ΙΜΒΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΝΕΔΟΣ-ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ EΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ-Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Νοιώθω ιδιαίτερη ικανοποίηση που ανακάλυψα σήμερα τον διαδικτυακό τόπο www.imvrosisland.org.

Τους συγχαίρω για την προσπάθεια τους να προβάλουν αυτά που βίωσαν και βιώνουν οι Ελληνες σ αυτά τα δύο νησιά, και προ πάντων, τους συγχαίρω για τον πολιτικό χαρακτήρα της κίνησης τους.Οσοι ενδιαφερθούν να δούν τα 3 βίντεο που ακολουθούν θα δούν ότι στο τέλος υπάρχουν συγκεκριμμένα αιτήματα.Αυτό είναι για μένα πολιτική.

Διαφωνώ μαζί τους στα εξής : τα δύο αυτά νησιά δεν είναι ελληνικά νησιά υπο τουρκική κατοχή, όπως αναφέρεται.Νομικά, τα δύο αυτά νησιά είναι τουρκικά, εδώ και πολλές δεκαετίες, με την σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας.Το σημείο αυτό είναι σημαντικό, διότι αλλιώς είναι να προβάλλεις εδαφική διεκδίκηση, και αλλιώς είναι να προβάλεις καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μιάς μειονότητας.Αν προβάλεις εδαφική διεκδίκηση, τότε είναι σαν να αποδέχεσαι ότι καλώς κάνουν ότι κάνουν οι Τούρκοι, διότι αμύνονται.

Ο Ελληνισμός, παρά το γεγονός ότι θεωρεί άδικο τα δύο αυτά νησιά να ανήκουν στην Τουρκία,δεν προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις έναντι της Τουρκίας.Ζητά την εφαρμογή των προβλεπομένων απο τις διεθνείς συνθήκες.Ζητά να ισχύει για τους Ελληνες ότι δικαίωμα προβλέπεται απο τις διεθνείς συνθήκες, και ότι δικαίωμα προβλέπεται για όλους τους πολίτες του κόσμου.

Οποισδήποτε πολίτης του κόσμου, πληροφορηθεί για την πολιτική εθνοκάθαρσης που ασκήθηκε και ασκείται απο την Τουρκία σ αυτά τα δύο νησιά εναντίον των Ελλήνων, θα βγεί απο τα ρούχα του.

Οποιοδήποτε Έλληνας, ενημερωθεί γι αυτά που συνέβησαν σ αυτά τα δύο νησιά, εναντίον των Ελλήνων, όχι μόνο θα βγεί απο τα ρούχα του, αλλά θα αντιδράσει, θα οργανωθεί, θα νοιώσει αλληλέγγυος, διότι θα συγκινηθεί και θα το θεωρήσει άδικο.

Οι μόνοι που δεν αντιδρούν εδώ και 84 χρόνια, είναι φυσικά οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας.

Γιατί να συγκινηθούν;Γιατί να βγούν απο τα ρούχα τους; Οι ψήφοι γι αυτό το θέμα είναι λίγοι.Που τώρα να χαράξουν και στρατηγική γι αυτό το θέμα. Οι ηγέτες μας είναι για τις παρελάσεις, για παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών,....Δεν είναι στην εξουσία για να διαμορφώνουν πολιτικές και να τις υλοποιούν.

Α, ξέχασα να συμπεριλάβω σ αυτούς που δεν αντιδρούν εδώ και 84 χρόνια, τους {ευαίσθητους } ηγέτες του κόσμου(όπως τον σημερινό Γάλλο υπουργό εξωτερικών η τον κύριο Κον Μπεντίτ) και τους ψευτοδιανοούμενους της Ευρώπης που ασχολούνται υποτίθεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.Αυτοί γιατί ν ασχοληθούν;Εχουν ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα των τριάντα εκατομμυρίων ιρακινών εδώ και 5 χρόνια?Οχι βέβαια, αντίθετα υποστήριξαν τον πόλεμο.Εχουν ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων, των Παλαιστινίων, των Κινέζων,των λαών της Λατινικής Αμερικής;Οχι βέβαια.Ελαβαν εντολή, και νοιώθουν υποχρέωση τους να ασχοληθούν με τα δικαιώματα των λαών της Ανατολικής Ευρώπης.Εκεί είναι το ψωμί σήμερα.Και μάλιστα όχι όλων των λαών.Τα δικαιώματα των Ρώσων στις χώρες τις Βαλτικής δεν τους αφορούν.Τα δικαιώματα των Σέρβων δεν τους αφορούν.Το δικαίωμα των Ρώσων να ψηφίζουν ελεύθερα στην Ρωσία, ιδίως αν δεν ψηφίζουν τον Πούτιν, τους αφορούν.

Ολ αυτά μου θυμίζουν μια παρατήρηση του Σολγενίτσιν.Θα την αναφέρω όπως την θυμάμαι, διότι έχουν περάσει 30 χρόνια απο τότε που την διάβασα (πρέπει να ήταν στο βιβλίο του Το αρχιπέλαγος του Γκουλάγκ).Ελεγε ο Σολγενίτσιν, ότι γύρω στο 1950 με 1952 (δεν ήξερε τότε μετά απο τόσα χρόνια κράτησης, ποιά χρονιά ήτανε ), οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης φόρτωναν κορμούς δέντρων σε βαγόνια με προορισμό την Φινλανδία.Στο δάπεδο του βαγονιού, βρήκε μιά τσαλακωμένη σελίδα απο μιά εφημερίδα της Δύσης του 1947-1948.Διαβάζοντας την, κατάλαβε ότι είχε γίνει εμφύλιος στην Ελλάδα πρίν μερικά χρόνια, και οι κομμουνιστές που είχαν χάσει τον πόλεμο, εδιώκοντο αλύπητα.Ο αρθρογράφος εξιστορούσε τις βιαιότητες εναντίων των κομμουνιστών και καλούσε τους λαούς όλου του κόσμου να συμπαρασταθούν τους Ελληνες κομμουνιστές.Τότε, εγραφε ο Σολγενίτσιν, αναρωτήθηκα με ποιό κριτήριο επιλέγεται το θύμα στο οποίο πρέπει να συμπαρασταθούμε.
Ειναι δυνατόν έλεγε, να ξεσηκώνεται ο κόσμος για 200 000 Ελληνες που διώκονται, και να μην ξεσηκώνεται κανείς για τα εκατομμύρια των Σοβιετικών πολιτών που εξολοθρεύονται κάθε χρόνο, εδώ και είκοσι χρόνια απο το Σοβιετικό καθεστώς;

Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανα τον κόσμο, πρέπει κατά την γνώμη μου να βασίζεται κυρίως στην ενημέρωση των απλών πολιτών, και στην οργανωμένη δράση τους.

Οσοι δεν γνωρίζουν τί έχει υποστεί ο ελληνισμός σ αυτά τα δύο νησιά, ας δούν προσεκτικά τα βίντεο που ακολουθούν.

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ



ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ



ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΙ ΑΣ 'ΤΟΥΡΚΕΨΕΙ' Η ΕΛΛΑΔΑ

Στις προηγούμενες αναρτήσεις μου, αναφέρθηκα πολύ συχνά, στις ευθύνες που έχουν κατά την γνώμη μου οι πολιτικοί για την σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, αλλά και στις ευθύνες των πολιτικών στον ρόλο τους-θεματοφύλακα του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας.

Οταν διάβαζω στον τύπο δήλωση κάποιου πολιτικού που κάνει σκληρή κριτική στο κόμμα του η στο πολιτικό σύστημα, προβάλλοντας παρεμφερή επιχειρήματα με τα δικά μου, νοιώθω τύψεις που αδίκησα τον συγκεκριμμένο πολιτικό, αποδίδοντας του ευθύνες που δεν είναι δικές του.
Αυτό συνέβη πρόσφατα, όταν διάβασα στον τύπο τις δηλώσεις του Πέτρου Τατούλη κατά την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.
-αναφέρθηκε στις πολεοδομικές αυθαιρεσίες υπουργών σε σύγκριση με τις πολεοδομικές αυθερεσίες των απλών πολιτών, και τόνισε την αδικία είς βάρος των απλών πολιτών
-αναφέρθηκε σε φορολογικές εκκρεμότητες τηλεοπτικών σταθμών που ρυθμίζονται με νόμο, ώστε να κουκουλωθούν
-αναφέρθηκε στον κρατικοδίαιτο δικομματισμό.
-αναφέρθηκε σε πολλά άλλα κακώς κείμενα

Η αντίδραση του Κου Τατούλη είναι υγιής και πρέπει να την χαιρετήσω.

Με αφορμή όμως τις δηλώσεις του, θέλω να κάνω μιά παρατήρηση για τον κρατικοδίαιτο κομματισμό των δύο μεγάλων ελληνικών κομμάτων.

Οταν ήμουν μικρό παιδί, και μου έλεγε η γιαγιά μου(αγράμματη ) παραμύθια και ιστορίες για να κοιμηθώ, συχνά αναφερόταν σε πραγματικές ιστορίες όπως τις είχε ακούσει και η ίδια απο τις προηγούμενες γεννιές.Μερικές φορές αναφερόταν στην Τουρκοκρατία, και μου περιέγραφε πώς υποδουλώθηκε η τάδε πόλη η χωριό στους Τούρκους, καταλήγοντας στο τέλος : έτσι τούρκεψε η πόλη............... η το χωριό.............
Στην περιγραφή της, για να καταλήξει να τουρκέψει η πόλη η το χωριό, έπρεπε να πολιορκηθεί, να δεχτεί επίθεση, να λεηλατηθεί, να σκοτωθεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, και να καεί.Μετά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, η πόλη εθεωρείτο στην αφήγηση της γιαγιάς μου ότι είχε τουρκέψει.

Συχνά ο κρατικοδίαιτος κομματισμός των δύο μεγάλων κομμάτων, μου θυμίζει αυτές τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου.Ο κομματικός μηχανισμός , πεινασμένος και εξαθλιωμένος,(η οι πολεμιστές του Αττίλα ), πολιορκεί την εξ αδιαιρέτου περιουσία του ελληνικού λαού, της επιτίθεται, και την λεηλατεί εδώ και δεκαετίες.Στο τέλος η εξ αδιαιρέτου περιουσία του ελληνικού λαού έχει τουρκέψει.Δηλαδή δεν υπάρχουν παρά τα συντρίμμια της.

Αν δεν υπερβάλλω, μήπως είναι καιρός ο ελληνικός λαός να αντισταθεί στους κομματικούς μηχανισμούς, και με την σειρά του να τους πολιορκήσει και να τους συντρίψει?

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ : ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Απο αυτό το ιστολόγιο, προσπαθώ να τεκμηριώσω και να πείσω ότι ο ελληνικός σύγχρονος κόσμος, έχοντας αποπέμψει εδώ και μερικές δεκαετίες την λογική ως εργαλείο επεξεργασίας των δεδομένων για την επίλυση των προβλημάτων και την πολιτιστική δημιουργία, αποκόβεται στην ουσία απο την παράδοση του και τις ρίζες του, και σέρνεται σταδιακά αλλά σταθερά προς την τελική πολιτιστική παρακμή του.Προσπαθώ επίσης (και θα προσπαθώ ) να πείσω ότι η πορεία αυτή είναι ακόμα αντιστρέψιμη.

Την ίδια στιγμή που ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος αποκόβεται απο την λογική, και άρα απο το κύριο χαρακτηριστικό της πολιτιστικής του παράδοσης, προβάλλει την πολιτιστική του κληρονομιά και δίνει μάχες για το όνομα της Μακεδονίας! Ζούμε δηλαδή μιά σκηνή απόλυτου παραλογισμού.
Η σκηνή αυτή μου θυμίζει ένα διάλογο που διάβασα πρίν πολλά χρόνια,μεταξύ ενός γάλλου δημοσιογράφου και ενός μεγάλου γάλλου διανοούμενου ( του Raymond Aron ).Ο διάλογος αυτός έλαβε χώρα δύο με τρία χρόνια περίπου μετά την επανάσταση στην Κούβα

-ερώτηση (δημοσιογράφου ) : Ο Φιντέλ Κάστρο ανακοινώνοντας τους επαναστατικούς στόχους της κυβέρνησης του, δήλωσε ότι πρώτος επαναστατικός στόχος είναι να αυξηθεί η παραγωγή ζάχαρης και να φτάσει σε ποσότητα, στο 60% της προ επανάστασης παραγωγής.
Ποιά η άποψη σας ?

-απάντηση διανούμενου : έτσι όπως μου το περιγράφετε, με την δική μου λογική, είτε είναι λανθασμένη η προτεραιότητα του επαναστατικού στόχου, είτε κακώς έγινε η επανάσταση.
Διότι αν η προτεραιότητα του επαναστατικού στόχου είναι ορθή, τότε ο Φ. Κάστρο ουσιαστικά θα πρέπει να έχει αποδεχθεί ότι κακώς έγινε η επανάσταση.Αν η επανάσταση καλώς έγινε, τότε η προτεραιότητα του επαναστατικού στόχου είναι λανθασμένη.Και τα δύο δεν μπορούν να είναι ορθά.

(η ερώτηση και η απάντηση δεν είναι λέξη προς λέξη μετάφραση, αλλά η ουσία που συγκράτησα απο αυτό τον διάλογο).

Η μη ορθολογική σκέψη που έχει επιβληθεί στον ελληνικό κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες, έχει και άλλες συνέπειες.
Σήμερα θα αναφερθώ πολύ σύντομα σε μιά απο αυτές, που είναι το μίσος και τα ανθελληνικά αισθήματα που καλλιεργεί συστηματικά ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος στους λοιπούς λαούς, λόγω του παράλογου τρόπου σκέψης των ηγετών του.

-πρώτο παράδειγμα : μέχρι και το 1980, οι λαοί της Ευρώπης είχαν φιλικά αισθήματα για τον ελληνικό κόσμο(αρχαία ελλάδα, ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, η χούντα,....).Μετά το 1983-84, οι λαοί της Ευρώπης ανέπτυξαν αν όχι ανθελληνικά αισθήματα, πάντως αδιάφορα για την Ελλάδα αισθήματα.Τι είχε μεσολαβήσει? Οι πολιτικές του Πασόκ εκείνης της εποχής.Ενώ δηλαδή οι Λαοί της Ευρώπης πίστευαν ότι μας είχανε κάνει χάρη να μπούμε στην τότε ΕΟΚ, ενώ η ελληνική οικονομία δεν ήταν έτοιμη, έβλεπαν την Ελλάδα να ζητά και τα ρέστα, και να προβάλλει αξιώσεις η να βάζει βέτο σε αποφάσεις που δεν κατανοούσαν οι Ευρωπαίοι με κριτήριο την λογική.Αυτό που έκανε το νερό να ξεχυλίσει, ήταν η απόφαση της Ελλάδας, να βάλει βέτο αν θυμάμαι καλά σε απόφαση για επιβολή κυρώσεων στην δικτατορική κυβέρνηση του Γιαρουζέλσκι στην τότε κομμουνιστική Πολωνία.
Μιά χώρα δηλαδή(η Ελλάδα ) που υπέστη δικτατορία, και για την οποία οι Ευρωπαικοί Λαοί είχαν κάνει ότι μπορούσαν για να βοηθήσουν τον λαό της, ερχόταν 10 χρόνια μετά, και εναντιωνόταν στην επιβολή κυρώσεων εναντίον μιάς άλλης δικτατορίας! Οι Λαοί της Ευρώπης με την δική τους λογική δεν μπορούσαν να το κατανοήσουν, και εξοργίστηκαν με τους Ελληνες.Χρειάστηκαν πάρα πολλά χρόνια, για να ξεχαστεί εν μέρει ο παραλογισμός των ελλήνων πολιτικών ηγετών, και φυσικά η Ελλάδα πλήρωσε πολύ ακριβά τις αποφάσεις των ηγετών της.

-δεύτερο παράδειγμα : το μίσος του λαού των Σκοπίων σήμερα για τους Ελληνες (είχα εξηγήσει σε προηγούμενη ανάρτηση μου τους λόγους).

Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες παραδείγματα.

Η έλλειψη λογικής κρίσης που χαρακτηρίζει τον ελληνικό κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες, είναι ο χειρότερος εχθρός του κόσμου αυτού.

Οταν το κατανοήσουμε αυτό, και το γιατρέψουμε, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε και δευτερευούσης σημασίας απειλές, όπως η Τουρκική.

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΚΟΜΙΖΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Αναζήτησα στο διαδίκτυο, εικόνα που να εκφράζει την αρμονία και την λογική.
Επέλεξα την εικόνα που βλέπετε (πηγή : pagesperso-orange.fr/debart/1s/pentagone_clas...)


Το κείμενο που ακολουθεί, δεν είναι καινούργιο σ αυτό το ιστολόγιο.Ηταν μέρος της πρώτης μου ανάρτησης.Σκέφτηκα να το βάλω σε ξεχωριστή ανάρτηση ώστε να είναι πιό εύκολη η εύρεση του απο τους επισκέπτες του ιστολογίου.


ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Σκοπός είναι να καταγράψω κάποιους προβληματισμούς μου για τον σύγχρονο ελληνικό κόσμο (έτσι θα αποκαλώ τον ελληνικό πολιτισμό με την ευρεία έννοια του -δηλαδή όχι με την έννοια των πολιτιστικών δημιουργιών του μόνο, αλλά με την έννοια της γενικότερης συνεισφοράς του στον παγκόσμιο πολιτισμό-).
Τι εννοώ σύγχρονο ελληνικό κόσμο (δηλαδή σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό )?
Επειδή ο σκοπός του ιστολογίου δεν είναι ο φιλοσοφικός προβληματισμός αλλά ο πολιτικός προβληματισμός, θα απλοποιήσω εσκεμμένα τις έννοιες, και θα θεωρήσω για τις ανάγκες αυτού του προβληματισμού, στο συγκεκριμμένο ιστολόγιο, ότι ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος είναι το σύνολο της συνεισφοράς των ελλήνων στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού.
Ποιοι είναι οι έλληνες?
Είναι μιά κοινότητα ανθρώπων που μοιράζεται κοινές αξίες, που μοιράζεται μιά κοινή ιστορία,που στην συντριπτική της πλειοψηφία μιλά τα ελληνικά, και που επιθυμεί ένα κοινό μέλλον.
Ποιά ήταν,και ποιά είναι η ποιά θα μπορούσε να είναι η συνεισφορά των ελλήνων στον παγκόσμιο πολιτισμό?
Η συνεισφορά του ελληνικού κόσμου στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού, όλοι ξέρουμε ότι υπήρξε τεράστια.Μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού οι πολιτισμοί που είχαν τόσο σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού, όσο ο ελληνικός κόσμος.
Ποιά είναι συνεισφορά του σύγχρονου ελληνικού κόσμου στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμου?
-ελάχιστη
Θα έπρεπε να συνεισφέρει?
Ολες οι κοινότητες ανθρώπων που μοιράζονται κοινές αξίες, που μοιράζονται μιά κοινή ιστορία, που μιλούν μιά γλώσσα, και που επιθυμούν ένα κοινό μέλλον, θα έπρεπε να συνεισφέρουν κάτι, έστω μικρό.
Διαφορετικά, θα σήμαινε ότι δεν έχουν κοινές αξίες που τις διαφοροποιούν απο τις άλλες ανθρώπινες κοινότητες.Η μή ύπαρξη κοινών αξιών διαφορετικών απο τις αξίες των λοιπών ανθρωπίνων κοινοτήτων, θα σήμαινε επίσης ότι δεν μοιράζονται μιά κοινή ιστορία και μιά κοινή γλώσσα, και δεν έχουν λόγο να έχουν ένα κοινό μέλλον.
Αφού πρέπει να συνεισφέρει,γιατί δεν το κάνει μέχρι τώρα και πώς θα μπορούσε να το κάνει?
Σ αυτό το ερώτημα επικεντρώνεται ο προβληματισμός μου σ αυτό το ιστολόγιο.
Αρα, ο προβληματισμός μου αφορά τους έλληνες που νοιώθουν ότι έχουν κάποιες κοινές αξίες μεταξύ τους που διαφέρουν απο τις αξίες των λοιπών ανθρωπίνων κοινοτήτων, που μοιράζονται μιά κοινή ιστορία, μιά κοινή γλώσσα, και επιθυμούν ένα κοινό μέλλον.
Ο προβληματισμός μου κατά συνέπεια δεν απευθύνεται π.χ. στους έχοντες ελληνικό διαβατήριο η στους ομιλούντες ελληνικά, που δεν νοιώθουν ότι μοιράζονται κάποιες κοινές αξίες με άλλους συνανθρώπους τους, οι οποίες αξίες τους διαφοροποιούν απο άλλες ανθρώπινες κοινότητες.
Με άλλα λόγια, για μένα, για να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό, πρέπει να ξέρεις σε ποιά ανθρώπινη κοινότητα ανήκεις, να συνεισφέρεις σ αυτήν, και μέσω αυτής, να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό.Δεν μπορείς ώς άτομο να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Διότι, ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν είναι τίποτ άλλο απο μιά συσσώρρευση και σύνθεση της συνεισφοράς των ανθρωπίνων κοινοτήτων του κόσμου.
Ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν έχει αυτόνομη οντότητα, δεν έχει την δική του κοινή ιστορία, δεν έχει την δική του κοινή γλώσσα,κλπ...Αντλεί ότι καλύτερο απο την πολιτιστική δημιουργία των ανθρωπίνων κοινοτήτων του κόσμου, το επεξεργάζεται (κάνει μιά παγκοσμίως αποδεκτή σύνθεση των καλύτερων πολιτιστικών δημιουργιών )και τροφοδοτεί μ αυτό,τις ανθρώπινες κοινότητες του κόσμου, ώστε αυτές να εμπλουτίσουν μ αυτή την σύνθεση τον πολιτισμό τους, και να συνεχίσουν την πολιτιστική τους δημιουργία.

Αφού λοιπόν ο ελληνικός κόσμος πρέπει να συνεισφέρει στον παγκόσμιο πολιτισμό, γιατί συνεισφέρει τόσο λίγο (τουλάχιστον έτσι φαίνεται ) απο τότε που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος και ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες, και τι πρέπει να αλλάξει ώστε να συνεισφέρει ικανοποιητικά?
Η προσέγγιση ενός τέτοιου θέματος είναι πολύ σύνθετη, και δυστυχώς δεν έχω και πολύ χρόνο να αφιερώσω καθημερινά.Κατά συνέπεια θα απαιτηθεί κάποιος χρόνος μέχρι να ολοκληρώσω την μεθοδολογία προσέγγισης.
Ετσι όπως αντιλαμβάνομαι σήμερα την προσέγγιση, θα πρέπει
-να αναλύσω τί είναι για μένα ο ελληνικός κόσμος σήμερα (ελληνικός πολιτισμός ), δηλαδή να αναλύσω ποιές είναι οι κοινές αξίες του, που τον διαφοροποιούν απο τους λοιπούς κόσμους.
-να κάνω έναν απολογισμό της δημιουργικότητας η μη αυτού του κόσμου,που όπως προανέφερα έχει τις συγκεκριμμένες κοινές αξίες, ώστε να εντοπίσω πού δημιουργεί(γεωγραφικά ), τί δημιουργεί,πώς δημιουργεί,πότε δημιουργεί (υπο ποιες συνθήκες δηλαδή )
-τέλος με βάση τα αποτελέσματα του απολογισμού,να καταλήξω σε συγκεκριμμένα πολιτικά συμπεράσματα.Δηλαδή, στην Πολιτική με την έννοια της πολιτιστικής πρότασης που θα πρέπει να προταθεί στον Ελληνικό κόσμο.
Η προσέγγιση αυτή, ενώ είναι αρκετά ξεκάθαρη στο μυαλό μου εδώ και 20 χρόνια, απαιτεί μιά μεγάλη προσπάθεια σε αριθμό ωρών.Θ απαιτηθουν χρόνια,με τον χρόνο που έχω διαθέσιμο καθημερινά να της αφιερώσω.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν άρχισα μέχρι τώρα αυτη την προσπάθεια.
Σκέφθηκα λοιπόν, απ αυτό το βήμα, να καταγράφω με διάσπαρτο τρόπο, κάθε φορά που έχω λίγο χρόνο, τους προβληματισμούς μου της στιγμής γύρω απο αυτό το θέμα.Με τον τρόπο αυτό, θα μπορέσω σταδιακά να συνθέσω τους προβληματισμούς μου (ως κομματάκια του puzzle ) και να απαντήσω στα βήματα της προσέγγισης μου όπως τα προανέφερα.


Η ΛΟΓΙΚΗ

Οταν μιλάμε για μεθοδολογία προσέγγισης, ουσιαστικά μιλάμε για λογική.
Γι αυτό, απο τα πρώτα θέματα που θα με απασχολήσουν αποσπασματικά όπως εξήγησα, είναι η θέση της λογικής στον σύγχρονο ελλληνικό κόσμο.Είναι κύρια προυπόθεση δημιουργίας πολιτισμού κατά την γνώμη μου.

Είμαι σήμερα 47 ετών, και απο τότε που επέστρεψα στην Ελλάδα και άρχισα επιτέλους να την γνωρίζω πραγματικά (το 1986), δηλαδή πρίν απο 22 χρόνια, μετά απο μιά παραμονή περίπου 16 ετών στο εξωτερικό, μου είχαν αμέσως κάνει εντύπωση τα εξής

- η έλλειψη στοιχειώδους λογικής προσέγγισης στον τρόπο σκέψης των περισσοτέρων διανοουμένων, πολιτικών, δημοσιογράφων στην πατρίδα μου, δηλαδή των ανθρώπων αυτών που υποτίθεται οτι πρέπει να διαφωτίζουν τον ελληνικό λαό, και να τον καθοδηγούν.Το ίδιο ίσχυε και για την πλειοψηφία του λαού, αλλά αυτό ισχύει για όλους τους λαούς.

-οι άνθρωποι μιας μεγαλύτερης ηλικίας που είχαν την τύχη να σπουδάσουν, ηταν πραγματικά σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν απο τους αντίστοιχους σκεπτόμενους ανθρωπους των άλλων ευρωπαικών χωρών.Η λογική ήταν παρούσα στον τρόπο σκέψης τους και αυτό ηταν εμφανές.

-ακόμα και στις περιπτώσεις όπου η διατύπωση μιας σκέψης, ενός προβληματισμού διεπόταν απο την λογική, στην πράξη, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι(οι πολιτικοί κυρίως ) συμπεριφέρονταν παράλογα.

Αν αυτή η αισθησή μου είχε βάση, , αναρωτήθηκα τι είχε συμβεί σ αυτή την χώρα? Είχε περάσει κάποιο <<τσουνάμι >> που είχε ρουφήξει την λογική απο όλες τις ελίτ αυτής της χώρας?Και πώς είχε συμβεί αυτό? Και γιατί στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα? Εχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία, νομίζω ότι είχα την τύχη να έχω μια καλή παιδεία, αλλά αυτό το πράγμα δεν μπορούσα να το κατανοήσω και να το εξηγήσω για πολύ καιρό.Ημουν βέβαια και πολύ νέος τότε.

Αν οι αισθήσεις μου αυτές είχαν βάση, δεν θα έπρεπε να απασχολεί την ελληνική κοινωνία
-γιατι διαλύθηκε το ελληνικό κράτος
-γιατι η πολιτική εξουσία παραιτήθηκε απο τον καθοδηγητικό της ρόλο.
Ολ αυτά και πολλά αλλα, είναι απλά οι πρώτες ορατές συνέπειες , της σταδιακής απώλειας της λογικής και του μέτρου τόσο στον στον τρόπο σκεψης όσο και στην πράξη.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο προβληματισμός μου αυτός συνέχιζε βέβαια να είναι στο επίκεντρο της σκέψης μου.Κι αυτό διότι πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω οτι όταν ενας λαός δεν μπορεί πλέον να δημιουργήσει διανοούμενους και ηγέτες(δηλαδή πολύ απλά, σκεπτόμενους ανθρώπους ), η ακόμα κι όταν τους δημιουργεί, αυτοί αυτοαπαξιώνονται,δεν μπορεί να εχει μέλλον.Απο εκείνο το σημείο και μετά, αρχίζει η παρακμή.

Σκεπτόμουν συχνά μήπως υπερβάλλω.Στο κάτω-κάτω τόσοι ελληνες πάνε κάθε χρόνο στο εξωτερικό για σπουδές, ελεγα.Αρα, αν ο λόγος της μη υπαρξής σκεπτόμενων ανθρώπων οφείλεται στο εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό αντισταθμίζεται με τις χιλιάδες Ελληνες που πηγαίνουν στο εξωτερικό για σπουδές.Δυστυχώς όμως έβλεπα ( ημουν Διευθυντής Προσωπικού σε μεγάλες επιχείρησεις για 12 χρόνια ) οτι η αντιστάθμιση αυτή δεν ίσχυε.Ελάχιστοι ήταν αυτοί οι νέοι οι οποίοι μετά απο ένα η δύο χρόνια φοίτησης σε ξένο πανεπιστήμιο, γίνονταν σκεπτόμενοι άνθρωποι.


Είχα την αίσθηση, οτι το ελληνικό έθνος, μετά απο χιλιετίες κατα την διάρκεια των οποίων διακρίθηκε απο την λογική σκέψη και αρα την δημιουργία υψηλού επιπέδου πολιτισμού παρά τις απίστευτες δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει,ηταν πλέον κατα την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα, στην φάση που εισερχόταν ορατά στην περίοδο της πολιτιστικής παρακμής του.

Αν όντως ίσχυε αυτό,γιατί να συμβεί στα τέλη του εικοστού αιώνα?


Μέσα απο τα σχόλια μου σχετικά με την λογική, θα προσπαθώ να τροφοδοτώ συνεχώς τον προβληματισμό μου γύρω απο τα εξής σημεία
-οι διαπιστώσεις μου η οι αισθήσεις μου έχουν βάση? Η μήπως απλά υπερβάλλω?Αν εχουν βάση θα πρέπει να τις τεκμηριώσω.
-αν οι διαπιστώσεις μου τεκμηριωθούν, θα πρέπει να καταλάβω τον μηχανισμό μέσω του οποίου η λογική σκέψη αποπέμφθηκε απο την χώρα που την ανακάλυψε και την καθιέρωσε σε ολόκληρο τον κόσμο.
-αν οι διαπιστώσεις μου τεκμηριωθούν, κι αν κατανοήσω τον μηχανισμό αποπομπής της λογικής σκέψης απο τα δρώμενα στην ελληνική κοινωνία, θα μπορέσω ενδεχομένως να προτείνω στους συμπολίτες μου,συγκεκριμμένα τρόπους και ενέργειες ώστε να αντιστραφεί.
αυτή η πορεία, και να ξανακαταλάβει η λογική την θέση της στον ελληνικό κόσμο, δεδομένου ότι είναι κύρια προυπόθεση της πολιτιστικής δημιουργίας για κάθε ανθρώπινη κοινότητα.

Ο ΣΗΜΙΤΗΣ, Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ(Ο ΝΕΩΤΕΡΟΣ ) ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Στην προηγούμενη ανάρτηση μου, σχετική με τους αγνοουμένους της Κύπρου, παρουσίασα το βίντεο με το τραγούδι ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕΝ.
Το τραγούδι αυτό, όπως και οποιαδήποτε άλλη κοινωνική εκδήλωση αναφορικά με ένα πολιτικό θέμα, έχει σκοπό να εκφράσει το κοινωνικό συναίσθημα, και να αφυπνίσει την κοινωνία.Είναι η κοινωνική έκφραση του συναισθήματος, με ευχή για πολιτική δράση.Δεν είναι όμως Πολιτική δράση.

Η Πολιτική δράση-ενέργεια, δεν μπορεί να βασίζεται στο συναίσθημα,Βασίζεται, η θά πρεπε να βασίζεται στην Λογική.Ολοι άλλωστε γκωρίζουμε την έκφραση Η Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, η την έκφραση - το να κυβερνάς είναι η τέχνη του να προβλέπεις.

Καθώς σκέπτομαι την πολιτική πορεία αυτού του τόπου τα τελευταία χρόνια, αναπόφευκτα συγκρίνω την περίοδο που κυβερνούσε ο Σημίτης με την περίοδο που κυβερνά ο Καραμανλής ο νεώτερος.Και φυσικά την κρίνω με τον δικό μου τρόπο σκέψης, δηλαδή με τον τρόπο σκέψης ενός φιλελεύθερου πολίτη (θα έρθει η στιγμή που θα αναλύσω τι εννοώ με τον όρο φιλελεύθερος ), δηλαδή ενός πολίτη που δεν είναι ούτε υπέρ της Νέας Δημοκρατίας ούτε υπέρ του Πασόκ.

Στην αναπόφευκτη αυτή σύγκριση, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο Σημίτης
-έβαλε την Κύπρο στην Ευρωπαική Ενωση,
-έβαλε την Ελλάδα στο Ευρώ.

Δεν μπορώ να καταγράψω,διότι δεν θυμάμαι ( η μου διαφεύγει) τι το σημαντικό έκανε ο Καραμανλής ο νεώτερος τα τέσσερα χρόνια που διοικεί τον τόπο.

Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΚΑΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Η Ελληνική γλώσσα, μιά γλώσσα που έχει μιά συνέχεια 3 500 ετών, είναι ένα ιστορικό δεδομένο χωρίς δυνατότητα αμφισβήτησης, που αποτελεί ουσιώδη βραχίονα του ελληνικού πολιτισμού.
Ο Ελληνικός πολιτισμός βασίστηκε/χρησιμοποίησε την γλώσσα για να εκφράσει και να αποτυπώσει τις δημιουργίες του.
Κατά συνέπεια, η σχέση μεταξύ γλώσσας και πολιτισμού, είναι μιά σχέση αλληλο-εξάρτησης.

Δεν πιστεύω ότι η πολιτική εκπροσώπηση της χώρας μας τα τελευταία 40 χρόνια, έχει επίγνωση ότι εκπροσωπεί στην εποχή μας τον ελληνικό πολιτισμό, και την ελληνική γλώσσα.Μάλλον θα έπρεπε να πώ καλύτερα ότι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι μας των τελευταίων δεκαετιών, δεν δείχνουν να έχουν επίγνωση ότι είναι οι θεματοφύλακες του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας.

Σε προηγούμενη ανάρτηση μου, αναφέρθηκα στο θέμα της καθιέρωσης του μονοτονικού.Νομίζω ότι είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Πώς ένα κόμμα που αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας για 4 χρόνια, μπορεί να πάρει αποφάσεις που αφορούν την ελληνική γλώσσα ?Η γλώσσα αφορά όλους τους Ελληνες.Στην Ελλάδα κατοικούν μόνο οι μισοί Ελληνες του κόσμου.Με τι δικαίωμα οι πολιτικοί εκπρόσωποι του 25% των Ελλήνων μπορούν να βάλουν χέρι στην γλώσσα ? Το θέμα όμως, δεν είναι μόνο αριθμητικό.Είναι και θέμα αρμοδιότητας.Ενα πολιτικό κόμμα που κυβερνά δεν έχει καμμιά απολύτως αρμοδιότητα επι της γλώσσας που ομιλείται απο μιά πλειοψηφία η μιά μειοψηφία του πληθυσμού.
Οπως λέει ο Χρήστος Γιανναράς στο βίντεο που ακολουθεί, η γλώσσα έχει να κάνει με εθισμούς αιώνων που αποτυπώνονται στο βιωματικό φορτίο των λέξεων.

Η γλώσσα εκπροσωπείται πολιτικά.Δεν είναι όμως υπο πολιτική διαχείριση, με τον τρόπο για παράδειγμα που είναι υπο διαχείριση τα ακίνητα του Δημοσίου.

Τα θέματα που σχετίζονται με την γλώσσα, είναι τόσο σοβαρά, που όποια πολιτική ηγεσία έχει συνείδηση της σημασίας τους, δεν τα αγγίζει, διότι δεν την αφορούν.Για τα θέματα αυτά θα έπρεπε να υπάρχει ένα ειδικό συμβούλιο (Ακαδημία Αθηνων ισως ? ) που να έχει την αποκλειστική ευθύνη για την διαφύλαξη και την εξέλιξη της Γλώσσας.
Δεν μπορεί ένας γραφειοκράτης η ένας πολιτικός να έχει την δυνατότητα να αλλαξει, τον τρόπο με τον οποίο γράφεται η γλώσσα, την γραμματική, η την ορθογραφία των λέξεων.
Κι όμως αυτό συμβαίνει σήμερα.
Η Ελληνική γλώσσα βιάζεται καθημερινά απο τους γραφειοκράτες και τους πολιτικούς, δηλαδή απο αυτούς που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να την προστατεύουν.
Ο βιασμός αυτός έχει πάρει μετά το 1974 ανεξέλεγκτες διαστάσεις, και σε συνδυασμό με την κατάργηση στην ουσία της διαδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, οδηγεί πλέον τα ελληνόπουλα να μήν μπορούν να εκφράσουν στην ελληνική γλώσσα την σκέψη τους, με τον ίδιο τρόπο που μπορούν για παράδειγμα να την εκφράσουν στα αγγλικά.
Η κατάσταση αυτή, είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το μέλλον του ελληνικού πολιτισμού, και βασικοί υπαίτιοι είναι έλληνες, που υποτίθεται ότι εκφράζουν την συλλογική εκπροσώπηση.

Νομίζω ότι το θέμα της προστασίας της γλώσσας, πρέπει να είναι καίριο στις πολιτικές προτάσεις όποιου ενδιαφέρεται για την επιβίωση του ελληνικού πολιτισμού.Για τον λόγο αυτό, θα επανέλθω αρκετές φορές σ αυτό το θέμα.
Ηδη οι Ελληνες που είναι κάτω των 35 -40 ετών, δεν ξέρουν πλέον, με ελάχιστες εξαιρέσεις, να γράψουν και να εκφραστούν στα ελληνικά.Πρέπει κατά συνέπεια να ληφθεί μέριμνα επειγόντως γι αυτό το θέμα.
Τα άμεσα μέτρα θα πρέπει να είναι να εκπαραθυρωθούν οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες απο την διαχείριση της γλώσσας, και να ζητήσουμε επειγόντως την βοήθεια ξένων ειδικών(απο χώρες οπου συνεχίζονται να διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά ) για την διαδασκαλία και πάλι των αρχαίων ελληνικών στα ελληνόπουλα.

Αν δεν καταφέρουμε να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια, νομίζω ότι θα είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει ο ελληνικός πολιτισμός.

Και πάντως όχι με την χρήση της ελληνικής γλώσσας όπως αυτή υπήρξε και εξελίχθηκε επι 3500 χρόνια.
Μπορεί η γλώσσα που θα προκύψει, αν δεν αντιστραφεί αυτή η κατάσταση, να είναι ένα μίγμα ελληνικών και αγγλικών.Μπορεί να είναι μιά γλώσσα που θα γράφεται πλέον με λατινικούς χαρακτήρες και με τις βασικές ελληνικές λέξεις .Δεν λέω ότι το ενδεχόμενο αυτό είναι οπωσδήποτε κακό.Λέω όμως, ότι το σωστό θα ήταν, η ελληνική γλώσσα να συνεχίσει να εξελίσσεται φυσιολογικά στο μέλλον όπως φυσιολογικά εξελίχθηκε επι 3500 χρόνια, δηλαδή χωρίς βιαμούς και κακοποιήσεις απο τους θεματοφύλακες της.

Εύχομαι να είμαι υπερβολικός.Αν όμως δεν είμαι, αναρωτιέμαι
-αυτή η κατάσταση έχει να κάνει απλά με αμόρφωτους ανθρώπους που έτυχε να καταλάβουν τις συγκεκριμμένες θέσεις , η έχει να κάνει με ένα εσκεμμένο σχέδιο αποδόμησης του ελληνικού πολιτισμου ?

O Χρήστος Γιανναράς αναφέρεται συχνά στα θέματα που με απασχολούν, όπως το σημερινό.
Για ένα περίεργο λόγο, δεν μπορώ ποτέ να καταλήξω σε συγκεκριμμένο πρόγραμμα δράσης όταν τον παρακολουθώ.Ισως δεν μπορώ να παρακολουθήσω το βάθος της σκέψης του.Ισως να μην μπορώ να μεταφράσω την φιλοσοφική του σκέψη-γλώσσα σε πολιτική σκέψη-δράση.Θα επανέλθω συχνά σ αυτό το θέμα.
Στο βίντεο που ακολουθεί, θα ακούσετε στα πρώτα λεπτά, τον Χρήστο Γιανναρά να αναφέρεται στην γλώσσα και στον πολιτισμό. Σίγουρα το βίντεο αυτό θα προσθέσει στον προβληματισμό σχετικά με την γλώσσα και τον πολιτισμό, για το οποίο έκανα μιά εισαγωγή σήμερα.

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ-ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Δεν είχα, και δεν έχω σκοπό, σ αυτό το ιστολόγιο, να εκφράζω την άποψη μου και να αντιδρώ, με βάση την επικαιρότητα.Πρέπει όμως και πάλι να το κάνω.

Σκοπός του ιστολογίου, το έχω ξαναγράψει, είναι να βάλω σε μιά τάξη καταγράφοντας τες, τις σκέψεις μου σχετικά με τον Ελληνικό Πολιτισμό και το μέλλον του, και αφού καταλήξω σε κάποια συμπεράσματα, να προτείνω τις πολιτικές που απαιτούνται, ωστε ο Ελληνικός Κόσμος να συνεχίσει να παράγει πολιτισμό, και να συνεχίσει να συνεισφέρει ουσιαστικά στον παγκόσμιο πολιτισμό.Το ιστολόγιο είναι κατά συνέπεια κατά βάση πολιτικό, και εξ ανάγκης, προκειμένου να τεκμηριωθούν οι πολιτικές προτάσεις, μελετά,καταγράφει, αναλύει τα πολιτιστικά δεδομένα.Και επειδή, απο την άλλη πλευρά, είμαι άνθρωπος της πρακτικής επίλυσης προβλημάτων στην καθημερινή μου ζωή, θέτω εξ αρχής ένα πλαίσιο που πρέπει να διέπει αυτό τον προβληματισμό
-παράλληλα με την καταγραφή των προβλημάτων(πολιτικά, πολιτιστικά ) που εντοπίζω στα πλαίσια του προβληματισμού μου, πρέπει να προβληματιστώ και να προβληματίσω με τα τρέχοντα θέματα που απασχολούν τον Ελληνικό Κόσμο, διότι πρίν απο οποιαδήποτε προσπάθεια για το μέλλον, πρέπει να περισώσουμε ( η να προσπαθήσουμε), ότι μπορούμε απο το παρόν. Εξ ου και οι αναρτήσεις μου σχετικές με την οικονομία, Το Σκοπιανό, κλπ..... καθώς και η χρήση της λέξης επιβίωσης στο τίτλο του ιστολογίου.
-ο προβληματισμός αυτός θα διέπεται απο την λογική κρίση , μακριά απο ιδεολογίες και δεδομένες αλήθειες .
-τέλος έθεσα απο την αρχή ένα αξίωμα με την φιλοσοφική έννοια του όρου, στον προβληματισμό μου : η χρήση της λογικής σκέψης απο τους Ελληνες είναι προυπόθεση τόσο για την πολιτιστική επιβίωση, όσο και για την πολιτιστική δημιουργία του Ελληνικού Κόσμου.

Μετά απ αυτή την μεγάλη εισαγωγή που θεώρησα αναγκαία, θα ήθελα να κάνω ένα σύντομο σχόλιο για τα γεγονότα στο Βουκουρέστι όπως αυτά μεταδίδονται τουλάχιστον, απο τα μέσα ενημέρωσης.

ΘΕΤΙΚΑ

-Δεν επιβεβαιώθηκε ο φόβος που εξέφρασα στην τελευταία ανάρτηση μου, σύμφωνα με τον οποίο θα βρισκόταν μιά ψευτο-λύση για το Μακεδονικό για τα μάτια του κόσμου, καθώς και η πρόβλεψη μου ότι θα μετακυλιόταν με τον τρόπο αυτό, το μακεδονικό πρόβλημα στις επόμενες γεννιές.Τουλάχιστον προς το παρόν.

Αυτό είναι ευχάριστο και πρέπει να το τονίσω.

-Δεν βρέθηκε μόνη της η χώρα μας.Ευχάριστο κι αυτό, αν και κατά βάθος, αυτό έγινε κατά την γνώμη μου απο φιλοφροσύνη, και προκειμένου να καταπιεί πιό εύκολα η Ελλάδα το χάπι την επόμενη φορά.

-Δόθηκε ένα μήνυμα στο κρατίδιο των Σκοπίων, ότι κάτι θα πρέπει να κάνει μέχρι την επόμενη Σύνοδο.Είναι σημαντικό κι αυτό, όχι ως προς την ουσία, αλλά ίσως περιορίσει κάποιες υπερβολές του, και μειώσει κάπως την αλαζονεία του.

-θα μπορούσαν τα Σκόπια, προκειμένου να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, να προβάλλουν ότι συμφωνούν με μιά ονομασία που είναι αποδεκτή και απο την Ελλάδα, και μολις ολοκληρωθεί η ένταξη τους στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαική Ενωση, να αλλάξουν και πάλι το όνομα τους, αφαιρώντας πλέον οριστικά απο την Ελλάδα, την οποιαδήποτε δυνατότητα παρέμβασης.
Μιά χώρα, να το θυμίσουμε, μπαίνει μέν σ ένα διεθνή οργανισμό μ ένα όνομα, δεν βγαίνει όμως απ αυτόν τον οργανισμό, επειδή αποφασίζει να αλλάξει το όνομα της ( το δικαιώμα αυτό είναι καθαρά της κάθε χώρας).Παραδείγματα στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν πάρα πολλά.
Δεν καταγράφηκε μέχρι τώρα τέτοια πρόθεση των Σκοπίων.Τουλάχιστον προς το παρόν.
Σημαντικό κι αυτό, και πρέπει να καταγραφεί στα θετικά για την Ελλάδα, άσχετα άν δεν οφείλεται σε ενέργειες της κυβέρνησης μας.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

-άρχισε και πάλι η σπατάλη διπλωματικών πόρων.
-δεν λυθηκε το πρόβλημα.
-δημιουργήθηκε και πάλι ένα μίσος για την Ελλάδα στο Λαό αυτού του κρατιδίου.
-Η Ελλάδα, έδωσε και πάλι την αίσθηση στην παγκόσμια κοινότητα, ότι το πρόβλημα είναι το όνομα.Λες και άν λυνόταν το θέμα του ονόματος, θα λυνόταν και το πρόβλημα του αλλυτρωτισμού.Ετσι, γιά ακόμα μιά φορά, έδωσε την αίσθηση στον κόσμο, ότι η Ελλάδα αγωνίζεται για κάτι που είναι άνευ σημασίας.

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η Ελλάδα δεν έχει ξεκαθαρίσει τι επιδιώκει, και με ποιά μέσα θα εξασφαλίσει αυτό που θα επιδιώξει.Πιστεύει ίσως αφελώς, ότι τα Σκόπια θα κάνουν πίσω τώρα, μετά το βέτο, και θα συνεργαστούν με την Ελλάδα ώστε να βρεθεί λύση σε όλα τα θέματα της διένεξης.
Η δική μου άποψη, είναι ότι δεν θα κάνουν πίσω.Θα λάβουν μέτρα εναντίον της Ελλάδας ως αντίποινα.Αν κάνουν πίσω, θα είναι απλά ένας τακτικός ελιγμός υπο την πίεση των μεγάλων χωρών.Δεν θα κάνουν πίσω, διότι δεν μπορούν να κάνουν πίσω.Ο λαός αυτός, διδάχθηκε για τόσα χρόνια αυτά που πιστεύει, και προβάλλει εναντίον της Ελλάδας.Πιστεύει ειλικρινά αυτά που προβάλλει.Είναι σαν να ζητούσαμε απο αυτό τον λαό ν αυτοκτονήσει.Γιατί να το κάνει ?
Ακόμα κι αν μιά μέρα βρισκόταν ένας συμβιβασμός για το όνομα, οι διεκδικήσεις εναντίον της Ελλάδας θα συνεχιστούν.

Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος να κατοχυρωθούν τα ελληνικά δικαιώματα, και να αμυνθεί η Ελλάδα απο τους μελλοντικούς κινδύνους, είναι όπως το έχω τονίσει κι άλλες φορές, να δημιουργηθεί ένα μικρό ελληνικό μακεδονικό κράτος (ας πούμε η μισή πόλη της Θεσσαλονίκης ), να αναγνωριστεί διεθνώς, και να αντιστρέψει τον αλλυτρωτισμό (οφθαλμός αντί οφθαλμού ), κι αυτό, μέχρι ο λαός της γειτονικής χώρας, να ωριμάσει πολιτικά και εθνικά, να συμβιώσει αρμονικά με τους Αλβανούς αυτής της χώρας, και να λειτουργήσει πλέον ώς πολιτισμένο κράτος.
Αυτά λέει η δική μου λογική.Και η Ελλάδα πρέπει, στον δογματισμό και τον εθνικισμό του γειτονικού λαού, να αντιδράσει έξυπνα, δηλαδή λογικά.Αυτή νομίζω είναι η συνταγή της επιτυχίας σ αυτή την διαμάχη.

ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΘΕΙΑ

Ενώ έφτιαξα αυτό το ιστολόγιο για να καταγράψω τις απόψεις μου για τον ελληνικό πολιτισμό, και τα μεγάλα προβλήματα του Ελληνικού Εθνους όπως τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, υποχρεώνομαι μεσα σ αυτούς τους 2 μήνες που το ιστολόγιο υπάρχει, να ασχοληθώ για τρίτη φορά με το Σκοπιανό, λόγω της επικαιρότητας.

Στο βίντεο που ακολουθεί, βλέπουμε λίγο πολύ αυτά που είδαμε χθές απο τα δελτία ειδήσεων.
Μετά το βίντεο ακολουθεί ο προβληματισμός μου.

ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ : ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ




Οταν βλέπουν οι Ελληνες αυτές τις σκηνές δικαιολογημένα βγαίνουν απο τα ρούχα τους.Και είναι λογικό.Τα δεδομένα αυτά μας προκαλούν, και θέλουμε ως πρώτη αντίδραση, να ξεσπάσουμε βίαια.

Ως Εθνος, μπροστά στην κατάσταση όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία 15 χρόνια, πιστεύω ότι έχουμε 3 επιλογές

ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ
Η πρώτη επιλογή είναι να χειριστούμε το θέμα με στρατηγική και τακτικούς ελιγμούς τέτοιους που να είναι υπέρ των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Την επιλογή αυτή την ανάλυσα στην απο 15/2/2008 ανάρτηση μου και εξέθεσα τους λόγους για τους οποίους πιστεύω ότι θα είναι αποτελεσματική για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Επειδή πολύς λόγος γίνεται για τις πιέσεις που θα δεχτεί η Ελλάδα κατά την σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, θα μπορούσα εδώ, σε εφαρμογή της απο 15/2/2008 άποψης μου, να προσθέσω τα εξης(για λόγους τακτικής κυρίως )

Η ελληνική αντιπροσωπεία στο Βουκουρέστι, παρουσιάζοντας την θέση της για το θέμα, και αφού αποσαφηνίσει ότι μέχρι τώρα επιθυμούσε την ένταξη της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ, υπο την προυπόθεση ότι θα βρισκόταν μιά λύση για το θέμα της ονομασίας ώστε να σταματήσει ο αλλυτρωτισμός των Σκοπίων και η παραχάραξη της ιστορίας απο την πλευρά αυτού του κρατιδίου, τελικά διαπιστώνοντας ότι η χώρα αυτή δεν είναι διατεθειμένη να λάβει υπόψη τις ευαισθησίες της Ελλάδας για το θέμα, ενώ παράλληλα συνεχίζει την παραχάραξη της ιστορίας και προβάλλει συνεχώς νέες διεκδικήσεις είς βάρος της Ελλάδας, αποφάσισε τα εξής

-δημιουργία ελληνικού μακεδονικού κράτους με την ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας
το οποίο θα ενταχθεί το συντομότερο δυνατόν στους διεθνείς οργανισμούς.Σκοπός αυτού του κράτους θα είναι η ασπίδα προστασίας του ελληνικού έθνους ενάντια στις αλλυτρωτικές τάσεις του κράτους των Σκοπίων.
Ειδικότερα το κράτος αυτό θα έχει ως στόχο την αντιστροφή του αλλυτρωτισμού των Σκοπίων.Κάθε φορά που το κράτος των Σκοπίων θα θέτει ένα θέμα εις βάρος του ελληνικού έθνους, το κράτος αυτό θα αντιδρά προβάλλοντας αντίστοιχες διεκδικήσεις εις βάρος του κράτους των Σκοπίων.Επιπλέον, το κράτος αυτό, θα συντονίζει τις ενέργειες του με τους Αλβανούς της FYROM ώστε να εξασφαλιστεί η απόλυτη συμμετο χή των Αλβανών στην πολιτική διακυβέρνηση της FYROM όπως προβλέπεται απο την συμφωνία της Αχρίδας.

-μόλις ολοκληρωθεί η δημιουργία του ελληνικού μακεδονικού κράτους, η Ελλάδα δεν θα προβάλλει καμμιά αντίρρηση στην ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ με το όνομα που επιθυμουν.
Αν τελικά τα δύο κράτη της Μακεδονίας επιλέξουν το ίδιο όνομα, είναι θέμα του ΝΑΤΟ και της κάθε χώρας μέλος ξεχωριστά, να επιλέξουν πώς θα ονομάζουν την καθε μιά απο τις 2 χώρες.
Απλά η Ελλάδα, δεν θα διατηρήσει διπλωματικές σχέσεις με οποια χώρα αποφασίσει να αναγνωρίσει την FYROM με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας , ενώ δεν θα αποφασίσει να αναγνωρίσει παράλληλα το ελληνικό κράτος της Μακεδονίας με την ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας.

-τέλος, όλες οι ελληνικές προμήθειες στρατιωτικού εξοπλισμού θα γίνονται πλέον αποκλειστικά απο την Ελληνική Δημοκρατία της Μακεδονίας.Εννοείται ότι θα αποκλείονται απο την προμήθεια εξοπλισμού όποιες χώρες δεν θα έχουν αναγνωρίσει την Ελληνική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Η Ελλάδα συνεχίζει τον ανένδοτο αγώνα ενάντια σ αυτό το κρατίδιο.Μάχεται εναντίον όλων, και σπαταλά όλες τις διπλωματικές της δυνάμεις.
Καταπολεμά το μίσος των Σκοπιανών με τρομοκρατία.Προκυρήξεις(χρηματικές ) εναντίον ατόμων που τάσσονται ανοιχτά ενάντια στην Ελλάδα, δολοφονίες, διεθνή εντάλματα σύλληψης,κλπ....
Μπορεί η πολιτική αυτή να επιτύχει.Θέμα κόστους είναι εν τέλει.

ΤΡΙΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Η Ελλάδα αποδέχεται την ήττα της, αποδέχεται τον αλλυτρωτισμό και την παραχάραξη της ιστορίας, και κάνει πίσω λόγω των πιέσεων και του κόστους.

Στην πραγματικότητα, υπάρχει και μιά τέταρτη επιλογή.Ειναι μιά ψευτο-επιλογή, για τα μάτια του κόσμου.Δεχόμαστε μιά υποτίθεται κοινά συμφωνηθείσα ονομασία για το κρατίδιο, τύπου Δημοκρατία της Μακεδονιας-Σκόπια.Και το θέμα λύνεται υποτίθεται.

Κάτι μου λέει ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί.Θα μετακυλίσουν οι πολιτικοί μας το πρόβλημα στις επόμενες γεννιές όπως το συνηθίζουν.Μακάρι να κάνω λάθος.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ

Τον Στέφανο Μάνο, δεν έτυχε να τον γνωρίσω δυστυχώς για μένα.Λέω δυστυχώς, διότι όταν συμφωνείς διανοητικά τόσο πολύ μ έναν άνθρωπο , θέλεις να τον γνωρίσεις.Ετσι νομίζω.

Ο άνθρωπος αυτός είναι για μένα, το πρότυπο του πολιτικού.Αν οι πολιτικοί της χώρας μας διέθεταν την κρίση του Στέφανου Μάνου, η χώρα αυτή θα πετούσε στην κυριολεξία.

Απο την αρχή με ξάφνιασε ευχάριστα.Εκανε την πρώτη του προεκλογική του εκστρατεία προβάλλοντας ποιός είναι.Εδειξε την οικογένεια του σε φωτογραφίες.Δεν έκρυψε ότι είναι πλούσιος.Μπήκε στην πολιτική ενώ ήταν ήδη επιτυχημένος στην κοινωνία.

Μετά με ξάφνιασε με το έργο του στα θέματα περιβάλλοντος, σε μιά εποχή που το περιβάλλον δεν αφορούσε περίπου κανέναν στην Ελλάδα.

Αρχισα να γνωρίζω περισσότερο την σκέψη του, όταν πλέον προβλήθηκε πολυ περισσότερο απο τα μέσα ενημέρωσης (όταν ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας επι κυβέρνησης Μητσοτάκη ).Εκτοτε, είμαι ένας φανατικός θαυμαστής της σκέψης του Στέφανου Μάνου.

Ο Στέφανος Μάνος είναι για μένα ο μεγαλύτερος εκφραστής της λογικής σκέψης μεταξύ των ελλήνων πολιτικών τα τελευταία 30 χρόνια.Είναι ένας γνήσιος πολιτικός με την έννοια ότι τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, δηλαδή, τι θα προκύψει για τον πολίτη απο τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν.

Κατά την γνώμη μου, οτιδήποτε άλλαξε ουσιωδώς την καθημερινότητα των Ελλήνων τα τελευταία 25 χρόνια, το οφείλουμε κυρίως στο έργο του Στέφανου Μάνου.Είναι απίστευτο το έργο αυτού του ανθρώπου για την ελληνική κοινωνία.

Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος αποβλήθηκε απο το πολιτικό σύστημα.Την ευθύνη, την έχει το πολιτικό κατεστημένο, η ίδια η κοινωνία, αλλά και ο ίδιος.

Γιατί αποβλήθηκε?

Κατά την γνώμη μου, ένας τόσο λαμπρός άνθρωπος είναι επικίνδυνος για το πολιτικό κατεστημένο αυτής της χώρας.Το κατεστημένο θέλει να είναι απαραίτητο στον Λαό για να επανεκλέγεται, και ο Μάνος, με την επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητας(Λεωφορειόδρομοι, Μετρό,....) , καθιστούσε σταδιακά μή απαραίτητο το πολιτικό κατεστημένο για την καθημερινότητα του Λαού, η εν πάσει περιπτώσει εργαζόταν αποτελεσματικά προς αυτή την κατεύθυνση.Η ρήξη δεν θα μπορούσε παρά να είναι αναπόφευκτη αργά η γρήγορα.

Ο Λαός απο την πλευρά του, μή γνωρίζοντας το έργο του χάριν των προσπαθειών του πολιτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου, θεώρησε, σχημάτισε την ιδέα ότι ο Μάνος εκπροσωπούσε το μεγάλο κεφάλαιο, και ότι ήταν μακριά απο τα προβλήματα του.

Σ αυτό βέβαια, φταίει και ο ίδιος ο Μάνος, διότι σε μιά χώρα που είναι βιασμένη απο το πολιτικό κατεστημένο, που είναι σε πλήρη πολιτιστική και πολιτική σύγχυση, δεν προβάλλεις ότι είσαι φιλελεύθερος, αν πρώτα δεν σιγουρευτείς τι θεωρείται ως φιλελεύθερη σκέψη για τον Λαό.

Και ο φιλελευθερισμός, είναι έννοια άγνωστη για τον Ελληνικό Λαό.
Το πιό πιθανό, είναι ο φιλελεύθερος για τον Ελληνα πολίτη σήμερα, να είναι κάποιος που κατατάσσεται δεξιά του Καρατζαφέρη, και που έχει στα αριστερά του το ΚΚΕ.Είναι επίσης πιθανόν ο φιλελεύθερος η ο νεο-φιλελεύθερος (υπάρχει ούτως η άλλως μιά σύγχυση μεταξύ των 2 εννοιών ) να είναι για τον μέσο έλληνα πολίτη, αυτός που υποστηρίζει την συσσώρρευση του πλούτου μιάς χώρας στα χέρια μιάς ολιγομελούς ολιγαρχίας, που δεν επιθυμεί καμμιά κοινωνική παροχή προς τους λιγότερο προνομιούχους,κλπ.....
Αλλιώς δεν εξηγείται πώς ο Καρατζαφέρης πήρε το 4% των ψήφων του Ελληνικού Λαύ και πώς οι Ταύροι του Μάνου δεν συγκέντρωσαν πάνω απο το 2% των ψηφοφόρων.

Εδώ δηλαδή, ο Στέφανος Μάνος κινήθηκε σαν να μην είχε ποτέ ακούσει τι είναι η στρατηγική και τι, οι τακτικές κινήσεις που την εξυπηρετούν (Στην ανάρτηση μου σχετική με το Μακεδονικό και την ελληνική στρατηγική, προσπάθησα να περιγράψω τι εννοώ με τον όρο στρατηγική).
Ενώ γνώριζε τον στρατηγικό του στόχο(να κάνει πιό σύγχρονη την Ελλάδα, να λύσει τα προβλήματα της καθημερινότητας, να χρησιμοποιήσει με τον πλέον βέλτιστο τρόπο τους πόρους του Δημοσίου ), δεν χρησιμοποίησε τις κατάλληλες τακτικές κινήσεις για να επιτύχει τον στόχο του.
Ποιά ήταν τα μέσα που είχε στη διάθεση του (τα όπλα του ) ? Είχε τον ορθολογικό τρόπο σκέψης του, την μέχρι τότε πολιτική του δράση, κάποια χρήματα που μάζεψε απο κάποιους επιχειρηματίες που πίστεψαν τις ιδέες του, και τον πρωτότυπο τρόπο με τον οποίο έκανε την εκστρατεία του.

Ποιά μέσα είχαν οι αντίπαλοι του ? Χρήματα του κρατικού προυπολογισμού που μοιράζονται με τα τσουβάλια στα πολιτικά κόμματα, αμέτρητες φάλαγγες κομματικών στελεχών των παραδοσιακών κομμάτων, και την πολιτική και πολιτιστική σύγχυση του λαού.

Και τί έκανε ο Σ. Μάνος ? Εδωσε την μάχη σε μιά απέραντη πεδιάδα, προσπαθώντας με την λογική επιχειρηματολογία του, να πείσει τον συγχυσμένο πολιτικά και πολιτιστικά λαό να τον ακολουθήσει, την ίδια στιγμή που οι φανατισμένες φάλαγγες των αντιπάλων του τον πολιορκούσαν απο παντού, και ωθούσαν τον λαό να απομακρυνθεί απο τον Μάνο, τρομοκρατώντας τους πολίτες.
Οταν διαπιστώνεις ότι ο συσχετισμός δυνάμεων είναι εναντίον σου, δεν δίνεις την μάχη για να την χάσεις.Περιμένεις την κατάλληλη στιγμή, αυξάνεις την δύναμή σου, και δίνεις την μάχη σε σημείο που επιλέγεις ώστε να έχεις όσο γίνεται περισσότερα συγκριτικά πλεονεκτηματα με το μέρος σου.

Ετσι, οι λανθασμένες τακτικές κινήσεις του Στέφανου Μάνου, οδήγησαν στην ήττα του σε πολιτικό επίπεδο, αλλά και απομάκρυναν την δυνατότητα ορθολογικού τρόπου επίλυσης των προβλημάτων του ελληνικού λαού.

Το γεγονός αυτό δεν το συγχωρώ στον Στέφανο Μάνο.Είναι λάθος ανεπίτρεπτο για έναν πολιτικό του δικού του βεληνεκούς.

Πέρα όμως απο τα ανωτέρω (ορθολογικός τρόπος σκέψης, επίλυση πρακτικών προβλημάτων, καλή διαχείριση και τέλος λάθος τακτικός ελιγμός που οδήγησε στον τερματισμό αυτής της προσπάθειας ), πρέπει να πώ, ότι πάντα, παρά τον μεγάλο θαυμασμό που είχα και συνεχίζω να έχω γι αυτό τον άνθρωπο, ένιωθα ότι ο Στέφανος Μάνος δεν κόμιζε με τις πολιτικές του ιδέες και μιά πολιτιστική πρόταση για την Ελλάδα, η δεν την καταλάβαινα.

Ο λογικός τρόπος να σκέπτεσαι και να χειρίζεσαι τα προβλήματα, είναι η αρχική προυπόθεση η το αρχικό μέσο για να κάνεις πολιτικό έργο.
Μέσω του πολιτικού έργου (επίλυση προβλημάτων,.....), δημιουργείς τις ελάχιστες προυποθέσεις βίου για τους πολίτες (στέγη, τροφή, ασφάλεια, αλλυλεγγύη της κοινωνίας,....) ώστε πλέον αυτοί , με τον τρόπο ζωής τους, να παράγουν πολιτισμό η να επιτρέπουν στην κοινωνία στην οποία ανήκουν, να παράγει πολιτισμό.

Ερώτηση πρώτη : Ποιά ήταν και είναι η πολιτιστική πρόταση του Κου Μάνου για την Ελλάδα ?
-ας πούμε ότι σ αυτή την ερώτηση, δίνω ο ίδιος μιά απάντηση με βάση τον τρόπο σκέψης του
Κου Μάνου τον οποίο κατανοώ και συμμερίζομαι.

Ερώτηση δεύτερη :Αυτή η πολιτιστική πρόταση του Κου Μάνου θα ήταν η ίδια ασχέτως χώρας στην οποία θα πολιτευόταν? Δηλαδή, με άλλα λόγια θεωρεί ότι η πολιτιστική πρόταση που πρέπει να κομίζει μιά πολιτική πρόταση, έχει διαφοροποιήσεις ανάλογα με τον πολιτισμό στον οποίο απευθύνεται η δεν έχει ?
-σ αυτό το ερώτημα μου, ο γραπτός και προφορικός λόγος του Κου Μάνου δεν μου έδωσε μέχρι στιγμής απάντηση.

Συνοψίζοντας, θα έλεγα τα εξης
Για να μπορέσει αυτή η χώρα να πάει προς τα εμπρός, πρέπει αρχικά να καταλάβουν οι Ελληνες το σκεπτικό του Στέφανου Μάνου, δηλαδή της ανάγκης της λογικής κρίσης για την επίλυση των προβλημάτων του πολίτη.

Θα σας παρουσιάσω κάποια βίντεο που βρήκα στο διαδίκτυο με προτάσεις και προβληματισμούς του Στέφανου Μάνου.Μόλις τα δείτε, σκεφτείτε την ουσία και ξεχάστε ποιός τα προτείνει.Είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε επι της ουσίας.
Αυτό και μόνο θα αποδείξει κατά την γνώμη μου, ότι ο Στέφανος Μάνος είναι ένας παρεξηγημένος άνθρωπος, ο οποίος θα μπορούσε, αν του είχε ανατεθεί η διακυβέρνηση, να αλλάξει την πορεία αυτού του τόπου.

Το γεγονός ότι ο Στέφονος Μάνος έκανε λαθη στους τακτικούς του ελιγμούς, και το γεγονός ότι δεν έδωσε μιά αξιόπιστη (για μένα ) απάντηση ώς προς την πολιτιστική πρόταση που κομίζει για την Ελλάδα, δεν αναιρεί σε τίποτα την προσπάθεια του για μιά πιό λογική και πιό αποτελεσματική Ελλάδα.
Σ ευχαριστώ Στέφανε Μάνο για ότι έκανες, για ότι μπόρεσες να κάνεις για την Ελλάδα.


Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ (6/6/2007 )



ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ GREEN PEACE 6/9/2007



ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ( 12/6/2007 )



ΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ Ο ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗΣ ( 3/7/2007 )