Σήμερα, αυτοί που νοιώθουν ότι είναι έλληνες, ανεξαρτήτως υπηκοότητας,τιμούν την μνήμη των 353.000 ελλήνων του Πόντου που σφαγιάστηκαν επειδή απλά ήταν έλληνες.Αυτό κάνουν από το 1994, οπότε και αναγνωρίστηκε η γενοκτονία των Ποντίων από την ελληνική πολιτεία, μετά από προσπάθειες δεκαετιών του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και του ισττορικού Φωτιάδη.
Η ημέρα μνήμης είναι σημαντική, διότι πρώτα απ΄όλα αυτές οι 353.000 αθώες ψυχές ζητούν να τις θυμόμαστε, και στρέφονται πρώτα πρός τους ομοεθνείς τους.Κι΄εμείς έχουμε την ηθική υποχρέωση να τιμήσουμε την μνήμη τους,να τις θυμηθούμε έστω μιά φορά τον χρόνο.Να αναζητήσουμε υλικό και να το ξαναδούμε, όπως οι παρακάτω φωτογραφίες.
Oμως, είναι εξ΄ίσου σημαντική η ημέρα μνήμης, ώστε να μήν ξαναγίνει τέτοιο έγκλημα.Οσο ο γενοκτόνος δεν αναγνωρίζει το έγκλημα, τόσο η μνήμη πρέπει να είναι έντονη.Αν σβήσει και η μνήμη,τότε σβήνει, γίνεται ανύπαρκτο, και το έγκλημα.Η μνήμη όπως πρέπει να παραμείνει και μετά την αναγνώριση του εγκλήματος,ώστε να μήν ξαναγίνει τέτοιο έγκλημα από άλλο γενοκτόνο.
Η ημέρα μνήμης δεν έχει, δεν θα πρέπει να έχει, γιά τις επόμενες δεκαετίες τουλάχιστον,ως πρώτο στόχο την αναγνώριση της γενοκτονίας από την Τουρκία.Αυτό είναι θέμα της Τουρκίας.Η ημέρα μνήμης πρέπει να έχει στόχο την συσπείρωση των ελλήνων με σκοπό την συλλογή υλικού, την δημιουργία μνημείου γιά την γενοκτονία των ποντίων, και την προσπάθεια διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας.Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με την σημερινή κατάσταση όπου μόνο 3 κράτη έχουν αναγνωρίσει την γενοκτονία.
ΣΗΜΕΡΑ, 353.000 ΨΥΧΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ,ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΩΤΙΑΔΗ, ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ.ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ, ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΦΡΙΚΗΣ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑΝ ΜΕΧΡΙ Ο ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΣ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ.
Oμως, είναι εξ΄ίσου σημαντική η ημέρα μνήμης, ώστε να μήν ξαναγίνει τέτοιο έγκλημα.Οσο ο γενοκτόνος δεν αναγνωρίζει το έγκλημα, τόσο η μνήμη πρέπει να είναι έντονη.Αν σβήσει και η μνήμη,τότε σβήνει, γίνεται ανύπαρκτο, και το έγκλημα.Η μνήμη όπως πρέπει να παραμείνει και μετά την αναγνώριση του εγκλήματος,ώστε να μήν ξαναγίνει τέτοιο έγκλημα από άλλο γενοκτόνο.
Η ημέρα μνήμης δεν έχει, δεν θα πρέπει να έχει, γιά τις επόμενες δεκαετίες τουλάχιστον,ως πρώτο στόχο την αναγνώριση της γενοκτονίας από την Τουρκία.Αυτό είναι θέμα της Τουρκίας.Η ημέρα μνήμης πρέπει να έχει στόχο την συσπείρωση των ελλήνων με σκοπό την συλλογή υλικού, την δημιουργία μνημείου γιά την γενοκτονία των ποντίων, και την προσπάθεια διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας.Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με την σημερινή κατάσταση όπου μόνο 3 κράτη έχουν αναγνωρίσει την γενοκτονία.
ΣΗΜΕΡΑ, 353.000 ΨΥΧΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ,ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΩΤΙΑΔΗ, ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ.ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ, ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΦΡΙΚΗΣ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑΝ ΜΕΧΡΙ Ο ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΣ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου