ο συλλογικός απολογισμός της περιόδου 1974-2010, που οδήγησε στην εκποίηση της χώρας, είναι απαραίτητος

Οταν μιά χώρα όπως η Ελλάδα φτάνει εδώ που έφθασε, δεν μπορεί να μήν αναλύσει μέσω ενός δημόσιου διαλόγου, πώς φθάσαμε σ΄αυτό το χάλι.Πρέπει ο λαός να συμφωνήσει (τουλάχιστον τα 2/3) στα αίτια που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή.Αν δεν γίνει αυτός ο απολογισμός, η χώρα θα ξαναβιώσει τα ίδια και χειρότερα σε μερικά χρόνια.

-ποιοί ήταν οι παράγοντες που επέτρεψαν την δημιουργία αυτού του επαίσχυντου κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ του 85% του εκλογικού σώματος και του "πολιτικού συστήματος";Πώς αυτό το αισχρό κοινωνικό συμβόλαιο επιβίωσε επί 40 χρόνια προκαλώντας ένα δημόσιο χρέος της τάξης των 450 δις ευρώ (εππιπλέον της κατασπατάλησης των φόρων που καταβλήθηκαν από τους πολίτες επί 40 χρόνια και των 120 δις ευρώ των ευρωπαικών επιδοτήσεων );

-ποιές συνθήκες, ποιοί θεσμοί. οδήγησαν τους άχρηστους να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας και τους άξιους να αποφεύγουν την έκθεση τους στην πολιτική πάσει θυσία;Πώς αυτή η αναξιοκρατία έγινε αποδεκτή επί 40 χρόνια;

-πώς μιά χώρα επέλεξε γιά πρωθυπουργούς ανθρώπους όπως τον Κ.Καραμανλή η τον Γ.Παπανδρέου που δεν έίχαν καμμιά ηγετική, διοικητική η διαχειριστική ικανότητα;

-πώς γίνεται να έχει γίνει τέτοια κακοδιαχείριση και τέτοια κλοπή δισεκατομμυρίων και να μήν έχει βρεθεί ένας στη φυλακή;

-πώς δημιουργήθηκε (με ποιούς θεσμούς εννοώ) αυτό το υποτιθέμενο πολιτικό σύστημα ( που μάλλον τα χαρακτηριστικά μαφιόζικης οργάνωσης είχε παρά χαρακτηριστικά πολιτικού συστήματος);

-πώς αποδέχθηκε μιά κοινωνία την συστηματική διάλυση του κράτους επί 40 χρόνια γιά να λειτουργήσει καλύτερα το επαίσχυντο κοινωνικό συμβόλαιο γιά την εκποίηση της χώρας;

-σε οποιοδήποτε πολιτισμό, το μέλημα πάντα είναι οι μελλοντικές γενιές.Πώς η ελληνική κοινωνία αποδέχθηκε, προκειμένου να περάσει καλύτερα, να φορτώσει τις μελλοντικές γενιές με τόσα βάρη;Αν η κοινωνία δεν κατανοούσε το έγκλημα που διέπραττε εις βάρος των μελλοντικών γενεών, ποιοί είναι οι λόγοι η οι παράγοντες που δεν επέτρεπαν την κατανόηση του εγκλήματος;

Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα θα έπρεπε να απαντηθούν συλλογικά, ώστε να καταλήξουμε στα αίτια της του προβλήματος,αλλά και στις λύσεις (θεσμικές,...) ώστε να μήν ξαναβιώσουμε την ίδια κατάσταση στο μέλλον.

Εγινε αυτός ο συλλογικός απολογισμός;

Δεν νομίζω ότι έγινε.Αλλωστε, γιά να γίνει, θα έπρεπε συλλογικά όργανα ν΄αναλάβουν αυτό το έργο.Στην Ισλανδία γιά παράδειγμα, ξέρουμε ότι η Βουλή αποφάσισε την συγκρότηση επιτροπής με επικεφαλής δικαστικό που δούλεψε γιά ένα χρόνο και έβγαλε ένα πόρισμα γιά το τί έφταιξε.Στην συνέχεια το πόρισμα έγινε αποδεκτό από τον λαό, και λήφθηκαν οι αποφάσεις που θεωρήθηκε ότι έπρεπε να ληφθούν.

Στην Ελλάδα ποιά συλλογικά όργανα ν΄αναλάβουν αυτό τον ρόλο αφού τα περισσότερα συμμετείχαν στο έγκλημα;

Αν η χώρα είχε δημοκρατικές αρχές και παράδοση,αυτή η συλλογική αναζήτηση των αιτιών θα μπορούσε να προκύψει από τους συλλόγους, τα συνδικάτα, τους δήμους, τα πολιτικά κόμματα (έστω αυτά που δεν συμμετείχαν στο έγκλημα).Αν έβγαζαν ο καθένας ένα πόρισμα, σταδιακά θα μπορούσε να προκύψει μιά σύνθεση.Αυτό δεν έγινε, όχι μόνο ελλείψει δημοκρατικών παραδόσεων αλλά και λόγω του ότι τα περισσότερα από αυτά τα συλλογικά όργανα, συμμετείχαν και αυτά στην εκποίηση της χώρας.

Ενας άλλος λόγος γιά τον οποίο δεν έγινε ένας συλλογικός απολογισμός των αιτιών, είναι το γεγονός ότι επιβλήθηκε τόσο γρήγορα και βίαια το μνημόνιο από το 2010.Πρίν γίνει ο απολογισμός γιά το τί έφταιξε από το 1974 εως το 2010, άρχισαν οι βίαιες συνέπειες του μνημονίου.Οι κύριοι υπεύθυνοι γιά την κατάντια της χώρας, άρχισαν να δείχνουν στον λαό το Μνημόνιο ως υπεύθυνο γιά όλα τα δεινά.Το ίδιο περίπου έκανε και η αντίπολίτευση.

Ετσι, σήμερα, 4 χρόνια μετά την οικονομική κατάρρευση της χώρας, η Ελλάδα είναι η μόνη κατεστραμμένη χώρα η οποία δεν κατέληξε συλλογικά στο τί έφταιξε από το 1974 εως το 2010,γιά την καταστροφή της.

Σε ατομικό επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο των ψηφοφόρων, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά.Από το 85% των ψηφοφόρων που συμμετείχαν στο επαίσχυντο κοινωνικό συμβόλαιο, σήμερα συνεχίζει να στηρίζει την κομματοκρατία ένα ποσοστό της τάξης του 30%.Βέβαια η στήριξη μπορεί να οφείλεται στον φόβο γιά τυχόν πολιτική αστάθεια.Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό το 30% η το μεγαλύτερο μέρος του δεν κατανόησε ότι συμμετείχε σε ένα έγκλημα.Σε ότι αφορά το υπόλοιπο 55% που εγκατέλειψε την κομματοκρατία, ξέρουμε ότι οι μισοί περίπου εντάχθηκαν σε κόμματα που στηρίζουν την θέση ότι η πορεία της χώρας από το 1974 εως το 2010 ήταν ορθή, και ότι γιά όλα φταίει το μνημόνιο.Οι υπόλοιποι μισοί, φαίνεται ότι έκαναν την αυτο-κριτική τους και εγκατέλειψαν διά παντός την κομματοκρατία και τις εν δυνάμει κομματοσκυλικές δυνάμεις νέου τύπου.

Αυτό το 25% που έκανε την αυτοκριτική του είναι ένα πολύ σημαντικό ποσοστό, και από αυτό θα προκύψει, αν προκύψει, η πολιτική ανασυγκρότηση της χώρας.Αν προκύψει ανασυγκρότηση, αυτόματα και με έμμεσο τρόπο θα προκύψει και ο συλλογικός απολογισμός των αιτιών που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή από το 1974 εως το 2010, καθώς και οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις σε θεσμικό κυρίως επίπεδο.Αν δεν προκύψει ανασυγκρότηση, μόλις φύγει και ξεχαστεί η τρόικα,ας ετοιμαστούμε γιά την νέα καταστροφή που θα προκύψει αναπόφευκτα από τα ίδια αίτια που μας οδήγησαν στην καταστροφή κατά την χρονική περίοδο 1974-2010.