ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΑΘΟΥΣ-ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ -ΣΕΠΤ 2009

Σε προηγούμενες αναρτήσεις μου είχα εκφράσει την άποψη ότι οι επερχόμενες εκλογές δεν θα αλλάξουν δυστυχώς την σημερινή πορεία της χώρας πρός την ιστορική της αποσύνθεση.Μιά πορεία πού άρχισε την δεκαετία του 1920 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με επιταχυνόμενο ρυθμό τα τελευταία 35 χρόνια.Οι εκλογές δεν θα αλλάξουν την σημερινή πορεία της Ελλάδας πρός τον ιστορικό αφανισμό της, διότι απλούστατα το ιστορικό πρόβλημα της χώρας ( δηλαδή η μακροχρόνια πορεία της χώρας μέσα στην ιστορία και οι προβλεπόμενες συνέπειες αυτής της πορείας )όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται με προτάσεις από τα κόμματα αλλά δεν τίθεται κάν.

Στα κείμενα των προαναφερόμενων αναρτήσεων μου, εξέφραζα επίσης την άποψη ότι δεν προκύπτει από πουθενά η βούληση των Ελλήνων πολιτών να αντιστρέψουν αυτή την πορεία.Οι Ελληνες πολίτες, συνεχίζουν ν΄ασχολούνται με τα καθημερινά προβλήματα και αγνοούν, η κάνουν ότι δεν βλέπουν, το ιστορικό πρόβλημα.Κι΄όμως,το ιστορικό πρόβλημα θά έπρεπε κυρίως να μας απασχολεί σήμερα.

ο Π. Κονδύλης έλεγε το 1997 : "οι απαντήσεις στα ιστορικά προβλήματα δεν βρίσκονται μέσα στην κατασκευασμένη θεωρία, αλλά αντίθετα, οι απαντήσεις στα θεωρητικά προβλήματα βρίσκονται μέσα στην ιστορία" (Π. Κονδύλης - Θεωρία του πολέμου σελ. 17 ).

"Την σκέψη σε ιστορικές και στρατηγικές διαστάσεις την κατάπιε εντελώς σχεδόν, μαζί με όσα θα έπρεπε να τη στηρίζουν έμπρακτα, το πελατειακό σύστημα, το δούνε και λαβείν, το οποίο τελευταία, στα πλαίσια του ακάθεκτου εκσυγχρονισμού μας, έχει πάρει την πολιτισμένη ονομασία του "διαλόγου"-διαλόγου οπισθοβούλου, πολυδαιδάλου και πολυμήχανου, διαλόγου των πάντων με τους πάντες περί των πάντων είς πάντας τόπους καί πάντας χρόνους" (Π. Κονδύλης-θεωρία του πολέμου σελ. 383 ).

Χρησιμοποιώντας "κονδυλικούς " όρους, θα έλεγα ότι η πολιτική ζωή της χώρας εδώ και δεκαετίες εκφράζει την βαθιά ιστορική κόπωση της Ελλάδας και εξηγεί ίσως εν μέρει την σημερινή ηδονική παράλυση των ελλήνων πολιτών.

Αυτά ως προς τις ενέργειες των Ελλήνων επί της συλλογικής ιστορικής πορείας τους.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον μ΄αυτή την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών δεν είναι τί το καλό μπορεί να προκύψει από τις εκλογές, αλλά γιά ποιό λόγο γίνονται, και ποιός είναι ο βαθμός του κακού πού μπορεί να προκύψει για τον τόπο από αυτές τις εκλογές.

Διότι δεν νομίζω ότι ένας πρωθυπουργός οδηγεί μιά χώρα στις εκλογές για να τις χάσει.Επίσης, έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι κανένα κόμμα δεν λέει κουβέντα για την εξωτερική πολιτική της χώρας μετά τις εκλογές.Ετσι ξαφνικά, όλα τα ελληνικά κόμματα και κυρίως τα μεγάλα, έγιναν υπεύθυνα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής!Γι΄αυτό, έχει ενδιαφέρον αυτό το άρθρο του Βασιλείου Μαρκεζίνη.
Πολύ φοβάμαι ότι οι πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα(και θα τις δεχθεί με μεγαλύτερη ένταση και μετά τις εκλογές ) για το Κυπριακό, το Αιγαίο και το Μακεδονικό αυτή την στιγμή είναι τεραστίων διαστάσεων.Και μου έρχεται στην σκέψη αυτό που είχε πεί Ο Β. Μαρκεζίνης σε άλλο άρθρο του, πρόσφατα : οι τέσσερις μήνες που έρχονται θα είναι από τους πιό κρίσιμους της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Μιά συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων θα ήταν ίσως ο μόνος τρόπος γιά να αντισταθεί η ελληνική πολιτική ηγεσία σ΄αυτές τις πολιτικές πιέσεις των "συμμάχων", με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο.Ομως, και αυτό, δεν φαίνεται σήμερα πολύ εφικτό.

Φαίνεται ότι και ο θεός (η η τύχη ) δεν μπορεί πλέον να βοηθήσει αυτή την χώρα να πάρει έστω μιά "ιστορική" ανάσα. Οποιος ακολουθεί την πορεία του πάτου, και δεν βρίσκει τον τρόπο να την αλλάξει,τελικά ωθείται μαθηματικά στον πάτο και στον αφανισμό μέσω των κινητήριων δυνάμεων της ιστορίας.

Αλλά ας τα ξεχάσουμε ολ΄αυτά για τις επόμενες 2 βδομάδες και μέχρι τις εκλογές.Οι ημέρες που θα ακολουθήσουν θα είναι ημέρες συλλογικής χαλάρωσης κατά την διάρκεια των οποίων οι πολίτες θα καταναλώσουν πάσης φύσης ιδεολογία (κατασκευασμένη ουτοπική θεωρία δηλαδή )και μεγάλα λόγια και οι πολιτικοί μας θα εξασκηθούν στα επικοινωνιακά τους τεχνάσματα και στα θεατρικά τους χαρίσματα.