ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ-ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Εχω την αίσθηση ότι ο τίτλος δεν αντιστοιχεί ακριβώς στο περιεχόμενο της διάλεξης που ακολουθεί.

Οταν μιλάμε για διάγνωση του νεοελληνικού αδιεξόδου γενικά, πρέπει πρώτα να τεκμηριώσουμε το αδιέξοδο.Δηλαδή να το αποδείξουμε.Για να το αποδείξουμε θα πρέπει να αναφερθούμε στην φύση του, αναλύοντας την.
Η ανάλυση μας βοηθά να κάνουμε πιό συγκεκριμμένο το αδιέξοδο για το οποίο μιλάμε.
-μιλάμε για την αδυναμία του ελληνισμού εντός η εκτός ελληνικού κράτους να παράγει πολιτισμο;
-μιλάμε για την αδυναμία του νεοελληνικού κράτους να προτείνει μιά πολιτιστική πρόταση στους πολίτες του, και άρα να έχει λόγο ύπαρξης μακροπρόθεσμα ασχέτως εξωτερικών απειλών;
-μιλάμε για την αδυναμία του ελληνικού κράτους να ανταποκριθεί στα καθημερινά προβλήματα των ελλήνων πολιτών;
-μιλάμε για την αδυναμία του ελληνικού κράτους να προστατεύσει τα ελληνικά σύνορα και γενικότερα τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα μπροστά στις εξωτερικές απειλές που δέχεται;

Για ποιό αδιέξοδο ακριβώς μιλάμε;Διότι σήμερα ο ελληνισμός έχει να αντιμετωπίσει πολλά αδιέξοδα.

Αφού ξεκαθαρίσουμε γιά ποιό πράγμα μιλάμε, τότε μπορούμε να προσπαθήσουμε, με βάση κάποια μεθοδολογία να κάνουμε διάγνωση.Δηλαδή όπως το καταλαβαίνω εγώ, να βρούμε τα αίτια του αδιεξόδου.Βρίσκοντας τα αίτια, βρίσκουμε και την λύση στο πρόβλημα.

Στην διάλεξη που ακολουθεί έχω την εντύπωση ότι παίρνουμε ως δεδομένο το "νεοελληνικό αδιέξοδο" χωρίς καν να πούμε έστω ενδεικτικά ποιό είναι και ποιές είναι οι συνέπειες του, και αρχίζουμε να ψάχνουμε αιτίες.Και σε συγκεκριμμένη ερώτηση, σχετική με τις προτάσεις του Κου Γιανναρά για να βγούμε απο το αδιέξοδο, ο Κος Γιανναράς απαντά αν κατάλαβα καλά, ότι είναι δάσκαλος και όχι πολιτικός για να προτείνει λύσεις.Κι'όμως δουλειά του διανοούμενου είναι να αναλύει τα αίτια ενός προβλήματος και άρα αυτόματα να δείχνει την λύση.Μετά πιάνουν δουλειά οι πολιτικοί.

Ετσι, απο την στιγμή που δεν ξεκαθαρίζεται για ποιό αδιέξοδο μιλάμε, τα αίτια που προβάλλονται(κομματικό σύστημα των 30 τελευταίων ετών, το πρόβλημα της παιδείας, η δημιουργία του νεοελληνικού κράτους που δεν αντιστοιχούσε στις ανάγκες των ελλήνων και το οποίο άρχισε να μιμείται κάθε τι το ευρωπαικό,κλπ....) αναφέρονται σε όλα τα νεοελληνικά αδιέξοδα και όχι σε συγκεκριμμένο αδιέξοδο, με αποτέλεσμα τα αίτια αυτά να μήν μπορούν να μας οδηγήσουν σε συγκεκριμμένο συμπέρασμα.

Οι πολιτικοί άνδρες έχουν τις δικές τους ευθύνες γι' αυτά τα ελληνικά αδιέξοδα.Οι διανοούμενοι όμως, έχουν ακόμα μεγαλύτερες ευθύνες κατά την γνώμη μου όταν δεν βοηθάνε την κοινωνία να κατανοήσει τα αίτια των προβλημάτων.Διότι άν η κοινωνία κατανοούσε τα αίτια, θα έσπρωχνε, θα πίεζε τους πολιτικούς να δώσουν λύσεις.