ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ 1981-2009 - 20/3/2010

Εχουν πάντα μεγάλο ενδιαφέρον τα κείμενα του Γ. Πήττα.Οχι μόνο επί της ουσίας.Μ΄αρέσει και ο τρόπος με τον οποίο γράφει.
Στο κείμενο που ακολουθεί(ένα από τα καλύτερα κείμενα του-τουλάχιστον από αυτά που γνωρίζω), περίγράφει με πρωτότυπο τρόπο την ελληνική παρακμιακή πορεία της περιόδου 1981-2009.
Σκέφτηκα να κάνω ένα σχόλιο στην ιστοσελίδα του(πράγμα που δεν έχω κάνει ποτέ σε κανένα ιστολόγιο), αλλά τελικά επειδή νοιώθω ξεπερασμένος από την τεχνολογία, δεν το έκανα, από φόβο μήπως κάνω κάποιο λάθος.Αυτά είναι μάλλον γιά τα παιδιά μου.Δεν είναι πιά γιά μένα.
Ακολουθεί το κείμενο το οποίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

http://politispittas.blogspot.com/2010/03/blog-post_20.html

Τον τελευταίο καιρό, νοιώθω πολύ στεναχωρημένος γενικά γιά την κατάσταση της χώρας, και δεν έχω ιδιαίτερη διάθεση να γράψω.

Το παραπάνω κείμενο, μ΄εκανε με την σειρά μου να θυμηθώ και εγώ, όλη αυτή την περίοδο που περιέγραψε με πραγματικά γεγονότα της καθημερινής ζωής, και όχι με δείκτες(όπως συνηθίζεται  στις περισσότερες αναλύσεις )ο Γ. Πήττας.

Σκέφτηκα σήμερα μήπως ως πολίτης, θα μπορούσα να είχα κάνει κάτι όλ΄αυτά τα χρόνια, γιά να αποτρέψω η να σταματήσω μερικά χρόνια πρίν έστω, την παρακμιακή πορεία της χώρας.Οσο και να το σκέφτηκα, δεν βρήκα κάποια ενέργεια που θα μπορούσα να είχα κάνει ως πολίτης.Οταν επέστρεψα στην χώρα το 1986 και ανακάλυψα αυτό το χάλι, απλά αποφάσισα να απέχω από την πολιτική.
Η χώρα διψούσε γιά κατασκευασμένη θεωρία (δηλαδή ιδεολογία) και γιά καταναλωτικά αγαθά.Ηταν ας πούμε λογικό τότε, διότι τα είχε στερηθεί γιά πολύ καιρό.
Η χώρα δεν είχε πολιτικούς ηγέτες.Δεν είχε διανοούμενους.Ενας απλός πολίτης που θα αντιστεκόταν στην αυτο-καταστροφική πορεία της χώρας, θα ήταν απλά γραφικός.

Η καταστροφή πλέον έγινε πραγματικότητα.Ολοι το ξέρουμε αυτό, και εντός και εκτός των συνόρων.
Η καταστροφή ήρθε σε μιά από τις κρισιμότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, όπου συζητείται η τελική διευθέτηση του Κυπριακού, και αμφισβητούνται πλέον ανοιχτά τα σύνορα της χώρας.Η χώρα δεν έχει πλέον διεθνή φωνή, διασύρεται καθημερινά στην διεθνή σκηνή, και παρακαλά τους ευρωπαίους με απλωμένο το χέρι.Αυτά είναι τα σημερινά δεδομένα.

Αυτά που συζητούνται τώρα, είναι
-πόσο θα μειωθεί των εισόδημα των ελλήνων και γιά πόσα χρόνια
-αν η βοήθεια γιά να συνεχιστεί η εξυπηρέτηση του χρέους, θα είναι από την Ευρώπη η το ΔΝΤ
-αν θα αντέξει το πολιτικό κατεστημένο η αν θα καταρρεύσει

Αυτά που θα αρχίσουν να συζητούνται σε λίγο,  είναι οι μακρο-πρόθεσμες συνέπειες της ελληνικής παρακμιακής πορείας της περιόδου 1981-2009.
-θα επηρεαστεί, και σε ποιό βαθμό, η εδαφική ακεραιότητα της χώρας;
-θα επηρεαστεί και σε ποιό βαθμό η λύση στο Κυπριακό;
-θα μπορέσει να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη η θα πρέπει να την εγκαταλείψει;
-θα παραμείνει το ευρώ ως κοινό νόμισμα η θα καταρρεύσει λόγω της ελληνικής παρακμιακής
 πορείας ;
-βιώνουμε την αρχή της  αναπόφευκτης  ιστορικής  αποσύνθεσης  της χώρας και του ελληνικού
 έθνους η απλά μιά επιπλέον εθνική συρρίκνωση στην πορεία πρός την τελική ιστορική αποσύνθεση της χώρας;

Στα ερωτήματα αυτά, δεν μπορεί κανείς ν΄απαντήσει σήμερα με σιγουριά, διότι οι ιστορικές διεργασίες δεν έχουν ολοκληρωθεί.Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι ιστορικές συνέπειες, θα υπάρξουν.

Ολα όσα έγιναν και οδήγησαν στο σημερινό δράμα της χώρας, είχαν προβλεφτεί απο καιρό, λίγο πολύ.Ο Π. Κονδύλης, αν και δεν είχε ασχοληθεί πολύ με τα ελληνικά προβλήματα, είχε προβλέψει με ακρίβεια αυτό που θα συνέβαινε στην Ελλάδα.Είχε προτείνει επίσης τις απαιτούμενες λύσεις.

Αυτό που έχει διανοητικό ενδιαφέρον (καθαρά θεωρητικό πλέον αφού η ζημιά έγινε ), είναι γιατί ολόκληρη η χώρα και η ηγεσία της δεν έβλεπαν την αδιέξοδη πορεία της χώρας , και τις συνέπειες που θα ακολουθούσαν από αυτή την πορεία.Ακόμα και η σημερινή κυβέρνηση, ανέλαβε την διακυβέρνηση με κυβερνητικό πρόγραμμα (λίστα επιθυμιών όπως το ονομάζει ο Ανδρουλάκης ) που αποδεικνύει ότι οι σχεδιαστές του ΠΑΣΟΚ είχαν μεσάνυχτα σε ότι αφορά την ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων 30 ετών και τις συνέπειες της.Κατά την γνώμη μου, υπάρχει στην Ελλάδα μιά γενικευμένη έλλειψη ιστορικής παιδείας που δεν επιτρέπει την κατανόηση των κινητήριων δυνάμεων της ιστορίας.
Αν θυμάμαι καλα, ο Π. Κονδύλης έλεγε περίπου τα εξής.
Η λύση στα ιστορικά προβλήματα, δεν βρίσκεται μέσα στην κατασκευασμένη θεωρία (ιδεολογία), ενώ η λύση στα θεωρητικά προβλήματα, βρίσκεται μέσα στην ιστορία.

Αυτό δεν έγινε κατανοητό η αποδεκτό στην Ελλάδα του χθές και του σήμερα.Ετσι, η χώρα συνεχίζει να αναζητά  από την ιδεολογία να δώσει λύσεις στα προβλήματα της.Δεν μπορεί να βαδίσει στο αύριο, αφού αγνοεί το παρελθόν.

Ο 21ος αιώνας θα χαρακτηριστεί από την κατάρρευση της φιλελεύθερης ουτοπίας, με τον ίδιο τρόπο που ο 20ος αιώνας χαρακτηρίστηκε από την κατάρρευση της κομμουνιστικής ουτοπίας, είχε γράψει την δεκαετία του 90 ο Κονδύλης.Είχε επίσης εκτιμήσει ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο συγκλονιστικότερος και ο τραγικότερος της ανθρώπινης ιστορίας.Η καταστροφή του περιβάλλοντος και η σπάνη των αγαθών εκτιμούσε ότι θα έφταναν  σε τέτοιο σημείο στον πλανήτη, που οι ιδεολογίες δεν θα είχαν πλέον κανένα νόημα (πέρα από ενδιαφέροντα θεωρητικά κατασκευάσματα ).
Αν οι εκτιμήσεις αυτές είναι ορθές (και κατά την γνώμη μου είναι), ο 21ος  αιώνας θα είναι ένας αιώνας όχι ταξικών συγκρούσεων, αλλά ένας αιώνας συγκρούσεων γιά την βιολογική επιβίωση του κάθε ανθρώπου.

Υπό αυτές τις συνθήκες, και αν κάτι δεν αλλάξει σύντομα, ο 21ος αιώνας θα είναι μάλλον και ο τελευταίος αιώνας ζωής του ελληνικού έθνους.Αυτό βέβαια είναι λυπηρό.Ομως όταν ένας λαός δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην εποχή του και στο περιβάλλον του, ο ιστορικός αφανισμός είναι αναπόφευκτος, ώστε άλλοι λαοί που μπορούν να προσαρμοστούν, να συνεχίσουν την ανθρώπινη ιστορία.