οι εξελίξεις αναφορικά με το σχέδιο διάσωσης της Κύπρου και τα συμπεράσματα που πρέπει να βγάλουμε

Είχα περιγράψει το 2010, όπως πολλοί άλλοι, τον κίνδυνο που υπήρχε γιά την Κύπρο από την κρίση του ευρώ εδώ.Φαίνεται όμως εκ του αποτελέσματος, ότι στην νοτιο-ανατολική μεσόγειο, οι άνθρωποι, οι οντότητες, τα κράτη, δεν μπορούν να λειτουργήσουν ορθολογικά.Αυτή η διαπίστωση,δικαιολογεί το γεγονός ότι η όποια προειδοποίηση γιά τον κίνδυνο που έρχεται είναι άχρηστη σ' αυτή την περιοχή του πλανήτη.Αυτή η περιοχή του πλανήτη, ζεί με μιά φωτογραφία του παρόντος.Αρνείται ότι το μέλλον μπορεί να είναι διαφορετικό από το παρόν.Τα σενάρια, της είναι άχρηστα διότι δεν μπορεί να κατανοήσει πώς κάποιος μπορεί να σκέφτεται ένα διαφορετικό μέλλον.Ετσι, όταν ένα διαφορετικό μέλλον από την εικόνα της φωτογραφίας προκύπτει,κανείς δεν το πιστεύει αρχικά.Στην συνέχεια παθαίνει σόκ.Μετά καταρρέει.

Είχα περιγράψει τις συνέπειες του σχεδίου που είχε προταθεί εκβιαστικά στην Κύπρο πρίν από μιά βδομάδα, εδώ.Στην ανάρτηση αυτή είχα περιγράψει το σχέδιο όπως το έβλεπαν και ήθελαν να το επιβάλλουν οι ευρωπαίοι.

Από τότε, πέρασε μιά βδομάδα, τραγική.

Ειμαστε σ' ένα σημείο όπου είτε η χώρα θα οδηγηθεί στην άτακτη χρεοκοπία, είτε θα προκύψει μιά τραγική λύση. Φαίνεται, ότι είναι κοντά η τραγική λύση, που είναι πολύ χειρότερη από την αρχική πρόταση των ευρωπαίων.Η Κύπρος οδηγείται σε μιά οικονομική καταστροφή με πρόσχημα την διάσωση του τραπεζικού της συστήματος, και την "τιμωρία" των ρώσων ολιγαρχών.Λές και έχει ανατεθεί στους ευρωπαίους αξιωματούχους ο ρόλος "τιμωρίας" των ολιγαρχών διεθνώς και ειδικά των ρώσων.Λές και γνωρίζουν ποιοί έχουν καταθέσεις στην Κύπρο και το ποιόν τους.Η συμπεριφορά αυτή των ευρωπαίων είναι απαράδεκτη, εκβιαστική,και καταστροφική, όχι μόνο γιά την Κύπρο αλλά και γιά την ευρωζώνη.Αυτό, το έχω εξηγήσει πολλές φορές σ'αυτό το ιστολόγιο, και πιστεύω ότι όλα θα παιχτούν στην Ιταλία.Εξήγησα έδω ότι με την Ιταλία, οι εκβιασμοί αυτοί δεν θα περάσουν, και τότε είτε θα οδηγηθούμε στην διάλυση της ευρωζώνης είτε θα δούμε την αποχώρηση της Γερμανίας από την Ευρωζώνης.Και αυτό θα κριθεί σύντομα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση την εβδομάδα που πέρασε, είναι ότι όχι μόνο ο κυπριακός πολιτικός κόσμος τα έχασε, αλλά ότι έκανε ότι ακριβώς περιέγραφα παραπάνω.Επαθε σόκ, και δεν είχε έτοιμο εναλλακτικό σενάριο.Αρχισε να επισκέπτεται την Μόσχα, να προβάλλει την δημιουργία ενός ταμείου αλληλεγγύης που θα δημιουργείτο στο μέλλον, κλπ.Δεν περίμενα ότι ακόμα και σε κυβερνητικό είπεδο θα υπήρχε τέτοια γυμνια.Μετά κατέρρευσε και άρχισε πλέον να συζητά το αρχικό σχέδιο των ευρωπαίων.

Τον Αναστασιάδη δεν τον είχα ούτως η άλλως σε μεγάλη εκτίμηση.Είχε αποδεχθεί το σχέδιο Ανάν και ειδικότερα τα σημεία που ανέφερα εδώ.Αν αποδέχεσαι με τόση ελαφρότητα αυτά τα σημεία, δεν μπορείς να διοικήσεις μιά χώρα.Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι και οι υπόλοιποι ηγέτες της Κύπρου, δεν είχαν εναλλακτικό σενάριο.Αυτό δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με μέτριους, που μπορούν να συγκριθούν μόνο με τους έλληνες πολιτικούς ηγέτες.Φαίνεται ότι ο Τ. Παπαδόπουλος δεν δημιούργησε σχολή.Αυτό είναι που με στεναχώρησε ιδιαίτερα την εβδομάδα που πέρασε.Το να έχεις παρακμιακούς ηγέτες στην Ελλάδα, μπορεί να το κατανοήσει κανείς.Το να έχεις παρακμιακούς ηγέτες στην Κύπρο που μάχεται με τον Αττίλα, είναι πολύ απογοητευτικό..

Ειτε οδηγηθούμε σε μιά τραγική λύση διάσωσης είτε στην άτακτη χρεοκοπία δηλαδή την πλήρη οικονομική καταστροφή, τα συμπεράσματα που πρέπει να βγάλουμε ως πρός τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα πράγματα εμείς οι έλληνες, είναι τα εξής κατά την γνώμη μου. 1/δεν έχουμε συνείδηση της πραγματικότητας.Μπερδεύουμε την πραγματικότητα που θα θέλαμε, με την πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τις ιστορικές διεργασίες. 2/δεν έχουμε πολιτικούς ηγέτες.Οι ηγέτες καθοδηγούν τον λαό.Δεν τον ακολουθούν. 3/δεν έχουμε συνείδηση της σημασίας του χρόνου στην διαχείριση των καταστάσεων.Ενώ εφευρέσαμε την στρατηγική πρίν χιλιάδες χρόνια, σήμερα η έννοια αυτή μας είναι τελείως άγνωστη.Είναι σαν ένας στρατηγός που πρέπει να διαχειρίζεται τον χώρο και τον χρόνο γιά να δώσει μιά μάχη,ξαφνικά διαχειρίζεται μόνο τον χώρο, ενώ ξέρουμε ότι ο χρόνος είναι εξ ίσου σημαντικός.Η μάχη πρέπει να δοθεί την κατάλληλη ώρα.Ούτε πρίν ούτε μετά. Ετσι, το κύριο θέμα που πρέπει να μας απασχολεί, δεν είναι πλέον αν το Κυπριακό ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 30, η 40% όπως μας απασχολούσε την περασμέμη Κυριακή το ενδεχόμενο αυτό το ΑΕΠ να μεειωθεί κατά 20 με 30%, αλλά πώς θα ξαναλειτουργήσει έστω αυτή η τσεκουρεμένη οικονομία με δεσμευμένες τις καταθέσεις επι μακρόν. Η έλλειψη ηγετών, η γενικότερη έλλειψη ιστορικής παιδείας, και η πλήρης αποξένωση μας από την στρατηγική σκέψη, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας γιά το μέλλον του ελληνισμού.