Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ.Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΩΣ Η ΜΟΝΗ ΟΡΑΤΗ ΕΛΠΙΔΑ - 6/11/2011

H Πολιτική είναι κατά την γνώμη μου η κατέξοχιν τέχνη της σύλληψης μακρόπνοων τάσεων, και η καθημερινή πολιτική δράση δεν είναι τίποτ΄άλλο από το σύνολο των αναγκαίων ενεργειών, ώστε το πολιτικό υποκείμενο να είναι έτοιμο και προετοιμασμένο με τα καλύτερα όπλα όταν η μακρόπνοη τάση επιβεβαιωθεί από την ιστορική πραγματικότητα.Με άλλα λόγια, η τέχνη της πολιτικής, είναι, πάντα κατά την γνώμη μου,η ικανότητα του πολιτικού ηγέτη να προβλέψει το μέλλον ώστε να λάβει από τώρα τα κατάλληλα μέτρα και η χώρα του να βρεθεί σε ισχυρή θέση όταν η πρόβλεψη επιβεβαιωθεί.

Αυτό που ονομάζουμε στην Ελλάδα, Πολιτική, από το 1974 μέχρι και σήμερα δεν έχει καμμιά σχέση με την Πολιτική.Η κομματοκρατία δεν είχε ποτέ καμμιά μακρόπνοη σύλληψη της Ιστορίας.Την απασχολούσε από την αρχή αποκλειστικά η τετραετία.Ετσι, όταν δεν έχεις μακρόπνοη πρόβλεψη, τα προβλήματα εντείνονται όσο περνάνε οι τετραετίες, και η χώρα γίνεται ολοένα και πιό ανίσχυρη μέσα στην Ιστορία.Ο ορίζοντας μικραίνει.Η τετραετία γίνεται τριετία, μετά γίνεται διετία.Η χώρα συνεχίζει να πνίγεται, και ο ορίζοντας γίνεται το δωδεκάμηνο.Μετά ο ορίζοντας γίνεται εξαμηνιαίος.Αμέσως μετά ο ορίζοντας δεν ξεπερνά τον μήνα.Αμέσως μετά, ο ορίζοντας δεν ξεπερνά την βδομάδα.

Σ΄αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα.Η κομματοκρατία δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει την επόμενη βδομάδα, όπως και δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα γινόταν την βδομάδα που μας πέρασε.Οι κινήσεις της, είναι σπασμωδικές, και απλά, φέρνουν πιό κοντά το ιστορικό αναπότρεπτο που δημιουργήθηκε από τις ενέργειες των άλλων χωρών επί της ιστορίας και από την έλλειψη ελληνικού μακρόπνοου στόχου.

Το επόμενο βήμα, είναι ο ορίζοντας της χώρας να γίνει η ημέρα.Αμέσως μετά, ακολουθεί η κατάρρευση.

Ο Π. Κονδύλης είχε περιγράψει αυτή την ιστορική κατάσταση ως εξής:

"Οπως ο βαριά άρρωστος δεν αναρρωτιέται τι θα κάμει σε 10 χρόνια, αλλά άν θα βγάλει την νύχτα, έτσι ο ιστορικά ανίσχυρος χαρακτηρίζεται απο την έλλειψη μακρόπνοων συλλήψεων και την προσήλωση στα άμεσα δεδομένα.Η διαφορά σε όποιον χαροπαλεύει βιολογικά και σε όποιον αποσυντίθεται ιστορικά,είναι βέβαια ότι η προσήλωση του πρώτου στα άμεσα δεδομένα εμφανίζεται ως προσπάθεια υπέρβασης ενός πόνου, ενώ η προσήλωση του δεύτερου εμφανίζεται ως κοντόθωρη ευδαιμονική επιδίωξη" (Π. Κονδύλης -θεωρία του πολέμου -Σελ 383)

Οποιος-όποια κατανοήσει τον ανωτέρω μηχανισμό και συμφωνήσει με την λογική του συνέπεια, θα κατανοήσει γιά παράδειγμα τον μηχανισμό με τον οποίο δημιουργήθηκε το τεράστιο ελληνικό δημόσιο χρέος.Τους κομματοκράτες δεν απασχόλησε ποτέ ποιός θα πληρώσει το χρέος.Τους κομματοκράτες δεν απασχόλησε ποτέ η συνέπεια του ελληνικού χρέους γιά τις νέες γενιές.Τους απασχολούσε αποκλειστικά η συνέπεια του χρέους γιά την τετραετία.

Ετσι, οι κομματοκράτες αιφνιδιάστηκαν όταν ξαφνικά το 2010, χρειάστηκε ν΄ασχοληθούν με την συνέπεια του χρέους κατά την δική τους τετραετία.

Σήμερα, οι κομματοκράτες καταρρέουν μαζί με την χώρα.Ο δημόσιος διάλογος στην Ευρώπη γιά την αποχώρηση της χώρας μας από το ευρώ, άρχισε.Αναπόφευκτα, θα οδηγήσει στην αποχώρηση της χώρας από το ευρώ αργά η γρήγορα.

Ενας ιστορικός παρακμιακός κύκλος κλείνει γιά την Ελλάδα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: την οικονομική καταστροφή ενός ολόκληρου λαού.

Γνωρίζουμε πλέον πώς οδηγηθήκαμε εδώ.
Δεν γνωρίζουμε ακόμα πώς ακριβώς θα κλείσει η αυλαία αυτού του παρακμιακού κύκλου.Είτε θα κλείσει με την έξοδο της χώρας από το ευρώ και την ευρωπαική ένωση,είτε θα κλείσει με την πλήρη κατάρρευση της ευρωζώνης.

Η επόμενη ημέρα, θα βρεί την χώρα τελείως απροετοίμαστη γιά το νέο νόμισμα και υπό πλήρη οικονομική, πολιτειακή, και κοινωνική κατάρρευση.Παράλληλα, η επόμενη μέρα θα επιτρέψει την επιστροφή της Πολιτικής στον συλλογικό βίο.Μέσα στην καταστροφή που έρχεται, η επιστροφή της Πολιτικής είναι η μόνη ορατή ελπίδα.