Μετά τις Αμανίδες πύλες, η στρατιά του Μεγαλεξάνδρου έφτασε στην Ισσό, όπου άφησε τους τραυματίες και τους ασθενείς και συνέχισε την πορεία της προς την Μυρίανδρο.
- Αλέξανδρε έγινε κάτι τρομερό.
- Πες μου, μην καθυστερείς.
- Εξολόθρευσαν τους δικούς μας…
- Τους τραυματίες και τους ασθενείς;
- Ναι, στην Ισσό.
- Πώς τόλμησαν;
- Δεν έχουν τις ίδιες αξίες με μας.
- Εννοείς ότι δεν έχουν αξίες! Πώς μπορεί κάποιος να εξοντώσει αμάχους;
- Όταν έχεις μόνο αρχές.
Ο Μεγαλέξανδρος παρέμεινε σιωπηλός. Αυτό το έγκλημα πολέμου ήταν απαράδεκτο. Και σκέφτηκε όλους όσους είχε αφήσει για να μην κινδυνέψουν λόγω της στρατηγικής τους. Κάτι δεν ήταν σωστό. Τελικά η σκέψη του τον απελευθέρωσε από τον πόνο του για μια στιγμή κι επινόησε την αντεπίθεση.
- Είναι λάθος.
- Το ξέρω. Τραγικό μάλιστα…
- Δεν εννοώ το δικό μας.
- Ποιο τότε;
- Οι Πέρσες δεν έπρεπε να βρεθούν εκεί.
- Δεν καταλαβαίνω τη διαφορά.
- Κι όμως η διαφορά κάνει τη διαφορά θα έλεγε ο Δάσκαλος.
- Ο Αριστοτέλης.
Ο Μεγαλέξανδρος θυμήθηκε τα μαθήματα του Δασκάλου και χαμογέλασε. Αυτή η διαφορά τον είχε προβληματίσει. Παλαιότερα δεν θα μπορούσε να κρατήσει μέσα του τα συναισθήματά του, για να παράγει μια σκέψη ικανή να βρει το λάθος του εχθρού.
- Ήταν λάθος να φύγουν από την πεδιάδα. Κι αν πραγματικά αυτή η πληροφορία αληθεύει, θα αλλάξουμε τακτική και θα τον τσακίσουμε.
- Αλέξανδρε τι εννοείς;
- Θα στείλεις μια τριακόντορο με αξιωματικούς βόρεια του ποταμού Πινάρου.
- Κατασκοπεία;
- Ακριβώς.
- Κι ύστερα;
- Αν πράγματι βρίσκονται εκεί, έπεσαν μόνοι τους σε μια τακτική παγίδα.
- Τα μαθήματα του Αριστοτέλη.
- Κανενός άλλου!
- Γιατί θα βρίσκονται ανάμεσα στα βουνά και τη θάλασσα.
- Δίχως δυνατότητες ελιγμών του ιππικού.
- Και θα τους χτυπήσουμε με τη φάλαγγα.
πηγή -
http://www.lygeros.org/articles?n=11804&l=gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου