Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ

Αυτή η χώρα, όπως την γνωρίζουμε τα τελευταία 30-35 χρόνια, είναι προφανές ότι δεν μπορεί πλέον να παράγει διανοούμενους .
Είναι καλό να θυμόμαστε μερικές φορές ότι δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα.
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ένας απο τους πιό λαμπρούς διανοούμενους του εικοστού αιώνα, σκέφτηκα ότι μπορεί να μας το θυμίσει.
Οσοι γνωρίζουν την ζωή, και την διαδρομή της σκέψης του Καστοριάδη, και θαυμάζουν τον διανοούμενο, ας απολαύσουν αυτά τα βίντεο απο την εκπομπή Παρασκήνιο σε μιά έρευνα της Τέτας Παπαδοπούλου που βρήκα στο διαδίκτυο χάριν των προσπαθειών του absurdusdelirum



























ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους, το γεγονός ότι η χώρα αυτή, δεν μπορεί υπο τις σημερινές συνθήκες, να παράγει διανοούμενους του βεληνεκούς του Καστοριάδη.Ο κύριος λόγος πιστεύω ότι είναι το πολύ χαμηλό επίπεδο της Παιδείας τα τελευταία 35 χρόνια.
Το γλυφιτζούρι της δωρεάν παιδείας, έχει τσακίσει στην κυριολεξία την χώρα.
Είναι να αναρωτέται κανείς
-είναι παιδεία αυτό που προσφέρεται στα ελληνόπουλα σήμερα?
-έστω αυτή η παιδεία που προσφέρεται, είναι δωρεάν ?
Νομίζω ότι όλοι οι γονείς γνωρίζουν τις απαντήσεις σ αυτές τις ερωτήσεις, και συμφωνούν όλοι.

Ελλείψει πολιτικής ηγεσίας ικανής να θέσει τα προβλήματα και να δώσει λύσεις, το μόνο που μπορουμε να κάνουμε εμείς οι πολίτες είναι να κάνουμε προτάσεις και να ανταλλάσουμε μεταξύ μας απόψεις με σκοπό ένα είδος δημόσιας διαβούλευσης έτσι ώστε να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα για τους περισσότερους απο εμάς, και πλέον όταν μας προκύψει πολιτική ηγεσία, η κοινή γνώμη να έχει ήδη χαράξει τον δρόμο.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΛΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Το γλυφιτζούρι της δωρεάν παιδείας πρέπει να αποδομηθεί
Πρώτ απ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι τίποτα δεν είναι δωρεάν σε μιά κοινωνία.Μπορεί ένα αγαθό η μια υπηρεσία να προσφέρεται δωρεάν σ ενα μέρος της κοινωνίας, αλλά κάποιοι άλλοι το πληρώνουν.Αυτοί οι κάποιοι άλλοι έχουν ένα όριο στην κοινωνική προσφορά τους.Πέρα απο αυτό το όριο δεν μπορούν να προσφέρουν, διότι πρέπει να επιβιώσουν και οι ίδιοι.Αρα, το δωρεάν δεν είναι απεριόριστο.

Πρώτο συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι η δωρεάν παιδεία, στην πραγματικότητα είναι μιά πανάκριβη παιδεία για την ελληνική κοινωνία, το κόστος της οποίας καταβάλλεται απο την κοινωνία, μέσω της φορολογίας.
Δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ενώ ο έλληνας φορολογούμενος πληρώνει πολύ ακριβά αυτή την υπηρεσία, η υπηρεσία που προσφέρεται είναι άθλιας ποιότητας.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ

Μπροστά σ αυτές τις διαπιστώσεις, τι λέει ο κοινός νούς?

-ως προς την πανάκριβη παιδεια, και έχοντας ως στόχο να έχουν τα ελληνόπουλα ένα επίπεδο παιδείας αντίστοιχο με αυτό που έχουν οι υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες για τα δικά τους παιδιά,πρέπει να βρούμε αυτόν που θα προσφέρει με το χαμηλότερο κόστος απ όλους τους υπόλοιπους, αυτή την υπηρεσία με τις συγκεριμμένες προδιαγραφές.

-ως προς το άθλιο επίπεδο της προσφερόμενης υπηρεσίας
*αν είναι δική μας η επιχείρηση που παρέχει την υπηρεσία, θα πρέπει να απολύσουμε τον υπεύθυνο διαχειριστή, που μόνο υπεύθυνα δεν φέρθηκε, και να βρούμε κάποιον άλλο στη θέση του.Αν πάλι δεν φταίει ο διαχειριστής, τότε θα πρέπει μάλλον να κλείσουμε την επιχείρηση μας και να αναθέσουμε αυτή την προσφορά υπηρεσίας, σε κάποια άλλη επιχείρηση.
*αν η επιχείρηση δεν είναι δική μας, τότε θα πρέπει να σταματήσουμε την συνεργασία μας μ αυτή την επιχείρηση, και να βρούμε άλλη επιχείρηση που να μας παρέχει καλύτερες υπηρεσίες.
-μπορεί να απαιτηθεί να γίνουν και τα δύο συγχρόνως.

Αυτά λέει η λογική.Τί γίνεται στην πράξη τα τελευταία 30-35 χρόνια?


ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

1/Προδιαγραφές για το επίπεδο της παιδείας που θέλουμε δεν υπάρχουν.

Δεν έχουν κατά την γνώμη μου γίνει συγκριτικές μελέτες μεταξύ των ευρωπαικών εκπαιδευτικών συστημάτων και του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος , ώστε να δούμε πού πάσχουμε σε ύλη, και σε μεθόδους διδασκαλίας.Απλά γίνονται κατά καιρούς κάποιες μεταρρυθμίσεις για να γίνονται, και γίνεται και μια φιλολογική κουβέντα για τα κτιριακά προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος.Αν γίνει αναφορά στα μέσα ενημέρωσης για την παιδεία, θα είναι για κάποιο σχολείο που δεν έχει ακόμα θέρμανση ενώ είναι Δεκέμβριος,κλπ....Δεν γίνεται ποτέ λόγος για το άν θα πρέπει να διδάσκεται π.χ. η φιλοσοφία , τα αρχαία ελληνικά,τί εκπαύδευση πρέπει να έχει ένας καθηγητής για να μπορεί να διδάξει, κλπ .....
Η μόνη φορά που ετέθη θέμα προδιαγραφών, ήταν, όταν η ελληνική πολιτεία αποφάσισε ότι οι μέχρι τότε προδιαγραφές της γραπτής γλώσσας ήταν υψηλές, και αποφάσισε να καθιερώσει το μονοτονικό σύστημα για την ελληνική γλώσσα.Ετσι η ελληνική γραφή έχασε την ομορφιά της, την αρμονία της μετά απο χιλιετίες.Θυμάμαι ακόμα, την γαλλίδα καθηγήτρια στο Λύκειο απο το οποίο αποφοίτητα στην Γαλλία, στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών, όταν μας έβαζε να γράφουμε κείμενα στα Ελληνικά, να μας λέει, θαυμάστε αυτή την γραφή!Θαυμάστε την αρμονία που δίνουν οι τόνοι σ αυτή τη γραφή!Οι τόνοι είναι οι αρχιτεκτονικές πινελιές αυτής της γραφής!
Θα επανέλθω κάποια στιγμή σ αυτό το θέμα, διότι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μπερδεύονται όλα στην Ελλάδα, απο ασχετοσύνη των υπευθύνων, και απο έλλειψη λογικής κρίσης.Η μείωση των προδιαγραφών στην συγκεκριμμένη περίπτωση είχε ως αιτιολογία την δυσκολία που είχαν τα ελληνόπουλα να βάζουν τους τόνους μετά απο 2 500 χρόνια.
Δηλαδή με πονά το χέρι? Το κόβω. Να καλέσουμε ένα γιατρό μήπως, για να δούμε για ποιό λόγο πονάει το χέρι? Οχι.Κόβω το χέρι.
Αυτό είναι το επίπεδο της Πολιτικής στην Ελλάδα τα τελευταία 30-35 χρόνια.
Γι αυτό τον λόγο, νομίζω ότι δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει το γεγονός ότι δεν έχουμε προδιαγραφές.Το επιχείρημα που επικαλέστηκε η πολιτική ηγεσία για την καθιέρωση του μονοτονικού, αφανίζει την ανάγκη προδιαγραφών, διότι άν για παράδειγμα απο τις προδιαγραφές πρέκυπτε η ανάγκη να διδάσκεται η φιλοσοφία στο Λύκειο, κάποιος πολιτικός μας θα μπορούσε να προβάλλει ότι το μάθημα αυτό είναι πολύ δύσκολο για τα ελληνόπουλα, η ότι κάνει πολύ ζέστη στην Ελλάδα για να διδαχθεί ένα τέτοιο μάθημα, η ποιός ξέρει τι άλλο επιχείρημα θα προέκυπτε.
Η έλλειψη προδιαγραφών, σημαίνει με δυό λόγια ότι δεν έχουμε καταλήξει στο ποιά είναι η Παιδεία που θέλουμε.

2/Απο την στιγμή που δεν υπάρχουν προδιαγραφές δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε το κόστος της εκπαίδευσης, συγκρίνοντας το με το κόστος άλλων ευρωπαικών εκπαιδευτικών συστημάτων

Η μόνη σύγκρουση που γίνεται είναι ως ποσοστό του ΑΕΠ.Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν τα 2 κόστη είναι συγκρίσιμα ως προς την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται.
Ετσι, ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα περιορίζεται στο αν η Ελλάδα πρέπει να ξοδεύει π.χ. το 3% του ΑΕΠ η το 5% π.χ. του ΑΕΠ για την Παιδεία.
Δηλαδή, είναι σαν ρίχνουμε μέσα σ ένα τρύπιο κουβά, νερό.Πολύ νερό.Τόσο που δυσκολευόμαστε να καλύψουμε τις υπόλοιπες ανάγκες μας σε νερό.Παρ όλ αυτά οι Ελληνες δεν ενδιαφέρονται αν ο κουβάς είναι τρύπιος η όχι και αν σπαταλάται το νερό η όχι. Αυτό που ενδιαφέρει τους πάντες είναι να ρίξουμε περισσότερο νερό, στον κουβά.
Γι αυτό λέω ότι σ αυτή τη χώρα πρέπει κάποια στιγμή να επαναπατρίσουμε την λογική.

Κατά την γνώμη μου, τα χρήματα που σπαταλά αυτή η χώρα για αυτή την Παιδεία που προσφέρεται, είναι υπέρογκα.
Δηλαδή, αν θεωρήσουμε ότι η ύλη που πρέπει να διδάσκεται είναι η ύλη που διδάσκεται σήμερα, και ότι η ποιότητα των καθηγητών που θα έπρεπε να διδάσκουν, είναι η ποιότητα των καθηγητών που διδάσκουν ήδη, η γνώμη μου είναι ότι το κόστος είναι υπέρογκο.

3/Πρέπει να απολυθεί ο διαχειριστής του συστήματος της Παιδείας διότι απέτυχε και στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών αλλά και στο κόστος με το οποίο μας τιμολογεί

Πέρα απο το κόστος για το κράτος, υπάρχει και το άμεσο κόστος για την ελληνική οικογένεια για την Παιδεία (ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια,.....)
Το συνολικό κόστος της Παιδείας για την Ελληνική Οικονομία είναι δυσβάσταχτο, και δεν έχει προηγούμενο παγκοσμίως.
Και γι αυτό το κόστος μας προσφέρεται αυτή η άθλια ποιότητα εκπαίδευσης.
Ειναι προφανές ότι οι διαχειριστές αυτής της κατάστασης (Οι πολιτικοί των 2 κομμάτων εξουσίας ) πρέπει να απαλλαγούν απο τα καθήκοντα τους, και να τους απογορευτεί με ειδικό νόμο να διαχειριστούν στο μέλλον τα θέματα της Παιδείας.

Κατά την γνώμη μου, πρέπει συνοψίζοντας να γίνουν τα εξής

1/ να προδιαγραφεί ποιά είναι η παιδεία που θέλουμε για τις νέες γενιές.
2/ να υπολογιστεί το κόστος και να καταβληθει οπωσδήποτε δεδομένου ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη επένδυση για μιά χώρα απο την επένδυση στην Παιδεία.
3/Για να μπορέσει να καταβληθεί, θα πρέπει να γίνουν τομές στο σύστημα διαχείρισης
-απο την στιγμή που οι μισοι περίπου γονείς στην χώρα στέλνουν ήδη τα παιδιά τους σε
ιδιωτικό σχολείο, πρέπει να εξασφαλιστεί όσο γινεται καλύτερα η επιδότηση της παιδείας
(αυτό που λέμε δωρεάν παιδεία ) αλλά όχι οπωσδήποτε μέσω δημόσιας παιδείας.

4/ Πρέπει το Δημόσιο να ελέγχει ασφυκτικά τα ιδιωτικά σχολεία και να βάλει υψηλές προδιαγραφές.
Αν επιτευχθει αυτό, μπορεί να υπάρξει ένα μικτό σύστημα δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων το οποίο να λειτουργεί ανταγωνιστικά.
5/ Οι γονείς θα επιλέγουν το σχολείο που θέλουν, γνωρίζοντας ότι όποια κι αν είναι η επιλογή τους, το κράτος λόγω της συνταγματικής δέσμευσης για δωρεάν ας πούμε παιδεία, θα καταβάλλει στο σχολείο που θα επιλέξουν, ιδιωτικό η δημόσιο, ένα ετήσιο ποσό, που θα είναι το κόστος που θα έχει υπολογιστεί όπως προανέφερα λόγω των προδιαγραφών.Παραδείγματος χάριν, 2 000 ευρώ τον χρόνο.


Με τον τρόπο αυτό, θα αλλάξει ριζικά η Παιδεία μας
-οι γονείς θα ανακουφιστούν οικονομικά
-το κράτος θα ρυθμίζει την Παιδεία , και θα ελέγχει.Δεν θα παράγει υπηρεσίες Παιδείας.
-τα λεγόμενα σήμερα κρατικά σχολεία θα περάσουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία θα επιδοτείται για κάθε μαθητή που θα έχει.
-τα ιδιωτικά σχολεία που θα ελέγχονται αυστηρά, θα πρέπει να προσφέρουν πολύ καλές υπηρεσίες για να προσελκύσουν μαθητές.
-το κόστος της Παιδείας για το κράτος θα μειωθεί, ενώ η ποιότητα της εκπαίδευσης θα αναβαθμιστεί.
-οι γονείς δεν θα μπορούν πλέον να ρίχνουν όλες τις ευθύνες στο κράτος για την παιδεία.Θα έχουν και οι ίδιοι ευθύνη για την επιλογή του σχολείου που έκαναν.

Ολ αυτά βέβαια θα μπορέσουν να γίνουν όταν επανέλθει η λογική σ αυτή την χώρα.Μέχρι τότε θα είναι όνειρα, και θα μιλάμε για την Παιδεία περιστασιακά (με αφορμή ένα βανδαλισμό σχολείου, με αφορμή μια στέγη σχολείου που στάζει,...), η θα νομίζουμε ότι μιλάμε για την Παιδεία.

The FLOGA PROJECT ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ

Οποιος δεί αυτό το βίντεο, δεν χρειάζεται καμμιά επεξήγηση.Τουλάχιστον για μένα, πρόκειται για μιά προσπάθεια αμερικανών ελληνικής καταγωγής να μαζέψουν υλικό για τα πρώτα εκείνα χρόνια της μετανάστευσης, ώστε να δημιουργήσουν ένα είδος μουσείου και να τιμήσουν μ αυτό τον τρόπο τους πρώτους μετανάστες έλληνες απο τους οποίους κατάγονται.Παράλληλα, είναι μιά συγκινητική προσπάθεια αναζήτησης η καλύτερης γνωριμίας με τον πολιτισμό που κουβαλάνε.Είναι μια προσπάθεια αυτογνωσίας απο ελληνοαμερικανούς της τρίτης γεννιάς, οι οποίοι απαλλαγμένοι πλέον απο το αγχος να ενταχθούν στην αμερικανική κοινωνία, αναζητούν τις ρίζες τους και νοιώθουν υπερήφανοι γι αυτές.Οργανώνουν μικρές πολιτιστικές εκδηλώσεις ώστε να γνωρίσουν τις ρίζες τους και οι νεώτεροι, και τέλος νοιώθουν την ανάγκη να μεταλαμπαδεύσουν αυτή την κληρονομιά τους στις επόμενες γενιές.

Πόσο χάρηκα όταν είδα αυτό το βίντεο!Θέλω πραγματικά να συγχαρώ την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων και να τους ευχηθώ κάθε επιτυχία.

Γιατί ένοιωσα την ανάγκη να μιλήσω γι αυτή την προσπάθεια?

Διότι μου δίνει την ευκαιρία να αναφερθώ

-πρώτον στους έλληνες του εξωτερικού

-δεύτερον, στον πολιτισμό και τον τρόπο που αυτός ενώνει ανθρώπινες κοινότητες.

Οι Ελληνες του Εξωτερικού

Ημουν και εγώ έλληνας του εξωτερικού για κοντά 16 χρόνια.Οπότε νομίζω ότι γνωρίζω το θέμα στο οποίο θα αναφερθώ συνοπτικά σήμερα.

Οι έλληνες του εξωτερικού(που ζούν εκτός των ελλαδικών και κυπριακών συνόρων ) είναι σε αριθμό,περίπου όσοι και αυτοί που ζούν στην Ελλάδα και στην Κύπρο.Απίστευτη πραγματικότητα, που εκτός των Εβραίων, δεν νομίζω να υπάρχει άλλο έθνος που να βιώνει παρόμοιο γεγονός.

Ενας γάλλος οικονομολόγος του 18ου αιώνα έλεγε οτι δεν υπάρχει μεγαλύτερος πλούτος για μιά χώρα απο τον αριθμό των κατοίκων της.Δεν είναι η στιγμή να αναφερθούμε σε οικονομικές θεωρίες, αλλά πιστεύω ότι οποισδήποτε έχει ασχοληθεί έστω και ελάχιστα με την Οικονομική Επιστήμη, συμφωνεί απόλυτα.Οι άνθρωποι, είναι ο μεγαλύτερος πλούτος για μιά χώρα.Διότι όσο περισσότεροι άνθρωποι υπάρχουν σε μιά χώρα, τόσο μεγαλύτερη μπορεί να είναι η οικονομία της.Και όλοι γνωρίζουμε ότι το μέγεθος της οικονομίας μιάς χώρας είναι ο μοχλός για την πολιτική και πολιτιστική της επιρροή και κατά συνέπεια για την πολιτιστική της συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Αν υποθέσουμε ότι πράγματι δεν υπάρχει μεγαλύτερος πλούτος για μιά χώρα απο τον αριθμό των κατοίκων της, η ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος πλούτος για ένα έθνος απο τον αριθμό των μελών που το απαρτίζουν, ποιά είναι η ελληνική πολιτική για τους Ελληνες του εξωτερικού?

Εχω την αίσθηση, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τις προσπάθειες που έγιναν τις 2 τελευταίες δεκαετίες, ότι δεν υπάρχει συγκροτημένη πολιτική.

Ποιά θα μπορούσε να είναι η ελληνική πολιτική για τους έλληνες του εξωτερικού?

-Σε ότι αφορά τους Ελληνες που ζούν εκτός των Ελληνικών συνόρων, αλλά που ζούν σε πατρογονικές εστίες του Ελληνισμού (Ελληνες της Γεωργίας, της Βόρειας Ηπείρου, της Ουκρανίας, της Ρουμανίας, της Ρωσίας, της Τουρκίας, της Νότιας Ιταλίας, της Συρίας, της Βουλγαρίας, της πρών Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας,....) θα έπρεπε η ελληνική πολιτική να επικεντρώνεται στη λήψη εκείνων των μέτρων που απαιτούνται ώστε οι Ελληνες αυτοί να παραμείνουν στις περιοχές τους.Αρα, θα έπρεπε να υπάρχουν προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης αυτών των περιοχών, ώστε οι εκεί Ελληνες να νοιώθουν ότι έχουν μέλλον, οικονομική ευημερία σ αυτές τις περιοχές, και πολιτιστικούς δεσμούς με τους υπόλοιπους Ελληνες, ώστε να συνεχίσουν να μεταδίδουν την <<φλόγα >>.

Σε ότι αφορά τους Ελληνες που ζούν εκτός των Ελληνικών συνόρων, αλλά που ζούν σε μη πατρογονικές εστίες του Ελληνισμού, η ελληνική πολιτική θα μπορούσε να διαχωριστεί σε 2 επιμέρους στόχους.

-πολιτικές γι αυτούς που επιθυμούν να παραμείνουν στην χώρα στην οποία οι ίδιοι η οι γονείς τους μετανάστευσαν.

Στην περίπτωση αυτή, η ελληνική πολιτική θα έπρεπε να επικεντρωθεί στους τρόπους με τους οποίους οι έλληνες αυτοί, θα συνεχίσουν να νοιώθουν ότι ανήκουν στον ελληνικό πολιτισμό.Παραδείγμα

*προγράμματα γνωριμίας της Ελλάδας για τους νέους έλληνες του εξωτερικού ώστε το κάθε ελληνόπουλο να έχει επισκεφτεί την Ελλάδα η την Κύπρο 3 με 4 φορές μέχρι να ενηλικιωθεί.

*ελληνικά πολιτιστικά κέντρα σε κάθε περιοχή που έχει τουλάχιστον 1 000 έλληνες ώστε να διδάσκεται η ελληνική γλώσσα, και η ελληνική ιστορία σε κάθε ελληνόπουλο.

*προγράμματα οικονομικής αλληλεγγύης για οτιδήποτε γίνεται στις ελληνικές κοινότητες με σκοπό την διατήρηση της ελληνικότητας(π.χ, αν κάποιοι αναλαμβάνουν μιά πρωτοβουλία όπως την Φλόγα, η Ελληνική Πολιτεία να επιδοτεί την προσπάθεια με το 20% του κόστους,....

*δημιουργία ενός venture capital fund το οποίο να βοηθά οποιοδήποτε ελληνόπουλο επιθυμεί να δημιουργήσει μιά νέα επιχείρηση, με μιά συμβολική συμμετοχή στα ίδια κεφάλαια.

Γενικότερα, η ελληνική πολιτική θα έπρεπε να συμβάλλει με τέτοιο τρόπο , ώστε τα ελληνόπουλα του εξωτερικού, να νοιώθουν ότι έχουν μιά καταγωγή, και ότι αυτή η καταγωγή τους δεν είναι πρόβλημα για την ενσωμάτωση τους στην κοινωνία στην οποία ζούν, αλλά αντιθέτως είναι ένα πλεονέκτημα.

-πολιτικές γι αυτούς που επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα

Για τους Ελληνες που επιθυμουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα η την Κύπρο, η Ελληνική Πολίτεία θα έπρεπε να έχει ειδικό πρόγραμμα επανεγκατάστασης με επιδοτήσεις για το στεγαστικό, το εκπαιδευτικό, την υγεία και το συνταξιοδοτικό.

Υπάρχουν όλ αυτά? Ας κρίνουν αυτοί που θα διαβάσουν αυτό το κείμενο.Εχω την αίσθηση ότι η Βόρεια Ηπερος και η Γεωργία έχουν πλέον ελάχιστους Ελληνες.

Και μετά μας λένε ότι υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα, υπάρχουν πολλοί μετανάστες, κλπ.Απο περιγραφές καταστάσεων, οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί μας είναι πρώτοι.Απο πράξεις, οι πολιτικοί μας δεν ξέρουν.Οποιος πολιτικός τολμήσει να μιλήσει για συγκεκριμμένα πράγματα που πρέπει να γίνουν, αποβάλλεται απο το σύστημα.Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Στέφανου Μάνου.

Ας υποθέσουμε ότι οι πολιτικοί μας δεν ενεργούν εσκεμμένα με το να μήν λαμβάνουν μέτρα για κάποιο πρόβλημα που έχει η χώρα, και ότι απλά δεν έχουν το χάρισμα της πολιτικής.Τουλάχιστον, δεν θα μπορούσαν να δούνε τι κάνουν οι άλλοι πολιτισμοί, οι άλλες χώρες που έχουν σημαντική διασπορά εκτός των συνόρων τους?Εχουν άραγε ακούσει ποτέ για το Παγκόσμιο Εβραικό Συμβούλιο ?Μάλλον όχι.Κι αν το έχουν ακούσει, θα νομίζουν ότι πρόκειται για κάτι ύποπτο που συνομωτεί εναντίον όλων των λαών του Κόσμου, κλπ, ...

Αλλά ούτε αυτό κάνουν.Οι Πολιτικοί μας δεν έχουν καμμία απολύτως δικαιολογία.Αποτελούν απο κοινού με το δημοσιογραφικό κατεστημένο, την μεγάλη πληγή της σύγχρονης Ελλάδας.Θα επανέλθω πολλές φορές σ αυτό το θέμα.

Ο πολιτισμός και ο τρόπος που αυτός ενώνει ανθρώπινες κοινότητες

Ειναι προφανές απο την ανωτέρω προσπάθεια των Ελληνοαμερικανών της Νότιας Καλιφόρνιας, ότι ο πολιτισμός είναι αυτό το κάτι τι, που επιτρέπει στους ανθρώπους να αυτοπροσδιοριστούν.Οπως προσπάθησα να το αναλύσω στην πρώτη ανάρτηση μου, ο πολιτισμός έχει συγκεριμμένη έννοια.Αρχίζει απο κάποιες κοινές αξίες που ενώνουν μιά ανθρώπινη κοινότητα, η οποία ανθρώπινη κοινότητα έχει ένα κοινό παρελθόν,και επιθυμεί ένα κοινό μέλλον.Η προσπάθεια των ελληνοαμερικανών της Νότιας Καλιφόρνιας όπως είδαμε στο βίντεο, είναι να προβάλλει αυτές τις κοινές αξίες, να τις μοιραστούν όλοι, ακόμα και αυτοί που είχαν αποκοπεί προσωρινά απο αυτές για κάποια χρόνια, και να τις μεταλαμπαδεύσει στην επόμενη γενιά.Και μιλάμε για ανθρώπους που δεν μιλάνε πλέον περίπου καθόλου ελληνικά.

Επαναλαμβάνω αυτά που ανέφερα και στην πρώτη μου ανάρτηση.Ο πολιτισμός δεν έχει να κάνει με την γλώσσα που μιλάμε, η με το διαβατήριο που έχουμε.Ο πολιτισμός είναι αυτό που κουβαλάμε μέσα μας.Στον Ελληνικό κόσμο, δηλαδή στην ανθρώπινη κοινότητα που αυτοπροσδιορίζεται ελληνική πολιτιστικά, ανήκουν όσοι νοιώθουν έλληνες, δηλαδή όσοι νοιώθουν ότι μοιράζονται τις κοινές αξίες των Ελλήνων, ανεξαρτήτως υπηκοότητας, χρώματος του δέρματος, γλώσσας που μιλάνε, η θρησκείας.

Οι Ελληνοαμερικανοί της Φλόγας είναι σίγουρα Ελληνες, και ανήκουν στον ελληνικό κόσμο.Είναι σίγουρα πιό έλληνες με την έννοια πάντα του πολιτισμού,απο πολλούς κατόχους Ελληνικών διαβατηρίων, οι οποίοι ενδεχομένως είναι νομικά Ελληνες, αλλά πολιτιστικά δεν έχουν η και δεν θέλουν να έχουν σχέση με τον Ελληνικό Κόσμο.Ενα είναι σίγουρο για μένα. Οι νομικά αλλά όχι πολιτιστικά Ελληνες, μοιράζονται ήδη τις κοινές αξίες μιάς άλλης ανθρώπινης κοινότητας, και άρα, μπορεί να είναι νομικά έλληνες, αλλά πολιτιστικά να είναι ήδη Ιταλοί για παράδειγμα.Σίγουρα πάντως ένας νομικά αλλά όχι πολιτιστικά Ελληνας, δεν μπορεί να μην έχει ήδη προσχωρήσει σε άλλο πολιτισμό αυτοβούλως.Οι πολίτες που μοιράζονται τις αξίες του παγκόσμιου πολιτισμού, είναι μια πολιτιστική ψευδαίσθηση.Οι πολίτες μπορεί να μοιράζονται μιά παγκόσμια ιδεολογία ενδεχομένως.Τις αξίες πάντως του παγκόσμιου πολιτισμού δεν τις μοιράζονται διότι δεν υπάρχουν.Οι πολιτιστικές αξίες έχουν να κάνουν με την κάθε ανθρώπινη κοινότητα, η οποία χρησιμοποιεί αυτές τις αξίες ώς μέσο παραγωγής πολιτισμού για την δική της κοινότητα, και αφού τον παράγει, τον συνεισφέρει ως κοινότητα στον παγκόσμιο πολιτισμό.Οι κοινές αξίες μιάς ανθρώπινης κοινότητας δεν είναι πολιτισμός.

Ενα τελευταίο που θέλω να τονίσω με αφορμή αυτό τον προβληματισμό μου, είναι ότι κατά την δική μου πάντα γνώμη, όπως κάποιος μπορεί να έχει 2 διαβατήρια,και άρα νομικά να είναι και έλληνας για παράδειγμα και Γάλλος, έτσι μπορεί πολιτιστικά κάποιος άλλος, να νοιώθει παράλληλα και Ελληνας και Γερμανός.Ο άνθρωπος αυτός στο παράδειγμα μας, ανήκει και στον ελληνικό κόσμο, και στον γερμανικό κόσμο.

Και πάλι θέλω να συγχαρώ αυτούς τους έλληνες της Φλόγας.Και να τους ευχαριστήσω για την συγκίνηση που μου προκάλεσε το βίντεο.Είναι η ίδια συγκίνηση που μου προκάλεσε ένα μικρό παιδί, ελληνόπουλο, που είδα στην τηλεόραση πρίν απο μερικούς μήνες κατα την επισκεψή του Ελληνα Πρωθυπουργού στην Αυστραλία.Αυτό το παιδί 10ν ετών ίσως, που ενδεχομένως δεν είχε έρθει ποτέ στην Ελλάδα, που μιλούσε μόλις λίγες λέξεις ελληνικά, στην ερώτηση του δημοσιογράφου, τί είναι για σένα η Ελλάδα, απάντησε δείχνοντας την καρδιά του : η Ελλάδα είναι στην καρδιά μου.

Τι ωραίος τρόπος να εκφράσει ένα παιδί το γεγονός ότι ανήκει πολιτιστικά στον Ελληνικό Κόσμο!

ΜΠΕΡΙΣΑ : <<ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ>>(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 9-3-2008)

Οι σχέσεις του Ελληνικού Εθνους με το Αλβανικό Εθνος, είναι ένα θέμα το οποίο θα απασχολήσει τους Ελληνες για τα επόμενα 50 χρόνια.

Με αφορμή την συνέντευξη του Κου Μπερίσα στην Καθημερινή σήμερα, θα ήθελα να κάνω σήμερα μιά εισαγωγή γι αυτό το θέμα.

Τι μας συνδέει με τους Αλβανούς ?

-εχουμε κοινά σύνορα

-υπάρχει ελληνική μειονότητα στην Αλβανία

-υπάρχουν στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί μετανάστες

Τα τρία αυτά δεδομένα απο μόνα τους, μας δείχνουν ότι έχουμε να διανύσουμε μιά μακρόχρονη πορεία απο κοινού με τους Αλβανούς.

Κατά συνέπεια, πρέπει να έχουμε ως Εθνος μιά στρατηγική με τους Αλβανούς , η οποία να εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Ποιά πρέπει να είναι αυτή η στρατηγική ?

Eίναι ένα μεγάλο θέμα, και θα έρθει η στιγμή που θα το αναλύσουμε.

Θέλω σήμερα να σταθώ στην συνέντευξη του Κου Μπερίσα, και να πώ ότι με εξέπληξε με τον λόγο του.Ητάν ένας λόγος που διέπεται απο την λογική, το μέτρο, και τον ρεαλισμό.

Επειδή μ αρέσει ν ασχολούμαι πρακτικά με τα θέματα που με απασχολούν, δεν θα ασχοληθώ εδώ με το αν πιστεύει η όχι αυτά που λέει.Αυτό που έχει σημασία, είναι αυτά που λέει, διότι απο πίσω κρύβουν μιά στρατηγική και τακτικές κινήσεις που εξυπηρετούν αυτή την στρατηγική.

Ποιά είναι η στρατηγική?

-κατοχύρωση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου

-ενταξη στην Ευρωπαική Ενωση

-κατοχύρωση της συμφωνίας της Αχρίδας για τα δικαιώματα των Αλβανών της ΠΓΔΜ

Με σκοπό αυτούς τους στρατηγικούς στόχους, φαίνεται ότι θα κινηθεί η Αλβανία, για τα επόμενα 15-20 χρόνια.Οι τακτικοί της ελιγμοί, θα εξυπηρετήσουν αυτούς τους στόχους.

Εντυπωσίαζομαι με την καθαρότητα των στρατηγικών στόχων της Αλβανίας, και λυπάμαι για το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει κανένα στρατηγικό στόχο για την επόμενη εικοσαετία.

Η ΕΚΛΟΓΗ ΝΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Πριν απο μερικές μέρες, εξελέγη ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σπουδαίο γεγονός για τον Ελληνισμό, η ίδια η εκλογή (ασχέτως νικητή )
Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν σπουδαίο γεγονός για το ελλαδικό (όπως θα το έλεγαν οι κύπριοι ) δημοσιογραφικό κατεστημένο.

Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε την τόσο μικρή απήχηση που είχαν οι κυπριακές εκλογές στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και ιδίως στην τηλεόραση?
Η ουσία του Κυπριακού, και η εκλογή του νέου Προέδρου, δεν είναι αυτό που θέλω να σχολιάσω σήμερα.Θα έρθει η στιγμή που θα αναλύσω αυτό το θέμα που με πονάει τόσο πολύ.
Αυτό που θέλω πολύ σύντομα να τονίσω σήμερα, είναι η συμπεριφορά του δημοσιογραφικού κατεστημένου στη χώρα μας.

η μεγάλη πληγή της δημοκρατίας
Το δημοσιογραφικό κατεστημένο στη χώρα μας, είναι σήμερα μιά απο τις μεγάλες πληγές της δημοκρατίας μας.Δεν είναι όπως στις άλλες χώρες, η τέταρτη εξουσία, δηλαδή η δύναμη αυτή που ελέγχει τις τρείς συνταγματικά κατοχυρωμένες εξουσίες.
Εγινε αυθαίρετα η εξουσία, και οι τρείς συνταγματικά κατωχυρωμένες εξουσίες που εκλέγονται απο τον ελληνικό λαό, υπάγονται οικειοθελώς η μή, εξαρτώνται, δίνουν λογαριασμό, σ αυτή την αυθαίρετη εξουσία.
Κατά συνέπεια, η βούληση του ελληνικού λαού, δεν εχει πλέον καμμία σημασία, μιά που η αυθαίρετη εξουσία είναι αυτή που κυβερνά τον τόπο.Η αυθαίρετη αυτή εξουσία, επιβάλλει η νομίζει ότι επιβάλλει, τα θέματα που θα δείξει στον ελληνικό λαό και τους πολιτικούς που θα αναδείξει στην τηλεόραση.
Το δημοσιογραφικό κατεστημένο, προβάλλει δημοσιογράφους που είναι πλέον σούπερ σταρ, και που δημιουργούν είδήσεις.Δηλαδή, οι υποτιθέμενες ειδήσεις δημιουργούνται πλέον απο τους ίδιους τους δημοσιογράφους, έχουν ως θέμα τους ίδιους, και προβάλλονται απο τους ίδιους .Πού χρόνος για να προβάλλουν και τις πραγματικές ειδήσεις? Τι όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος!

Η πρωτόγνωρη για τα διεθνή δεδομένα αυτή κατάσταση, οφείλεται κατά την γνώμη μου στους πολιτικούς ηγέτες που κυβερνούν αυτό τον τόπο, οι οποίοι την τελευταία δεκαετία κυρίως, παρέδωσαν η μοιράστηκαν την εξουσία με το δημοσιογραφικό κατεστημένο, και αυτοσκλαβώθηκαν, πιστεύοντας ότι μ αυτό τον τρόπο, θα προβληθούν απο τους νέους δικτάτορες και θα εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους.

Τι τραγική κατάντια για τους πολιτικούς, και τι τραγική κατάσταση για τους πολίτες της χώρας μας!


Παλιά ο πολίτης αναρωτιόταν
-η μη θέσπιση κανόνων σχετικά με την λειτουργία των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών είναι τυχαία?
-η μη θέσπιση κανόνων σχετικών με το δημοσιογραφικό υποτίθεται λειτούργημα είναι τυχαία?
-η μη ύπαρξη ποινών για τους δημοσιογράφους που παρανομούν, είναι τυχαία?

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.Και ο Ελληνικός Λαός το γνωρίζει.Γι αυτό και δεν θέτει πλέον καν αυτά τα ερωτήματα.Ολ αυτά επιβάλλονται απο την αυθαίρετη εξουσία και γίνονται αποδεκτά απο την νόμιμη εξουσία.
Οι υπεύθυνοι δεν είναι οι δημοσιογράφοι, αλλά οι πολιτικοί.
Οι συμπεριφορές που περιέγραψα προηγουμένως δεν αφορούν φυσικά όλους τους δημοσιογράφους και δεν αφορούν όλους τους πολιτικούς.Αφορούν όμως την συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων και των πολιτικών.

Πως φθάσαμε εδώ?

Ο πρώτος και κύριος λόγος αυτής της κατάστασης, έχει να κάνει με τους πολιτικούς που εκλέγονται.Την παθολογία αυτή θα την αναλύσω κάποια στιγμή.Την εντάσσω στο γενικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία σήμερα, και που αφορά την αδυναμία της να αναδείξει ηγέτες σε όλα τα επίπεδα.

Ο δεύτερος λόγος νομίζω ότι έχει να κάνει με την ιδιωτική τηλεόραση, η οποία αναπτύχθηκε χωρίς το απαραίτητο νομικό πλαίσιο.Εδώ, αγγίζουμε ένα άλλο πρόβλημα που έχει να κάνει με την αδυναμία του κράτους να προβλέψει, και άρα να νομοθετήσει εγκαίρως.Η ιδιωτική τηλεόραση χωρίς νομικούς περιορισμούς, και με σκοπό το κέρδος (αρα την υψηλή τηλεθέαση ), είναι ικανή για οτιδήποτε.Μπορεί να οδηγήσει ανθρώπους στην αυτοκτονία (όπως συνέβη), μπορεί να αποκαλύψει πού ακριβώς βρίσκεται ο ελληνικός στόλος εν μέσω κρίσης με την Τουρκία (όπως συνέβη με την κρίση στα Ιμια ), μπορεί να κάνει οτιδήποτε με σκοπό το κέρδος αφού δεν έχει να αντιμετωπίσει ποινές.

Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με την δεοντολογία του κλάδου και τον αυτο-περιορισμό.Χωρίς να έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα, και με βάση αυτά που βλέπω, ακούω και διαβάζω καθημερινά, έχω την αίσθηση ότι δεν λειτουργούν τα συλλογικά όργανα των δημοσιογράφων, και δεν επιβάλλονται ποινές σ αυτούς που δεν τηρούν βασικούς κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.Κατά συνέπεια, ο κάθε δημοσιογράφος κάνει ότι θέλει, χωρίς κανένα περιορισμό.Το ελληνικό δημοσιογραφικό τοπίο είναι πραγματικά ένας παράδεισος για το παγκόσμιο δημοσιογραφικό λειτούργημα.Δεν υπάρχει σε καμμιά άλλη χώρα του κόσμου, η δυνατότητα που παρέχεται στους έλληνες δημοσιογράφους να δρούν ανενόχλητοι σε οτιδήποτε επιχειρούν..

Ο τέταρτος λόγος έχει να κάνει με το χαμηλό επίπεδο της δημοσιογραφίας στην χώρα μας, ακόμα και πρίν την εποχή της ασυδοσίας.Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων , ήταν ανέκαθεν μιά περιγραφική δημοσιογραφία (<<στην εκδήλωση παρέστησαν οι κκ ............>> ).Δεν ήταν ποτέ μιά δημοσιογραφία που είχε προβληματισμους η που προσπαθούσε να τεκμηριώσει γεγονότα.

Τι πρέπει να γίνει?

Μέχρι να τιμωρήσουν τους πολιτικούς που ανέχονται αυτή την κατάσταση, θα πρέπει οι πολίτες να βρούν τρόπους να ενημερώνονται.Ενας καλός και φθηνός τρόπος είναι το διαδίκτυο.Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.Υπάρχουν ενδιαφέροντα περιοδικά και εφημερίδες και στην Ελλάδα.
Το παρήγορο είναι ότι φθάσαμε στον πάτο.Οπότε απο εδώ και στο εξής, η κατάσταση δεν μπορεί παρά να καλυτερεύει.Και πιστεύω ότι μπορούμε μέσα σε μερικά χρόνια να έχουμε καλές πηγές ενημέρωσης.Αρκεί να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, και να καθορίσει η πολιτεία ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινείται αυτό το επάγγελμα, το οποίο θα διασφαλίζει την απόλυτη ελευθερία της έκφρασης, αλλά με σεβασμό στα δικαιώματα των πολιτών, δυνατών η αδύναμων.
Τέλος, ως προς την ποιότητα της δημοσιογραφικής δουλειάς,
-θα πρέπει να ανεβεί γενικά το επίπεδο (να μην μπορει ο οποιοσδήποτε να γίνει δημοσιογράφος ).Αυτό, μπορεί να επιτευχθεί με την δημιουργία εκ μέρους της πολιτείας μιάς εξειδικευμένης σχολής μεταπτυχιακού επιπέδου.
-θα πρέπει να υπάρχει μιά μεγαλύτερη εξειδίκευση των δημοσιογράφων στα οικονομικά θέματα για παράδειγμα (δεν υπάρχει εξ όσων γνωρίζω μιά εξειδικευμένη εκπομπή στην τηλεόραση που να ενημερώνει τον πολίτη πώς λειτουργεί μιά επιχείρηση, ποιός είναι ο διεθνής ανταγωνισμός, ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις,....)
-θα πρέπει να δοθεί απο τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, μιά μεγαλύτερη έμφαση στα θέματα των διεθνών σχέσεων.
-