Πάντα είχα την πεποιήθηση ότι η ελληνική οικονομία έπρεπε να έχει ως βασικό της πυλώνα, την θάλασσα.Διότι η Ελλάδα είναι η γή της θάλασσας.
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Εχουμε βέβαια την εμπορική ναυτιλία, την πιό ανταγωνιστική ελληνική βιομηχανία διεθνώς, και την πρωτιά σε παγκόσμιο επίπεδο..Εχουμε τον Τουρισμό, που εν πολλοίς βασίζεται στις θάλασσες μας.Εχουμε τις ιχθυοκαλλιέργειες που προσφέρουν σημαντικά στις εξαγωγές μας.Εχουμε την αλιεία που προσφέρει δουλειά σε χιλιάδες έλληνες.Εχουμε τα λιμάνια μας που αρχίζουν να αξιοποιούνται, και τις μαρίνες μας που σύντομα θα αξιοποιηθούν.Εχουμε τς Αλυκές.Ολες αυτές οι δραστηριότητες,αντιστοιχούν σήμερα στο 30% του ελληνικού ΑΕΠ.Και δεν λαμβάνω υπόψη τις μελλοντικές δραστηριότητες που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση των ελληνικών υδρογονανθράκων.
Κι'όμως ειμαι σίγουρος ότι τα οφέλη μας από την θάλασσα θα μπορούσαν να ήταν πολύ, μα πολύ πιό σημαντικά.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕΠ ΜΠΟΡΕΙ Ν΄ΑΥΞΗΘΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ, ΚΑΙ ΛΙΓΕΣ ΞΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
Είμαστε περίπου στο μηδέν σε ότι αφορά τα ναυπηγεία μας γιά πρώτη φορά στην ιστορία μας, ενώ οι δυνατότητες είναι τεράστιες.Στον τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών έχουμε μιά στασιμότητα γιά να μην πώ υποχώρηση λόγω υπερβολικού δανεισμού/κακοδιαχείρισης επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, ενώ υπάρχουν πλέον οι τεχνολογίες που επιτρέπουν την αποφυγή των περιβαλλοντικών προβλημάτων.Το μέγεθος της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας θα μπορούσε να δεκαπλασιαστεί χωρίς κανένα πρόβλημα.Επιπλέον έχουν αναπτυχθεί τεχνολογίες που επιτρέπουν πλέον και την ιχθυοκαλλιέργεια στην στεριά με ανταγωνιστικούς όρους.Ολες οι βραχονησίδες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ενεργειακά/τουριστικά με συμβάσεις μακροχρόνιας ενοικίασης με σημαντικά οφέλη γιά το ελληνικό κράτος.Η Μακρόνησος θα μπορούσε με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών να τροφοδοτήσει ολόκληρη την Αττική με ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς κανένα πρόβλημα!Εχουμε τον προβληματικό τουριστικό κλάδο λόγω της κομματοκρατίας(αναπτυξιακοί νόμοι,και λοιπές σαχλαμάρες ...) που με δυσκολία προσελκύει 17 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο, ενώ θα μπορούσε να προσελκύσει τριάντα εκατομμύρια.Καταναλώνουμε 350.000 τόνους αλάτι ετησίως ως χώρα, και παράγουμε 200.000 τόνους.Είναι ντροπή να εισάγουμε ακόμα και αλάτι.Οπως είναι επίσης ντροπή να εισάγουμε ψάρια.Ολ΄αυτά μπορούν να γίνουν σχετικά γρήγορα και με σχετικά λίγα χρήματα
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕΠ ΜΠΟΡΕΙ Ν΄ΑΥΞΗΘΕΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
Πέρα από τα ανωτέρω, που είναι προφανώς εφικτά, πολλά άλλα μπορούν να γίνουν.Υπάρχει η κυματική ενέργεια με ελληνική τεχνολογία που μπορεί να τροφοδοτήσει ολόκληρη την χώρα με ενέργεια με πολύ χαμηλό κόστος.Υπάρχει η δυνατότητα ενοποίησης του ηλεκτρικού δικτύου με τα νησιά μέσω υποθαλάσσιου καλωδίου που θα δώσει την δυνατόητα να αξιοποιηθεί η κυματική, η αιολική, και η ηλιακή ενέργεια των νησιών.Δεν χρειάζεται να επιδοτηθεί η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές πλέον.
Κι' όμως, η θάλασσα και οι οικονομικές δραστηριότητες με βάση την θάλασσα , μπορούν να μας προσφέρουν πολύ περισσότερα.Μιά από τις μεγαλύτερες τράπεζες της υφηλίου αν όχι η μεγαλύτερη με εμφαση στην χρηματοδότηση της ναυτιλίας θα έπρεπε να είναι ελληνική.Κι΄όμως δεν υπάρχει.Μιά από τις μαγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες στον κόσμο που θα κάλυπτε τους κινδύνους των ναυτιλιακών επιχειρήσεων θα έπρεπε να είναι ελληνική.Κι΄όμως, δεν υπάρχει.Το καλύτερο πανεπιστήμιο στον κόσμο σε ότι αφορά την ναυτιλία θα έπρεπε να είναι στην Ελλάδα.Κι΄όμως, δεν υπάρχει.Το κέντρο των παγκοσμίων ναυλώσεων πλοίων θα έπρεπε να βρίσκεται στην Ελλάδα, και δεν βρίσκεται.Ενα εξειδικευμένο παγκόσμιο χρηματιστήριο γιά άντληση κεφαλαίων από ναυτιλιακές επιχειρήσεις θα έπρεπε να υπάρχει στην Ελλάδα και δεν υπάρχει..Το μεγαλύτερο και πιό σημαντικό μουσείο στον κόσμο σε ότι αφορά την ναυτιλία από την αρχαιότητα εως σήμερα θα έπρεπε να βρίσκεται στην Ελλάδα. Και δεν υπάρχει.Θα έπρεπε να έχουμε το καλύτερο παγκοσμίως ινστιτούτο θαλοάσσιας βιολογίας,και δεν το έχουμε.Θα ΄επρεπε να είμαστε οι καλύτεροι σε ότι αφορά την έρευνα εξόρυξης ορυκτών από την θάλασσα, και είμαστε ανύπαρκτοι.
Ομως, ακάμα κι΄αν γίνονταν όλα τα ανωτέρω(που δεν μπορούν να γίνουν υπό τις σημερινές συνθήκες),θα αύξαναν σημαντικά το ελληνικό ΑΕΠ αλλά και πάλι, θα ήταν αποσπασματικά μέτρα που δεν θα κρατούσαν μέσα στο χρόνο, και επιπλέον δεν θα εκμεταλλευόμασταν πλήρως τις δυνατότητες που μας δίνει η θαλάσσια οικονομία.Η άποψη μου είναι ότι χρειαζόμαστε σε ότι αφορά την θαλάσσια οικονομία κα την Ελλάδα, ένα νέο όραμα.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Η θάλασσα είναι ο αστείρευτος πλούτος του ελληνισμού, αν μπορούσαμε να την εκμεταλλευτούμε γιά οικονομικές δραστηριότητες.Ομως αυτές οι οικονομικές δραστηριότητες σκοντάφτουν στο εμπόδιο που λέγεται κομματοκρατία, με εξαίρεση βέβαια την εμπορική ναυτιλία στην οποία η κομματοκρατία ξέρει ότι δεν μπορεί να βάλει εμπόδιο, και δεν βάζει.Το αποτέλεσμα το βλέπουμε.Οπου δεν μπορεί να επέμβει η κομματοκρατία, ο κλάδος γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής, και δημιουργείται πλούτος. Οπου μπορεί να επέμβει η κομματοκρατία,συντηρείται η μιζέρια και η διαφθορά, και πρωτεύει η μετριότητα σε κάθε οικονομικό κλάδο.
Ολα, η περίπου όλα μένουν να γίνουν σε ότι αφορά την εκμετάλλευση της θάλασσας, η την οικονομία της θάλασσας όπως εγώ την ονομάζω.Και δεν μπορούν να γίνουν από την κομματοκρατία ακόμα κι΄αν θα βρίσκεται υπό την πίεση της τροικας γιά δεκαετίες.
Ομως με αφορμή ένα άρθρο που διάβασα πρίν μερικούς μήνες σχετικό με τα ετήσια κρατικά έσοδα του κρατιδίου του Μονακό (προσεγγίζουν τα 6 δις ευρώ ετησίως )που έχει μιά έκταση που αντιστοιχεί περίπου στην έκταση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, πιστεύω, και το έχω αναφέρει ήδη σ΄αυτό το ιστολόγιο, ότι η δημιουργία ενός παγκόσμιου κέντρου διεθνούς εμπορίου και ναυτιλίας στο ελληνικό, θα ήταν μιά μοναδική ευκαιρία γιά να απαλλαγεί ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας της θάλασσας από τα δεσμά της κομματοκρατίας και άρα να δημιουργηθούν παγκόσμιοι πρωταθλητές, και παράλληλα να εξασφαλίσει το ελληνικό δημόσιο τα βέλτιστα έσοδα από αυτό το περιουσιακό στοιχείο.
Ετσι, με αφορμή αυτό το άρθρο,αλλά και την διαδικασία που είναι σε εξέλιξη γιά την πώληση του Ελληνικού, θα περιγράψω σήμερα το όραμα μου γιά την Ελλάδα ως επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας της θάλασσας.Πέρα από το ότι πιστεύω ότι αυτό το όραμα είναι εφικτό,θα το περιέγραφα ακόμα κι΄αν πίστευα ότι είναι ένα όνειρο,κάτι δηλαδή το μή εφικτό, κι΄αυτό διότι παρά το γεγονός ότι είμαι πλέον 50 ετών, συνεχίζω να ονειρεύομαι γιά την ανθρωπότητα,γιά την πατρίδα μου, γιά τους νέους.Είναι ωραία και η ψευδαίσθηση του ονείρου!
Ας περιγράψω την σκέψη μου
Από την μιά έχουμε ως αφορμή την επιχειρούμενη πώληση της έκτασης του Ελληνικού γιά 6 δις ευρώ (που δεν θα βρεθούν μέσα σ΄αυτή την οικονομική πραγματικότητα που βιώνουμε.)Ας πούμε όμως ότι βίσκεται ένας επενδυτής που δέχεται να αγοράσει την έκταση γιά 6 δίς ευρώ και να την κάνει κατοικίες η δεν ξέρω εγώ τι άλλο.Προσωπκά θα προτιμούσα να μήν πωληθεί το Ελληνικό γιά 6 δις αλλά να ενοικιαστεί γιά 99 χρόνια γιά 4,5 δις(που είναι περίπου το ίδιο γιά έναν επενδυτή).Τι θα λέγαμε όμως, αν παρουσιαζόταν επενδυτής και μάλιστα έλληνας που θα προσέφερε 1,5 η δύο δις ετήσιο ενοίκιο στο κράτος γιά 99 χρόνια;Θα λέγαμε νομίζω ότι αυτόν τον τελευταίο θέλουμε.Τι θα λέγαμε όμως αν αυτός ο επενδυτής έθετε ως όρο όχι μόνο την ανευ όρων χρήση του ακινήτου για 99 χρόνια, αλλά και την κυριαρχία επί του χώρου γιά 99 χρόνια;Με άλλα λόγια, τι θα γινόταν αν ένας επενδυτής μας έλεγε δώστε μου το Ελληνικό επί 99 χρόνια, με το ίδιο νομικό πλαίσιο που παραχώρησε η Κίνα το Χονγκ Κονγκ στο Ηνωμένο Βασίλειο γιά 99 χρόνια;Θα του λέγαμε ότι αυτό δεν γίνεται.Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει μεταξύ κρατών.Οχι μεταξύ ενός κυρίαρχου κράτους και ενός ιδιώτη.Τι θα του λέγαμε όμως αν μας ανταπαντούσε ότι δέχεται η νομοθετική και δικαστική εξουσία του κρατιδίου να ελέγχεται από τους απανταχού έλληνες και ότι δεσμεύεται η εκτελεστική εξουσία να ασκείται αποκλειστικά από έλληνες πολίτες, και ο χώρος του κρατιδίου να ελέγχεται και να προστατεύεται πλήρως από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις;Θα μας προβλημάτιζε αυτή η πρόταση.Θα σκεφτόμασταν μα ποιός είναι αυτός ο τρελλός που δεν θέλει την κυριαρχία του ελληνικού κράτους, αλλά που δέχεται την κυριαρχία των ελλήνων πολιτών επί του κρατιδίου, και που δέχεται να δώσει ένα τόσο υψηλό ενοίκιο ετησίως στο ελληνικό κράτος επί 99 χρόνια;Και εν πάσει περιπτώσει τι θέλει να κάνει επί αυτού του κρατιδίου;
Aπό την άλλη, έχουμε το (δικό μου ) όραμα γιά την δημιουργία ενός παγκόσμιου κέντρου θαλάσσιας οικονομίας στον ελληνικό χώρο.Την δημιουργία δηλαδή μιάς Silicon Valley της οικονομίας της θάλασσας στην Ελλάδα.Αυτή η παγκόσμια κοιλάδα της οικονομίας της θάλασσας δεν μπορεί να δημιουργηθεί υπό τον έλεγχο του κομματοσκυλικού κράτους.Το κομματοσκυλικό κράτος πέρα από την διαφθορά του και την αναποτελεσματικότητα του,έχει και την ιδιαιτερότητα ότι είναι ένα κακό αντίγραφο του ευρωπαικού μοντέλου κράτους.Τίποτα το ελληνικό δεν μπορεί να δημιουργηθεί στα πλαίσια αυτού του κράτους που πιθηκίζει.Οτιδήποτε ελληνικό μπορεί να προκύψει σ΄αυτή την χώρα, θα προκύψει μόνο όταν απαλλαγούμε από αυτό το κράτος μαιμού.
Πρόσφατα, σε μιά εκδήλωση που παρακολούθησα για το venture capital και το private equity στην Ελλάδα, ένας από τους ομιλητές, μας διηγήθηκε ότι πρίν από μερικά χρόνια πήγε στο Καστελλόριζο.Μόλις προσπέρασε τα πρώτα σπίτια που ήταν πάνω στην θάλασσα, είδε από πίσω ατελείωτα ερείπια σπιτιών.Οταν πήγε στο καφενείο του νησιού,είδε μιά παλιά φωτογραφία του νησιού όπου σπίτια υπήρχαν μέχρι πολύ ψηλά στο βουνό πάνω από το λιμάνι.Του δόθηκε η εντύπωση ότι έπρεπε τότε, με βάση τα σπίτια που είδε,να ζούσαν 20 η 30 χιλιάδες κάτοικοι στο νησί.Και ρώτησε τον καφετζή, "μα πώς, από τι ζούσαν όλοι αυτοί οι κάτοικοι σ΄αυτό το μικρό νησί;Kαι η απάντηση που πήρε ήταν: "μα ήταν επιχειρηματίες κύριε.Αλλοι είχαν μικρά και άλλοι είχαν μεγάλα βαπόρια.Αλλοι έκαναν εμπόριο.Αγάραζαν από την Μασσαλία και πουλούσαν στην Αλεξάνδρεια.Αναλάμβαναν φορτία από την Οδυσσό και τα μετέφεραν σ΄όλη την Μεσόγειο.Ηταν δραστήριοι στην ναυτιλία και στο εμπόριο σ΄όλη την Μεσόγειο.Από αυτό ζούσαν όλες αυτές οι χιλιάδες οικογένειες πάνω σ΄αυτό τον βράχο. "
Το όραμα μου είναι να δημιουργηθεί ένα νέο Καστελλόριζο του 19 ου αιώνα, στο Ελληνικό σήμερα, με σύγχρονες συνθήκες.Με το κατάλληλο νομικό και φορολογικό πλαίσιο, να εγκατασταθουν στο Ελληνικό οι μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρίες της υφηλίου και όλες οι δραστηριότητες που υποστηρίζουν την Ναυτιλία(τράπεζες, ασφαλιστικές, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα γιά την θάλασσα,κλπ...)Να δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.Και να εξασφαλιστεί γιά πάντα η πρωτεία των ελλήνων στην θαλάσσια οικονομία μέσω του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου που συνεχώς θα αναμορφώνεται.Γι΄αυτό, χρειάζεται η κυριαρχία επί του εδάφους του Ελληνικού.
Η μιά πλευρά και η άλλη, μπορούν να καταλήξουν σ΄ένα κοινό πλαίσιο αμοιβαίου συμφέροντος.Από την μιά ένα καλό ενοίκιο γιά να μπορέσει να συντηρηθεί το κράτος μαιμού, και από την άλλη η κυριαρχία τωην ελλήνων σ΄ένα μικρό κομμάτι της ελληνικής επικράτειας γιά να μπορέσει να δημιουργηθεί κάτι μεγάλο και ελληνικό, δηλαδή μιά παγκόσμια κοιλάδα γιά την θαλάσσια οικονομία επί ελληνικού εδάφους.Αυτή είναι η ιδέα.Η ιδέα όμως πρέπει να υποστηριχθεί από το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο.
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Πρέπει, στην έκταση του πρώην αεροδρομίου, να δημιουργηθεί ένα νέο Χong Kong, ένα κρατίδιο δηλαδή γιά 99 χρόνια, με την διαφορά ότι δεν θα δοθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά σε Ελληνες, και μάλιστα με ενοικίαση γιά 99 χρόνια, έναντι ενός ετήσιου ενοικίου.Μετά τα 99 χρόνια, τόσο η κυριαρχία του χώρου όσο και το ακίνητο, επιστρέφουν στο ελληνικό δημόσιο.Σε ποιούς Ελληνες όμως θα δοθεί η διακυβέρνηση αυτού του χώρου;
Νομοθετική εξουσία
Πρέπει να δημιουργηθεί ένα σώμα ας πούμε αποτελούμενο από 500 έλληνες που θα είναι η νομοθετική εξουσία του κρατιδίου και θα ελέγχει την εκτελεστική εξουσία του κρατιδίου.Οι 500 θα ορίζονται γιά 10 χρόνια.Υποψήφιοι θα μπορούν να είναι έλληνες που έχουν προσφέρει κάτι στην Ελλάδα η την Κύπρο ανιδιοτελώς, η θα έχουν κάνει κάτι σημαντικό γιά την ανθρωπότητα.Θα ορίζονται από το "Παγκόσμιο Συμβούλιο του Ελληνισμού¨", ένα όργανο 50 ανθρώπων, που θα εκλέγεται από τους απανταχού έλληνες,με μόνο κριτήριο την προσφορά τους στην ανθρωπότητα και στον ελληνισμό.Δεν θα περιγράψω σήμερα πώς θα εκλέγονται οι 50 σοφοί του έθνους.Υπάρχουν προηγούμενα (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εβραίων,κλπ...) από τα οποία ,μπορούμε να εμπνευστούμε.
Η Εκτελεστική εξουσία
Θα ορίζεται από αυτούς που έβαλαν τα χρήματα γιά το κρατίδιο της οικονομίας της θάλασσας ,αλλά θα ελέγχονται από την νομοθετική εξουσία (που δεν θα ελέγχουν).
Η Δικαστική εξουσία
Θα ορίζεται από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ελληνισμού ο επικεφαλής της Δικαστικής εξουσίας γιά 3 χρόνια, και θα αλλάζει αυτόματα το πρόσωπο στην λήξη της θητείας του.
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ
Με τα κατάλληλα κίνητρα, να προσελκύσει στο κρατίδιο ότι καλύτερο σχετίζεται με την παγκόσμια ναυτιλία, με στόχο το βέλτιστο όφελος γιά τον ελληνισμό.Να επιδιώξει δηλαδή την εγκατάσταση των εδρών των ναυτιλιακών επιχειρήσεων,των ασφαλιστικών εταιριών που σχετίζονται με την ναυτιλία,των τραπεζών που εξειδικεύονται στην ναυτιλία, των ναυλομεσιτών,κλπ...
Να δημιουργήσει το καλύτερο πανεπιστήμιο στον κόσμο με όλες τις ειδικότητες της ναυτιλίας
Να γίνει μαγνήτης γιά όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την οικονομία της θάλασσας, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με άλλα λόγια, όπως προανέφερα,να γίνει η Silicon Valley της παγκόσμιας ναυτιλίας.
ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ
Το κύριο όφελος θα ήταν ότι πολλές οικονομικές δραστηριότητες θ΄απαλλαγούν από τα κομματοσκυλικά δεσμά και άρα θα πρωταγωνιστήσουν διεθνώς.
Ενα επιπλέον όφελος είναι ότι θα δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας
Ενα τρίτο όφελος είναι ότι θα προκύψουν πολλά έσοδα γιά το ελληνικό δημόσιο.Αν ένα κρατίδιο όπως το Μονακό το οποίο με καζίνα και τουρισμό άντλεί έξι δις ευρώ έσοδα τον χρόνο, είναι σίγουρο ότι μιά Silicon valley της θαλάσσιας οικονομίας θα μπορούσε ν΄αντλήσει περισσότερα.Το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να απαιτήσει 3 δις ευρώ αρχικά γιά την παραχώρηση του κρατιδίου, στην συνέχεια να μήν απαιτήσει τίποτα γιά 6 χρόνια ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν οι οικονομικές δραστηριότητες, και από κεί και πέρα να απαιτήσει έναν φόρο ετησίως.Αν λάβουμε υπόψη ένα εύλογο κέρδος των επενδυτών που θα αντιστοιχούσε στο 20% επί των αρχικών κεφαλαίων που επένδυσαν(0,6 δις), αυτό θα σήμαινε ότι από το έβδομο έτος, αν το κρατίδιο είχε έσοδα 7 δις ευρώ και έξοδα 3 δις ευρώ, άρα ένα κέρδος 4δις ευρώ,θα απαλλασσόταν του φόρου το 0,6 δις ευρώ και στο εναπομείναν 3,4 δις ευρώ θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένας φόρος 35%, δηλαδή 1,2 δις ετησίως.
Αυτή είναι η ιδέα.Η Ελλάδα, δεν αντιγράφει τίποτα.Επαναφέρει το δικό της μοντέλο(αυτό που της επέτρεψε να επιβιώσει ιστορικά ανά τους αιώνες )στην σύγχρονη εποχή.
Η θαλάσσια οικονομία θα ήταν ο πρώτος πυλώνας πάνω στον οποίο θα μπορούσε να βασιστεί η ελληνική οικονομία τον εικοστό πρώτο αιώνα.Ο δεύτερος μεγάλος πυλώνας θα μπορούσε να είναι (και θα είναι ) μετά το 2020 οι υδρογονάνθρακες και η παραγωγή ενέργειας.Ο τρίτος μεγάλος πυλώνας θα μπορούσε να είναι ο Τουρισμός (όχι στη βάση του μοντέλου που έχουμε σήμερα ).Ο τέταρτος θα πρέπει να είναι οι νέες τεχνολογίες.Ο πέμπτος θα έπρεπε να είναι η αξιοποίηση της ελληνικής γής γιά την παραγωγή και μεταποίηση αγροτικών προιόντων.Ετσι βλέπω την ελληνική οικονομία του εικοστού πρώτου αιώνα : ανοιχτή στον υπόλοιπο πλανήτη, ανταγωνιστική, και βασισμένη στις ελληνικές αξίες όπως αυτές διαμορφώθηκαν και επιβεβαιώθηκαν πολλαπλώς,διαχρονικά, διότι βασίστηκαν στο τοπίο μας, στο κλίμα μας, και στις ικανότητες των ανθρώπων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου