Είμαι πλέον απόλυτα πεπεισμένος ότι οι "πολιτικοί ηγέτες" που έβαλαν την χώρα μας στο ευρώ δεν ήξεραν τί έκαναν.Δεν είχαν την ικανότητα ν' αναλύσουν τα υπέρ και τα κατά αυτής της απόφασης, τους κινδύνους που θα προέκυπταν ενδεχομένως στο μέλλον από αυτή την ένταξη και πώς αυτοί θα αντιμετωπιζόταν.
Οπως συνήθως στην Ελλάδα, όλα γίνονται με ερασιτεχνικό τρόπο.
Ομως υπάρχουν κάποια θέματα που είναι τόσο σοβαρά που δεν μπορούν να γίνουν με ερασιτεχνικό τρόπο, διότι τότε ο ερασιτέχνης διαπράττει έγκλημα.
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΥΡΩ/ΔΡΑΧΜΗ ΑΠΌ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Η είσοδος της χώρας στο ευρώ ήταν τότε,από οικονομικής καθαρά άποψης,μιά εγκληματική ενέργεια.Η χώρα δεν ήταν προετοιμνασμένη γιά το ευρώ,και δεν ήταν πρός το συμφέρον της τότε να μπεί στο ευρώ λαμβάνοντας υπόψη την δομή της οικονομίας της.Ούτε θα μπορούσε να υποστηριχθεί σοβαρά ότι ναί μεν δεν ήταν έτοιμη να μπεί στο ευρώ, αλλά θα μπορούσε μετά την ένταξη της στο ευρώ, να προετοιμάσει την οικονομία της γιά τις συνθήκες της νομισματικής ένωσης.Διότι με την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού που διαθέτει αλλά και με την ποιότητα της δημόσιας διοίκησης που διαθέτει,δεν θα μπορούσε να γίνει αυτή η αναγκαία προετοιμασία.Αλλά το χειρότερο είναι ότι κατά την γνώμη μου οι διοικούντες την χώρα μετά την ένταξη της, δεν ένοιωσαν καν την ανάγκη κάποιας προετοιμασίας διότι απλά δεν ήξεραν τι έκαναν.Εκ του αποτελέσματος, νομίζω ότι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να δανείζονται εν ονόματι της χώρας ακόμα περισσότερα και μάλιστα με πολύ πιό χαμηλό επιτόκιο γιά να εξυπηρετήσουν ακόμα καλύτερα την κομματική πελατεία τους.Πίστευαν δηλαδή αφελώς ότι η ένταξη στο ευρώ ήταν μιά τεχνική διαδικασία ανταλλαγής χαρτονομισμάτων
Κι' 'ομως, δεν ήταν λίγοι οι πολιτικοί αλλά και οι οικονομολόγοι που από την δεκαετία του 90 εξηγούσαν τι θα είναι η νομισματική ένωση του ευρώ,τους κινδύνους του ευρώ που έπρεπε να γνωρίζουν και να αξιολογήσουν οι χώρες που θα εντάσσονταν στην νομισματική ένωση.Ας δούμε μόνο μερικές απόψεις
εδώ
Οι αναλύσεις που εξηγούσαν αναλυτικά τα υπέρ και τα κατά με σενάρια, υπήρχαν επίσης.Σήμερα χρήστης του twitter
μου θύμισε
μιά ανάλυση του 1998 που μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση εκείνη την εποχή.Σ΄αυτή την ανάλυση βασίστηκα το 2008, όταν
διαπίστωνα την εντεινόμενη μήνα με τον μήνα διαφορά επιτοκίων μεταξύ γερμανικών ομολόγων από την μιά και ελληνικών/ιταλικών από την άλλη,γιά να γράψω
μιά ανάρτηση γιά την επικείμενη οικονομική κατάρρευση της χώρας που μου φανοταν αναπόφευκτη και την βιώσαμε δυστυχώς το 2009/2010.
Ομως η ένταξη στο ευρώ είναι πλέον μιά παλιά ιστορία.Αυτό που κάνει εντύπωση μετά από 6 χρόνια μνημονίου, είναι ότι οι "πολιτικοί ηγέτες" της χώρας δεν έχουν καταλάβει έστω και τώρα τί είναι το ευρώ.Διότι γιά να θέλεις να μείνεις ή να φύγεις, πρέπει να αναλύσεις πολύ καλά το θέμα, να το καταλάβεις, και τότε να αποφασίσεις αν σε συμφέρει να μείνεις και μέχρι πότε, ή αν θέλεις να φύγεις και αν θέλεις να φύγεις, πότε θα μπορέσεις να το κάνεις και με ποιό τρόπο.
Στην Ελλάδα, επικρατούν δυστυχώς ακόμα και σήμερα κραυγές και συνθήματα.Οι περισσότεροι πολιτικοί "ηγέτες" της χώρας θέλουν να μείνει η χώρα στο ευρώ, αλλά δεν ξέρουν τι αυτό συνεπάγεται.Το ίδιο ισχύει και γιά αυτούς που θέλουν η χώρα να φύγει γιά το ευρώ.Δεν ξέρουν τι αυτό συνεπάγεται.Αντί γιά γνώση και επιχειρήματα, μας φταίει ο Σόιμπλε, η Γερμανία, η Φινλανδία, οι ευρωπαίοι γκάνγκστερς, κλπ...
Οποιος κατανοήσει τί είναι το ευρώ, πιστεύω ότι μπορεί να καταλάβει ότι δεν συμφέρει την Ελλάδα η παραμονή στο ευρώ υπό τις σημερινές συνθήκες.Ομως τυχόν αποχώρηση της τώρα θα ήταν καταστροφική, δεδομένου ότι όλο το χρέος της θα παραμείνει σε ευρώ.Πρέπει πρώτα να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους, στην συνέχεια να αλλάξει δραματικά την οικονομία της ώστε να γίνει ανταγωνιστική και πάλι, σε σημείο που η τυχόν έξοδος από το ευρώ, να μήν οδηγήσει σε υποτίμηση.Αν όμως γίνει αυτό, δεν θα υπάρχει, θα πεί κανείς, λόγος να φύγουμε από το ευρώ.Και θα έχει δίκιο.Ομως, η αλλαγή της οικονομίας της χώρας εντός του ευρώ, είναι τόσο δύσκολη, που είναι περίπου ανέφικτη.Οπότε, οι "πολιτικοί ηγέτες" που θέλουν την παραμονή της χώρας στο ευρώ, πρέπει να ξέρουν και να ομολογούν δημόσια ότι αυτό οδηγεί σ'ένα αδιέξοδο ως πρός τα εισοδήματα, το ΑΕΠ. την ανεργία.αλλά τουλάχιστον δεν οδηγεί σε μιά άμεση και πλήρη οικονομική καταστροφή.Το ευρώ, είναι κάτι όπως το hotel california.Μπορείς ενδεχομένως να φθάσεις/να μπείς, αλλά δεν μπορείς να φύγεις, εκτός αν θέλεις να αυτοκτονήσεις.
Το ευρώ είναι ένα υφεσιακό νόμισμα έστι όπως σχεδιάστηκε, και αποσκοπεί στην παντός καιρού νομισματική σταθερότητα.Οποιος είναι υπέρ του ευρώ, δηλαδή υπέρ ενός υφεσιακού νομίσματος δεν μπορεί να είναι εναντίον της λιτότητας.Το ευρώ είναι το νόμισμα του λιτού βίου.Και όμως, έχω την αίσθηση ότι οι έλληνες "πολιτικοί ηγέτες δεν έχουν κατανοήσει αυτή την πραγματικότητα.Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του ΣΥΡΙΖΑ που πρέβαλλε ως προεκλογική εξαγγελία την αντίφαση που αντιπροσωπεύει η παράλληλη παραμονή στο ευρώ και η λήξη της λιτότητας.Ευτυχώς που υπήρξε και ο Βαρουφάκης που προσπάθησε να εξηγήσει μετά τις εκλογές ότι ο στόχος ήταν να σταματήσει ο φαύλος κύκλος της λιτότητας.Ομως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και τα προηγούμενα κόμματα που είχαν κυβερνήσει δεν έκαναν την προσπάθεια να κατανοήσουν τι είναι το ευρώ ώστε να μήν στηρίζουν αντιφατικές θέσεις ώς προς αυτό το θέμα.
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΥΡΩ/ΔΡΑΧΜΗ ΑΠΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Οταν η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ, ελάχιστους έλληνες "πολιτικούς ηγέτες" απασχόλησε αυτή η τόσο σημαντική παράμετρος.
Αν υπήρχαν "πολιτικοί ηγέτες" που ήταν σε θέση ν΄αναλύσουν τα δεδομένα, θα έπρεπε να λάβουν υπόψη ότι από οικονομικής άποψης δεν συνέφερε την χώρα να μπεί στο ευρώ, και τότε να σταθμίσουν την γεωπολιτική παράμετρο.
Συνέφερε την χώρα να χάνει οικονομικά αλλά παρά ταύτα να μπεί στο ευρώ γιά γεωπολιτικούς λόγους;Αυτή η ανάλυση δεν έγινε ποτέ με σοβαρό και τεκμηριωμένο τρόπο, τότε.Αν είχε γίνει, δεν είμαι σίγουρος ποιό θα ήταν το συμπέρασμα της ανάλυσης.
Εκ του αποτελέσματος, θα μπορούσαμε να πούμε, αν λάβουμε υπόψη την είσοδο της Κύπρου στην Ευρωπαική Ενωση και στην συνέχεια στην ευρωζώνη χάριν των ενεργειών της Ελλάδας,ότι μάλλον άξιζε τον κόπο να χάνει η Ελλάδα από οικονομικής άποψης εντασσόμενη στο ευρώ, διότι κέρδισε σημαντικά από γεωπολιτικής άποψης ο ελληνισμός.
Αν πραγματικά υπήρχαν "πολιτικοί ηγέτες " που ήταν σε θέση να μελετήσουν όλα αυτά τα δεδομένα,θα λέγαμε ότι έπρεπε να μπεί η Ελλάδα στο ευρώ γνωρίζοντας ότι από οικονομικής άποψης θα χάσει, αλλά θα κερδίσει από γεωπολιτικής άποψης και εν τω μεταξύ,μόλις μπεί στο ευρώ θα αρχίσει ευρείες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία της ώστε σύντομα, εντός πενταετίας από την ένταξη της, να μήν χάνει πλέον οικονομικά από την ένταξη στο ευρώ (διότι όποιο κι΄αν είναι το γεωπολιτικό όφελος,αν χάνεις μόνιμα από οικονομική άποψης, ακυρώνεις μακροπρόθεσμα το όποιο γεωπολιτικό όφελος). Αυτό δεν έγινε.
Αν αφήσουμε τί έγινε όταν η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ, και εξετάσουμε από γεωπολιτικής άποψης την παραμονή της χώρας στο ευρώ έως και σήμερα,νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε οι περισσότεροι ότι η παραμονή μας στο ευρώ μέχρι και σήμερα υφίσταται γιά γεωπολιτικούς λόγους.Αν δεν υπήρχαν οι γεωπολιτικοί λόγοι γιά την Ευρώγπη και γενικότερα γιά την Δύση, η Ελλάδα θα είχε αποβληθεί από την ευρωζώνη εδώ και χρόνια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
η ένταξη της ελλάδας στο ευρώ έγινε τυχαία από τους "πολιτικούς ηγέτες" της χώρας.Δεν μελέτησαν τα δεδομένα, ούτε φαντάστηκαν ότι μπορεί η χώρα να χάσει οικονομικά από την ένταξη και να κερδίσει γεωπολιτικά, έστω μεσοπρόθεσμα.Ολα αυτά απλά προέκυψαν από την τυχαία απόφαση των "πολιτικών ηγετών" να ενταχθεί η χώρα στην ευρωζώνη.
Η Ελλάδα συνεχίζει, ελλείψει σοβαρής πολιτικής ηγεσίας, να υπάρχει τυχαία.Και θα συνεχίσει να υπάρχει τυχαία η θα σταματήσει να υπάρχει, όσο έχει "πολιτικούς ηγέτες" αυτού του βεληνεκούς.
Υπό τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν από τις τυχαίες αποφάσεις των "πολιτικών ηγετών" της χώρας,όλα είναι πιθανά.
Αυτό που συμφέρει την χώρα μας, λαμβάνοντας υπόψη μας την ανυπαρξία πολιτικής ηγεσίας, είναι να αξιολογήσουν οι ξένοι την γεωπολιτική σημασία της χώρας, και να της επιτρέψουν να παραμείνει στην ζώνη του ευρώ.Εως τότε, έστω υπό την ξένη πίεση, η Ελλάδα πρέπει να προσπαθήσει να αναδιαρθρώσει την οικονομία της όσο μπορεί, και να περιμένει είτε την οικειοθελή αποχώρηση των χωρών που δεν έχουν να φοβηθούν την υποτίμηση του νομίσματος τους μετά την αποχώρηση τους από το ευρώ (Γερμανία,Ολλανδία,...) είτε την δημοσιονομική ενοποίηση της νομισματικής ζώνης.