Στο άρθρο που ακολουθεί περιγράφεται η στροφή που παρατηρείται πλέον στην Ευρώπη γιά την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.Μέχρι τώρα, ήταν ταμπού.Τώρα πλέον, δηλαδή μετά την νέα αδράνεια της κομματοκρατίας από τις 21/7/2011 έως και την περασμένη εβδομάδα, και το τελεσίγραφο που ακολούθησε από τους Ευρωπαίους πρός τους κομματοκράτες,το ενδεχόμενο αυτό συζητείται πλέον ανοιχτά.Η Ευρώπη έκανε ότι μπορούσε γιά να σώσει την κατεστραμμένη χώρα.Οι ηγέτες της κατεστραμμένης χώρας δεν έκαναν το παραμικρό γιά να την σώσουν.Είναι κατά κάποιο τρόπο λογικό αυτό.Γιατί να κάνουν κάτι αφού αυτοί την οδήγησαν στην καταστροφή;Tώρα, μπροστά στο ενδεχόμενο άμεσης χρεοκοπίας που άφησαν να πλανάται οι Ευρωπαίοι,ξαφνικά ξύπνησαν και άρχισαν να λαμβάνουν τα μέτρα γιά τα οποία είχαν δεσμευτεί από τον Ιούλιο.Είναι αργά όμως γιά την χώρα.Διότι, και τα μέτρα θα ληφθούν, και η χώρα πιάστηκε γιά μιά ακόμα φορά ως αναξιόπιστη.Πώς εξηγείται το γεγονός ότι πρέπει κάθε φορά να φθάσουμε στον γκρεμό γιά να πειστεί η κομματοκρατία να δράσει; O Π. Κονδύλης είχε δώσει την δική του άποψη γιά το θέμα:
"Αν λάβουμε υπόψη μας μόνο όσα πράττονται και αφήσουμε εντελώς στην άκρη την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους οι πράττοντες(υποθέτω ότι ο Κονδύλης εδώ αναφέρεται τοσο στους πολίτες όσο και στους πολιτικούς), τότε φαίνεται να βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας, υπό τον όρο να σκηνοθετηθούν έτσι τα πράγματα ώστε κανείς να μήν έχει την άμεση ευθύνη, και επίσης υπό τον όρο να τεχνουργηθούν απροσχημάτηστες ανακουφιστικές εκλογικεύσεις (ελληνοκεντρικές η εξευρωπαιστικές αδιάφορο ).Τις τραγωδίες η τις κωμωδίες που μπορούν να περιγράψουν με τις αρμόζουσες αποχρώσεις αυτήν την ιδιαίτερα κοινωνική και ψυχολογική κατάσταση θα τις γράψουν ίσως άλλοι.Εμένα μου έρχεται στον νού η τετριμμένη αλλά πάντοτε ευθύβολη θυμοσοφία : όπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται.(θεωρία του Πολέμου σελίδα 411)"
Mε άλλα λόγια, η κομματοκρατία δεν ενδιαφέρεται γιά την ουσία.Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να σκηνοθετηθούν έτσι τα πράγματα ώστε να μήν έχει το βάρος της ευθύνης γιά την καταστροφή που έρχεται.
Υπό αυτό το πρίσμα, νομίζω ότι μπορούμε να πούμε ότι η Ευρώπη έκανε ότι μπορούσε γιά να σώσει την Ελλάδα, αλλά δεν αντιλήφθηκε τον τρόπο λειτουργίας της κομματοκρατίας που κατέστρεψε την χώρα.Αν είχε αντιληφθεί αυτές τις συμπεριφορές, θα είχε επιβάλλει ημερήσιο έλεγχο της εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, και όχι τριμηνιαίο.Αν είχε αντιληφθεί αυτές τις συμπεριφορές, θα είχε επιβάλλει ημερήσιο εκβιαστικό τελεσίγραφο στην κομματοκρατία.Η κομματοκρατία έπρεπε να εκβιάζεται καθημερινά.Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος της Ευρώπης.Τώρα πλέον, είναι μάλλον αργά, τόσο γιά την Ευρώπη όσο και γιά την Ελλάδα.
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15380680,00.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου