O Πρωθυπουργός Σαμαράς προετοιμάζει την νέα του κυβέρνηση.Ανούσιο θέμα.Θα επιλέξει υπουργούς μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους, διότι αυτούς διαθέτει η κομματοκρατία.Ξέρουμε κατά συνέπεια εκ των προτέρων ότι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν θα φέρει καμμιά αλλαγή, διότι άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους δεν μπορούν να κατανοήσουν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.Επιπλέον, τα μέλη της κομματοκρατίας ούτως η άλλως δεν έχουν το ηθικό ανάστημα γιά τις αλλαγές που απαιτούνται στην οικονομία, διότι αυτοί οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή με τις πολιτικές τους μεταξύ του 1975 και του 2010.Πώς τώρα να σώσουν την χώρα και προ πάντων να πείσουν ότι μπορούν, την στιγμή που δεν ζήτησαν καν συγνώμη γιά τις εγκληματικές τους ενέργειες επί 35 χρόνια!Αντε τώρα ο Σαμαράς να πείσει ότι θα μειώσει τον δημόσιο τομέα.Ο άνθρωπος δηλαδή που διόρισε στο δημόσιο χιλιάδες ανθρώπους γιά να επανεκλέγεται και να έχει κομματική πελατεία, αποστέλλοντας τον λογαριασμό στον έλληνα πολίτη, πώς να πείσει γιά το ηθικό των πράξεων του σε ότι αφορά το δημόσιο;Μπορεί να πείσει όσο μπορεί να πείσει μιά πόρνη που προβάλλει ότι είναι παρθένα.Αρα, σε ότ αφορά την οικονομία, πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι η χώρα δεν έχει εμπνευσμένη πολιτική ηγεσία που θα μπορούσε με μιά στρατηγική, να βγάλει την χώρα από την κρίση.
Αλλο όμως μιά μή εμπνευσμένη ηγεσία η μιά ηθικά κατακριτέα ηγεσία και άλλο η έλλειψη ηγεσίας.Γιά να υπάρξει το ενδεχόμενο ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας απαιτείται η χώρα να έχει κυβέρνηση έστω και κακή.Αυτό είναι βασική προυπόθεση, κυρίως γιά τους ξένους που παρακολουθούν την χώρα και δημιουργούν το "κλίμα".Με την έννοια αυτή θεωρώ ότι είναι ευτυχές το γεγονός ότι η χώρα έχει κυβέρνηση, έστω αυτή την κυβέρνηση.
Ενα άλλο σημαντικό θέμα γιά την ανάκαμψη της χώρας, και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει ηθική πολιτική ηγεσία, θα ήταν να υπήρχαν διανοούμενοι στην χώρα που να προβάλλουν ένα όραμα γιά την έξοδο από την κρίση.Τέτοιοι διανοούμενοι όμως δεν υπάρχουν δυστυχώς στην Ελλάδα του 2013, η είναι τόσο λίγοι, που είναι σαν να μην υπάρχουν.Ελάχιστοι επιχειρηματίες και μάλιστα της διασποράς προβάλλουν ένα όραμα όπως
ο Γ.Λογοθέτης
Το όραμα έχει την σημασία του, διότι η οικονομία είναι κατά 50% η ψυχολογία των πολιτών όπως πολύ σωστά τονίζει ο Μπόφινγκερ
εδώ.Επομένως, δεν συμφωνώ με τις απόψεις που μηδενίζουν την προσπάθεια του Σαμαρά να προβάλλει, αυτό που αποκαλεί "sucess story".Aκόμα κι΄αν δεν έχει βάση, είναι καθήκον και υποχρέωση του πρωθυπουργού να καλλιεργεί την ελπίδα.
Θα μπορύσαμε ίσως να φανταστούμε οικονομολόγους που προτείνουν λύσεις.Με εξαίρεση όμως τον Λαπαβίτσα και τον Βαρουφάκη, δεν υπάρχουν έλληνες οικονομολόγοι που έχουν κάτι να πούν.Ασε που οι οικονομολόγοι δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την ιδιαίτερα πολύπλοκη ελληνική υπόθεση, που απαιτεί συνδυασμό διαφορετικών επιστημών( μελέτη θεσμών, πολιτικού συστήματος,κοινωνιολογίας, οικονομίας,ιστορίας των ιδεών και κοινωνικής ιστορίας).
Με βάση τα ανωτέρω, και λαμβάνοντας υπόψη ότι
1/δεν θα υπάρξουν ξένα κεφάλαια που θα επενδυθούν στην σημερινή Ελλάδα λόγω των γραφειοκρατικών εμποδίων που συνεχίζουν να υπάρχουν,αλλά και του κινδύνου χώρας που παραμένει υψηλός, όπως το περιέγραψα
εδώ
2/δεν θα μπορέσει να χρημοτοδοτηθεί η ελληνική επιχείρηση από το τραπεζικό σύστημα τα επόμενα 5 χρόνια.
3/το ελληνικό χρέος παραμένει μή βιώσιμο.
Οι "λύσεις" που θα προκύψουν θα είναι αναπόφευκτα αντι-συμβατικές.Ας μήν περιμένουμε λύση από τους διάφορους αξιωματούχους η από τα κλασικά βιβλία της πολιτικής οικονομίας.Ας μήν μεριμένουμε λύση από την όποια πολιτική ηγεσία.Ας μην περιμένουμε να ξυπνήσουμε μιά μέρα και να έχει πάρει μπρός η οικονομία.Ας μην έχουμε πιά ψευδαισθήσεις ιδεολογικές η αισθηματικές.Αφού φτάσαμε εκεί που φτάσαμε ως χώρα, δύο ήταν οι πιθανοί δρόμοι το 2010
-ο δρόμος του ορθολογισμού(αυτόν που θα διάλεγαν οι αρχαίοι έλληνες η οι σημερινοί γερμανοί γιά παράδειγμα ): η κοινωνία προσπαθεί να κατανοήσει γιατί και πώς φθάσαμε σ΄αυτή την εθνική καταστροφή, και αφού το κατανοήσει, επιλέγει τους κατάλληλους ηγέτες και τους εξουσιοδοτεί να διορθώσουν τα κακώς κείμενα.
-ο δρόμος του τυχαίου και του απρόσμενου: είναι αυτός που ακολουθεί η χώρα εδώ και 3 χρόνια.Λέμε στους έξω ότι προσπαθούμε να καλυτερεύσουμε το κράτος μας αλλά μέσα δεν κάνουμε τίποτα γι΄αυτό.Μας αρέσει ο ρόλος του θύματος.Φταίνε πάντα οι άλλοι.Δεν προσπαθούμε να κατανοήσουμε ότι έχουμε ένα κράτος που δεν μπορούμε πλέον να συντηρήσουμε.Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιά ιστορικούς ίσως λόγους ότι δεν νοείται ατομική ευημερία στην εποχή μας χωρίς ένα κράτος που να λειτουργεί.Ασχολούμαστε με το άτομο μας η με την οικογένεια μας και δεν μας ενδιαφέρει το κράτος.Και ξαφνικά απορούμε που χάνουν αξία τα ακίνητα η κινδυνεύουν οι καταθέσεις επειδή η χώρα έχει πτωχεύσει.
Ομως, ο δρόμος του τυχαίου, μόνο τυχαίος δεν είναι.Εχει μιά απόλυτη εσωτερική λογική, και βασίζεται στον χώρο και στον χρόνο.Αν έχεις ένα κράτος το 2010 που δεν μπορείς να συντηρήσεις, αλλά το συντηρείς με επιπλέον φόρους και επιπλέον δανεικά, θα φθάσεις το 2013 η το 2014 να φτωχοποιήσεις το σύνολο του πληθυσμού.Μόλις φτωχοποιηθεί το σύνολο του πληθυσμού,και δεν θα υπάρχουν πλέον άλλοι πόροι γιά να συντηρηθεί το κράτος, θ΄αρχίσει να ξηλώνεται και το κράτος.Πόσο διαφορετική όμως θα ήταν η κατάσταση, αν το κράτος είχε αρχίσει να συρρικνώνεται το 2010.Δεν θα είχαν χρειαστεί ίσως τα χαράτσια.Πολλοί περισσότεροι έλληνες θα ανέπνεαν σήμερα οικονομικά, ενώ τώρα πνίγονται.
Ο δρόμος που επιλέχθηκε οδηγεί σε μιά χώρα πολύ πιό φτωχή και σ΄ενα κράτος πολύ πιό μικρό.Ηδη γιά τις αγορές όπως το ξέρουμε η χώρα μας από την κατάταξη "ανεπτυγμένη" στην οποία βρισκόταν μέχρι τώρα, επανέρχεται στην κατάταξη "υπό ανάπτυξη".Αυτή είναι η πραγματικότητα.Οτιδήποτε άλλο λέγεται είναι μιά ψευδαίσθηση.
Με βάση τον δρόμο που επέλεξε η χώρα, αν είμαστε τυχεροί και γίνει βιώσιμο το χρέος της χώρας, αυτό που θα προκύψει είναι μιά σημαντική μείωση του κράτους.Μετά την σημαντική μείωση του κράτους,θα προκύψει μιά σταδιακή ανακούφιση των φορολογουμένων σε βάθος χρόνου που θα επαναφέρει την χώρα σε μιά νέα ισορροπία με ένα ΑΕΠ χαμηλότερο κατά 35% σε σχέση με το 2008.Η ανεργία θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα γιά πολλά χρόνια και η μετανάστευση θα είναι μονόδρομος γιά τους νέους όπως ήταν την δεκαετία του 60.
Αυτά λένε κατά την γνώμη μου γιά το μέλλον της Ελλάδας, οι κανόνες της φύσης.Οι ιδεολογίες λένε άλλα πράγματα διότι έχουν ως στόχο να παρηγορούν τους ανθρώπους με τις ψευδαισθήσεις που δημιουργούν.Προσωπικά έχω απαλλαγεί από τις ψευδαισθήσεις των ιδεολογιών εδώ και πολλά χρόνια.Αναγνωρίζω όμως ότι οι ψευδαισθήσεις κάνουν καλό, διότι κάνουν τους ανθρώπους να ελπίζουν.Και πρέπει να συντηρείται η ελπίδα ιδίως γι΄αυτούς που υποφέρουν περισσότερο.Αλλωστε, μην ξεχνάμε ότι στην ζωή υπάρχει πάντα και η ελπίδα του απρόσμενου η του αναπάντεχου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου