Η Δράση ως πολιτικό κόμμα και οι λόγοι της μέχρι τώρα αποτυχίας της - 17/4/2012

Η Δράση, η για να είμαι πιό συγκεκριμμένος ο Στέφανος Μάνος, απέτυχε τα τελευταία χρόνια, παρά τις προσπάθειες του, να εξασφαλίισει το 3% ώστε να εκλέξει βουλευτές.

Κι΄όμως, ο άνθρωπος αυτός ξεχωρίζει κατά κοινή περίπου ομολογία, κατά πολύ από τους υπόλοιπους πολιτικούς.Εχει κερδίσει τον σεβασμό των περισσότερων Ελλήνων διότι
-είναι έντιμος
-έχει αφήσει τεράστιο έργο σε όλα τα υπουργεία από τα οποία πέρασε.
-έχει πρωτότυπες και επεξεργασμένες ιδέες
-λέει πάντα αυτό που πιστεύει ακόμα κι΄αν αυτό δεν αρέσει η δεν είναι δημοφιλές.
-έχει πάντα τεκμηριωμένη άποψη
-είναι χορτάτος.Δεν μπήκε στην πολιτική γιά να κερδίσει χρήματα η γιά να προβληθεί.
-έχει συνείδηση της σημασίας της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος και έδωσε
δείγματα γραφής.
-έχει πάρει θέση σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λειτουργίας των θεσμών, και
προστασίας των πιό αδύναμων κοινωνικών ομάδων, που θα τις ζήλευαν πολλά ευρωπαικά
σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.
-είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός.

Με άλλα λόγια, έχει όλα αυτά που δεν έχουν τα στελέχη της κομματοκρατίας που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή, και που σήμερα βιώνουν τα γιαρτώματα από τους δυσαρεστημένους πελάτες τους.

Οταν γύρισα στην Ελλάδα πρίν από 25 χρόνια, και διαπιστώνοντας το καθεστώς που είχε επιβληθεί από την κομματοκρατία γιά την αφαίμαξη της χώρας, αναρωτήθηκα πολλές φορές πώς αυτός ο άνθρωπος με αυτή την ποιότητα είχε προκύψει σ΄αυτή την φθίνουσα χώρα.Αργοτερα, αναρωτήθηκα πολλές φορές πώς αυτός ο άνθρωπος δεν είχε αποβληθεί από το παρακμιακό καθεστώς της κομματοκρατίας.Η αποβολή του τελικά το 2004 νομίζω, δεν μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση.Ηταν μιά φυσιολογική και καθυστερημένη αντίδραση του καθεστώτος.

Αναρωτήθηκα από τότε πολλές φορές, γιατί ο Στέφανος Μάνος δεν κατάφερε να φτάσει το 3% γιά να είναι στην Βουλή.
Από τους ανθρώπους της καθημερινότητας με τους οποίους συνομιλούσα, είχα καταλάβει τότε ότι τον θεωρούσαν υπερβολικά φιλελεύθερο η νεο-φιλελεύθερο.Αρα ακραίο γιά τα ελληνικά δεδομένα.Αλλοι πάλι διατύπωναν την άποψη της χαμένης ψήφου.Αυτά τα καταλάβαινα.Ομως αυτά τα επιχειρήματα θα μπορούσαν να είχαν βάση αν ο Σ.Μάνος κρινόταν γιά πρωθυπουργός.Τέτοια περίπτωση δεν υπήρχε.Διότι γιά να εκλεγείς πρωθυπουργός της χώρας κατά την παρακμιακή περίοδο 1981-2009, έπρεπε να εξασφαλίσεις την πελατεία της μάσας.Ο Μάνος δεν ανέπτυξε ποτέ κομματοσκυλική πελατεία, και δεν κατέβηκε στις εκλογές γιά να βγεί πρωθυπουργός.Πώς μπορούσε να εξηγηθεί το γεγονός ότι δεν είχε βρεθεί το 3% που να διακρίνει την διαφορά επιπέδου του πολιτικού λόγου;

Mετά θυμάμαι τους δικούς μου προβληματισμούς εκείνης της εποχής.Ενώ συμφωνούσα με τις απόψεις του Σ Μάνου και τις έβρισκα πολύ λογικές, δεν μπορούσα να κατανοήσω την γενικότερη πολιτιστική πρόταση που πρότεινε ο Μάνος.Διότι γιά εμένα τουλάχιστον, η προτεινόμενη πολιτική πρέπει να είναι μιά πολιτιστική πρόταση.Διαχειρίζομαι με συγκεκριμμένο τρόπο τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους, διαχειρίζομαι με συγκεκριμμένο τρόπο τα σκουπίδια,κλπ... με κάποιο σκεπτικό.Οδηγώ την χώρα κάπου.Εχω μιά πολιτιστική πρόταση.Αλλοι θα ονόμαζαν την πολιτιστική πρόταση ιδεολογία.Αυτή την πολιτιστική πρόταση δεν μπορούσα να την διακρίνω στις απόψεις του Μάνου.Μου έδινε την εντύπωση του πολύ καλού διαχειριστή, του πολύ καλού δημάρχου ενδεχομένως, αλλά όχι του πολιτικού.Διότι γιά μένα η πολιτική είναι το όραμα γιά το μέλλον που φτιάχνουμε από σήμερα.Η πάταξη της φοροδιαφυγής, η καταπολέμηση της διαφθοράς, η δημιουργία ενός σύγχρονου κράτος δεν είναι όραμα.Είναι προυποθέσεις του οράματος.Ακόμα κι΄ο στόχος γιά μιά ευημερούσα Ελλάδα σε μιά προοπτική εικοσαετίας δεν μπορεί να είναι το όραμα.Είναι μιά από τις προυποθέσεις του οράματος.

Πρίν μερικά χρόνια, σ΄ένα μπλόγκ, διαπίστωσα ότι κατηγορούσαν τον Μάνο (την Δράση) ότι δεν είχε ολοκληρωμένο προεκλογικό πρόγραμμα να προτείνει, και παρά το γεγονός αυτό, κατέβαινε στις εκλογές!Το μπλόγκ αυτό, παρά το γεγονός ότι ήξερε ότι κανένα προεκλογικό πρόγραμμα που είχε κατατεθεί στους ψηφοφόρους από τα κόμματα της κομματοκρατίας (και που δεν διάβασαν οι ψηφοφόροι) τα τελευταία 30 χρόνια δεν είχε εφαρμοστεί,απαιτούσε από την Δράση, που δεν θα διοικούσε την χώρα, ολοκληρωμένο προεκλογικό πρόγραμμα.

Αυτή η κριτική, σε συνδυασμό με τους δικούς μου προβληματισμούς εκείνης της εποχής, με οδήγησαν σταδιακά στο συμπέρασμα ότι η αποτυχία της Δράσης οφείλεται σε συγκεκριμμένους λόγους και έχουν νακάνουν τόσο με τον πομπό (Δράση-Μάνος) όσο και στους ψηφοφόρους που λαμβάνουν και αξιολογούν τα μηνύματα που εκπέμπονται.


Η Δράση συγκέντρωσε αξιόλογους ανθρώπους,και προτείνει τεκμηριωμένες προτάσεις, αλλά νομίζω ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει σε ποιούς απευθύνει αυτά τα μηνύματα.Στους Ελληνες; Tα μηνύματα και οι προτάσεις του θα μπορούσαν κάλλιστα ν΄απευθύνονται και σε Ιταλούς, η Δανούς.Η ορθολογική διαχείριση των οικονομικών του κράτους, η προστασία το περιβάλλοντος, η προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος και γενικότερα όλα τα μηνύματα που εκπέμπει η Δράση πιστεύω ότι απασχολούν (η θα έπρεπε) όλα τα κράτη.Ετσι, το πρώτο πρόβλημα που βρίσκω, είναι ότι τα μηνύματα αυτά δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη την ελληνική ταυτότητα.Δεν απευθύνονται στους Ελληνες με την έννοια της ιδιαίτερης ταυτότητας που έχει αυτός ο λαός (όπως και ο κάθε λαός ).Απευθύνονται στους Ελληνες ως πολίτες του κόσμου.Αυτό είναι ένα τραγικό λάθος, διότι είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, η έννοια του έθνους στην εποχή μας, όχι μόνο δεν φθίνει, αλλά αντίθετα αναβιώνει δυναμικά.

Αν αφήσουμε την έλλειψη ελληνικής εθνικής στρατηγικής στα μηνύματα της Δράσης η την έλλειψη μακροχρόνιου ελληνικού οράματος, και υποθέσουμε ότι η Δράση απευθύνεται στους Ελληνες, σε ποιούς ακριβώς Ελληνες απευθύνεται; Στους Φιλελεύθερους Ελληνες;Εδώ αγγίζουμε κατά την γνώμη μου την ουσία του προβλήματος.Η Δράση και ο Σ. Μάνος, από την μιά προβάλλουν ορθώς την ανάγκη πρακτικών λύσεων μακριά από ιδεολογίες γιά την αντιμετώπιση των προβλημάτων και από την άλλη προβάλλουν ότι είναι Φιλελεύθεροι, δηλαδή θέλουν κι΄αυτοί κάποιες παρωπίδες όπως όλοι.Αυτή την λογική αντίφαση δεν μπορούν να την ξεπεράσουν στην Δράση.

Ετσι, έχουμε πολύ ορθά μηνύματα από την Δράση, αλλά δεν ξέρουμε ποιοί είναι οι αποδέκτες-στόχοι.Ετσι κατά την γνώμη μου εξηγείται η αποτυχία της Δράσης μέχρι τώρα.

Και είναι κρίμα διότι όταν προκύψει ένας νέος Ελευθέριος Βενιζέλος, θα ήθελε πιστεύω ν΄αναθέσει την επίλυση των εύκολων προβλημάτων όπως είναι η επιστροφή της ευημερίας στην χώρα, σε μιά ομάδα όπως είναι αυτή της Δράσης, ώστε ν΄ασχοληθεί με τα δύσκολα οπως είναι η αντιστροφή του δημογραφικού προβλήματος, και η διακοπή της ιστορικής αποσύνθεσης της χώρας που άρχισε το 1922 και έκτοτε εντείνεται.

Αν υποθέσουμε οτι η ανωτέρω άποψη μου γιά την αποτυχία της Δράσης είναι ορθή,πώς εξηγείται το γεγονός οτι ένας τόσο ευφυης άνθρωπος όπως ο Σ. Μάνος δεν το εχει καταλάβει;
Νομίζω ότι θα έπρεπε να έχει κάποιους συνεργάτες που να γνωρίζουν και να έχουν μελετήσει καλά την ανθρώπινη φύση και πώς αυτή λειτουργεί στα πλαίσια ενός συλλογικού υποκειμένου.Οι συνεργάτες του θα έπρεπε επίσης να έχουν μιά καλή γνώση της κοινωνικής ιστορίας και της ιστορίας των ιδεών και κυρίως των Μακιαβέλι Σπινόζα, Χόμπς, Π. Κονδύλη,...Αντ΄ αυτού ο Σ. Μάνος μάζεψε γύρω του κυρίως οικονομολόγους.
Ενδεχομένως βέβαια ο Σ. Μάνος να έχει καταλάβει, αλλά σκεπτόμενος την δυσκολία που θα είχε να εξηγήσει στους ψηφοφόρους την υπέρβαση των ιδεολογιών ως πολιτική πρακτική,να έκανε πίσω.Δεν νομίζω όμως.

Σε κάθε περίπτωση, είναι λυπηρό γιά την χώρα να έχει τόσο σοβαρούς ανθρώπους όπως αυτούς της Δράσης, και να μήν μπορεί να τους αξιοποιήσει διότι αυτοί εκπέμπουν ακατανόητα μηνύματα.