Σε πρόσφατη
ανάρτηση μου είχα επισημάνει απόψεις του Π. Κονδύλη γιά το μέλλον του Ελληνισμού.
Ο Π. Κονδύλης, διανοούμενος ευρωπαικής και παγκόσμιας εμβέλειας, πονούσε, είναι προφανές γιά μένα αυτό, την Ελλάδα.
Ετσι, σε κάθε βιβλίο του που μετάφραζε ο ίδιος από τα γερμανικά στα ελληνικά, έγραφε ένα κεφάλαιο γιά το ελληνικό κοινό, όπου προσπαθούσε είτε να εξηγήσει στον έλληνα αναγνώστη τι αφορούσε την Ελλάδα και τι δεν την αφορούσε από την θεματολογία του βιβλίου του, είτε προσπαθούσε να προεκτείνει την θεματολογία του βιβλίου του στα ελληνικά δεδομένα, ώστε η θεματολογία του να χρησιμεύσει ειδικότερα την Ελλάδα.
Ετσι, από αυτή την αγνή αγάπη του Π. Κονδύλη γιά την πατρίδα του, προέκυψαν αυτές οι λίγες αλλά τόσο σημαντικές σελίδες, γιά την αναγκη χάραξης, αλλά και γιά το πλαίσιο, της ελληνικής εθνικής στρατηγικής.
Ηταν κατά την γνώμη μου και εξ όσων γνωρίζω, η πρώτη φορά μετά τον θάνατο του Ε. Βενιζέλου, που έλληνας διανοούμενος κατάφερε εννοιολογικά να δώσει μιά πειστική απάντηση γιά την ελληνική κακοδαιμονία, να αποδείξει την ελληνική γεωστρατηγική συρρίκνωση η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ιστορική αποσύνθεση της Ελλάδας, και να επισημάνει την ανάγκη χάραξης έστω και τώρα ελληνικής εθνικής στρατηγικής ώστε να αποτραπεί η ελληνική γεωστρατηγική συρρίκνωση και κατ΄επέκταση η ιστορική αποσύνθεση του ελληνισμού.
Αυτή η αγνή και ανιδιοτελής προσφορά του Π. Κονδύλη στην Ελλάδα, είναι κατά την γνώμη μου ανεκτίμητη, και κάποια στιγμή, όταν η χώρα απαλλαγεί από το πολιτικό κατεστημένο που την οδήγησε στην καταστροφή, θα πρέπει η τότε ηγεσία της χώρας, να του αποδώσει τις τιμές που του αξίζουν.
Σήμερα, θέλω να αναφερθώ ειδικότερα στην επισήμανση του σύμφωνα με την οποία
"αν ο ελληνισμός θέλει να επιβιώσει ως διακεκριμμένη ταυτότητα , το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να παράγει όσα τρώει"
Η επισήμανση αυτή του 1998, με προβλημάτισε ιδιαίτερα, διότι δεν εντάσσεται συνήθως σε μιά στρατηγική ανάλυση.Αυτό θεωρείται δεδομένο σε μιά στρατηγική ανάλυση, και πάνω σε τέτοια βασικά δεδομένα χτίζεται η ανάλυση.Αυτό που κατά την γνώμη μου ώθησε τον Π. Κονδύλη να τονίσει αυτό το σημείο, είναι ότι έβλεπε από τότε ότι δεν ήταν δυνατή έστω η χάραξη ελληνικής στρατηγικής, αν η χώρα δεν ισσορροπούσε πρώτα τα οικονομικά της.Εβλεπε από τότε τις τραγικές συνέπειες του καταναλωτισμού σε μιά χώρα που δεν παρήγαγε (από τότε) περίπου τίποτα.Και αυτό που είδε ο Π. Κονδύλης το 1998, δεν το είδαν, η υποτίθεται ότι δεν το είδαν, οι πολιτικοί ηγέτες μας μέχρι και σήμερα.
Δεδομένου ότι η οικονομική υγεία μιάς χώρας είναι προυπόθεση γιά να μπορέσει να χαράξει εθνική στρατηγική, θ΄ασχοληθώ σήμερα με το θέμα της ελληνικής οικονομικής κατάρρευσης..
1/ η τραγικη κατασταση της ελληνικής οικονομίας
Νομίζω ότι σήμερα, η τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι πλέον γνωστή σε όλους τους Ελληνες. Η χώρα έχει ουσιαστικά πτωχεύσει.Οι πολιτικοί διαχειριστές της εξουσίας,έκαναν πολύ καλή δουλειά.Προκειμένου να επανεκλεγούν οι ίδιοι η μέλη του κόμματος τους, οδήγησαν την χώρα σε οικονομική χρεωκοπία.Και αντί να ντρέπονται και να εξαφανιστούν από την χώρα, θα; πάρουν τώρα μέτρα ώστε οι έλληνες να πληρώσουν τον λογαριασμό τους.Πρίν από οποιαδήποτε λήψη μέτρων, θα έπρεπε
α/ να περιέλθει στο ελληνικό δημόσιο όποιο περιουσιακό στοιχείο ανήκει σ΄αυτούς τους πολιτικούς, ως ελάχιστη εισφορά στην καταστροφή που προκάλεσαν.
β/ να περάσουν από δίκη ώστε να τιμωρηθούν παραδειγματικά.
Η ζημιά όμως έγινε.Οι Πασοκο-νεοδημοκράτες κατέστρεψαν την χώρα από κοινού, και θα οδηγήσουν τις νέες γενιές σε επίπεδα διαβίωσης κατώτερα από τα σημερινά.
Αυτά τα δύο κόμματα είναι σήμερα καταχρεωμένα (χρωστάνε πάνω από 130 εκατομύρια ευρώ ) και αναθέτουμε (και συνεχίζουμε ) την διακυβέρνηση της χώρας σ΄αυτά τα κόμματα.Οταν ένα κόμμα δεν μπορεί να διαχειριστεί τα οικονομικά του, μπορεί να διαχειριστεί τα οικονομικά της χώρας;Αμφιβάλλω.
Ας δούμε γιά λίγο τα φοβερά επιτεύγματα των πολιτικών ηγετών μας, και τις συνέπειες τους,στά κείμενα που ακολουθούν.
"Διπλάσιες οι δαπάνες γιά μισθούς στο Δημόσιο σε 10 χρόνια, αναφέρει το δημοσίευμα που ακολουθεί".
Από την εποχή δηλαδή που ο Κονδύλης τόνιζε την ανάγκη να αναδιαρθρωθεί η οικονομία μας, ώστε να παράγει πλούτο, οι πολιτικοί μας ηγέτες διπλασίασαν το κόστος μισθοδοσίας γιά το ελληνικό δημόσιο.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_20/12/2009_384240
Οι 30 μέρες που έρχονται είναι οι πιό κρίσιμες γιά την οικονομία και τις τράπεζες, είναι ο τίτλος του άρθρου που ακολουθεί
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100002_20/12/2009_384333
Η υποβάθμιση της Ελλάδας, καμπανάκι γιά τις χώρες της Ε.Ε. με υψηλά ελλείμματα είναι το συμπέρασμα του άρθρου που ακολουθεί.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_20/12/2009_384205
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε εκατοντάδες άρθρα ελληνικών και ξένων εφημερίδων των τελευταίων εβδομάδων, που αναφέρονται στην τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Το θέμα της ελληνικής οικονομικής κακοδαιμονίας δεν αφορά μόνο τις εφημερίδες.Είναι το κύριο θέμα δημόσιας συζήτησης σε ολόκληρη την Ευρώπη, και είναι επίσης το κύριο θέμα συζήτησης μεταξύ των ευρωπαικών κυβερνήσεων.
Ας δούμε ποιό είναι το θέμα της δημόσιας συζήτησης διεθνώς γιά τα χάλια της ελληνικής οικονομίας
-θα κηρύξει στάση πληρωμών η Ελλάδα;Θα επιβεβαιωθεί δηλαδή στην πραξη η ουσιαστική πτώχευση της χώρας η θα καταφέρει με δανεικά και με κάποια μέτρα που θα λάβει, να αναπνέει ακόμα μέσα στο πέλαγος χρεών που έχει δημιουργήσει, και να πληρώνει κουτσά στραβά τα δάνεια της;
Το θέμα της ελληνικής οικονομικής κατάρρευσης,λόγω της φούσκας του δημοσίου χρέους, το είχα επισημάνει το 2008
εδώ και
εδω.Ηταν αναμενόμενη.
Η κατάρρευση των δημοσιο-οικονομικών της χώρας, θα έχει ως συνέπεια και την κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας.Ηδη, σε μεγάλο βαθμό, η διαδικασία αυτή έχει αρχίσει.Το οικονομικό κόστος του δημοσίου είναι δυσβάστακτο πλέον γιά την ελληνική πραγματική οικονομία.Η αύξηση των επιτοκίων γιά την χώρα λόγω των ασφαλίστρων, θα έχει ως συνέπεια πολύ σύντομα και την αντίστοιχη αύξηση των επιτοκίων των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Αντί να αλλάξει η διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας ώστε αυτή να παράγει τουλάχιστον όσα τρώνε οι Ελληνες όπως έλεγε ο Κονδύλης, οι πολιτικοί μας οδήγησαν την χώρα τα τελευταία 11 χρόνια στον ακριβώς αντίθετο δρόμο.Ετσι, οποιαδήποτε χάραξη ελληνικής στρατηγικής, είναι πλέον αδύνατη.
Πώς να ενδιαφερθούν οι έλληνες γιά το τί θα γίνει σε 30 η 40 χρόνια από τώρα, όταν θα πρέπει πλέον να παλεύουν καθημερινά με τα χρέη τους και τα μειωμένα εισοδήματα τους;
2/ η έξοδος από το οικονομικό αδιέξοδο
Για να βγούμε από την κρίση, πρέπει πρώτα να την κατανοήσουμε.
Η ελληνικη οικονομική κατάρρευση δεν έχει σχέση με την διεθνή οικονομική ύφεση.Η ελληνική οικονομική κατάρρευση έχει να κάνει με την ανεύθυνη διαχείριση των οικονομικών του κράτους από τους πολιτικούς μας.Η διεθνής οικονομική κρίση απλά συνέβαλε στο ξεσκέπασμα των πολιτικών απατεώνων που κυβερνούσαν την χώρα εδώ και δεκαετίες.
Ο μόνος έλληνας πολιτικός που κατανόησε την φύση της κρίσης στην οποία θα οδηγούμασταν, είναι κατά την γνώμη μου, ο Μ. Ανδρουλάκης.Βλέπε
εδώ.
Η έξοδος από την κρίση, όταν κατανοηθεί η φύση της,δεν είναι εύκολο εγχείρημα.Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, υπό την προστασία του πολιτικού κατεστημένου, έχουν εκμεταλλευτεί το καθεστώς ανομίας που επικρατεί στην χώρα, γιά να λεηλατήσουν το ελληνικό δημόσιο.Τί μπορούν να κάνουν τώρα τα εκατομμύρια των ελλήνων;Τα εκατομμύρια των Ελλήνων πρέπει τώρα να στερηθούν πολλά αγαθά γιά να πληρώσουν την λεηλασία των πολιτικών τους ηγετών και των προστατευόμενων τους.
Τα φορολογικά μέτρα, θα αποδειχθεί πολύ σύντομα όσο βαριά κι΄αν είναι , ότι δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα.Και το παρακμιακό πολιτικό σύστημα θα συνειδητοποιήσει γιά πρώτη φορά ότι η λύση περνά μόνο από την μείωση των δημοσίων δαπανών.Ετσι. το παρακμιακό πολιτικό σύστημα, θα οδηγηθεί γιά πρώτη φορά να κινηθεί ενάντια στούς ψηφοφόρους του.
H χώρα δεν θα βγεί εύκολα από αυτή την κρίση.Και σίγουρα δεν θα βγεί γρήγορα.Οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας θα πληρώσουν πολύ ακριβά την ανευθυνότητα των πολιτικών ηγετών μας γιά δεκαετίες.
Μόνο ένα θετικό έχει η κρίση.Καθαρίζει το τοπίο.Ετσι, όταν βγούμε από την κρίση, η κατάσταση θα είναι πολύ καλύτερη απ΄οτι είναι σήμερα.Μέχρι να βγούμε όμως από την κρίση, θα περάσουμε πολύ δύσκολές μέρες.
