Βρισκόμαστε ως γνωστό μιά βδομάδα πρίν τις εκλογές.Το πρόβλημα της χώρας παραμένει το ίδιο και απλά χειροτερεύει μέρα με την μέρα.Οι πρωταγωνιστές είναι οι ψηφοφόροι έλληνες πολίτες, το πολιτικό σύστημα , και ο διεθνής περίγυρος της χώρας (κυρίως η ευρώπη).
οι έλληνες πολίτες
Σε μιά χώρα σαν την σημερινή Ελλάδα όπου επικρατεί η μακαριότητα, οι πολίτες συνήθως ψηφίζουν με βάση το τί πιστεύουν και το τι θέλουν και όχι ( αρκετά) με βάση την ιστορική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί εντός και εκτός της χώρας.
Με βάση ποιό κριτήριο θα ψηφίσει άραγε ο μέσος έλληνας ψηφοφόρος;
Αυτό που χαρακτηρίζει τον μέσο έλληνα ψηφοφόρο σήμερα είναι ότι δεν ξέρει τι θα ψηφίσει..Συνεχίζει να έχει προσδοκίες, αλλά οι προσδοκίες υπερκαλύπτονται από τον φόβο.Φόβος γιά την χώρα, φόβος λόγω της εγκληματικότητας, φόβος γιά την περιουσία του, φόβος για το αύριο.Ετσι, μέχρι την τελευταία στιγμή, η ψήφος των περισσότερων ελλήνων μπορεί ν΄αλλάξει ριζικά.Εκεί που κάποιος ψηφοφόρος σκέπτεται να ψηφίσει τον Σύριζα, μιά δήλωση στελέχους του Σύριζα υπέρ των λαθρομεταναστών μπορεί να τον οδηγησε να ψηφίσει την Χρυσή Αυγή.Δεν υπάρχει πιά τόσο έντονα ο διαχωρισμός δεξιά-αριστερά.
Υπάρχει σε μεγάλο βαθμό ο διαχωρισμός μνημόνιο και αντι-μνημόνιο.Δηλαδή, ένας ψηφοφορος που είναι εναντίον του μνημονίου μπορεί ανάλογα με την επικαιρότητα να ψηφίσει ένα δεξιό η αριστερό κόμμα που είναι εναντίον του μνημονίου.Με την ίδια ευκολία, ένας ψηφοφόρος που είναι υπέρ του μνημονίου μπορεί να ψηφίσει υπέρ ενός δεξιού η αριστερού κόμματος που είναι υπέρ του μνημονίου ανάλογα με την επικαιρότητα.
Ακόμα όμως και ο διαχωρισμός μνημόνιο - αντιμνημόνιο δεν είναι απόλυτος γιά δύο λόγους.
α/Τα θέματα ασφαλείας και λαθρομετανάστευσης παίζουν πλέον καταλυτικό ρόλο, και αλλοιώνουν τον διαχωρισμό.Παραδείγματος χάριν, δεν είμαι σίγουρος ότι όποιος ψηφίζει Χρυσή Αυγή είναι αντι-μνημονιακός.
β/ένας πολίτης που είναι υπέρ του μνημονίου, ακούγοντας τις καθημερινές απαξιωτικές δηλώσεις της λαγκάρντ η του σόιμπλε, δεν είμαι σίγουρος ότι θα ψηφίσει κόμμα που είναι υπέρ του μνημονίου.Από αντίδραση η γιά λόγους αξιοπρέπειας μπορεί να ψηφίσει ένα αντι-μνημονιακό κόμμα.
Αν τώρα αφήσουμε τον μέσο ψηφοφόρο, και πιάσουμε επι μέρους συμπαγείς ομάδες του πληθυσμού, όπως άνεργοι, χαμηλο-συνταξιούχοι, μικρο-επαγγελματίες, κλπ..., στις ομάδες αυτές επικρατεί απλά η απελπισία.Οι ψηφοφόροι αυτών των ομάδων μπορεί να ψηφίσουν οποιοδήποτε κόμμα τους υποσχεθεί οτιδήποτε, οχι διότι αυτή την φορά πιστεύουν αλλά επειδή δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Ετσι, το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι ρευστό μέχρι τη τελευταια στιγμή.Και το ίδιο το αποτελεσμα δεν θα εκφράζει παρά μόνο τον συλλογικό αυθορμητισμό της στιγμής η τον συλλογικό βαθμό φόβου της στιγμής.Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση το αποτέλεσμα θα αλλάξει και πάλι ριζικά.
Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας, και μάλιστα σε μιά από τις πιό κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις στην ιστορία της χώρας, οι έλληνες ψηφοφόροι δεν θα ψηφίσουν με βάση τον κοινό νού, η με βάση τις ιδεολογικές τους επιθυμίες, η με βάση τις προσδοκίες τους, η με βάση την τιμωρία της κομματοκρατίας, αλλά με βάση τον φόβο και την απελπισία.
το πολιτικό σύστημα της χώρας
Το "πολιτικό σύστημα" που οδήγησε την χώρα στην σημερινή κατάρρευση ειναι προφανές οτι δεν μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση.Είναι σαν να ζητάμε από μιά πόρνη να γίνει ξαφνικά παρθένα.Είναι σα να ζητάμε από έναν εγκληματία να αναμορφώσει το ποινικό δίκαιο γιά την μείωση των εγκληματικών παραβάσεων.Γίνεται; Δεν νομίζω.Στο σύστημα που οδήγησε στην σημερινή κατάρρευση συμπεριλαμβάνω και τα κόμματα της αριστεράς που δεν συμμετείχαν στην εξουσία αλλά υποστήριξαν κάθε λαικό αίτημα που είχε ως αποτέλεσμα την εκποίηση της χώρας.
Εννοείται ότι όλ΄αυτά τα κόμματα όποιο ποσοστό κι΄αν πάρουν, πρέπει, μόλις αποκατασταθεί η λαική κυριαρχία στην χώρα, να κηρυχθούν εκτός νόμου.Συμμετείχαν ουσιαστικά σε εγκληματική οργάνωση που είχε ως σκοπό την εκποιίηση της χώρας.
Οποιο ποσοστό κι΄αν πάρουν αυτά τα κόμματα, όποια πολιτική κι άν ασκήσουν, είναι προφανές γιά μένα ότι δεν θα μπορέσουν ν΄αποφύγουν τη δίωξη τους ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης.
Οπότε δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από εγκληματικές οργανώσεις.Οι εγκληματικές οργανώσεις είναι αδιάφορο αν είναι υπέρ η κατά του μνημονίου διότι απλά είναι εγκληματικές οργανώσεις.
Στην ανωτέρω γενική διαπίστωση, υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις.Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη και τα στελέχη του δεν συμμετείχαν στην εκποίηση της χώρας.Το κόμμα του Σ. Μάνου και το κόμμα του Τζήμερου δεν συμμετείχαν στη εκποίηση της χώρας.Υπάρχουν επίσης όλα τα μικρά κόμματα που δεν αντιπροσωπεύονται στην βουλή και τα οποία δεν συμμετείχαν στην εκποίηση της χώρας.Υπάρχουν επίσης πολλοί πολιτικοί από τα κόμματα που συμμετείχαν στην εκποίηση της χώρας που είναι έντιμοι και έχουν προσφέρει στην χώρα.
Ομως όλ΄αυτά θα κριθούν στο μέλλον από τα ειδικά δικαστήρια που θα αναλάβουν αναπόφευκτα αυτό το έργο.
Αυτό που έχει σημασία σήμερα, μερικές ημέρες πρίν τις εκλογές , είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν προτείνει ουσιαστικές λύσεις γιά το πρόβλημα της χώρας.Δυο δρόμοι ουσιαστικά προτείνονται οι οποίοι και οι δύο οδηγούν κατά την γνώμη μου σε αδιέξοδο
-να συνεχίσουμε τον δρόμο του μνημονίου κα της υποταγής
-να καταγγείλουμε το μνημόνιο και να εκβιάσουμε την Ευρώπη, γιά να συνεχίσουμε να ζούμε παρασιτικά εις βάρος των υπολοίπων λαών.
Στην πραγματικότητα, το ίδιο το πολιτικό σύστημα γνωρίζει ότι κανένας από αυτούς τους δύο δρόμους δεν οδηγεί πουθενά την χώρα.Με τους δύο αυτούς δρόμους το πολιτικό σύστημα δεν αποσκοπεί να οδηγήσει την χώρα κάπου.Επιδιώκει να αντλήσει τις ψήφους των φοβισμένων και των απελπισμένων., γιά να συνεχίσει να υπάρχει.Οι μέν ποντάρουν στους φοβισμένους, οι δέ στους απελπισμένους.
ο περίγυρος της χώρας (η ευρώπη )
Είχα την ευκαιρία να περιγράψω την ευθύνη που αναλογεί στην ευρώπη γιά την ελληνική σημερινή κατάντια σε πολλές αναρτήσεις μου όπως π.χ. εδώ
Με βάση τα ανωτέρω, στην επόμενη ανάρτηση μου θα προτείνω την δική μου πρόταση στους έλλληνες ψηφοφόρους.
οι έλληνες πολίτες
Σε μιά χώρα σαν την σημερινή Ελλάδα όπου επικρατεί η μακαριότητα, οι πολίτες συνήθως ψηφίζουν με βάση το τί πιστεύουν και το τι θέλουν και όχι ( αρκετά) με βάση την ιστορική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί εντός και εκτός της χώρας.
Με βάση ποιό κριτήριο θα ψηφίσει άραγε ο μέσος έλληνας ψηφοφόρος;
Αυτό που χαρακτηρίζει τον μέσο έλληνα ψηφοφόρο σήμερα είναι ότι δεν ξέρει τι θα ψηφίσει..Συνεχίζει να έχει προσδοκίες, αλλά οι προσδοκίες υπερκαλύπτονται από τον φόβο.Φόβος γιά την χώρα, φόβος λόγω της εγκληματικότητας, φόβος γιά την περιουσία του, φόβος για το αύριο.Ετσι, μέχρι την τελευταία στιγμή, η ψήφος των περισσότερων ελλήνων μπορεί ν΄αλλάξει ριζικά.Εκεί που κάποιος ψηφοφόρος σκέπτεται να ψηφίσει τον Σύριζα, μιά δήλωση στελέχους του Σύριζα υπέρ των λαθρομεταναστών μπορεί να τον οδηγησε να ψηφίσει την Χρυσή Αυγή.Δεν υπάρχει πιά τόσο έντονα ο διαχωρισμός δεξιά-αριστερά.
Υπάρχει σε μεγάλο βαθμό ο διαχωρισμός μνημόνιο και αντι-μνημόνιο.Δηλαδή, ένας ψηφοφορος που είναι εναντίον του μνημονίου μπορεί ανάλογα με την επικαιρότητα να ψηφίσει ένα δεξιό η αριστερό κόμμα που είναι εναντίον του μνημονίου.Με την ίδια ευκολία, ένας ψηφοφόρος που είναι υπέρ του μνημονίου μπορεί να ψηφίσει υπέρ ενός δεξιού η αριστερού κόμματος που είναι υπέρ του μνημονίου ανάλογα με την επικαιρότητα.
Ακόμα όμως και ο διαχωρισμός μνημόνιο - αντιμνημόνιο δεν είναι απόλυτος γιά δύο λόγους.
α/Τα θέματα ασφαλείας και λαθρομετανάστευσης παίζουν πλέον καταλυτικό ρόλο, και αλλοιώνουν τον διαχωρισμό.Παραδείγματος χάριν, δεν είμαι σίγουρος ότι όποιος ψηφίζει Χρυσή Αυγή είναι αντι-μνημονιακός.
β/ένας πολίτης που είναι υπέρ του μνημονίου, ακούγοντας τις καθημερινές απαξιωτικές δηλώσεις της λαγκάρντ η του σόιμπλε, δεν είμαι σίγουρος ότι θα ψηφίσει κόμμα που είναι υπέρ του μνημονίου.Από αντίδραση η γιά λόγους αξιοπρέπειας μπορεί να ψηφίσει ένα αντι-μνημονιακό κόμμα.
Αν τώρα αφήσουμε τον μέσο ψηφοφόρο, και πιάσουμε επι μέρους συμπαγείς ομάδες του πληθυσμού, όπως άνεργοι, χαμηλο-συνταξιούχοι, μικρο-επαγγελματίες, κλπ..., στις ομάδες αυτές επικρατεί απλά η απελπισία.Οι ψηφοφόροι αυτών των ομάδων μπορεί να ψηφίσουν οποιοδήποτε κόμμα τους υποσχεθεί οτιδήποτε, οχι διότι αυτή την φορά πιστεύουν αλλά επειδή δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Ετσι, το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι ρευστό μέχρι τη τελευταια στιγμή.Και το ίδιο το αποτελεσμα δεν θα εκφράζει παρά μόνο τον συλλογικό αυθορμητισμό της στιγμής η τον συλλογικό βαθμό φόβου της στιγμής.Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση το αποτέλεσμα θα αλλάξει και πάλι ριζικά.
Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας, και μάλιστα σε μιά από τις πιό κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις στην ιστορία της χώρας, οι έλληνες ψηφοφόροι δεν θα ψηφίσουν με βάση τον κοινό νού, η με βάση τις ιδεολογικές τους επιθυμίες, η με βάση τις προσδοκίες τους, η με βάση την τιμωρία της κομματοκρατίας, αλλά με βάση τον φόβο και την απελπισία.
το πολιτικό σύστημα της χώρας
Το "πολιτικό σύστημα" που οδήγησε την χώρα στην σημερινή κατάρρευση ειναι προφανές οτι δεν μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση.Είναι σαν να ζητάμε από μιά πόρνη να γίνει ξαφνικά παρθένα.Είναι σα να ζητάμε από έναν εγκληματία να αναμορφώσει το ποινικό δίκαιο γιά την μείωση των εγκληματικών παραβάσεων.Γίνεται; Δεν νομίζω.Στο σύστημα που οδήγησε στην σημερινή κατάρρευση συμπεριλαμβάνω και τα κόμματα της αριστεράς που δεν συμμετείχαν στην εξουσία αλλά υποστήριξαν κάθε λαικό αίτημα που είχε ως αποτέλεσμα την εκποίηση της χώρας.
Εννοείται ότι όλ΄αυτά τα κόμματα όποιο ποσοστό κι΄αν πάρουν, πρέπει, μόλις αποκατασταθεί η λαική κυριαρχία στην χώρα, να κηρυχθούν εκτός νόμου.Συμμετείχαν ουσιαστικά σε εγκληματική οργάνωση που είχε ως σκοπό την εκποιίηση της χώρας.
Οποιο ποσοστό κι΄αν πάρουν αυτά τα κόμματα, όποια πολιτική κι άν ασκήσουν, είναι προφανές γιά μένα ότι δεν θα μπορέσουν ν΄αποφύγουν τη δίωξη τους ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης.
Οπότε δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από εγκληματικές οργανώσεις.Οι εγκληματικές οργανώσεις είναι αδιάφορο αν είναι υπέρ η κατά του μνημονίου διότι απλά είναι εγκληματικές οργανώσεις.
Στην ανωτέρω γενική διαπίστωση, υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις.Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη και τα στελέχη του δεν συμμετείχαν στην εκποίηση της χώρας.Το κόμμα του Σ. Μάνου και το κόμμα του Τζήμερου δεν συμμετείχαν στη εκποίηση της χώρας.Υπάρχουν επίσης όλα τα μικρά κόμματα που δεν αντιπροσωπεύονται στην βουλή και τα οποία δεν συμμετείχαν στην εκποίηση της χώρας.Υπάρχουν επίσης πολλοί πολιτικοί από τα κόμματα που συμμετείχαν στην εκποίηση της χώρας που είναι έντιμοι και έχουν προσφέρει στην χώρα.
Ομως όλ΄αυτά θα κριθούν στο μέλλον από τα ειδικά δικαστήρια που θα αναλάβουν αναπόφευκτα αυτό το έργο.
Αυτό που έχει σημασία σήμερα, μερικές ημέρες πρίν τις εκλογές , είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν προτείνει ουσιαστικές λύσεις γιά το πρόβλημα της χώρας.Δυο δρόμοι ουσιαστικά προτείνονται οι οποίοι και οι δύο οδηγούν κατά την γνώμη μου σε αδιέξοδο
-να συνεχίσουμε τον δρόμο του μνημονίου κα της υποταγής
-να καταγγείλουμε το μνημόνιο και να εκβιάσουμε την Ευρώπη, γιά να συνεχίσουμε να ζούμε παρασιτικά εις βάρος των υπολοίπων λαών.
Στην πραγματικότητα, το ίδιο το πολιτικό σύστημα γνωρίζει ότι κανένας από αυτούς τους δύο δρόμους δεν οδηγεί πουθενά την χώρα.Με τους δύο αυτούς δρόμους το πολιτικό σύστημα δεν αποσκοπεί να οδηγήσει την χώρα κάπου.Επιδιώκει να αντλήσει τις ψήφους των φοβισμένων και των απελπισμένων., γιά να συνεχίσει να υπάρχει.Οι μέν ποντάρουν στους φοβισμένους, οι δέ στους απελπισμένους.
ο περίγυρος της χώρας (η ευρώπη )
Είχα την ευκαιρία να περιγράψω την ευθύνη που αναλογεί στην ευρώπη γιά την ελληνική σημερινή κατάντια σε πολλές αναρτήσεις μου όπως π.χ. εδώ
Με βάση τα ανωτέρω, στην επόμενη ανάρτηση μου θα προτείνω την δική μου πρόταση στους έλλληνες ψηφοφόρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου