ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΑΤΗ Η ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - 3/9/2011

Το 2008 σε σχετική ανάρτηση μου είχα προβλέψει την ελληνική οικονομική κατάρρευση όπως μπορεί κανείς να δεί εδώ

Δεν ήταν και κανένα ιδιαίτερο επίτευγμα εδώ που τα λέμε.Ο Π. Κονδύλης είχε προβλέψει την οικονομική κατάρρευση της χώρας από το 1992.Ο Μ.Ανδρουλάκης την θεωρούσε αναπόφευκτη και είχε μάλιστα γράψει πολλά βιβλία προειδοποιώντας γιά το κακό που θα μας έβρισκε.Ο Κ. Σημίτης την είχε προδιαγρέψει τον Δεκέμβριο του 2008, στην Βουλή.Πολλοί άλλοι , την είχαν προαναγγείλει.

Η πρόβλεψη της χρεοκοπίας της Ελλάδας ήταν εύκολη υπόθεση από το 1992 γιά διανοούμενους της εμβέλειας Κονδύλη.Οι παράγοντες που θα οδηγούσαν την χώρα στην καταστροφή (δηλαδή η κομματοκρατία και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού )είχαν απόλυτα προβλέψιμες συμπεριφορές, και το εξωτερικό περιβάλλον ήταν αρκετά σταθερό, άρα επίσης προβλέψιμο.Στην ανάλυση του Κονδύλη, το μόνο που δεν μπορούσε να προβλέψει ήταν πότε ακριβώς θα συνέβαινε.Από τα γραπτά του, προσωπικά συμπεραίνω ότι ανέμενε την ελληνική κατάρρευση περί τα τέλη του εικοστού αιώνα.Δεν μπορούσε να ξέρει ότι η Ελλάδα θα έμπαινε στην ευρωζώνη και άρα η ελληνική ασωτία θα κρυβόταν κάτω από την ομπρέλλα του ευρώ γιά άλλα 9 χρόνια.

Σε ότι με αφορά, κατάλαβα στα τέλη της δεκαετίας του 90 ότι αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα οδηγούσε την χώρα στην καταστροφή.Δεν ήξερα με ποιόν τρόπο αυτή η καταστροφή θα εκδηλωνόταν και φυσικά δεν ήξερα πότε θα προέκυπτε.
Στις αρχές του 2008, διάβασα μιά πολύ σοβαρή ανάλυση που περιέγραφε την απόκλιση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας και της Ιταλίας(σε σχέση με το αντίστοιχο γερμανικό επιτόκιο) που είχε αρχίσει μέσα στο δεύτερο τρίμηνο του 2007 και συνεχιζόταν από τότε αμείωτη.Τότε κατάλαβα γιά πρώτη φορά ότι μάλλον είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση γιά την χώρα μας.Το κείμενο το έγραψα τελικά τον Νοέμβριο του 2008, όταν πλέον δεν είχα καμμιά αμφιβολία.

Ολ΄αυτά όμως τώρα δεν έχουν καμμιά σημασία.Η ουσιαστική κατάρρευση της χώρας είναι γεγονός(η τυπική κατάρρευση θα προκύψει κάποια στιγμή αναπόφευκτα ).Η εκποίηση της χώρας είναι επίσης γεγονός.Εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποι μας είναι σε απόγνωση.Υπάρχει μιά συρρίκνωση των εισοδημάτων γιά όλα τα στρώματα της κοινωνίας και κυρίως γιά τα πιό αδύναμα οικονομικά.Η ανεργία βρίσκεται σε επίπεδα που δεν είχε γνωρίσει η χώρα τα τελευταία 50 χρόνια.

Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, προσπαθούμε να σκεφτούμε όλοι πώς θα βγούμε από αυτή την κατάσταση.Προσπαθούμε να προβλέψουμε τι θα γίνει τους επόμενους μήνες, τα επόμενα χρόνια.Προσπαθούμε να σκεφτούμε λύσεις.Και το κάνουμε αυτό, επειδή το έχουμε ανάγκη.

Οσο το σκέφτομαι, τόσο πιό πολύ εμπεδώνεται μέσα μου η αίσθηση ότι τα πράγματα είναι πολύ πιό σύνθετα.Πρόβλεψη γιά το τί θα συμβεί και γιά τυχόν λύση δεν μπορεί να γίνει αυτή την στιγμή.Το πρόβλημα έγινε πολύ σύνθετο, διότι επηρεάζεται από χιλιάδες παράγοντες, εσωτερικούς και εξωτερικούς.Οι όποιες προβλέψεις και λύσεις μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο δεν μπορούν, παρά να είναι αποσπασματικές, άρα μή αξιόπιστες.
Επιπλέον και προ πάντων, η κατάρρευση δεν ολοκληρώθηκε.Δεν μπορεί να υπάρξει πρόβλεψη γιά το μέλλον, και ουσιαστική λύση, αν δεν ολοκληρωθεί η κατάρρευση.Δεν μπορεί να υπάρξει λύση αν δεν κατανοηθούν οι λόγοι της κατάρρευσης, δηλαδή αν δεν κατανοηθεί το πρόβλημα από τα 2/3 της κοινωνίας.

Υπάρχουν και αυτοί που ελπίζουν ότι κάτι μπορεί να προκύψει (κάποιες δικές μας ενέργειες καλής διαχείρισης έστω τώρα,κάποιες ευρωπαικές ενέργειες γιά να σωθεί το ευρώ,...)ώστε τελικά να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση της χώρας και ν αρχίσει να φαίνεται μιά λύση.Ιδίως αυτοί όμως, δεν θα έπρεπε να προσπαθούν να κάνουν προβλέψεις και να προτείνουν λύσεις, αν πρώτα δεν δούν με τα μάτια τους αυτό το "κάτι", διότι ακριβώς αυτό το "κάτι" είναι το πιό κρίσιμο στοιχείο γιά τις προβλέψεις και γιά τις τυχόν λύσεις τους.

Αυτό το "κάτι", αν τελικά προκύψει θα σώσει την χώρα από τις τραγικές συνέπειες της πλήρους κατάρρευσης της.Από την άλλη πλευρά,θα αλλοιώσει την κατανόηση του πραγματικού προβλήματος και θα οδηγήσει σε λάθος λύση ενδεχομένως.

Ετσι, πρέπει να σταθούμε στο σενάριο της πλήρους κατάρρευσης της χώρας, όχι διότι το επιθυμούμε, αλλά επειδή είναι το μόνο που μας επιτρέπει αυτή την στιγμή, να σκεφτούμε τι κατά πάσα πιθανότητα θα προκύψει.Με βάση αυτό το σενάριο, αν και όποτε προκύψει, θα μπορέσουμε στην συνέχεια να κάνουμε προβλέψεις γιά το μέλλον, και να προτείνουμε λύσεις.

Η πλήρης κατάρρευση θα σημάνει την αδυναμία του κράτους να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.Μέχρι τώρα, ο λαός εκλαμβάνει την χρεοκοπία της χώρας, ως εξωτερική κατοχή.Την εκλαμβάνει επίσης συχνά ως σχέδιο κατοχής με συμμέτοχο το ΠΑΣΟΚ.Την εκλαμβάνει επίσης ως αδυναμία της κομματοκρατίας να την διαχειριστεί.Δηλαδή, γιά όλα φταίουν οι πολιτικοί.Οι πολίτες δεν έχουν καμμιά ευθύνη ακόμα κι΄αν τους επέλεξαν.Η πλήρης κατάρρευση, αν προκύψει, θα φωτίσει όλη την διάσταση του προβλήματος.Θα δείξει το πρόβλημα, ήτοι
-την έλλειψη θεσμών που επέτρεψε στην κομματοκρατία να οδηγήσει την χώρα στην καταστροφή
-την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου πολιτικού συστήματος με κανόνες διακυβέρνησης και λιγότερη ιδεολογία
-την ευθύνη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, γιά το δούνε και λαβείν με την κομματοκρατία.
-την αδυναμία δανεισμού, και άρα την ανάγκη να παραχθεί πλούτος, με ότι αυτό συνεπάγεται ως προς το θετικό κλίμα που πρέπει να δημιουργηθεί γιά ιδιωτικές επενδύσεις.
-την οικονομική εξαθλίωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού και την μετανάστευση των νέων.

Αν τα δούμε όλ΄αυτά, είναι προφανες ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε ασφαλείς προβλέψεις γιά την χώρα εντός η εκτός ευρωζώνης.Είναι προφανές ότι θα βρούμε τις λύσεις.

Με άλλα λόγια, αν δεν αλλάξει το σύνταγμα, αν δεν αντικατασταθείη κομματοκρατία από ένα πραγματικό πολιτικό σύστημα, και αν δεν κατανοήσουμε ότι η οικονομική ευημερία σχετίζεται με την παραγωγή της χώρας και όχι από τις επιδοτήσεις και τον κρατικοδίαιτο καπιταλισμό,δεν μπορεί να υπάρξει λύση.

Αν η άποψη μου είναι ορθή, βρισκόμαστε ακόμα μακριά από την λύση.Μέχρι τότε,ο ελληνικός λαός θα βιώσει ένα πραγματικό μαρτύριο, ασχέτως των αποφάσεων της Ευρωπαικής Ενωσης και του ΔΝΤ που θα μπορούσαν να δώσουν μιά ανάσα.