με τον κοινό νού.
Με τον κοινό νού, αυτός ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί ότι πολύ απλά αυτή η χώρα είναι παράλογη.
Δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι υπάρχει χώρα που εκλέγει νομοθέτες που δεν μπορούν να ελέγξουν τι ψηφίζουν, διότι είναι ποδοσφαιριστές, μπαλαρίνες,μπασκετμπολίστες,και εν πάσει περιπτώσει δεν γνωρίζουν την δουλειά γιά την οποία εξελέγησαν, ούτε τους ενδιαφέρει να την μάθουν διότι αποσκοπούν αλλού και όχι στην κοινωνική προσφορά.
Δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι υπάρχει χώρα που εκλέγει κυβερνώντες που δεν ξέρουν να νομοθετήσουν, διότι πολύ απλά δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους.
Τέλος δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι υπάρχει ακόμα μιά δημόσια διοίκηση στην υφήλιο που "βυζαντινίζει" όσο μπορεί, που μετατρέπει δηλαδή το απλό σε δύσκολο γιά τον πολίτη, απλά γιά να έχει απασχόληση.
Ο κοινός νούς σταματά εκεί που αρχίζουν τα σύνορα της σημερινής Ελλάδας.Στην παράλογη χώρα, ο κοινός νούς δεν μπορεί να είναι εργαλείο.
Το καλό γιά τον ανθρώπινο πολιτισμό είναι ότι οι παράλογες χώρες δεν έχουν μέλλον.Εχουν ημερομηνία λήξης μέσα στην Ιστορία.Το κακό γιά τον Ελληνισμό είναι ότι θα λήξει τόσο άδοξα μετά από 3000 χρόνια, και έχοντας εν τω μεταξύ σημαδέψει ανεξίτηλα τον ανθρώπινο πολιτισμό.Διότι άλλο είναι αυτός ο πολιτισμός να λήξει από ένα σεισμό, έναν πόλεμο κλπ, κι΄άλλο είναι να λήξει από τον παραλογισμό.
Το τραγικό είναι ότι πρέπει να βιώσουμε κιόλας αυτή την εξέλιξη δίχως να μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα.
Θα μπορούσε να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση;Ισως θα μπορούσε, αν και είμαστε σε παρακμή εδώ και πολύ καιρό.Με ενέργειες από τα κάτω πρός τα πάνω, μάλλον δεν υπάρχει πλέον ο χρόνος γιά να αντιστραφεί η κατάσταση.Κατά την γνώμη μου η μόνη λύση είναι από τα πάνω πρός τα κάτω.Να προκύψει δηλαδή ένας ηγέτης, όπως προέκυψε γιά την Γαλλία ο Ντε Γκώλ στην δεκαετία του 50, ο οποίος θα αλλάξει τα πάντα και θα ξαναφέρει την χώρα μέσα στην Ιστορία.Πρός το παρόν δεν φαίνεται στον ορίζοντα η δεν το βλέπουμε.

16/4/14

Kapital for the Twenty-First Century? - by james k. galbraith


http://www.dissentmagazine.org/article/kapital-for-the-twenty-first-century

Μιά Ασσύρια 25 ετών εκλέγεται Δήμαρχος του Μαρντίν


Πώς έρχονται τα πράγματα άνω κάτω μέσα στην Ιστορία! Οι Ασσύριοι είναι ένας παλιός, ιθαγενής πολιτισμός της Μικράς Ασίας.Μιλάμε γιά έναν λαό που υπέστη γενοκτονία, όπως οι Αρμένιοι και οι Ελληνες.Στην γενοκτονία συμμετείχαν και οι Κούρδοι.Μετά την γενοκτονία, έμειναν ζωντανοί 250.000 Ασσύριοι, οι οποίοι χωρίς δικαιώματα και συνεχώς διωκόμενοι, εγκατέλειψαν σταδιακά την Τουρκία κατά τον εικοστό αιώνα.Σήμερα παραμένουν περίπου 5.000 Ασσύριοι στην Τουρκία, και δεν έχουν κανένα δικαίωμα αφού δεν είναι καν αναγνωρισμένοι ως μειονότητα.
Πέρυσι, οι Κούρδοι αναγνώρισαν τα εγκλήματα που διέπραξαν ενάντια στους Ασσύριους και τους Αρμένιους και ζήτησαν συγνώμη (δεν αναγνώρισαν τα εγκλήματα που διέπραξαν εναντίον των Ελλήνων και δεν ζήτησαν συγνώμη αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία, και εν πάσει περιπτώση ας μήν ξεχνάμε ότι και η ίδια η Ελλάδα δεν αναγνώρισε αυτά τα εγκλήματα εναντίον των Ελλήνων της Μικράς Ασίας παρά μόνο πρίν από 20 χρόνια).
Στις αρχές του 2014, ο Οτσαλάν έδωσε εντολή στους Κούρδους να ενσωματώσουν στα ψηφοδέλτια γιά τις Δημοτικές εκλογές, Ασσύριους.Ετσι προέκυψε η εκλογή της νεαρής Ασσύριας στην πόλη Μαρντίν.Γιά ένα άτομο, στο οποίο δεν είχε μείνει ούτε καν το όνομα (είχαν τουρκοποιήσει ακόμα και το όνομα της), είναι πολύ σημαντικό ότι εξελέγη, όχι γιά την ίδια, αλλά διότι αναστένεται και πάλι, μέσω αυτής της εκλογής, η ταυτότητα ενός γενοκτονημένου λαού. http://internationalaffairs1.wordpress.com/2014/04/15/mardin-elects-25-year-old-assyrian-christian-woman-as-mayor/

14/4/14

"ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ" (ΣΤΙΧΟΙ ΟΔ, ΕΛΥΤΗ - ΜΟΥΣΙΚΗ Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ)


Η ομιλία του Reinhart Koselleck (1923-2005), ομότιμου καθηγητή της θεωρίας της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μπήλεφελντ, γιά τον Π. Κονδύλη


http://koutsourelis.gr/index1.php?subaction=showfull&id=1175585404&archive=&start_from=&ucat=5&

Δύο αναγνώσεις του Θουκυδίδη - Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΗΛΙΩΝ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΙΩΝ


[...] ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ σελίδες του Θουκυδίδη που προσφέρονται ιδιαίτερα για να μετρήσουμε την απόσταση που χωρίζει τους δύο στοχαστές. Πρόκειται για τον περίφημο Διάλογο Μηλίων και Αθηναίων, τον οποίο σχολιάζουν αμφότεροι: ο μεν Κώστας Παπαϊωάννου στο βιβλίο του Τέχνη και πολιτισμός στην Αρχαία Ελλάδα, που πρωτοδημοσιεύθηκε στη Γαλλία το 1972, ο δε Παναγιώτης Κονδύλης στον πρόλογο της ανθολογίας Ο φιλόσοφος και η ισχύς, την οποία επιμελήθηκε και εξέδωσε στην Γερμανία είκοσι χρόνια αργότερα, το 1992.
Στα μάτια του Παπαϊωάννου, ο διάλογος αυτός είναι "η τελευταία αισχύλεια τραγωδία που μας κληροδότησε η κλασική εποχή" και μας παρέχει τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε "σε ποιο βαθμό μηδενισμού είχε φτάσει η δίψα των Αθηναίων για την απόκτηση ισχύος". Ο "στυγνός ρεαλισμός" που κηρύσσουν οι Αθηναίοι και ο οποίος δεν γνωρίζει άλλη οδό παρά την άνευ όρων υποταγή των Μηλίων ή την ανελεή εξολόθρευσή τους, είναι για τον Παπαϊώαννου σημείο δηλωτικό της κατάρρευσης των κλασσικών αθηναϊκών ιδεωδών της εποχής του Σόλωνα και του Αισχύλου.
Το έστι δίκης οφθαλμός, η κλασσική ελληνική αντίληψη που έβλεπε την ανθρώπινη δικαιοσύνη ως κομμάτι αναπόσπαστο της ευρύτερης κοσμικής τάξης, καταρρέει την στιγμή κατά την οποία οι Αθηναίοι πρέσβεις διεκδικούν για λογαριασμό τους την εύνοια των θεών, και διακηρύσσουν ότι ο θείος νόμος ταυτίζεται με τον φυσικό νόμο της επικράτησης του ισχυρού επί του ασθενέστερου. Τη στιγμή αυτή, την έννοια του κλασσικού μέτρου, του εξανθρωπισμένου κόσμου της τραγωδίας, διαδέχεται η παλινδρόμηση στον κόσμο της φυσικής βίας. Για τον Παπαϊωάννου, η άλωση της νησιωτικής πολιτείας και ο επακόλουθος παραδειγματικός εξανδραποδισμός των υπερασπιστών της συνιστά "θρίαμβο της ύβρεως". Η μετέπειτα παράδοση του αθηναϊκού δήμου στον λαϊκιστικό τυχοδιωκτισμό ενός Αλκιβιάδη, η σικελική καταστροφή και η τελική ήττα της πόλης δεν είναι παρά "η τιμωρία που θα έλθει με την αμείλικτη σκληρότητα του τιμωρού πεπρωμένου".
Η ερμηνεία του Κονδύλη δεν θα μπορούσε να είναι διαμετρικότερα αντίθετη. Αν για τον Παπαϊωάννου "ο πόλεμος φέρνει στην επιφάνεια τους παλιούς δαίμονες της ύβρεως και της παραφροσύνης που ο πολιτισμός καλύπτει με έναν λεπτό υμένα", για τον Κονδύλη ο πόλεμος, και ο Θουκυδίδης ως εξηγητής της παθολογίας του, φέρνει στην επιφάνεια την πραγματική και βαθύτερη φύση των ανθρώπων, αποκαλύπτει "τι κινεί εκείνους και την ιστορία". Με τις ομιλίες των Αθηναίων κηρύκων "καθιερωμένοι θεσμοί και παμπάλαια έθιμα παραμερίζονται στο άψε-σβήσε", "τα ιερά δεσμά της ηθικής και της θρησκείας καταρρακώνονται αιφνίδια". Όμως αυτό ακριβώς αποδεικνύει ότι πρόκειται για τεχνητές κατασκευές και θεσμίσεις, όχι για γεννήματα της φύσης.
"Το αληθινό πρόσωπο της φύσης", σημειώνει ο Κονδύλης, "είναι το πρόσωπο των Αθηναίων όταν ζητούν από τους Μηλίους να υποταγούν", "η θεία ή φυσική τάξη, ο εσώτερος νόμος του Όντος είναι ακριβώς ο νόμος του ισχυρότερου". Η επίκληση της δικαιοσύνης, στην οποία προσφεύγουν οι Μήλιοι είναι ένα μοιραίο σφάλμα, η πίστη τους "στην υπερίσχυση των ηθικών κανόνων γεννά απλώς φρούδες ελπίδες" και τους "ωθεί σε απελπισμένες και αυτοκαταστροφικές ενέργειες. Η πράξη θα όφειλε να προσανατολίζεται στους κανόνες της φρόνησης, οι οποίοι πάλι πρέπει να υπηρετούν τη φυσική επιταγή της αυτοσυντήρησης. Βεβαίως", συμπληρώνει ο Κονδύλης, "η αυτοσυντήρηση έχει διαφορετικό νόημα για τον ισχυρό, ο οποίος μπορεί να διατηρήσει την ισχύ του μονάχα διευρύνοντάς την συνεχώς, και για τον αδύνατο, ο οποίος σώζεται ανταποκρινόμενος στις επιθυμίες του ισχυρότερου".
Οι δύο αυτές αντίμαχες αναγνώσεις του Θουκυδίδη αντιπροσωπεύουν με μεγάλη ακρίβεια τις διεθνώς κρατούσες σήμερα ερμηνείες του Αθηναίου ιστορικού, και για τον λόγο αυτό παραμένουν στο ακέραιο επίκαιρες. Η πρώτη από αυτές, που αντιστοιχεί στη γνώμη του Κονδύλη, πιστεύει ότι ο Θουκυδίδης δίνει δίκαιο στους Αθηναίους και άδικο στους Μηλίους για την στάση τους στη μεταξύ τους διένεξη. Η έκβαση της εκστρατείας, η κυρίευση του νησιού, το αποδεικνύει εν τοις πράγμασι. Επιπλέον, οι Αθηναίοι έχουν δίκιο και για έναν άλλο, ακόμη κρισιμότερο λόγο. Στο γενικότερο πλαίσιο της αντιπαράθεσής τους με τους Λακεδαιμόνιους, οποιαδήποτε ταλάντευσή τους στο ζήτημα της Μήλου, θα ερμηνευόταν ως έλλειψη αποφασιστικότητας και αδυναμία. Αυτή πάλι με τη σειρά της θα ενθάρρυνε την αποσκίρτηση και άλλων δυσαρεστημένων συμμάχων των Αθηνών, και θα οδηγούσε στην τελική κατάρρευση της Αθηναϊκής συμμαχίας έναντι των αντιπάλων της. Οι Αθηναίοι, συνεπώς, δεν επέλεξαν ελαφρά τη καρδία την ολοκληρωτική εξόντωση των αδύναμων νησιωτών, ήταν οι ζωτικές ανάγκες του πόλεμου, εν ολίγοις η δική τους επιβίωση, που τους την επέβαλαν.
Αντιρρητική προς αυτήν την γνώμη, η άλλη κύρια ερμηνεία του διαλόγου, εντάσσει τα γεγονότα της Μήλου στο ευρύτερο πλαίσιο του Πελοποννησιακού Πολέμου. Έτσι τονίζει ότι ο Θουκυδίδης ξεκινά την εξιστόρηση της Σικελικής Εκστρατείας αμέσως μετά από την έκβαση εκείνης κατά της Μήλου. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να υπογραμμίσει παραστατικότερα την από μέρους των Αθηναίων αλαζονική υπερεκτίμηση των δυνάμεών τους, που στην περίπτωση των Σικελικών θα τους οδηγήσει στον όλεθρο και, αργότερα, στην οριστική ήττα και την ιστορική δύση της ηγεμονίας τους. Αυτή η αλαζονική υπερεκτίμηση των δυνάμεών τους είναι εν προκειμένω ό,τι ο Παπαϊωάννου ονόμαζε "θρίαμβο της ύβρεως" [...]
πηγή - http://www.koutsourelis.gr/index1.php?subaction=showfull&id=1234431737&archive=&start_from=&ucat=6&

13/4/14

ο εθελοντισμός είναι μεταδοτικός -Περσεφόνη Μίττα


Στέφανος Γ. Μίλλερ: Ο πλούτος σας είναι οι αρχαιότητες, όχι οι υδρογονάνθρακες


http://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=580494

Η μόδα δίνει ξανά ζωή στην ελληνική παραγωγή


http://www.kathimerini.gr/762400/article/epikairothta/ellada/h-moda-dinei-3ana-zwh-sthn-ellhnikh-paragwgh

Republican, Gay and Greek Orthodox: Chrysovalantis Kefalas at the Heart of the Nation’s Most Controversial Issue


http://www.pappaspost.com/republican-gay-and-greek-orthodox-chrysovalantis-kefalas-at-the-heart-of-the-nations-most-controversial-issue/

11/4/14

Εύσημα από τον οίκο Fitch για την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές


http://www.skai.gr/news/finance/article/255789/eusima-apo-ton-oiko-fitch-gia-tin-epistrofi-tis-elladas-stis-agores/

Επιστολή Πούτιν στους Ευρωπαίους: Επιδοτήσαμε την Ουκρανία, σειρά σας!


http://internationalaffairs1.wordpress.com/2014/04/11/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9/

Οι αφανείς πρωταγωνιστές της επιστροφής στις αγορές


http://www.kathimerini.gr/762193/article/epikairothta/politikh/oi--afaneis-prwtagwnistes--ths-epistrofhs-stis-agores

Η έκπληξη που έκανε ιερέας και συγκίνησε 8 εκατ. ανθρώπους!


Οι καλεσμένοι στον γάμο των Chris και Leah O'Kane, από την Ιρλανδία, ποτέ δεν περίμεναν αυτό που τους ετοίμαζε ο ιερέας Ray Kelly.
Ο ιερέας τραγούδησε μια υπέροχη γαμήλια διασκευή του κλασσικού τραγουδιού «Hallelujah» του Leonard Cohen και αρκετοί από τους παρευρισκομένους, συμπεριλαμβανομένης και της νύφης, δάκρυσαν από συγκίνηση...
Read more: http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/431049/binteo-i-ekplixi-poy-ekane-iereas-kai-sygkinise-7-ekat-anthropoys#ixzz2yZeDFsq6

Ποιοι πήραν το νέο ομόλογο - Το είδος και η γεωγραφία των επενδυτών - πηγή-www.kathimerini.gr


Tο ομόλογο διατέθηκε σε μία ευρεία γκάμα επενδυτών και όχι σε μία ή δύο μόνο κατηγορίες. Πώς μοιράστηκαν τα 3 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, σε ότι αφορά το είδος των επενδυτών, τα 3 δισ. ευρώ μοιράστηκαν ως εξής:
- 1,47 δις ευρώ σε διαχειριστές κεφαλαίων
- 990 εκατ. ευρώ σε hedge funds
- 420 εκατ. ευρώ σε τράπεζες
- 120 εκατ. ευρώ σε ασφαλιστικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι πολύ σημαντικό ότι το ομόλογο διατέθηκε σε μία ευρεία γκάμα επενδυτών και όχι σε μία ή δύο μόνο κατηγορίες, ενώ όλοι απέκτησαν ένα σημαντικό μέρος των 3 δις ευρώ.
Σε ό,τι έχει να κάνει με την γεωγραφική κατανομή των επενδυτών, αυτή έχει ως εξής:
- 1,41 δισ. ευρώ σε επενδυτές με βάση την Αγγλία
- 930 εκατ. ευρώ σε επενδυτές από την υπόλοιπη Ευρώπη
- 450 εκατ. ευρώ σε επενδυτές άλλων χωρών (κυρίως από τις ΗΠΑ)
- 210 εκατ. ευρώ σε εγχώριους επενδυτές.
Επίσης, το υπουργείο σημειώνει ότι με την έκδοση αυτή αποδεικνύεται πως η Ελλάδα «έχει αποκτήσει και πάλι πρόσβαση στις διεθνείς αγορές ομολόγων». Ταυτόχρονα, δημιουργεί είναι ενδιάμεσο σημείο (στα 5 έτη) στην καμπύλη των ελληνικών ομολόγων, συμπληρώνοντας την υφιστάμενη σειρά ομολόγων «βελτιώνοντας τη ρευστότητα και καθιστώντας ευκολότερη την πρόσβαση» για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές.
Στην ανακοίνωση επιβεβαιώνεται, δε, ότι η απόδοση των 5ετων ομολόγων διαμορφώθηκε στο 4,95% και το κουπόνι του στο 4,75%.
πηγή - http://www.kathimerini.gr/762170/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/poioi-phran-to-neo-omologo---to-eidos-kai-h-gewgrafia-twn-ependytwn

8/4/14

Γερμανία - Οι ανανεώσιμες πηγές στα χέρια των πολιτών


Οπως φαίνεται στον παρακάτω σύνδεσμο,οι δήμοι στην Γερμανία πρωτοπορούν στην δημιουργία μικρών αιολικών πάρκων, δημιουργώντας συνεταιρισμούς όπου ο κάθε πολίτης μπορεί να επενδύσει ένα μικρό ποσό γιά να αποκτήσει ένα μερίδιο του πάρκου και φυσικά το κέρδος που του αναλογεί.Ετσι, όλοι είναι κερδισμένοι.Η γερμανική οικονομία, το περιβάλλον, οι δήμοι που έχουν περισσότερα έσοδα, και φυσικά οι πολίτες που έχουν ένα συμπλήρωμα εισοδήματος.
Διαβάζοντας κανείς αυτό το άρθρο, δεν μπορεί να μην κάνει την σύγκριση με την ελληνική κομματοσκυλική πραγματικότητα.Ατελείωτοι αγώνες των πολιτών με την κομματοσκυλική γραφειοκρατία γιά να εγκαταστήσουν ένα μικρό φωτοβολταικό,επιδοτήσεις γιά τους πελάτες, χρεωκοπημένο σύστημα που δεν μπορεί να καταβάλλει τα οφειλόμενα ποσά στους παραγωγούς ενέργειας,υποχρεωτική καταβολή τέλους ΑΠΕ από όλους τους πολίτες,κλπ...Ενα απόλυτο χάος, και αυτό από μιά χώρα που εισάγει τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου γιά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει αυτή την διαφορά μεταξύ των δύο χωρών(σε όλα και όχι μόνο στην ενέργεια);
Οπωσδήποτε, υπάρχει το πρόβλημα της ελληνικής κομματοκρατίας με ανίκανους να διοικήσουν περίπτερο ανθρώπους, στους οποίους έχει ανατεθεί η διακυβέρνηση της χώρας εδώ και δεκαετίες.Είναι και πολλοί άλλοι λόγοι.Ο πιό σημαντικός όμως λόγος, που κάνει και την μεγάλη διαφορά, είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε στην Ελλάδα τι είναι η διακυβέρνηση, δεν γνωρίζουμε την αξία της, και φυσικά δεν υπάρχει σ΄αυτή την χώρα.Η διακυβέρνηση, είναι η ικανότητα μιάς επιχείρησης, ενός δήμου, ενός συλλόγου, μιάς κυβέρνησης, να λειτουργεί με κανόνες, και με δικλείδες ασφαλείας ώστε να μήν παραβιάζονται αυτοί οι κανόνες, και με απώτερο σκοπό το κοινό καλό της κοινωνίας.
Γιά να το πούμε διαφορετικά, ας πάρουμε δύο χώρες, την Νορβηγία και την Νιγηρία που παράγουν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου.Οι κανόνες δικακυβέρνησης αυτού του πλούτου στην Νορβηγία, επιτρέπουν σε όλους τους πολίτες της να έχουν παροχές από το κράτος χάριν των τόκων που το sovereign fund της Νορβηγίας (που εισπράττει όλα τα έσοδα από το πετρέλαιο )καταβάλλει στο κράτος (ως γνωστό το κεφάλαιο του fund δεν επιτρέπεται σε θιγεί και παραμένει σε ασφαλείς τοποθετήσεις γιά τις νέες γενιές).Αντίθετα, η έλλειψη διακυβέρνησης αυτού του πλούτου στην Νιγηρία, επιτρέπει την κλοπή του από τους κρατικούς αξωματούχους, και τον λαό της χώρας αυτής να ζεί μέσα στην απόλυτη φτώχεια.
Είμαστε η Νιγηρία της Ευρώπης.Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό.Είναι ότι ως κοινωνία δεν έχουμε κάν συνείδηση ότι είμαστε η Νιγηρία της Ευρώπης, και ψάχνουμε συνεχώς άλλους υπεύθυνους γιά τα προβλήματα μας.Οσο δεν θα συνειδητοποιηθεί σε συλλογικό επίπεδο το πρόβλημα, ας μην περιμένουμε λύση.
http://www.capital.gr/News.asp?id=1989359

Το Έξυπνο Σπίτι της Honda παράγει περισσότερη ενέργεια απ’ όση καταναλώνει


http://www.naftemporiki.gr/story/790996/to-eksupno-spiti-tis-honda-paragei-perissoteri-energeia-ap-osi-katanalonei

Italian Viagra Advertisement


πηγή - https://twitter.com/Brilliant_Ads/status/452917001753985024/photo/1

Αρχίζουν οι Νέες Ερευνητικές Γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου


7/4/14

H εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922


http://easternthrace1922.blogspot.gr/2011/10/h-1922.html

ΙΜΒΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΝΕΔΟΣ-ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ EΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ


Νοιώθω ιδιαίτερη ικανοποίηση που ανακάλυψα σήμερα τον διαδικτυακό τόπο www.imvrosisland.org.
Τους συγχαίρω για την προσπάθεια τους να προβάλουν αυτά που βίωσαν και βιώνουν οι Ελληνες σ αυτά τα δύο νησιά, και προ πάντων, τους συγχαίρω για τον πολιτικό χαρακτήρα της κίνησης τους.Οσοι ενδιαφερθούν να δούν τα 3 βίντεο που ακολουθούν θα δούν ότι στο τέλος υπάρχουν συγκεκριμμένα αιτήματα.Αυτό είναι για μένα πολιτική.
Διαφωνώ μαζί τους στα εξής : τα δύο αυτά νησιά δεν είναι ελληνικά νησιά υπο τουρκική κατοχή, όπως αναφέρεται.Νομικά, τα δύο αυτά νησιά είναι τουρκικά, εδώ και πολλές δεκαετίες, με την σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας.Το σημείο αυτό είναι σημαντικό, διότι αλλιώς είναι να προβάλλεις εδαφική διεκδίκηση, και αλλιώς είναι να προβάλεις καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μιάς μειονότητας.Αν προβάλεις εδαφική διεκδίκηση, τότε είναι σαν να αποδέχεσαι ότι καλώς κάνουν ότι κάνουν οι Τούρκοι, διότι αμύνονται.
Ο Ελληνισμός, παρά το γεγονός ότι θεωρεί άδικο τα δύο αυτά νησιά να ανήκουν στην Τουρκία,δεν προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις έναντι της Τουρκίας.Ζητά την εφαρμογή των προβλεπομένων απο τις διεθνείς συνθήκες.Ζητά να ισχύει για τους Ελληνες ότι δικαίωμα προβλέπεται απο τις διεθνείς συνθήκες, και ότι δικαίωμα προβλέπεται για όλους τους πολίτες του κόσμου.
Οποισδήποτε πολίτης του κόσμου, πληροφορηθεί για την πολιτική εθνοκάθαρσης που ασκήθηκε και ασκείται απο την Τουρκία σ αυτά τα δύο νησιά εναντίον των Ελλήνων, θα βγεί απο τα ρούχα του.
Οποιοδήποτε Έλληνας, ενημερωθεί γι αυτά που συνέβησαν σ αυτά τα δύο νησιά, εναντίον των Ελλήνων, όχι μόνο θα βγεί απο τα ρούχα του, αλλά θα αντιδράσει, θα οργανωθεί, θα νοιώσει αλληλέγγυος, διότι θα συγκινηθεί και θα το θεωρήσει άδικο.
Οι μόνοι που δεν αντιδρούν εδώ και 84 χρόνια, είναι φυσικά οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας.
Γιατί να συγκινηθούν;Γιατί να βγούν απο τα ρούχα τους; Οι ψήφοι γι αυτό το θέμα είναι λίγοι.Που τώρα να χαράξουν και στρατηγική γι αυτό το θέμα. Οι ηγέτες μας είναι για τις παρελάσεις, για παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών,....Δεν είναι στην εξουσία για να διαμορφώνουν πολιτικές και να τις υλοποιούν.
Α, ξέχασα να συμπεριλάβω σ αυτούς που δεν αντιδρούν εδώ και 84 χρόνια, τους {ευαίσθητους } ηγέτες του κόσμου(όπως τον σημερινό Γάλλο υπουργό εξωτερικών η τον κύριο Κον Μπεντίτ) και τους ψευτοδιανοούμενους της Ευρώπης που ασχολούνται υποτίθεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.Αυτοί γιατί ν ασχοληθούν;Εχουν ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα των τριάντα εκατομμυρίων ιρακινών εδώ και 5 χρόνια?Οχι βέβαια, αντίθετα υποστήριξαν τον πόλεμο.Εχουν ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων, των Παλαιστινίων, των Κινέζων,των λαών της Λατινικής Αμερικής;Οχι βέβαια.Ελαβαν εντολή, και νοιώθουν υποχρέωση τους να ασχοληθούν με τα δικαιώματα των λαών της Ανατολικής Ευρώπης.Εκεί είναι το ψωμί σήμερα.Και μάλιστα όχι όλων των λαών.Τα δικαιώματα των Ρώσων στις χώρες τις Βαλτικής δεν τους αφορούν.Τα δικαιώματα των Σέρβων δεν τους αφορούν.Το δικαίωμα των Ρώσων να ψηφίζουν ελεύθερα στην Ρωσία, ιδίως αν δεν ψηφίζουν τον Πούτιν, τους αφορούν.
Ολ αυτά μου θυμίζουν μια παρατήρηση του Σολγενίτσιν.Θα την αναφέρω όπως την θυμάμαι, διότι έχουν περάσει 30 χρόνια απο τότε που την διάβασα (πρέπει να ήταν στο βιβλίο του Το αρχιπέλαγος του Γκουλάγκ).Ελεγε ο Σολγενίτσιν, ότι γύρω στο 1950 με 1952 (δεν ήξερε τότε μετά απο τόσα χρόνια κράτησης, ποιά χρονιά ήτανε ), οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης φόρτωναν κορμούς δέντρων σε βαγόνια με προορισμό την Φινλανδία.Στο δάπεδο του βαγονιού, βρήκε μιά τσαλακωμένη σελίδα απο μιά εφημερίδα της Δύσης του 1947-1948.Διαβάζοντας την, κατάλαβε ότι είχε γίνει εμφύλιος στην Ελλάδα πρίν μερικά χρόνια, και οι κομμουνιστές που είχαν χάσει τον πόλεμο, εδιώκοντο αλύπητα.Ο αρθρογράφος εξιστορούσε τις βιαιότητες εναντίων των κομμουνιστών και καλούσε τους λαούς όλου του κόσμου να συμπαρασταθούν τους Ελληνες κομμουνιστές.Τότε, εγραφε ο Σολγενίτσιν, αναρωτήθηκα με ποιό κριτήριο επιλέγεται το θύμα στο οποίο πρέπει να συμπαρασταθούμε.
Ειναι δυνατόν έλεγε, να ξεσηκώνεται ο κόσμος για 200 000 Ελληνες που διώκονται, και να μην ξεσηκώνεται κανείς για τα εκατομμύρια των Σοβιετικών πολιτών που εξολοθρεύονται κάθε χρόνο, εδώ και είκοσι χρόνια απο το Σοβιετικό καθεστώς;
Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανα τον κόσμο, πρέπει κατά την γνώμη μου να βασίζεται κυρίως στην ενημέρωση των απλών πολιτών, και στην οργανωμένη δράση τους.
Οσοι δεν γνωρίζουν τί έχει υποστεί ο ελληνισμός σ αυτά τα δύο νησιά, ας δούν προσεκτικά τα βίντεο που ακολουθούν.
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, Κ. Κοτσανά


http://www.economist.gr/index.php/culture/2012-02-09-11-25-12/17657-mouseio-arxaias-ellinikis-texnologias-k-kotsana

My year of living open source -How I explained it to my Mum - By Sam Muirhead


http://yearofopensource.net/how-i-explained-it-to-my-mum/
http://edition.cnn.com/2013/06/04/opinion/sam-muirhead-year-open-source/index.html

«Oμορφιά, δικαιοσύνη, τάξη: Να πού στηρίχθηκαν οι πολιτισμοί» - μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του Ζακ Λε Γκοφ


http://enthemata.wordpress.com/2014/04/06/leg/

6/4/14

αυτός είναι μηχανικός!


Η Κοινωνική Οικονομία - Μιά αντι-συμβατική λύση γιά την καταπολέμηση της ανεργίας


ΟΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΕΤΟΙΟΥ ΒΑΘΟΥΣ ΟΠΩΣ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Όταν μιά οικονομία,βρίσκεται στο χάλι που βρίσκεται σήμερα η ελληνική οικονομία,καμμιά κλασσική συνταγή δεν μπορεί να λειτουργήσει άμεσα γιά να ανακουφίσει την χώρα, και κυρίως τους νέους.
Γιά παράδειγμα, ας πάρουμε την ανεργία.Τί ακούμε από τους υπεύθυνους;Οτι γιά να καταπολεμηθεί η ανεργία χρειάζεται να γίνουν ξένες επενδύσεις, και παράλληλα να δημιουργηθούν πολλές start ups, μικρές δηλαδή και καινοτόμες εταιρίες που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.Σωστό είναι είναι αυτό.Ομως δεν λαμβάνεται υπόψη ο παράγοντας χρόνος.
Πόσες ξένες επενδύσεις θα έρθουν;500;Kαι θα δημιουργήσουν η κάθε μία 200 θέσεις εργασίας;Σ΄αυτό το αισιόδοξο σενάριο, θα δημιουργηθούν 100.000 νέες θέσεις εργασίας ας πούμε μέσα στην επόμενη πενταετία.
Πόσες νέες μικρές καινοτόμες επιχειρήσεις θα δημιουργηθούν; 1.000 ;Και θα δημιουργήσουν η κάθε μία 10 θέσεις εργασίας;Kαι πάλι, σ΄αυτό το αισιόδοξο σενάριο, θα δημιουργηθούν 10.000 θέσεις εργασίας μέσα στην επόμενη πενταετία.Στο σύνολο του αισιόδοξου σεναρίου, θα δημιουργηθούν λοιπόν 110.000 νέες θέσεις εργασίας μέσα στα επόμενα 5 χρόνια.
Ας πούμε επίσης ότι θα προστεθούν σ΄αυτές τις 110.000 θέσεις εργασίας,άλλες τόσες την επόμενη πενταετία,από τα ΕΣΠΑ,τους αναπτυξιακούν νόμους, και όλα αυτά τα άχρηστα εργαλεία με τα οποία οδηγήθηκε η οικονομία της χώρας στην καταστροφή τα τελευταία 40 χρόνια.
Ας πούμε επίσης ότι προσλαμβάνονται στο Δημόσιο λόγω των συνταξιοδοτήσεων άλλοι 100.000 άνθρωποι την επόμενη πενταετία.
Ετσι,όσο λάθος και να κάνω στους ανωτέρω υπολογισμούς,άντε να δημιουργηθούν 300.000 -350.000 θέσεις εργασίας τα επόμενα 5 χρόνια, ενώ η χώρα έχει σήμερα 1.500.000 ανέργους.
Είναι βιώσιμο ένα σενάριο όπου στην καλύτερη περίπτωση η χώρα σε 5 χρόνια απο τώρα θα συνεχίζει να έχει 1.200.000 ανέργους;Για μένα δεν είναι.Και όλα αυτά υπό την προυπόθεση να μην αυξηθεί περαιτέρω η ανεργία μέσα στο 2014 από την κατάρρευση των μισών μικρών ελληνικών επιχειρήσεων που δεν μπορούν πιά να πληρώσουν μισθούς, εργοδοτικές εισφορές και φόρους όπως προειδοποιούν οι εργοδοτικές οργανώσεις.
ΟΙ ΑΝΤΙ-ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ
Υπό αυτές τις συνθήκες, αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε την ανεργία, πρέπει,πέρα από τις ανωτέρω συμβατικές λύσεις, να σκεφτούμε και αντι-συμβατικές κυρίως λύσεις.
Γιά να το κάνουμε αυτό, ο καλύτερος μπούσουλας θα ήταν να σκεφτούμε τις ρίζες μας, και τις αξίες του ελληνισμού.Αν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό,και γνωρίζοντας ότι ο ελληνισμός δεν έχει αρχές αλλά αξίες, θα μπορούσαμε να βρούμε τις αντι-συμβατικές λύσεις βασιζόμενοι και πάλι σ΄αυτές τις αξίες.Μπορεί να φαίνεται κάπως θεωρητικό αυτό που περιγράφω, αλλά επειδή έχω ασχοληθεί αρκετά μ΄αυτό τους τελευταίους μήνες, θα μπορούσα να το αναλύσω, και θα φανεί τότε ότι δεν είναι καθόλου θεωρητικό. Είναι γιά παράδειγμα θεωρητική η έννοια του φιλότιμου που περιγράφει τόσο καλά ο Γιώργος Λογοθέτης της LIBRA στο διαδίκτυο και την οποία έχω παρουσιάσει σ΄αυτό το ιστολόγιο;Δεν είναι καθόλου θεωρητική η αξία αυτή, και έχει πρακτική εφαρμογή στην οικονομία.
Ομως υπάρχει ένα πρόβλημα και πάλι χρόνου, αν υποθέσουμε ότι εφαρμόζουμε από αύριο τις αξίες του ελληνισμού στην οικονομία.Και χρόνος γιά την καταπολέμηση της ανεργίας δεν υπάρχει.Οπότε δεν θα κάνω αυτή την ανάλυση σήμερα.
Οπότε, κατά την γνώμη μου, οι αντι-συμβατικές λύσεις είναι
1/να σταματήσει η εξόντωση των μικρών επιχειρήσεων και να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.
Γιά κάθε μικρή επιχείρηση που προσλαμβάνει έναν υπάλληλο (επιπλέον από αυτούς που απασχολούσε ας πούμε κατά την διάρκεια του 2013)και δεσμεύεται να τον κρατήσει γιά ένα χρόνο, το κράτος να δεσμευτεί να της κάνει μιά ρύθμιση του 50% των οφειλόμενων φόρων και εργοδοτικών εισφορών γιά 5 χρόνια, υπό την μορφή ενός χαμηλότοκου δανείου, που θα αρχίσει να πληρώνεται από το 2016.
Επιπλέον,όποια από αυτές τις μικρές επιχειρήσεις προσλάβει έναν υπάλληλο όπως αναλύθηκε ανωτέρω,μπορεί να προσλάβει έναν επιπλέον υπάλληλο γιά ένα έτος, να απαλλαχθεί από φόρο εισοδήματος γιά αυτό το έτος.
Γενικότερα, πολλά μέτρα μπορούν να ληφθούν ως κίνητρα πρόσληψης υπαλλήλων από αυτές τις μικρές επιχειρήσεις.Τα κίνητρα που δίδονται σήμερα μέσω του ΟΑΕΔ δεν είναι αποτελεσματικά και μάλλον βοηθούν την παρασιτική οικονομία.
2/να δοθούν κίνητρα απασχόλησης στις εξαγωγικές επιχειρήσεις σε συνεργασία με τις τράπεζες που γνωρίζουν καλά τα οικονομικά αυτών των επιχειρήσεων.Το μεγαλύτερο κίνητρο, είναι να αποκατασταθεί η ρευστότητα αυτών των επιχειρήσεων μέσω δανείων, με κίνητρα πρός τις τράπεζες γιά να χρηματοδοτήσουν με απόλυτη προτεραιότητα αυτές τις επιχειρήσεις.
Αν η χώρα μας είχε ένα κράτος που λειτουργούσε, οι δύο ανωτέρω αντι-συμβατικές λύσεις θα ήταν αρκετές γιά να αντιμετωπιστεί η ανεργία.Διότι οι μικροί επιχειρηματίες είναι αυτοί που μπορούν να βγάλουν την χώρα από το χάλι στο οποίο την οδήγησε το πολιτικό της σύστημα.Ομως το κράτος δεν λειτουργεί και αυτοί που το διαχειρίζονται, μή έχοντας δουλέψει ποτέ, δεν ξέρουν καν πώς λειτουργεί η οικονομία.Οπότε, αυτές οι δύο αντι-συμβατικές λύσεις από μόνες τους, με το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό δεν θα είναι αποτελεσματικές.Πρέπει να σκεφτούμε και κάτι άλλο.
3/ η κοινωνική οικονομία
Σ΄ολόκληρη την Ευρώπη δημιουργήθηκε την τελευταία εικοσαετία αυτό που ονομάζεται κοινωνική οικονομία.Σήμερα σε χώρες όπως η Γαλλία η η Ιταλία, η κοινωνική οικονομία αντιπροσωπεύει το 8% του ΑΕΠ αυτών των χωρών.Η κοινωνική επιχείρηση παράγει όχι μόνο γιά το καλό των μετόχων και των εργαζομένων, αλλά και γιά το καλό της κοινωνίας.Στην κοινωνική οικονομία και στα οφέλη της γιά την χώρα μας θέλω να σταθώ σήμερα, διότι κατά την γνώμη μου είναι η κύρια αντι-συμβατική λύση γιά την καταπολέμηση της ανεργίας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να έχει αποτελέσματα άμεσα.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Πρίν μελετήσω αυτό το θέμα, δηλαδή πρίν από ένα χρόνο, η έννοια της κοινωνικής οικονομίας με παρέπεμπε ασυνείδητα, στους κομματοσκυλικούς συνεταιρισμούς της δεκαετίας του 1980 στην χώρα μας.
Αρχίζοντας να μελετώ αυτό που δημιουργήθηκε στις υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες τα τελευταία 25 χρόνια,ανακάλυψα έναν ολόκληρο κόσμο που παράγει και προσφέρει στην κοινωνία.Οι κοινωνικές επιχειρήσεις ανά την Ευρώπη, είναι χιλιάδες, και απασχολούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, δραστηριοποιούμενες σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
Είναι επιχειρήσεις που δημιουργούνται με πολύ λίγα χρήματα αρχικά, που προέρχονται είτε από δωρεές του ιδιωτικού τομέα (επιχειρήσεις και ιδιώτες) είτε από μικρές επιχορηγήσεις που καταβάλλονται από το κράτος η την περιφέρεια.Σπάνια έχουν συνάψει δάνειο,και έχουν ηγέτες-ιδρυτές που είναι ξεχωριστοί άνθρωποι, καινοτόμοι, με κοινωνική ευαισθησία,που έχουν όραμα.Οι επιχειρήσεις αυτές επιδιώκουν το κέρδος, αλλά όχι γιά να το διανείμουν στους μετόχους (συνήθως μέτοχοι είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ), αλλά γιά να αναπτύξουν την επιχείρηση, επανεπενδύοντας το σ΄αυτήν.
Οσο ανακάλυπτα αυτόν τον ξεχωριστό οικονομικό κόσμο, συνειδητοποιούσα ότι η κοινωνική οικονομία δεν ήταν τίποτ΄άλλο από την ελληνική έννοια του κοινοτισμού που ανέλυσε ο Σ.Κουτρούλης στα βιβλία του.Ομως φαίνεται ότι είναι στην μοίρα του σύγχρονου ελληνισμού έτσι όπως έχει αποκοπεί από την ιστορία και τις αξίες του από τότε που δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος,να ξαναβρίσκει δικές του αξίες, εισάγοντας τες από άλλους πολιτισμούς που τις δημιούργησαν στην σύγχρονη εποχή από ανάγκη.
Σταδιακά, με την ανάπτυξη αυτών των επιχειρήσεων σε όλη την Ευρώπη, δημιουργήθηκαν και θεσμοί γιά να τις υποστηρίξουν.Υπάρχουν σύλλογοι,που βοηθάνε αυτές τις επιχειρήσεις, είτε αγοράζοντας προιόντα τους, είτε καταβάλλοντας κάποιο μικρό ποσό στο μετοχικό κεφάλαιο των επιχειρήσεων γιά να μπορέσουν αυτές να πραγματοποιήσουν μιά επένδυση, να απασχολήσουν ανέργους η ανθρώπους με αναπηρίες, κλπ...Δημιουργήθηκε επίσης ένα νομικό πλαίσιο γιά να βοηθήσει αυτές τις επιχειρήσεις.
Στην συνέχεια δημιουργήθηκαν υποστηρικτικοί θεσμοί γι΄αυτές τις επιχειρήσεις, όπως εξειδικευμένες μικρές τράπεζες που δανείζουν μόνο κοινωνικές επιχειρήσεις ("τα πιό ασφαλή δάνεια" σύμφωνα μ΄αυτές τις Τράπεζες, διότι αυτοί που τα λαμβάνουν έχουν συνείδηση ότι οι καταθέτες αυτών των τραπεζών , κατέθεσαν μικρο-ποσά σ΄αυτές τις τράπεζες τις περισσότερες φορές χωρίς επιτόκιο, γιά να τους βοηθήσουν να χρηματοδοτηθούν, και επιπλέον οι κοινωνικές επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι αν δεν αποπληρώσουν το δάνειο τους κάποια άλλη κοινωνική επιχείρηση δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί ενώ θα το έχει ανάγκη).
Τέλος, πρίν από 20 χρόνια, η Ευρωπαική Ενωση άρχισε να διαμορφώνει το δικό της νομικό πλαίσιο γιά να βοηθήσει την ανάπτυξη αυτών των επιχειρήσεων.Σήμερα, το νομικό οπλοστάσιο της Ευρωπαικής Ενωσης, είναι τεράστιο, με πολλά χρηματοδοτικά εργαλεία γιά τις κοινωνικές επιχειρήσεις (δάνεια, ίδια κεφάλαια, εγγυήσεις, κλπ...)
Σήμερα στην Ελλάδα, η κοινωνική οικονομία είναι περίπου στο μηδέν.Δημιουργήθηκε το νομικό πλαίσιο γιά την κοινωνική επιχείρηση το 2011, και σήμερα υπάρχουν περίπου 470 κοινωνικές επιχειρήσεις,Παράλληλα, δόθηκαν από την Ευρωπαική Ενωση τότε, 60 εκατομμύρια ευρώ γιά να δοθούν κάποια μικρά κίνητρα γιά την ανάπτυξη των κοινωνικών επιχειρήσεων, και από τότε τα χρήματα αυτά παραμένουν στα κρατικά ταμεία.Τα δεδομένα αυτά δεν μου προκαλούν καμμιά έκπληξη.Το ελληνικό κράτος δεν λειτουργεί γιά τον πολίτη αλλά γιά την κομματοκρατία, και αυτό το γνωρίζουμε όλοι.Ακόμα ομως και να κινηθεί το κράτος πρός την κατεύθυνση της ανάπτυξης της κοινωνικής οικονομίας, ξέρουμε ότι το πλαίσιο που θα δημιουργήσει θα γίνει φυτώριο γιά παρασιτικές επιχειρήσεις.
Η κοινωνική οικονομία πρέπει να αναπτυχθεί στην Ελλάδα, γιά να δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.Μιά πρόχειρη εκτίμηση μου, με κάνει να πιστεύω ότι 200.000 νέες θέσεις έργασίας την επόμενη τριετία, είναι εφικτές μέσω της κοινωνικής οικονομίας.Η προυπόθεση είναι ένας ιδιωτικός οργανισμός (όπως π.χ. ένα Ιδρυμα, η μιά πρωτοβουλία όπως π.χ. η Ελληνική Πρωτοβουλία) να αναλάβει να χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία και τα μέσα που είναι διαθέσιμα στην χώρα μας, στις λοιπές ευρωπαικές χώρες, αλλά και σε ευρωπαικό επίπεδο, ώστε ως συντονιστής μιάς εθνικής προσπάθειας, να τα χρησιμοποιήσει γιά το καλό της χώρας, και προ πάντων των Νέων.
Mελετώντας την κοινωνική οικονομία,δεν μπορούσα να πιστέψω πόσα πολλά πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν γιά την χώρα με τα υφιστάμενα εργαλεία και χωρίς νέα χρήματα( που ούτως η άλλως η χώρα δεν έχει).Προσωπικά, θα κάνω ότι μπορώ γιά να ενημερώσω τα Ιδρύματα που μπορούν να παίξουν αυτόν τον συντονιστικό ρόλο.Ελπίζω ότι θα μ΄ακούσουν.

The Hellenic Initiative goes to Australia


http://protovoulia-kastellorizo.blogspot.gr/2014/04/the-hellenic-initiative-goes-to.html

For a Greece-inspired getaway, less is more


http://www.washingtonpost.com/realestate/for-a-greece-inspired-getaway-less-is-more/2014/04/03/5948065e-b8fc-11e3-96ae-f2c36d2b1245_story.html
Related Posts with Thumbnails