Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, Η ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ- 26/12/2010

Ενώ το δράμα με την χώρα συνεχίζεται,το κύριο θέμα στις δημόσιες συζητήσεις είναι το μνημόνιο.Υπάρχουν αυτοί που είναι υπέρ, και υπάρχουν αυτοί που είναι κατά του μνημονίου.Kαί γύρω από αυτή την κύρια αντιπαράθεση,υπάρχουν κάποιες παραλλαγές που κάνουν λόγο γιά διαφορετικό μείγμα πολιτικής, με περισσότερα μέτρα γιά ανάπτυξη, κλπ...Ολ΄αυτά είναι πολύ λογικό να συζητούνται, αν και δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπες οι απόψεις, ούτε αναλύεται κάθε φορά η λογική συνέπεια της κάθε άποψης.Με δυό λόγια. η όλη συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την καταλληλότητα του φαρμάκου η/και της δοσολογίας του.

Υπό κανονικές συνθήκες σε μιά κανονική χώρα, γιά να γίνει συζήτηση γιά το φάρμακο, πρέπει πρώτα να γίνει η διάγνωση της ασθένειας.Πρέπει δηλαδή να δοθεί απάντηση σε κάποια ερωτήματα.
1/Με ποιά αρρώστια έχουμε να κάνουμε;
2/πώς προκύπτει, και υπό ποιές συνθήκες προκύπτει συνήθως αυτή η αρρώστια;
3/ποιός είναι ο μηχανισμός με τον οποίο η αρρώστια οδηγεί τον οργανισμό στην αποδυνάμωση και την τελική εξόντωση;

Αφού δοθούν απαντήσεις σ΄αυτά τα ερωτήματα, αποφασίζεται η δέουσα φαρμακευτική αγωγή.

Υπό κανονικές συνθήκες, σε μιά κανονική χώρα, το αμέσως επόμενο ερώτημα, είναι ποιό είναι το κόστος αυτής της φαρμακευτικής αγωγής, και πώς θα πληρωθεί αυτό το κόστος.
Αν τα χρήματα γιά την αγωγή υπάρχουν στο σεντούκι η στην τράπεζα, τότε μπορεί ν΄αρχίσει άμεσα η αγωγή.

Αν δεν υπάρχουν τα χρήματα γιά την αγωγή, σε μιά κανονική χώρα, υπό κανονικές συνθήκες, προκύπτει το επόμενο ερώτημα που είναι, πώς θα πεισθεί αυτός που θα χορηγήσει την αγωγή, ότι θα πληρωθεί γιά τις υπηρεσίες του.

Στη χώρα μας, αυτά τα ερωτήματα νομίζω ότι δεν έχουν απαντηθεί.Κι΄όταν λέω να έχουν απαντηθεί, εννοώ ότι πρέπει οι ψηφοφόροι των δύο μεγάλων κομμάτων η το 70% των ψηφοφόρων γιά να το πούμε διαφορετικά, να δώσουν μία κοινή απάντηση σε καθένα απ΄όλ΄αυτά τα ερωτήματα.
Απλά, ο ασθενής εισήχθη στην εντατική τον Μαιο, και υπό την πίεση του χρόνου, οι υπεύθυνοι τότε, δέχθηκαν και την φαρμακευτική αγωγή που προτάθηκε, και το κόστος.Από τότε, ο ασθενής είναι διασωληνωμένος, και προβλέπεται να παραμείνει σ΄αυτή την κατάσταση γιά πολύ καιρό ακόμα.

Ειναι κατά συνέπεια καλό, να συνεχιστεί ο δημόσιος διάλογος στην χώρα, ώστε, έστω και εκ των υστέρων, να καταλήξουμε σε σωστή ιατρική διάγνωση ως πρός την αρρώστια, σε σωστή φαρμακευτική αγωγή, και σε κόστος που να μπορούμε ν΄αντέξουμε.Κατά την γνώμη μου, η κυβέρνηση, έπρεπε από την επόμενη ημέρα της υπογραφής του μνημονίου, να προκαλέσει αυτό τον δημόσιο διάλογο,και πιστεύω ότι ως κοινωνία(η γιά το 70-80% της κοινωνίας) θα είχαμε ήδη καταλήξει σε κοινές απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα.Αν είχαμε καταλήξει, δεδομένου ότι ο ασθενής είναι ακόμα εν ζωή, θα μπορούσαμε ν΄αλλάξουμε ενδεχομένως την φαρμακευτική αγωγή η το κόστος της, έστω και τώρα.

Ομως, σήμερα που μιλάμε, η κοινωνία μας συνεχίζει να είναι βαθιά διχασμένη ως πρός τα ανωτέρω ερωτήματα.Και όσο είναι διχασμένη, τόσο πιό δύσκολη είναι η χορήγηση της αγωγής, αλλά και η πληρωμή του κόστους που αυτή δημιουργεί.

Το τραγικό στην περίπτωση της Ελλάδας, δεν είναι ότι δεν μπορεί να βρεθεί μιά κοινά αποδεκτή απάντηση σε κάθε μιά από τις ανωτέρω ερωτήσεις.Ως γνωστό, ο κοινός νούς δεν χαρακτηρίζει πιά τους Ελληνες τα τελευταία 35 χρόνια λόγω του επιπέδου της παιδείας μας.Επιπλέον τα ανωτέρω ερωτήματα είναι σύνθετα, και δεν είναι σίγουρο ούτως η άλλως , ότι θα μπορούσαν ν΄απαντηθούν σωστά από την συντριπτική πλειοψηφία.

Το τραγικό είναι, ότι οι Ελληνες δεν μπορούν καν να διανοηθούν, ότι ενδέχεται στους επόμενους μήνες να οδηγηθούμε σε ακόμα χειρότερη κατάσταση, όπου δεν θα προσφέρεται από κανέναν πλέον, η οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή.Το ενδεχόμενο αυτό, δεν συζητιέται κάν στην κοινωνία μας, λόγω της μακαριότητας που μας διακρίνει.Ουτε φυσικά συζητείται η συνέπεια του.

Κι΄όμως, φοβάμαι ότι αυτό ακριβώς έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να συμβεί.Γιά να γίνω λίγο πιό συγκεκριμμένος, τολμώ να πώ, ότι αν καταρρεύσει η Πορτογαλία και η προ πάντων η Ισπανία, πλέον δεν θα υπάρχει το ευρώ.Είναι κατά την γνώμη μου σίγουρο, ότι αν δεν ληφθούν κάποιες σοβαρές και τρανταχτές αποφάσεις άμεσα από την Ευρώπη, η Πορτογαλία θα καταρρεύσει.Είναι θέμα εβδομάδων η κάποιων μηνών.Αν καταρρεύσει η Πορτογαλία και δεν ληφθούν και πάλι άμεσα κάποιες σοβαρές και τρανταχτές αποφάσεις σε ευρωπαικό επίπεδο,, μετά από μερικές εβδομάδες θα καταρρεύσει και η Ισπανία.Αν καταρρεύσει και η Ισπανία, δεν θα υπάρχει πιά και η ευρωζώνη.Αν καταρρεύσει η ευρωζώνη, όπως είναι κατανοητό, δεν θα υπάρχει πιά και το μνημόνιο.

Οπότε όλες αυτές οι συζητήσεις που γίνονται σήμερα στην Ελλάδα για το μνημόνιο, θα σταματήσουν, αφού δεν θα έχουν πιά κανένα νόημα.


Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι το σενάριο αυτό δεν έχει κάν συζητηθεί.Δεν μιλάω κάν γιά ανάλυση και σενάρια.Πόσο μάλλον γιά προετοιμασία.Οι αντι-μνημονιακοί σήμερα, που είναι υπέρ της επιστροφής της χώρας στην δραχμή και υπέρ της παύσης πληρωμών, ενδεχομένως να το έχουν αναλύσει, αλλά δεν είναι εις γνώση μου αυτές οι αναλύσεις.
Ετσι όπως εγώ τουλάχιστον, σκέφτομαι αυτό το εφιαλτικό σενάριο,βλέπω ενα καλό.Η χώρα θα έχει και πάλι την πλήρη κυριαρχία της, και το χρέος της θα διέπεται από το εθνικό της δίκαιο με εξαίρεση τα 30 δίς που έχει ήδη δανειστεί από την τρόικα.

Ας δούμε τώρα τις υπόλοιπες συνέπειες

1/ η χώρα αποκόπτεται από τον υπόλοιπο κόσμο γιά 10-15 χρόνια.Δεν της δανείζει κανείς.Κανείς δεν δανείζει στις τράπεζες της, και στις επιχειρήσεις της.Μπορεί να εισάγει, όσα μπορεί να εξάγει, και τίποτα παραπάνω.
Αυτό δημιουργεί δελτίο γιά τον πληθυσμό, γιά πολλά εισαγόμενα εμπορεύματα όπως π.χ. τα καύσιμα, και τα τρόφιμα.

2/ καταστρέφονται οικονομικά οι ελληνικές τράπεζες και όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, δεδομένου ότι κατέχουν ελληνικά κρατικά ομόλογα που δεν έχουν πλέον καμμιά αξία, και δεν μπορούν να εκποιηθούν.Δεσμεύονται όλες οι καταθέσεις στις τράπεζες και δεν πληρώνονται πλέον οι συντάξεις.Υπό αυτές τις συνθήκες, κρατικοποιούνται όλες οι τράπεζες, και το κράτος, αναλαμβάνει με δελτίο, την ανάληψη καταθέσεων, και δεσμεύεται γιά ένα ελάχιστιο ποσό σύνταξης δεδομένου ότι έχουν καταρρεύσει τα ταμεία

3/η κυβέρνηση, κόβει χρήμα γιά να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, κ΄έτσι ο πληθωρισμός ξεπερνά αρχικά το 20%.Το εισόδημα του εργαζόμενου μειώνεται δραστικά, αυτή τη φορά, όχι λόγω μείωσης του μισθού, αλλά με την κλασική ελληνική μέθοδο του πληθωρισμού.

4/Σταματά η οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα στη χώρα, και όλοι αναζητούν την ανάληψη της δραστηριότητας τους, από το κράτος, ώστε να σταματήσει η ζημιά τους.

5/αρχίζει μιά μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό, ιδίως των νέων.

6/ σταματά κάθε προσπάθεια αμυντικής θωράκισης της χώρας, και αυξάνεται η πίεση από τους γείτονες ως πρός τις εδαφικές διεκδικήσεις τους.

7/στην χώρα, δημιουργούνται τέτοιες συνθήκες εξαθλίωσης και ανασφάλειας, που ο τουρισμός ειναι πλεον αποτρεπτικός.Οι ξένοι σταματάνε να επισκέπτονται την χώρα.Χάνονται εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, κι΄έτσι, υποχρεώνεται το δημόσιο να κρατικοποιήσει όλο τον τουριστικό κλάδο, ο οποίος δεν έχει πλέον εμπορικό αντικείμενο.

8/ ο πληθυσμός της χώρας βιώνει μιά οικονομική εξαθλίωση γιά 15 περίπου χρόνια, αν είναι τυχερός και δεν υποστεί εξωτερική επίθεση μέχρι τότε από την Τουρκία, οπότε πλέον η χώρα αρχίζει να ανακάμπτει λόγω του χαμηλού κόστους του εργατικού της δυναμικού.

Αυτό είναι το τραγικό σενάριο που προσωπικά φαντάζομαι γιά την χώρα μας αν καταρρεύσει το ευρώ.Και σίγουρα ξεχνώ και πολλές άλλες παρενέργειες.

Βέβαια, το σενάριο αυτό θα ήταν τελείως διαφορετικό αν η χώρα μας δεν είχε έλλειμμα στον προυπολογισμό της.Αν ο προυπολογισμός ήταν ισοζυγισμένος, η διαπραγμάτευση με τους δανειστές θα ήταν πολύ πιό εύκολη, και το σενάριο κατάρρευσης της ευρωζώνης και επιστροφής στην δραχμή, πολύ πιό ήπιο.