ΟΤΑΝ Η ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ -5/5/2010

Η ανευθυνότητα σ΄αυτή την χώρα, έχει γίνει δεύτερη φύση των πολιτών, των συντεχνιών, των επιχειρήσεων, του πολιτικού κόσμου.Η αλήθεια είναι ότι εδώ και 35 χρόνια, η χώρα ζεί μέσα στην ανευθυνότητα.Οπότε, ο χρόνος, την μετέτρεψε σε δεύτερη φύση της χώρας.

Σήμερα, με αφορμή τον τραγικό θάνατο τριών υπαλλήλων τράπεζας από βόμβα μολότωφ, σκέφτηκα αρχικά την ανευθυνότητα των δημοσιογράφων.
Την ημέρα που γίνεται μιά τόσο μεγάλη διαδήλωση, οι δημοσιογράφοι απεργούν πρώτοι, αποκόπτοντας την χώρα από την πραγματικότητα.Λές και δεν μπορούν να απεργήσουν την επόμενη ημέρα.Λές και δεν μπορούν να οργανώσουν μιά ελάχιστη ενημέρωση γιά τους πολίτες.Η ανευθυνότητα αυτή ενός ολόκληρου κλάδου, οδήγει τους πολίτες στο έλεος κάθε ψίθυρου.Οδηγεί τους πιό ανήμπορους και κυρίως τους ηλικιωμένους, ενδεχομένως σε σημεία της πόλης όπου γίνονται συγκρούσεις.Η ανευθυνότητα αυτού του κλάδου θέτει σε κίνδυνο τις ζωές πολιτών.Ποιός ξέρει, ίσως, λέω ίσως, αν οι τρείς αυτοί εργαζόμενοι είχαν ακούσει ειδήσειςλίγο πρίν το συμβάν, να είχαν πάρει περισσότερα μέτρα προφύλαξης, η να είχαν φύγει από το κτίριο, και να είχαν σωθεί.

Ομως, η ανευθυνότητα των δημοσιογράφων, μπροστά στην ανευθυνότητα της κοινωνίας, δεν είναι τίποτα.
Η ανευθυνότητα της κοινωνίας δημιουργεί νέους χωρίς καμμιά προοπτική.Το μόνο που μαθαίνουν είναι πώς να καταστρέψουν.Η ανευθυνότητα της κοινωνίας είναι αυτή που επιτρέπει τόσα χρόνια ολ΄αυτά που συμβαίνουν στην χώρα.Το καθεστώς ανομίας που επικρατεί στην χώρα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανευθυνότητα της κοινωνίας.Το καθεστώς ανομίας, είναι το αντίθετο της Δημοκρατίας.Δεν μπορεί μιά χώρα να λειτουργεί μέσα στην ανομία και να είναι δημοκρατική.Η ανομία οδηγεί πάντα στην επιβολή των ισχυρών επί των ανίσχυρων.
Η τελευταί ημέρα της ζωής αυτών των 3 εργαζόμενων, ήταν μιά πραγματική φρίκη.Και την φρίκη αυτή δεν την βίωσαν μόνο από τους δολοφόνους.
Οι δολοφόνοι πήγαν γιά να σκοτώσουν.Μέσα στα κόμπλεξ τους και την ιδεολογική σύγχυση που βιώνουν, ενδεχομένως να πιστεύουν ότι σκοτώνοντας αθώους, η καταστρέφοντας μιά τζαμαρία τράπεζας, κάνουν επαναστατικό αγώνα.Στην πραγματικότητα είναι κοινοί δολοφόνοι, γέννημα θρέμμα μιάς παρακμιακής χώρας.Διότι, όταν μιά χώρα βιώνει μιά παρακμή όπως η σημερινή Ελλάδα, η έκφραση της  παρακμής είναι ορατή παντού.Στην Τέχνη, στην Πολιτική, στην Οικονομία, στην Κοινωνία,...Οι δολοφόνοι σκότωσαν εσκεμμένα ανθρώπους.Οχι γιά να ληστέψουν, αλλά από μίσος προς τους συμπολίτες τους.Η τιμωρία τους πρέπει να είναι παραδειγματική.
Οι νεκροί, βίωσαν την φρίκη από τους περαστικούς, οι οποίοι αντί να τους βοηθήσουν, τους έκαναν μάθημα ηθικής απ ΄ότι ακούγεται.
Η κοινωνία είναι ανεύθυνη και γιά έναν ακόμα λόγο.Η ελληνική κοινωνία ζεί μέσα στους μύθους της.Ενας από αυτούς που αναπτύχθηκε κυρίως τα δύο-τρία τελευταία χρόνια, είναι ότι στην Ελλάδα, γιά όλα φταίνε οι Τράπεζες.Δεν φταίνε σε τίποτα οι πολίτες, δεν φταίνε σε τίποτα οι πολιτικοί ηγέτες.Ολα έχουν γίνει από τις Τράπεζες.
Οι τράπεζες φταίνει γιά κάποιες συμπεριφορές τους, σίγουρα.Ομως από αυτό το σημείο, μέχρι του σημείου να θεωρούνται οι τράπεζες υπεύθυνες γιά όλα τα δεινά της χώρας, είναι νομίζω μιά υπερβολή.Ο μύθος αυτός της κοινωνίας περί των τραπεζών, καλλιεργήθηκε σκόπιμα και από κάποια μερίδα του πολιτικού κόσμου, κι΄έτσι σήμερα, οι χώροι των τραπεζών είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι τόσο γιά τους εργαζόμενους εντός αυτών, όσο και γιά τους απλούς πολίτες που κάνουν τις συναλλαγές τους.
Ετσι, με το σκεπτικό αυτό, θεωρώ ότι ένας από τους ηθικούς αυτουργούς των σημερινών δολοφονιών, είναι η ανευθυνότητα της κοινωνίας.
Αξιοσημείωτη είναι και η ανακοίνωση της ΜΑΡΦΙΝ που ακολουθεί, και με την οποία συμφωνώ.
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=158749


Σε εποχή κρίσης, ως διά μαγείας, όλες οι βρωμιές μιάς κοινωνίας βγαίνουν στο φώς.Το βλέπουμε τους τελευταίους μήνες.Σε ότι αφορά ειδικότερα την βρωμιά της ανομίας, νομίζω ότι αν κοιτάξει κανείς το παρελθόν, θα διαπιστώσει, ότι πρίν από 30 χρόνια, στην σύγκρουση μεταξύ της Δημοκρατίας και της Ανομίας, επικράτησε η δεύτερη.Επί 30 χρόνια, η ανομία καλλιεργήθηκε συστηματικά από το πολιτικό σύστημα και την ανεύθυνη κοινωνία.Πλέον η ανομία, παράγει τους πρώτους της καρπούς.Ενας από αυτούς, είναι η κτηνωδία, η οποία θ΄αρχίσει σταδιακά να κατασπαρράσει την ανεύθυνη κοινωνία.Η σημερινή δολοφονία των τριών αθώων συμπολιτών μας είναι μία από τις εκφράσεις της, και θα πρέπει πλέον να συνηθίσουμε να ζούμε με τους καρπούς της ανομίας, διότι από εδώ και πέρα, οι καρποί αυτοί θα πολλαπλασιάζονται.