«Με τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου Παναγιώτη Κονδύλη», θα τον νεκρολογήσει το 1998 στην Berliner Zeitung ο Γκούσταφ Ζάιμπτ, «η Γερμανία χάνει έναν από τους σημαντικότερους κληρονόμους και διάδοχους της πνευματικής της παράδοσης. Μόνο μ’ αυτό το παράδοξο μπορεί να ειπωθεί η σημασία αυτού του θανάτου».
Και θα καταλήξει: «Ο Κονδύλης υπήρξε συνεχιστής της γερμανικής παράδοσης της δύστροπης, οχληρής σκέψης. Τη στάση του αυτή την υποβάσταζε πάντα μια σπάνια πνευματική ελευθερία και μια σχεδόν αδιόρατη ευαισθησία: ο Κονδύλης δεν μπορούσε τα συνθήματα, την ωραιολογία, τον ναρκισσισμό. Όμως και η σκληρότητά του ήταν μεσογειακή, φωτεινή και ανθρώπινη.
Ο ακαταπόνητος πέθανε, προτού ολοκληρώσει το ογκωδέστερο έργο του. Το καλοκαίρι λογάριαζε να το περάσει στην Ελλάδα».
Στην Ελλάδα,δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο του, ο Π.Κονδύλης παραμένει άγνωστος γιά τους περισσότερους Ελληνες.Αλλά και οι περισσότεροι από αυτούς που διάβασαν κείμενο του,στρέβλωσαν, αλλοίωσαν την σκέψη του, από άγνοια.Δεν έχει σημασία αυτό.Ως γνωστό, η σημερινή Ελλάδα δεν παράγει κριτική σκέψη.Παράγει παπαγάλους που πιθηκίζουν.Που αντιγράφουν δηλαδή ότι καθιερώνεται στο εξωτερικό.
Ο Π.Κονδύλης είναι ο μόνος "ευρωπαίος" φιλόσοφος της σύγχρονης Ελλάδας.Είναι δηλαδή ο μόνος που άφησε έργο τόσο πρωτότυπο και ουσιαστικό που μπορεί να συγκριθεί με όποιοδήποτε έργο των μεγάλων ευρωπαίων φιλοσόφων και στοχαστών των Νέων Χρόνων.
Για μένα βέβαια που μέσω αυτού του περιθωριακού ιστολογίου προσπαθώ να κάνω γνωστό το έργο του Π.Κονδύλη,το έργο του μεγάλου αυτού έλληνα στοχαστή, ξεπερνά σε ποιότητα και πρωτοτυπία την συντριπτική πλειοψηφία των φιλοσοφικών έργων που άφησαν στην ανθρωπότητα οι κορυφαίοι ευρωπαίοι φιλόσοφοι και στοχαστές των Νέων Χρόνων.Ο Π. Κονδύλης είναι ο μεγαλύτερος μέχρι στιγμής φιλόσοφος και στοχαστής των Νέων Χρόνων.Γι αυτή την άποψη μου όμως δεν μπορώ να πείσω και δεν θέλω να πείσω.Πρέπει να αφήσω την Ιστορία να κάνει το έργο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου