Αν και προσωπικά απεύχομαι το ενδεχόμενο να μήν προκύψει συμφωνία μεταξύ της χώρας μου και της Τρόικας (ή των θεσμών ) κυρίως γιά γεωπολιτικούς λόγους που δεν είναι της ώρας ν΄αναλύσω, η αίσθηση μου είναι ότι δεν θα προκύψει συμφωνία.
Επί της ουσίας,
Οι πιστωτές κακώς ζητούν νέες περικοπές
.Δεν συμφέρει ούτε τους ίδιους αν θέλουν μιά μέρα να ξαναδούν τα χρήματα ή μέρος των χρημάτων που έχουν δανείσει στις κομματοσκυλικές κυβερνήσεις.
Εχουν ακουστεί βέβαια και άλλα επιχειρήματα υπέρ νέων περικοπών όπως
- " οι κομματοσκυυλικές δυνάμεις που κυβερνούν την χώρα από το 1974 έως και σήμερα, μόλις χαλαρώσει η λιτότητα θα ξαναρχίσουν το πάρτυ και σε πέντε -έξι χρόνια θα προκύψει νέα ελληνική χρεοκοπία¨"
Το επιχείρημα αυτό έχει βάση, όμως θα μπορούσε να υπάρξει ένας μηχανισμός "monitoring" του ελληνικού προυπολογισμού σε εβδομαδιαία βάση και στην περίπτωση που θα προέκυπτε κίνδυνος ελλείμματος του κρατικού προυπολογισμού από κομματοσκυλικές ενέργειες, να προκύπτουν αυτόματα προ-συμφωνημένα από τώρα μέτρα με την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση.
-"οι πέντε μήνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ παράλυσαν την οικονομία και άρα απαιτούνται νέα μέτρα"
Και αυτό το επιχείρημα έχει κάποια βάση.Ομως η ελληνική οικονομία έχει παραλύσει εδώ και πέντε χρόνια.Οι πέντε μήνες είναι το πρόβλημα;
-"Το ΔΝΤ εκ του καταστατικού του, γιά να δανείσει απαιτεί το χρέος να είναι βιώσιμο.Αρα απαιτούνται υψηλά πλεονάσματα"
Το επιχείρημα αυτό δεν έχει καμμιά βάση.Το ΔΝΤ είναι ένα πολιτικό όργανο και το καταστατικό του γίνεται ακορντεόν κατά βούληση όπως το 2010 με το ελληνικό χρέος και όπως σήμερα με το Ουκρανικό χρέος.
"Πρέπει η Ελλάδα να τηρήσει τα συμφωνηθέντα"
Ποια συμφωνηθέντα ακριβώς; Το μνημόνιο δεν ανέφερε ποτέ ότι θα προκύψει μείωση του ΑΕΠ κατά 25%,ούτε ότι η ανεργία θα εκτιναχθεί στο 26%.Το μνημόνιο έθετε στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων που είναι ανέφικτοι γιά οποιαδήποτε χώρα, και οι κομματοσκυλικές κυβερνήσεις αποδέχθηκαν τον εκβιασμό μή έχοντας άλλη επιλογή.Ο συμφωνημένος εκβιασμός είναι ηθικό να τηρηθεί;Νομικά πάντως, ο συμφωνημένος εκβιασμός δεν χρειάζεται να τηρηθεί.Πρέπει η Ελλάδα να τηρήσει τα συμφωνηθέντα ενώ δεν δεν ισχύει η τήρηση των συμφωνηθέντων από τους πιστωτές;Που ε4ίναι γιά παράδειγμα η τήρηση των συμφωνηθέτων γιά την απομείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους:
Mιά χώρα που έθεσε υπό έλεγχο τον προυπολογισμό της και έχει πρωτογενές πλεόνασμα, έπρεπε να τύχει καλύτερης μεταχείρισης από τους πιστωτές της (και όχι εταίρους) γιά κάποια χρόνια, ώστε να επουλώσει τις πληγές της και να μπορέσει να αποπληρώσει το κομματοσκυλικό χρέος.Αυτό δεν συμβαίνει.Οι πιστωτές δεν θέλουν συμφωνία γιά να επιλυθεί το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.Θέλουν συμφωνία γιά να πάρουν πίσω τα χρήματα τους, και έχουν την ψευδαίσθηση ή έτσι θέλουν να φαίνεται, ότι με τα μέτρα που προτείνουν, αυτό θα γίνει.
η κυβέρ4νηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Χειρίστηκε λανθασμένα (δημαγωγικά)το πρόβλημα πρίν τις εκλογές του 2015.Μετά τις εκλογές, έχοντας πλέον την διακυβέρνηση, η κυβέρνηση ήθελε να τερματίσει την λιτότητα χωρίς καμμιά προσπάθεια και παράλληλα να ζητήσει διαγραφή μέρους του χρέους.
Ηξερε/κατάλαβε ότι αυτό δεν είναι ρεαλιστικό μέσω διαπραγματεύσεων, δηλαδή μέσω κοινά αποδεκτής με τους πιστωτές, λύσης.
Παράλληλα, το θέμα του νομίσματος ήταν αδιάφορο γιά την κυβέρνηση, αρκεί να σταματούσε την λιτότητα και να διαγραφόταν μέρος του χρέους.Βέβαια, η κυβέρνηση γνώριζε ότι δεν είχε εντολή γιά έξοδο από το ευρώ.
Ετσι, επί της ουσίας η κυβέρνηση δεν είχε καμμιά διάθεση γιά συμφωνία με τους πιστωτές.Στην πραγματικότητα, ήθελε να εκβιάσει την Ευρώπη να αποδεχθεί την λήξη της λιτότητας στην Ελλάδα με την απειλή του GREXIT.Και αν αυτό δεν πιάσει, να πείσει γιά την χρεοκοπία με την παραμονή εντός του ευρώ.Και αν αυτό δεν λειτουργήσει, να αποχωρήσει από το ευρώ χωρίς δική της ευθύνη.
Το συμπέρασμα έπι της ουσίας, είναι ότι αφού πιστωτές και κυβέρνηση δεν θέλουν συμφωνία γιά να λυθεί η ελληνική κρίση, αλλά οι μέν θέλουν να πάρουν πίσω τα χρήματα τους και οι δε θέλουν διαγραφή χρέους, δεν μπορεί να προκύψει συμφωνία.
Από εκεί και πέρα, το κύριο θέμα που τίθεται είναι ποιός θα αναλάβει την ευθύνη γιά την μή επίτευξη συμφωνίας και τις συνέπειες της.Σ΄αυτό το πεδίο παίζεται το παιχνίδι μεταξύ των δύο πλευρών, από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι και σήμερα.
επί της διαδικασίας γιά την ευθύνη της μή συμφωνίας
Οι πιστωτές
επιχειρούν με κάθε τρόπο να ρίξουν την ευθύνη στην ελληνική κυβέρνηση.Τα επιχειρήματα τους είναι παιδαριώδη αλλά πάντα έχουν μιά βάση γιά είναι υποτίθεται αξιόπιστα.Προβάλλουν ότι έχουν να κάνουν με κυβέρνηση της άκρας αριστεράς,προβάλλουν ότι η κυβέρνηση δεν προτείνει ρεαλιστικά μέτρα, κλπ...
Από την άλλη οι πιστωτές προσπαθούν με διάφορες συναντήσεις μακράς διάρκειας με τον έλληνα πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του, κάτι που δεν έχουν ξαναγίνει, να πείσουν ότι έκαναν τα πάντα γιά να βρεθεί λύση και να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ.
η ελληνική κυβέρνηση
υποτίθεται ότι διαπραγματεύεται σκληρά εδώ και 5 μήνες γιά να αποτρέψει τον φαύλο κύκλο της λιτότητας και της ύφεσης.Και έρχεται τώρα, στο παρά πέντε να προτείνει υφεσιακά μέτρα γιά να επιτευχθεί μιά συμφωνία.Ετσι τουλάχιστον παρουσιάζεται το θέμα.
Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι η κυβέρνηση πρότεινε ειλικρινά, μέτρα και περικοπές που πιστεύει ότι θα οδηγήσουν σε συμφωνία, όπως την εννοούν οι πιστωτές.
Μετά από 5 μήνες διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση έχει καταλάβει ότι η απειλή του GREXIT γιά να σταματήσει η λιτότητα δεν λειτούργησε.
Για να κηρύξει στάση πλρωμών και να παραμείνει εντός της ευρωζώνης, έπρεπε να προετοιμάσει μιά στρατηγική με τακτικές κινήσεις που την εξυπηρετούν.Και αυτή είναι που βιώνουμε σήμερα.Η κυβέρνηση, δεν μπορούσε να προβάλλει μέχρι τέλους τις κόκκινες γραμμές της, διότι θα οδηγούσαν σε έξοδο από το ευρώ αργά ή γρήγορα με αίτιο την ελληνική κυβέρνηση.Επρεπε κατά συνέπεια να προτείνει μέτρα που θα κάλυπταν το χρηματοδοτικό κενό αλλά που δεν θα γίνονταν αποδεκτά από τους πιστωτές.Αυτό και έκανε.Από εκεί και πέρα η ελληνική κυβέρνηση θα προβάλλει ότι έκανε τα αναγκαία βήματα σε αναγκαίο μέγεθος και αυτά δεν έγιναν αποδεκτά από τους θεσμούς.
Θα προβάλλει ότι έκανε ότι ήταν δυνατόν γιά συμφωνία αλλά οι θεσμοί δεν συμφώνησαν.Τα μέτρα που προτάθηκαν είναι τόσο σκληρά και ανεφάρμοστα,που αν δεν υπάρξει συμφωνία, δεν θαν μπορέσει κανείς να προβάλλει οτι η κυβέρνηση δεν έκανε το πάν γιά την επίτευξη συμφωνίας.
Αν επιτευχθεί μιά συμφωνία υπό αυτούς τους όρους, έχει καλώς.Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η κυβέρνηση δεν θα χρειάζεται κάν να πείσει ότι η έξοδος από το ευρώ είναι αναπόφευκτη παρά την θέληση της.
