Τα θεμέλια της ελληνικής τραγωδίας μπήκαν πρίν από 35 χρόνια με την καθιέρωση του καθεστώτος της κομματοκρατίας, το οποίο θα οδηγούσε αναπόφευκτα την χώρα, θέμα χρόνου ήταν, στην σημερινή καταστροφή.Η ελληνική τραγωδία έγινε δυστυχώς αντιληπτή απ΄όλη την υφήλιο μόλις πρίν από δύο χρόνια, όταν μεταξύ άλλων ανακάλυψε την διάλυση του ελληνικού κράτους, την γενικευμένη διαφθορά, την τραγική διαχείριση των οικονομικών του δημοσίου.Η υφήλιος δεν μπορούσε να φανταστεί ότι υπάρχει κράτος στον πλανήτη οι διαχειριστές του οποίου δεν ξέρουν καν πόσους δημοσίους υπαλλήλους έχει.
Εκτοτε, άρχισε το μαρτύριο ενός ολόκληρου λαού, σε τριμηνιαία επεισόδια.Κάθε τρίμηνο ξέρουμε ότι υπάρχει σίγουρα το επόμενο επεισόδιο.Κανείς όμως δεν ξέρει πόσα τρίμηνα επεισόδια θα χρειαστούν γιά να ολοκληρωθεί το μαρτύριο.Ετσι, το μαρτύριο φαίνεται να μήν έχει, τουλάχιστον πρός το παρόν, ορατό τέλος.
Η ελληνική τραγωδία απασχολεί καθημερινά τα τελευταία δύο χρόνια την παγκόσμια κοινή γνώμη,τα μέσα ενημέρωσης, τους διανοούμενους, τις κυβερνήσεις.Απασχολεί φυσικά και την ελληνική κοινή γνωμη.Τους έλληνες υποτιθέμενους διανοούμενους δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα γιά τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι διανοούμενοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία.Τα στελέχη της κομματοκρατίας ασχολούνται με το θέμα, όχι γιά να κατανοήσουν τους λόγους της ελληνικής τραγωδίας (που οι ίδιοι δημιούργησαν), αλλά γιά να βρούν τρόπους να σώσουν τα τομάρια τους.
Κι΄όμως, παρά το γεγονός ότι ολόκληρη η υφήλιος ασχολείται με την ελληνική τραγωδία, ξεκάθαρη λύση ως πρός τι πρέπει να γίνει, δεν έχει βρεθεί.
Λίγο πολύ οι ξένοι έχουν καταλάβει τα αίτια της ελληνικής τραγωδίας.Αλλά, και ως πρός τα αίτια δεν έχει προκύψει σύνθεση.Από χώρα σε χώρα, τα αίτια διαφέρουν σημαντικά.Ενώ θα περίμενε κανείς ότι στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης(Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία,...) τα αίτια της ελληνικής τραγωδίας θα αναλύονταν αντικειμενικά, το αντίθετο συνέβη διότι αυτοί οι λαοί εκλήθησαν να πληρώσουν γιά την ελληνική τραγωδία.Ετσι, στις χώρες αυτές επικράτησαν με την βοήθεια των λαικιστικών ΜΜΕ, ηθικο-κανονιστικοί κανόνες κρίσης της ελληνικής τραγωδίας όπως ότι οι έλληνες είναι τεμπέληδες, απατεώνες κλπ...Αντίθετα, στις αγγλο-σαξωνικές χώρες, επειδή οι λαοί τους δεν κλήθηκαν να πληρώσουν την ελληνική τραγωδία, υπήρξε μέν μιά περιφρόνηση γιά τους Ελληνες, αλλά δεν εφθασε στα άκρα που είδαμε στην Γερμανία.
Στην Ελλάδα, δεν νομίζω ότι έχουν ακόμα και τώρα κατανοηθεί τα αίτια, δηλαδή το πρόβλημα.Οι Ελληνες χωρίζονται σε μνημονιακούς και αντι-μνημονιακούς.Σκοτώνονται γιά το αν η φαρμακευτική αγωγή είναι καλή η όχι.Κανέναν δεν απασχολεί μέχρι στιγμής η φύση της αρρώστειας.Και είναι προφανές ότι αν δεν γνωρίζουμε και δεν έχουμε καταλήξει ως πρός την αρρώστια, η διαμαχη γιά την φαρμακευτική αγωγή είναι φαιδρή και από τις δύο πλευρές.
Αν πάρουμε τους αντιμνημονιακούς(έλληνες πολίτες κυρίως), στρέφονται εναντίον των μέτρων του μνημονίου χωρίς καμμιά διάκριση.Δηλώνουν, είτε ότι τίποτα δεν πρέπει ν΄αλλάξει σε σχέση με την παρακμιακή γιά την χώρα περίοδο 1981-2009, είτε ότι η χώρα πρέπει ν΄αντισταθεί, μή εφαρμόζοντας το μνημόνιο, διότι εχουμε να κάνουμε με διεθνές οργανωμένο σχέδιο γιά να ελεγχεί από ξένους ο πλούτος της χώρας.
Ομως,αυτοί που επιθυμούν να συνεχιστεί η παρακμιακή πορεία της χώρας χωρίς αλλαγές όταν μιλάνε γιά το μνημόνιο,
α/εκφράζουν άλλη άποψη όταν δεν μιλάνε γιά το μνημόνιο :αναλύουν και περιγράφουν τα λάθη και τις υπερβολές που έγιναν στο παρελθόν
β/στρέφονται με κάθε αφορμή εναντίον των πολιτικάντηδων των κομμάτων ( την ίδια στιγμή που δεν θέλουν αλλαγές σε σχέση με την παρακμιακή πορεία των τελευταίων δεκαετιών)
γ/εκφράζουν την άποψη να μήν πληρωθεί το χρέος διότι είναι επαχθές, ενώ ψήφιζαν επί δεκαετίες αυτούς που δανείζονταν εν ονόματι της χώρας για να συντηρείται μιά παρασιτική δική τους κατανάλωση που θα πλήρωναν κάποια μέρα τα παιδιά τους.Είναι πράγματι επαχθές το χρέος γιά την Ελλάδα και την νέα γενιά, διότι εκατομμύρια πολίτες κομματόσκυλα αντάλλαξαν την ψήφο τους με κάποιο όφελος που προερχόταν από δανεικά χρήματα, με το ίδιο τρόπο που ένας πελάτης πορνείου ανταλλάσσει ένα ποσό γιά κάποιες στιγμές ερωτικής ηδονής.
δ/δεν αναλύουν πώς η χώρα θα συνεχίσει την ίδια πορεία χωρίς διαθέσιμους δανειστές.
Αν δούμε τώρα τους μνημονιακούς (κυρίως Γερμανούς και Ολλανδούς ).Αυτοί είναι ακόμα πιό φαιδροί.
α/κρίνουν έναν ολόκληρο λαό με ρατσιστικό τρόπο επειδή δεν κατάφερε να έχει ηγέτες τις τελευταίες δεκαετίες, εκτός κι΄αν θεωρήσουμε ηγέτες τις μετριότητες και τις υπομετριότητες που διοίκησαν την χώρα.
β/κρίνουν έναν ολόκληρο λαό με προσβλητικό τρόπο, επειδή κάνει κάποιες διαδηλώσεις και απεργίες όταν κόβονται οι μισθοί και συντάξεις κατά 30%, λές και δεν θα γίνονταν τα ίδια και χειρότερα στην χώρα τους αν επικρατούσαν οι ίδιες συνθήκες.
γ/κρίνουν την διάλυση και την διαφθορά του ελληνικού κράτους λές και δεν βασίστηκαν οι επιχειρήσεις τους σ΄αυτά τα χαρακτηριστικά γιά να βγάλουν δισεκκατομύρια ευρώ από το πτώμα της Ελλάδας.
δ/επιβάλλουν δικτατορικά στην Ελλάδα, μέτρα που αντίκεινται σε όλες τις αρχές της Ευρωπαικής Ενωσης, και που το μόνο στο οποίο αποσκοπούν είναι η τιμωρία της χώρας.Λες και μιά χώρα είναι ένα μικρό παιδί που τιμωρείς γιά να μάθει.
ε/επιβάλλουν στην Ελλάδα, τέτοιας έκτασης μέτρα, που δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη, διότι δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος, και γιά τα οποία διαφωνεί ακόμα και το ΔΝΤ.Ξέρουν εκ των προτέρων, ότι τα μνημόνια δεν θα πετύχουν, διότι δεν μπορούν να πετύχουν.Κάνουν τα μνημόνια, όχι γιά να πετύχουν και να βγάλουν την χώρα από την κρίση, αλλά γιά να κερδίσουν χρόνο, μήπως και βρούν τρόπο να σωθεί η ευρωζώνη.Την ίδια στιγμή οι αντι-μνημονιακοί στην Ελλάδα, δίνουν μάχη στην Ελλάδα γιά να μήν εφαρμοστεί το μνημόνιο, λές και θα μπορούσε να εφαρμοστεί!
στ/οδήγησαν στην αποσύνθεση της κομματοκρατίας στην Ελλάδα ( επειδή χορήγησε αναγκαστικά το πικρό και αναποτελεσματικό φάρμακο τους κι΄όχι επειδή δημιούργησε την αρρώστια-το πρόβλημα), με αποτέλεσμα την πολιτική αποσύνθεση της χώρας την ίδια στιγμή που προκάλεσαν την τόσο βίαιη οικονομική και κοινωνική αποσύνθεση της Ελλάδας.
Το να οδηγείς μιά χώρα στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάρρευση με την χορήγηση ενός φαρμάκου, ενώ ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν θα γιατρέψεις τον ασθενή είτε επειδή δεν ξέρεις την φύση της ασθένειας, είτε δεν σ΄ενδιαφέρει να την γνωρίσεις, είναι εγκληματικό.Και αυτό είναι εν τέλει που θα καταγράψει η Ιστορία.
Η κομματοκρατία δημιούργησε την ασθένεια, και η Ευρώπη, θα αποτελειώσει αν την αφήσουμε, τον ασθενή με την φαρμακευτική αγωγή που του χορήγησε και του χορηγεί.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι προφανές γιά μένα, ότι οι φωνές υπέρ και κατά του μνημονίου δεν έχουν κανένα νόημα (ενδεχομένως είναι ένας τρόπος να εκτονώσουν οι πολίτες την οργή τους).
Οι έλληνες πολίτες που πραγματικά ενδιαφέρονται γιά το μέλλον της χώρας,πρέπει να εστιάσουν τον προβληματισμό τους στο πρόβλημα.Αν τα δύο τρίτα της κοινωνίας συμφωνήσει ως πρός το πρόβλημα, θ΄αρχίσει η διαδικασία επίλυσης του προβλήματος.
Προσωπικά, θεωρώ ότι ο μόνος που περιέγραψε ξεκάθαρα το ελληνικό πρόβλημα και μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο, είναι ο Π. Κονδύλης.Ελεγε ο Κονδύλης :Απόσπασμα από το βιβλίο του "η Παρακμή του Αστικού Πολιτισμού" -1991
"Ακόμα και η απλούστερη σκέψη και γνώση φανερώνει οτι εθνική ανάπτυξη μπορεί να γίνει μόνο με την αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων, δηλαδή με τον αντίστοιχο περιορισμό της κατανάλωσης, πρό παντώς όταν τα καταναλωτικά αγαθά η χώρα δεν τα παράγει αλλά τα εισάγει, και γιά να τα εισαγάγει δανείζεται, δηλαδή εκχωρεί τις αποφάσεις γιά το μέλλον της στους δανειοδότες της.
Ο δρόμος της ανάπτυξης, είναι ο δρόμος της συσσώρρευσης,της εντατικής εργασίας και της προσωρινής τουλάχιστον (μερικής)στέρησης, ενώ ο δρόμος της (βραχυπρόθεσμης μόνον) ευημερίας είναι ο δρόμος του παρασιτισμού και της εκποίησης της χώρας.
Αυτή η άτεγκτη οικονομική αλήθεια ισχύει ανεξάρτητα από το κοινωνικό και ηθικό πρόβλημα της διανομής των βαρών και της ιεράρχησης των στερήσεων.Οσο άτεγκτη όμως κι΄αν είνα, οι πολιτικές και ψυχολογικές ανάγκες που την απωθούν είναι ακόμα ισχυρότερες.
Πλατειές μάζες, που γιά πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου τους "λάδωσαν το άντερό τους" και επιπλέον απέκτησαν και τη μεθυστική συναίσθηση του κυρίαρχου και εκλεπτυσμένου καταναλωτή, θα αρνούνται πάντα νη τη συνειδητοποιήσουν, όπως επίσης θα αρνούνται να την ξεστομίσουν και να την κάμουν γνώμονα των πράξεων τους κόμματα, των οποίων πρώτη έγνοια ήταν, είναι και θα είναι η νομή της εξουσίας πρός όφελος των φιλόδοξων και αυτάρεσκων στελεχών τους.ιδιαίτερα ιλαροτραγική από την άποψη αυτήν παρουσιάζεται η θέση της "αριστεράς" η οποία όντως οιωνεί καταδικασμένη να υπερασπίζει τα "λαικά" αιτήματα, υποχρεώνεται να γίνει σημαιοφόρος κάθε καταναλωτικής απαίτησης, αρκεί όποιος την προβάλλει να αυτοτιτλοφορείται "λαός"- υποχρεώνεται δηλαδή εξ αντικειμένου να προωθεί την εκποίηση της χώρας, αρκεί ο "λαός" να ζητά την εκποίηση αυτήν.
Υπάρχει ωστόσο κι΄ένας ακόμα λόγος, γιά τον οποίο μιά τόσο απλή αλήθεια θάβεται πεισματικά κάτω από μύριες όσες εκλογικευτικές επινοήσεις.Ενας λαός ο οποίος κάτω από την πολύχρονη και βαθειά επιρροή των ελληνοκεντρικών αερολογιών έχει μάθει να θεωρεί τον εαυτό του ως γένος περιούσιο και ως άλας της γής, αρνείται να βάλει με τον νού του ότι μπορεί να κάνει ο ίδιος κάτι τόσο εξευτελιστικό όπως το να ξεπουλάει τον τόπο του γιά να καταναλώσει περισσότερο.Ετσι δημιουργήθηκε μιά ψυχολογική στάση που ελάχιστα διαφέρει από τη συλλογική σχιζοφρένεια"
Το πρόβλημα που δημιούργησε την σημερινή τραγωδία της Ελλάδας, είναι τόσο απλό. Αν συμφωνούσαν με την διάγνωση του Κονδύλη δύο στους τρείς Ελληνες σήμερα, θα άρχιζε η επίλυση του προβλήματος με καθαρά κι΄ αποκλειστικά ελληνικές δυνάμεις, και θα σταματούσε σταδιακά το ευρωπαικό έγκλημα εις βάρος της χώρας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου