Δεν έχουν περάσει 50 μέρες από το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιανουαρίου.Υπό κανονικές συνθήκες, ο χρόνος αυτός δεν είναι αρκετός γιά έναν πρώτο απολογισμό της όποιας νέας κυβέρνησης.Συνήθως δεν μπορούν να αξιολογηθούν οι πρώτες 100 ημέρες.
Ομώς η κατάσταση της χώρας είναι τόσο τραγική,και τα χρονικά περιθώρια τόσο στενά, που δεν υφίσταται εκ των πραγμάτων η δυνατότητα να γίνει ένας πρώτος απολογισμός ας πούμε στις 150 ημέρες.Οι αποφάσεις που λαμβάνονται τώρα η που θα ληφθούν τις επόμενες εβδομάδες η που δεν θα ληφθούν, θα επηρεάσουν το μέλλον της χώρας σε πολύ σημαντικό βαθμό.
Ετσι, αναπόφευκτα, θέλοντας και μή,πρέπει να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό τώρα, άσχετα ανα αυτό είναι δίκαιο η όχι γιά την νέα ελληνική κυβέρνηση.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ 20 ΗΜΕΡΕΣ
Οπως εγώ τουλάχιστον παρακολουθώ και κατανοώ τα γεγονότα εδώ και 50 μέρες, η νέα κυβέρνηση τα πήγε μάλλον καλά τις δύο-τρείς πρώτες εβδομάδες.Εδωσε ελπίδα, εξασφάλισε μιά υποστήριξη μεγαλύτερη από το εκλογικό της αποτέλεσμα, προσπάθησε να πείσει ότι ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός και μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχία.Και τα πήγε καλά, διότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αρέσκεται στα ιδεολογήματα, δηλαδή στις κατασκευασμένες από ανθρώπους, θεωρίες.
Ακόμα όμως και γιά μένα που δεν πιστεύω στις ιδεολογίες,εκρινα σε γενικές γραμμές θετικά τις πρώτες 20 ημέρες γιά τους εξής λόγους
-είναι σημαντικό οι πολίτες να έχουν μιά ελπίδα (έστω ότι θα αποδειχθεί στο μέλλον ψεύτικη), παρά να μήν έχουν καμμιά ελπίδα.Είναι σημαντικό γιά την κοινωνική γαλήνη αλλά και γιά την οικονομία.
-προ πάντων όμως,από την στιγμή που η προηγούμενη κυβέρνηση στάθηκε ανίκανη να βγεί από το μνημόνιο (
είχα εξηγήσει τους λόγους εδώ), έπρεπε να ακολουθηθεί ένας άλλος δρόμος, έστω πιό δύσκολος γιά να βγεί η χώρα από το μνημόνιο.Το πλαίσιο και τις προυποθέσεις τις είχα περιγράψει
εδώ.
Το ότι η κυβέρνηση τα πήγε καλά τις πρώτες 20 ημέρες, και προ πάντων τις πρώτες 15, αποδεικνύεται και από τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου αλλά και από τις απόψεις των διαμορφωτών της κοινής γνώμης όπως οι οικονομολόγοι Κρούγκμαν, Στίγκλιτζ,κλπ... όπως π.χ.
αυτό ή
αυτό
Ομως στις πρώτες 20 ημέρες, η κυβέρνηση έκανε και ένα μοιραίο σφάλμα που ήταν η τοποθέτηση Βαρουφάκη ως υπουργού οικονομικών.Περιέγραψα αυτό το σφάλμα από την αρχή
εδώ.Και φυσικά όποιος παρακολουθεί το ιστολόγιο μου εδώ και καιρό, γνωρίζει τον θαυμασμό που έχω γιά τον διανοούμενο Βαρουφάκη.Δεν συμπεριλαμβάνομαι κατά συνέπεια σε όσους υποτίθεται επιδιώκουν να αποδομήσουν τον Βαρουφάκη όπως ακούγεται τελευταία.
ΟΙ 30 ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΎΘΗΣΑΝ
Οι 30 ημέρες που ακολούθησαν τις πρώτες 20, είναι μάλλον τραγικές κατά την άποψη μου.Η κυβέρνηση
-έχασε πολύ και πολύτιμο χρόνο,όχι μόνο δεν έχτισε συμμαχίες αλλά απομονώθηκε πλήρως,και προ πάντων η επικοινωνιακή πολιτική με τους λαούς της ευρώπης αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων τελείως αποτυχημένη.Δεν αντέστρεψε τα στερεότυπα γιά την χώρα μας με τα οποία βομβαρδίζονται εδώ και πέντε χρόνια οι λαοί της ευρώπης από τους συμβατικούς ευρωπαίους πολιτικούς.
-δεν ξεκαθάρισε γρήγορα τι ήθελε να επαναδιαπραγματευτεί.
Το θέμα βέβαια είναι αν μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά μέσα σε 30 ημέρες.Και πιστεύω ξεκάθαρα ότι δεν ήταν εφικτό να γίνουν αυτά μέσα σε 30 ημέρες.Γι΄αυτό και στην
σχετική ανάρτηση μου που προανέφερα. τόνιζα ότι αυτά όλα ήταν προυπόθεση γιά μιά επιτυχή διαπραγμάτευση.Πρώτα έπρεπε να εξασφαλιστούν αυτές οι προυποθέσεις, κια μετά έπρεπε να αρχίσει η διαπραγμάτευση.Μέχρι τότε, η νέα κυβέρνηση έπρεπε να κάνει ότι δήθεν τηρεί τα συμφωνηθέντα.
Αυτό όμως δεν έγινε.Η νέα κυβέρνηση έδωσε μιά μάχη χωρίς να επιλέξει σε ποιό ακριβώς σημείο θα δώσει αυτή την μάχη, τί ακριβώς επιδιώκει, και χωρίς να γνωρίζει τις δυνάμεις που θα την υποστήριζαν.Η συνέπεια, ήταν η τραγική απόφαση του Γιούρογκρουπ της 20.2.2015.Η νέα κυβέρνηση υποχώρησε, και καλά έκανε, μόλις συνειδητοποίησε ότι δεν είχε εξασφαλίσει τις προυποθέσεις γιά να νικήσει, και μόλις συνειδητοποίησε προφανώς γιά πρώτη φορά ότι η άλλη πλευρά κατείχε το όπλο της οικονομικής ασφυξίας που ήταν θανάσιμο.Πολλοί υποστηρικτές της νέας κυβέρνησης εκείνο το βράδυ όπως ο Ρομαρικ Γκοντέν αρχισυντάκτης της γαλλικής εφημερίδας La Tribune, έσπευσαν να δηλώσουν ότι η νέα κυβέρνηση υποχώρησε υπερβολικά πολύ. και μάλλον συνθηκολόγησε.Αλλοι υποστηρικτές του Σύριζα όπως ο γάλλος οικονομολόγος Ζακ Σαπίρ δήλωσαν λίγο αργότερα ότι μετά από αυτή την απόφαση του Γιούργκρουπ, αυτή η κυβέρνηση είχε τελειώσει.
Οπως και να έχει, το θέμα είναι ότι 3 εβδομάδες μετά από την απόφαση του Γιούρογκρουπ/υποχώρηση, τίποτα δεν άλλαξε.Η νέα κυβέρνηση δεν φαίνεται έστω μετά την υποχώρηση, να διαμορφώνει μιά στρατηγική.Κάθε ημέρα που περνά, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας χειροτερεύει.Η αβεβαιότητα, οδηγεί σε παράλυση την οικονομία, και σε απόσυρση των καταθέσεων.Η συνέπεια θα είναι είτε η πλήρης συνθηκολόγηση του Σύριζα, είτε το πιστωτικό γεγονός, και άρα η καταστροφή.Εναλλακτικά θα μπορούσε να υπάρξει επίσης μιά τόσο σημαντική απόσυρση των καταθέσεων,που θα οδηγούσε και πάλι στην καταστροφή.
Ετσι, έχει η κατάσταση κατά την γνώμη μου μετά από 50 ημέρες διακυβέρνησης της χώρας από την νέα κυβέρνηση.
ΤΟ 1959, η Σιγκαπούρη έπαυσε να είναι αποικία του Ηνωμένου Βασιλείου, και το 1965 αποσχίστηκε από την Μαλαισία και έγινε ανεξάρτητη χώρα.Ηταν μιά χώρα του τρίτου κόσμου.
Ο Lee Kuan Yew ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας του από το 1959 μέχρι το 1990, και την οδήγησε από τον τρίτο κόσμο στην σημερινή της κατάσταση, δηλαδή σε μιά από τις πιό ανεπτυγμένες χώρες της υφηλίου.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε μπορούν ν΄αμφισβητηθούν.Οχι όμως το αποτέλεσμα γιά την χώρα του.
Η περίπτωση της Σιγκαπούρης, αποδεικνύει γιά άλλη μιά φορά την σημασία την σημασία της φωτισμένης ηγεσίας γιά μιά χώρα.
http://www.nytimes.com/2015/03/23/world/asia/lee-kuan-yew-founding-father-and-first-premier-of-singapore-dies-at-91.html?smid=tw-bna&_r=0
Στην χώρα μας, έχουμε συνηθίσει τα τελευταία 45 χρόνια κομματοσκυλικής διακυβέρνησης,να δεχόμαστε ότι 50 ή 100 άτομα μπορούν να κάνουν κατάληψη και να καταστρέψουν τις υποδομές μιάς πανεπιστημιακής σχολής, να αποχωρήσουν ανενόχλητοι, και να πληρώσουν τις ζημιές οι έλληνες φορολογούμενοι.
Φαίνεται ότι με την νέα κυβέρνηση Σύριζα-Ανελ, η κομματοσκυλική παράδοση θα συνεχιστεί, και μάλιστα με μεγαλύτερη ευχέρεια.Η συνέχιση της κομματοσκυλικής παράδοσης, δείχνει ότι η νέα κυβέρνηση την αποδέχεται ως αρχή.Πρίν τις εκλογές του Ιανουαρίου,αποκαλούσα τον Σύριζα εν δυνάμει κομματοσκυλική δύναμη.Φαίνεται πλέον ότι δεν είναι εν δυνάμει κομματοσκυλική δύναμη,αλλά νέα κομματοσκυλική δύναμη.
Πρέπει να κατανοήσουμε το συντομότερο δυνατόν ότι δεν υπάρχει σωτηρία εντός κομματοσκυλικού πλαισίου.Οι κομματοσκυλικές δυνάμεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ είναι εγκληματικές οργανώσεις όπως είναι και η Χρυσή Αυγή.Ο Σύριζα και οι Ανέλ που αποδέχονται ήδη τον κομματοσκυλισμό, είναι απλά θέμα χρόνου να γίνουν και αυτές, εγκληματικές οργανώσεις.
Αυτό που είναι πλέον ανυσηχητικό μετά από 45 χρόνια κομματοσκυλικής παράδοσης,είναι ότι οι άρχοντες αυτού του τόπου, οι αναρχικοί,δεν είναι ότι απλά καταστρέφουν την δημόσια περιουσία ανενόχλητοι από την κομματοσκυλική διακυβέρνηση.Δεν είναι ότι χρησιμοποιούν την βία γιά να τραυματίσουν φύλακες,φοιτητές ή καθηγητές, με την σύμφωνη γνώμη των κομματοσκυλικών δυνάμεων.Σε τελευταία ανάλυση, αν ο Κος Πανούσης που είναι σήμερα υπουργός αποδέχεται αυτή την κατάσταση, και άρα αποδέχεται έμμεσα και το καλώς έχειν του δικού του ξυλοδαρμού με λοστό μέσα στο πανεπιστήμιο τον Δεκέμβριο του 2008,γιατί θα έπρεπε να κατηγορούμε τους άρχοντες της χώρας;Aρχοντες είναι, λίγοι είναι,με διαλυμένη χώρα έχουν να κάνουν.
Αυτό που είναι ανησυχητικό, δεν είναι οι ζημιές της δημόσιας περιουσίας όσο υπάρχουν τα κορόιδα που θα πληρώσουν, ούτε οι καρπαζοεισπράκτορες όπως ο Πανούσης που θα υποστούν νέους ξυλοδαρμούς μόλις παύσουν να είναι υπουργοί, και βέβαια δικαίως, αφού αποδέχθηκαν τους πρώτους ξυλοδαρμούς.Αυτό που είναι τρομακτικό ως σκέψη είναι τι θα γίνει αν οι άρχοντες εισβάλλουν στο μουσείο της Ακρόπολης η στο Αρχαιολογικό μουσείο και αρχίσουν και καταστρέφουν τα εκθέματα όπως οι τζιχαντιστές στην Μοσούλη.Προφανώς οι κομματοσκυλικές δυνάμεις που ελέγχουν την Αστυνομία και την Δικαιοσύνη, θα παραμείνουν θεατές όπως ήταν θεατές και με την κατάληψη της Νομικής Σχολής Αθηνών.
Εκεί είναι που αρχίζει και η μεγάλη διαφορά.Το να καταστρέφεις υποδομές μιάς χώρας με την συνενοχή των κομματοσκυλικών δυνάμεων γνωρίζοντας ότι φτωχοί άνθρωποι αυτής της χώρας θα πληρώσουν το τίμημα των αρχόντων, είναι κάτι που έχει γίνει χιλιάδες φορές στην ιστορία.Το να τραυματίζονται άνθρωποι από τους άρχοντες, μαζοχιστές (όπως ο Πανούσης) η μή με την συνενοχή των κομματοσκυλικών δυνάμεων είναι επίσης κάτι που έχει γίνει χιλιάδες φορές μέσα στην ιστορία.
Το να καταστρέφεις μνημεία/αγάλματα/εργα τέχνης που ανήκουν στον ανθρώπινο πολιτισμό έχει γίνει ελάχιστες φορές και από εχθρούς της ανθρωπότητας.Στην περίπτωση αυτή, αν συμβεί, οι άρχοντες αλλά και οι κομματοσκυλικές δυνάμεις που θα διευκολύνουν τυχόν τέτοιες ενέργειες, θα πρέπει να περάσουν από διεθνές ποινικό δικαστήριο.Αν υπήρχε μή κομματοσκυλική αντιπολίτευση σήμερα, θα έπρεπε να τονίσει ξεκάθαρα αυτή την διάσταση στις νέες κομματοσκυλικές δυνάμεις ώστε να γνωρίζουν εκ των προτέρων τι θα προκύψει.
Τέλος, υπό αυτές τις συνθήκες, είναι να αναρωτιέται κανείς ποιό είναι το νόημα των διεκδικήσεων επιστροφής αρχαιοτήτων στην Ελλάδα.Μιά χώρα διαλυμένη οικονομικά,πολιτικά, κοινωνικά, παραδομένη εδώ και σαραντα πέντε χρόνια σε κομματόσκυλα/μαφιόζους, όπου 100 άντε 200 άρχοντες κάνουν ότι θέλουν,καταστρέφουν καταστήματα, δημόσια κτίρια, και δημόσια μνημεία, έχει κάποιο νόημα η επιστροφή κλεμμένων θησαυρών;
Οσο η ελληνική παρακμή συνεχίζεται, όσο οι κομματοσκυλικές δυνάμεις ελέγχουν την χώρα, κανένας πολιτιστικός θησαυρός της χώρας δεν πρέπει να επιστρέψει.Είναι πολύ πιό ασφαλής στα ξένα μουσεία.
http://www.kathimerini.gr/807847/article/epikairothta/ellada/oi-katalhyies-apoxwrhsan-anenoxlhtoi-apo-th-nomikh
