ΜΗΝΥΜΑ ΟΜΠΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο Αμερικανικός λαός τηρεί σήμερα μαζί με τους Έλληνες την 188η επέτειο της ανεξαρτησίας της Ελλάδας και στα πλαίσια των εορτασμών μας για την ανάδυση της Ελληνικής Δημοκρατίας, τιμάμε επίσης τις ιστορικές προσφορές των Ελλήνων και των Ελληνοαμερικανών.

Οι Αμερικανοί εξύμνησαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τα πρώτα χρόνια της. Το 1824, συνοψίζοντας την υποστήριξη που εκδήλωναν οι πολίτες αυτής της χώρας για τον αγώνα της Ελλάδας, ο τότε βουλευτής HenryClay διακήρυξε: «Την αισθανόμαστε εξαιρετικά έντονα, εκδηλώνεται με σχεδόν κάθε δυνατή μορφή και αυξάνεται μέρα με την μέρα και ώρα με την ώρα». Τα λόγια του εκείνα αντηχούν και σήμερα που οι Αμερικανοί γιορτάζουμε την επέτειο του αγώνα αυτού.

Η σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες στηρίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στο όραμα της δημοκρατίας και της ελευθερίας που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα. Στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, οι πατέρες του Αμερικανικού έθνους άντλησαν από τις διαχρονικές αρχές των αρχαίων Ελλήνων και όλοι όσοι απολαμβάνουν το ιδανικό της δημοκρατικής διακυβέρνησης είναι οι δικαιούχοι της ελληνικής κληρονομιάς.

Από την κλασσική ιστορία που διδάσκονται τα παιδιά μας στο σχολείο μέχρι τα επιβλητικά μνημεία που κοσμούν την πρωτεύουσά μας (την Ουάσιγκτον), οι Ελληνικές πολιτιστικές παραδόσεις έχουνε επίσης βρει νέα πατρίδα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε σχολικές τάξεις από άκρου σε άκρο της χώρας μας, πολλοί μαθητές εξακολουθούν να διδάσκονται τα έπη του Ομήρου, τα δράματα του Σοφοκλή και την φιλοσοφία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.

Ανάμεσα στα πολλά κτίρια της Ουάσιγκτον που είναι εμπνευσμένα από την Ελλάδα, το Καπιτώλιο ξεχωρίζει σαν λαμπρό δείγμα της κλασσικής αρχιτεκτονικής των αρχαίων Ελλήνων.

Στην πιο πρόσφατη ιστορία, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετώπισαν μαζί τις προκλήσεις των καιρών μας. Έλληνες και Αμερικανοί αγωνίστηκαν ο ένας στο πλευρό του άλλου για την επίτευξη κοινών στόχων σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα και συνεχίζουν να συνεργάζονται στον αιώνα που διανύουμε τώρα, ιδιαίτερα μέσω οργανισμών όπως η Ατλαντική Συμμαχία στην οποίαν και οι δύο υπάγονται.

Ο δεσμός της Ελλάδα με τις Ηνωμένες Πολιτείες ενδυναμώνεται από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα η οποία εμπλουτίζει το έθνος μας με την πολιτιστική κληρονομιά της και συμβάλει στην διατήρηση μιας ζωντανής σχέσης ανάμεσα στις δύο χώρες. Με την ευκαιρία της επετείου της Ελληνικής Παλιγγενεσίας γιορτάζουμε την φιλία αυτή και προσβλέπουμε στο να ικανοποιηθούν οι κοινοί στόχοι και οι κοινές προσδοκίες μας.

Για τούτους τους λόγους, εγώ ο Μπαράκ Ομπάμα, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, σύμφωνα με τις εξουσίες που μου παρέχουν το Σύνταγμα και οι νόμοι των ΗΠΑ, κηρύσσω την 25η Μαρτίου 2009 ως «Ημέρα Ελληνικής Ανεξαρτησίας: Ημέρα Εθνικού Εορτασμού της Ελληνικής και της Αμερικανικής Δημοκρατίας» και ζητώ από τον Αμερικανικό λαό να τηρήσει την ημέρα αυτή με αρμόζουσες τελετές και εκδηλώσεις.


Υπογραφή:
Μπαράκ Ομπάμα


Επίσης το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών διαμόρφωσε ψηφίσματα με τα οποία επίσης αναγνωρίζει την 25η Μαρτίου ως Ημέρα εορτασμού της Ελληνικής Ανεξαρτησίας και της Ελληνικής και της Αμερικανικής Δημοκρατίας. Το πρώτο ψήφισμα, γνωστό ως Ψήφισμα Αριθμός 82 της Γερουσίας, υποβλήθηκε από τον Γερουσιαστή ArlenSpecter, του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εκ μέρους υπερκομματικής ομάδας που απαρτίζουν 39 από τους 100 Γερουσιαστές της χώρας. Το Ψήφισμα αυτό εγκρίθηκε από την ολομέλεια της Γερουσίας στις 23 Μαρτίου. Ανήμερα της επετείου της Ελληνικής Παλιγγενεσίας αναμένεται ότι θα εγκριθεί παρόμοιο ψήφισμα και από την Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων. Το Ψήφισμα αυτό, που φέρει τον ίδιο αριθμό 82, κηδεμονεύουν 37 βουλευτές, οι οποίοι ανήκουν κυρίως στην κοινοβουλευτική ομάδα προώθησης Ελληνικών υποθέσεων στο Κογκρέσο.

Την ερχόμενη εβδομάδα επίσης θα γίνει και ο επίσημος εορτασμός της 25ης Μαρτίου στο Κογκρέσο με συμμετοχή παραγόντων από την Ελλάδα και την Ελληνοαμερικανική κοινότητα.


ΠΗΓΗ : WWW.TVXS.GR

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ "Η ΔΡΑΣΗ "

ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Ενδιαφέρουσα κατά την γνώμη μου η συνέντευξη του Ζακ Ντελόρ που ακολουθεί.

Οπως πάντα, ο σοφός αυτός άνθρωπος λέει τα πράγματα με το όνομα τους.

Μας αφορά ιδιαίτερα, το εξής απόσπασμα απο την συνέντευξη του :" Είναι απαράδεκτο, κράτη που παραμέλησαν τις μεταρρυθμίσεις, να αναμένουν τώρα ότι οι εταίροι θα παρέμβουν για να μοιραστούν τα βάρη. Μπορώ εύκολα να φανταστώ ότι θα αυξηθούν οι πιέσεις των ισχυρών επί των ασθενέστερων, προκειμένου να ασκήσουν ορθότερη πολιτική ή να εγκαταλείψουν τη Νομισματική Ένωση.... Η προστατευτική επίδραση του ευρώ από εξωτερικές αναταράξεις παρέσυρε ορισμένες κυβερνήσεις να παραμελήσουν τη διατήρηση της οικονομικής ευεξίας των χωρών τους»."

Η Ελλάδα, είναι φυσικά μία απο τις χώρες που παραμέλησε τις μεταρρυθμίσεις.Είναι όμως η μόνη που παραμέλησε σε τέτοιο βαθμό τις μεταρρυθμίσεις.Οι συνέπειες βέβαια είναι τραγικές για τον Ελληνικό Λαό και κυρίως για τις νέες γενιές.Η παραμέληση των μεταρρυθμίσεων απο την Ελλάδα,είναι όμως και μιά ελληνική μαχαιριά (μιά ακόμα ) στις ευρωπαικές συνθήκες.

Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα της συνέντευξης του, με το οποίο συμφωνώ απολύτως, αναρωτιέμαι πραγματικά για ποιούς λόγους πρέπει συνεχώς ο λαός μας, εξαιτίας των διαχειριστών που έχουμε εδώ και και 35 -40 χρόνια, να είναι συνεχώς κατηγορούμενος.Για πόσο καιρό ακόμα θα πρέπει να ανεχθούμε αυτό το πολιτικό σύστημα που κυβερνά την χώρα εδώ και 4 δεκαετίες και που οδήγησε αυτή την χώρα στην οικονομική χρεωκοπία;

Ευτυχώς, η κοινή λογική μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι απο εδώ και πέρα δύο(και μόνο ) πιθανούς δρόμους έχει αυτή η χώρα, όπως το αφήνει να εννοηθεί και ο Ζακ Ντελόρ.
-ορθότερη πολιτική η εγκατάλειψη της νομισματικής ένωσης.

Ορθότερη πολιτική απο το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο δεν είναι δυνατόν να αναμένουμε.Θα το είχαμε δεί εδώ και σαράντα χρόνια.

Αρα, αυτό που θα προκύψει αργά η γρήγορα είναι, είτε αλλαγή του πολιτικού συστήματος ώστε άλλοι διαχειριστές να εφαρμόσουν ορθότερη πολιτική, είτε εγκατάλειψη (υπο την πίεση των εταίρων), της νομισματικής ένωσης.

Υπο αυτές τις τραγικές συνθήκες, και χωρίς πλέον άλλα περιθώρια ελιγμού, πώς άραγε θα φερθεί το πολιτικό κατεστημένο; Τι τεχνάσματα θα σκαρώσει και πάλι;

Αν επιλέξει την αποχώρηση απο την νομισματική ένωση, είναι σαν να επιλέγει την αυτοκτονία.Για να επιλέξεις την αυτοκτονία, πρέπει να έχεις κάποιες ηθικές αρχές.Το πολιτικό κατεστημένο που κυβερνά αυτή την χώρα εδώ και δεκαετίες δεν έχει τέτοιες αρχές.Αρα, αυτή η οδός πρέπει λογικά να αποκλειστεί.

Μένει κατά συνέπεια η εφαρμογή ορθότερης πολιτικής.
Οταν μιλάμε για ορθότερη πολιτική, εννοούμε ο πολιτικά υπεύθυνος να διαχειριστεί τα οικονομικά του κράτους, όπως θα διαχειριζόταν ο μέσος οικογενειάρχης τα οικονομικά της οικογένειας του.Δηλαδή με μέτρο.Το πιό πιθανό κατά συνέπεια είναι ότι το πολιτικό κατεστημένο θα προσπαθήσει σε μιά πρώτη φάση να αποδείξει ότι έστω και εκ των υστέρων, είναι ικανό να διαχειριστεί τα οικονομικά του κράτους με μέτρο.Θα φανεί πολύ σύντομα ότι δεν είναι ικανό.Απο εκεί και πέρα, η κοινή λογική λέει ότι θα υποχρεωθεί να μεταβιβάσει(θέμα χρόνου είναι ) την εξουσία σε άλλους διαχειριστές υπό το βάρος της οικονομικής κατάρρευσης.

Ετσι, το μόνο τελικά ερώτημα που μένει είναι ποιοι θα είναι οι νέοι διαχειριστές.Θα είναι κάποιοι Ελληνες Μπερλουσκόνι;Θα είναι νέοι διαχειριστές με νέο πολιτικό όραμα;

Το μέλλον θα δείξει.Η ιστορία νομίζω διδάσκει, ότι όταν ένα πολιτικό σύστημα είναι ικανό να κάνει έγκαιρα μεταρρυθμίσεις, επιβιώνει και διατηρεί-δικαιολογεί την ύπαρξη του.Οταν ένα πολιτικό σύστημα δεν είναι ικανό να κάνει μεταρρυθμίσεις έστω και μετά τα καταστροφικά αποτελέσματα της διακυβέρνησης του, θα καταρρεύσει.Απλά το θέμα έχει να κάνει με τον τρόπο της κατάρρευσης, και τον χρόνο.Υπάρχουν ιστορικά πάντα, δύο τρόποι.Η κατάρρευση μέσω της βίας (οπότε η όποια χώρα οδηγείται περίπου με μαθηματική ακρίβεια σε εμφύλιο ) και η κατάρρευση μέσω ομαλής μετάβασης σε νέο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης.Σε ότι έχει να κάνει με τον χρόνο, συνήθως ένα τυχαίο γεγονός, μιά μεγάλη καταστροφή η μιά οικονομική κρίση είναι το αίτιο που ιστορικά σηματοδοτεί την αλλαγή του πολιτικού συστήματος.

Ας δούμε το δημοσίευμα


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=260328

ΜΙΑ ΤΑΞΗ ΦΥΛΕΤΙΚΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΕΝΗ

Βρήκα αυτό το βίντεο καταπληκτικό.Δείχνει γιά μιά ακόμα φορά την σημασία του εκπαιδευτικού σε κάθε κοινωνία


http://www.tvxs.gr/v4361

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΣΤΙΣ 7/4/2009

http://strategy-geopolitics.blogspot.com/2009/03/7.html

Η ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ

Αν έχετε επισκεφτεί αυτό το ιστολόγιο πάνω απο 4-5 φορές,πιστεύω ότι έχετε κατανοήσει ότι αυτό που με απασχολεί εδώ και χρόνια, και που προσπαθώ να εκφράσω μέσω των αναρτήσεων μου, είναι η πολιτιστική παρακμή της σύγχρονης Ελλάδας.Προσπαθώ να το αποδείξω αν είναι ακόμα αναγκαίο, αλλά προπάντων προσπαθώ να καταλάβω τους λόγους αυτής της παρακμής, ώστε να συμβάλλω στην αντιστροφή της( να παράγει και πάλι η Ελλάδα πολιτισμό ).
Ο παραλογισμός που διαπιστώνεται σε όλα τα επίπεδα (και προ πάντων στα επίπεδα λήψης αποφάσεων ) νομίζω ότι αποδεικνύει πολύ συχνά αυτή την παρακμή.Δεν εξηγεί όμως τους λόγους αυτής της παρακμής (με την έννοια της μή παραγωγής πολιτισμού με ελληνική ιδιαιτερότητα ).
Πολύ συχνά, αναφέρομαι στο θέμα της παιδείας.Η έλλειψη παιδείας στην Ελλάδα τουλάχιστον τα τελευταία 40 χρόνια, είναι κι αυτή μιά απόδειξη της παρακμής.Δεν είναι η αιτία της παρακμής, διότι ο ελληνικός κόσμος παρήγαγε πολιτισμό διαχρονικά, ακόμα κι όταν η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ήταν αγράμματοι.

Σήμερα, με αφορμή την ανάρτηση μου που είναι αφιερωμένη στον μεγάλο έλληνα ήρωα του εικοστού αιώνα, Ευαγόρα Παλληκαρίδη, σκέφτηκα να δώ το θέμα που με απασχολεί απο μιά άλλη οπτική γωνία.

Τί είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο διαχρονικά να μάχεται για τις ιδέες του και τα ιδανικά του, σε σημείο που είναι διατεθειμένος να προσφέρει ακόμα και την ζωή του γι' αυτά; Νομίζω ότι είναι ο πολιτιστικός κόσμος στον οποίο ανήκει.Ο πολιτιστικός αυτός κόσμος πρέπει να υπάρχει(η πολιτιστική πρόταση αυτού του κόσμου πρέπει να έχει γίνει αποδεκτή απο το σύνολο των μελών αυτού του πολιτιστικού κόσμου ) και να κινδυνεύει η συλλογική του ύπαρξη.Αν συμβεί αυτό, τα πιό συνειδητοποιημένα και τα πίό ευαίσθητα μέλη αυτού του πολιτιστικού κόσμου, θα δώσουν ακόμα και την ζωή τους για την επιβίωση αυτού του πολιτισμού.Μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω την αυτοθυσία των ηρώων όπως του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Αν δεν είναι έτσι, τότε γιατί θυσιάστηκε;Για να μην του πάρουνε τα κτήματα και τα σπίτια του πατέρα του (αν ο πατέρας του, είχε ) οι Αγγλοι;Κανείς δεν πολέμησε ποτέ για οικόπεδα και κτήματα σε σημείο που να θυσιάσει την ζωή του.Ο άνθρωπος, πολέμησε πάντα για τον πολιτισμό του.

Σήμερα πόσοι Ελληνες θα πολεμούσαν και θα θυσίαζαν την ζωή τους για τον πολιτισμό τους; Νομίζω ελάχιστοι.Για ποιό λόγο είναι τόσο λίγοι;Διότι δεν υπάρχει πολιτιστική πρόταση.Πόσο μάλλον να έχει γίνει αποδεκτή.

Ας δούμε την αφιέρωση στον Ευαγόρα Παλληκαρίδη και ας διαβάσουμε και πάλι το συγκλονιστικό ποιήμα του

http://www.erevos.com/freedom/evagoras/evagoras.htm

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ , Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Σε παλαιότερη ανάρτηση μου(4/11/08 ), είχα αναφερθεί στην Στρατηγική.Δείτε την ανάρτηση εδώ

Το κείμενο αυτό το είχα αρχικά δημοσιεύσει σε άλλο ιστολόγιο μου.Δείτε το κείμενο εδώ

.Το κείμενο αυτό, είναι ελαφρά τροποποιημένο σήμερα σε σχέση με την αρχική δημοσίευση μου, δεδοδέμου ότι θεώρησα πρίν απο λίγες μέρες ότι έπρεπε να του κάνω κάποιες αλλαγές.

Σήμερα, τελείως τυχαία, ανακάλυψα στο διαδίκτυο, ότι το κείμενο μου αυτό έχει δημοσιευτεί αυτούσιο στο ιστολόγιο http://ghteyths.pblogs.gr , χωρίς καμμιά αναφορά στην πηγή.Δείτε το κείμενο εδώ

Φαίνεται ότι η νέα αυτή εποχή φέρνει νέα ήθη που δεν μπορω να κατανοήσω.

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ, ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Για τον Σ. Μάνο έχω γράψει εδώ

.Εχω μιά πολύ μεγάλη εκτίμηση γι' αυτόν τον πολιτικό άνδρα όπως άλλωστε φαίνεται κι' απο το κείμενο μου.
Θαρραλέος και πεισματάρης, ήταν πάντα.Υπο αυτό το πρίσμα, δεν μου έκανε εντύπωση η είδηση ότι θα κάνει και πάλι μιά προσπάθεια για δημιουργία νέου πολιτικού κόμματος.

Ελπίζω αυτή την φορά να μην κάνει τα λάθη που έκανε την προηγούμενη φορά, αν και αμφιβάλλω διότι δεν τα θεωρεί κατά βάθος λάθη. Θεωρεί πιστεύω(η άποψη μου βασίζεται στον τρόπο σκέψης του όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι), ότι την προηγούμενη φορά ο λόγος του δεν έγινε αρκετά κατανοητός.Αρα, αυτή την φορά θα προσπαθήσει να έχει ένα λόγο πιό κατανοητό για να πείσει.
Σαν να απευθυνόταν δηλαδή σε ανθρώπους που κρίνουν τους πολιτικούς με βάση τον λόγο τους και τα έργα τους, δηλαδή που αποφασίζουν ποιόν να ψηφίσουν με βάση την κοινή λογική.Κι αυτό, σε μιά χώρα που το 90% των κατοίκων της ψηφίζει το κόμμα που ψηφίζει, με βάση την οικογενειακή παράδοση("ψηφίζω το τάδε κόμμα απο τα γεννοφάσκια μου " λέει πολύ συχνά ο σύγχρονος έλληνας και μάλιστα με υπερηφάνεια ).
Ενα δεύτερο βασικό δεδομένο κατά την γνώμη μου το οποίο δεν λαμβάνει υπόψη του ο κος Μάνος είναι το γεγονός ότι εδώ και 40 χρόνια η χώρα αυτή δεν παράγει πλέον μέσω της "παιδείας " που προσφέρει, ανθρώπους που να έχουν μάθει να σκέπτονται.Πώς λοιπόν υπο αυτές τις συνθήκες, να τραβήξει την προσοχή του υπόλοιπου 10% των πολιτών που δεν ψηφίζουν με βάση την οικογενειακή παράδοση, αλλά με άλλα κριτήρια, ώστε να τον ψηφίσουν;
Υπο αυτές τις συνθήκες, αν βέβαια έχω δίκιο, ο λόγος του δεν μπορεί να είναι αυτός που θα πείσει τους Ελληνες να τον ψηφίσουν.
Οχι ότι είναι λανθασμένος.Το αντίθετο.Αλλά για να περάσει αυτός ο λόγος ώστε να παράγει πολιτική,θα έπρεπε ο Κος Μάνος και την προηγούμενη φορά αλλά και τώρα, να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο περιτύλιγμα, ώστε να εξασφαλίσει ψήφους.Να κάνει δηλαδή για λόγους επικοινωνιακούς, αυτό που απευχθάνεται, και που κάνουν όλοι οι άλλοι.Να βάλει μέσα στο ψηφοδέλτιο του, τραγουδιστές, θεατρίνους, μπασκετμπολιστες, και ότι άλλο μπορούμε να φανταστούμε όπως δεξιούς που έδιωξε η ΝΔ, σοσιαλιστές που έδιωξε το ΠΑΣΟΚ, κλπ...Απο την στιγμή που αυτό θέλει Κύριε Μάνο το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι, αυτό πρέπει να του προσφέρεις.Κι αφού εξασφαλίσεις την ψήφο του, κάνε αυτό που πραγματικά πιστεύεις.Κι αυτό, δεν είναι ανήθικο, υπο τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην χώρα.Ενας τακτικός ελιγμός είναι, για να φθάσει κανείς στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σε κάθε περίπτωση, έχει μεγάλη σημασία που ο Κος Μάνος δεν το βάζει κάτω.Σε μιά εποχή όπου όλοι γκρινιάζουμε για όλα, αλλά δεν κάνουμε τίποτα, ο Κος Μάνος κάνει αυτό που νομίζει ότι είναι σωστό.Οτι κι ' αν γίνει,ο ίδιος μέσα του θα μπορεί τουλάχιστον να πεί, "εγώ τουλάχιστον προσπάθησα ν' αλλάξω κάτι ". Εμείς οι υπόλοιποι που παρακολουθούμε απλά την παρακμή αυτής της χώρας, τι θα μπορούμε να πούμε;

Γι αυτό τον λόγο, προσωπικά αποφάσισα χωρίς να έχω ψευδαισθήσεις, να ψηφίσω στις ευρωεκλογές το νέο αυτό κόμμα, ώστε να μπορώ και εγώ να πώ στον εαυτό μου : "εγώ προσωπικά δεν μπορούσα να κάνω κάτι (η έτσι νόμιζα) για ν' αντιστρέψω αυτη την παρακμή.Πείστηκα όμως και ψήφισα αυτό το νέο κόμμα, για το θάρρος και τον ρομαντισμό των μελών του να πιστεύουν και να προσπαθούν, βασιζόμενοι μόνο στην κοινή λογική, ν' αλλάξουν την καταστροφική πορεία αυτής της χώρας."

Διαβάστε το δημοσίευμα που ακολουθεί

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_28/02/2009_305289

Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΩΝ ΜΜΕ

http://www.monde-diplomatique.gr/spip.php?article120

H ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟ 2008 ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ

http://www.monde-diplomatique.gr/spip.php?article119

ΠΑΙΔΕΙΑ : ΤΟ ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Λέμε πολλά για την παιδεία.Οχι άδικα.Χωρίς παιδεία δεν γίνεται τίποτα.Εχουμε επίσης καταλήξει ως κοινωνία ότι η παιδεία που προσφέρεται απο το ελληνικό κράτος δεν έχει καμμία ουσιαστική αξία, διότι δεν στοχεύει στο να παράγει ανθρώπους που έχουν μάθει να σκέπτονται και να έχουν κρίση.Η παιδεία μας παράγει παπαγάλους και όχι σκεπτόμενους ανθρώπους.
Κι όμως, γι' αυτή την υποτιθέμενη παιδεία, το κράτος σπαταλά κάθε χρόνο 3 με 4% του ΑΕΠ.Αν προσθέσουμε και την σπατάλη των νοικοκυριών για αυτή την υποτιθέμενη παιδεία, το κόστος ξεπερνά συνολικά το 6% του ΑΕΠ.

Κι' όμως το πολιτικό κατεστημένο, χωρίς να κάνει την παραμικρή πρόταση για να μεταβούμε σ' ένα σύστημα παιδείας που να παράγει σκεπτόμενους ανθρώπους(άρα αφού δεν το σκέπτεται κάν, δεν μπορεί να υπολογίσει και το κόστος του ), αγωνίζεται για την διαιώνηση του καθεστώτος παραγωγής παπαγάλων.Και μάλιστα, είμαστε μάρτυρές και κοκορομαχιών μεταξύ των συνιστώσων του διεφθαρμένου πολιτικού κατεστημένου για το ποιός μπορεί να αυξήσει περισσότερο το ποσοστό της δαπάνης για την παραγωγή παπαγάλων, με χρέωση όχι του σημερινού ελληνα φορολογούμενου (έχει πρό πολλού εξαντλήσει τις δυνατότητες του, αποπληρωμής των δανείων που συνήψαν οι εκπρόσωποι του πολιτικού κατεστημένου εν ονόματι του ) αλλά των μελλοντικών γενεών!

Η κοινή λογική θα ωθούσε το πολιτικό κατεστημένο(που δεν είναι σε θέση να συλλάβει άλλου είδους παιδεία η που δεν επιθυμεί άλλου είδους παιδεία ) να μειώσει τις δαπάνες γι αυτή την άχρηστη παιδεία σ' ένα ποσοστό κάτω του 2%,ώστε να μειώσει τουλάχιστον την δανειακή επιβάρυνση των μελλοντικών γενεών.Διότι η ουσιαστική διαφορά μεταξύ αγράμματων και παπαγάλων είναι περίπου μηδαμινή, ενώ η διαφορά σε κόστος μεταξύ αγράμματων και παπαγάλων είναι τεράστια για τις μελλοντικές γενιές.Οι παπαγάλοι στοιχίζουν τεράστια ποσά.

Κι' όμως, ο στόχος όλων των πολιτικών δυνάμεων είναι να αυξήσουν την δαπάνη για την παπαγαλική παιδεία.Γεγονός είναι ότι δεν τους στοιχίζει τίποτα.Οι επόμενες γενιές είναι αυτές που θα κληθούν να πληρώσουν.Η ανευθυνότητα δεν τιμωρείται.Αρα, καλά κάνουν και έχουν αυτές τις συμπεριφορές.

http://www.capital.gr/News.asp?id=690107

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Σ. ΜΙΛΛΕΡ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ARCHAEOLOGY ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Ενδιαφέρουσα η επιστολή του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Berkeley που θα δείτε παρακάτω ,αν και προσπαθεί να πείσει για κάτι που είναι προφανές για όποιον γνωρίζει Ιστορία.
Η δική μου άποψη όπως την έχω αναλύσει σ' αυτή την ανάρτηση μου είναι ότι δεν θα κερδίσει τον αγώνα αυτό η Ελλάδα προβάλλοντας προς το ευρύ κοινό την ιστορική αλήθεια, αλλά σχεδιάζοντας νικηφόρα στρατηγική.

http://history-of-macedonia.com/wordpress/2009/03/01/archaeology-magazine-letter-to-the-editor-by-professor-stephen-g-miller/

"ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ " (ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΚΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ )

Ενδιαφέρουσα η άποψη του πρώην υπουργού κατά την γνώμη μου.Συμφωνώ ώς προς την ανάλυση.Οχι ως προς το συμπέρασμα που βγάζει περι εκλογών,...
Ο Α. Παπαδόπουλος είναι μέλος του πολιτικού κατεστημένου εναντίον του οποίου συχνά εκφράζομαι.Ομως, ο ίδιος είναι άνθρωπος που προσωπικά ξεχωρίζω απο το πολιτικό κατεστημένο που λεηλατεί καθημερινά την χώρα.Πάλεψε, δούλεψε πολύ για να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο.Και μου έδωσε την εντύπωση (και συνεχίζει )ενός έντιμου ανθρώπου που είχε πάντα τα θάρρος να εκφράσει την γνώμη του.

http://e-rooster.gr/02/2009/1210

"ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ" ΤΟΥ Τ. ΜΙΧΑ

http://e-rooster.gr/02/2009/1208

Η ΝΕΟ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ



ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ



ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ