Μετά και Στρατηγική - Ν. Λυγερός

Ο μικρός Αλέξανδρος μελετούσε την Ιλιάδα σιωπηλός. Κρατούσε σημειώσεις. Μόνο όταν ο Δάσκαλος σταμάτησε να περπατά, ο μαθητής τον ρώτησε.

- Γιατί βλέπω διαφορετικά τους ήρωες μας.

- Διότι τώρα τους βλέπεις, ενώ πρώτα τους κοίταζες.

- Δηλαδή αρχίζω να τους καταλαβαίνω.

- Αρχίζεις.

- Μόνο...

- Ποιος είναι ο αγαπημένος του ήρωας.

- Ο Αχιλλέας.

- Και Οδυσσέας;

- Είναι πολυμήχανος.

- Τι άλλο;

- Υπάρχει μεγάλη διαφορά.

- Σε ποιο επίπεδο;

- Στην επίθεση ο ένας είναι μετωπικός κι ο άλλος πλάγιος.

- Και προτιμάς το μέτωπο.

- Βέβαια αυτό είναι για μας.

- Κι αν η επίθεση αποτύχει;

- Γιατί να αποτύχει;

- Λόγω της άμυνας του αντιπάλου.

- Μπορεί να είναι τόσο ισχυρή;

- Αν ήσουν εσύ στην άμυνα, δεν θα ήταν.

- Θα ήταν Δάσκαλε.

- Τότε γιατί να μην το προβλέψουμε.

- Έχετε δίκιο.

- Η πλάγια επίθεση δίνει άλλες δυνατότητες.

- Πρέπει να είναι όμως γνωστή η δομή του αντιπάλου.

- Αν δεν είναι γνωστή, τι νόημα έχει η επίθεση.

Ο μικρός Αλέξανδρος δεν απάντησε. Είχε καταλάβει το νοητικό σχήμα του Αριστοτέλη.

- Δάσκαλε, πρέπει να μελετήσουμε περισσότερο τον Οδυσσέα.

- Τώρα πέρασες στο μετά.

- Η σκέψη πάνω στη στρατηγική.

- Για να γίνεις αρχηγός δεν αρκεί το μέτωπο.

- Αυτό κατάλαβα, Δάσκαλε.

- Οι δικοί σου δεν είναι αθάνατοι.

- Δεν είμαστε Πέρσες.

- Σεβόμαστε τη ζωή των δικών μας.

- Αλλιώς δεν θα ήμασταν Έλληνες.

- Πρέπει λοιπόν να σκεφτείς πριν.

- Διότι μετά είναι αργά.

- Ας εξετάσουμε ξανά με αυτό το βλέμμα κάθε κίνηση.

- Του Οδυσσέα.

- Πρόσεχε τις κινήσεις του όταν αφορά αρκετά άτομα.

- Κι όχι όταν είναι μόνος.

- Αλλιώς η τακτική θα κρύψει τη στρατηγική.

- Όπως το δέντρο, το δάσος.

Άρχισαν και πάλι τη μελέτη. Άλλο βλέμμα, άλλη σκέψη, άλλος κόσμος. Ο μαθητής ανακάλυπτε ένα διαφορετικό τρόπο προσέγγισης των προβλημάτων. Κι έπρεπε συνεχώς να έχει στο μυαλό του ότι δεν είναι μόνος. Δίχως τους δικούς του δεν θα μπορούσε να νικήσει καμία μάχη. Διότι μια μάχη δεν είναι μονομαχία.

- Πάντα σκέφτεται τους άλλους.

- Όχι μόνο τους άλλους αλλά και τους εχθρούς.

- Ναι πάντα.

- Δίχως γνώσεις δεν έχεις δύναμη.

- Η δύναμη μου θα είναι οι γνώσεις μου.

- Τίποτα άλλο.

- Μόνο η ουσία μπορεί να νικήσει την εξουσία.

- Δεν θα το ξεχάσω, Δάσκαλε.

πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11610&l=gr

H Ελλάδα Kαινοτομεί!

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.3exwrisame&id=2198

Ανοίγει ξανά ελληνικό σχολείο στην Ίμβρο

http://gr.euronews.com/2013/03/29/web-imbros-imvros-sxoleio-epanaleitourgia-xalkh-patriarxeio-tourkia-ellada/

από 20 μέχρι και 50 Τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου μπορούν να παραχθούν στην Ελλάδα μόνο από αποθέματα Υδριτών Μεθανίου νότια της Κρήτης

Είχα διαβάσει γιά το τεχνολογικό επίτευγμα της Ιαπωνίας πρίν λίγες μέρες εδώ και είχα εντυπωσιαστεί.

Δεν γνώριζα όμως ότι η χώρα μας έχει τα υψηλότερα αποθέματα Υδριτών Μεθανίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως μας αποκαλύπτουν από κοινού οι Η.Κονοφάγος,Ν.Λυγερός και Α.Φώσκολος, στο κείμενο που ακολουθεί.

Μέλλον, υδρίτες και Ελλάδα

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος

Η Ιαπωνική Κρατική Εταιρεία JOGMEG πέτυχε την πρώτη υποθαλάσσια παραγωγή φυσικού αερίου από υπεράκτιες συγκεντρώσεις στερεών υδριτών μεθανίου, με την μέθοδο της αποσυμπίεσης. Αυτή η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική από την προηγούμενη μεθοδολογία που χρησιμοποιούσε ζεστό νερό. Το νοητικό σχήμα που ακολούθησαν είναι το εξής. Στο κοίτασμα υδριτών μεθανίου υπάρχει και φυσικό αέριο, το οποίο είναι εγκλωβισμένο στο κάτω μέρος. Η γεώτρηση δίνει πρόσβαση σε αυτό το σημείο και κατά συνέπεια στη συνέχεια αλλάζει την πίεση που προκαλεί μία θερμοδυναμική αλλαγή φάσης και επιτρέπει την αξιοποίηση του μεθανίου των υδριτών μέσω διπλού σωλήνα. Η JOGMEG δήλωσε ότι η εξόρυξη αυτή αποτελεί μέρος της προσπάθειας για την επίτευξη εμπορικής παραγωγής μέσα στα επόμενα 6 χρόνια. Από το 2001, η Ιαπωνία, η οποία εισάγει σχεδόν το σύνολο των ενεργειακών αναγκών της, έχει επενδύσει στην ανάπτυξη της τεχνολογίας για την αξιοποίηση αποθεμάτων ένυδρου μεθανίου των θαλασσών της, οι οποίες εκτιμάται ότι περιέχουν ποσότητες μεθανίου που αντιστοιχούν σε έντεκα έτη κατανάλωσης φυσικού αερίου στη χώρα. Πριν οι ειδικοί πίστευαν ότι οι υδρίτες υπάρχουν μόνο στις παγωμένες συνθήκες του εξώτερου ηλιακού συστήματος και είναι επιβεβαιωμένο στον πλανήτη Άρη. Σήμερα όμως γνωρίζουν ότι μεγάλες αποθέσεις υπάρχουν σε πολλά σημεία του θαλάσσιου πυθμένα, ακόμα και στην περιοχή του Αιγαίου. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η ελληνική ΑΟΖ, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη της Μεσογείου, έχει τα υψηλότερα αποθέματα Υδριτών Μεθανίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μας είχαμε αναφέρει, σε πιο πρακτικό επίπεδο, ότι σε μία συνολική έκταση 80.000 km2 της Υπεράκτιας Νότιας Κρήτης θα μπορούσαν να εντοπιστούν συγκεντρώσεις στερεών Υδριτών Μεθανίου που θα μπορούσαν να αποδώσουν στη χώρα από 20 μέχρι και 50 Τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Οι παραπάνω επισημάνσεις βασίστηκαν στις συστηματικές χαρτογραφήσεις των στερεών υδριτών της Μεσογείου από το Εθνικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής και Ωκεανογραφίας της Τεργέστης, το Ινστιτούτο GEOAZUR της Γαλλίας, το Πανεπιστήμιο της Βρέμης και το Ινστιτούτο Ερευνών του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Είναι φανερό ότι ακόμη εάν στο μέλλον το 10% των παραπάνω 20 Τρις m3 συγκεντρώσεων υδριτών αποδειχθεί ότι είναι εκμεταλλεύσιμο αυτή η ποσότητα αντιπροσωπεύει τις σημερινές ανάγκες της Ελλάδος για 400 χρόνια περίπου. Σε συνέχεια εισήγησης της Ευρωβουλευτού Τζαβέλλα - η οποία αναφέρεται στην ΑΟΖ της Νοτιοανατολικής Μεσογείου - και σχετικής έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του Ενεργειακού Οδικού Χάρτη 2050 της Ε.Ε., η Ελληνική Πολιτεία οφείλει το συντομότερο δυνατόν να αναδείξει τα αναμενόμενα μη συμβατικά κοιτάσματα των Ελληνικών Υδριτών συμπληρώνοντας σχετικά την κείμενη επί των Υδρογονανθράκων Νομοθεσία. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο οφείλει να προσαρμόσει την ισχύουσα περί των Υδρογονανθράκων σήμερα Νομοθεσία ώστε στο άμεσο μέλλον να καταστεί δυνατή η αξιοποίηση αυτή της μορφής κοιτασμάτων δηλαδή των μη συμβατικών υδρογονανθράκων. Ως γνωστόν η κείμενη Νομοθεσία δεν περιλαμβάνει ακόμη την Έρευνα και Παραγωγή τέτοιας μορφής συγκεντρώσεων μη συμβατικών Υδρογονανθράκων δηλαδή τους υδρίτες.

πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11772&l=gr

Πριν τη μάχη των Γαυγαμήλων

Το έμβλημα των Ελλήνων

Ν. Λυγερός

Πριν τη μάχη των Γαυγαμήλων, συνέβη ολική έκλειψη σελήνης και φοβήθηκε όλο το στρατόπεδο. Ήταν όλοι οι στρατιώτες φοβισμένοι. Ο Μέγας Αλέξανδρος ζήτησε να δει τον μάντη Αρίσταρχο.

- Πώς ερμηνεύεις τα πράγματα;

- Την έκλειψη;

- Ναι.

- Είναι ένα γεγονός.

- Αυτό το γνωρίζω κι εγώ.

- Τι θέλεις από μένα, βασιλιά;

- Τη δυνατότητα ερμηνείας.

- Υπάρχει.

- Σχετίζεται με την πραγματικότητα.

- Μου ζητάς να μαντέψω.

- Αυτός δεν είναι ο ρόλος σου;

- Σωστά.

- Μου θυμίζεις την ρητορική σχολή…

- Ελπίζω να μην το πιστεύεις.

- Όχι βέβαια, αλλιώς δεν θα ήσουν εδώ.

Ο μαθητής του Αριστοτέλη δεν μπορούσε να ξεχάσει τον Δάσκαλό του τον Πλάτωνα που ήταν μαθητής του Σωκράτη.

- Η αλήθεια είναι μία.

- Είμαστε σύμφωνοι.

- Και οι ερμηνείες… πολλές.

- Είμαστε και πάλι σύμφωνοι.

- Θέλω να μου πεις για τον Πυθαγόρα.

- Τι πράγμα βασιλιά.

- Για το μοντέλο του.

- Ξέρεις ότι ακόμα κι αν είναι ο πρώτος φιλόσοφος…

- Ξέρω!

- Καλώς τότε υπάρχει μια άλλη προσέγγιση από τον Αριστοτέλη.

- Για αυτήν θέλω να μου μιλήσεις.

- Ο Ήλιος είναι στο κέντρο για τον Πυθαγόρα.

- Κι όχι η Γη…

- Όχι.

- Ενδιαφέρον…

- Παράξενο θέλεις να πεις.

- Παράξενο και ενδιαφέρον.

- Για ποιον;

- Για μας!

- Η στρατηγική εκμεταλλεύεται τα δεδομένα που έχει κι όχι αυτό που θα ήθελε. Ο Μέγας Αλέξανδρος κοίταξε τον μάντη και συνέχισε.

- Ο ήλιος είναι το έμβλημα των Ελλήνων.

- Κανένας δεν διαφωνεί σ’ αυτό.

- Τότε αυτήν την ώρα ο ήλιος θα είναι το κέντρο.

- Αστρονομικά;

- Στρατηγικά.

- Κατάλαβα τι θα τους πεις: Καθώς η σελήνη είναι το έμβλημα των Περσών, η ολική έκλειψη είναι το σύμβολο της νίκης του ήλιου και των Ελλήνων.

πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11809&l=gr

NYTimes και WSJ επισημαίνουν τα λάθη που οδήγησαν στην κρίση της Κύπρου

πηγή - http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/03/2013_490569

Μετά τη «Νιου Γιορκ Τάιμς» και η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» υποστηρίζει ότι οι επενδύσεις-στοιχήματα της Λαϊκής Τράπεζας και της Τράπεζας Κύπρου στην οικονομία της Ελλάδας, κυρίως μέσω της συνεχιζόμενης αγοράς ελληνικών ομολόγων από το 2010, όταν άρχισε ήδη να διαφαίνεται η κρίση, ευθύνονται για τη σημερινή τους κατάρρευση. Και στα δυο δημοσιεύματα καταγράφονται μια σειρά λανθασμένων κινήσεων των επικεφαλής των δύο κυπριακών τραπεζών από τα τέλη του 2010.

Από τότε και ενώ ακόμη και οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας είχαν συμφωνήσει ανοικτά ότι οι πιστωτές των αποδυναμωμένων χρηματοπιστωτικά κυβερνήσεων κρατών-μελών της ευρωζώνης θα υφίσταντο απώλειες σε μελλοντικά δάνεια, οι δύο κυπριακές τράπεζες εξακολουθούσαν να επιδεικνύουν αδιαφορία για την έκθεσή τους στα ελληνικά κρατικά ομόλογα, όπως τονίζεται. Επιπλέον, τον Ιούλιο του 2010, η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (EBA) διεξήγαγε «ειδικά τεστ αντοχής» σε ευρωπαϊκές τράπεζες για να δει πώς αυτές θα ανταποκρίνονταν σε περίπτωση επιδείνωσης των οικονομικών συνθηκών. Ωστόσο, όπως σημειώνεται, οι συγκεκριμένες δοκιμασίες που μετρούσαν τις επιπτώσεις της οικονομίας σε χαρτοφυλάκια δανείων, δεν συμπεριελάμβαναν ενδεχόμενες απώλειες από κρατικά ομόλογα, με αποτέλεσμα οι δύο κυπριακές τράπεζες να κριθούν ως έχουσες επαρκή κεφάλαια. Το ίδιο συνέβη και με το επόμενο τραπεζικό τεστ της ΕΒΑ και μόνο τον Δεκέμβριο του 2011, όταν η ΕΒΑ εισήγαγε τον παράγοντα των ενδεχόμενων απωλειών λόγω κρατικών ομολόγων, απεκαλύφθησαν τα ελλείμματα κεφαλαίου των δύο κυπριακών τραπεζών, ύψους 1,56 δισ. ευρώ για την Τράπεζα Κύπρου και 1,97 δισ. ευρώ για τη Λαϊκή, τα οποία οι δύο τράπεζες είχαν προθεσμία έως τον Ιούνιο του 2012 για να καλύψουν, πράγμα το οποίο δεν επετεύχθη, υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά.

Η «Νιου Γιορκ Τάιμς» επισημαίνει στο σχετικό δημοσίευμά της ότι οι Ευρωπαίοι «φύτεψαν τους σπόρους» της κρίσης στην Κύπρο με τη συμφωνία για το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, στα τέλη Οκτωβρίου του 2011. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε ότι «ήταν τότε που η ΕΕ, αγωνιζόμενη να αντιμετωπίσει μια κρίση χρέους στην Ελλάδα, στην ουσία έβαλε μια ωρολογιακή βόμβα που θα προκαλούσε μια μεγάλη τρύπα στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, καθώς και μια αλυσιδωτή αντίδραση απρομελέτητων και επιδεινούμενων συνεπειών».

Στο μεταξύ, ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, με αφορμή προχθεσινό άρθρο του, με το οποίο τάσσεται υπέρ της εξόδου της Κύπρου από το ευρώ, με νέο άρθρο του στη «Νιου Γιορκ Τάιμς» απαντά στο ερώτημα για το εάν η αποχώρηση από την ευρωζώνη θα καταστήσει δυσβάστακτο το βάρος του κυπριακού χρέους και θα οδηγήσει σε αναγκαστική χρεοκοπία της χώρας. Μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι «το πραγματικό βάρος του χρέους θα διογκωθεί ούτως ή άλλως σε βάθος χρόνου, είτε η χώρα παραμείνει εντός είτε βρεθεί εκτός ευρώ», υπογραμμίζοντας εκ νέου ότι «δεν αξίζει η παραμονή εντός ευρωζώνης τη μεγάλη οικονομική θυσία, που αυτή συνεπάγεται για τον κυπριακό λαό».

Πηγή: ΑΜΠΕ

η διελκυστίνδα μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνών συνεχίζεται υπό το σύνθημα ”ο σώζων εαυτόν σωθήτω

http://yannisstavrou.blogspot.gr/2010/03/blog-post.html

Αλβανία: Θύελλα αντιδράσεων για την αναθεώρηση των βιβλίων Ιστορίας που ζητά η Τουρκία

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=504788

Ευρωπαϊκή διάκριση για το ελληνικό portal Getbusy.gr

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_26/03/2013_489979

ελληνική πολυτέλεια

http://www.dw.de/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-made-in-greece/a-16694308

I am an Assyrian - Είμαι ένας Ασσύριος - N. Lygeros

If each one of us

>on the grounds of humaneness

thinks

for he feels

the whole Humanity inside

then he realizes

that genocide

victims

are his own

fellow humans

and that it is due

to fight for

their recognition

regardless

of their number,

thus, we as well

decided

to say

to everyone

and especially

to genociders

only one slogan:

“I am an Assyrian

and I am alive!”

Αν ο καθένας μας

λόγω ανθρωπιάς

διότι νιώθει μέσα του

όλη την Ανθρωπότητα

τότε συνειδητοποιεί

ότι τα θύματα

μιας γενοκτονίας

είναι δικοί του

συνάνθρωποι

κι είναι το πρέπον

να αγωνιστεί

για την αναγνώριση του

ανεξαρτήτως

του πλήθους,

έτσι κι εμείς

αποφασίσαμε

να πούμε

σε όλους

και ειδικά

στους γενοκτόνους

ένα μόνο σύνθημα

"Είμαι ένας Ασσύριος

κι είμαι ζωντανός!"

source- http://www.lygeros.org/articles?n=11142&l=gr

Η γλυπτική του Χαμπή - Ν. Λυγερός

http://www.lygeros.org/articles?n=11711&l=gr

To διάγγελμα του Προέδρου Αναστασιάδη μετά την συμφωνία γιά την οικονομική διάσωση της Κύπρου

Τι γράφουν οι γερμανικές εφημερίδες σχετικά με την συμφωνία για την Κύπρο

http://www.bankwars.gr/2013/03/%CE%A0%CF%89%CF%82-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82/?utm_source=feedburner&utm_medium=twitter&utm_campaign=Feed%3A+BankWars+%28Bank+Wars%29

Για συμφωνία με βαρύ τίμημα από την Κύπρο και την ευρωζώνη μιλούν οι Βρετανοί

http://www.skai.gr/news/world/article/227356/gia-sumfonia-me-varu-timima-apo-tin-kupro-kai-tin-eurozoni-miloun-oi-vretanoi/?utm_source=rss_news_world&utm_campaign=skai200905190000&utm_medium=rss

Σκίτσο του Αρκά γιά τους ελληνες

Move over, Cyprus. Slovenia is the new tiny country you should worry about.

http://www.washingtonpost.com/blogs/wonkblog/wp/2013/03/24/move-over-cyprus-slovenia-is-the-new-tiny-country-you-should-worry-about/

Cyprus: a lesson for life-πως περιέγραψε ο υποικ της Μάλτας αυτά που βίωσε στο eurogroup της 16/3/2013

http://www.timesofmalta.com/articles/view/20130319/opinion/cyprus-a-lesson-for-life.462258

Cyprus: they make a desert and call it peace

http://blogs.telegraph.co.uk/finance/jeremywarner/100023690/they-make-a-desert-and-call-it-peace/

Τι προβλέπει η τελική συμφωνία για την Κύπρο

http://www.athensvoice.gr/article/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CF%84%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF

7 Ημέρες: Να σταματήσει το μακελειό στη Συρία

ο επικεφαλής του eurogroup σε εξονυχιστική ανάκριση για την Κύπρο

Κρίσιμο Eurogroup στις 19:00 για την Κύπρο – Άδειοι οι δρόμοι στις πόλεις και οι πολίτες σε αγωνία

http://gr.euronews.com/2013/03/24/cyprus-seeks-last-minute-deal-in-brussels-to-avert-crisis/

Πού είναι τα μέρη σου - Ν. Λυγερός

Πού είναι τα μέρη σου

για να μάθουμε

τουλάχιστον

τι κάνεις εσύ

για τον τόπο σου

όταν όλοι οι άλλοι

παλεύουν

για την πατρίδα μας

έτσι για να ξέρουμε

πόσο κενή

είναι η ανωνυμία σου

διότι πέρα

από τη μάσκα

υπάρχει και πάλι

άλλη μάσκα

δίχως κανένα

ανθρώπινο πρόσωπο

γιατί χάθηκε

μέσα στην κοινωνία

της αδιαφορίας

που έχει άποψη

για όλα τα θέματα

ως ειδικός του τίποτα

που κάνει το παν

για να γεμίσει

την πιο άδεια

από τις υπάρξεις.

πηγή -http://www.lygeros.org/articles?n=11586&l=gr

Με τους αγνοούμενους - Ν. Λυγερός

Με τους αγνοούμενους

και με τον Ευαγόρα

ανεβήκαμε τον Γολγοθά

για να καταλάβουμε

την έννοια της θυσίας

όταν υπάρχει πάθος

και καμιά ελπίδα

πέρα από την ανάσταση

των σπασμένων σταυρών

και των εκτελεσμένων

από τη λήθη της ιστορίας

που δεν πρόλαβαν

καν να πεθάνουν

γι'αυτό τους ξέχασαν

όλοι όσοι ήθελαν

να ζήσουν ευτυχισμένοι

δίχως τα προβλήματα

των εγκλωβισμένων,

των αγνοούμενων

και των προσφύγων

αλλά εμείς είμαστε

ακόμα εδώ όρθιοι

γιατί δεν ξέρουμε

να γονατίζουμε

ούτε να σκύβουμε

το κεφάλι μας

μπροστά στον κατακτητή

και θα παλέψουμε

ενάντια στην βαρβαρότητα.

Πριν τη Μάχη του Γρανικού -Ν. Λυγερός

Ο Παρμενίων κι ο Αλέξανδρος σχεδιάζουν τη μάχη του Γρανικού.

- Ήρθε η ώρα.

- Κι αν είναι νωρίς;

- Ποια είναι η δομή τους;

- Το περσικό ιππικό παρατάχθηκε κατά μήκος του ποταμού.

- Περίεργο.

- Είναι ισχυρότερο από το δικό μας και θέλουν να φαίνεται.

- Θέλουν ν' αντιταχθούν με αυτό.

- Και το πεζικό τους βρίσκεται πιο πίσω.

- Ασιατικό, ελληνικό και περσικό μαζί.

- Ναι όλοι μαζί.

- Εχθροί και προδότες.

- Είναι χιλιάδες.

- Πρέπει να είναι αρκετοί.

- Είναι περισσότεροι από εμάς.

- Δεν αλλάζει τίποτα πια.

- Τι θέλεις να πεις.

Ο Αλέξανδρος πήρε ένα χαρτί κι ένα μολύβι. Σχεδίασε γρήγορα την παράταξη των αντίπαλων στρατευμάτων.

- Είσαι μαθητής του Αριστοτέλη.

- Σωστά.

- Και θεωρείς ότι αυτή η παράταξη αρκεί;

- Όχι βέβαια.

- Τότε;

- Είναι απλώς η αρχή.

- Και η συνέχεια;

- Ένταση και κινητικότητα.

- Με πλάγια επίθεση.

Ο Αλέξανδρος χαμογέλασε και θυμήθηκε τα πρώτα μαθήματα του με τον Αριστοτέλη και την Ιλιάδα. Πόσο μετά ήταν λίγο πριν την μάχη.

- Αιφνιδιασμός λοιπόν.

- Κανείς από τους εχθρούς μας δεν θα καταλάβει τον σχηματισμό μας.

- Αυτό θα προστατέψει τους δικούς μας.

- Κι ο ποταμός;

- Ένα εμπόδιο που θα χρησιμοποιήσουμε.

- Με ποιον τρόπο;

- Η ροή του θα κρύψει την πλάγια επίθεση.

- Οι Πέρσες θα πιστεύουν ότι μας σέρνει το ρεύμα.

- Ενώ θα έχουμε επιλέξει την πορεία μας.

- Θα πιστέψουν ότι παρασυρθήκαμε.

- Και θα τους παρασύρουμε εμείς !

- Μα πώς θα τους ξαφνιάσουμε;

- Θα σταθούμε ακίνητοι ...

- Ακίνητοι ;

- Ακίνητοι απέναντι τους.

- Δεν καταλαβαίνω.

- Πρέπει να φανεί ότι η απόφαση της επίθεσης έγινε με επιπόλαιο τρόπο, την τελευταία στιγμή.

- Δίχως σκέψη.

- Αυθόρμητα.

- Μα θα δουν ότι δεν έχει νόημα.

- Αν ο στόχος είναι αδιανόητος, ο εχθρός σου δεν μπορεί να τον κατανοήσει.

- Έχουν κάνει ήδη σφάλματα στρατηγικής.

- Θα κάνουν περισσότερα ακόμα.

- Σκέφτηκες το πριν και το μετά.

- Το μετά και το πριν.

- Έγινες επικίνδυνος Αλέξανδρε !

Ο Αλέξανδρος δεν απάντησε απλώς έβαλε το κεφάλι του λοξά.

οι εξελίξεις αναφορικά με το σχέδιο διάσωσης της Κύπρου και τα συμπεράσματα που πρέπει να βγάλουμε

Είχα περιγράψει το 2010, όπως πολλοί άλλοι, τον κίνδυνο που υπήρχε γιά την Κύπρο από την κρίση του ευρώ εδώ.Φαίνεται όμως εκ του αποτελέσματος, ότι στην νοτιο-ανατολική μεσόγειο, οι άνθρωποι, οι οντότητες, τα κράτη, δεν μπορούν να λειτουργήσουν ορθολογικά.Αυτή η διαπίστωση,δικαιολογεί το γεγονός ότι η όποια προειδοποίηση γιά τον κίνδυνο που έρχεται είναι άχρηστη σ' αυτή την περιοχή του πλανήτη.Αυτή η περιοχή του πλανήτη, ζεί με μιά φωτογραφία του παρόντος.Αρνείται ότι το μέλλον μπορεί να είναι διαφορετικό από το παρόν.Τα σενάρια, της είναι άχρηστα διότι δεν μπορεί να κατανοήσει πώς κάποιος μπορεί να σκέφτεται ένα διαφορετικό μέλλον.Ετσι, όταν ένα διαφορετικό μέλλον από την εικόνα της φωτογραφίας προκύπτει,κανείς δεν το πιστεύει αρχικά.Στην συνέχεια παθαίνει σόκ.Μετά καταρρέει.

Είχα περιγράψει τις συνέπειες του σχεδίου που είχε προταθεί εκβιαστικά στην Κύπρο πρίν από μιά βδομάδα, εδώ.Στην ανάρτηση αυτή είχα περιγράψει το σχέδιο όπως το έβλεπαν και ήθελαν να το επιβάλλουν οι ευρωπαίοι.

Από τότε, πέρασε μιά βδομάδα, τραγική.

Ειμαστε σ' ένα σημείο όπου είτε η χώρα θα οδηγηθεί στην άτακτη χρεοκοπία, είτε θα προκύψει μιά τραγική λύση. Φαίνεται, ότι είναι κοντά η τραγική λύση, που είναι πολύ χειρότερη από την αρχική πρόταση των ευρωπαίων.Η Κύπρος οδηγείται σε μιά οικονομική καταστροφή με πρόσχημα την διάσωση του τραπεζικού της συστήματος, και την "τιμωρία" των ρώσων ολιγαρχών.Λές και έχει ανατεθεί στους ευρωπαίους αξιωματούχους ο ρόλος "τιμωρίας" των ολιγαρχών διεθνώς και ειδικά των ρώσων.Λές και γνωρίζουν ποιοί έχουν καταθέσεις στην Κύπρο και το ποιόν τους.Η συμπεριφορά αυτή των ευρωπαίων είναι απαράδεκτη, εκβιαστική,και καταστροφική, όχι μόνο γιά την Κύπρο αλλά και γιά την ευρωζώνη.Αυτό, το έχω εξηγήσει πολλές φορές σ'αυτό το ιστολόγιο, και πιστεύω ότι όλα θα παιχτούν στην Ιταλία.Εξήγησα έδω ότι με την Ιταλία, οι εκβιασμοί αυτοί δεν θα περάσουν, και τότε είτε θα οδηγηθούμε στην διάλυση της ευρωζώνης είτε θα δούμε την αποχώρηση της Γερμανίας από την Ευρωζώνης.Και αυτό θα κριθεί σύντομα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση την εβδομάδα που πέρασε, είναι ότι όχι μόνο ο κυπριακός πολιτικός κόσμος τα έχασε, αλλά ότι έκανε ότι ακριβώς περιέγραφα παραπάνω.Επαθε σόκ, και δεν είχε έτοιμο εναλλακτικό σενάριο.Αρχισε να επισκέπτεται την Μόσχα, να προβάλλει την δημιουργία ενός ταμείου αλληλεγγύης που θα δημιουργείτο στο μέλλον, κλπ.Δεν περίμενα ότι ακόμα και σε κυβερνητικό είπεδο θα υπήρχε τέτοια γυμνια.Μετά κατέρρευσε και άρχισε πλέον να συζητά το αρχικό σχέδιο των ευρωπαίων.

Τον Αναστασιάδη δεν τον είχα ούτως η άλλως σε μεγάλη εκτίμηση.Είχε αποδεχθεί το σχέδιο Ανάν και ειδικότερα τα σημεία που ανέφερα εδώ.Αν αποδέχεσαι με τόση ελαφρότητα αυτά τα σημεία, δεν μπορείς να διοικήσεις μιά χώρα.Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι και οι υπόλοιποι ηγέτες της Κύπρου, δεν είχαν εναλλακτικό σενάριο.Αυτό δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με μέτριους, που μπορούν να συγκριθούν μόνο με τους έλληνες πολιτικούς ηγέτες.Φαίνεται ότι ο Τ. Παπαδόπουλος δεν δημιούργησε σχολή.Αυτό είναι που με στεναχώρησε ιδιαίτερα την εβδομάδα που πέρασε.Το να έχεις παρακμιακούς ηγέτες στην Ελλάδα, μπορεί να το κατανοήσει κανείς.Το να έχεις παρακμιακούς ηγέτες στην Κύπρο που μάχεται με τον Αττίλα, είναι πολύ απογοητευτικό..

Ειτε οδηγηθούμε σε μιά τραγική λύση διάσωσης είτε στην άτακτη χρεοκοπία δηλαδή την πλήρη οικονομική καταστροφή, τα συμπεράσματα που πρέπει να βγάλουμε ως πρός τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα πράγματα εμείς οι έλληνες, είναι τα εξής κατά την γνώμη μου. 1/δεν έχουμε συνείδηση της πραγματικότητας.Μπερδεύουμε την πραγματικότητα που θα θέλαμε, με την πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τις ιστορικές διεργασίες. 2/δεν έχουμε πολιτικούς ηγέτες.Οι ηγέτες καθοδηγούν τον λαό.Δεν τον ακολουθούν. 3/δεν έχουμε συνείδηση της σημασίας του χρόνου στην διαχείριση των καταστάσεων.Ενώ εφευρέσαμε την στρατηγική πρίν χιλιάδες χρόνια, σήμερα η έννοια αυτή μας είναι τελείως άγνωστη.Είναι σαν ένας στρατηγός που πρέπει να διαχειρίζεται τον χώρο και τον χρόνο γιά να δώσει μιά μάχη,ξαφνικά διαχειρίζεται μόνο τον χώρο, ενώ ξέρουμε ότι ο χρόνος είναι εξ ίσου σημαντικός.Η μάχη πρέπει να δοθεί την κατάλληλη ώρα.Ούτε πρίν ούτε μετά. Ετσι, το κύριο θέμα που πρέπει να μας απασχολεί, δεν είναι πλέον αν το Κυπριακό ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 30, η 40% όπως μας απασχολούσε την περασμέμη Κυριακή το ενδεχόμενο αυτό το ΑΕΠ να μεειωθεί κατά 20 με 30%, αλλά πώς θα ξαναλειτουργήσει έστω αυτή η τσεκουρεμένη οικονομία με δεσμευμένες τις καταθέσεις επι μακρόν. Η έλλειψη ηγετών, η γενικότερη έλλειψη ιστορικής παιδείας, και η πλήρης αποξένωση μας από την στρατηγική σκέψη, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας γιά το μέλλον του ελληνισμού.

Cyprus-Europe seems unable to work in a sensible manner, and is devolving into a crisis junkie

http://brianmlucey.wordpress.com/2013/03/23/germanys-dilemma-sacrifice-cyprus-or-make-sacrifices-itself/

Ξεκίνησε ο "πόλεμος" για τις καταθέσεις των ξένων στην Κύπρο

http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1757832

Επιτέλους ο ευρωπαικός τύπος προβάλλει την αλήθεια γιά το "σχέδιο διάσωσης" της Κύπρου - "Εκβιασμός αντί αλληλεγγύης"

http://www.presseurop.eu/en/content/press-review/3554991-blackmail-has-replaced-solidarity

Η νέα κυπριακή τραγωδία

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=23002

Cyprus banks bailout - Anastasiades speaks of a fait accompli

http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_wsite1_1_16/03/2013_488222

η απόφαση του Eurogroup γιά την Κύπρο και οι συνέπειες της

Δεν μπορώ να πώ ότι έμεινα έκπληκτος από την απόφαση γιά την Κύπρο.

Εχει όλα υα χαρακτηριστικά των αποφάσεων που λαμβάνονται από το 2010 γιά το ευρώ

-πολύμηνη ψυχολογική προετοιμασία του συλλογικού υποκειμένου που θα υποστεί την απόφαση (ο Σόιμπλε έλεγε μήνες τώρα γιά την ανάγκη κουρέματος των καταθέσεων και γιά την ανάγκη να πληρώσουν οι Ρώσοι "ολιγάρχες")

-εκβιασμός

-δημιουργία μιάς κατάστασης ελεγχόμενου χάους (ας θυμηθούμε πώς περιέγραφε ο Ρ.Χόλμπρουκ αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση:Tο ελεγχόμενο χάος είναι ένας τρόπος να φτάσεις στην δημιουργικότητα. Η έντασή του, η αίσθηση του επείγοντος που προκαλεί, η οικειότητα που δημιουργεί, φέρνουν τον διάλογο που οδηγεί σε συνέργειες. ),η οποία οδηγεί ,μιά χώρα να επιλέξει είτε την πλήρη εξαφάνιση της είτε να δεχθεί την αγωγή που θα της προταθεί γιά να πάθει καρκίνο.

-επιβολή της λύσης διά της βίας λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υπάρχει ικανός και ισχυρός διαπραγματευτής απέναντι, γιά να την αντικρούσει και να την αντιστρέψει.

-αδιαφορία η ανικανότητα αντίληψης των συνεπειών της απόφασης και ιδιαίτερα τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες, τόσο γιά την χώρα που ζητά την βοήθεια όσο και γιά την ευρωζώνη.Το πάν είναι να κερδηθεί χρόνος μέχρι τις γερμανικές εκλογές.

-αδιαφορία γιά το αν η απόφαση είναι συμβατή με το δίκαιο (εθνικό, ευρωπαικό,διεθνές)

-η απόφαση έχει πάντα μιά τιμωρητική διάσταση γιά κάποιον

-η απόφαση επιβάλλεται με τον πιό στυγνό τρόπο που μπορεί να βρεθεί κάθε φορά: πρέπει να είναι προσβλητική (στην προκειμένη περίπτωση της Κύπρου ο Σόιμπλε το είπε ξεκάθαρα (-Η κύπρος δεν είναι συστημική χώρα, άρα δεν μας ενδιαφέρει αν πάει στο διάβολο )πρέπει να είναι συμβατή με τα συμφέροντα της Γερμανίας, και δεν ενδιαφέρει πλέον να τηρούνται έστω υα προσχήματα ότι δηλαδή η λύση επιβάλλεται γιά το μέλλον της Ευρώπης, γιά το καλό της Ευρώπης.

Τα ανωτέρω χαρακτηριστικά μπορεί μιά γέρικη αλεπού να τα καταγράψει και να επιβεβαιώσει κάθε φορά που γίνεται μιά διαπραγμάτευση με μιά χώρα που ζητά βοήθεια από την ευρωζώνη.Αν όμως είναι σημαντικό γιά έναν διαπραγματευτή να γνωρίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί,το πλαίσιο αυτό καθ΄εαυτό έχει και μιά άλλη σημασία που είναι ακόμα μεγαλύτερη.Επιτρέπει να έιναι σε θέση να κρίνει κανείς αν είναι ηθικό η όχι.Αν το πλαίσιο είναι ηθικό, τότε η όποια απόφαση ακόμα και η πιό σκληρή έχει μιά βάση, μια εσωτερική λογική.Διότι η κάθε απόφαση ενός πολιτικού, μιάς επιχείρησης, ενός ιδιώτη πρεπει πάντα να έχει το ηθικό υπόστρωμα της.Κάνω κάτι που θεωρώ ότι είναι καλό και δίκαιο όχι γιά μένα η γιά τον λαό μου, αλλά γιά τον άνθρωπο, γιά το κοινό καλό.

Το ανωτέρω πλαίσιο είναι γιά μένα ανήθικο και αποδεικνύει ότι οι πολιτικοί που το επιβάλλουν δεν είναι πολιτικοί άνδρες.Μπορεί να είναι καλοί λογιστές, καλοί μπακάληδες, κλπ στην επαγγελματική τους ζωή αλλά δεν έκαναν γιά την Πολιτική και μάλιστα σε τόσο υψηλό επίπεδο.

. Ας αφήσουμε όμως το πλαίσιο που αρέσκομαι πάντα να προσπαθώ να εντοπίσω, όταν προσπαθώ να κατανοήσω ένα πρόβλημα,διότι αυτή η "Αριστοτελική" προσέγγιση δεν μπορεί να γίνει κατανοητή από κάποιον που δεν έχει διαβάσει ποτέ κείμενο του Αριστοτέλη, και στην περίπτωση αυτή, θα μπερδέψει αυτή την προσέγγιση, με ηθικο-κανονιστικές προσεγγίσεις της εποχής μας όπου κανείς έχει την δική του προδιαμορφωμένη άποψη περι ηθικής, και με βάση αυτήν την προδιαμορφωμένη άποψη αρχίζει και κρίνει τους πάντες και τα πάντα.

Ας εξετάσουμε κατά συνέπεια την τεχνική λύση που δίδεται από την απόφαση γιά την Κύπρο, και τις συνέπειες της.

Εκ πρώτης όψης η απόφαση δεν φαίνεται τόσο τραγική.Η Κύπρος αποφεύγει να φορτωθεί ένα χρέος 5,8 δις ευρώ και το ποσό "καταβάλλεται" από τους καταθέτες του νησιού.Φαίνεται μάλιστα και δίκαιη.Και αποτελεσματική.Φαίνεται δίκαιη διότι "καταβάλλεται" από αυτούς που έχουν καταθέσεις.Φαίνεται αποτελεσματική διότι το ποσό θα παρακρατηθεί αμέσως.

Το πρόβλημα είναι ότι το ποσό καταβάλλεται από όλους τους καταθέτες σε τράπεζες του νησιού, ακόμα δηλαδή και από καταθέτες που διάλεξαν τράπεζες που διαχειρίστηκαν καλά τα χρήματα τους.Αν το "κούρεμα" είχε επιβληθεί μόνο στους καταθέτες των τραπεζών που έχουν πρόβλημα,θα μπορούσε να συζητηθεί, ιδίως δε, αν συνοδευόταν από κούρεμα των ομολόγων που έχουν εκδόσει αυτές οι προβληματικές τράπεζες.Αυτό δεν συνέβη.

Η απόφαση γιά το "κούρεμα" των καταθέσεων έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια την ευρωπαική οδηγία που προστατεύει τις καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ.Θα το ονομάσουν προφανώς έκτακτη εισφορά επί των καταθέσεων γιά να αποφύγουν τις αγωγές.Η απόφαση έγραψε επίσης στα παλιά της τα παπούτσια τις τυχόν συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας που υπέγραψε η Κυπριακή Δημοκρατία,ακόμα και με τις λοιπές χώρες της Ενωσης, που προβλέπουν την μή φορολόγηση των ξένων καταθέσεων.

Το χειρότερο όμως για τους Κύπριους και την Κύπρο, είναι ότι αυτή η απόφαση είναι ένα τεράστιο πλήγμα γιά το χρηματο-οικονομικό κέντρο που αποτελούσε η Κύπρος από το 1974 μέχρι και σήμερα, με χιλιάδες εξωχώριες εταιρίες εγκατεστημένες που έδιναν δουλειά σε χιλιάδες ανθρώπους,δικηγόρους,λογιστές,τραπεζικούς, διαχειριστές κεφαλαίων κλπ...Με αυτή την απόφαση, το χρηματο-οικονομικό κέντρο της Κύπρου διαλύεται και θα υπάρξει μιά τεράστια διαρροή κεφαλαίων αλλά και απεγκατάσταση εταιριών από το νησί. Η κατάσταση αυτή,και η ύφεση που θα προκύψει,θα οδηγήσουν την Κύπρο σε 2-3 χρόνια από τώρα να ζητήσει νέο πακέτο στήριξης, δίδοντας ως ενέχυρο τα κοιτάσματα.

Και όλ΄αυτά υπό την προυπόθεση η απόφαση να γίνει αποδεκτή από την Κυπριακή Βουλή , αλλά και από την Γερμανική Βουλή στα τέλη Απριλίου.Αυτό σημαίνει ότι ακόμα κι΄αν η λύση περάσει από την Κυπριακή Βουλή, η διαρροή κεφαλαίων θα συνεχιστεί μέχρι τα τέλη Απριλίου, διότι οι πολίτες θα φοβούνται ότι ενδεχομένως δεν θα προκύψει θετική ψήφος στην Γερμανική Βουλή.

Το χειρότερο όμως με την απόφαση γιά την Κύπρο, δεν αφορά την Κύπρο, αλλά τις άλλες χώρες της ευρωζώνης.Μέχρι τώρα ξέραμε ότι όταν ένας καταθέτης είχε 100 ευρώ, σε γερμανική τράπεζα η σε ισπανική Τράπεζα, η αξία των 100 ευρώ ήταν η ίδια.Τώρα πλέον ξέρουμε ότι το ποσό της κατάθεσης αε μιά ισπανική τράπεζα και το ποσό της κατάθεσης σε μιά γερμανική τράπεζα, αν και είναι το ίδιο, δεν έχει την ίδια αξία.Μετρά η τράπεζα όπου έχεις την κατάθεση, αλλά και η χώρα.Αρα μηδενίζεται πλέον πρακτικά η έννοια της νομισματικής ένωσης και μπαίνουμε πλέον στον προθάλαμο της οριστικής αποσύνθεσης της. Ετσι, οι Βόρειοι, γιά να αποφύγουν να δανείσουν 6 επιπλέον δις στην Κύπρο, πήραν τον κίνδυνο να πετάξουν στον αέρα την ευρωζώνη και τα τραπεζικά συστήματα των χωρών της Νότιας Ευρώπης, με τις μαζικές φυγές κεφαλαίων που θα προκύψουν από τον Νότο πρός τον Βορρά.

Τα συμπεράσματα και τα διδάγματα που πρέπει να βγάλουμε από αυτή την παράλογη απόφαση είναι τα εξής κατά την γνώμη μου

1/Η Κύπρος πρέπει να αποδεχθεί έστω αυτό το κουτσό πακέτο, κερδίζοντας χρόνο διότι είναι πολύ αδύναμη, και η Ελλάδα ανύπαρκτη και υπό Διεθνή οικονομικό έλεγχο.Επιπλέον δεν έχει ικανή ηγεσία, αρα δεν μπορεί να ελιχθεί.

2/το μελλόν του ευρώ θα παιχτεί στην Ιταλία, και έχουμε ακόμα πολλά επεισόδια να δούμε.Είτε η ευρωζήνη θα καταρρεύσει είτε θα αποχωρήσει η Γερμανία.Δεν συμφέρει ούτε την Ελλάδα ούτε την Κύπρο ν΄αποχωρήσουν από την ευρωζώνη.Συμφέρει και τις δύο χώρες να περιμένουν τις ιταλικές εξελίξεις και να ελπίζουν στην αποχώρηση της Γερμανίας.

3/η ευρώπη έχει παρακμάσει επικύνδυνα.Με αυτούς τους πολιτικούς και αυτή την νομεκλατούρα στις Βρυξέλλες, η Ευρώπη δεν μπορεί να πάει πρός το μέλλον που της αξίζει.

4/η κομματοκρατία στην Ελλάδα που οδήγησε με μεθοδικότητα επί 35 ολόκληρα χρόνια την χώρα στην οικονομική καταστροφή (και έμμεσα την Κύπρο στους εκβιασμούς των Ολλανδών και των Γερμανών ) πρέπει πολύ σύντομα να πληρώσει.Η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας εσκεμμένα είναι έγκλημα που πρέπει να τιμωρηθεί.Δεν μπορεί άλλωστε η χώρα να λυτρωθεί και να ανακάμψει χωρίς την τιμωρία των κομματοκρατών και την δέσμευση των περιουσιών τους.Οσο πιό γρήγορα γίνει, τόσο πιό γρήγορα η χώρα θα αλλάξει σελίδα.

Πως εξελίχθηκε ο ωμός γερμανικός εκβιασμός της Γερμανίας κατά της Κύπρου

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=503473

Cyprus banks bailout - " Sowing the wind "

Βρήκα ενδιαφέρουσα την άποψη που ακολουθεί και αφορά την απόφαση που λήφθηκε γιά την Κύπρο και τις συνέπειες της. http://coppolacomment.blogspot.co.uk/2013/03/sowing-wind.html

Χατζημαρκάκης: Οι πολίτες της Κύπρου γίνονται Ιφιγένειες

http://www.skai.gr/news/politics/article/226546/hatzimarkakis-oi-polites-tis-kuprou-ginodai-ifigeneies/

Σχέδιο μεταβίβασης του δικτύου των θυγατρικών κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα στο ΤΧΣ εντός του Σαββατοκύριακου

http://www.newmoney.gr/article/5545/shedio-metavivasis-toy-diktyoy-ton-thygatrikon-kypriakon-trapezon-stin-ellada-sto-ths

Αγώνας δρόμου για να σωθούν οι καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες στην Ελλάδα

http://www.newmoney.gr/article/5629/agonas-dromoy-gia-na-sothoyn-oi-katatheseis-stis-kypriakes-trapezes-stin-ellada

Σοκ και οργή στην Κύπρο μετά την απόφαση του Eurogroup για φόρο στις καταθέσεις

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=503452

Η Ελλάδα να προβάλει τη μοναδικότητα της

http://www.dw.de/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82/a-16674049

Π. Κονδύλης: όταν χάνονται τα όρια ανάμεσα σε πόλεμο και ειρήνη...

http://yannisstavrou.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html

Ώρες αγωνίας για την Κύπρο στο Eurogroup

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_15/03/2013_488117

Εκτιμήσεις για τεράστια αποθέματα φ.α. στα 6 τεμάχια της ΑΟΖ Κύπρου Πηγή:www.capital.gr

http://www.capital.gr/News.asp?id=1752397

A Pontic Greek village slowly dies

http://www.ocena.info/index.php/en/home/2-makaleler/1-pontic-village

Ο ζεόλιθος και η αλλαγή φάσης - Ν. Λυγερός

Αν δεν έχεις δει ποτέ το μέγεθος του κοιτάσματος του ζεόλιθου στα Πετρωτά της Θράκης, δεν μπορείς να καταλάβεις τα πραγματικά δεδομένα του προβλήματος της μη αξιοποίησης αυτού του ορυκτού για την πατρίδα μας. Μόνο και μόνο αν αναρωτηθείς ποια είναι η ετήσια παραγωγή ζεόλιθου σε παγκόσμιο επίπεδο και ποιο είναι το μέγεθος των κοιτασμάτων στη Θράκη μας, θα καταλάβεις άμεσα το λόγο της ανάγκης του αγώνα για την αξιοποίηση του ζεόλιθου. Αν επιπλέον, κατανοήσεις σε πόσους τομείς διαφορετικούς, μπορεί ο ζεόλιθος να έχει εφαρμογές, τότε θα επινοήσεις τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει στην Ελλάδα. Αρκεί να μάθεις ότι υπάρχει διεθνής σύλλογος ερευνητών του ζεόλιθου, ότι η Γαλλία έχει ένα ερευνητικό σύνδεσμο που δίνει μάλιστα υποτροφίες για έρευνες που χρησιμοποιούν το ζεόλιθο, ότι η NASA έκανε παραγωγή στο διάστημα τεχνητού ζεόλιθου για να κατασκευάσει μεγαλύτερους κρυστάλλους από αυτούς που παράγονται στη γη, κι ότι η έρευνα πάνω στο ζεόλιθο ανήκει στις 10 πιο καινοτόμες του κόσμου που έχει επιλέξει το διάσημο επιστημονικό περιοδικό Science. Υπάρχουν επίσης Έλληνες επιστήμονες που έχουν βραβευτεί για καινοτόμες δράσεις που χρησιμοποιούν το ζεόλιθο. Αν όλα αυτά δεν επαρκούν, τότε ανάλογα με το επιστημονικό σου επίπεδο αναζήτησε γνώσεις που αφορούν το ζεόλιθο στο διαδίκτυο και κάνε μόνος σου την έρευνα. Μετά από αυτά τα δεδομένα θα είσαι πεπεισμένος ότι το πρέπον είναι η αξιοποίηση του ζεόλιθου. Έχουν ήδη γίνει πρακτικές μελέτες στον τομέα της γεωργίας, οι οποίες αποδεικνύουν την τεράστια αύξηση παραγωγής. Εάν επίσης συνδυάσουμε το γεγονός ότι η όξυνη γη μειώνει κατά 70% την απόδοση των λιπασμάτων και ότι ο ζεόλιθος καθαρίζει τη γη από τα βαριά μέταλλα, τις τοξίνες και τα ριζικά στοιχεία, παράγοντας με αυτόν τον τρόπο ένα pH πιο ουδέτερο, συνειδητοποιούμε ότι ο ζεόλιθος επιτρέπει ορθολογικά μια αξιοποίηση της γης πιο αναλογική και πιο αποτελεσματική, προσφέροντας ταυτόχρονα μια μεγάλη εξοικονόμηση όσον αφορά στα λιπάσματα. Μπορεί ο ζεόλιθος ανάλογα με την κοκκομετρία του να έχει διαφορετικές χρήσεις στη γεωργία και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και οι ειδικοί των bonsai, τον χρησιμοποιούν αφού είναι ικανός εκ φύσεως να κρατήσει την πρέπουσα ποσότητα νερού για το πότισμα. Κι αν ο ζεόλιθος χρησιμοποιείται σε σκληρές περιπτώσεις, όπως είναι τα πυρηνικά ατυχήματα στο Τσέρνομπιλ ή στη Φουκοσίμα, είναι ακριβώς για την αποτελεσματικότητα του καθαρισμού του περιβάλλοντος που επιτρέπει η μοριακή του δομή. Ως φυσικό φίλτρο ο ζεόλιθος είναι αποτελεσματικός και στον τομέα των υδρογονανθράκων και τώρα που είναι αποδεδειγμένο ότι η Ελλάδα διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα μέσω των σεισμικών ερευνών, θα ήταν παράλογο να εισάγουμε ζεόλιθο για την επεξεργασία του, ενώ μόνο στη Θράκη διαθέτουμε κοιτάσματα μεγέθους 100 εκατομμύρια τόνων. Ας παλέψουμε λοιπόν για να γίνει ο κόσμος του ζεόλιθου μία πραγματικότητα στην πατρίδα μας.

πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11682&l=gr

Αν δεν έζησες τη δεύτερη αναμονή - Ν. Λυγερός

Αν δεν έζησες τη δεύτερη αναμονή

δεν μπορείς να καταλάβεις

τι σημαίνει να έχεις

τα χέρια σου δεμένα

πίσω στην πλάτη σου

και τα μάτια κλειστά

την ώρα που εισβάλλουν

σε όλη την πατρίδα σου

και ποδοπατούν τη γη σου

με τις βαριές αρβύλες

για να επιβάλουν την ειρήνη

που κανένας δεν αντέχει

αν δεν είναι ο ίδιος βάρβαρος,

γι'αυτό όταν δεν θυμάσαι

τίποτα από όλα αυτά

για να είσαι ευτυχισμένος

μέσα στη λήθη

και την αδιαφορία

διότι δεν θέλεις

να δεις τα θύματα

που είναι οι πρόσφυγες

οι εγκλωβισμένοι

κι οι αγνοούμενοι,

δεν μπορείς να είσαι

δικός μας.

πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11707&l=gr

Τα ρωμαίικα πεθαίνουν - του Β. Τουρσούν

Ότσενα

Ένας πολιτισμός που πεθαίνει και μία γλώσσα που ψυχομαχεί… Η Ότσενα βρίσκεται στον σημερινό Πόντο, μέσα στα σύνορα και στα ορεινά της Τραπεζούντας. Μέσα σε ένα παράδεισο γεμάτο με πεύκα, έλατα και διάφορα είδη δέντρων, που χαρίζουν μία ανέκφραστη ομορφιά και πολλά άλλα, για τους κάτοικους του χωριού.

Εκεί κοντά στις κορυφές των βουνών, που βρίσκονται αναρίθμητα πηγάδια και λιβάδια, που βγάζουν ολοκάθαρα, διαυγή και κρυστάλλινα νερά, για να πίνουν οι άνθρωποι του τόπου.

Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού, μάλλον ήταν φυγάδες που έφυγαν από τη καταπίεση των Οθωμανών, και στηρίχθηκαν στην αγκαλιά του πυκνού δάσους της περιοχής. Η περιοχή τους προσέφερε πολλές κρυψώνες, και ήταν σίγουροι πώς δεν θα τους ανακάλυπτε κανίς. Η στάχτες και τα κάρβουνα από καμένα ξύλα μας μαρτυρούν για τα πρώτα τους σπιτάκια. Σε σπηλιές ζούσαν, διαμορφώνοντας τις με μικρά τοιχάκια, τα οποία μας αποκαλύπτουν τα ίχνη και τα προσόντα του πολιτισμού τους. Ποιος ξέρει πόσες έρωτες έζησαν στα καλοχτισμένα κρεβατάκια τους, που εμείς τα εγγόνια τους τα χαλάσαμε, νομίζοντας ότι κρύβανε κανένα θησαυρό. Χωρίς να αντιληφθούμε το ότι, αυτό που κάναμε ήταν φοβερό.

Είναι άγνωστο το πόσον καιρό τους πείρε να χτίζουν, τα πρώτα τους κανονικά σπίτια για να ζήσουν σαν άνθρωποι αλλά, το 1583 ήταν που τους ανακαλύψανε οι Οθωμανοί και τους καταγράψανε. Όλοι κ’ όλοι πέντε οικογένειες ήτανε. Ανάλογα με τα τεφτέρια φορολόγησης των Οθωμανών (1583 Tahrir defterleri), αυτός ο αριθμός οικογενειών λιπών, αποτελούσε τους πρώτους κάτοικους του χωριού. Σε τούτο το χρόνο λιπών αφαιρέθηκε η ελεύθερη τους υπηκοότητα των βουνών, και έτσι περάσανε στη λίστα των χαρατσιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε τούτο το χρόνο φαίνεται πως τους εγκατέλειψε ο Δίας.

Στα συνεχόμενα χρόνια από τότε που ανακαλύφθηκαν οι πρώτοι κάτοικοι, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν και άλλοι στο χωριό. Έτσι λιπών, απόκτησαν και άλλους γείτονες. Η μοναξιά τους εκεί επάνω στα βουνά είχε λήξει. Μέσα σε τριάντα χρόνια, δηλαδή από το 1583 έως το 1613, οι κάτοικοι του χωριού αυξήθηκαν στις πενήντα τέσσερις οικογένειες, από τους οποίους οι τέσσερις δήλωσαν πως είναι μουσουλμάνοι. Περίεργο όμως, είναι γνωστό εάν τους ρώτησε κανίς, το πως ζούνε μέσα σε πενήντα χριστιανικές οικογένειες, και με τι γλώσσα επικοινωνούνε μαζί τους. Ποτέ δεν θα ξέρει κανίς εάν αλήθευε αυτή η δήλωση ή όχι, όμως, όπως μας πληροφορεί ο κο. Γ. Κανδιλαπτης στο βιβλίο του «Τα Φιτίανα», όλοι οι κάτοικοι της περιοχής Όφης που εντάσσετε και η Ότσενα, εξισλαμίζονται με την απόφαση του Δεσπότη της περιοχής. Κανένας δεν ξέρει πόσοι ήταν όταν έφτασε η απόφαση αυτή, και τι ήταν η πρώτη τους αντίδραση. Δεν ξέρει κανίς εάν τους καλέσανε για να μαζευτούν σε μία περιοχή, ή αν πήγαν μερικοί σπίτι σπίτι και τους ανακοινώσανε την πικρή αυτή απόφαση. Ποιος ξέρει τι συζητούσανε στα σπίτια τους εκείνη τη νύχτα, ή εάν πέσανε από ψυχολογική κούραση και κοιμηθήκανε. Δεν μας διηγήθηκε κανίς τίποτα για εκείνες τις πρώτες μέρες και τις πρώτες αντιδράσεις. Όμως, μας δηγήθηκαν για πιο φοβερές, φρικτές και απάνθρωπες στιγμές, σχετικά για έναν συγχωριανό τους που πέρασε αρκετά μαρτύρια για να μην εξισλαμισθεί. Φαίνεται πώς αυτό το γεγονός, τους έμεινε στο νου τους και χάραξε άσχημα την ψυχή τους, για να μην το έχουν ξεχάσει μέχρι σήμερα. Αυτό το φρικτό γεγονός, λένε ότι το έζησε ένας, ο οποίος ονομαζότανε Παύλος. Ο Παύλος δεν ήθελε να εξισλαμιστεί και αντιδρούσε συνέχεια. Του είχαν κάνει του κόσμου τα βάσανα του καημένου. Ήταν πολύ πεισματάρης και δεν άλλαζε με τίποτα. Τελικά σκοτώσανε τα επτά του παιδιά, κόψανε τα κεφαλάκια από τα κορμάκια τους, του τα φόρτωσαν στην πλάτη μέσα σε ένα καλάθι, και τον βάλανε να περπατήσει πεινασμένος. Έτσι τελικά υπέκυψε και εξισλαμίστηκε ο Παύλος. Μερικοί λένε πώς, μέχρι και να πεθάνει ο Παύλος, δεν τον είχε δει κανίς να πάει στην τζαμί. Ίσως και να έχει πεθάνει χριστιανός.

Άλλοι λένε πώς στην Άνω Ότσενα υπήρξε ένας παπάς, ο οποίος και αυτός με το ζόρι εξισλαμίστηκε. Αυτός ήταν από μία εκκλησιαστική οικογένεια, που ασκούσε διάφορα θρησκευτικά καθήκοντα του χωριού. Τελικά του τάξανε το ότι, εάν εξισλαμιστεί και μάθει την νέα θρησκεία, θα μπορέσει να διοριστεί ως χότζας του χωριού, για να συνεχίζει να ασκεί τι δουλειά του ως μουσουλμάνος. Έτσι δέχτηκε ο παπάς το Ισλάμ και εξισλαμίσθηκε.

Ίσως να έχουν γίνει και πολλά άλλα που δεν τα θυμάται κανίς. Πάντως ότι και αν έγινε, η ιστορίες αυτές δείχνουν πώς ο εξισλαμισμός δεν πέρασε και τόσο εύκολα. Ποιος ξέρει πόσες άλλες ψυχές, πόσο και με ποιο τρόπο τυραννήθηκαν...

Κάτι τέτοια μας δηγήθηκαν οι παλαιοί μας, για τους προπαππούδες τους οι οποίοι είχαν μαζευτεί εκεί επάνω στα βουνά, από διάφορες περιοχές για να ζήσουν μία ήρεμη ζωή. Σε μία εποχή που στον Πόντο υπήρξαν φουρτούνες και τα κύματα της Μαύρης Θάλασσας ήταν άγρια. Ως σωσίβιο ήταν η Ότσενα για πολλούς πόντιους, που κανίς δεν ξέρει σε ποίες συνθήκες φτάσανε στην Ότσενα, από τα πρώτα πατρικά τους εδάφη σαν την Τραπεζούντα, τα Σούρμενα, την Αργυρούπολη κλπ. Μερικοί, ακόμη και από το Ικόνιο λένε πώς ήρθαν. Όλοι αυτοί που φτάσανε στη Ότσενα, φέρανε και τα δικά τους ιδιώματα. Μερικοί τις ουσιαστικές λέξεις τις χρησιμοποιούσαν με την κατάληξη (ν), όπως «παιδίν», «σκαμνίν», «ράχην», «πόρταν» «δέντρον», «απίδιν», «καλάθιν», κλπ. και μερικοί τις χρησιμοποιούσανε κανονικά, όπως «παιδί», «σκαμνί», «ράχη», «πόρτα» «δέντρο», «απίδι», «καλάθι», κλπ. Άλλοι λένε τα εξοχικά βουνά «Σταλίαν» που διαμορφώθηκε από την λέξη «στάβλοι» και άλλοι «παρχάρε» η οποία λέξη διαμορφώθηκε από τις λέξεις «παρά + χωριό». Κάποιοι τα χόρτα τα ονομάζουν «χολχόνε» το οποίο όνομα διαμορφώθηκε από τις λέξεις «χλόος + χλόη + ν = πράσινα γρασίδια, φύλλα, φυτά, χόρτα κλπ.» και κάποιοι «χορτάρε» η οποία λέξη διαμορφώθηκε από το χορτάρια. Νίκαγε ο ένας έτρεπε ο άλλως. Και το εχτές υπήρξε σαν λέξη και το οψέ σαν αντίστοιχο. Ποικιλία και πλούτος της γλώσσας, μέσα σε ένα χωριό το οποίο δεν είχε και πολλή επαφή με τα παραλιακά αστικά κέντρα. Από έναν πληθυσμό, συγγενής με όλους τους πόντιους. Γι’ αυτό και η Ότσενα, αποτελεί ένα παράδειγμα μικρού Πόντου, ένα παράδειγμα της Ανατολής.

Οι διαφορές αυτές, ποτέ δεν έχουν συνειδητοποιηθεί μέσα στο χωριό και δεν αναρωτήθηκε κανείς για αυτά. Ποτέ δεν αισθάνθηκε κανείς ξένος. Όλοι ήρθαν από έξω και όλοι είχαν την ίδια μοίρα. Το σημαντικότερο ήταν, ότι όλοι μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Μιλούσαν Ρωμαιϊκά, δηλαδή Ποντιακά. Αυτή η γλώσσα του ένωνε, και με αυτήν επικοινωνούσανε μεταξύ τους.

Οι Οτσενίτες συνέχισαν να υποφέρουν και αργότερα. Είχε βγει ένας φόρος που λεγότανε «φόρος περιουσίας (varlık vergisi)», στην εποχή του Ισμέτ πασά, ο οποίος ήταν Πρωθυπουργός της Τουρκικής Δημοκρατίας. Λένε στο χωριό, όταν ερχόντουσαν οι χαφιέδες (εφοριακοί που τους ονόμαζαν έτσι στο χωριό, ίσως επειδή τους καρφώνανε και στον κρατικό μηχανισμό), ο κόσμος έκρυβε ότι είχε και δεν είχε. Οι χωριανοί είχαν ανοίξει έναν τόπο για κρυψώνα μέσα στο δάσος, και κάθε φορά που έπαιρναν χαμπάρι για τον ερχομό των χαφιέδων, μαζεύανε τα ζώα τους και τα πήγαιναν εκεί για να φαινότανε ότι δεν έχουν ζώα και έτσι θα γλίτωναν από τον φόρο.

Σχετικά με το κρύψιμο των ζώων, υπάρχει και ένα ανέκδοτο που το έζησε ένας χωριανός. Ο χωριανός αυτός, όταν πληροφορήθηκε για τον ερχομό των χαφιέδων, πήγε πήρε τα τέσσερα ζώα από τα πέντε που είχε, τα πήγε και τα έκρυψε στο δάσος. Όταν ήρθαν οι χαφιέδες, τους κατέβασε στο μαντρί για να τους δείξει πώς έχει μόνο ένα ζώο. Όταν κατέβηκαν οι χαφιέδες στο μαντρί, είδαν πως το ζώο που βρισκόταν στο μαντρί, μούγκριζε συνεχώς. Του ρωτήσανε τον χωριανό: «γιατί μουγκρίζει τόσο πολύ αυτό το ζώο;». Ο χωριανός: «που να ξέρω, μάλλον επειδή χώρισε από τους φίλους που είχε» τους είπε. Μόλις κατάλαβαν οι χαφιέδες ότι το ζώο που βρισκόταν στο μαντρί είχε και φίλους, ζορίσανε τον χωριανό για να φέρνει και τα υπόλοιπα. Έτσι πιάστηκε ο φουκαράς, και αυτό το γεγονός έχει περάσει στα ανέκδοτα του χωριού. Κάτι τέτοια ανέκδοτα που μαρτυράνε την ιστορία, τα συναντάμε μέσα σε δεκάδες Αριστοφανικά ανέκδοτα του χωριού. Χωρίς κανίς να αντιληφθεί για την μαρτυρία που κρύβει το καθένα.

Σε αυτήν την εποχή οι χωριανοί πέρασαν μεγάλη φτώχια. Τόση ώστε, μερικοί ξεφλούδιζαν τις λεπίδες από τις οξιές, τα μάζευαν και τις αλέθανε μαζί με καλαμπόκι στο μύλο, για να φτιάξουν ψωμί, να φάνε και να ταΐζουν τα παιδιά τους. Όμως παρόλο την φτώχια αυτή, την σκληρή δουλειά του χωριού, επί 400 χρόνια μπόρεσαν να ζήσουν μαζί και να αγαπάνε τον τόπο τους. Ο πληθυσμός του χωριού, σύμφωνα με την καταμέτρηση του έτους 2000, είχε φτάσει στους 8.355 κατοίκους. Σε αυτήν την καταμέτρηση όμως, είχαν καλέσει όλους τους χωριανούς που είχαν εγκατασταθεί εκτός χωριού, για να ήταν και αυτοί παρόντες. Γι’ αυτό είχανε ενοικιάσει και μερικά πούλμαν, για να τους φέρνουν στο χωριό. Με σκοπό, ώστε να κερδίζουν τα προσόντα ενός δήμου.

Σήμερα λιπών αυτό το χωριό αδειάζει. Σβήνει τούτο το αστέρι. Φεύγουν οι άνθρωποι από την Ότσενα. Ζήτημα να έχει μείνει εκεί το ένα τέταρτο του πληθυσμού. Ιδικά στην Κάτω Ότσενα, από τα 630 σπίτια περίπου, μόνο τα 200 δίνουν σημάδι ζωής, ανάβει το φως και καπνίζει το τζάκι τους. Και αυτοί έτοιμοι να φύγουν, από έναν μικρό χωριό που κουβαλάει στην πλάτη του τα ερείπια ενός πολιτισμού χιλιάδων χρόνων, μίας ολόκληρης ιστορίας. Φεύγοντας ο καθένας, παίρνει και μαζί του ότι παραπάνω και διαφορετικό έχει, μαζεύοντας από πίσω του όλα του τα ίχνη, εξαφανίζοντας τα πανάρχαια πολιτισμικά του ερείπια. Με τον κάθε θυμωμένο φυγά, με τον κάθε απελπισμένο μετανάστη που φεύγει από τον τόπο, μία φλέβα ακόμη νεκρώνεται και αργοπεθαίνει τόσο φρικτά ένας πολιτισμός, αφήνοντας πίσω την άγνοια, αμορφωσιά και την απανθρωπιά. Ακόμη και ένας θάνατος ενός ανθρώπου, αδυνατίζει μία πανάρχαια γλώσσα, πεθαίνοντας μαζί του όλες οι παραπάνω λέξεις που μπόρεσαν να σωθούν στην μνήμη του, από την λεηλασία του καπιταλισμού, από το ανελέητο χτύπημα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, από την αδιαφορία, την ξενολατρία και την προδοσία.

Κρυφοκλαίει, στεγνόδακρύζει η Ότσενα, κραυγάζει τόσο ώστε η αύδη (φωνή) της ξεπερνάει τα σύνορα της ακοής μας. Ίσως και γι’ αυτό δεν ακούει κανίς. Εξαφανίζεται ένα πανάρχαιο ιδίωμα της Ελληνικής γλώσσας, μπροστά στα μάτια ενός κόσμου που λέει ότι είναι πολιτισμένος. Διότι στις μεγάλες πόλεις, κανείς δεν θα μπορέσει να μιλήσει την μητρική του γλώσσα, όσο και να τρελαίνεται να την ακούσει. Όσο και να κάθετε μόνος, μοιρολογώντας από την νοσταλγία του, να την ψιθυρίσει.

(Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύτηκε στην Καθημερινή, Κυριακή 4 Μαρτίου '07 με τίτλο Στον Πόντο δεν μιλάνε τα ρωμαίικα πια!)

πηγή - http://www.ocena.info/index.php/el/arxiki-selida/2-makaleler/6-ta-romeyika-pethenoun

το κόστος της γλώσσας του Πόντου- του Β. Τουρσούν

Ελευθερία... Μια αίσθηση που είναι αδύνατο να την εξηγήσει κανείς. Όμως ο καθένας προσπαθεί να την περιγράψει χωρίς να την έχει κατανοήσει καλά. Είναι σαν τη φωτιά, που σε ζεσταίνει και σε καίει ανάλογα με τη χρήση της. Είναι σαν το ριπίδιο, που στη μία άκρη του βρίσκεται η στέρηση που δημιουργεί αγανάκτηση και στην άλλη η κατάχρηση που την υποδαυλίζει ολέθρια.

Ο Πλάτωνας λέει ότι: «Η πολύ ελευθερία στον άνθρωπο και το κράτος μετατρέπεται σε σκλαβιά». Ενώ ο Επίκτητος επαναστατεί κατά του ίδιου του θεού του, λέγοντας: «Μπορείτε να μου περάσετε δεσμά στα πόδια, αλλά όχι στην πίστη μου. Ούτε ο Δίας μπορεί να με νικήσει». Έτσι, επί χιλιάδες χρόνια συναντάμε το αίτημα της ελευθερίας στο γραπτό και προφορικό λόγο, στην ιστορία, στην ποίηση, στη φιλοσοφία, στις παροιμίες, στην κλαγγή των όπλων. Για μένα η ελευθερία είναι δώρο της Φύσης, που όσο το μοιράζεσαι με τους άλλους, τόσο το χαίρεσαι και ο ίδιος. Όσο το στερείς από τους άλλους, τόσο το στερείσαι και εσύ. Η ανθρωπιά, η φιλία και η αδελφοσύνη μόνο κάτω από συνθήκες ελευθερίας μπορούν να επικρατήσουν. Αν και η ελευθερία πιάνεται και δεσμεύεται, πάλι ελεύθερο θα έρθει στον κόσμο, το κάθε παιδί που γεννιέται. Έτσι και εμείς, όπως όλα τα παιδιά, ελεύθεροι γεννηθήκαμε στο χωριό μας. Σε έναν πανέμορφο οικισμό πάνω στα βουνά. Ένας οικισμός που ανήκει στην κωμόπολη Κατωχώρι της Τραπεζούντας και λέγεται Οτσενα. Η μητρική μας γλώσσα δεν ήταν τουρκική. Τα ποντιακά είχαμε ως μητρική. Ρωμαίικα την ονομάζαμε εμείς.

Τα Ρωμαίικα ήταν για μας μέσον έκφρασης του φλερταρίσματος της αλληλεγγύης και βοήθειας, του χαμόγελου και της ευτυχίας. Ήταν δρόμος που μας οδηγούσε στην αγάπη και στον έρωτα. Για πρώτη φορά, στο δημοτικό σχολείο βιώσαμε το πρόβλημα με τη γλώσσα μας. Ο κάθε δάσκαλος που διοριζόταν στο σχολείο μας, απαγόρευε την ομιλία στη μητρική μας. Κάποτε μας εκφόβιζε και κάποτε μας έδερνε για να μη την μιλάμε. Ζητούσε να καταγγείλουμε αυτόν που μιλούσε Ρωμαίικα, αλλά δεν τον ακούγαμε. Συνεχίζαμε να αστειευόμαστε και να παίζουμε, να μαλώνουμε και να τα βρίσκουμε με τη μητρική μας γλώσσα. Με τον καιρό, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε για τη μητρική μας γλώσσα. Ρωτούσαμε τους μεγάλους, τι γλώσσα μαθαίναμε και τι μιλούσαμε. Μάθαμε πως λεγόταν «Τούρκτσε» αυτή που μαθαίναμε και «Ρούμτζε» αυτή που μιλούσαμε. Όμως, στο ερώτημα γιατί μαθαίναμε ενώ μιλούσαμε άλλη γλώσσα, ποτέ δεν υπήρξε ικανοποιητική απάντηση. Αυτό που συχνά επαναφερόταν σαν απάντηση ήταν «με τα Ρωμαίικα άνθρωπος δεν γίνεσαι». Είναι άγνωστο αν μορφωθήκαμε και γίναμε άνθρωποι ή όχι, όμως τελειώνοντας το δημοτικό, γνωριστήκαμε με τα Τουρκικά.

Υποκρινόμενοι σαν χαμαιλέοντες

Μεγαλώνοντας αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε για τη μητρική μας γλώσσα και γενικά για την καταγωγή μας πιο επίμονα. Γιατί μιλούσαμε Ρωμαίικα, σε μία χώρα που μιλάνε Τουρκικά; Ολοένα ξεφύτρωναν στο νου μας διάφορες ερωτήσεις γύρω από το τι ήμασταν, ποιοι ήμασταν και ποιοι ήταν οι πρόγονοί μας. Ο καθένας προσπαθούσε να πει κάτι. Κάποιοι λέγανε αυτά που είχαν ακούσει από τους γονείς και τους παππούδες τους και κάποιοι βγάζανε τα δικά τους συμπεράσματα. Όμως, κάθε φορά που άνοιγε και έκλεινε το κεφάλαιο αυτό, καταλήγαμε σε μία εκτίμηση, πως πρέπει να έχουμε σχέση με τους Ρωμιούς και φυσικά με την Ελλάδα. Η πιο αναπάντητη ερώτηση που μας τυραννούσε ήταν: είμαστε τα εγγόνια των Ελλήνων, που εξισλαμίσθηκαν ή τα εγγόνια των Τούρκων που μάθανε τα Ρωμαίικα από Έλληνες. Τα παιδικά μας χρόνια πέρασαν με αυτές τις ερωτήσεις και με τις ανικανοποίητες απαντήσεις.

Πικρία

Με τη μητρική μας γλώσσα ζήσαμε προβλήματα και στην ξενιτιά που πήγαμε. Κάθε φορά που μαζευόμασταν και μιλούσαμε Ρωμαίικα με τους χωριανούς μας, η πρώτη ερώτηση αυτών που καταλάβαιναν ότι μιλάμε μία ξένη γλώσσα ήταν «τι γλώσσα μιλάτε;». Όταν τους απαντούσαμε «μιλάμε Ρωμαίικα», δεχόμασταν άλλες ερωτήσεις και διάφορες αντιδράσεις. Έτσι για πρώτη φορά, με τους ανθρώπους που συναντήσαμε στην ξενιτιά, αρχίσαμε πραγματικά να αισθανόμαστε την πικρία της μειονεκτικότητας. Κάθε φορά που γινότανε λόγος για τους Έλληνες, ο ισχυρισμός ότι «οι Έλληνες είναι λαός άναντρος και εχτρός» μας τραυμάτιζε ψυχολογικά. Πληγωνόμασταν με τη σκέψη ότι ο ισχυρισμός αυτός μπορεί να ισχύει και για μας, εφόσον μιλάμε, αν όχι την ίδια, μία άλλη διάλεκτο της ίδιας γλώσσας που μιλάνε και οι Έλληνες. Γι’ αυτό και με τον καιρό, αρχίσαμε να κρύβουμε την αλήθεια και κάθε φορά που μας ρωτούσανε για τη γλώσσα μας, λέγαμε ότι είναι Λαζικά. Γιατί, όταν τους λέγαμε πως είμαστε από τη Μαύρη Θάλασσα, νομίζοντας ότι είμαστε Λαζοί, χαιρόντουσαν. Τα προβλήματα που ζούσαμε με τη μητρική μας γλώσσα, συμπληρώνονταν με τα έργα που παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση. Όταν βλέπαμε έργα με θέμα πολέμους μεταξύ Βυζαντινών και Τούρκων, ή μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, εμείς πληγωνόμασταν. Διότι, όταν βλέπαμε την τραγικοκωμική κατάσταση των Ελλήνων στη σκηνή, ο νους μας μάς έφερνε στο δίλημμα να πάρουμε θέση: με σωστούς, τίμιους, ήρωες Τούρκους, ή με ανίκανους πολεμιστές, δολοπλόκους, ψεύτες και το χειρότερο, με «γκιαούρηδες» τους Έλληνες, όπως παρουσιάζονταν στο έργο. Έλα που η μητρική μας γλώσσα, δεν μας άφηνε. Ήταν εμπόδιο στο να διαλέξουμε μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων. Μέσα σε αυτό το δίλημμα, ζούσαμε ψυχικές καταστάσεις που ίσως δεν έχει ζήσει η ανθρωπότητα στην ιστορία της. Παρακολουθώντας το έργο, από τη μία υποστηρίζαμε τους ήρωες Τούρκους, από την άλλη μας βασάνιζε μια αίσθηση ανεξήγητης ενοχής. Για να κρύβουμε την κατάσταση μας αυτή, προσπαθούσαμε να δείξουμε περισσότερη χαρά στον ηρωισμό των Τούρκων, διαμορφώνοντας τους μυς του προσώπου μας διαφορετικά από αυτό που σηματοδοτούσε ο εγκέφαλός μας. Σε αυτή την επίδοσή μας, μπορούσαν να μας ζηλέψουν και οι χαμαιλέοντες.

Σήμερα

Στο σήμερα που φτάσαμε, ο Ελληνόφωνος πληθυσμός του Πόντου, που πιάστηκε στη μέγγενη ανάμεσα στην αγάπη προς τη μητρική του γλώσσα και σε μια καταραμένη ταυτότητα, αδυνατεί πια να αντεπεξέλθει. Ήδη αρκετοί συμπολίτες μας άρχισαν να μαθαίνουν Τουρκικά στα παιδιά τους από τη γέννησή τους. Ακόμη και τα ρατσιστικά λόγια, συνθήματα και οι εθνικιστικές προπαγάνδες που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, κοντεύουν να σβήσουν από την ιστορία έναν ολόκληρο λαό, με έναν πανάρχαιο πολιτισμό. Το να εξαφανίζεται ένας πολιτισμός, ισούται με το να εξαφανίζεται ένας λαός. Ποιος θα πληρώσει μπροστά στην ιστορία γι’ αυτό το έγκλημα δεν ξέρω.

Το άρθρο αυτό, εκδόθηκε στης 11.11.2007 στην κεντροαριστερή Τουρκική εφημερίδα Radikal και στης 24.11.2007 στην εφημερίδα Καθημερινή.

πηγή - http://www.ocena.info/index.php/el/arxiki-selida/2-makaleler/8-to-kostos

Οι Πόντιοι -Γιαγιά χωρίς όνομα

http://www.ocena.info/index.php/el/arxiki-selida/2-makaleler/7-geia-xoris-onoma

ελληνική τεχνολογική εταιρεία φέρεται να είναι σε θέση ν΄ανταγωνιστεί τον Digital Publisher της Adobe

http://www.advertising.gr/Article/5289/I-ZEN-Group-apenanti-stin-Adobe/

Φεύγω ή Μένω: το δίλημμα μιας γενιάς — Αντιλογία

Μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα έλαβε χώρα στο London School of Economics στις 6 Μαρτίου 2013

http://greekeconomistsforreform.com/EL/general/panel-discussion-on-grexiting-the-economic-crisis/

Μην ξεχάσεις το Καστελλόριζο

Μην ξεχάσεις το Καστελλόριζο

Ν. Λυγερός

Μην ξεχάσεις το Καστελλόριζο

και όλο το σύμπλεγμα

ό,τι και να σου υποσχεθούν

γιατί τα νησιά μας

είναι δικά μας

όπως και οι άνθρωποι

και δεν έχεις δικαίωμα

να τους εγκαταλείψεις

δεν είναι διαπραγματεύσιμα

κι αν θες βέβαια μπορείς

να τα παρουσιάσεις

ως ευρωπαϊκά

για να αξιοποιήσεις

το συμμαχικό πλαίσιο

αλλά μην ξεχάσεις ποτέ

ότι είναι ελληνικά

ακόμα και όταν κάποιος

ειδικός τεχνοκράτης σου πει

ότι δεν έχουν σημασία

διότι είναι σε αυτά

που χρωστάμε όλοι μας

το απέραντο γαλάζιο

που ενώνει τον Ελληνισμό

και αυτό όπως και να το δεις

έχει στρατηγική ουσία

γι’ αυτό πρόσεχε,

κάνε σαν τον Οδυσσέα,

μην ακούς τις σειρήνες.

πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=11602&l=gr

ηθικές κινήσεις με ανιδιοτέλεια

Ηθικές κινήσεις

Ν. Λυγερός

Ηθικές κινήσεις

με ανιδιοτέλεια

για το καλό των άλλων

πρέπει να προσπαθείς

να υλοποιείς

πέρα από τα εμπόδια

μόνο και μόνο

λόγω ανάγκης

γιατί οι άνθρωποι

που δεν τα καταφέρνουν

περιμένουν από σένα

να κάνεις το πρέπον

για να έχουν δικαίωμα

να ζήσουν ελεύθεροι

δίχως καταπίεση

από την βαρβαρότητα.

πηγή -http://www.lygeros.org/articles?n=11671&l=gr

Υπογραφές για τον ελληνικό Ζεόλιθο

http://www.ipetitions.com/petition/ellhnikos_zeolithos/

Ιταλοί ψηφοφόροι 1-0 Λιτότητα

Μπορεί το Κοινοβούλιο να διαπραγματευτεί εκ νέου τον προϋπολογισμό της ΕΕ;

Τζόναθαν Τρέντ: Ενέργεια από επιπλέουσες επιφάνειες άλγης

Προσφορά και ζήτηση για δεξιότητες -Α. Δοξιάδης

ένα ρήγμα βαθύ και αφανές -του Αρίστου Δοξιάδη

Πριν από δύο χρόνια, ταξιτζήδες της Αθήνας έριχναν λάδια στους δρόμους του Πειραιά για να εμποδίσουν τα πούλμαν που έφερναν τους ξένους στα κρουαζιερόπλοια. Την ίδια εποχή, ταξιτζήδες της Ρόδου έδιωχναν από το δικό τους λιμάνι τους ακτιβιστές του ΠΑΜΕ, γιατί δεν ήθελαν να υπάρξει πρόβλημα με τις κρουαζιέρες. Γιατί;

Ας εντάξουμε τα περιστατικά σε μια γενικότερη ερώτηση. Τι κοινό έχουν από τη μια πλευρά μια εργαζόμενη σε φαρμακοβιομηχανία, ένας τυροκόμος, μια ταβερνιάρισσα σε νησί, ένας εργοδηγός στους λευκόλιθους, ένας αμπελοπαραγωγός στην Κορινθία, ένας εφοπλιστής με γραφείο στον Πειραιά και ένας ταξιτζής στη Ρόδο, και από την άλλη μια φαρμακοποιός, ένας δικηγόρος, μια ταμίας τράπεζας, ένας τεχνικός στη ΔΕΗ, μια λιανέμπορος ρούχων, ένας εργολάβος πολυκατοικιών, ένας βαμβακοπαραγωγός (κάτοχος «δικαιωμάτων») στην Καρδίτσα και ένας ταξιτζής στην Αθήνα;

Οι δύο αυτές ομάδες, τόσο ετερόκλητες εσωτερικά η καθεμιά, βρέθηκαν σε διαφορετικές πλευρές ενός μεγάλου ρήγματος στην ελληνική οικονομία: ανάμεσα στα επαγγέλματα που πασχίζουν να επιβιώσουν σε μια διεθνή και ανταγωνιστική αγορά (οι «διεθνώς εμπορεύσιμες» δραστηριότητες), και σε εκείνα που επιβιώνουν μέσα στην κλειστή εγχώρια αγορά («μη εμπορεύσιμα»). Επί τουλάχιστον τριάντα χρόνια η πρώτη ομάδα συρρικνωνόταν δραματικά, και η δεύτερη διογκωνόταν. Από τον εμπορεύσιμο τομέα χάθηκαν πολλά επαγγέλματα, ιδίως στη βιομηχανία – αυτά που αναγράφω υπάρχουν ακόμα αλλά είναι λίγα. Από τον μη εμπορεύσιμο, μέχρι το 2010, δεν χάθηκε σχεδόν τίποτε, και ο αριθμοί σχεδόν σε κάθε επάγγελμα μεγάλωναν.

Η διάβρωση του εμπορεύσιμου τομέα στην Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα βαθιά, όπως φαίνεται από συγκριτικούς αριθμούς: επί είκοσι χρόνια είχαμε σε όλη την Ε.Ε. το μεγαλύτερο σωρευτικό έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο και τη μεγαλύτερη μετατόπιση ανθρώπων και εισοδημάτων σε μη εμπορεύσιμες δουλειές. Αν σήμερα δεν μπορούμε να αναχαιτίσουμε την ύφεση, σε αντίθεση με τις άλλες «υπό διάσωση» χώρες, είναι γιατί μας λείπουν οι εξωστρεφείς επιχειρήσεις. Καμιά οικονομία δεν αναπτύσσεται χωρίς εξαγωγές, και χωρίς εισαγωγές που τις πληρώνει με εξαγωγές. Και κανένας λαός δεν ευημερεί – τι να τα κάνεις τα νοσοκομεία αν δεν έχεις φάρμακα;

Το ρήγμα των δύο τομέων ήταν αφανές. Δεν ταυτιζόταν με τις γνωστές διαχωριστικές γραμμές της πολιτικής. Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. είχαν τα προπύργιά τους σε διαφορετικούς χώρους, αλλά πάντα στις μη εμπορεύσιμες δραστηριότητες: το ΠΑΣΟΚ στην ΑΔΕΔΥ, στις ΔΕΚΟ, στην ΟΤΟΕ, δηλαδή στους μισθωτούς αυτού του τομέα. Η Ν.Δ. στους ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς και δικηγόρους, στους εμπόρους, στους ταξιτζήδες, στους φαρμακοποιούς – δηλαδή στους μικροεπιχειρηματίες του ίδιου τομέα. Και οι δύο είχαν στενή σχέση με μεγαλοεπιχειρηματίες, πάλι του ίδιου τομέα: εργολάβους, προμηθευτές όπλων και εξοπλισμού. Από τα μη εμπορεύσιμα επαγγέλματα προέρχονταν οι πιο δυναμικές κινητοποιήσεις και οι συνδικαλιστές που γίνονταν βουλευτές, σε όλα τα κόμματα. Ο τομέας χωρούσε και την αριστερά και τη δεξιά, προσλήψεις στο Δημόσιο και ιδιωτικά κέρδη.

Από τις εμπορεύσιμες δραστηριότητες δεν έβγαιναν θέματα στα δελτία, δεν έμπαιναν εκπρόσωποι στη Βουλή, δεν επηρεαζόταν η εργατική νομοθεσία, και δεν είχαν καμιά ιδιαίτερη στήριξη από το κράτος. Εκτός από μία: σχετική ανοχή για να μην πληρώνουν φόρους και να μην τηρούν πάντα τους νόμους. Δηλαδή, το κράτος νομοθετούσε για τους εσωστρεφείς κλάδους, και πότε πότε έκανε τα στραβά μάτια για τους εξωστρεφείς. Αλλά αυτή η ανοχή δεν ήταν αρκετή για να υπάρχουν ισχυρές επιχειρήσεις, που να μεγαλώνουν μέσα στις παγκόσμιες αγορές.

Η μεγάλη διαφορά των δύο τομέων δεν είναι αν η ιδιοκτησία τους είναι δημόσια, αν απαιτούν πολλά κεφάλαια, αν έχουν καλή οργάνωση και μεγάλες ιεραρχίες. Είναι αν το εισόδημά τους μπορεί να το προστατεύσει το εθνικό κράτος. Στους εμπορεύσιμους το κράτος δεν μπορεί, εκτός αν καταργήσει το ελεύθερο εμπόριο.

Η στρατηγική του επιχειρηματία των εμπορεύσιμων εστιάζεται στο ερώτημα: Είμαι καλύτερος και φθηνότερος από τον ξένο; Τι αλλαγές πρέπει να κάνω στο προϊόν και στην παραγωγή για να μη μου πάρουν την αγορά; Ακόμα και αν παράγω γραβιέρα για την ελληνική αγορά, πώς θα κρατήσω το κόστος μου σε λογική απόσταση από το εισαγόμενο τυρί; Ενώ ο μη εμπορεύσιμος επιχειρηματίας εστιάζει σε ερωτήματα όπως: Πόσες άδειες θα δοθούν σε ανταγωνιστές μου; Πόσες μέρες εκπτώσεων θα επιτραπούν φέτος; Τι περιθώριο κέρδους θα μου ορίσει το υπουργείο;

Το κράτος μας φρόντιζε επιμελώς να απαντά στα ερωτήματα της δεύτερης ομάδας, ενώ εμπόδιζε την πρώτη ομάδα να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που αντιμετώπιζε. Ετσι, με τις δεκαετίες έσβησε σχεδόν παντού το όραμα της εξωστρέφειας. Αυτό φάνηκε στον Πειραιά, όπου ο ΟΛΠ λειτουργούσε ωσάν οι προβλήτες να ήταν μια υποδομή για την εσωτερική αγορά, και έπρεπε να έρθει η Cosco για να καταλάβουμε ότι μπορούν να γίνουν διεθνώς εμπορεύσιμοι.

Την ώρα που οι ταξιτζήδες της Αθήνας νοιάζονται πώς θα εισπράξει ο καθένας περισσότερα από την όποια ζήτηση των Αθηναίων, οι της Ρόδου νοιάζονται πώς θα αυξηθεί η συνολική ζήτηση υπηρεσιών για το νησί τους. Οι εσωστρεφείς συρρικνώνουν την πίτα, οι εξωστρεφείς πασχίζουν να φέρουν δουλειές και εισοδήματα στην Ελλάδα. Ποιοι είναι οι πατριώτες; Και ποια πολιτική δύναμη θα σταθεί δίπλα τους;

πηγή -http://aristosd.wordpress.com/2013/02/24/%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%81%CE%AE%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CE%B8%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CF%82/

Ελληνογερμανική συνεργασία για την ενέργεια

http://www.dw.de/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1/a-16643886

Από την πίτσα στο φρικασέ

http://www.dw.de/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%AD/a-16640052

Η Ελλάδα δίνει δυναμικό «παρών» στη μεγαλύτερη διεθνή έκθεση τεχνολογίας πληροφορικής και επικοινωνιών CeBIT

http://www.dw.de/image/0,,16654918_303,00.jpg http://www.dw.de/%CE%BC%CE%B5-%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%B5%CE%B9%CE%B1/a-16655902

Διαδικτυακή συνεργασία ελλήνων και γερμανών επιχειρηματιών

http://www.dw.de/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%8E%CE%BD/a-16648072

http://www.pro-greece.com/el/

"Σαν απόκληρος" & "Το τραγούδι της ξενιτιάς" - Μητσιάς

How can a farm survive and educate a city: Mirto Fifa at TEDxKalamata

ΤΑ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΠΕΝΙΑΣ - Μ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

http://polis-agora.blogspot.gr/2013/02/blog-post_21.html

Πλωτή” αιολική και κυματική ενέργεια στην Πελοπόννησο – Ποια είναι η Hexicon

http://www.econews.gr/2012/10/04/hexicon-ploto-aioliko-peloponnisos/

Το μήνυμα των Ιταλών ψηφοφόρων

"Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία προκαλεί ανησυχία στην Ευρώπη¨, εκτιμούσε σε πρόσφατο πρωτοσέλιδό της η Süddeutsche Zeitung. Η εφημερίδα του Μονάχου είχε επισημάνει ότι «η ΕΕ φοβάται το ενδεχόμενο χρονοβόρων συνομιλιών» υπογραμμίζοντας τη νευρική αντίδραση των χρηματαγορών. Η SZ παρατηρούσε ότι «η απογοήτευση για το εκλογικό αποτέλεσμα είναι τεράστια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες» και ρωτούσε: «Γιατί το κάνουν αυτό οι Ιταλοί στους εαυτούς τους και την Ευρώπη; Μία απάντηση που έδινε είναι ότι πολλοί δεν πιστεύουν πλέον στο κράτος και στο δημόσιο συμφέρον. Οι ελπίδες τους για μεταρρυθμίσεις διαψεύστηκαν για ένα διάστημα δεκαετιών. (…) Απογοητευμένοι από το κράτος τους, οι Ιταλοί είχαν στραφεί παλιότερα στην Ευρώπη. Κανένας άλλος λαός δεν έδειξε τόσο ενθουσιασμό για την Ευρώπη. Ωστόσο, οι Βρυξέλλες δεν εκλαμβάνονται πλέον ως σανίδα σωτηρίας, αλλά ως βάρος που τους παρασύρει στο γκρεμό». Πολύ μπερδεμένο τον νοιώθω τον Γερμανό δημοσιογράφο.Χρησιμοποιεί τις αξίες του και τον πολιτισμό του, και κρίνει άλλους λαούς με άλλες αξίες και άλλους πολιτισμούς, που συμπεριφέρονται διαφορετικά, και δεν μπορεί να κατανοήσει αυτή την διαφορά στην αντίληψη των πραγμάτων και στην συμπεριφορά.Αναλύει με συγκεκριμμένους και προκαθορισμένους ηθικο-κανονιστικούς κανόνες μιά κατάσταση, και δεν μπορεί να την κατανοήσει.Προσπαθεί στην συνέχεια να εξηγήσει την προκύψασα κατάσταση, αλλά και πάλι με τους ίδιους ηθικο-κανονιστικούς κανόνες.Δεν του παιρνά καν από το μυαλό ότι γιά να προσπαθήσει να κατανοήσει τι συμβαίνει, πρέπει να προσπαθήσει ν΄αφήσει στην άκρη τους ηθικο-κανονιστικούς κανόνες, δηλαδή τι θεωρεί ο ίδιος καλό και κακό.Εκτός κι΄αν δεν θέλει να κατανοήσει, αλλά απλά να κρίνει το αποτέλεσμα με βάση τα κριτήρια του.

Αυτή η κατάσταση, η μή κατανόηση των λαών μεταξύ τους, και η έλλειψη επικοινωνιακής πολιτικής εντός της Ενωσης, αποτελούν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της ευρωπαικής κρίσης.Διότι, το τί πρέπει να γίνει επί της ουσίας, τόσο οι κυβερνώντες όσο και οι λαοί, το ξέρουν.Το είχα περιγράψει εδώ και το γεγονός ότι δεν έχει ληφθεί ακόμα μιά απόφαση συνολικά από τις 17 χώρες, έχει να κάνει με την δυσκολία της απόφασης, αλλά και τα διαφορετικά βραχυπρόθεσμα μικρο-συμφέροντα μεταξύ των 17 χωρών.Οποιος από τους δύο δρόμους απαφασιστεί συλλογικά, δηλαδή είτε η πολιτική ενοποίηση είτε η επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, θα είναι πλέον χωρίς επιστροφή.Ολες αυτές οι αποφάσεις των συνόδων κορυφής τα τελευταία 3 χρόνια που είναι ημίμετρα εξηγούνται από τον δισταγμό των ηγετών γιά τον συλλογικό δρόμο που θα ακολουθήσουν. Ενα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα, είναι ότι γίνεται ένα συνεχές διανοητικό μπέρδεμα μεταξύ της κρίσης που βιώνει η ευρωζώνη με την κρίση που βιώνει η που δεν βιώνει η κάθε μιά από τις 17 χώρες.Αυτό είναι εν μέρει κατανοητό, διότι η κρίση μιάς από τις 17 χώρες έχει αντίκτυπο και στην νομισματική ένωση αργά η γρήγορα.Και αντίστροφα η κρίση της ευρωζώνης θα έχει αναπόφευκτα συνέπεια και στις χώρες που είναι οικονομικά υγιείς.Στην πραγματικότητα όμως, γιά να κατανοήσουμε καλύτερα αυτό το μπερδεμένο κουβάρι του ευρώ, θα΄πρεπε διανοητικά τουλάχιστον να διαχωρίσουμε την κρίση μιάς χώρας με την κρίση της ευρωζώνης.

Αν πάρουμε γιά παράδειγμα την ελληνική κρίση, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να πούμε ότι με τους τιμονιέρηδες που είχαμε ως χώρα τα τελευταία 35 χρόνια, η ελληνική οικονομική κατάρρευση ήταν αναπόφευκτη.Θα προέκυπτε κάποια στιγμή μεταξύ του 2000 και του 2005.Το γεγονός ότι η χώρα εντάχθηκε στο ευρώ τόσο ανεύθυνα, καθυστέρησε αρχικά την κατάρρευση γιά λίγα χρόνια,και στο τέλος μετέτρεψε την κατάρρευση σε καταστροφή.Προσωπικά δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι αν Ελλάδα κατέρρεε εκτός του ευρώ, θα έπρεπε και πάλι να ξαναφτιάξει το κράτος από το μηδέν.Δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι το πολιτικό σύστημα θα κατέρρεε πλήρως.Η ύπαρξη εθνικού νομίσματος δεν θα επέτρεπε να φτάσει το χρέος σε τέτοια δυσθεώρητα μεγέθη διότι θα τρωγόταν εν μέρει από τον πληθωρισμό όπως το έκαναν επί 35 χρόνια οι κομματοκράτες, και αυτό που θα παρέμενε την στιγμή της κατάρρευσης θα κουρευόταν σημαντικά από την αρχή.Θα γινόταν μιά σημαντική υποτίμηση, το πρόγραμμα λιτότητας του ΔΝΤ θα εφαρμοζόταν και πάλι, και η χώρα θα ανάκαμτε μετά από μιά πενταετία.Η διαφορά με το σημερινό πρόγραμμα θα ήταν ότι τα δύο πρώτα χρόνια του προγράμματος θα ήταν πολύ πιό σκληρά γιά τον λαό απ΄ ότι ήταν με το σημερινό πρόγραμμα, διότι ελλείψει παραγωγικής βάσης, θα υπήρχαν σοβαρότατες ελλείψεις σε εισαγόμενα αγαθά.

Αντίστροφα αν σήμερα η Ελλάδα μετατρεπόταν μς μαγικό τρόπο σε μιά υγειή οικονομικά χώρα, δεν θα σήμαινε ότι η ευρωζώνη είναι υγειής.

Αν επιστρέψουμε τώρα στο πρώτο σκέλος του ερωτηματος του γερμανού δημοσιογράφου,(το γιατί το κάνουν αυτό οι Ιταλοί στον εαυτό τους ), η δική μου άποψη είναι ότι θέλουν να δείξουν ότι αξίζουν καλύτερη πολιτική διακυβέρνηση.Και μέχρι τότε δεν θέλουν να δώσουν το δικαίωμα σε κανέναν να κυβερνά εν ονόματι τους. Σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος του γερμανού δημοσιογράφου,(το γιατί το κάνουν αυτό οι Ιταλοί στην Ευρώπη ), η δική μου άποψη είναι θέλουν να πούν δύο πράγματα

-απευθυνόμενοι στην ευρωπαική νομενκλατούρα των Βρυξελλών, οι ιταλοί τους λένε ότι δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουν.Μέχρι τότε θα συνομιλά η Ιταλία μαζί τους μέσω καραγκιόζηδων,διότι καραγκιόζηδες είναι και αυτοί.

-απευθυνόμενοι στους βόρειους λαούς, οι Ιταλοί τους λένε, ξέρετε εμεις δεν είμαστε Ελλάδα.Εμείς έχουμε την δική μας παραγωγή, και μπορούμε να ζήσουμε και εκτός του ευρώ.Εμείς δεν θα δεχθούμε να μας προσβάλετε όπως τους Ελληνες, διότι ο κάθε λαός έχει την αξιοπέπεια του και εν πάσει περιπτώσει έχουμε εναλλακτική λύση.Επιλέξτε, είτε θα φτιάξετε θεσμούς γιά να λειτουργεί ομαλά η ευρωζώνη, είτε θα τινάξουμε το σύστημα στον αέρα, και ξέρετε, όπως το ξέρουμε, ότι έχουμε την δύναμη να το κάνουμε. Η ευρωζώνη χωρίς την Ελλάδα θα μπορούσε ενδεχομένως να επιβιώσει.Χωρίς την Ιταλία δεν μπορεί να επιβιώσει.Επιπλέον, αρκετά ανεχθήκαμε τις προσβολές σας.Ομως, προσπαθώντας να μας επιβάλετε και Πρωθυπουργό, ξεπεράσατε τα όρια.Εχετε καραγκιόζηδες κυβερνώντες, και μέχρι να σοβαρευτείτε, αποφασίσαμε να εκλέξουμε και εμείς καραγκιόζηδες γιά να μιλάνε την ίδια γλώσσα.