ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Ενδιαφέρουσα κατά την γνώμη μου η συνέντευξη του Ζακ Ντελόρ που ακολουθεί.

Οπως πάντα, ο σοφός αυτός άνθρωπος λέει τα πράγματα με το όνομα τους.

Μας αφορά ιδιαίτερα, το εξής απόσπασμα απο την συνέντευξη του :" Είναι απαράδεκτο, κράτη που παραμέλησαν τις μεταρρυθμίσεις, να αναμένουν τώρα ότι οι εταίροι θα παρέμβουν για να μοιραστούν τα βάρη. Μπορώ εύκολα να φανταστώ ότι θα αυξηθούν οι πιέσεις των ισχυρών επί των ασθενέστερων, προκειμένου να ασκήσουν ορθότερη πολιτική ή να εγκαταλείψουν τη Νομισματική Ένωση.... Η προστατευτική επίδραση του ευρώ από εξωτερικές αναταράξεις παρέσυρε ορισμένες κυβερνήσεις να παραμελήσουν τη διατήρηση της οικονομικής ευεξίας των χωρών τους»."

Η Ελλάδα, είναι φυσικά μία απο τις χώρες που παραμέλησε τις μεταρρυθμίσεις.Είναι όμως η μόνη που παραμέλησε σε τέτοιο βαθμό τις μεταρρυθμίσεις.Οι συνέπειες βέβαια είναι τραγικές για τον Ελληνικό Λαό και κυρίως για τις νέες γενιές.Η παραμέληση των μεταρρυθμίσεων απο την Ελλάδα,είναι όμως και μιά ελληνική μαχαιριά (μιά ακόμα ) στις ευρωπαικές συνθήκες.

Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα της συνέντευξης του, με το οποίο συμφωνώ απολύτως, αναρωτιέμαι πραγματικά για ποιούς λόγους πρέπει συνεχώς ο λαός μας, εξαιτίας των διαχειριστών που έχουμε εδώ και και 35 -40 χρόνια, να είναι συνεχώς κατηγορούμενος.Για πόσο καιρό ακόμα θα πρέπει να ανεχθούμε αυτό το πολιτικό σύστημα που κυβερνά την χώρα εδώ και 4 δεκαετίες και που οδήγησε αυτή την χώρα στην οικονομική χρεωκοπία;

Ευτυχώς, η κοινή λογική μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι απο εδώ και πέρα δύο(και μόνο ) πιθανούς δρόμους έχει αυτή η χώρα, όπως το αφήνει να εννοηθεί και ο Ζακ Ντελόρ.
-ορθότερη πολιτική η εγκατάλειψη της νομισματικής ένωσης.

Ορθότερη πολιτική απο το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο δεν είναι δυνατόν να αναμένουμε.Θα το είχαμε δεί εδώ και σαράντα χρόνια.

Αρα, αυτό που θα προκύψει αργά η γρήγορα είναι, είτε αλλαγή του πολιτικού συστήματος ώστε άλλοι διαχειριστές να εφαρμόσουν ορθότερη πολιτική, είτε εγκατάλειψη (υπο την πίεση των εταίρων), της νομισματικής ένωσης.

Υπο αυτές τις τραγικές συνθήκες, και χωρίς πλέον άλλα περιθώρια ελιγμού, πώς άραγε θα φερθεί το πολιτικό κατεστημένο; Τι τεχνάσματα θα σκαρώσει και πάλι;

Αν επιλέξει την αποχώρηση απο την νομισματική ένωση, είναι σαν να επιλέγει την αυτοκτονία.Για να επιλέξεις την αυτοκτονία, πρέπει να έχεις κάποιες ηθικές αρχές.Το πολιτικό κατεστημένο που κυβερνά αυτή την χώρα εδώ και δεκαετίες δεν έχει τέτοιες αρχές.Αρα, αυτή η οδός πρέπει λογικά να αποκλειστεί.

Μένει κατά συνέπεια η εφαρμογή ορθότερης πολιτικής.
Οταν μιλάμε για ορθότερη πολιτική, εννοούμε ο πολιτικά υπεύθυνος να διαχειριστεί τα οικονομικά του κράτους, όπως θα διαχειριζόταν ο μέσος οικογενειάρχης τα οικονομικά της οικογένειας του.Δηλαδή με μέτρο.Το πιό πιθανό κατά συνέπεια είναι ότι το πολιτικό κατεστημένο θα προσπαθήσει σε μιά πρώτη φάση να αποδείξει ότι έστω και εκ των υστέρων, είναι ικανό να διαχειριστεί τα οικονομικά του κράτους με μέτρο.Θα φανεί πολύ σύντομα ότι δεν είναι ικανό.Απο εκεί και πέρα, η κοινή λογική λέει ότι θα υποχρεωθεί να μεταβιβάσει(θέμα χρόνου είναι ) την εξουσία σε άλλους διαχειριστές υπό το βάρος της οικονομικής κατάρρευσης.

Ετσι, το μόνο τελικά ερώτημα που μένει είναι ποιοι θα είναι οι νέοι διαχειριστές.Θα είναι κάποιοι Ελληνες Μπερλουσκόνι;Θα είναι νέοι διαχειριστές με νέο πολιτικό όραμα;

Το μέλλον θα δείξει.Η ιστορία νομίζω διδάσκει, ότι όταν ένα πολιτικό σύστημα είναι ικανό να κάνει έγκαιρα μεταρρυθμίσεις, επιβιώνει και διατηρεί-δικαιολογεί την ύπαρξη του.Οταν ένα πολιτικό σύστημα δεν είναι ικανό να κάνει μεταρρυθμίσεις έστω και μετά τα καταστροφικά αποτελέσματα της διακυβέρνησης του, θα καταρρεύσει.Απλά το θέμα έχει να κάνει με τον τρόπο της κατάρρευσης, και τον χρόνο.Υπάρχουν ιστορικά πάντα, δύο τρόποι.Η κατάρρευση μέσω της βίας (οπότε η όποια χώρα οδηγείται περίπου με μαθηματική ακρίβεια σε εμφύλιο ) και η κατάρρευση μέσω ομαλής μετάβασης σε νέο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης.Σε ότι έχει να κάνει με τον χρόνο, συνήθως ένα τυχαίο γεγονός, μιά μεγάλη καταστροφή η μιά οικονομική κρίση είναι το αίτιο που ιστορικά σηματοδοτεί την αλλαγή του πολιτικού συστήματος.

Ας δούμε το δημοσίευμα


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=260328