Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ - 11/12/2010

Την κρίση του ευρώ, την βιώνουμε δυστυχώς καθημερινά εδώ και δέκα μήνες, και φαίνεται ότι δεν έχει τελειωμό.
Παράλληλα, βιώνουμε εδώ και 14 μήνες την κρίση του ελληνικού δημοσίου χρέους η οποία προέκυψε από την συστηματική λεηλασία της περιουσίας του ελληνικού κράτους από το πελατειακό σύστημα διακυβέρνησης και τους πελάτες του , επί 35 ολόκληρα χρόνια.

Πλέον, η μία κρίση τροφοδοτεί την άλλη, και αντίστροφα.Και η κατάσταση αυτή, θα συνεχιστεί γιά πολύ καιρό, δεδομένου ότι, τόσο σε ευρωπαικό επίπεδο, όσο και σε εθνικό επίπεδο, δεν υπάρχουν ηγέτες ικανοί να κατανοήσουν τα προβλήματα, και να δώσουν λύσεις.

Γιά την κρίση του ευρώ, όλα, απ΄ότι φαίνεται, είναι πιθανά.Αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, ότι κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος γιά το ενδεχόμενο μιάς τέτοιας κρίσης.Το μόνο που είναι σίγουρο, είναι ότι κανένας δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει γιά τον γείτονα, ιδίως αν ο γείτονας είχε μιά ανεύθυνη διαχείριση των οικονομικών του, πρίν την κρίση.Μακροπρόθεσμα, οι όποιες αποφάσεις, θα βασιστούν σ΄αυτό το σκεπτικό.Βραχυπρόθεσμα, ενδέχεται να δούμε άλλου είδους αποφάσεις προσωρινού χαρακτήρα, ώστε να πάμε στις μακροπρόθεσμες αποφάσεις ομαλά και ελεγχόμενα.

Για την ελληνική κρίση δημοσίου χρέους, πολλά είναι ρευστά.Αυτά που δεν είναι ρευστά, είναι
α/ ελλείψει νέων δανεικών, τα εισοδήματα στην Ελλάδα θα συρρικνωθούν αναπόφευκτα
β/ η χώρα θα βιώσει μιά πρωτόγνωρη ύφεση μέχρι το 2012 τουλάχιστον
γ/ θα προκύψει αναπόφευκτα ένας ορθολογισμός της διαχείρισης των οικονομικών της χώρας
δ/ θα αυξηθεί το δημόσιο χρέος και η πολιτική υποδούλωση
ε/ η χώρα δεν θα έχει φωνή στις διακρατικές σχέσεις γιά πολλά χρόνια, ακριβώς την στιγμή που χρειαζόταν να έχει φωνή και ισχύ, κυρίως λόγω των διαπραγματεύσεων που συνεχίζονται γιά το Αιγαίο και την Κύπρο.

Ολα αυτά τα θέματα, με απασχόλησαν πολλές φορές σ΄αυτό το ιστολόγιο τα τελευταία δύο χρόνια.
Γιά την αναπόφευκτη χρεοκοπία της Ελλάδας, είχα αναφερθεί τον Νοέμβριο του 2008 εδώ

Επισήμανα τον κίνδυνο που προέκυπτε από το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου δεν μπορούσε να κατανοήσει την αναπόφευκτη ελληνική χρεοκοπία από τον Οκτώμβριο του 2009 έως τον Φεβρουάριο του 2010 σε πολλές αναρτήσεις μου όπως εδώ

Στην συνέχεια, περιέγραψα την ανάγκη δημιουργίας ελληνικού ταμείου γιά την εν μέρει αγορά του ελληνικού δημόσιου χρέους, ώστε να μην οδηγηθούμε στο μνημόνιο.

Τον Μαιο του 2010, προέκυψε η ελληνική κατάρρευση, και άρα η υποδούλωση.Υποστήριξα τα προβλεπόμενα από το μνημόνιο σε γενικές γραμμές, διότι πίστευα και πιστεύω ότι αυτά τα μέτρα έπρεπε να ληφθούν από τις κυβερνήσεις μας ούτως η άλλως.Δεν δέχομαι την πολιτική υποδούλωση.

Ολα αυτά όμως τώρα, δεν έχουν και καμμιά ιδιαίτερη σημασία.Οτι ήταν να γίνει, δρομολογήθηκε.Ο ελληνικός λαός θα υποστεί τις συνέπειες της ελληνικής λεηλασίας, και η χώρα δεν θα έχει φωνή και άποψη στις διεθνείς σχέσεις γιά πολλά χρόνια.

Αυτό που σήμερα είναι ανησυχητικό, είναι το ενδεχόμενο, να παρασυρθεί και η Κύπρος από τις ως άνω περιγραφόμενες κρίσεις.Το δημόσιο χρέος της Κύπρου, είναι βέβαια ελεγχόμενο.Ομως, το σύνολο του ενεργητικού των κυπριακών τραπεζών, αντιστοιχεί στο 700% του ΑΕΠ της Κύπρου.Οι Κυπριακές Τράπεζες ήταν και παραμένουν οικονομικά υγιείς.Δεν επένδυσαν σε τοξικά ομόλογα.Ομως, είναι πολύ εκτεθειμένες στον ελληνικό κίνδυνο.Εχουν δηλαδή πολλά ελληνικά ομόλογα, πολλές ελληνικές καταθέσεις, πολλά δάνεια πρός ελληνες και ελληνικές επιχειρήσεις.Τα δεδομένα αυτά, μπορούν να δώσουν αφορμή σε όλους αυτούς που παρακολουθούν την Κύπρο από ψηλά σαν κοράκια, εγγλέζους, Τούρκους, ....

Τα συμφέροντα που παίζονται είναι πολλά.Τα κοράκια, μπορούν σταδιακά, με τα μέσα που διαθέτουν, ν΄αρχίσουν τους υπαινιγμούς, τους ψίθυρους, τα δημοσιεύματα, ώστε οι αγορές να συμπαρασύρουν και την Κύπρο στην κρίση του ευρώ.Ιδίως αν η Κύπρος δεν υποκύψει στους Τούρκους στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων που είναι σε εξέλιξη.

Δημόσια, ο κίνδυνος αυτός επισημάνθηκε μόνο από τον Μ. Ανδρουλάκη πρίν από ένα μήνα.
Ας ελπίσουμε ότι οι κυπριακές και οι ελληνικές αρχές έχουν ασχοληθεί με το θέμα και έχουν προετοιμαστεί.

Προσωπικά, ο κίνδυνος να παρασυρθεί και η Κύπρος από την κρίση του ευρώ, με απασχολεί από τον Μαιο του 2010.Δεν δημοσιοποίησα αυτό τον φόβο μου, διότι παρά το γεγονός ότι δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο, δεν είχα και δεν έχω διάθεση να είμαι ο πρώτος που θα τροφοδοτήσει το διαδίκτυο με φοβίες και ψιθύρους.

Από τον Μαιο μέχρι και πρίν από ένα μήνα, κανείς δεν είχε αναφερθεί δημόσια, εξ όσων γνωρίζω τουλάχιστον, σ΄αυτό το θέμα.
Ξαφνικά, τον τελευταίο μήνα, προέκυψε η υποβάθμιση της Κύπρου και Κυπριακών Τραπεζών, η δήλωση Ανδρουλάκη, και προχθές η Κυπριακή κυβέρνηση έλαβε κάποια μέτρα ώστε να αποτρέψει την προσέλκυση ξένων καταθέσεων.

Ολ΄αυτά τα γεγονότα είναι πολύ ανησυχητικά.
Το γεγονός ότι μέχρι τον Οκτώμβριο υπήρχε αυτή η απόλυτη σιγή, είναι ύποπτο, και είναι πολύ πιθανόν να έγιναν υπόγειες διεργασίες.

Οπως και να έχει το πράγμα, όσο θα διαρκεί η κρίση του ευρώ, είναι σημαντικό, να συνεργαστούν η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση ώστε
-ν΄απαλλάξουν τις κυπριακές τράπεζες από την κατοχή ελληνικών κρατικών ομολόγων
-να μαζέψουν από την αγορά όλο το κυπριακό δημόσιο χρέος ώστε να μήν αρχίσουν κερδοσκοπικά
παιχνίδια και με τα κυπριακά ομόλογα.

Ελπίζω ο φόβος μου αυτός να είναι υπερβολικός.Ακόμα όμως κι΄αν είναι υπερβολικός, πρέπει οι δύο κυβερνήσεις να πάρουν προληπτικά μέτρα, ώστε να μηδενίσουν τον κίνδυνο.Διότι το 2011 θα είναι μιά δύσκολη χρονιά γιά την Κύπρο.Οι πιέσεις που θα υποστεί γιά το εθνικό θάμα θα είναι μεγάλες.Στήριξη από την Ελλάδα δεν θα έχει.Ας μήν έχει και την απειλή των αγορών απο πάνω της.