Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ KAI H ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ

Ο χρόνος που αφιερώνεται σ' αυτή την χώρα γι' αυτά τα δύο θέματα εδώ και δεκαετίες είναι κάτι το απίστευτο.Η συζήτηση όμως γίνεται για να γίνεται.Οπως και για τόσα άλλα θέματα που απασχολούν την κοινωνία.Τίποτα το ουσιαστικό δεν αποφασίζεται, και τίποτα το ουσιαστικό κατά συνέπεια, δεν αλλάζει.Η χώρα αυτή, είναι η κατ' εξοχήν χώρα της ακινησίας.

Τι είναι αυτό που ωθεί στην ακινησία;

Υπάρχει κάποια αόρατη δύναμη που δεν επιτρέπει την οποιαδήποτε αλλαγή;Εχει να κάνει άραγε αυτή η ακινησία με την ποιότητα του πολιτικού δυναμικού της χώρας που χαρακτηρίζεται απο ατολμία και ανευθυνότητα;Ευθύνεται άραγε η νοοτροπία του έλληνα όπως ακούγεται συχνά, που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και δεν τον απασχολεί το κοινό συμφέρον;

Εχω την αίσθηση ότι κατά βάθος, αυτό που φταίει, όσο κι' αν αυτό φαίνεται περίεργο, είναι το γεγονός ότι τόσο ως κοινωνία όσο και ως πολιτική ηγεσία (κόμματα, κυβέρνηση,κλπ...)αντιμετωπίζουμε αυτά τα δύο θέματα ως μή αλληλένδετα, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.Πρέπει κατά συνέπεια και σ' αυτό το θέμα να ξανα-εφευρέσουμε τον τροχό σ' αυτή την χώρα.Ας αρχίσουμε.

Ας πάρουμε την όψη της φορολόγησης(των εσόδων ).


Πρίν ασχοληθούμε με το τί είναι δίκαιη και τί άδικη φορολόγηση,πώς μπορεί να θεωρηθεί αρχικά ηθική η οποιαδήποτε φορολόγηση στην Ελλάδα, έστω και για φόρο ενός ευρώ, όταν δεν ξέρουμε για ποιό σκόπό χρησιμοποιείται αυτό το ευρώ, και με ποιά διαδικασία;Και όταν δεν μας δίνει η εξουσία έστω απολογιστικά μιά ενημέρωση;

Ακόμα όμως χειρότερα, πώς μπορεί να θεωρηθεί ηθική αυτή η φορολόγηση έστω του ενός ευρώ, όταν αρχηγος κομμάτος όπως ο Κος Αλαβάνος κατά την προεκλογική εκστρατεία για τις ευρωεκλογές, δήλωσε ότι πρέπει να προσλάβει το δημόσιο άλλους 100 000 υπαλλήλους όχι επειδή τους χρειάζεται(άλλωστε όλοι ξέρουμε ότι η χώρα μας έχει τρείς με τέσσερις φορές περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους απ' ότι αναλογικά οποιαδήποτε άλλη ευρωπαική χώρα )αλλά επειδή έχουμε πολλούς άνεργους που παίρνουν το επίδομα ανεργίας και άρα καλύτερα να προσληφθούν για να προσφέρουν κάτι στο δημόσιο;Αυτό τουλάχιστον το επιχείρημα κατανόησα εγώ.
Πέρα απο το γεγονός ότι το επιχείρημα δεν στέκει(ένας άνεργος παίρνει ένα επίδομα για λίγους μήνες μέχρι να βρεί δουλειά ενώ αν μπεί στον δημόσιο τομέα θα επιβαρύνει το κράτος για 35 χρόνια),είναι σάν οι πολιτικοί μας αρχηγοί να μήν γνωρίζουν ότι η χώρα μας είναι σε κατάσταση χρεωκοπίας, η να κάνουν σαν να μήν το γνωρίζουν.Και άν η δημόσια δαπάνη που συνεπάγεται η πρόσληψη 100 000 επιπλέον δημοσίων υπαλλήλων είναι χωρίς καμμιά σημασία, για ποιό λόγο να περιορίσει τις προσλήψεις στις 100 000; Γιατί να μήν προσλάβει στον δημόσιο τομέα 300 000 επιπλέον δημοσίους υπαλλήλους αντί για 100 000 ώστε να μήν είναι πλέον υποτίθεται κανένας άνεργος στην Ελλάδα;Κι' αν είναι να κάνει αυτό το διανοητικό άλμα μέχρι τις 300 000, γιατί να μήν εντάξει στο δημόσιο και άλλα 3 με 4 εκατομμύρια έλληνες που ζούν με μισθό 1000 ευρώ τον μήνα, ώστε να απαλλαγούν και αυτοί απο το καθημερινό άγχος της βιοπάλης;

Η έλλειψη σεβασμού πρός την διαχείριση του δημοσίου χρήματος (και άρα προς τους φορολογούμενους πολίτες) έχει να κάνει με περίπου όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα.
Πρόσφατα για παράδειγμα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόγραμμα με το οποίο επιδοτεί με 80%(!) την αντικατάσταση του εξοπλισμού των γραφείων συγκεκριμμένων ελεύθερων επαγγελματιών(γιατρών, μηχανικών,....)Των πιό φτωχών δηλαδή ελεύθερων επαγγελματιών!
Θα μπορούσα να δώσω δεκάδες άλλες παραδείγματα μέσω των οποίων είναι ξεκάθαρο ότι ο πολιτικός κόσμος της χώρας δεν σέβεται το δημόσιο χρήμα είτε μέσω των προθέσεων του είτε μέσω των πράξεων του.

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτό τον μή σεβασμό του δημοσίου χρήματος από τους πολιτικούς μας;

-μιά πρώτη ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι οι πολιτικοί μας δεν έχουν συνείδηση ότι τα δημόσια έσοδα προέρχονται από πολίτες που καταβάλλουν φόρους.Αν αποδεχθούμε αυτήν την ακραία υπόθεση εργασίας, θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι γι' αυτούς τους ανθρώπους τα δημόσια έσοδα προέρχονται απεριόριστα απο τον ουρανό, όπως η βροχή.Στα πλαίσια αυτού του σκεπτικού, θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε τον μή σεβασμό του δημοσίου χρήματος από αυτούς τους πολιτικούς, αλλά δεν θα μπορούσαμε να καταλάβουμε την σχέση που προβάλλουν ότι έχουν με την οικολογία.Διότι όλοι οι πόροι όπως το νερό της βροχής χρειάζονται διαχείριση διότι είναι περιορισμένοι.Δεν χρειάζονται άραγε διαχείριση τα ευρώ πού πέφτουν απο τον ουρανό και τροφοδοτούν τα δημόσια ταμεία;Είναι ο μόνος φυσικός πόρος που είναι απεριόριστος;
-μιά δεύτερη ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι οι πολιτικοί μας έχουν συνείδηση ότι τα δημόσια έσοδα προέρχονται απο κάποιους, δηλαδή από πολίτες που καταβάλλουν φόρους, αλλά εσκεμμένα δεν σέβονται αυτούς τους πολίτες και σπαταλούν τα χρήματα αυτά.Γράφουν δηλαδή τους νομοταγείς πολίτες στα παλιά τους τα παπούτσια, και απαιτούν από τους μή νομοταγείς πολίτες να καταβάλλουν και αυτοί φόρους ώστε να σπαταλήσουν περισσότερα χρήματα.
-μιά τρίτη ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι οι πολιτικοί μας έχουν συνείδηση ότι τα δημόσια έσοδα προέρχονται απο κάποιους, δηλαδή από πολίτες που καταβάλλουν φόρους, αλλά εσκεμμένα δεν σέβονται αυτούς τους πολίτες και σπαταλούν τα χρήματα αυτά.Η σπατάλη είναι τόσο μεγάλη, που τα χρήματα αυτά δεν επαρκούν, και εκμεταλλευόμενοι την πιστοληπτική ικανότητα του ελληνικού δημοσίου, δανείζονται χρήματα εδώ και 35 χρόνια για να πληρώσουν αυτές τις σπατάλες οι μελλοντικές γεννιές.

Δεν μπορώ να φανταστώ τέταρτη ερμηνεία.
Αν υπάρχουν πολιτικοί που εντάσσονται στην πρώτη μου ερμηνεία, είναι ηλίθιοι και πρέπει να πάνε στο σπίτι τους λόγω βλακείας.Οι υπόλοιποι πολιτικοί που εντάσσονται στην δεύτερη και τρίτη ερμηνεία μου, είναι ανεύθυνοι και ανήθικοι, και πρέπει να πάνε είτε στο σπίτι τους είτε σε κελλί.

Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα απο τον τρόπο διαχείρισης του δημοσίου χρήματος, για τους φορολογούμενους πολίτες;
Νομίζω ότι είναι προφανές.Ο φόρος που καταβάλλεται, σπαταλάται.Αρα, όσος φόρος κι' αν καταβληθεί, πάλι θα σπαταληθεί.Αρα, όσο φόρο μπορεί να αποφύγει να πληρώσει κανείς, τόσο λιγότερη σπατάλη θα υπάρξει.

Αρα, στην Ελλάδα βρισκόμαστε στο σημείο όπου δεν τίθεται θέμα άν κάποιος πολίτης φορολογείται δίκαια η όχι.Βρισκόμαστε σ' εκείνο το πρωτόγονο επίπεδο, όπου ο όποιος φόρος, λόγω των διαχειριστών που υπάρχουν, είναι από την φύση του άδικος διότι οδηγεί σε σπατάλη.

Αυτό που θα έπρεπε κατά συνέπεια να μας καθοδηγήσει ως κοινωνία, είναι αρχικά να διαχειριστούμε σωστά τα δημόσια έσοδα(τους φόρους ).Αν αυτό γίνει, αν δηλαδή, δικαιολογηθεί ηθικά η χρήση των καταβαλλομένων φόρων, θα μπορέσουμε σ' ενα δεύτεο στάδιο να ξεκαθαρίσουμε ποιός πρέπει να καταβάλλει φόρο και πόσο.Να αρχίσουμε δηλαδή την δίκαιη κατανομή των φόρων.Μέχρι τότε, το δίκαιο η το άδικο των φόρων που καταβάλλονται είναι ανούσια κουβέντα που γίνεται για να γίνεται.

ας πάρουμε τώρα την όψη των εξόδων

Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη, όχι μόνο λόγω των προθέσεων και των συγκεκριμμένων πράξεων των πολιτικών μας, αλλά και λόγω του απαρχαιωμένου τρόπου καθημερινής λειτουργίας του ελληνικού δημοσίου.
Στο βίντεο που ακολουθεί, ο Ανδρέας Βγενόπουλος προτείνει έναν τρόπο για την καλύτερη διαχείριση του δημοσίου χρήματος.Εχουν περάσει από τότε δυό μήνες.Ποιός τον άκουσε;
Ας τον ακούσε όμως, διότι η ορθή διαχείριση του δημοσίου χρήματος είναι προυπόθεση για την δίκαιη φορολόγηση.Και κάποια στιγμή, θα γίνει αυτό κατανοητό και στην χώρα μας όπως είναι δεδομένο σε όλες τις ευρωπαικές χώρες.

http://www.capital.gr/capitaltv/Player.aspx?id=494