ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ : ΑΛΕΞΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΙΛΛΙΝΟΙΣ

Βρήκα τα βίντεο που ακολουθούν, τυχαία στο διαδίκτυο.

Δεν γνώριζα προσωπικά ουτε καν την ύπαρξη αυτού του νεαρού ελληνο-αμερικανού, που έγινε υπουργός οικονομικών αυτής της μεγάλης πολιτείας των ΗΠΑ σε ηλικία 29 ετών.Ο πατέρας του μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1962(πρίν απο 46 χρόνια ) και το 2007 ο γιός του στα 29 του, γίνεται υπουργός οικονομικών της πολιτείας του Ιλλινόις!

Αυτό, μόνο στις ΗΠΑ μπορεί να συμβεί.Αυτό είναι το μεγαλείο αυτής της χώρας.Η ιστορία του, είναι τελικά η ιστορία της Αμερικής, δηλαδή η ικανότητα αυτής της χώρας να υλοποιεί την ανθρώπινη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Βρήκα αυτό το βίντεο στο διαδίκτυο, μου άρεσε αισθητικά, και αποφάσισα να το δημοσιοποιήσω σε όλους εσάς που ενδεχομένως δεν γνωρίζατε ακριβώς τις θέσεις του (όπως και εγώ), για τα θέματα που αφορούν τον ελληνισμό.

Σε άλλη ανάρτηση μου, αναφέρθηκα στους λόγους για τους οποίους επιθυμούσα να εκλεγεί ο Ομπάμα Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Οποιος διαβάσει εκείνη την ανάρτηση, θα καταλάβει ότι οι θέσεις του Ομπάμα για τα θέματα που αφορούν τον ελληνισμό, δεν ήταν για μένα κριτήριο για την κρυφή ελπίδα μου να εκλεγεί ο Ομπάμα.Κι' αυτό, διότι αυτό που έχει σημασία, είναι ο πλανητάρχης, να κομίζει μιά πρόταση πολιτικής για τον παγκόσμιο πολιτισμό.
Αν κομίζει μιά τέτοια πρόταση, τότε η εκλογή του εξυπηρετεί και τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.Δεν επιθυμώ έναν πρόεδρο των ΗΠΑ που να υποστηρίζει ελληνικά εθνικά συμφέροντα που να είναι αντίθετα με το συμφέρον της ανθρωπότητας.Αν υπάρξει ποτέ σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των συμφερόντων της ανθρωπότητας και των συμφερόντων του ελληνισμού, τότε σίγουρα θα επιλέξω να υποστηρίξω τα συμφέροντα της ανθρωπότητας.Η απόφαση μου σ' αυτό το ιστολόγιο να επικεντρωθώ σε θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος δεν έχει να κάνει με τυχόν εθνικιστές απόψεις μου, αλλά αντιθέτως με την βούληση-ελπίδα μου να δώ και πάλι τον ελληνικό κόσμο να συνεισφέρει στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Ας επανέλθουμε όμως στις θέσεις του Ομπάμα για τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος.

Αυτό που πρώτα μου κάνει εντύπωση, είναι ότι τίποτα απο αυτά που λέει ο Ομπάμα για τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος, δεν έρχεται σε αντίθεση με τις γενικότερες απόψεις του, που αφορούν τον πολιτισμό που πρεσβεύει για την ανθρωπότητα.

Το δεύτερο που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι τις απόψεις του τις συνδέει με την ιστορία και τον πολιτισμό.Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι οι απόψεις του λαμβάνουν υπόψη, την ιστορία και τις μέχρι τώρα πολιτιστικές δημιουργίες της ανθρωπότητας.Αυτό το σημείο, η δική μου γεννιά (των σαραπεντάρηδων-πεναντάρηδων ) δεν το είχε ακούσει ποτέ απο αμερικανό πολιτικό.
Το τρίτο σημείο που μου έκανε εντύπωση, είναι η αναφορά του στους ελληνο-αμερικανούς ως υπόδειγμα κοινότητας που βιώνει το αμερικανικό όνειρο ενώ δεν ξεχνά την καταγωγή της, την στιγμή μάλιστα που αυτή η κοινότητα, έχει υποστεί φρικτές ρατσιστικές διακρίσεις μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, που όμοιες τους, μόνο οι αφρο-αμερικανοί έχουν βιώσει.(δεν τα λέει ακριβώς έτσι ο Ομπάμα, αλλά αυτά εννοεί )

Το τρίτο αυτό σημείο είναι αυτό που μ' εντυπωσίασε περισσότερο, διότι δεν το είχα ακούσει ποτέ(εγώ τουλάχιστον ) απο αμερικανό πολιτικό.

Οι περισσότερες απο τις απόψεις του Ομπάμα για τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος που φαίνονται σ' αυτό το βίντεο, είναι απόψεις του που εκφράστηκαν όταν ο ίδιος φαινόταν ως αουτσάιντερ, και τουλάχιστον για μένα, φαίνονται ειλικρινείς.

Θα τις υλοποιήσει ως πρόεδρος; Δεν το ξέρω.Σίγουρα πάντως όχι όλες. Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι ότι έχει άποψη για το τί είναι δίκαιο και τι δεν είναι για τους Ελληνες.
Ας παρακολουθήσουμε το βίντεο.

Η ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ

Δεν γνώριζα αυτή την θέση του Καστοριάδη.Συμφωνώ απόλυτα μαζί του.Δεν μπορώ να αποδείξω (όπως και ο ίδιος άλλωστε ) ότι αυτή η άποψη είναι σωστή.Ομως η προσωπική μου εμπειρία, όταν και εγώ ήμουν μαθητής, με κάνει να πιστέψω ότι η άποψη αυτή είναι ορθή. Εχει μεγάλη σημασία για τον μαθητή, ο δάσκαλος.Ο δάσκαλος είναι το πάν στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΟΥΣΚΑ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

πηγή της εικόνας : blogs.sansimera.gr


Εισαγωγή

Για την παγκόσμια τραπεζική και οικονομική κρίση, ενημερωνόμαστε όλοι καθημερινά απο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και σε λίγο απ' οτι φαίνεται, θα την βιώσουμε πραγματικά όλοι, και σ ' αυτή την χώρα, με τον ένα η άλλο τρόπο.

Δεν χρειάζεται ν' αναφέρουμε εδώ
- τους λόγους αυτής της κρίσης,
-ποιοί είναι υπεύθυνοι
-πώς θα βγούμε απο αυτή την κρίση, με ποιό κόστος και πότε.

Για τα θέματα αυτά, μπορεί κανείς να βρεί καθημερινά εκατοντάδες αναλύσεις στα μέσα ενημέρωσης, και μάλιστα απο ειδικούς.Κατά συνέπεια, αν και έχω την δική μου άποψη γι' αυτά τα θέματα, δεν θα την αναλύσω σήμερα διότι θα είναι μιά ακόμα άποψη, και μάλιστα απο ερασιτέχνη.

Οι δεδομένες συνέπειες της κρίσης

Αυτό πάντως που είναι σίγουρο, είναι ότι κρίσεις αυτού του μεγέθους δημιουργούνται πάντα απο κάποια η κάποιες υπερβολικές φούσκες.Και με τον όρο αυτό, εννοώ το γεγονός ότι προεξοφλώ απο σήμερα ένα μελλοντικό μου υποθετικό κέρδος.Δηλαδή, αντί να περιμένω να δώ ότι το κέρδος η τα έσοδα που προσδοκώ στο μέλλον θα πραγματοποιηθούν, είμαι τόσο σίγουρος γι' αυτό η αυτά, η είμαι τόσο ανεύθυνος, που αρχίζω απο σήμερα να ξοδεύω χρήματα με δανεισμό, βασιζόμενος στα μελλοντικά μου κέρδη, τα οποία θα ξεπληρώσουν υποτίθεται τον δανεισμό μου.Με άλλα λόγια, δημιουργώ σήμερα χρήμα με προεξόφληση μελλοντικών προσδοκιών.

Ενα δεύτερο πράγμα που είναι σίγουρο στην εποχή μας, είναι ότι μιά φούσκα που δημιουργείται σε άλλη χώρα, και που έχει αυτές τις συνέπειες, μπορεί να αγγίξει και την χώρα μας η οποιαδήποτε άλλη χώρα, ασχέτως της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται σε εθνικό επίπεδο χώρας.

Ενα τρίτο πράγμα που είναι σίγουρο επίσης όταν προκύπτει μιά τέτοια κρίση, είναι ότι η κρίση επαναφέρει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, δηλαδή διορθώνει την κατάσταση, άρα λειτουργεί ώς ιατρική και φαρμακευτική αγωγή.Η αγωγή όμως είναι δύσκολη και απαιτεί πολύ χρόνο και πόνο.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση(που προκύπτει κατά συνέπεια χωρίς να φταίει η Ελλάδα ) και οι συνέπειες για την Ελλάδα

Στην αρχή της κρίσης, οι εγχώριοι αναλυτές επικεντρώνονταν στην παγκόσμια τραπεζική κρίση, και κατέληγαν περίπου όλοι(και συμφωνώ μ ' αυτό ) ότι οι συνέπειες για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα ήταν περιορισμένες, δεδομένου ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν επενδύσει στα συγκεκριμμένα "στεγαστικά ομόλογα "των ΗΠΑ.

Στην συνέχεια, οι αναλυτές άρχισαν να σκέφτονται την συνέπεια της παγκόσμιας τραπεζικής κρίσης στην παγκόσμια πραγματική οικονομία, και κατέληξαν οι περισσότεροι εξ αυτών στο ορθό συμπέρασμα ότι αφού η κρίση αυτή θα είχε αντίκτυπο στην παγκόσμια πραγματική οικονομία, θα είχε αναπόφευκτα αντίκτυπο και στην ελληνική πραγματική οικονομία.(τουρισμό, εξαγωγές,....)

Σήμερα, βρισκόμαστε στο σημείο όπου οι έλληνες αναλυτές, αρχίζουν και σκέφτονται ότι απο την στιγμή που θα πληγεί η ελληνική πραγματική οικονομία, όπως άλλωστε και και οι οικονομίες των βαλκανικών χωρών (συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας ) , είναι αναπόφευκτο να πληγούν και οι ελληνικές Τράπεζες οι οποίες δραστηριοποιούνται σ' αυτές τις περιοχές.Αν πληγούν οι ελληνικές τράπεζες λόγω της κρίσης στην πραγματικη οικονομία(π.χ. ναυτιλία ) , είναι σίγουρο ότι θα πληγεί ακόμα περισσότερο η ελληνική πραγματική οικονομία, και θα μπούμε σ' ενα φαύλο κύκλο όπου τα 28 δις ευρώ(κρατικό σχέδιο για το τραπεζικό σύστημα ) θα φαίνονται αστεία μπροστά στο μέγεθος της κρίσης.

Αύριο, η ελληνική αυτή ιδιαιτερότητα (δηλαδη το γεγονός ότι ο ελληνικός τραπεζικός κλάδος θα αντιμετωπίσει πρόβλημα λόγω του προβλήματος στην πραγματική οικονομία ) θα δημιουργήσει κατά την γνώμη μου ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στην πραγματική ελληνική οικονομία με απρόβλεπτες σήμερα συνέπειες.Θα σκάσουν υπάρχουσες φούσκες όπως η ελληνική φούσκα των ακινήτων, η ελληνικη φούσκα των πιστωτικών καρτών, κλπ....

Αν το πρόβλημα σταματούσε εδώ, οι όποιες συνέπειες αυτής της κρίσης για την Ελλάδα θα ήταν λίγο πολύ αυτές που κατά μέσο όρο θα βιώσουν όλοι οι λαοί του κόσμου.Σε περίπτωση παγκόσμιας κρίσης κανένας ιδιώτης, κανένας κλάδος, καμμιά χώρα δεν μπορεί να μήν πληγεί.Απλά ανάλογα με τις προφυλάξεις που παίρνει ο καθένας, η που δεν παίρνει πριν την κρίση , μπορεί να περιορίσει η να αυξήσει την ένταση της κρίσης για τον εαυτό του.

η ελληνική φούσκα στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και η συνέπεια για την Ελλάδα

Αυτό πού κάνει ιδιαίτερα ευάλωτη την Ελλάδα σ' αυτή την παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι το δημόσιο χρέος της.Πέρα δηλαδή απο τα θέματα που αφορούν όλες τις χώρες του κόσμου(άρα και την ελλάδα ) απο μιά εισαγόμενη κρίση, η Ελλάδα πρέπει να διαχειριστεί την δική της φούσκα, δηλαδή το δημόσιο χρέος της χώρας.Οπως και η κάθε φούσκα, έτσι και η φούσκα του ελληνικού δημόσιου χρέους, δημιούργημα του πολιτικο-δημοσιογραφικού κατεστημένου που κυβερνά την χώρα απο το 1974, κάποια στιγμή θα σκάσει.Το θέμα είναι να μήν σκάσει την στιγμή που η παγκόσμια οικονομική κρίση θα μαστιγώνει την χώρα.Πρέπει να βρεθεί τρόπος η ελληνική φούσκα να διατηρηθεί και να σκάσει αργότερα.

Ας σκεφτούμε για λίγο αυτό το εφιαλτικό σενάριο.

Το ελληνικό δημόσιο χρέος πρέπει νομιζω να καταγραφεί ώς μιά πρωτοτυπία δημιουργίας φούσκας σε διεθνές επίπεδο, δεδομένου ότι απο περίπου μηδενικό χρέος το 1975, η χώρα έχει ένα χρέος σήμερα που ξεπερνά τα 250 δισεκατομμύρια ευρώ.Αυτό πρέπει να είναι ένα παγκόσμιο ρεκόρ δημιουργίας δημόσιας φούσκας σε χρόνο και μέγεθος.
Δηλαδή, οι διαχειριστές της χώρας αυτής χρέωσαν κατά μέσο όρο την χώρα με 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως ανελλιπώς επι τριαντα τρία χρόνια!Δηλάδή, η χώρα αυτή ξόδεψε για 33 ολόκληρα χρόνια 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ κατ' ετος , περισσότερα απο αυτά που μπορούσε να ξοδέψει, και ανέθεσε στις επόμενες γενεές να ξεπληρώσουν αυτό το χρέος.Οι πρωταθλητές-διαχειριστές είναι οι σοσιαλιστές της δεκαετίας του 80 και του 90.Ο μεγάλος έπαινος πρέπει όμως να αποδοθεί στους σοσιαλιστές της δεκαετίας 1980-1990.Οι νεο-δημοκράτες συνέχισαν αυτό το έργο.

Η κατάσταση σήμερα είναι τραγική.Το δημόσιο χρέος απο 205 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004, 215 το 2005, 226 το 2006, εκτοξεύθηκε στα 250 δις ευρώ τον Ιούνιο του 2008.
Το πρόβλημα αυτό, είναι το μεγαλύτερο και το δυσκολότερο που έχει ν' αντιμετωπίσει η χώρα.
Και δεν είναι καινούργιο.Ολοι το γνωρίζουν απο τις αρχές της δεκαετίας του 1990.Κανένα όμως πολιτικό κόμμα δεν παίρνει θέση ως προς αυτό.Κανένα πολιτικό κόμμα δεν λέει πώς σκοπεύει να το αντιμετωπίσει.Δεν εννοώ να το μηδενίσουμε.Εννοώ να είναι σε θέση ο κρατικός προυπολογισμός κάθε χρόνο να καλύπτει όλα τα κρατικά έξοδα για την συγκεκριμμένη χρονιά συμπεριλαμβανομένων των τόκων του χρέους, και να βάζει και στην άκρη κάθε χρόνο ας πούμε ένα δισεκατομμύριο, που θα πηγαίνει να μειώσει σταδιακά το χρέος.

Στα πλαίσια της παγκόσμιας κρίσης, η άμεσα ορατή συνέπεια της ελληνικής φούσκας είναι η επιπλέον διόγκωση του δημοσίου χρέους με 4 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον τόκους τον χρόνο, κι αυτό για όσο χρόνο διαρκέσει η κρίση.Το ποσό αυτό(δική μου εκτίμηση ) δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν είναι 3δις, 4δις η 5 δις ευρώ.Είναι κάποια δις ευρώ επιπλέον τόκων που θα πληρώσει η Ελλάδα για το χρέος της των 250 δισεκατομμυρίων ευρώ , και που δεν θα πληρώσει π.χ. η Γερμανία για αντίστοιχο χρέος της 250 δις ευρώ.Κι αυτό είναι λογικό, διότι κάποιος που δανείζει μιά υπερχρεωμένη χώρα παίρνει ένα μεγαλύτερο κίνδυνο (να χάσει τα χρήματα του ) σε σχέση με το αν τα δάνειζε στην Γερμανία, και απαιτεί γι' αυτόν τον κίνδυνο ένα μεγαλύτερο επιτόκιο.

Μια φούσκα όπως η φούσκα του ελληνικού δημόσιου χρέους, διατηρείται για όσο διάστημα
-ο λαός την ανέχεται (απο άγνοια,....)
-υπάρχουν επενδυτές που είναι διατεθειμένοι να πάρουν αυτό τον κίνδυνο έναντι μιάς μεγαλύτερης απόδοσης,και έχουν ρευστότητα
-το κράτος επιστρέφει τα δανεικά και τους τόκους (έστω και με άλλο δάνειο )

Στα πλαίσια μιάς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, τι θα γίνει αν οι επενδυτές δεν θελήσουν πλέον να πάρουν τον κίνδυνο να δανείσουν μιά υπερχρεωμένη χώρα όπως την Ελλάδα, η τι θα γίνει, αν απλά δεν έχουν πλέον την απαραίτητη ρευστότητα για να δανείσουν ;

Στην περίπτωση αυτή, η φούσκα θα σκάσει και η χώρα θα καταρρεύσει.

Αν η κατάρρευση προκύψει την ίδια στιγμή με την κατάρρευση των άλλων υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης(Ιταλία , Βέλγιο ) , θα καταρρεύσει και η νομισματική ένωση του ευρώ σε μιά νύκτα, και η κάθε χώρα θα επιστρέψει στο νόμισμα της, αρνούμενη στην μέση της θύελλας να πληρώσει και για την κακοδιαχείριση του γείτονα.

Αν η κατάρρευση προκύψει μόνο για την Ελλάδα, επειδή το μέγεθος της είναι μικρό για την ευρωζώνη, το πιό πιθανό είναι να παραμείνει στην ευρωζώνη, θα την στηρίξει με δάνεια όσο μπορεί η Ευρωπαική κεντρική Τράπεζα, και απο ένα σημείο και μετά η χώρα θα οδηγηθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τα περαιτέρω (σκληρό πρόγραμμα λιτότητας,....)
Για τα δεινά που θα ακολουθήσουν για τους Ελληνες πολίτες, οι φουσκο-δημιουργοί θα δείχνουν το κακό διεθνές νομισματικό ταμείο, τους κακούς γκόλτεν μπόις, και θα σχεδιάζουν την επόμενη φούσκα τους.

Ολ' αυτά βέβαια σήμερα είναι σενάρια που προκύπτουν απο την φαντασία.Ας ελπίσουμε να είναι υπερβολικά, κι' ας ελπίσουμε αυτοί που οδηγούν το καράβι στα μέσα της θύελλας, να ξέρουν τί κάνουν.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Παρακολούθησα απο μακριά, αλλά με μεγάλη προσοχή την προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ.

Ηλπιζα κρυφά μέσα μου όλους αυτούς τους μήνες ότι θα κερδίσει ο Ομπάμα, αλλά δεν το πίστευα.

Ηλπίζα ότι θα κερδίσει, όχι για ν'αλλάξει τον κόσμο, ούτε για να υποστηρίξει τα ελληνικά συμφέροντα ( δεν κατάλαβα άλλωστε ποτέ γιατί έχουμε την απαίτηση οι ξένοι να υποστηρίζουν τα ελληνικά συμφέροντα ακόμα κι' αν είναι δίκαια ).

Είχα την κρυφή ελπίδα να κερδίσει, διότι για πρώτη φορά στην ιστορία, η νίκη αυτή θα έδινε αξία στον μαύρο άνθρωπο.Κυρίως στον Αφρικανό.Η νίκη ενός μαύρου στην Αμερική θα άλλαζε για πάντα την εικόνα του μαύρου ανθρώπου ανά την υφήλιο.Θα έκανε τον κάθε αφρικανό, να νοιώσει επιτέλους υπερήφανο για το χρώμα του.Θα τον έκανε να νοιώσει ισότιμος.Θα έκανε επίσης τους άλλους λαούς του πλανήτη που δεν έχουν μαύρο χρώμα, να δούν με διαφορετικό μάτι τους μαύρους για πάντα, δηλαδή να τους θεωρήσουν ισότιμους τους.
Η βούληση μου αυτή, η η κρυφή αυτή ελπίδα μου, εχει τις ρίζες της στην εποχή που έζησα στην Αφρική και γνώρισα -αγάπησα αυτούς τους ανθρώπους και τον πολιτιστικό τους κόσμο.Ενα κόσμο όμορφο, συμφιλιωμένο με την φύση, και με πολύ καλοσύνη και αγάπη για τους άλλους πολιτιστικούς κόσμους του πλανήτη μας.

Καθώς περνούσαν οι μήνες και η νίκη του Ομπάμα φαινόταν πιό πιθανή, σκεφτόμουν και ονειρευόμουν αυτό το ενδεχόμενο , και για άλλους λόγους

-η νίκη του Ομπάμα θα συμφιλίωνε για πάντα τους Αμερικανούς πολίτες, αποδεικνύοντας σε οποιονδήποτε πολίτη της , ανεξαρτήτου χρώματος του δέρματος του, ότι έχει τις ίδιες ευκαιρίες με τους λοιπούς συμπολίτες του που έχουν άσπρο χρώμα δέρματος.Το "εχω ένα όνειρο " του Martin Luther King θα γινόταν πραγματικότητα.Ο αγώνας για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, η τελευταία αυτή έκφραση (εδώ και σαράντα χρόνια ) μιάς προοδευτικής Αμερικής θα δικαιωνόταν.
-η νίκη του Ομπάμα, θα έδινε μιά ελπίδα στους λαούς του κόσμου.Η ελπίδα αυτή θα είχε το νόημα, της επιστροφής της πολιτικής ως κομίστριας νέας πολιτιστικής πρότασης για τον πλανήτη.

Και ο Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές.Και είδαμε την Αφρική ολόκληρη να γιορτάζει αυτή την νίκη. Είδαμε τους Αφρο-αμερικανούς να γιορτάζουν και να κλαίνε απο την χαρά τους.Είδαμε τον πλανήτη ολόκληρο να σκέφτεται και να λέει για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες : "yes, we can "

H νίκη του Ομπάμα έδωσε μετά απο πολλές δεκαετίες, μιά ελπίδα στους λαούς αυτού του πλανήτη.Εκανε μετά απο κοντά 40 χρόνια και πάλι συμπαθή την Αμερική στα μάτια των λαών του κόσμου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, και ανεξαρτήτως του τί θα κάνει απο εδώ και στο εξής o νέος πρόεδρος (το οποίο ουδείς γνωρίζει, αλλά σίγουρα μάγος δεν είναι ), χάρηκα για την εκλογή του Ομπάμα.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ , ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

Μπροστά στην οικονομική θύελλα που έρχεται, οι πολιτικές δυνάνεις της χώρας αποφάσισαν να παίξουν θέατρο για ν'ανεβάσουν την τηλεθέαση των καναλιών.

Με τι έχουμε να κάνουμε ;

1/ Με μιά επιχείρηση, την ΔΕΗ, που καλώς η κακώς αποφασίστηκε απο τις πολιτικές δυνάμεις εδώ και πολλά χρόνια, ότι πρέπει να λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, και να εισαχθεί στο χρηματιστήριο.Αρα, να αποφέρει κέρδος σε όποιον αποφασίσει ν' αγοράσει μετοχές της.Η επιχείρηση αυτή, παρά τις κοινοτικές οδηγίες, συνεχίζει να έχει το μονοπώλιο της διανομής και περίπου το μονοπώλιο της παραγωγής ρεύματος.Εν πάσει περιπτώσει, για να το απλοποιήσουμε, ας πούμε ότι για τον έλληνα καταναλωτή, η ΔΕΗ είναι μονοπώλιο, δεδομένου ότι δεν μπορεί ν'αγοράσει απο άλλη επιχείρηση, ρεύμα.

2/μ'εναν επικεφαλής της επιχείρησης που επέλεξε η κυβέρνηση, για να διαχειρίζεται σωστά την επιχείρηση.Τον επέλεξε απο τον ιδιωτικό τομέα, και συγκεκριμμένα απο την TOYOTA Eυρώπης, επειδή ακριβώς ήταν επιτυχημένος, ως διαχειριστής.Δηλαδή μπορούσε, η θεωρήθηκε ότι μπορούσε να οδηγήσει την επιχείρηση στο να αυξήσει τα κέρδη της.Σε καμμιά πάντως περίπτωση δεν τοποθετήθηκε ο επικεφαλής της ΔΕΗ για να κάνει κοινωνική πολιτική.

3/με μιά κοινωνία η οποία είναι εξαθλιωμένη οικονομικά εδώ και πολλά χρόνια, και η οποία ορθά αντιδρά σε οποιαδήποτε σημαντική αύξηση της τιμής του ρεύματος.

4/με το ελληνικό κράτος που είναι μέτοχος της ΔΕΗ, και με μιά κυβέρνηση που εκπροσωπεί το κράτος και έχει και την ευθύνη έγκρισης του εκαστοτε τιμολογίου της ΔΕΗ λόγω του μονοπωλιακού χαρακτήρα της επιχείρησης.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ο Κος Αθανασόπουλος, απο την πρωτη ημέρα που ανέλαβε την ευθύνη της επιχείρησης ως διαχειριστής, έκανε και κάνει προτάσεις(για θέματα που είναι δικαιοδοσίας του Δ.Σ. η της κτβέρνησης ), ενώ πήρε και παίρνει αποφάσεις(για θέματα για τα οποία μπορεί να παίρνει ο ίδιος αποφάσεις ) τόσο για να αυξήσει τα έσοδα όσο και για να μειώσει τα έξοδα.Παρά τις προσπάθειες του, η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης χειροτερεύει.Πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι οι πιό σημαντικές αποφάσεις όπως η αύξηση του τιμολογίου, λαμβάνονται απο την κυβέρνηση με βάση εισηγήσεις του.

Οταν προκύπτει μιά τέτοια κατάσταση, η λογική λέει ότι, είτε φταίει ο διαχειριστής οπότε τον αντικαθιστούμε λόγω του ότι είναι κακός διαχειριστής, είτε φταίει η κυβέρνηση ( η οποία παρά τις εισηγήσεις του διαχειριστή, δεν τον ακούει, όχι επειδή οι εισηγήσεις είναι λανθασμένες , αλλά για για διάφορους άλλους λόγους όπως η βούληση της να ασκήσει κοινωνική πολιτική,.... ).

Δεν ξέρω που είναι η αλήθεια.Υποπτεύομαι όμως, απ' αυτά που ακούω και διαβάζω ότι φταίει η κυβέρνηση.
Αν η κυβέρνηση θέλει να κάνει κοινωνική πολιτική στο ρεύμα, πρέπει να επιδοτήσει την ΔΕΗ απο τον κρατικό προυπολογισμό ώστε αυτή, παρά τα κόστη της, να πουλήσει το ρεύμα σε κάποιες κατηγορίες του πληθυσμού, σε τιμή κατώτερη του κόστους της.
Δεν μπορεί να γίνεται κοινωνική πολιτική με τα χρήματα των μετόχων που αγόρασαν μετοχές της ΔΕΗ.Πάντως όχι μέσα στο δικό μας νομικό σύστημα.

Αν η άποψη μου είναι σωστή ώς προς το ποιός φταίει, κι ' αν η ιστορία σταματούσε ώς εδώ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι για άλλη μιά φορά, ότι η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν σέβεται το νομικό σύστημα της χώρας και άρα το σύνταγμα, δεν σέβεται αυτούς στους οποίους πούλησε μετοχές της ΔΕΗ, και συμπεριφέρεται σαν ένας κοινός απατεώνας αρμέγοντας τζάμπα, τους μετόχους της ΔΕΗ, σαν να ήταν αγελάδες του γείτονα.Μέχρι εδώ, δεν υπάρχει τίποτα το πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα.

Αν η άποψη μου είναι σωστή ώς προς το ποιός φταίει(αν δεν ήταν, έπρεπε ήδη η κυβέρνηση να είχε ζητήσει την παραίτηση του Κου Αθανασόπουλου ), αυτό που είναι απίστευτο αλλά ελληνικό , είναι ότι οι πολιτικοί μας, ζητούν απο τον Κο Αθανασόπουλο να κάνει κοινωνική πολιτική!Ενώ δηλαδή τον διόρισαν ώς διαχειριστή, του ζητούν στην πράξη να μήν παίζει πλέον τον ρόλο του ως διαχειριστής, αλλά να προτείνει αυξήσεις κάτω του κόστους για κοινωνικούς λόγους!Του ζητούν δηλαδή να μην κάνει σωστά την δουλειά που του ανέθεσαν.Του ζητούν να ζημιώσει τους μετόχους της ΔΕΗ, και να υποστεί τις συνέπειες απο τις αγωγές τους εναντίον του, στα δικαστήρια.Τον ξεφτιλίζουν καθημερινά ως τον κακό, σε σχέση βέβαια με τους ίδιους που είναι υπέρ των συμφερόντων του λαού.Τους ίδιους αυτούς ανθρώπους ακούγαμε χρόνια ολόκληρα, να μιλάνε για τους κακούς διαχειριστές που είχαν τοποθετηθεί σε κρατικές επιχειρήσεις, για την ανάγκη αξιοκρατίας,κλπ.....

Διάλεξα αυτό το θέμα σήμερα, για να τονίσω την επικράτηση του παραλόγου σ' αυτή την χώρα, ιδίως στους κόλπους αυτών που μας διοικούν, και για να δικαιολογήσω για άλλη μιά φορά τον τίτλο του ιστολογίου.

Και μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, μόνο ο Στέφανος Μάνος βγήκε για να πεί την αλήθεια.
Φαίνεται ότι είναι ο μόνος πολιτικός σ ' αυτή την χώρα που έχει λογική κρίση.Και είναι εκτός πολιτικής σκηνής.Τυχαίο μαλλον,.....Η μήπως δεν είναι τυχαίο ;

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Πρίν απο μερικές ημέρες δημοσίευσα στο ιστολόγιο μου "ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ- η δύναμη και η τέχνη της στρατηγικής " το κείμενο που ακολουθεί.

Επειδή έχει κατά την γνώμη σχέση έμμεση με το κύριο θέμα αυτού του ιστολογίου, αποφάσισα να το ξαναδημοσιεύσω και σ'αυτό το ιστολόγιο.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με αφορμή διάφορα τυχαία περιστατικά στη ζωή μου, έτυχε να ανακαλύψω σταδιακά αυτό που ονομάζεται στρατηγική.

Απο τότε, επειδή μ’αρέσει η πρακτική επίλυση των προβλημάτων, η στρατηγική με μάγεψε και αφιέρωσα αρκετό χρόνο για να την μελετήσω.Σε καμμιά περίπτωση δεν μπορώ να πώ ότι την κατέχω.Ομως, ασχολήθηκα αρκετά, και πιστεύω ότι έχω μιά εξοικείωση με τις αρχές της.

Σ αυτή την σελίδα θα προσπαθήσω να κάνω μιά εισαγωγή στην στρατηγική, ελπίζοντας ότι θα τραβήξει το ενδιαφέρον σας, και θα σας οδηγήσει να γνωρίσετε περισσότερα γι’ αυτή την τέχνη πρακτικής και βέλτιστης επίλυσης ιδιαίτερα σύνθετων προβλημάτων.

Προσωπικά, είχα την τύχη ν’ανακαλύψω την στρατηγική στο Πανεπιστήμιο, στα πλαίσια ενός μεταπτυχιακού με εξειδίκευση στα χρηματο-οικονομικά.

Η στρατηγική ήταν ένα απο τα κύρια μαθήματα, και αφιερώσαμε 6 ώρες την βδομάδα για περίπου 10 μήνες.Αρχίσαμε απο τις βασικές αρχές της στρατηγικής για κοντά πέντε μήνες , και αργότερα εφαρμόσαμε αυτες τις αρχές στα χρηματο-οικονομικά.Για παράδειγμα, αν μελετούσαμε μια επιχείρηση-στόχο για εξαγορά, έπρεπε να κάνουμε μια στρατηγική μελέτη και να μελετήσουμε στρατηγικά (δηλαδή απο όλες τις πλευρές )σε βάθος τον κλάδο της, τα δυνατά και αδύνατα σημεία της, τα δυνατά και αδύνατα σημεία των ανταγωνιστών της, ….. και να καταλήξουμε σε μιά στρατηγική διάγνωση.Κάπως έτσι κορυφώθηκε η δική μου σχέση με την στρατηγική, και έκτοτε συνεχίζω όσο μπορώ, να μελετώ στον ελεύθερο χρόνο μου, αυτή την τέχνη.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Κατά την γνώμη μου, η στρατηγική είναι η συλλογή και η κατάλληλη επεξεργασία όλων των απαραίτητων δεδομένων, που μας επιτρέπουν στα πλαίσια μιάς αντιπαράθεσης, στρατιωτικής, διπλωματικής, επιχειρηματικής κλπ, βασιζόμενοι στο προφανές “δυνατό”, να δούμε και να προσδιορίσουμε το “εφικτό” για εμάς. Αφού προσδιοριστεί με ακρίβεια το εφικτό, η στρατηγική πρέπει να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει τις κατάλληλες τακτικές κινήσεις οι οποίες θα επιτρέψουν να επιτευχθεί ο στόχος, δηλαδή το εφικτό.

Σήμερα, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η σύλληψη της ιδέας της στρατηγικής, οφείλεται αρχικά στον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Β΄, αλλά ο γιός του ο Μέγας Αλέξανδρος είναι αυτός που την μετέτρεψε σε τέχνη.Εδώ και 2500 χρόνια, η βασική πηγή της γνώσης για την στρατηγική και τις τακτικές κινήσεις που την υπηρετούν, είναι οι ιδέες και το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Λέγεται ότι ο Μακιαβέλλι, στηρίχθηκε για το έργο και την καρριέρα του, στην μελέτη των στρατιωτικών εκστρατειών και των πολιτικών συστημάτων διακυβέρνησης που καθιέρωσε ο Μεγάλος Αλέξανδρος στις περιοχές που είχε κατακτήσει.

Πρόσφατα, διάβασα το βιβλίο του PARTHA BOSE με τίτλο “Μέγας Αλέξανδρος, η τέχνη της στρατηγικής ” (εκδόσεις Κριτική ) το οποίω συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον ενδιαφέρεται για την στρατηγική.Στο βιβλίο αυτό, στην σελίδα 22 αναφέρει ο συγγραφέας ότι το 1991″ ο Graham Sharman κι’ εγώ, επισκεφτήκαμε τον στρατηγό που διοικούσε τις πολυεθνικές δυνάμεις στον πόλεμο του Κόλπου, τον William Gus Pagonis, και είδαμε ιδιοίς όμμασιν πως η στρατιωτική και η τακτική του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διαμόρφωσαν τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ κινήθηκαν σε έναν πόλεμο που διεξήχθη στην αραβική έρημο που ο Αλέξανδρος διέσχισε 2500 χρόνια περίπου πρίν.”

Ο Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος στρατηγός που απέδειξε ότι ένας μικρότερος σε δύναμη στρατός, μπορεί να κερδίσει έναν μεγαλύτερο σε δύναμη στρατό, με τις κατάλληλες τακτικές κινήσεις.Ηταν επίσης ο πρώτος που έδωσε την απαραίτητη σημασία στην συλλογή πληροφοριών.

Δεν χρειάζεται όμως να αναφερθώ περισσότερο στον Μεγάλο Αλέξανδρο.Οσοι γνωρίζουν Ιστορία και έχουν ασχοληθεί με την μελέτη της στρατηγικής, ξέρουν ότι υπήρξε ο μεγαλύτερος σχεδιαστής στρατηγικής που πέρασε ποτέ απο αυτό τον πλανήτη.

Αυτό είναι που συγκράτησε και θα συγκρατεί για πάντα ο παγκόσμιος πολιτισμός απο τα μόλις 12 χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία ο Μεγαλέξανδρος.Το έργο του μελετούν και ξαναμελετούν οι μεγάλοι δάσκαλοι της εποχής μας, προσπαθώντας να εφαρμόσουν τις αρχές του στην διπλωματία, στην στρατιωτικά εκπαίδευση, στην διοίκηση επιχειρήσεων,… στα πιό φημισμένα σήμερα πανεπιστήμια αυτού του πλανήτη.

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Η προυπόθεση είναι η κατάλληλη επεξεργασία των δεδομένων για να διαμορφωθεί η στρατηγική.

Η λέξη “κατάλληλη”, είναι κατά την γνώμη μου κρίσιμη, διότι συνεπάγεται ο σχεδιαστής να έχει μιά υψηλή παιδεία.Ο Μέγας αλέξανδρος είχε αυτή την παιδεία, δεδομένου ότι είχε ως δάσκαλο τον Αριστοτέλη, στη σχολή του παλατιού που δημιούργησε ο πατέρας του στο προάστιο της Μίεζας.

Το να έχει ένας πατέρας και μάλιστα βασιλιάς την προνοητικότητα ν’ ασχοληθεί με την παιδεία του γιού του, είναι ίσως αξιοσημείωτο για εκείνη την εποχή, ιδίως στην Μακεδονία, όπου η εναλλαγή των ηγετών στην εξουσία γινόταν πάρα πολύ συχνά.

Αυτό όμως που έκανε αυτή τη σχολή ξεχωριστή, είναι το επίπεδο της παιδείας που παρείχε, όχι μόνο για εκείνη την εποχή αλλά διαχρονικά μέχρι και σήμερα.Πιστεύω ότι η παιδεία της σχολής της Μιέζας είναι ένα απο τα θαύματα της ανθρώπινης δημιουργίας μέχρι και σήμερα.Χρειάστηκαν κοντά 2500 χρόνια για ν’αρχίσουν να κατανοούν και να εφαρμόζουν οι σύγχρονοι μεγάλοι δάσκαλοι(όχι στην Ελλάδα βέβαια ), τις αρχές διαπαιδαγώγησης της σχολής της Μιέζας.

Θα μου έπαιρνε πολύ χρόνο εδώ, να περιγράψω αναλυτικά τις αρχές ( που εγώ τουλάχιστον συγκράτησα και κατάλαβα ) διαπαιδαγώγησης της σχολής της Μιέζας.Θα το κάνω όμως σε ξεχωριστή ανάρτηση κάποια στιγμή διότι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον κατά την γνώμη μου.

Η ουσία πάντως είναι ότι δεν μπορείς να χαράξεις στρατηγική αν δεν έχεις διδαχθεί ένα συγκεκριμμένο τρόπο σκέψης, και αν δεν έχεις μελετήσει πολλές και διαφορετικές τέχνες και επιστήμες.Οι τέχνες και οι επιστήμες δίνουν την τροφή, και ο συγκεκριμμένος τρόπος σκέψης πρέπει να την επεξεργάζεται κατάλληλα.

Ενας Γάλλος μαθηματικός ο Descartes στο ερώτημα σε τί χρησιμεύει η γνώση, έγραφε στους “Κανόνες για την κατεύθυνση του πνεύματος, Κανόνας 1 “(η μετάφραση είναι δική μου και ελπίζω να την αποδίδω σωστα) : “ο σκοπός της παιδείας πρέπει να είναι να κατευθύνει το πνεύμα μέχρι του σημείου να το κάνει ικανό να παράγει θεμελιωμένη και αληθινή κρίση επι οποιουδήποτε θέματος του προκύψει”Με άλλα λόγια, η παιδεία πρέπει να έχει ώς στόχο να κάνει το μυαλό να σκέφτεται.

Αυτή είναι η βάση.Και αυτή η βάση εξασφαλιζόταν την σχολή της Μιέζας.

Ο Αριστοτέλης όμως είχε μιά πολύ πιό σύνθετη άποψη για τον τρόπο διαπαιδαγώγησης και την εφάρμοσε.Να αναφέρω πολύ σύντομα την διδασκαλία της αυτογνωσίας με σκοπό την διαμόρφωση του χαρακτήρα, την διδασκαλία της γρήγορης λήψης αποφάσεων μπροστά σε ανόμοια και αντιφατικά δεδομένα (ικανότητα γρήγορης αντίληψης των εξωτερικών συνθηκών και ικανότητα γρήγορης προσαρμογής σ άυτές ),την διδασκαλία της κριτικής σκέψης, της αυτοκριτικής και της ειλικρίνειας του πνεύματος, την διδασκαλία της διασταύρωσης πληροφοριών μέσω μιάς ταξινόμησης της σειράς των ερωτήσεων και του τρόπου που γίνονταν οι ερωτήσεις,την διδασκαλία της αξίας της διανοητικής εξάσκησης, την διδασκαλία της πειθαρχίας, την διδασκαλία πολλών και διαφορετικών τεχνών και επιστημών, την διδασκαλία της συνεργασίας για την επίλυση προβλημάτων, την διδασκαλία της ηθικής, την διδασκαλία της πρακτικής εξάσκησης, και πολλά άλλα.

Υπάρχει άραγε σήμερα στον κόσμο έστω και ένα πανεπιστήμιο που να παρέχει ένα τόσο υψηλό και ολοκληρωμένο επίπεδο παιδείας όπως αυτό της σχολής της Μίεζας ; Νομίζω ότι δεν υπάρχει.

Αρκεί να σκεφτούμε ότι μόλις το 1870 άρχισε να υιοθετείται δειλά-δειλά και αποσπασματικά η μέθοδος διδασκαλίας του Αριστοτέλη στην Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, για να ακολουθήσει το 1924 η σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του ίδιου πανεπιστημίου.Σε ότι αφορά τις στρατιωτικές και διπλωματικές σχολές, αυτές άρχισαν αποσπασματικά να υιοθετούν τις μεθόδους του Αριστοτέλη ουσιαστικά μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.(διευκρινίζω ότι είχαν αρχίσει να μελετάνε τις στρατηγικές που χρησιμοποίησε ο Μεγαλέξανδρος μετά το 1930, όμως σίγουρα τις μεθόδους διδασκαλίας του Αριστοτέλη άρχισαν να τις μελετούν και να τις υιοθετούν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο).

Θα περάσουν σίγουρα πολλές δεκαετίες ακόμα μέχρι να κατανοηθούν πλήρως οι μέθοδοι διαπαιδαγώγησης του Αριστοτέλη και να εφαρμοστούν εν μέρει.

Αρκεί για παράδειγμα να σκεφτούμε ότι μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζουμε να ακούμε και να ασχολούμαστε για έννοιες όπως η εταιρική διακυβέρνηση , η επιχειρηματική κοινωνική ευθύνη η η επιχειρηματική ηθική, όταν τα θέματα αυτά διδασκόταν σε βάθος απο τον Αριστοτέλη στην σχολή της Μίεζας πρίν απο 2500 χρόνια, ώς κύριες αρχές διαπαιδαγώγησης.

Ο Αριστοτέλης έλεγε απ ‘οτι γράφεται στην διεθνή βιβλιογραφία, συχνά στους μαθητές του : υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να κάνετε κάτι λάθος, αλλά μόνο ένας για να το κάνετε σωστά, ειδικά αν πρόκειται για θέμα ηθικής φύσης.Αυτό θέλω να το έχετε μάθει οπωσδήποτε ολοκληρώνοντας την παραμονή σας στην σχολή.ΚΙ αυτό έλεγε, θα το μάθετε με την εξάσκηση.Οπως ένας χτίστης γίνεται καλύτερος με την εμπειρία που αποκτά, έτσι κι ‘εσεις θα γίνετε δίκαιοι πράττοντας δίκαιες πράξεις, γενναίοι κάνοντας γενναιες πράξεις,…

Πολλά τυχαία γεγονότα δημιουργούν ιστορία. Ομως η πορεία και το έργο του Μέγα Αλέξανδρου σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Είχε φυσικά τις δικές του ικανότητες.Ομως, αν δεν είχε την παιδεία της σχολής της Μίεζας, δεν θα είχε μεινει στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος σχεδιαστής στρατηγικής όλων των εποχών.

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Οι βασικές αρχές της Στρατηγικής είναι οι ίδιες ασχέτως της ανθρώπινης δραστηριότητας στην οποία εφαρμόζονται.

Σε ότι αφορά ειδικά τις διεθνείς σχέσεις, νομίζω ότι η Στρατηγική έχει ένα ιδιαίτερο διανοητικό αλλά και ουσιαστικό ενδιαφέρον για εμάς τους απλούς πολίτες που απλά παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Ειδικά για εμάς τους Ελληνες που έχουμε ακόμα ανοικτά εξωτερικά μέτωπα, είναι νομίζω σημαντικό να ξέρουμε ότι η χώρα μας έχει στρατηγική η δεν έχει, στις διεθνείς σχέσεις (έχει ; ).

Αν έχει στρατηγική, κάπου θα την έχουμε δεί η θα την έχουμε νοιώσει.Αν πάλι δεν έχει, κάπου θα έχουμε δεί τις αρνητικές συνέπειες της έλλειψης στρατηγικής.

Αν πάρουμε τα τελευταία 10 χρόνια, νομίζω για παράδειγμα ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι για το θέμα της επανένωσης της Κύπρου, η Ελλάδα είχε μιά στρατηγική μέχρι που κυβερνούσε ο Σημίτης και μιά απο τις τακτικές κινήσεις που εξυπηρετούσαν αυτή την στρατηγική ήταν η εκμετάλλευση όλων των μέσων που είχε η χώρα και των διεθνών συγκυριών ώστε να ενταχθεί η Κύπρος στην Ευρωπαική Ενωση.Τα τελευταία 5 χρόνια η Ελλάδα δεν έχει στρατηγική για το Κυπριακό κατά την γνώμη μου.Απόδειξη είναι το σχέδιο Ανάν και τα αποτελέσματα του.

Η Στρατηγική είναι κατά συνέπεια κάτι που έχει χειροπιαστό αποτέλεσμα.Δεν είναι θεωρία ούτε προπάντων κοσμο-θεωρία.Εχει ώς σκοπό, την εξασφάλιση του μέγιστου εφικτού αποτελέσματος.

Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ

Πρόσφατα, αναζητούσα στο διαδίκτυο ένα τραγούδι της Χαρούλας Αλεξίου.Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης, βρήκα πολλά τραγούδια αυτής της τραγουδίστριας.Μου έκανε εντύπωση το εξής.Δεν υπήρχε τραγούδι της που να μην το είχαν δεί Τούρκοι και να μην το είχαν σχολιάσει θετικά στο Youtube.Υπήρχαν βέβαια και καυγάδες μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων όπως συνηθίζεται.
Ειδα κι'ενα σχόλιο Τούρκου στα αγγλικά βέβαια που έλεγε. Σταματήστε ηλίθιοι κι απο τις δύο πλευρές του Αιγαίου να τσακώνεστε ακόμα και για ένα τραγούδι.Τουλάχιστον, αυτό το τραγούδι έπρεπε να μας ενώνει.

Σκέφτηκα με αφορμή αυτό το σχόλιο, ότι θα είχε ενδιαφέρον να δημιουργηθεί ένα μπλογκ (εκτός κι' αν υπάρχει ηδη ) μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, που θα είχε ως θέμα οτιδήποτε ενώνει τους 2 λαούς.Μιά ανάρτηση θα γινόταν απο έλληνες, και η επόμενη απο Τούρκους.Και πάει λέγοντας.
Αν αυτό γινόταν με σοβαρό τρόπο, κι αν εσκεμμένα αφήναμε-ξεχνούσαμε έστω και για τις ανάγκες αυτού του μπλόγκ οτιδήποτε μας χωρίζει, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε σταδιακά ένα κίνημα πολιτών των δύο χωρών που επιθυμούν, στην βάση όσων μας ενώνουν (και είναι πολλά ) , την συνεργασία των δύο χωρών και γι ' αυτά που μας χωρίζουν.

Υπάρχουν επιτυχή προηγούμενα σε άλλες περιοχές του κόσμου (Ισραήλ- Παλεστίνη για παράδειγμα ). Γιατί όχι και στην περιοχή μας ;

Aν κάποιοι πιστεύουν σ ' αυτή την ιδέα και ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν ως συγγραφείς, θα ήθελα να επικοινωνήσουν μαζί μου στη διεύθυνση internationalaffairs1@gmail.com.

Αν προκύψει ενδιαφέρον, νομίζω ότι μπορούμε εύκολα να προσεγγίσουμε Τούρκους που θα ήθελαν να συμμετάσχουν σ'αυτό το πείραμα.