Στο δημοσίευμα που ακολουθεί, ο υπουργός οικονομικών προβάλλει ότι μεταξύ 2002 και 2012, το ελληνικό δημόσιο δαπάνησε 187 δις ευρώ (που δεν είχε και δανείστηκε ) γιά να στηρίξει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας (υποθέτω συντάξεις και υγεία).Και δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω.Δηλαδή , γιά κάθε 100 ευρώ που δαπανώνται στη χώρα γιά συντάξεις και υγεία, ο φορολογούμενος καταβάλλει τα τελευταία δέκα χρόνια 62 ευρώ, και οι ασφαλισμένοι 38 ευρώ!Μιά άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία made in greece.Και εξηγείται εύκολα αν λάβουμε υπόψη μας ότι υπάρχουν άνθρωποι 40 ετών που παίρνουν σύνταξη.Η έννοια της σύνταξης όπως συλλήφθηκε στην Ευρώπη πρίν από 100 χρόνια, δηλαδή να φυλαχθεί κάποιο ποσό από τον μισθό και τις εργοδοτικές εισφορές, ώστε όταν κάποιος γεράσει και δεν μπορεί πλέον να δουλέψει, να έχει ένα ελάχιστο εισόδημα γιά να ζήσει,ερμηνεύτηκε από την κομματοσκυλική διακυβέρνηση ως πελατειακό επίδομα που δεν σχετίζεται με την ηλικία και την ανικανότητα γιά εργασία,αλλά με το βόλεμα πελατών.
http://www.capital.gr/News.asp?id=1833582
Oμως, αυτό που έχει σημασία, είναι ότι τα 62 ευρώ είναι ένας μέσος όρος.Αρχισε π.χ. από τα 45 ευρώ το 2002 και έφτασε τα 75 ευρώ το 2012.Το χειρότερο είναι ότι ο ελληνικός πληθυσμός συνεχίζει να γερνά, και έχει αποδειχθεί πλέον ότι το σύστημα, με τον σημερινό τρόπο λειτουργίας του, θα καταρρεύσει πλήρως το 2020.Δηλαδή, τα 75 ευρώ του κράτους το 2012 θα γίνουν λόγω χρεωκοπίας 40 ευρώ το 2020, και τα 25 ευρώ των εισφορών σήμερα, θα γίνουν, λόγω μετανάστευσης, ανεργίας και γήρανσης του πληθυσμού,15 ευρώ το 2020.Αρα, το 2020, αν δεν γίνει κάτι μέχρι τότε,το ασφαλιστικό σύστημα θα έχει τους μισούς πόρους από αυτούς που έχει σήμερα.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αυτή η κατάσταση θα είχε οδηγήσει σε εθνικό συναγερμό πρίν από 20 χρόνια γιά να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, ώστε να μήν οδηγήσει την χώρα σε χρεωκοπία και μείωση των συντάξεων και της ιατροφαμακευτικής κάλυψης κατά 60-70% σε μιά εικοσαετία.
Στην Ελλάδα, αυτό δεν συνέβη.Οι πιό παλιοί θα θυμούνται ότι η τότε κυβέρνηση που γνώριζε το πρόβλημα, έφτιαξε την επιτροπή Σπράου γιά να κάνει προτάσεις γιά την επίλυση του προβλήματος και την αποφυγή της χρεωκοπίας της χώρας και την μείωση των συντάξεων στο μέλλον.Θυμόμαστε όλοι το αποτέλεσμα.Οχι σε όλα από τους κομματοσκυλικούς πολιτικούς και συνδικαλιστές, και υποχώρηση/θάψιμο του προβλήματος από την κυβέρνηση.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον διανοητικό στην ελληνική πραγματικότητα, είναι ότι ενώ η πληροφόρηση γιά τον κίνδυνο υπάρχει πάντα, οι πάντες αδιαφορούν.Και όταν το τραγικό συμβάν προκύπτει, όλοι κάνουν σαν να έπεσαν από τα σύννεφα.Πως μπορεί να εξηγηθεί αυτό το φαινόμενο που δεν υφίσταται σε καμμιά άλλη χώρα; Ο Π. Κονδύλης,στα πλαίσια της περιγραφής της πορείας της χώρας πρός τον ιστορικό αφανισμό,χρησιμοποιούσε τις εξής λέξεις γιά να εξηγήσει αυτό το φαινομενικά παράδοξο :""Αν λάβουμε υπόψη μας μόνο όσα πράττονται και αφήσουμε εντελώς στην άκρη την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους οι πράττοντες(υποθέτω ότι ο Κονδύλης εδώ αναφέρεται τοσο στους πολίτες όσο και στους πολιτικούς), τότε φαίνεται να βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας, υπό τον όρο να σκηνοθετηθούν έτσι τα πράγματα ώστε κανείς να μήν έχει την άμεση ευθύνη, και επίσης υπό τον όρο να τεχνουργηθούν απροσχημάτηστες ανακουφιστικές εκλογικεύσεις"
Αν πάρουμε την ελληνική χρεωκοπία, προσωπικά είχα κάνει μιά ανάρτηση τον Νοέμβριο του 2008 όπου εξηγούσα ότι μου φαινόταν αναπόφευκτη.Ο Κ.Σημίτης το είχε εξηγήσει στην Βουλή τον Δεκέβριο του 2008.ο Π.Κονδύλης την είχε περιγράψει από το 1992.Πολλοί άλλοι στο μεσο-διάστημα μεταξύ 1992 και 2008 την είχαν περιγράψει.Και τί μ΄αυτό;Κανείς δεν έδωσε σημασία.Ας πάρουμε αυτό που περιγράφω παραπάνω γιά τις συντάξεις, ότι δηλαδή θα μειωθούν κατά 50% μέχρι το 2020.Οσοι και να το διαβάσουν, κανείς δεν θα το πιστέψει.Θα το πιστέψουν μόνο το 2020, όταν το δούν.Και μάλιστα στην αρχή θα τους φαίνεται αδιανόητο.
Η δική μου άποψη είναι ότι οι έλληνες βιώνουν μιά πραγματικότητα που είναι στατική.Ζούν δηλαδή με μιά φωτογραφία του σήμερα, και πιστεύουν ότι αυτή η φωτογραφία θα ισχύει αιώνια.Δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η σημερινή πραγματικότητα αλλάζει κάθε δευτερόλεπτο.Αυτό μάλλον οφείλεται στην θρησκεία μας.Δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά.
Σε μιά τέτοια κοινωνία που δεν μπορεί να λειτουργήσει ορθολογικά, τελικά η εκ των προτέρων πληροφόρηση δεν βοηθά;Αυτό που βοηθά, είναι η πραγμάτωση του τραγικού όσο γίνεται πιό γρήγορα.Γιά να πάρουμε το ανωτέρω παράδειγμα μας μείωσης των συντάξεων,σε μιά κοινωνία σάν την ελληνική θα βοηθούσε να είχαν συστηματικά μειωθεί οι συντάξεις κάθε χρόνο από το 2002 μέχρι το 2020, και όχι το 2010 λόγω της χρεωκοπίας και το 2020 λόγω της συρρίκνωσης του ενεργού πληθυσμού.Ετσι θα είχε συνειδοτοποιηθεί το πρόβλημα νωρίτερα και θα είχαν κινηθεί τα πράγματα πολύ πιό γρήγορα γιά την λήψη διορθωτικών μέτρων.
Το ίδιο ισχύει και γιά τις λοιπές πτυχές της ελληνικής οικονομίας.Οτι είναι στατικό, είναι ζωντανό-νεκρό.Ας πάρουμε την Δημόσια Διοίκηση.Ολοι γνώριζαν τα τελευταία 20 χρόνια ότι αυτή η δημόσια διοίκηση ήταν υπερβολικά μεγάλη γιά την χώρα μας.Την πληροφόρηση την είχαν.Ομως δεν έκαναν τίποτα γιά να μειώσουν υο μέγεθος της.Σήμερα που απολύονται άνθρωποι από την δημόσια διοίκηση, πέφτουν υποτίθεται από τα σύννεφα, και φταίει η Τρόικα.
Η Ελλάδα πάσχει από δύο πράγματα.Την Κομματοκρατία, ένα καρκίνωμα που πρέπει να εκριζωθεί και στην θέση του να δημιουργηθούν νέοι πολιτικοί θεσμοί,και από την μακαριότητα του λαού της, δηλαδή την αδυναμία ν΄αντικρύσει την πραγματικότητα γιά να χτίσει το μέλλον.Αν αυτά τα δύο προβλήματα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, η χώρα θα είχε ένα λαμπρό μέλλον.
Μέχρι τότε,κι' αν δεν θέλουμε να μειωθεί περαιτέρω η ασφαλιστική δαπάνη από το 2021 και μετά, ίσως θα έπρεπε ν΄απαιτήσουμε μιά μόνιμη Τροικα, η οποία μ΄ένα χαστούκι κάθε μήνα να μας κάνει να κατανοήσουμε, την πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.Είναι τραγική αυτή η διαπίστωση, αλλά είνα ίσως η διαπίστωση μιάς Τροικας μοίρας αυτού του τόπου, μέχρι την επάνοδο του ορθολογισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου