"Η ελληνική κοινωνία αρνείται να αποδεχθεί το αδιέξοδο και η πολιτική τάξη νομοθετεί πρόχειρες λύσεις και μεταθέτει στο μέλλον βιώσιμες επιλογές"

Εχουν πλέον περάσει 9 χρόνια από τότε που ουσιαστικά πτώχευσε η χώρα, και βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο, και χωρίς καμμιά προοπτική γιά καλύτερες μέρες.

Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό το χάλι;

Aυτό με απασχολούσε συνεχώς όλα αυτά τα χρόνια, και έγραψα εκατοντάδες σελίδες σ' αυτό το ιστολόγιο γιά να κατανοήσω και εγώ ο ίδιος τα αίτια αλλά και να μεταδώσω σε μικρό ακροατήριο την άποψη μου.Πλέον τα αίτια είναι ξεκάθαρα γιά μένα και νοιώθω τον τελευταίο καιρό ότι δεν θέλω πιά να πείσω.Γι' αυτό και μείωσα σημαντικά τις αναρτήσεις μου.

Τα αίτια βέβαια στα οποία καταλήγει κανείς, είναι πάντα υποκειμενικά, και έχουν να κάνουν με το πόσο μελέτησε τα θέματα, πώς τα σύνθεσε, ποιά παιδεία έχει, ποιά εμπειρία επί αυτών των θεμάτων έχει, και πολλούς άλλους παράγοντες.

Αν γιά παράδειγμα, κάποιος στις ΗΠΑ το 2010, με μεγάλη διοικητική εμπειρία, χωρίς καμμιά γνώση της ελληνικής πραγματικότητας, ενημερωνόταν ότι το ελληνικό κράτος δεν ήξερε πόσους υπαλλήλους έχει, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι αυτό δεν είναι κράτος.Αρα, θα του φαινόταν λογικό μιά χώρα που δεν έχει κράτος που να λειτουργεί, να πτωχεύσει.Αν σήμερα ρωτούσαμε τον ίδιο άνθρωπο, γιατί δεν μπορεί να επανακάμψει η Ελλάδα, θα μας έλεγε ότι αφού η χώρα δεν έχει 9 χρόνια μετά κράτος που να λειτουργεί,είναι λογικό να μήν μπορεί να επανακάμψει.Αρα, η αιτία γιά το σημερινό χάλι της Ελλάδας γιά το συγκεκριμμένο άτομο, θα ήταν η ανυπαρξία κράτους που να λειτουργεί.

Στο ίδιο συμπέρασμα θα κατέληγε και ένας Γερμανός τραπεζίτης αν τον ενημερώναμε το 2010 ή σήμερα ότι το ελληνικό κράτος δεν ξέρει, δεν έχει καταγράψει, τι περιουσία έχει.

Αν λέγαμε σε ένα απλό γάλλο πολίτη, ότι επί πρωθυπουργίας Κωστάκη Καραμανλή, υπουργός υγείας τετραπλασίασε τις δαπάνες υγείας μέσα σε δύο χρόνια που έμεινε στο υπουργείο,θα μας έλεγε ότι είτε ήταν διεφθαρμένος, είτε ότι ήταν ανίκανος γιά αυτή την θέση.Αρα, τα αίτια γιά το σημερινο χάλι της χώρας γιά τον συγκεκριμμένο πολίτη θα ήταν η διαφθορά του πολιτικού προσωπικού ή η ανικανότητα του.

Αν λέγαμε σε έναν Ελβετό πολίτη, ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος επί πρωθυπουργίας Κωστάκη Καραμανλή, μονιμοποίησε στο Δημόσιο 220.000 συμβασιούχους με την αιτιολογία ότι ήταν άδικο αυτοί οι άνθρωποι να είναι στο έλεος των πολιτικών δυνάμεων (και άρα ήταν λογικό να φορτώσει αυτό το βάρος στους έλληνες φορολογούμενους), θα έλεγε ότι αυτό δεν είναι πολιτικό προσωπικό, αλλά μιά πελατειακή προσέγγιση της πολιτικής.Αρά, γιά τον συγκεκριμμένο πολίτη, η αιτία γιά το σημερινό χάλι της χώρας θα ήταν η πελατειακή προσέγγιση των αυτο-αποκαλούμενων πολιτικών κομμάτων.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε εκατοντάδες άλλες αιτίες γιά το σημερινό χάλι της χώρας.

Αυτό που είναι αξιοπερίεργο (αν και όχι τόσο, όπως θα δούμε παρακάτω) είναι ότι 9 χρόνια μετά το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης, οι έλληνες πολίτες δεν έχουν καταλήξει σε ποσοστό ας πούμε 60-70% στο τί έφταιξε γιά την χρεοκοπία της χώρας.Οταν δεν μπορείς να καταλήξεις συλλόγικά στο τί έφταιξε, δεν μπορείς να βρείς λύση στο πρόβλημα.

Η δική μου άποψη (έχοντας μελετήσει πολύ το έργο του Π.Κονδύλη), είναι ότι η σύγχρονη Ελλάδα, στα 200 χρόνια που υπάρχει, δεν κατάφερε να ταίσει τα παιδιά της.Η συνέπεια, ήταν η μεγάλη μετανάστευση γιά τους πολλούς και έντιμους.Με το Σύνταγμα του 1975, καθιερώθηκε ένα θεσμικό πλαίσιο, που είναι αυτό της πελατειακής πολιτικής που βιώνουμε έως σήμερα.Με το πλαίσιο αυτό, αρχισε πλέον ο πολίτης να πουλά την ψήφο του γιά κάποιες παροχές και το πελατειακό σύστημα διακυβέρνησης να αγοράζει τις ψήφους.Ετσι, μέσα σε 40 χρόνια, δομήθηκε μιά κοινωνία, η πλειοψηφία της οποίας ζεί παρασιτικά είς βάρος της μειοψηφίας.Κανένας δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον της χώρας.Αυτό που έχει σημασία είναι το παρόν και τα επόμενα δύο-τρία χρόνια.

Το νέο αυτό θεσμικό πλαίσιο, γιά να λειτουργήσει, έπρεπε να διαλύσει την λειτουργία του κράτους, που λειτουργούσε άψογα μέχρι το 1975 με δέκα φορές λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους απ' ότι σήμερα.Το κράτος έπρεπε πλέον να λειτουργεί γιά την πλειοψηφία των πολιτών και γιά το κομματοσκυλικό σύστημα διακυβέρνησης.Το πολιτικό προσωπικό έπρεπε επίσης να αλλάξει.Οι άξιοι απομακρύνθηκαν ή ωθήθηκαν στην απομάκρυνση,και οι άχρηστοι και οι λαικιστές προωθήθηκαν.Δεν είναι τυχαίο ότι κανένας έλληνας πρωθυπουργός ή περίπου κανένας, από το 1975 μέχρι και σήμερα, δεν έχει δουλέψει ποτέ στην ζωή του.Το κριτήριο γιά την παρασιτική πλειοψηφία, γιά την επιλογή πρωθυπουργού δεν είναι πόσο ικανός είναι να κυβερνήσει, α;λλά τι παροχές θα του προσφέρει.

Με βάση τα ανωτέρω, δεν είναι τυχαίο, ότι ένας άχρηστος πρωθυπουργός μπορεί να οδηγήσει την χώρα στα βράχια.Θυμόμαστε όλοι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να λέει τότε που ετοίμαζε την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, ότι "θα σας ρίξω στην θάλασσα και θα μάθετε κολύμπι". Εγώ ξέρω ότι αν ρίξεις στην θάλασσα έναν άνθρωπο που δεν ξέρει κολύμπι, θα πνιγεί.Προφανώς ήταν σχήμα λόγου αυτό που έλεγε τότε ο Καραμανλής.Ομως ήταν η αρχή μιάς μοιραίας πορείας γιά την χώρα.Ακολούθησαν μετέπειτα οι λαικιστές δεξιοί και αριστεροί.Εν τω μεταξύ,είχαν προκύψει οι όψιμοι ευρωπαιστές, οι οποίοι υποστήριζαν τους ευρωπαικούς θεσμούς τυφλά.Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν πώς να αρπάξουν καμμιά επιδότηση γιά την πελατεία τους.Η είσοδος της χώρας στην ευρωζώνη ήταν ένα τεράστιο σφάλμα διότι η χώρα δεν ήταν προετοιμασμένη.Αλλά το κομματοσκυλικό σύστημα διακυβέρνησης, δεν το γνώριζε.Ακόμα και μετά την είσοδο στην ευρωζώνη, και ενώ έπρεπε να ληφθούν σοβαρά μέτρα έστω γιά την εκ των υστέρων προετοιμασία, αυτό δεν έγινε.Διότι όταν αναθέτεις σε άχρηστους την διακυβέρνηση της χώρας, δεν μπορείς να περιμένεις θαύματα.Ακόμα όμως και σήμερα, ούτε αυτοί που θέλουν την αποχώρηση της χώρας από το ευρώ, ούτε αυτοί που θέλουν την παραμονή της χώρας στο ευρώ, έχουν μελετήσει σοβαρά τις συνέπεις των επιλογών τους γιά την χώρα.Η χώρα συνεχίζει να βαδίζει στα τυφλά.

Απο καθαρής οικονομικής πλευράς, η χώρα οδηγήθηκε στην χρεοκοπία από το κομματοσκυλικό σύστημα διακυβέρνησης, μέσω κυρίως των συντάξεων.Η χώρα δαπάνησε δανειζόμενη γύρω στα 220 δις αυρώ από το 2000 εεως το το 2013, γιά να πληρώσει συντάξεις.

Ολα αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η χώρα οδηγήθηκε στην χρεοκοπία από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που ζεί παρασιτικά είς βάρος της μειοψηφίας, και αυτό, σε αγαστή συνεργασία με το κομματοσκυλικό σύστημα διακυβέρνησης.Πολιτικό σύστημα που να ασχοληθεί με τα μακροχρόνια προβλήματα της χώρας δεν υπάρχει.

Ετσι προέκυψε ο τίτλος της ανάρτησης που βρήκα στο παρακάτω άρθρο

http://www.kathimerini.gr/926746/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/dysvastakto-fortio-gia-osoys-ergazontai-ston-idiwtiko-tomea

Οι συνέπειες από εδώ και πέρα θα είναι οι εξής :

-η παρασιτική πλειοψηφία, όποιον κι' αν εκλέξει, δεν θα μπορεί πλέον να ζεί παρασιτικά εις βάρος της μειοψηφίας, τουλάχιστον μέχρι το 2060, διότι πρώτον , η χώρα θα είναι υπό συνεχή επιτήρηση, και δεύτερον η μειοψηφία δεν θα μπορεί πλέον να ταισει τον εαυτό της, πόσο μάλλον τα παράσιτα.

-οι συντάξεις και τα εισοδήματα θα συνεχίσουν να συρρικνώνονται (κυρίως οι συντάξεις) λόγω των μακροχρόνιων προβλημάτων της χώρας με τα οποία δεν έχει ασχοληθεί κανείς, όπως το δημογραφικό.