Είναι απίστευτο, κι΄όμως απ΄ότι φαίνεται, είναι πραγματικό.Απ ΄ότι περιγράφεται στον σύνδεσμο που ακολουθεί, ενώ η χώρα καίγεται, ενώ η αγωνία γιά το ελληνικό χρέος απασχολεί ολόκληρο τον πλανήτη, ενώ οι ελληνικές επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, ενώ ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται ραγδαία καθημερινά, το υπουργικό συμβούλιο συνεδριάζει, γιά να επιμορφώνονται οι υπουργοί, και όχι γιά να παίρνει αποφάσεις!
http://www.topontiki.gr/article/16270
Αν η χώρα δεν βρισκόταν σ΄αυτή την τραγική κατάσταση στην οποία την οδήγησε το πελατειακό κομματικό σύστημα διακυβερνησης, με την διαχείριση που έκανε τα τελευταία 35 χρόνια, η είδηση αυτή θα προκαλούσε απλά ειρωνικά σχόλια.Θα έβγαινε άμεσα το συμπέρασμα, ότι ο πρωθυπουργός που προεδρεύει του υπουργικού συμβουλίου, είναι άσχετος με Διοίκηση.Θα ήταν σαν να λέμε, ότι σε μιά επιχείρηση, το Διοικητικό Συμβούλιο, αντί να λαμβάνει αποφάσεις, εκπαιδεύεται στην τεχνική λήψης αποφάσεων.Αρα, δεν ξέρει να λάβει αποφάσεις αφού χρειάζεται εκπαίδευση.Αρα, δεν μπορεί να διοικήσει μιά επιχείρηση.
Το γενικό συμπέρασμα, θα ήταν ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι σε θέση να διοικήσει, και επέλεξε γιά υπουργούς, άνθρωπους που κατά την γνώμη του,δεν είναι σε θέση να διοικήσουν.Σαν να μήν έφθαναν αυτά, ο πρωθυπουργός δεν είναι σε θέση να κατανοήσει την αδυναμία του, ενώ οι υπουργοί του, δεν μπορούν να κατανοήσουν την προσβολή που τους γίνεται, διότι διαφορετικά, θα είχαν υποβάλλει την παραίτηση τους.Αυτά τα συμπεράσματα, θα προέκυπταν σε μιά χώρα που δεν έχει πρόβλημα επιβίωσης και όπου λειτουργεί στοιχειωδώς ο κοινός νούς.
Τι συμπεράσματα όμως προκύπτουν σε μιά χώρα που καταρρεει, και όπου δεν λειτουργεί πλέον εδώ και δεκαετίες ο κοινός νους, όπως η σημερινή Ελλάδα;
Περίπου κανένα, ενώ θα έπρεπε να κλαίμε γιά την κατάντια της χώρας.Σε μιά χώρα όπου επικρατεί το παράλογο, πρώτο απ΄όλα δεν μπορεί να συνειδητοποιηθεί η κρισιμότητα της κατάστασης της χώρας.Δεύτερον, δεν μπορεί να κατανοηθεί το προφανές σε όλες τις άλλες χώρες, δηλαδή ότι το υπουργικό συμβούλιο έχει έναν θεσμικό ρόλο: παίρνει τις αποφάσεις εκείνες που ξεπερνούν τις αρμοδιότητες λήψης αποφάσεων των υπουργών.Το υπουργικό συμβούλιο, δεν είναι συγκέντρωση γιά σεμινάρια.
Υπό αυτές τις παρακμιακές συνθήκες, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι η κυβέρνηση αυτή μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση.Πολύ απλά, δεν μπορεί.Και το χειρότερο, είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική λύση.Η μόνη ελπίδα είναι να υπάρξουν ευρωπαικές αποφάσεις γιά την σωτηρία της ευρωζώνης, οι οποίες να προβλέψουν και λύση γιά το ελληνικό δημόσιο χρέος.
Κι΄όμως, ήταν τόσο εύκολο,και το μόνο ασφαλές, να διαχειριστεί την κρίση, μιά υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση, μέσω των εξής αξόνων
-να μηδενίσει το έλλειμμα του προυπολογισμού το συντομότερο δυνατόν
-να οργανώσει μιά αναδιοργάνωση του ελληνικού χρέους χωρίς κούρεμα
-να δημιουργήσει το πλαίσιο γιά ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα σε συγκεριμμένους τομείς με ειδικό νομοθετικό πλαίσιο που να παρακάμτει την γραφειοκρατία, και προτείνοντας συγκεκριμμένες επενδύσεις στους ξένους, με τις άδειες στο χέρι.Ενα παράδειγμα, είναι η πρόταση του Σ. Μάνου γιά την δημιουργία ενός τεράστιου αιολικού πάρκου στην Μακρόνησο που θα τροφοδοτούσε με ρεύμα την Ευρώπη.Υπάρχουν εκατοντάδες ιδέες αυτού του τύπου, που θα δημιουργούσαν ένα όργιο ξένων επενδύσεων στην χώρα.
Το συμπέρασμα, είναι ότι το ιδανικό θα ήταν να αφήσουμε τον Παπανδρέου να επιμορφώνει την άχρηστη κυβέρνηση του γιά τα επόμενα χρόνια, και παράλληλα να τον πείσουμε να αναθέσει τις κυβερνητικές αρμοδιότητες σε ανθρώπους που θα επιτύχουν την σωτηρία της χώρας.Οι υπουργοί θα συνεχίσουν να ονομάζονται υπουργοί και θα επιμορφώνονται, και οι πραγματικοί υπουργοί που θα προκύπτουν από την κοινωνία και είναι έτοιμοι να αποδώσουν χωρίς σεμινάρια, να ονομάζονται ας πούμε σύμβουλοι των υπουργών και να λαμβάνουν τις κρίσιμες αποφάσεις γιά την σωτηρία της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου