ο π. κονδύλης παρατηρούσε στα τέλη της δεκαετίας του 80, έχοντας δεί και τα αποτελέσματα μιάς κομματοσκυλικής διακυβέρνησης 10 ετών, ότι η ελλάδα είναι ένα αποχωρητήριο χτισμένο από φιλέλληνες πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού.
Αν έβλεπε πώς κατάντησε η χώρα μετά από 35 χρονια κομματοσκυλικής διακυβέρνησης, δεν ξέρω τι θα παρατηρούσε.
Εμένα πάντως η χώρα αυτή μου δίνει την αίσθηση ενός ανοιχτού βόθρου, ο οποίος βγάζει ασταμάτητα λύμματα που καλύπτουν όλη την επιφάνεια της χώρας. Δυσκολεύεσαι ν΄ αναπνεύσεις, και επιπλέον όποια πέτρα κι' αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω βρωμιά, βρωμιά, και πάλι βρωμιά.Είναι μιά χώρα που πλέον προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στην βρωμιά, αλλά είναι δύσκολο διότι μέσα σε τόση βρωμιά , ελάχιστοι πέρα απο τα παράσιτα, μπορούν στο τέλος να τα καταφέρουν.Ετσι, η χώρα έγινε το βασίλειο των παρασίτων.
Ομως, τα παράσιτα ως γνωστό υπάρχουν όσο υπάρχει η βρωμιά και όσο υπάρχουν υγιεή σώματα από τα οποία θα ρουφήξουν τροφή.
Τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ η ροή της βρωμιάς (δηλαδή η αδιαφάνεια, η έλλειψη κανόνων διακυβέρνησης, η έλλειψη ανταγωνισμού, η ανομία,η διαφθορά, κλπ ) παραμένει η ίδια, τα υγειή οικονομικά σώματα (που παράγουν πλούτο ) έχουν μειωθεί δραστικά από τα ανελέητα χτυπήματα των παρασίτων. Τα παράσιτα αρχίζουν και πεινάνε, έτσι επιτίθενται με μεγαλύτερη σφοδρότητα στα εναπομείναντα οικονομικά υγειή σώματα των πολιτών.Η επίθεση όμως δεν αποφέρει περισσότερη τροφή στα παράσιτα.Απλά σκοτώνει κι΄άλλα υγειή οικονομικά σώματα, με αποτέλεσμα η επιβίωση των παρασίτων να γίνεται ακόμα πιό προβληματική.
Η ροή της βρωμιάς που διαχειρίζεται η κομματοκρατία, δεν λέει να μειωθεί ώστε να μειωθούν με φυσικό τρόπο και τα παράσιτα και να επανέλθει έστω με αυτό τον τρόπο μιά νέα ισορροπία μεταξύ εναπομεινάντων υγειών οικονομικών σωμάτων και εναπομεινάντων παρασίτων.
Τα διάφορα μέτρα και φάρμακα που προτάθηκαν από τους ευρωπαίους στους κομματοκράτες γιά την καταπολέμηση των παρασίτων, απέδωσαν ελάχιστα.Εξοντώθηκαν 40 000 παράσιτα που ρουφούσαν 80 000 υγειή οικονομικά σώματα με παράνομες συντάξεις, εξοντώθηκαν και κάποιες δεκάδες χιλιάδες παράσιτα που ρουφούσαν διπλάσιο αριθμό οικονομικά υγειών σωμάτων με διάφορα τεχνάσματα, και αυτό ήταν.Η αναντιστοιχία παραμένει.
Ενα είναι σίγουρο.Τα παράσιτα στον σημερινό τους αριθμό δεν μπορούν να επιβιώσουν γιά πολύ.
Μπορούν να επιβιώσουν γιά λίγο τρώγοντας τα περιττώματα τους.Στην συνέχεια αν αφεθούν στο έργο τους θα αφανίσουν την εναπομείνουσα οικονομία και μετά θα ψοφίσουν, διότι παράσιτο δεν νοείται αν δεν μπορεί να βρεί έτοιμη τροφή. Αν δεν αφεθούν στο έργο τους και τους κοπεί η ροή της βρωμιάς, θα μειωθούν δραστικά και θα επανέλθει μιά ισορροπία.
Ετσι όπως βλέπω τα πράγματα, η ελλάδα έχει μπροστά της δύο δρόμους
-την πλήρη οικονομική της κατάρρευση
-τον έλεγχο της βρωμιάς και το σφράγισμα του βόθρου ώστε να ξαναγίνει αποχωρητήριο
Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει το δεύτερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου