http://politicongr.wordpress.com/2010/05/24/aglietta-crisis-europe/#more-285
30/5/10
Ο Π. ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΛΑΝΗ - " ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Η ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑΡΡΟΣ ΓΙΑ ΓΝΩΣΗ " - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1998
Ζούμε πλέον σε μιά χώρα όπου οι ψευδαισθήσεις των πολλών, αυτών δηλαδή που ψήφιζαν τα δύο μεγάλα κόμματα, τελείωσαν.Οι περισσότεροι πολίτες θεωρούν ότι προδόθηκαν από τους πολιτικούς ηγέτες τους.Εχουν εν πολλοίς δίκιο.Και έχουν ήδη αρχίσει να αναζητούν την επόμενη ιδεολογική πλάνη στην οποία θα πιστέψουν.
Το φαινόμενο αυτό είναι φυσιολογικό όπως εξηγεί παρακάτω ο Π.Κονδύλης.
Ελάχιστοι είναι οι διανοούμενοι που μελέτησαν την ανθρώπινη φύση σε τέτοιο βαθμό ώστε να κατανοήσουν τους λόγους που ωθούν τους πολίτες να έχουν ανάγκη να πιστέψουν( παρά τις επανειλημμένες αποτυχίες των ιδεολογιών), πάντα σε μιά νέα ιδεολογική πλάνη.Ενας από αυτούς ήταν ο Π. Κονδύλης.
Παράλληλα, ο Π. Κονδύλης ήταν ένας από τους ελάχιστους διανοούμενους που κατανόησαν με ακρίβεια τις κοινωνικές διεργασίες και τις τραγικές συνέπειες τους γιά το άμεσο ιστορικό μέλλον, δηλαδή τον εικοστό πρώτο αιώνα.Ο Κονδύλης περιέγραψε την γέννηση κατά τον εικοστό αιώνα, της κοινωνικής διεργασίας που ονόμασε μαζικοδημοκρατία, και εκτίμησε τεκμηριωμένα , ότι η μαζικοδημοκρατία θα απορροφούσε σταδιακά τις κλασσικές κοινωνικές τάξεις, με αποτέλεσμα η πολιτική να χάσει σταδιακά κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα την σημασία της, δεδομένου ότι το πρόβλημα της κατανομής πλούτου δεν θα τίθεται κάν μεταξύ κοινωνικών τάξεων, αλλά μεταξύ ατόμων που θα μάχονται γιά την βιολογική τους επιβίωση μέσα σ΄ένα πλαίσιο σπάνης των αγαθών.
Με άλλα λόγια(δικά μου αυτή την φορά), ακόμα κι΄αν κάποιος πιστεύει στις ιδεολογίες (δηλαδή σε κατασκευασμένες από ανθρώπους θεωρίες), αυτές θα χάσουν αναπόφευκτα την σημασία τους κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα, δεδομένου ότι η ανθρωπότητα θα βιώσει τραγικές στιγμές.Αν για παράδειγμα η τροφή που μπορεί να προσφέρει ο πλανήτης μας κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα, δεν μπορεί να ανταποκριθεί παρά στο 60% της ζήτησης, το πρόβλημα πλέον που θα τίθεται, δεν θα είναι ο τρόπος κατανομής.Ο αγώνας μεταξύ ανθρώπων θα δοθεί γιά την βιολογική επιβίωση των 60 (από τους εκατό).
Ακολουθεί το απόσπασμα της συνέντευξης
Απόσπασμα από την συνέντευξη του Π. Κονδύλη στο περιοδικό ‘ΔΙΑΒΑΖΩ’, τ.384, Απρίλιος 1998
Σπύρος Τσακνιάς:Και μια τελευταία ερώτηση: κ. Κονδύλη, είστε αριστερός ή δεξιός;
Παναγιώτης Κονδύλης:Όταν ανατέμνω τις ιδεολογικές ψευδαισθήσεις των «δεξιών», πλείστοι όσοι με θεωρούν «αριστερό»· όταν υποβάλλω σε βάσανο τις αντίστοιχες αυταπάτες των «αριστερών», πλείστοι όσοι με χαρακτηρίζουν «δεξιό». Η δική μου τοποθέτηση παραμένει, βέβαια, αμετάβλητη και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί και στις δύο χρησιμοποιώ τα ίδια αναλυτικά εργαλεία, και στις δύο πρόθεση μου δεν είναι να προσφέρω πολεμικά επιχειρήματα στη μια πλευρά εναντίον της άλλης, αλλά να δω τα πράγματα σε μιαν ευρύτερη και υπέρτερη προοπτική – και μιά τέτοια προοπτική είναι, ως γνωστόν, άχρηστη σε όσους μάχονται για την παράταξη τους, μαχόμενοι ταυτόχρονα (ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς, αυτό δεν ενδιαφέρει εδώ) για τον εαυτό τους, ήτοι για την ταυτότητα που τους επιτρέπει να προσανατολίζονται και να επιβιώνουν κοινωνικά. Ακριβώς η συνύφανση της πολιτικής ιδεολογίας με τις εκάστοτε ανάγκες της προσωπικής ταυτότητας προσδίδει στις διαμάχες μεταξύ φορέων των διαφόρων ιδεολογιών οξύτητα ασυμβίβαστη με μιαν διαφορισμένη θεώρηση του άλλου· γιατί στον βαθμό όπου έχει κάποιο δίκιο ο ένας, παύει να έχει κάποιο δίκιο ο άλλος, ήτοι μειώνεται το δικαίωμα υπάρξεως του ως φορέα αυτής της ιδεολογίας. Έτσι, η ψυχική οικονομία επιβάλλει τις γρήγορες κατατάξεις και τις συνοπτικές κρίσεις, έστω και αν στον άλλον αποδίδονται τα ζοφερότερα κίνητρα και οι ελεεινότερες προθέσεις.
Μια από τις κρίσιμες ανακαλύψεις στην πνευματική μου ζωή, την οποία έκαμα –ευτυχώς όχι πολύ αργά– όταν ακόμα αισθανόμουν και ο ίδιος στρατευμένος, είναι ότι ο απέναντι σου, εκείνον που εσύ θεωρείς αντίπαλο ή εχθρό σου, εκείνος που ίσως είναι διώκτης σου, μπορεί να έχει εξ ίσου καθαρή συνείδηση και εξ ίσου αγνά κίνητρα όσο και εσύ, να διαπνέεται από την ίδια ακλόνητη πεποίθηση για το δίκαιο του. Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως παρουσιάζονται στα διδακτικά-προπαγανδιστικά έργα του Brecht, που άσκησαν τόση γοητεία ακριβώς επειδή ξεχωρίζουν με το μαχαίρι το άσπρο από το μαύρο. Εδώ ο εχθρός, δηλαδή ο «κακός», όχι μόνον είναι εξ αντικειμένου κακός, αλλά και το ξέρει επί πλέον ο ίδιος, και μάλιστα το απολαμβάνει· εννοείται, απέναντι σ’ ένα τέτοιο υποκείμενο είναι περιττό να έχουμε οιουσδήποτε διανοητικούς ή ψυχικούς ενδοιασμούς. Μπορώ να πω, όχι δίχως κάποιαν υπερηφάνεια, ότι αφ’ ότου κατανόησα ίσαμε τις έσχατες συνέπειες της τη διάκριση ανάμεσα σε ηθικό ποιόν και σε πολιτικοϊδεολογικές προτιμήσεις, ποτέ δεν αντιπάθησα κάποιον επειδή διαφωνούσε μαζί μου σε πολιτικά ζητήματα ούτε και συμπάθησα κάποιον άλλον μόνο και μόνο επειδή έτυχε να συμφωνεί. Προσωπικά δυσβάστακτη μου είναι μόνον η έλλειψη χιούμορ – και χιούμορ δεν σημαίνει την ικανότητα να γελάς εις βάρος των άλλων, αλλά την ικανότητα να γελάς μαζί με τους άλλους εις βάρος του εαυτού σου, την ικανότητα να σχετικεύεις τον εαυτό σου. Ωστόσο, ακόμα και η παντελής έλλειψη χιούμορ φαίνεται κατανοητή και συγχωρητέα, αν σκεφθούμε πόσο βαθειά είναι η ανάγκη να έχει κανείς μια ταυτότητα και πόσο άτεγκτη είναι η λογική της περιφρούρησής της. Υπό τις συνθήκες αυτές, η ιδεολογική πλάνη συνιστά τη φυσική κατάσταση, και είναι δευτερεύον, συχνά τυχαίο μάλιστα, αν η πλάνη θα έχει «δεξιά» ή «αριστερά» πρόσημα. Όλοι έχουν ίσα δικαιώματα στην ψευδαίσθηση, αφού δεν έχουν όλοι την ίδια ικανότητα ή το ίδιο θάρρος για γνώση. Μερικές φορές στενοχωρούμαι εκ των υστέρων γιατί σε κάποια συζήτηση επέμεινα στην υπεράσπιση «δυσάρεστων» διαγνώσεων ή απόψεων περισσότερο απ’ ό,τι το επέτρεπε η ψυχική αντοχή ή η αντιληπτικότητα του συνομιλητή μου. Θα ήταν ασφαλώς πολύ δύσκολο να του εξηγήσω ότι στην επιμονή αυτή δεν με οδηγεί η ισχυρογνωμοσύνη κι η διάθεση να τον «αλλάξω», αλλά μάλλον η απρόσωπη αγάπη μου για τη συνοχή και την πληρότητα μιας επιχειρηματολογίας. Όπως και να ‘χει, οι πλείστοι άνθρωποι θεωρούν περίπου αφύσικο να πρεσβεύουν οι άλλοι αντίθετες αντιλήψεις. Απεναντίας, εγώ εκπλήσσομαι αν κάποιος συμφωνεί μαζί μου.
Δεν εμερολήπτησα, πιστεύω, κατά την ανάλυση «δεξιών» και «αριστερών» ιδεολογικών πλανών. Δεν περιορίσθηκα στην ανατομία της κομμουνιστικής εσχατολογίας, αλλά προχώρησα σε μιαν επισταμένη εξέταση των ιδεολογημάτων του κλασσικού και του νεώτερου συντηρητισμού (στη μονογραφία μου Συντηρητισμός, ενώ στις πολιτικοστρατηγικές αναλύσεις μου μετά τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου κεντρική θέση επέχει η κριτική του οικονομιστικού και οικουμενιστικού «νεοφιλελευθερισμού». Γενικότερα, διατύπωσα αιτιολογημένα την πεποίθηση ότι η τριχοτόμηση του πολιτικού φάσματος σε «συντηρητισμό», «φιλελευθερισμό» και «κοινωνική δημοκρατία (σοσιαλισμό)» απετέλεσε ειδοποιό συμπαρακολούθημα των ευρωπαϊκών Νέων Χρονών και χάνει τη σημασία της στον βαθμό όπου οι τελευταίοι διαλύονται μέσα στην μαζικοδημοκρατική πλανητική εποχή. Γιατί το πρόβλημα της κατανομής δεν τίθεται πλέον μεταξύ συγκροτημένων κοινωνικών τάξεων στο πλαίσιο χωριστών εθνών και άφθονων ακόμα φυσικών πόρων αλλά τίθεται μετά την απορρόφηση των κλασσικών κοινωνικών τάξεων από τη μαζικοδημοκρατική χοάνη και στο πλαίσιο ενός πλανήτη, όπου η δημογραφική και η οικολογική επιβάρυνση καθίσταται βαθμιαία αφόρητη. Τα γυμνά βιολογικά μεγέθη υποκαθιστούν σιγά-σιγά τα παραδοσιακά πολιτικά, με την εκάστοτε ιδεολογική συσκευασία τους. Καμιά «δεξιά» και καμιά «αριστερή» σοφία δεν θα βοηθούσε αν οχτώ ή δέκα δισεκατομμύρια άνθρωποι επιδιώκουν μανιωδώς να καταναλώσουν τόσες πρώτες ύλες τόση ενέργεια και τόσα αγαθά όσα οι Βορειοαμερικανοί και οι Ευρωπαίοι. Η πολιτική γίνεται βιολογική καθώς μετατρέπεται απλώς σε κατανομή αγαθών (αγαθών επίσης οικολογικών) πάνω σ’ έναν στενότατο πλέον πλανήτη. Όπως βλέπουμε, η αναγκαστική αποκοπή από τις πολιτικές ιδεολογίες των ευρωπαϊκών Νέων χρόνων δεν θα σημάνει το τέλος των αγώνων μεταξύ των ανθρώπων παρά θα σημάνει απλώς αγώνες χωρίς τέτοιες ιδεολογίες – στη χειρότερη περίπτωση θα σημάνει επιστροφή στις γυμνές υπαρξιακές αντιπαραθέσεις που δεν χρειάζονται καν ιδεολογικούς εξωραϊσμούς και ιδεολογικά περιτυλίγματα. Η υποκατάσταση των γνωστών μας πολιτικών ιδεολογιών με τα βιολογικά κριτήρια και μεγέθη δεν θα συνιστούσε, στη χειρότερη αυτή περίπτωση, μιαν ευπρόσδεκτη απελευθέρωση της ανθρώπινης ιστορίας από το περιττό φορτίο αρχέγονων ψευδαισθήσεων, αλλά το αντίθετο: θα σηματοδοτούσε μια κατάσταση τόσο βεβαρημένη, ώστε να μη μπορεί να σηκώσει επιπρόσθετα ούτε καν το μικρό βάρος μιας ιδεολογικής σαπουνόφουσκας.
Το φαινόμενο αυτό είναι φυσιολογικό όπως εξηγεί παρακάτω ο Π.Κονδύλης.
Ελάχιστοι είναι οι διανοούμενοι που μελέτησαν την ανθρώπινη φύση σε τέτοιο βαθμό ώστε να κατανοήσουν τους λόγους που ωθούν τους πολίτες να έχουν ανάγκη να πιστέψουν( παρά τις επανειλημμένες αποτυχίες των ιδεολογιών), πάντα σε μιά νέα ιδεολογική πλάνη.Ενας από αυτούς ήταν ο Π. Κονδύλης.
Παράλληλα, ο Π. Κονδύλης ήταν ένας από τους ελάχιστους διανοούμενους που κατανόησαν με ακρίβεια τις κοινωνικές διεργασίες και τις τραγικές συνέπειες τους γιά το άμεσο ιστορικό μέλλον, δηλαδή τον εικοστό πρώτο αιώνα.Ο Κονδύλης περιέγραψε την γέννηση κατά τον εικοστό αιώνα, της κοινωνικής διεργασίας που ονόμασε μαζικοδημοκρατία, και εκτίμησε τεκμηριωμένα , ότι η μαζικοδημοκρατία θα απορροφούσε σταδιακά τις κλασσικές κοινωνικές τάξεις, με αποτέλεσμα η πολιτική να χάσει σταδιακά κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα την σημασία της, δεδομένου ότι το πρόβλημα της κατανομής πλούτου δεν θα τίθεται κάν μεταξύ κοινωνικών τάξεων, αλλά μεταξύ ατόμων που θα μάχονται γιά την βιολογική τους επιβίωση μέσα σ΄ένα πλαίσιο σπάνης των αγαθών.
Με άλλα λόγια(δικά μου αυτή την φορά), ακόμα κι΄αν κάποιος πιστεύει στις ιδεολογίες (δηλαδή σε κατασκευασμένες από ανθρώπους θεωρίες), αυτές θα χάσουν αναπόφευκτα την σημασία τους κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα, δεδομένου ότι η ανθρωπότητα θα βιώσει τραγικές στιγμές.Αν για παράδειγμα η τροφή που μπορεί να προσφέρει ο πλανήτης μας κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα, δεν μπορεί να ανταποκριθεί παρά στο 60% της ζήτησης, το πρόβλημα πλέον που θα τίθεται, δεν θα είναι ο τρόπος κατανομής.Ο αγώνας μεταξύ ανθρώπων θα δοθεί γιά την βιολογική επιβίωση των 60 (από τους εκατό).
Ακολουθεί το απόσπασμα της συνέντευξης
Απόσπασμα από την συνέντευξη του Π. Κονδύλη στο περιοδικό ‘ΔΙΑΒΑΖΩ’, τ.384, Απρίλιος 1998
Σπύρος Τσακνιάς:Και μια τελευταία ερώτηση: κ. Κονδύλη, είστε αριστερός ή δεξιός;
Παναγιώτης Κονδύλης:Όταν ανατέμνω τις ιδεολογικές ψευδαισθήσεις των «δεξιών», πλείστοι όσοι με θεωρούν «αριστερό»· όταν υποβάλλω σε βάσανο τις αντίστοιχες αυταπάτες των «αριστερών», πλείστοι όσοι με χαρακτηρίζουν «δεξιό». Η δική μου τοποθέτηση παραμένει, βέβαια, αμετάβλητη και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί και στις δύο χρησιμοποιώ τα ίδια αναλυτικά εργαλεία, και στις δύο πρόθεση μου δεν είναι να προσφέρω πολεμικά επιχειρήματα στη μια πλευρά εναντίον της άλλης, αλλά να δω τα πράγματα σε μιαν ευρύτερη και υπέρτερη προοπτική – και μιά τέτοια προοπτική είναι, ως γνωστόν, άχρηστη σε όσους μάχονται για την παράταξη τους, μαχόμενοι ταυτόχρονα (ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς, αυτό δεν ενδιαφέρει εδώ) για τον εαυτό τους, ήτοι για την ταυτότητα που τους επιτρέπει να προσανατολίζονται και να επιβιώνουν κοινωνικά. Ακριβώς η συνύφανση της πολιτικής ιδεολογίας με τις εκάστοτε ανάγκες της προσωπικής ταυτότητας προσδίδει στις διαμάχες μεταξύ φορέων των διαφόρων ιδεολογιών οξύτητα ασυμβίβαστη με μιαν διαφορισμένη θεώρηση του άλλου· γιατί στον βαθμό όπου έχει κάποιο δίκιο ο ένας, παύει να έχει κάποιο δίκιο ο άλλος, ήτοι μειώνεται το δικαίωμα υπάρξεως του ως φορέα αυτής της ιδεολογίας. Έτσι, η ψυχική οικονομία επιβάλλει τις γρήγορες κατατάξεις και τις συνοπτικές κρίσεις, έστω και αν στον άλλον αποδίδονται τα ζοφερότερα κίνητρα και οι ελεεινότερες προθέσεις.
Μια από τις κρίσιμες ανακαλύψεις στην πνευματική μου ζωή, την οποία έκαμα –ευτυχώς όχι πολύ αργά– όταν ακόμα αισθανόμουν και ο ίδιος στρατευμένος, είναι ότι ο απέναντι σου, εκείνον που εσύ θεωρείς αντίπαλο ή εχθρό σου, εκείνος που ίσως είναι διώκτης σου, μπορεί να έχει εξ ίσου καθαρή συνείδηση και εξ ίσου αγνά κίνητρα όσο και εσύ, να διαπνέεται από την ίδια ακλόνητη πεποίθηση για το δίκαιο του. Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως παρουσιάζονται στα διδακτικά-προπαγανδιστικά έργα του Brecht, που άσκησαν τόση γοητεία ακριβώς επειδή ξεχωρίζουν με το μαχαίρι το άσπρο από το μαύρο. Εδώ ο εχθρός, δηλαδή ο «κακός», όχι μόνον είναι εξ αντικειμένου κακός, αλλά και το ξέρει επί πλέον ο ίδιος, και μάλιστα το απολαμβάνει· εννοείται, απέναντι σ’ ένα τέτοιο υποκείμενο είναι περιττό να έχουμε οιουσδήποτε διανοητικούς ή ψυχικούς ενδοιασμούς. Μπορώ να πω, όχι δίχως κάποιαν υπερηφάνεια, ότι αφ’ ότου κατανόησα ίσαμε τις έσχατες συνέπειες της τη διάκριση ανάμεσα σε ηθικό ποιόν και σε πολιτικοϊδεολογικές προτιμήσεις, ποτέ δεν αντιπάθησα κάποιον επειδή διαφωνούσε μαζί μου σε πολιτικά ζητήματα ούτε και συμπάθησα κάποιον άλλον μόνο και μόνο επειδή έτυχε να συμφωνεί. Προσωπικά δυσβάστακτη μου είναι μόνον η έλλειψη χιούμορ – και χιούμορ δεν σημαίνει την ικανότητα να γελάς εις βάρος των άλλων, αλλά την ικανότητα να γελάς μαζί με τους άλλους εις βάρος του εαυτού σου, την ικανότητα να σχετικεύεις τον εαυτό σου. Ωστόσο, ακόμα και η παντελής έλλειψη χιούμορ φαίνεται κατανοητή και συγχωρητέα, αν σκεφθούμε πόσο βαθειά είναι η ανάγκη να έχει κανείς μια ταυτότητα και πόσο άτεγκτη είναι η λογική της περιφρούρησής της. Υπό τις συνθήκες αυτές, η ιδεολογική πλάνη συνιστά τη φυσική κατάσταση, και είναι δευτερεύον, συχνά τυχαίο μάλιστα, αν η πλάνη θα έχει «δεξιά» ή «αριστερά» πρόσημα. Όλοι έχουν ίσα δικαιώματα στην ψευδαίσθηση, αφού δεν έχουν όλοι την ίδια ικανότητα ή το ίδιο θάρρος για γνώση. Μερικές φορές στενοχωρούμαι εκ των υστέρων γιατί σε κάποια συζήτηση επέμεινα στην υπεράσπιση «δυσάρεστων» διαγνώσεων ή απόψεων περισσότερο απ’ ό,τι το επέτρεπε η ψυχική αντοχή ή η αντιληπτικότητα του συνομιλητή μου. Θα ήταν ασφαλώς πολύ δύσκολο να του εξηγήσω ότι στην επιμονή αυτή δεν με οδηγεί η ισχυρογνωμοσύνη κι η διάθεση να τον «αλλάξω», αλλά μάλλον η απρόσωπη αγάπη μου για τη συνοχή και την πληρότητα μιας επιχειρηματολογίας. Όπως και να ‘χει, οι πλείστοι άνθρωποι θεωρούν περίπου αφύσικο να πρεσβεύουν οι άλλοι αντίθετες αντιλήψεις. Απεναντίας, εγώ εκπλήσσομαι αν κάποιος συμφωνεί μαζί μου.
Δεν εμερολήπτησα, πιστεύω, κατά την ανάλυση «δεξιών» και «αριστερών» ιδεολογικών πλανών. Δεν περιορίσθηκα στην ανατομία της κομμουνιστικής εσχατολογίας, αλλά προχώρησα σε μιαν επισταμένη εξέταση των ιδεολογημάτων του κλασσικού και του νεώτερου συντηρητισμού (στη μονογραφία μου Συντηρητισμός, ενώ στις πολιτικοστρατηγικές αναλύσεις μου μετά τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου κεντρική θέση επέχει η κριτική του οικονομιστικού και οικουμενιστικού «νεοφιλελευθερισμού». Γενικότερα, διατύπωσα αιτιολογημένα την πεποίθηση ότι η τριχοτόμηση του πολιτικού φάσματος σε «συντηρητισμό», «φιλελευθερισμό» και «κοινωνική δημοκρατία (σοσιαλισμό)» απετέλεσε ειδοποιό συμπαρακολούθημα των ευρωπαϊκών Νέων Χρονών και χάνει τη σημασία της στον βαθμό όπου οι τελευταίοι διαλύονται μέσα στην μαζικοδημοκρατική πλανητική εποχή. Γιατί το πρόβλημα της κατανομής δεν τίθεται πλέον μεταξύ συγκροτημένων κοινωνικών τάξεων στο πλαίσιο χωριστών εθνών και άφθονων ακόμα φυσικών πόρων αλλά τίθεται μετά την απορρόφηση των κλασσικών κοινωνικών τάξεων από τη μαζικοδημοκρατική χοάνη και στο πλαίσιο ενός πλανήτη, όπου η δημογραφική και η οικολογική επιβάρυνση καθίσταται βαθμιαία αφόρητη. Τα γυμνά βιολογικά μεγέθη υποκαθιστούν σιγά-σιγά τα παραδοσιακά πολιτικά, με την εκάστοτε ιδεολογική συσκευασία τους. Καμιά «δεξιά» και καμιά «αριστερή» σοφία δεν θα βοηθούσε αν οχτώ ή δέκα δισεκατομμύρια άνθρωποι επιδιώκουν μανιωδώς να καταναλώσουν τόσες πρώτες ύλες τόση ενέργεια και τόσα αγαθά όσα οι Βορειοαμερικανοί και οι Ευρωπαίοι. Η πολιτική γίνεται βιολογική καθώς μετατρέπεται απλώς σε κατανομή αγαθών (αγαθών επίσης οικολογικών) πάνω σ’ έναν στενότατο πλέον πλανήτη. Όπως βλέπουμε, η αναγκαστική αποκοπή από τις πολιτικές ιδεολογίες των ευρωπαϊκών Νέων χρόνων δεν θα σημάνει το τέλος των αγώνων μεταξύ των ανθρώπων παρά θα σημάνει απλώς αγώνες χωρίς τέτοιες ιδεολογίες – στη χειρότερη περίπτωση θα σημάνει επιστροφή στις γυμνές υπαρξιακές αντιπαραθέσεις που δεν χρειάζονται καν ιδεολογικούς εξωραϊσμούς και ιδεολογικά περιτυλίγματα. Η υποκατάσταση των γνωστών μας πολιτικών ιδεολογιών με τα βιολογικά κριτήρια και μεγέθη δεν θα συνιστούσε, στη χειρότερη αυτή περίπτωση, μιαν ευπρόσδεκτη απελευθέρωση της ανθρώπινης ιστορίας από το περιττό φορτίο αρχέγονων ψευδαισθήσεων, αλλά το αντίθετο: θα σηματοδοτούσε μια κατάσταση τόσο βεβαρημένη, ώστε να μη μπορεί να σηκώσει επιπρόσθετα ούτε καν το μικρό βάρος μιας ιδεολογικής σαπουνόφουσκας.
27/5/10
26/5/10
25/5/10
23/5/10
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ, ΚΑΙ Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ - 8/5/2010
ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Οι Ελληνες(πολιτικοί ηγέτες και απλοί πολίτες ), πίστευαν τα τελευταία 30 χρόνια, ότι είχαν εδραιώσει ένα δημοκρατικό πολίτευμα, ενώ κατάλαβαν επιτέλους ότι ζούσαν και ζούν σ΄ένα πολίτευμα όπου ισχύει η ανομία,δηλαδή όπου ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει είς βάρος των άλλων, και κυρίως των αδύναμων, χωρίς τιμωρία.Η Δημοκρατία προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πολιτών θέτοντας όρια στην ατομική ελευθερία του κάθε πολίτη, ώστε να διασφαλιστεί η ελευθερία όλων.Η ανομία, είναι η απόλυτη ελευθερία του κάθε ατόμου, ακόμα κι΄αν αυτή η ελευθερία περιορίζει την ελευθερία των λοιπών ατομών που ζούν στην ίδια κοινωνία.Σε παλαιότερη ανάρτηση, είχα αναφέρει τί είχε γράψει σχετικά ένας Γάλλος φιλόσοφος, ο ΛΑΚΟΡΝΤΈΡ,την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης(αρχές 19ου αιώνα )όπου η εκμετάλλευση των εργατών είχε πάρει τρομακτικές διαστάσεις : "μεταξύ του δυνατού και του αδύναμου, μεταξύ του πλούσιου και του φτωχού, η ελευθερία είναι αυτή που σκλαβώνει, ενώ ο νόμος είναι αυτός που λυτρώνει".
Οι Ελληνες πίστευαν ότι ήταν δεδομένο το βιοτικό τους επίπεδο , ενώ ζούσαν και ζούν με δανεικά, γεγονός που οδηγεί πάντα, θέμα χρόνου είναι κάθε φορά, σε χρεοκοπία.
Οι Ελληνες πίστευαν ότι έχουν πολιτικούς ηγέτες, και τους ανέθεταν με άνετη πλειοψηφια την διακυβέρνηση της χώρας, γιά δεκαετίες.Την τελευταία φορά, ήταν πρίν από έξι μήνες.Σήμερα, είναι έτοιμοι να τους λιθοβολήσουν, θεωρώντας ότι δεν είναι ηγέτες, αλλά πολιτικάντηδες της δεκάρας.
Οι Ελληνες πίστευαν και πιστεύουν στην ανάγκη αναλυτικών πολιτικών προγραμμμάτων των πολιτικών κομμάτων.Το γεγονός ότι κανένα πολιτικό πρόγραμμα κόμματος δεν τηρήθηκε τα τελευταία 35 χρόνια, δεν απασχόλησε ποτέ τους Ελληνες.Τα κόμματα, έπρεπε να καταγράψουν σ΄αυτά τα προγράμματα τις επιθυμίες τους (που στην ουσία ήταν επιθυμίες των πολιτών ), ασχέτως των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, και διεθνών συνθηκών που θα αντιμετώπιζαν κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης τους.Είναι σαν να ζητάμε από έναν πιλότο να περιγράψει εκ των προτέρων τις ενέργειες του κατά την διάρκεια της πτήσης, ανά δευτερόλεπτο, λαμβάνοντας ως δεδομένο, ότι δεν θα προκύψει αλλαγή των καιρικών συνθηκών, δεν θα προκύψει μηχανική βλάβη, δεν θα προκύψει τρομοκρατική ενέργεια κατά την διάρκεια της πτήσης,δεν θα προκύψει οποιοδήποτε έκτακτο γεγονός, κλπ...
Θα μπορούσα να δώσω εκατοντάδες παραδείγματα που μπορούν να δείξουν το χάσμα που υπάρχει μεταξύ των αντιλήψεων των Ελλήνων και της πραγματικότητας.
Πώς μπορεί να εξηγηθεί, αυτή η τεράστια διαφορά μεταξύ της βαθιάς πίστης των Ελλήνων σε ορισμένα πράγματα, και της πραγματικότητας (ζωντανής ιστορίας ) που διαψεύδει συστηματικά τα πιστεύω τους;Με άλλα λόγια, πώς είναι δυνατόν η συντρηπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να πιστεύει ότι η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η θα΄πρεπε να είναι στατική;Η εκφράζοντας αυτό το ερώτημα με διαφορετικό πάλι τρόπο, γιατί οι Ελληνες δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η πραγματικότητα δεν είναι στατική, αλλά αντιθέτως κινείται με απίστευτη ταχύτητα πρός όλες τις κατευθύνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας;
Νομίζω ότι αυτό οφείλεται σε δύο λόγους.
α/οι Ελληνες εδώ και δεκαετίες (γιά άλλους εδώ και μερικούς αιώνες )δεν έχουν πλέον ως κύριο στοιχείο του πολιτισμού τους, την αναζήτηση του λόγου η της αιτίας του κάθε συμβάντος που παρατηρούν.Δεν ερευνούν.Δεν προσπαθούν να κατανοήσουν.Αρέσκονται σ΄αυτά που ξέρουν.Τουλάχιστον αυτό δείχνει η πραγματικότητα.
Γιά ποιό λόγο;Προσωπικά, δεν είμαι σε θέση να δώσω μιά εξήγηση.Δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με τον πολιτισμό των Ελλήνων, αλλά με την λειτουργία του ελληνικού κράτους.Αλλωστε, δεν είναι λίγοι οι Ελληνες που μόλις βρεθούν σε άλλη χώρα διαπρέπουν ως επιστήμονες.Το ότι ζούν σε άλλη χώρα, δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι Ελληνες.Λειτουργούν όμως με άλλους κανόνες.Αρα, η λειτουργία του ελληνικού κράτους είναι αυτή που δεν επιτρέπει στους πολίτες της να ερευνούν τους λόγους και τα αίτια του κάθε συμβάντος που παρατηρούν.Ετσι, δεν μπορούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα, και παραμένουν στα πιστεύω τους, δηλαδή στις επιθυμίες τους.
β/ στις ιδεολογίες (οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο, από κατασκευασμένες από ανθρώπους θεωρίες ) στις οποίες πιστεύουν τυφλά οι Ελληνες.Οι ιδεολογίες δημιουργούν ηθικο-κανονιστικούς κανόνες με βάση τους οποίους κρίνουν την πραγματικότητα οι πολίτες.Αν υπάρξει διαφορά μεταξύ των των ηθικο-κανονιστικών κανόνων και της πραγματικότητας (δηλαδή της ζωντανής ιστορίας), γιά τους Ελληνες, θα πρέπει ν΄αλλάξει η πραγματικότητα(δηλαδή η ιστορία ) ώστε ν΄αντιστοιχεί στους ηθικο-κανονιστικούς κανόνες.Ομως, η πραγματικότητα, δεν αλλάζει.Ετσι, οδηγούνται συστηματικά, και με κάθε αφορμή, σε λάθος ερμηνεία της πραγματικότητας, και σε λάθος εκτιμήσεις γιά το μέλλον.
Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΧΩΡΑ
Σε κάθε περίπτωση, η ζωντανή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η χώρα, είναι η χρεοκοπία.Πρωτόγνωρο γεγονός γιά τους Ελληνες, τουλάχιστον μεταπολεμικά.Τόσο πρωτόγνωρο, που πολλοί δεν μπορούν ακόμα να κατανοήσουν τι αυτό σημαίνει και ποιές οι συνέπειες του.Ασύλληπτο γεγονός ακόμα και ως σενάριο πρίν από έξι μήνες γιά την συντρηπτική πλειοψηφία των πολιτικών και των πολιτών.
Οι λόγοι γιά τους οποίους φθάσαμε εδώ που φθάσαμε είναι γνωστοί.Αναφέρθηκα πολύ συχνά σ΄αυτούς τους λόγους σ΄αυτό το ιστολόγιο.Δεν έχουν πρός το παρόν ιδιαίτερη σημασία.Αν βρεί η χώρα τον δρόμο γιά να βγεί από το αδιέξοδο, θα είναι πολύ σημαντικό να αναλυθούν, ώστε να μην ξαναγίνουν τα ίδια λάθη στο μέλλον.
Οι μέχρι τώρα συνέπειες της χρεοκοπίας είναι επίσης γνωστές πλέον γιά τους περισσότερους.Καταστράφηκε οικονομικά η χώρα, με ότι αυτό συνεπάγεται τουλάχιστον γιά τα επόμενα 10 χρόνια, κινδυνεύει πλέον η ύπαρξη του ευρώ, και τέλος , η χώρα έχασε διεθνώς την αξιοπιστία της και τσαλακώθηκε ανεπανόρθωτα η εικόνα της.Οι τρείς αυτές συνέπειες, είναι δεδομένες, ότι κι΄αν γίνει από εδώ και τώρα, όποια μέτρα κι΄αν ληφθούν.Κι΄αυτό, τουλάχιστον γιά τα επόμενα δέκα χρόνια.
Αναφέρθηκα στις μέχρι τώρα συνέπειες της χρεοκοπίας.Διότι ενδέχεται οι συνέπειες να μην σταματήσουν εδώ.
-μπορεί να μην μπορέσει να αντέξει η κοινωνία μας αυτή την κρίση και τις συνέπειες της, οπότε θα έχουμε αναδιαπραγμάτευση του χρέους, και υποχρεωτική έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαική Ενωση
-μπορεί να καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα της χώρας, οπότε στην χρεοκοπία θα προστεθεί το πολιτικό κενό.
Ολα έγιναν πολύ γρήγορα.Οι Ελληνες είναι φυσικά πολύ ανήσυχοι, και επειδή όλα έγιναν πολύ γρήγορα, υπάρχει αυτή την στιγμή μιά σύγχυση στην κοινωνία, αλλά και στην πολιτική ηγεσία, ως πρός αυτό το θέμα.
-άλλοι δεν κατάλαβαν ακόμα τι έχει συμβεί
-άλλοι κατάλαβαν ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει, αλλά δεν τους είναι ξεκάθαρο τί.
-άλλοι κατάλαβαν τί συμβαίνει, αλλά σκεπτόμενοι το θέμα, μπερδεύουν ακόμα τα αίτια και τις συνέπειες γιά τους ίδιους και γιά την χώρα.
-τέλος, άλλοι, κατάλαβαν τί ακριβώς συμβαίνει, και τί ακριβώς θα γίνει από εδώ και πέρα.
Πέρα από το θέμα της κατανόησης, υπάρχει και το θέμα των συναισθημάτων.Αλλοι είναι οργισμένοι με τους πολιτικούς, άλλοι βλέπουν συνωμοσίες εναντίον της χώρας, άλλοι είναι πιό ψύχραιμοι.
Κατά την γνώμη μου, αυτό που έχει σημασία εκεί που φτάσαμε, είναι πώς η χώρα θα βγεί από το σημερινό αδιέξοδο.Το θέμα αυτό, θα μπορούσαμε να το δούμε από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες.
-η πρώτη οπτική γωνία, θα ήταν να δούμε τι θα έπρεπε να γίνει αν η χώρα είχε έναν εμπνευσμένο ηγέτη.Στο σενάριο αυτό, αναφέρθηκα πολλές φορές σ΄αυτό το ιστολόγιο από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τον Απρίλιο του 2010.Αν υπήρχε ο ηγέτης, γιά κάποια πράγματα τουλάχιστον, είμαι σίγουρος:
*δεν θα είχε κάνει τα τραγικά λάθη που έκανε ο Γ. Παπανδρέου τους τελευταίους 6 μήνες.
*θα έβρισκε τον τρόπο ν΄αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
*θα επικοινωνούσε πολύ καλά την κατάσταση πρός τον λαό, ώστε να προκαλέσει την αφύπνιση του
λαού και την στήριξη κυβέρνησης ευρείας αποδοχής
*θα "επιστράτευε" τους καλύτερους απ΄όλα τα κόμματα γιά να συγκροτήσει την κυβέρνηση του.
*θα παρουσίαζε σχέδιο αναλυτικό γιά έξοδο από την κρίση.Το σχέδιο αυτό, θα ήταν απλό γιά να
γίνει εύκολα κατανοητό, θα ήταν φερέγγυο, και θα είχε συγκεκριμμένο χρονικό ορίζοντα.Τέλος, το
σχέδιο αυτό, θα βασιζόταν κυρίως στις δυνάμεις των Ελλήνων εντός και εκτός συνόρων.
-η δεύτερη οπτική γωνία, θα ήταν να δούμε τι θα μπορούσε να γίνει, έστω με την κυβέρνηση που έχουμε.Στο σενάριο αυτό, το οποίο ζούμε, το κύριο αρνητικό στοιχείο, είναι το γεγονός ότι το σχέδιο αμφισβητείται και από μέσα αλλά και από το εξωτερικό, από την αρχή.Η αμφισβήτηση αυτή, είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να υπάρξει, διότι τροφοδοτεί την ρευστότητα.Ποιός πολίτης θα κάνει τις απαραίτητες θυσίες αν ξέρει από την αρχή, ότι το σχέδιο έχει πιθανότητες ν΄αποτύχει;Οι ξένοι τώρα που βλέπουν αυτές τις αντιδράσεις στο εσωτερικό, γιατί να πειστούν ότι το σχέδιο διάσωσης θα πετύχει;Ετσι, η κυβέρνηση έχει πιαστεί σ΄αυτή την παγίδα, και δεν ξέρει πώς να βγεί πρός το παρόν.Κι΄όμως, έχει κάνει πολύ σημαντικά πράγματα τον τελευταίο καιρό γιά να συμμαζέψει τα οικονομικά του κράτους, κυρίως βέβαια υπό την πίεση των Ευρωπαίων.Προκάλεσε βέβαια με τα μέτρα που πήρε, και πολλές αδικίες.Αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο.Οταν το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν είναι ικανό να διαχειριστεί τα οικονομικά του κράτους, και χρειάζεται να έρθουν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ να μας πούν τι πρέπει να κάνουμε, και όταν πιά η χώρα έχει φθάσει στο χείλος του γκρεμού, η αδικία των μέτρων είναι το λιγότερο.
Προσωπικά, διαπιστώνω ότι κάποια υπουργεία κινούνται ταχύτατα, όπως το υπουργείο οικονομικών γιά το θέμα της φοροδιαφυγής.Ηδη, ζητήθηκαν από τις τράπεζες στοιχεία γιά φοροφυγάδες.Και τα αποτελέσματα θα είναι σε λίγους μήνες, θεαματικά γιά τα δημόσια έσοδα.Αλλα υπουργεία ζούν στον κόσμο τους.
Με την κυβέρνηση που έχουμε, και με το σχέδιο διάσωσης που έχουμε, τρία πράγματα χρειάζονται κατά την γνώμη μου γιά να υπάρξει μιά σοβαρή και πειστική πιθανότητα επιτυχίας.
α/Να σταματήσει το συντομότερο δυνατόν η δημιουργία νέου ελλείμματος(και όχι το 2013 η 2014 , όταν πλέον το χρέος θα έχει εκτοξευθεί στο 140% του ΑΕΠ.).Για να γίνει αυτό, πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα ένα διυπουργικό όργανο υπό τον πρωθυπουργό, το οποίο κάθε μέρα θα κόβει δαπάνες.Και μπορεί να κόψει δισεκατομμύρια, διότι είναι απίστευτη η σπατάλη.
β/να δημιουργηθεί ένα δεύτερο δι-υπουργικό όργανο, πάλι υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού, το οποίο θα δημιουργήσει τις προυποθέσεις (διαπραγματεύσεις,κίνητρα, αδειοδοτήσεις,...) γιά την δημιουργία εντός των επόμενων 18 μηνών, 100 μεγάλων επενδύσεων στην χώρα.
γ/να δημιουργηθεί ένα τρίτο δι-υπουργικό όργανο υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού, το οποίο θα προσπαθήσει να συνάψει ένα τριετές συμβόλαιο με τους κοινωνικούς εταίρους.Το συμβόλαιο αυτό, θα διορθώνει αδικίες, αλλά θα βασίζεται στην πρόοδο και στην επιτυχία του σχεδίου διάσωσης.Στα πλαίσια αυτού του συμβολαίου, θα προβλέπεται και η παραδειγματική τιμωρία με γρήγορες διαδικασίες όσων οδήγησαν την χώρα στην σημερινή της κατάσταση.
Αυτά τα τρία όργανα θα έπρεπε να επιβλέπει καθημερινά ο πρωθυπουργός γιά να υπάρξει μιά πιθανότητα να πετύχει το σχέδιο.
Το πιό πιθανό όμως είναι να μήν γίνει ούτε αυτό.Και στην περίπτωση αυτή, θα οδηγηθεί η χώρα 50 χρόνια πίσω.Αν επιβιώσει φυσικά.
Οι Ελληνες(πολιτικοί ηγέτες και απλοί πολίτες ), πίστευαν τα τελευταία 30 χρόνια, ότι είχαν εδραιώσει ένα δημοκρατικό πολίτευμα, ενώ κατάλαβαν επιτέλους ότι ζούσαν και ζούν σ΄ένα πολίτευμα όπου ισχύει η ανομία,δηλαδή όπου ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει είς βάρος των άλλων, και κυρίως των αδύναμων, χωρίς τιμωρία.Η Δημοκρατία προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πολιτών θέτοντας όρια στην ατομική ελευθερία του κάθε πολίτη, ώστε να διασφαλιστεί η ελευθερία όλων.Η ανομία, είναι η απόλυτη ελευθερία του κάθε ατόμου, ακόμα κι΄αν αυτή η ελευθερία περιορίζει την ελευθερία των λοιπών ατομών που ζούν στην ίδια κοινωνία.Σε παλαιότερη ανάρτηση, είχα αναφέρει τί είχε γράψει σχετικά ένας Γάλλος φιλόσοφος, ο ΛΑΚΟΡΝΤΈΡ,την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης(αρχές 19ου αιώνα )όπου η εκμετάλλευση των εργατών είχε πάρει τρομακτικές διαστάσεις : "μεταξύ του δυνατού και του αδύναμου, μεταξύ του πλούσιου και του φτωχού, η ελευθερία είναι αυτή που σκλαβώνει, ενώ ο νόμος είναι αυτός που λυτρώνει".
Οι Ελληνες πίστευαν ότι ήταν δεδομένο το βιοτικό τους επίπεδο , ενώ ζούσαν και ζούν με δανεικά, γεγονός που οδηγεί πάντα, θέμα χρόνου είναι κάθε φορά, σε χρεοκοπία.
Οι Ελληνες πίστευαν ότι έχουν πολιτικούς ηγέτες, και τους ανέθεταν με άνετη πλειοψηφια την διακυβέρνηση της χώρας, γιά δεκαετίες.Την τελευταία φορά, ήταν πρίν από έξι μήνες.Σήμερα, είναι έτοιμοι να τους λιθοβολήσουν, θεωρώντας ότι δεν είναι ηγέτες, αλλά πολιτικάντηδες της δεκάρας.
Οι Ελληνες πίστευαν και πιστεύουν στην ανάγκη αναλυτικών πολιτικών προγραμμμάτων των πολιτικών κομμάτων.Το γεγονός ότι κανένα πολιτικό πρόγραμμα κόμματος δεν τηρήθηκε τα τελευταία 35 χρόνια, δεν απασχόλησε ποτέ τους Ελληνες.Τα κόμματα, έπρεπε να καταγράψουν σ΄αυτά τα προγράμματα τις επιθυμίες τους (που στην ουσία ήταν επιθυμίες των πολιτών ), ασχέτως των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, και διεθνών συνθηκών που θα αντιμετώπιζαν κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης τους.Είναι σαν να ζητάμε από έναν πιλότο να περιγράψει εκ των προτέρων τις ενέργειες του κατά την διάρκεια της πτήσης, ανά δευτερόλεπτο, λαμβάνοντας ως δεδομένο, ότι δεν θα προκύψει αλλαγή των καιρικών συνθηκών, δεν θα προκύψει μηχανική βλάβη, δεν θα προκύψει τρομοκρατική ενέργεια κατά την διάρκεια της πτήσης,δεν θα προκύψει οποιοδήποτε έκτακτο γεγονός, κλπ...
Θα μπορούσα να δώσω εκατοντάδες παραδείγματα που μπορούν να δείξουν το χάσμα που υπάρχει μεταξύ των αντιλήψεων των Ελλήνων και της πραγματικότητας.
Πώς μπορεί να εξηγηθεί, αυτή η τεράστια διαφορά μεταξύ της βαθιάς πίστης των Ελλήνων σε ορισμένα πράγματα, και της πραγματικότητας (ζωντανής ιστορίας ) που διαψεύδει συστηματικά τα πιστεύω τους;Με άλλα λόγια, πώς είναι δυνατόν η συντρηπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να πιστεύει ότι η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η θα΄πρεπε να είναι στατική;Η εκφράζοντας αυτό το ερώτημα με διαφορετικό πάλι τρόπο, γιατί οι Ελληνες δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η πραγματικότητα δεν είναι στατική, αλλά αντιθέτως κινείται με απίστευτη ταχύτητα πρός όλες τις κατευθύνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας;
Νομίζω ότι αυτό οφείλεται σε δύο λόγους.
α/οι Ελληνες εδώ και δεκαετίες (γιά άλλους εδώ και μερικούς αιώνες )δεν έχουν πλέον ως κύριο στοιχείο του πολιτισμού τους, την αναζήτηση του λόγου η της αιτίας του κάθε συμβάντος που παρατηρούν.Δεν ερευνούν.Δεν προσπαθούν να κατανοήσουν.Αρέσκονται σ΄αυτά που ξέρουν.Τουλάχιστον αυτό δείχνει η πραγματικότητα.
Γιά ποιό λόγο;Προσωπικά, δεν είμαι σε θέση να δώσω μιά εξήγηση.Δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με τον πολιτισμό των Ελλήνων, αλλά με την λειτουργία του ελληνικού κράτους.Αλλωστε, δεν είναι λίγοι οι Ελληνες που μόλις βρεθούν σε άλλη χώρα διαπρέπουν ως επιστήμονες.Το ότι ζούν σε άλλη χώρα, δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι Ελληνες.Λειτουργούν όμως με άλλους κανόνες.Αρα, η λειτουργία του ελληνικού κράτους είναι αυτή που δεν επιτρέπει στους πολίτες της να ερευνούν τους λόγους και τα αίτια του κάθε συμβάντος που παρατηρούν.Ετσι, δεν μπορούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα, και παραμένουν στα πιστεύω τους, δηλαδή στις επιθυμίες τους.
β/ στις ιδεολογίες (οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο, από κατασκευασμένες από ανθρώπους θεωρίες ) στις οποίες πιστεύουν τυφλά οι Ελληνες.Οι ιδεολογίες δημιουργούν ηθικο-κανονιστικούς κανόνες με βάση τους οποίους κρίνουν την πραγματικότητα οι πολίτες.Αν υπάρξει διαφορά μεταξύ των των ηθικο-κανονιστικών κανόνων και της πραγματικότητας (δηλαδή της ζωντανής ιστορίας), γιά τους Ελληνες, θα πρέπει ν΄αλλάξει η πραγματικότητα(δηλαδή η ιστορία ) ώστε ν΄αντιστοιχεί στους ηθικο-κανονιστικούς κανόνες.Ομως, η πραγματικότητα, δεν αλλάζει.Ετσι, οδηγούνται συστηματικά, και με κάθε αφορμή, σε λάθος ερμηνεία της πραγματικότητας, και σε λάθος εκτιμήσεις γιά το μέλλον.
Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΧΩΡΑ
Σε κάθε περίπτωση, η ζωντανή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η χώρα, είναι η χρεοκοπία.Πρωτόγνωρο γεγονός γιά τους Ελληνες, τουλάχιστον μεταπολεμικά.Τόσο πρωτόγνωρο, που πολλοί δεν μπορούν ακόμα να κατανοήσουν τι αυτό σημαίνει και ποιές οι συνέπειες του.Ασύλληπτο γεγονός ακόμα και ως σενάριο πρίν από έξι μήνες γιά την συντρηπτική πλειοψηφία των πολιτικών και των πολιτών.
Οι λόγοι γιά τους οποίους φθάσαμε εδώ που φθάσαμε είναι γνωστοί.Αναφέρθηκα πολύ συχνά σ΄αυτούς τους λόγους σ΄αυτό το ιστολόγιο.Δεν έχουν πρός το παρόν ιδιαίτερη σημασία.Αν βρεί η χώρα τον δρόμο γιά να βγεί από το αδιέξοδο, θα είναι πολύ σημαντικό να αναλυθούν, ώστε να μην ξαναγίνουν τα ίδια λάθη στο μέλλον.
Οι μέχρι τώρα συνέπειες της χρεοκοπίας είναι επίσης γνωστές πλέον γιά τους περισσότερους.Καταστράφηκε οικονομικά η χώρα, με ότι αυτό συνεπάγεται τουλάχιστον γιά τα επόμενα 10 χρόνια, κινδυνεύει πλέον η ύπαρξη του ευρώ, και τέλος , η χώρα έχασε διεθνώς την αξιοπιστία της και τσαλακώθηκε ανεπανόρθωτα η εικόνα της.Οι τρείς αυτές συνέπειες, είναι δεδομένες, ότι κι΄αν γίνει από εδώ και τώρα, όποια μέτρα κι΄αν ληφθούν.Κι΄αυτό, τουλάχιστον γιά τα επόμενα δέκα χρόνια.
Αναφέρθηκα στις μέχρι τώρα συνέπειες της χρεοκοπίας.Διότι ενδέχεται οι συνέπειες να μην σταματήσουν εδώ.
-μπορεί να μην μπορέσει να αντέξει η κοινωνία μας αυτή την κρίση και τις συνέπειες της, οπότε θα έχουμε αναδιαπραγμάτευση του χρέους, και υποχρεωτική έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαική Ενωση
-μπορεί να καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα της χώρας, οπότε στην χρεοκοπία θα προστεθεί το πολιτικό κενό.
Ολα έγιναν πολύ γρήγορα.Οι Ελληνες είναι φυσικά πολύ ανήσυχοι, και επειδή όλα έγιναν πολύ γρήγορα, υπάρχει αυτή την στιγμή μιά σύγχυση στην κοινωνία, αλλά και στην πολιτική ηγεσία, ως πρός αυτό το θέμα.
-άλλοι δεν κατάλαβαν ακόμα τι έχει συμβεί
-άλλοι κατάλαβαν ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει, αλλά δεν τους είναι ξεκάθαρο τί.
-άλλοι κατάλαβαν τί συμβαίνει, αλλά σκεπτόμενοι το θέμα, μπερδεύουν ακόμα τα αίτια και τις συνέπειες γιά τους ίδιους και γιά την χώρα.
-τέλος, άλλοι, κατάλαβαν τί ακριβώς συμβαίνει, και τί ακριβώς θα γίνει από εδώ και πέρα.
Πέρα από το θέμα της κατανόησης, υπάρχει και το θέμα των συναισθημάτων.Αλλοι είναι οργισμένοι με τους πολιτικούς, άλλοι βλέπουν συνωμοσίες εναντίον της χώρας, άλλοι είναι πιό ψύχραιμοι.
Κατά την γνώμη μου, αυτό που έχει σημασία εκεί που φτάσαμε, είναι πώς η χώρα θα βγεί από το σημερινό αδιέξοδο.Το θέμα αυτό, θα μπορούσαμε να το δούμε από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες.
-η πρώτη οπτική γωνία, θα ήταν να δούμε τι θα έπρεπε να γίνει αν η χώρα είχε έναν εμπνευσμένο ηγέτη.Στο σενάριο αυτό, αναφέρθηκα πολλές φορές σ΄αυτό το ιστολόγιο από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τον Απρίλιο του 2010.Αν υπήρχε ο ηγέτης, γιά κάποια πράγματα τουλάχιστον, είμαι σίγουρος:
*δεν θα είχε κάνει τα τραγικά λάθη που έκανε ο Γ. Παπανδρέου τους τελευταίους 6 μήνες.
*θα έβρισκε τον τρόπο ν΄αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
*θα επικοινωνούσε πολύ καλά την κατάσταση πρός τον λαό, ώστε να προκαλέσει την αφύπνιση του
λαού και την στήριξη κυβέρνησης ευρείας αποδοχής
*θα "επιστράτευε" τους καλύτερους απ΄όλα τα κόμματα γιά να συγκροτήσει την κυβέρνηση του.
*θα παρουσίαζε σχέδιο αναλυτικό γιά έξοδο από την κρίση.Το σχέδιο αυτό, θα ήταν απλό γιά να
γίνει εύκολα κατανοητό, θα ήταν φερέγγυο, και θα είχε συγκεκριμμένο χρονικό ορίζοντα.Τέλος, το
σχέδιο αυτό, θα βασιζόταν κυρίως στις δυνάμεις των Ελλήνων εντός και εκτός συνόρων.
-η δεύτερη οπτική γωνία, θα ήταν να δούμε τι θα μπορούσε να γίνει, έστω με την κυβέρνηση που έχουμε.Στο σενάριο αυτό, το οποίο ζούμε, το κύριο αρνητικό στοιχείο, είναι το γεγονός ότι το σχέδιο αμφισβητείται και από μέσα αλλά και από το εξωτερικό, από την αρχή.Η αμφισβήτηση αυτή, είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να υπάρξει, διότι τροφοδοτεί την ρευστότητα.Ποιός πολίτης θα κάνει τις απαραίτητες θυσίες αν ξέρει από την αρχή, ότι το σχέδιο έχει πιθανότητες ν΄αποτύχει;Οι ξένοι τώρα που βλέπουν αυτές τις αντιδράσεις στο εσωτερικό, γιατί να πειστούν ότι το σχέδιο διάσωσης θα πετύχει;Ετσι, η κυβέρνηση έχει πιαστεί σ΄αυτή την παγίδα, και δεν ξέρει πώς να βγεί πρός το παρόν.Κι΄όμως, έχει κάνει πολύ σημαντικά πράγματα τον τελευταίο καιρό γιά να συμμαζέψει τα οικονομικά του κράτους, κυρίως βέβαια υπό την πίεση των Ευρωπαίων.Προκάλεσε βέβαια με τα μέτρα που πήρε, και πολλές αδικίες.Αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο.Οταν το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν είναι ικανό να διαχειριστεί τα οικονομικά του κράτους, και χρειάζεται να έρθουν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ να μας πούν τι πρέπει να κάνουμε, και όταν πιά η χώρα έχει φθάσει στο χείλος του γκρεμού, η αδικία των μέτρων είναι το λιγότερο.
Προσωπικά, διαπιστώνω ότι κάποια υπουργεία κινούνται ταχύτατα, όπως το υπουργείο οικονομικών γιά το θέμα της φοροδιαφυγής.Ηδη, ζητήθηκαν από τις τράπεζες στοιχεία γιά φοροφυγάδες.Και τα αποτελέσματα θα είναι σε λίγους μήνες, θεαματικά γιά τα δημόσια έσοδα.Αλλα υπουργεία ζούν στον κόσμο τους.
Με την κυβέρνηση που έχουμε, και με το σχέδιο διάσωσης που έχουμε, τρία πράγματα χρειάζονται κατά την γνώμη μου γιά να υπάρξει μιά σοβαρή και πειστική πιθανότητα επιτυχίας.
α/Να σταματήσει το συντομότερο δυνατόν η δημιουργία νέου ελλείμματος(και όχι το 2013 η 2014 , όταν πλέον το χρέος θα έχει εκτοξευθεί στο 140% του ΑΕΠ.).Για να γίνει αυτό, πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα ένα διυπουργικό όργανο υπό τον πρωθυπουργό, το οποίο κάθε μέρα θα κόβει δαπάνες.Και μπορεί να κόψει δισεκατομμύρια, διότι είναι απίστευτη η σπατάλη.
β/να δημιουργηθεί ένα δεύτερο δι-υπουργικό όργανο, πάλι υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού, το οποίο θα δημιουργήσει τις προυποθέσεις (διαπραγματεύσεις,κίνητρα, αδειοδοτήσεις,...) γιά την δημιουργία εντός των επόμενων 18 μηνών, 100 μεγάλων επενδύσεων στην χώρα.
γ/να δημιουργηθεί ένα τρίτο δι-υπουργικό όργανο υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού, το οποίο θα προσπαθήσει να συνάψει ένα τριετές συμβόλαιο με τους κοινωνικούς εταίρους.Το συμβόλαιο αυτό, θα διορθώνει αδικίες, αλλά θα βασίζεται στην πρόοδο και στην επιτυχία του σχεδίου διάσωσης.Στα πλαίσια αυτού του συμβολαίου, θα προβλέπεται και η παραδειγματική τιμωρία με γρήγορες διαδικασίες όσων οδήγησαν την χώρα στην σημερινή της κατάσταση.
Αυτά τα τρία όργανα θα έπρεπε να επιβλέπει καθημερινά ο πρωθυπουργός γιά να υπάρξει μιά πιθανότητα να πετύχει το σχέδιο.
Το πιό πιθανό όμως είναι να μήν γίνει ούτε αυτό.Και στην περίπτωση αυτή, θα οδηγηθεί η χώρα 50 χρόνια πίσω.Αν επιβιώσει φυσικά.
22/5/10
21/5/10
18/5/10
16/5/10
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - "ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΩΓΕΣ ΚΑΤΑ ΞΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ" - 16/5/2010
Η Κυβέρνηση δεν αποκλείει λοιπόν το ενδεχόμενο να προσφύγει δικαστικά εναντίον των κερδοσκόπων.Πάλι καλά που δεν το αποκλείει.Οπότε μένει μόνο να πάρει την τελική απόφαση.Σε μερικούς μήνες ίσως.
Αυτό φαίνεται από το παρακάτω δημοσίευμα της Καθημερινής.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_16/05/2010_337620
Προσωπικά είχα εκφράσει την άποψη μου όπως φαίνεται στον παρακάτω σύνδεσμο.
http://logikiellada.blogspot.com/2010/03/232010_04.html
Αυτό που είναι τραγικό μ΄αυτή την κυβέρνηση, είναι ότι δεν μπορεί με τίποτα να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Αυτό φαίνεται από το παρακάτω δημοσίευμα της Καθημερινής.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_16/05/2010_337620
Προσωπικά είχα εκφράσει την άποψη μου όπως φαίνεται στον παρακάτω σύνδεσμο.
http://logikiellada.blogspot.com/2010/03/232010_04.html
Αυτό που είναι τραγικό μ΄αυτή την κυβέρνηση, είναι ότι δεν μπορεί με τίποτα να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
14/5/10
12/5/10
11/5/10
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ - (1853-1919) - 10/5/2010
Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά’χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά ’χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
*******
Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.
*******
Όλα σ’αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
*******
Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.
*******
Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
*******
Γι’ αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!
*******
Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.
*******
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που’χει
στο ’να λουστρίνι, στ’αλλο τσαρούχι.
10/5/10
ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΕ Η ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ - 10/5/2010
Να λοιπόν που μέσα στην ελληνική μαυρίλα, ακούμε και κάτι ευχάριστο.Κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και δεκαετίες.Η ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών του Αιγαίου με την Ηπειρωτική Ελλάδα, που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να γίνει μιά μεγάλη παραγωγός ενέργειας που θα τροφοδοτεί την Ευρώπη.
Ο κάθε κάτοικος ελληνικού νησιού, που έχει μιά ταράτσα η ένα χωράφι, θα μπορούσε να γίνει παραγωγός ενέργειας και μάλιστα χωρίς να εισφέρει κεφάλαιο.Η απαιτούμενη επένδυση θα δανειοδοτείται από όλες τις τράπεζες, δεδομένου ότι θα εκχωρείται στην τράπεζα το εισόδημα που θα εισπράττεται από την ΔΕΗ, μέχρι την αποπληρωμή του δανείου.
Ακολουθεί το άρθρο
http://www.econews.gr/2010/05/10/tina-birbili-ape/
8/5/10
Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΤΙΑ" ΑΠΕΙΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ - 6/5/2010
«Η ελληνική φωτιά» απειλεί όλο το οικοδόμημα της Ευρωζώνης
6.05.2010, 18:44 |
Η Ελλάδα υπόσχεται να μειώσει τις κοινωνικές δαπάνες του δημοσίου σε πρωτόγνωρεις διαστάσεις, αγνοώντας την δυσαρέσκεια του λαού της.
Η απόφαση της Βουλής της ανοίγει το δρόμο για την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να εγκρίνουν την παραχώρηση στην χρεοκοπημένη χώρα των 110 δισεκατομμύριων δολαρίων που της είχαν υποσχεθεί νωρίτερα. Εξάλλου σχηματίζεται η εντύπωση ότι με τη σωτηρία της Ελλάδας θα εκπληρωθεί μόνο το βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα της ΕΕ, ενώ το μακροπρόθεσμο θα παραμείνει αστήρικτο. Σε τέτοιο ακριβώς συμπέρασμα καταλήγουν οι έμπειροι Ευρωπαίοι αναλυτές, εννοώντας με το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα την κατάσταση γύρω από τις άλλες προβληματικές χώρες- την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία. Το ολικό τους χρέος μαζί με το ελληνικό ξεπερνά τα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ. Αν η «ελληνική φωτιά» επεκταθεί σ΄αυτές τις χώρες, τότε δεν θα είναι ικανή και όλη η ΕΕ να κλείσει τέτοια μεγάλη δημοσιονομική τρύπα.
Η εφημερίδα «Financial Times Deutschland», επικαλούμενη τις απόψεις των επενδυτών, βεβαιώνει ότι οι πιστώσεις ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ που πρόκειται να παραχωρηθούν στην Ελλάδα, μπορούν να αποδειχτούν μη αρκετές. Το 2012 το δημόσιο αυτής της χώρας θα έχει έλλειμμα 900 εκατ. ευρώ. Από πού προέρχονται αυτά τα δεδομένα; Προέρχονται από το ίδιο το πρόγραμμα που υπογράφτηκε από την Ελλάδα με την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και από τις δηλώσεις του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών, το οποίο σχεδιάζει να καταφύγει και πάλι το επόμενο κιόλας έτος σε νέο δανεισμό στις χρηματαγορές.
Λοιπόν, θα αρκέσουν ή όχι στην Ελλάδα τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ; Ο καθηγητής Μπορίς Ρουμπτσόφ, διευθυντής της έδρας Χρεωγράφων της Χρηματιστικής Ακαδημίας της Μόσχας, αναφερόμενος σ΄αυτό το θέμα, είπε:
«Τέτοια λεφτά θα αρκούσαν βέβαια, αν ήταν διαφορετική η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Το αν υλοποιηθούν ή όχι τα προβλεπόμενα σχέδια εξαρτάται μόνο από την ελληνική κυβέρνηση, και από την γενική οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα»,- παρατήρησε ο Μπορίς Ρουμπτσόφ.
- Σε περίπτωση που η χώρα θα προσκρούσει σε οικονομικό αδιέξοδο, δεν θα θεωρήσουν τότε οι ηγέτες της Ευρωζώνης, πώς θα είναι καλύτερα να σβήσουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της Ελλάδας παρά να υποβάλλουν σε κίνδυνο την σταθερότητα της ΕΕ και του ευρώ;,- ρώτησε ο ανταποκριτής του ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" τον καθηγητή Ρουμπτσόφ.
«Μάλλον έτσι ακριβως θα γίνει. Στην ΕΕ φοβούνται το λεγόμενο Εφέ ντόμινο». Το κύριο για αυτήν είναι να κάνει το παν ώστε να μην ακολουθήσουν την Ελλάδα η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Είναι γεγονός ότι το πλησιέστερο έτος η τιμή του ευρωπαϊκού νομίσματος σιγα-σιγά θα πέφτει, όμως δεν νομίζω ότι το ευρώ θα καταρρεύσει. Η καγκελάριος Μέρκελ που κάποτε δεν ήθελε να δώσει στην Αθήνα ούτε σέντς, τώρα ακολουθεί διαμετρικά αντίθετη θέση, αν και απειλεί να σκληρύνει την δημοσιονομική πειθαρχία στην Ευρωζώνη»,- σημείωσε συμπεραίνοντας ο Μπορίς Ρουμπτσόβ.
πηγή: "Η Φωνή της Ρωσίας" .
7/5/10
6/5/10
5/5/10
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΣΘΕΝΗΣ - 4/5/2010
EUROPARLTV - "Η άρρωστη ελληνική οικονομία θα λάβει επιτέλους ένεση ρευστού. Αποφασίστηκε κοινό δάνειο ΔΝΤ-ΕΕ ύψους 110 δις. Οι Ευρωβουλευτές όμως θέλουν να προχωρήσουν περαιτέρω και να κόψουν απ' τη ρίζα το πρόβλημα και ζητούν αναθεώρηση του Συμφώνου Ανάπτυξης και Σταθερότητας, ώστε να έχει η Ευρωζώνη τα εργαλεία ν' αντιμετωπίζει κρίσεις προτού αυτές γίνουν μοιραίες."
ΟΤΑΝ Η ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ -5/5/2010
Η ανευθυνότητα σ΄αυτή την χώρα, έχει γίνει δεύτερη φύση των πολιτών, των συντεχνιών, των επιχειρήσεων, του πολιτικού κόσμου.Η αλήθεια είναι ότι εδώ και 35 χρόνια, η χώρα ζεί μέσα στην ανευθυνότητα.Οπότε, ο χρόνος, την μετέτρεψε σε δεύτερη φύση της χώρας.
Σήμερα, με αφορμή τον τραγικό θάνατο τριών υπαλλήλων τράπεζας από βόμβα μολότωφ, σκέφτηκα αρχικά την ανευθυνότητα των δημοσιογράφων.
Την ημέρα που γίνεται μιά τόσο μεγάλη διαδήλωση, οι δημοσιογράφοι απεργούν πρώτοι, αποκόπτοντας την χώρα από την πραγματικότητα.Λές και δεν μπορούν να απεργήσουν την επόμενη ημέρα.Λές και δεν μπορούν να οργανώσουν μιά ελάχιστη ενημέρωση γιά τους πολίτες.Η ανευθυνότητα αυτή ενός ολόκληρου κλάδου, οδήγει τους πολίτες στο έλεος κάθε ψίθυρου.Οδηγεί τους πιό ανήμπορους και κυρίως τους ηλικιωμένους, ενδεχομένως σε σημεία της πόλης όπου γίνονται συγκρούσεις.Η ανευθυνότητα αυτού του κλάδου θέτει σε κίνδυνο τις ζωές πολιτών.Ποιός ξέρει, ίσως, λέω ίσως, αν οι τρείς αυτοί εργαζόμενοι είχαν ακούσει ειδήσειςλίγο πρίν το συμβάν, να είχαν πάρει περισσότερα μέτρα προφύλαξης, η να είχαν φύγει από το κτίριο, και να είχαν σωθεί.
Ομως, η ανευθυνότητα των δημοσιογράφων, μπροστά στην ανευθυνότητα της κοινωνίας, δεν είναι τίποτα.
Η ανευθυνότητα της κοινωνίας δημιουργεί νέους χωρίς καμμιά προοπτική.Το μόνο που μαθαίνουν είναι πώς να καταστρέψουν.Η ανευθυνότητα της κοινωνίας είναι αυτή που επιτρέπει τόσα χρόνια ολ΄αυτά που συμβαίνουν στην χώρα.Το καθεστώς ανομίας που επικρατεί στην χώρα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανευθυνότητα της κοινωνίας.Το καθεστώς ανομίας, είναι το αντίθετο της Δημοκρατίας.Δεν μπορεί μιά χώρα να λειτουργεί μέσα στην ανομία και να είναι δημοκρατική.Η ανομία οδηγεί πάντα στην επιβολή των ισχυρών επί των ανίσχυρων.
Η τελευταί ημέρα της ζωής αυτών των 3 εργαζόμενων, ήταν μιά πραγματική φρίκη.Και την φρίκη αυτή δεν την βίωσαν μόνο από τους δολοφόνους.
Οι δολοφόνοι πήγαν γιά να σκοτώσουν.Μέσα στα κόμπλεξ τους και την ιδεολογική σύγχυση που βιώνουν, ενδεχομένως να πιστεύουν ότι σκοτώνοντας αθώους, η καταστρέφοντας μιά τζαμαρία τράπεζας, κάνουν επαναστατικό αγώνα.Στην πραγματικότητα είναι κοινοί δολοφόνοι, γέννημα θρέμμα μιάς παρακμιακής χώρας.Διότι, όταν μιά χώρα βιώνει μιά παρακμή όπως η σημερινή Ελλάδα, η έκφραση της παρακμής είναι ορατή παντού.Στην Τέχνη, στην Πολιτική, στην Οικονομία, στην Κοινωνία,...Οι δολοφόνοι σκότωσαν εσκεμμένα ανθρώπους.Οχι γιά να ληστέψουν, αλλά από μίσος προς τους συμπολίτες τους.Η τιμωρία τους πρέπει να είναι παραδειγματική.
Οι νεκροί, βίωσαν την φρίκη από τους περαστικούς, οι οποίοι αντί να τους βοηθήσουν, τους έκαναν μάθημα ηθικής απ ΄ότι ακούγεται.
Η κοινωνία είναι ανεύθυνη και γιά έναν ακόμα λόγο.Η ελληνική κοινωνία ζεί μέσα στους μύθους της.Ενας από αυτούς που αναπτύχθηκε κυρίως τα δύο-τρία τελευταία χρόνια, είναι ότι στην Ελλάδα, γιά όλα φταίνε οι Τράπεζες.Δεν φταίνε σε τίποτα οι πολίτες, δεν φταίνε σε τίποτα οι πολιτικοί ηγέτες.Ολα έχουν γίνει από τις Τράπεζες.
Οι τράπεζες φταίνει γιά κάποιες συμπεριφορές τους, σίγουρα.Ομως από αυτό το σημείο, μέχρι του σημείου να θεωρούνται οι τράπεζες υπεύθυνες γιά όλα τα δεινά της χώρας, είναι νομίζω μιά υπερβολή.Ο μύθος αυτός της κοινωνίας περί των τραπεζών, καλλιεργήθηκε σκόπιμα και από κάποια μερίδα του πολιτικού κόσμου, κι΄έτσι σήμερα, οι χώροι των τραπεζών είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι τόσο γιά τους εργαζόμενους εντός αυτών, όσο και γιά τους απλούς πολίτες που κάνουν τις συναλλαγές τους.
Ετσι, με το σκεπτικό αυτό, θεωρώ ότι ένας από τους ηθικούς αυτουργούς των σημερινών δολοφονιών, είναι η ανευθυνότητα της κοινωνίας.
Αξιοσημείωτη είναι και η ανακοίνωση της ΜΑΡΦΙΝ που ακολουθεί, και με την οποία συμφωνώ.
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=158749
Σε εποχή κρίσης, ως διά μαγείας, όλες οι βρωμιές μιάς κοινωνίας βγαίνουν στο φώς.Το βλέπουμε τους τελευταίους μήνες.Σε ότι αφορά ειδικότερα την βρωμιά της ανομίας, νομίζω ότι αν κοιτάξει κανείς το παρελθόν, θα διαπιστώσει, ότι πρίν από 30 χρόνια, στην σύγκρουση μεταξύ της Δημοκρατίας και της Ανομίας, επικράτησε η δεύτερη.Επί 30 χρόνια, η ανομία καλλιεργήθηκε συστηματικά από το πολιτικό σύστημα και την ανεύθυνη κοινωνία.Πλέον η ανομία, παράγει τους πρώτους της καρπούς.Ενας από αυτούς, είναι η κτηνωδία, η οποία θ΄αρχίσει σταδιακά να κατασπαρράσει την ανεύθυνη κοινωνία.Η σημερινή δολοφονία των τριών αθώων συμπολιτών μας είναι μία από τις εκφράσεις της, και θα πρέπει πλέον να συνηθίσουμε να ζούμε με τους καρπούς της ανομίας, διότι από εδώ και πέρα, οι καρποί αυτοί θα πολλαπλασιάζονται.
Σήμερα, με αφορμή τον τραγικό θάνατο τριών υπαλλήλων τράπεζας από βόμβα μολότωφ, σκέφτηκα αρχικά την ανευθυνότητα των δημοσιογράφων.
Την ημέρα που γίνεται μιά τόσο μεγάλη διαδήλωση, οι δημοσιογράφοι απεργούν πρώτοι, αποκόπτοντας την χώρα από την πραγματικότητα.Λές και δεν μπορούν να απεργήσουν την επόμενη ημέρα.Λές και δεν μπορούν να οργανώσουν μιά ελάχιστη ενημέρωση γιά τους πολίτες.Η ανευθυνότητα αυτή ενός ολόκληρου κλάδου, οδήγει τους πολίτες στο έλεος κάθε ψίθυρου.Οδηγεί τους πιό ανήμπορους και κυρίως τους ηλικιωμένους, ενδεχομένως σε σημεία της πόλης όπου γίνονται συγκρούσεις.Η ανευθυνότητα αυτού του κλάδου θέτει σε κίνδυνο τις ζωές πολιτών.Ποιός ξέρει, ίσως, λέω ίσως, αν οι τρείς αυτοί εργαζόμενοι είχαν ακούσει ειδήσειςλίγο πρίν το συμβάν, να είχαν πάρει περισσότερα μέτρα προφύλαξης, η να είχαν φύγει από το κτίριο, και να είχαν σωθεί.
Ομως, η ανευθυνότητα των δημοσιογράφων, μπροστά στην ανευθυνότητα της κοινωνίας, δεν είναι τίποτα.
Η ανευθυνότητα της κοινωνίας δημιουργεί νέους χωρίς καμμιά προοπτική.Το μόνο που μαθαίνουν είναι πώς να καταστρέψουν.Η ανευθυνότητα της κοινωνίας είναι αυτή που επιτρέπει τόσα χρόνια ολ΄αυτά που συμβαίνουν στην χώρα.Το καθεστώς ανομίας που επικρατεί στην χώρα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανευθυνότητα της κοινωνίας.Το καθεστώς ανομίας, είναι το αντίθετο της Δημοκρατίας.Δεν μπορεί μιά χώρα να λειτουργεί μέσα στην ανομία και να είναι δημοκρατική.Η ανομία οδηγεί πάντα στην επιβολή των ισχυρών επί των ανίσχυρων.
Η τελευταί ημέρα της ζωής αυτών των 3 εργαζόμενων, ήταν μιά πραγματική φρίκη.Και την φρίκη αυτή δεν την βίωσαν μόνο από τους δολοφόνους.
Οι δολοφόνοι πήγαν γιά να σκοτώσουν.Μέσα στα κόμπλεξ τους και την ιδεολογική σύγχυση που βιώνουν, ενδεχομένως να πιστεύουν ότι σκοτώνοντας αθώους, η καταστρέφοντας μιά τζαμαρία τράπεζας, κάνουν επαναστατικό αγώνα.Στην πραγματικότητα είναι κοινοί δολοφόνοι, γέννημα θρέμμα μιάς παρακμιακής χώρας.Διότι, όταν μιά χώρα βιώνει μιά παρακμή όπως η σημερινή Ελλάδα, η έκφραση της παρακμής είναι ορατή παντού.Στην Τέχνη, στην Πολιτική, στην Οικονομία, στην Κοινωνία,...Οι δολοφόνοι σκότωσαν εσκεμμένα ανθρώπους.Οχι γιά να ληστέψουν, αλλά από μίσος προς τους συμπολίτες τους.Η τιμωρία τους πρέπει να είναι παραδειγματική.
Οι νεκροί, βίωσαν την φρίκη από τους περαστικούς, οι οποίοι αντί να τους βοηθήσουν, τους έκαναν μάθημα ηθικής απ ΄ότι ακούγεται.
Η κοινωνία είναι ανεύθυνη και γιά έναν ακόμα λόγο.Η ελληνική κοινωνία ζεί μέσα στους μύθους της.Ενας από αυτούς που αναπτύχθηκε κυρίως τα δύο-τρία τελευταία χρόνια, είναι ότι στην Ελλάδα, γιά όλα φταίνε οι Τράπεζες.Δεν φταίνε σε τίποτα οι πολίτες, δεν φταίνε σε τίποτα οι πολιτικοί ηγέτες.Ολα έχουν γίνει από τις Τράπεζες.
Οι τράπεζες φταίνει γιά κάποιες συμπεριφορές τους, σίγουρα.Ομως από αυτό το σημείο, μέχρι του σημείου να θεωρούνται οι τράπεζες υπεύθυνες γιά όλα τα δεινά της χώρας, είναι νομίζω μιά υπερβολή.Ο μύθος αυτός της κοινωνίας περί των τραπεζών, καλλιεργήθηκε σκόπιμα και από κάποια μερίδα του πολιτικού κόσμου, κι΄έτσι σήμερα, οι χώροι των τραπεζών είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι τόσο γιά τους εργαζόμενους εντός αυτών, όσο και γιά τους απλούς πολίτες που κάνουν τις συναλλαγές τους.
Ετσι, με το σκεπτικό αυτό, θεωρώ ότι ένας από τους ηθικούς αυτουργούς των σημερινών δολοφονιών, είναι η ανευθυνότητα της κοινωνίας.
Αξιοσημείωτη είναι και η ανακοίνωση της ΜΑΡΦΙΝ που ακολουθεί, και με την οποία συμφωνώ.
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=158749
Σε εποχή κρίσης, ως διά μαγείας, όλες οι βρωμιές μιάς κοινωνίας βγαίνουν στο φώς.Το βλέπουμε τους τελευταίους μήνες.Σε ότι αφορά ειδικότερα την βρωμιά της ανομίας, νομίζω ότι αν κοιτάξει κανείς το παρελθόν, θα διαπιστώσει, ότι πρίν από 30 χρόνια, στην σύγκρουση μεταξύ της Δημοκρατίας και της Ανομίας, επικράτησε η δεύτερη.Επί 30 χρόνια, η ανομία καλλιεργήθηκε συστηματικά από το πολιτικό σύστημα και την ανεύθυνη κοινωνία.Πλέον η ανομία, παράγει τους πρώτους της καρπούς.Ενας από αυτούς, είναι η κτηνωδία, η οποία θ΄αρχίσει σταδιακά να κατασπαρράσει την ανεύθυνη κοινωνία.Η σημερινή δολοφονία των τριών αθώων συμπολιτών μας είναι μία από τις εκφράσεις της, και θα πρέπει πλέον να συνηθίσουμε να ζούμε με τους καρπούς της ανομίας, διότι από εδώ και πέρα, οι καρποί αυτοί θα πολλαπλασιάζονται.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ - 4/5/2010
Η Ελλάδα κατέρρευσε οικονομικά.Παρακαλάμε ως ζητιάνοι όλους τους λαούς της Ευρώπης, να μας δανείσουν.Ολοι ανταποκρίνονται, ακόμα και οι Πορτογάλοι, που γιά να μας δανεισουν τα δύο δις ευρώ που τους αναλογούν, τα δανείζονται από την αγορά με επιτόκιο μεγαλύτερο από αυτό με το οποίο μας δανείζουν.Εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες βλέπουν το εισόδημα τους να μειώνεται κατά 20%.
Η ελληνική κατάρρευση οδηγεί πλέον, παρά τις προσπάθειες των ευρωπαίων να μας δανείσουν, σε σταδιακή διάλυση της ευρωζώνης.
Οι κύριοι υπεύθυνοι, παραμένουν, όχι μόνο ατιμώρητοι, αλλά χαίρονται την ζωή τους στα Καζίνο του Λάς Βέγκας, στις παραλίες της Ραφήνας, στα γυμναστήρια του Κολωνακίου, στις πολυτελείς κατοικίες τους, και αλλού.
Ενώ γίνονται όλ΄αυτά, το πάρτι συνεχίζεται στη "Βουλή των Ελλήνων" όπως φαίνεται στο άρθρο που ακολουθεί.
Αυτό το επίπεδο, και αυτές οι νοοτροπίες, με κάνουν να πιστεύω, ότι όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί και οι θυσίες που συνεπάγονται από τους Ελληνες πολίτες, θα αποδειχθεί ότι ήταν χωρίς αποτέλεσμα.Με τους πολιτικούς ηγέτες που έχουμε, θα καταστρέψουμε την ευρωζώνη, και παράλληλα η χώρα θα οδηγηθεί αναπόφευκτα, θέμα χρόνου είναι, σε στάση πληρωμών.
Η στάση πληρωμών, σημαίνει κατά την γνώμη μου
α/μαζική φυγή των καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες πρός το εξωτερικό.Η κατασταση αυτή θα οδηγήσει αναπόφευκτα το κράτος, στο κλείσιμο των τραπεζών γιά πολλές ημέρες, μέχρι την κρατικοποίηση τους.
β/ η μείωση η ο μηδενισμός της αξίας των ελληνικών ομολόγων θα οδηγήσει σε καταστροφή πολλές ευρωπαικές τράπεζες και ευρωπαικά ασφαλιστικά ταμεία.Η καταστροφή αυτή, θα οδηγήσει, σε κατάρρευση ολόκληρου του ευρωπαικού τραπεζικού συστήματος και όχι μόνο.
γ/η κρατικοποίηση των ελληνικών τραπεζών δεν θα μπορέσει από μόνη της να λύσει το πρόβλημα στην Ελλάδα.Θα πρέπει να απαγορευτεί η κίνηση κεφαλαίων πρός το εξωτερικό.Αυτό, θα οδηγήσει στην έξοδο μας από την ευρωζώνη.Λόγω όμως του ευρωπαικού κεκτημένου, θα πρέπει να βγούμε και από την Ευρωπαική Ενωση.
δ/Λόγω του μεγέθους του ελλείματος του προυπολογισμού 2010 παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί, η στάση πληρωμών και η έλλειψη πλέον οποιασδήποτε βοήθειας από τον έξω κόσμο με μορφή δανείου, θα οδηγήσει σε μή πληρωμή μέρους των συντάξεων και των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.Κατά την γνώμη μου, η στάση πληρωμών, θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια τους Ελληνες απ΄ότι η αποδοχή του σχεδίου διάσωσης των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ.
Θα μπορούσε κανείς ν΄αναλύσει με πολλές λεπτομέρειες το ενδεχόμενο της στάσης πληρωμών και των συνεπειών της.Προσωπικά θεωρώ ότι είναι η απόλυτη καταστροφή γιά την χώρα.Θα γίνουμε η Βόρεια Κορέα της Ευρώπης.Ομως αν λάβουμε υπόψη τις νοοτροπίες που επικρατούν στους πολιτικούς μας ηγέτες, αυτό φαίνεται σήμερα περίπου αναπόφευκτο.Γι΄αυτό, πρέπει πλέον να εξετάσουμε ρεαλιστικά αυτό το σενάριο.Πάντως, αν αποφασίζαμε ως χώρα να προχωρήσουμε άμεσα, δηλαδή πρίν την ενεργοποίηση του ευρωπαικού σχεδίου διάσωσης, σε στάση πληρωμών, βλέπω και κάποια θετικά στοιχεία
α/ η ευρωπαική ένωση, θα ταλαιπωρηθεί γιά μερικές εβδομάδες, θα βοηθήσει τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία που θα χάσουν τα χρήματα τους (λόγω των ελληνικών ομολόγων ), με το ποσό που προόριζε γιά την στήριξη της Ελλάδας, και η ευρωζώνη θα επιβιώσει της ελληνικής κρίσης.
β/ η χώρα μας θα οδηγηθεί πενήντα χρόνια πίσω από οικονομικής άποψης, αλλά θα παραμείνει ελεύθερη, τουλάχιστον όσο το επιθυμούν οι γείτονες της.
Ο κάθε λαός, οπως στρώνει και κοιμάται.Ο ελληνικός λαός, τελικά αξίζει την πολιτική ηγεσία που επέλεξε.Και θα πρέπει τώρα, να πληρώσει το τίμημα των επιλογών του.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=329550&dt=04/05/2010
Η ελληνική κατάρρευση οδηγεί πλέον, παρά τις προσπάθειες των ευρωπαίων να μας δανείσουν, σε σταδιακή διάλυση της ευρωζώνης.
Οι κύριοι υπεύθυνοι, παραμένουν, όχι μόνο ατιμώρητοι, αλλά χαίρονται την ζωή τους στα Καζίνο του Λάς Βέγκας, στις παραλίες της Ραφήνας, στα γυμναστήρια του Κολωνακίου, στις πολυτελείς κατοικίες τους, και αλλού.
Ενώ γίνονται όλ΄αυτά, το πάρτι συνεχίζεται στη "Βουλή των Ελλήνων" όπως φαίνεται στο άρθρο που ακολουθεί.
Αυτό το επίπεδο, και αυτές οι νοοτροπίες, με κάνουν να πιστεύω, ότι όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί και οι θυσίες που συνεπάγονται από τους Ελληνες πολίτες, θα αποδειχθεί ότι ήταν χωρίς αποτέλεσμα.Με τους πολιτικούς ηγέτες που έχουμε, θα καταστρέψουμε την ευρωζώνη, και παράλληλα η χώρα θα οδηγηθεί αναπόφευκτα, θέμα χρόνου είναι, σε στάση πληρωμών.
Η στάση πληρωμών, σημαίνει κατά την γνώμη μου
α/μαζική φυγή των καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες πρός το εξωτερικό.Η κατασταση αυτή θα οδηγήσει αναπόφευκτα το κράτος, στο κλείσιμο των τραπεζών γιά πολλές ημέρες, μέχρι την κρατικοποίηση τους.
β/ η μείωση η ο μηδενισμός της αξίας των ελληνικών ομολόγων θα οδηγήσει σε καταστροφή πολλές ευρωπαικές τράπεζες και ευρωπαικά ασφαλιστικά ταμεία.Η καταστροφή αυτή, θα οδηγήσει, σε κατάρρευση ολόκληρου του ευρωπαικού τραπεζικού συστήματος και όχι μόνο.
γ/η κρατικοποίηση των ελληνικών τραπεζών δεν θα μπορέσει από μόνη της να λύσει το πρόβλημα στην Ελλάδα.Θα πρέπει να απαγορευτεί η κίνηση κεφαλαίων πρός το εξωτερικό.Αυτό, θα οδηγήσει στην έξοδο μας από την ευρωζώνη.Λόγω όμως του ευρωπαικού κεκτημένου, θα πρέπει να βγούμε και από την Ευρωπαική Ενωση.
δ/Λόγω του μεγέθους του ελλείματος του προυπολογισμού 2010 παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί, η στάση πληρωμών και η έλλειψη πλέον οποιασδήποτε βοήθειας από τον έξω κόσμο με μορφή δανείου, θα οδηγήσει σε μή πληρωμή μέρους των συντάξεων και των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.Κατά την γνώμη μου, η στάση πληρωμών, θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια τους Ελληνες απ΄ότι η αποδοχή του σχεδίου διάσωσης των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ.
Θα μπορούσε κανείς ν΄αναλύσει με πολλές λεπτομέρειες το ενδεχόμενο της στάσης πληρωμών και των συνεπειών της.Προσωπικά θεωρώ ότι είναι η απόλυτη καταστροφή γιά την χώρα.Θα γίνουμε η Βόρεια Κορέα της Ευρώπης.Ομως αν λάβουμε υπόψη τις νοοτροπίες που επικρατούν στους πολιτικούς μας ηγέτες, αυτό φαίνεται σήμερα περίπου αναπόφευκτο.Γι΄αυτό, πρέπει πλέον να εξετάσουμε ρεαλιστικά αυτό το σενάριο.Πάντως, αν αποφασίζαμε ως χώρα να προχωρήσουμε άμεσα, δηλαδή πρίν την ενεργοποίηση του ευρωπαικού σχεδίου διάσωσης, σε στάση πληρωμών, βλέπω και κάποια θετικά στοιχεία
α/ η ευρωπαική ένωση, θα ταλαιπωρηθεί γιά μερικές εβδομάδες, θα βοηθήσει τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία που θα χάσουν τα χρήματα τους (λόγω των ελληνικών ομολόγων ), με το ποσό που προόριζε γιά την στήριξη της Ελλάδας, και η ευρωζώνη θα επιβιώσει της ελληνικής κρίσης.
β/ η χώρα μας θα οδηγηθεί πενήντα χρόνια πίσω από οικονομικής άποψης, αλλά θα παραμείνει ελεύθερη, τουλάχιστον όσο το επιθυμούν οι γείτονες της.
Ο κάθε λαός, οπως στρώνει και κοιμάται.Ο ελληνικός λαός, τελικά αξίζει την πολιτική ηγεσία που επέλεξε.Και θα πρέπει τώρα, να πληρώσει το τίμημα των επιλογών του.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=329550&dt=04/05/2010
4/5/10
3/5/10
H HΘΙΚΗ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - 2/5/2010
Σε διεθνές επίπεδο έχει πλέον περίπου καθιερωθεί η λέξη "άσωτοι" γιά τους Ελληνες.Σε λίγο θα ξεχάσουν ότι είμαστε Ελληνες και θα μας λένε απλά άσωτους έτσι όπως πηγαίνει το πράγμα.Είναι λυπηρό, αλλά δίκαιο.
Την στιγμή που χρεοκοπεί η χώρα, δεν ενδιαφέρεται κανείς γιά την συλλογική αξιοπρέπεια.Δεν στεναχωρείται κανείς γι΄αυτήν.Στεναχωρείται γιά τα μέτρα που θα ληφθούν.
Πέρα όμως από την αναξιοπρέπεια μας, ψάχνουμε να βρούμε τους υπεύθυνους γιά τα μέτρα.Εμείς οι Ελληνες, δεν έχουμε καμμιά ευθύνη γι΄αυτά, παρ΄όλο που ψηφίσαμε κατά 85% γιά το δικομματικό πελατειακό σύστημα.Τώρα που ζορίσανε τα πράγματα, υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί ηγέτες, και όχι αυτοί που τους ψηφίσανε.Στην πραγματικότητα, κάθε λαός, έχει την ηγεσία που του αξίζει.
Ακολουθεί μιά ενδιαφέρουσα ανάρτηση
http://parapolitics.wordpress.com/2010/05/02/%CE%B7-%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%87/
Την στιγμή που χρεοκοπεί η χώρα, δεν ενδιαφέρεται κανείς γιά την συλλογική αξιοπρέπεια.Δεν στεναχωρείται κανείς γι΄αυτήν.Στεναχωρείται γιά τα μέτρα που θα ληφθούν.
Πέρα όμως από την αναξιοπρέπεια μας, ψάχνουμε να βρούμε τους υπεύθυνους γιά τα μέτρα.Εμείς οι Ελληνες, δεν έχουμε καμμιά ευθύνη γι΄αυτά, παρ΄όλο που ψηφίσαμε κατά 85% γιά το δικομματικό πελατειακό σύστημα.Τώρα που ζορίσανε τα πράγματα, υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί ηγέτες, και όχι αυτοί που τους ψηφίσανε.Στην πραγματικότητα, κάθε λαός, έχει την ηγεσία που του αξίζει.
Ακολουθεί μιά ενδιαφέρουσα ανάρτηση
http://parapolitics.wordpress.com/2010/05/02/%CE%B7-%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%87/
2/5/10
Η ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ - 1/5/2010
Η χώρα βιώνει δραματικές στιγμές, και όλοι πλέον το γνωρίζουμε.
Η χώρα μας έκανε τραγικά λάθη επί 30 χρόνια, με αποκορύφωνα τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του 2008 και του 2009.Στην συνέχεια, έκανε εξ ίσου τραγικά λάθη σε ότι αφορά την διαχείριση του δημοσιονομικού εκτροχιασμού.
Τα λάθη αυτά, αλλά και η τιμωρητική συμπεριφορά της Γερμανίας, έναντι της Ελλάδας, οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση.
Η σημερινή κατάσταση (αδυναμία δανεισμού και ΔΝΤ ) δεν ήταν αναπόφευκτη τον Οκτώμβριο του 2009.Αν η κυβέρνηση είχε κινηθεί αστραπιαία, λαμβάνοντας τότε τα μισά μέτρα από αυτά που θα μας υποχρεώσει το ΔΝΤ να λάβουμε από αύριο, η χώρα θα βίωνε σήμερα μιά κατάσταση τύπου Ιρλανδίας, δηλαδη δύσκολη, αλλά θα συνέχιζε να δανείζεται από τις αγορές.
Οι ηγέτες μας όμως δεν κατάλαβαν την έκταση του προβλήματος.Ο Πρωθυπουργός κατάλαβε την σοβαρότητα της κατάστασης τον Φεβρουάριο του 2010, όταν πλέον τα δεδομένα είχαν δρομολογηθεί.Ακόμα όμως και τότε, έκανε λανθασμένους τακτικούς χειρισμούς.Προσπάθησε να εμπλέξει την Ευρώπη, και κατάλαβε γρήγορα ότι αυτό ήταν δύσκολο.Επρεπε τότε, να επιδιώξει μιά ξεκάθαρη απάντηση.Είτε η Ευρώπη δέχεται να μας βοηθήσει, είτε μας επιτρέπει να απευθυνθούμε στο ΔΝΤ.Αν είχαμε απευθυνθεί τότε στο ΔΝΤ, άλλοι θα ήταν οι όροι διαπραγμάτευσης με το ΔΝΤ, και το πιθανότερο είναι ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε από τις αγορές.
Γιά την σημερινή κατάντια της χώρας φταίμε κατα συνέπεια εμείς κατά 90%, και η στάση της Κας Μέρκελ κατά 10%.Γιά το σημερινό χάλι της ευρωζώνης, φταίμε εμείς κατά 10% και η Κα Μέρκελ κατά 90%.
Το σκεπτικό της Γερμανίας, ήταν ότι η Ελλάδα έπρεπε να οδηγηθεί στην χρεωκοπία , ώστε τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης, να λάβουν υπόψη τους ότι σε περίπτωση τυχόν δικού τους δημοσιονομικού εκτροχιασμού,θα είχαν την τύχη της Ελλάδας.
Ομως, το σενάριο αυτό, δεν λειτούργησε, γιά τον απλούστατο λόγο, ότι την ίδια στιγμή, και οι λοιπές αδύναμες χώρες της ευρωζώνης είχαν παρεμφερή προβλήματα με την Ελλάδα.Η έλλειψη βοήθειας πρός την Ελλάδα, θεωρήθηκε ορθά από τις αγορές, ως μήνυμα ότι παρεμφερές πρόβλημα που θέμα χρόνου ήταν να προέκυπτε σε άλλη χώρα, θα είχε την ίδια αντιμετώπιση από την Ευρώπη.Ετσι, άρχισε η κερδοσκοπία και με τις υπόλοιπες χώρες (Πορτογαλία, Ισπανία,...), η οποία θα οδηγούσε πλέον στην κατάρρευση της ευρωζώνης.
Ενδεικτικό είναι το άρθρο που ακολουθεί.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=329137&ct=32&dt=01/05/2010
Ετσι, οφείλουμε νομίζω ώς πολίτες αυτής της χώρας, ευγνωμοσύνη προς τους κερδοσκόπους που κινήθηκαν εναντίον της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, διότι η επίθεση αυτή ήταν αποφασιστική, ώστε η Ευρώπη να αποφασίσει να μας βοηθήσει, όχι γιά να σώσει την χώρα μας, αλλά γιά να σώσει την ζώνη του ευρώ.
Δηλαδή, οι κερδοσκόποι ενήργησαν γιά να βγάλουν χρήματα, οι Ευρωπαίοι κινήθηκαν γιά να σώσουν το ευρώ, και έμμεσα δόθηκε μιά ευκαιρία, η τελευταία, να σωθεί η Ελλάδα.
Το πακέτο ΔΝΤ-Ε.Ε. που έρχεται είναι σκληρό.Ιδίως γιά τους πιό φτωχούς.Αν όμως δεν υπήρχε αυτό, η παύση πληρωμών, θα οδηγούσε σε ακόμα πιό καταστρεπτικές συνέπειες.
Η χώρα μας έκανε τραγικά λάθη επί 30 χρόνια, με αποκορύφωνα τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του 2008 και του 2009.Στην συνέχεια, έκανε εξ ίσου τραγικά λάθη σε ότι αφορά την διαχείριση του δημοσιονομικού εκτροχιασμού.
Τα λάθη αυτά, αλλά και η τιμωρητική συμπεριφορά της Γερμανίας, έναντι της Ελλάδας, οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση.
Η σημερινή κατάσταση (αδυναμία δανεισμού και ΔΝΤ ) δεν ήταν αναπόφευκτη τον Οκτώμβριο του 2009.Αν η κυβέρνηση είχε κινηθεί αστραπιαία, λαμβάνοντας τότε τα μισά μέτρα από αυτά που θα μας υποχρεώσει το ΔΝΤ να λάβουμε από αύριο, η χώρα θα βίωνε σήμερα μιά κατάσταση τύπου Ιρλανδίας, δηλαδη δύσκολη, αλλά θα συνέχιζε να δανείζεται από τις αγορές.
Οι ηγέτες μας όμως δεν κατάλαβαν την έκταση του προβλήματος.Ο Πρωθυπουργός κατάλαβε την σοβαρότητα της κατάστασης τον Φεβρουάριο του 2010, όταν πλέον τα δεδομένα είχαν δρομολογηθεί.Ακόμα όμως και τότε, έκανε λανθασμένους τακτικούς χειρισμούς.Προσπάθησε να εμπλέξει την Ευρώπη, και κατάλαβε γρήγορα ότι αυτό ήταν δύσκολο.Επρεπε τότε, να επιδιώξει μιά ξεκάθαρη απάντηση.Είτε η Ευρώπη δέχεται να μας βοηθήσει, είτε μας επιτρέπει να απευθυνθούμε στο ΔΝΤ.Αν είχαμε απευθυνθεί τότε στο ΔΝΤ, άλλοι θα ήταν οι όροι διαπραγμάτευσης με το ΔΝΤ, και το πιθανότερο είναι ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε από τις αγορές.
Γιά την σημερινή κατάντια της χώρας φταίμε κατα συνέπεια εμείς κατά 90%, και η στάση της Κας Μέρκελ κατά 10%.Γιά το σημερινό χάλι της ευρωζώνης, φταίμε εμείς κατά 10% και η Κα Μέρκελ κατά 90%.
Το σκεπτικό της Γερμανίας, ήταν ότι η Ελλάδα έπρεπε να οδηγηθεί στην χρεωκοπία , ώστε τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης, να λάβουν υπόψη τους ότι σε περίπτωση τυχόν δικού τους δημοσιονομικού εκτροχιασμού,θα είχαν την τύχη της Ελλάδας.
Ομως, το σενάριο αυτό, δεν λειτούργησε, γιά τον απλούστατο λόγο, ότι την ίδια στιγμή, και οι λοιπές αδύναμες χώρες της ευρωζώνης είχαν παρεμφερή προβλήματα με την Ελλάδα.Η έλλειψη βοήθειας πρός την Ελλάδα, θεωρήθηκε ορθά από τις αγορές, ως μήνυμα ότι παρεμφερές πρόβλημα που θέμα χρόνου ήταν να προέκυπτε σε άλλη χώρα, θα είχε την ίδια αντιμετώπιση από την Ευρώπη.Ετσι, άρχισε η κερδοσκοπία και με τις υπόλοιπες χώρες (Πορτογαλία, Ισπανία,...), η οποία θα οδηγούσε πλέον στην κατάρρευση της ευρωζώνης.
Ενδεικτικό είναι το άρθρο που ακολουθεί.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=329137&ct=32&dt=01/05/2010
Ετσι, οφείλουμε νομίζω ώς πολίτες αυτής της χώρας, ευγνωμοσύνη προς τους κερδοσκόπους που κινήθηκαν εναντίον της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, διότι η επίθεση αυτή ήταν αποφασιστική, ώστε η Ευρώπη να αποφασίσει να μας βοηθήσει, όχι γιά να σώσει την χώρα μας, αλλά γιά να σώσει την ζώνη του ευρώ.
Δηλαδή, οι κερδοσκόποι ενήργησαν γιά να βγάλουν χρήματα, οι Ευρωπαίοι κινήθηκαν γιά να σώσουν το ευρώ, και έμμεσα δόθηκε μιά ευκαιρία, η τελευταία, να σωθεί η Ελλάδα.
Το πακέτο ΔΝΤ-Ε.Ε. που έρχεται είναι σκληρό.Ιδίως γιά τους πιό φτωχούς.Αν όμως δεν υπήρχε αυτό, η παύση πληρωμών, θα οδηγούσε σε ακόμα πιό καταστρεπτικές συνέπειες.
1/5/10
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
