MIA ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ -ΟΙ ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ

http://www.youtube.com/watch?v=ZxRCVLqiAY8

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ -ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙ Η ΧΩΡΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ

Τα γεγονότα που συγκλονίζουν την Ελλάδα εδώ και μιά βδομάδα, δηλαδή απο την ημέρα της δολοφονίας του μαθητή μέχρι και σήμερα, είναι φυσικά πολύ σοβαρά, και δεν είναι τυχαίο ότι πέρα απο την ελληνική κοινωνία, απασχολούν καθημερινά και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Καθημερινά δημοσιεύονται πολλά άρθρα και αναλύσεις που προσπαθούν να ερμηνεύσουν-κατανοήσουν τα αίτια αυτής της εξέγερσης.Κάποια άλλα άρθρα προτείνουν μάλιστα και λύσεις διεξόδου απο αυτή την κρίση, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρθρογράφοι έχουν αναλύσει διεξοδικά τα αίτια, είναι σίγουροι γι' αυτή την ανάλυση τους, και κατά συνέπεια είναι σε θέση να προτείνουν με απόλυτη σιγουριά την φαρμακευτική αγωγή που απαιτείται για την κοινωνία.

Τα άρθρα και οι αναλύσεις που προσπαθούν να εξηγήσουν εν μέρει τα αίτια, έχουν κατά την γνώμη μου όλα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, διότι παρά το γεγονός ότι είναι αυθαίρετα( με την έννοια ότι δεν μπορούν να τεκμηριώσουν απόλυτα την άποψη που υποστηρίζουν ), τολμούν να εκφράσουν μιά άποψη για προβληματισμό, που οφελεί την κοινωνία με την έννοια ότι επιτρέπει στην κοινωνία να δεί τα πράγματα απο μία επιπλέον οπτική γωνία, και να προβληματιστεί.Παράδειγμα το άρθρο αυτό

Απο την άλλη πλευρά, τα άρθρα και οι αναλύσεις που προσπαθούν να εξηγήσουν πλήρως και ολικά τα αίτια, συμμετέχουν άθελα τους στον κίνδυνο να μπερδευτεί ακόμα περισσότερο η κοινωνία στα πλαίσια της προσπάθειας της να εντοπίσει τα αίτια.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, γεγονότα όπως αυτά που ζεί η χώρα εδώ και μιά βδομάδα, ήταν αναμενόμενα λόγω της οικονομικής, πολιτικής, ηθικης και πολιτιστικής κρίσης που βιώνει αυτή η χώρα εδώ και δεκαετίες.
Προπάντων όμως,ήταν αναμενόμενα διότι δεν φαινόταν στον ορίζοντα η παραμικρή ελπίδα διαφυγής απο τα πολλαπλά αδιέξοδα στα οποία οδήγησαν αυτή την χώρα και τον λαό της, οι πολιτικές ηγεσίες των τελευταίων 30 ετών.

Θέμα χρόνου ήταν να προκύψει η κοινωνική οργή με τον ένα η άλλο τρόπο,και προσωπικά πίστευα ότι η κοινωνική έκρηξη θα προέκυπτε μετά τον Μάρτιο του 2009 και η αφορμή θα ήταν τα πρώτα σοβαρά ίχνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης επι ελληνικού εδάφους.Σε ότι αφορά τους πρωταγωνιστές η τους μπροστάρηδες, πίστευα ότι θα ήταν οι φοιτητές και οι νέοι των δυτικών προαστίων κυρίως, οι οποίοι σταδιακά θα ξεσήκωναν ολόκληρο τον λαό.Τέλος πίστευα ότι οι χώροι των συγκρούσεων θα ήταν τα κυβερνητικά κτίρια, τα κτίρια των μεγάλων πολιτικών κομμάτων, τα κτίρια που στεγάζουν τα μέσα ενημέρωσης, και οι χώροι εργασίας.Δηλαδή, είχα στο μυαλό μου ως αναπόφευκτη,μια κοινωνική κρίση.

Τα πραγματικά γεγονότα που βιώνουμε σήμερα, δεν έχουν σχέση με αυτά που είχα φανταστεί.Η αφορμή είναι διαφορετική, οι πρωταγωνιστές είναι διαφορετικοί, οι χώροι των συγκρούσεων είναι διαφορετικοί,και τέλος, τα μέσα που χρησιμοποιούνται είναι διαφορετικά.

Τα αίτια είναι διαφορετικά; Ισως να είναι εν μέρει διαφορετικά.Ισως να είναι τελείως διαφορετικά.Ισως όμως να είναι τα ίδια.Είναι πολύ νωρίς νομίζω για να εκφραστεί μιά έστω βάσιμη γνώμη.Εχω την αίσθηση πάντως, ότι τουλάχιστον σ' αυτή την φάση έχουμε να κάνουμε περισσότερο με μιά πολιτιστική κρίση και κρίση των θεσμών, πράγμα πολύ πιό σοβαρό.

Σε καμμιά περίπτωση δεν είχα προβλέψει φυσικά φόνο μαθητή απο όργανο της τάξης.

Αντίθετα, το ενδεχόμενο να χυθεί αίμα στα πλαίσια του ανταρτο-πολέμου μεταξύ αστυνομικών και αναρχικών, ήταν και παραμένει για μένα, θέμα χρόνου.Διότι όταν ένα κοινωνικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται απο την πολιτική ηγεσία,και αφήνεται η διαχείριση του για λόγους ευκολίας στην αστυνομία, επανέρχεται δριμύτερο.

Ας αφήσουμε όμως την σύγκριση μεταξύ, των πραγματικών γεγονότων που βιώνουμε και των γεγονότων που δημιούργησε η φαντασία μου, κι' ας επικεντρωθούμε στην πραγματικότητα.

Κατά την γνωμη μου, πρίν ασχοληθούμε με τα αίτια και τις λύσεις, πρέπει σ' αυτή την φάση ν' ασχοληθούμε με την ψυχρή ανάλυση των γεγονότων και των δεδομένων που έχουμε στην διάθεση μας, και τα οποία είναι η πιστεύουμε ότι είναι αδιαμφισβήτητα.

Η ανάλυση των γεγονότων και τα πραγματικών δεδομένων, πιστεύω ότι σταδιακά θα μας οδηγήσουν στα αίτια.Τα αίτια εν συνεχεία, θα δείξουν στην κοινωνία, την λύση.

1/η δολοφονία του μαθητή απο αστυνομικό

Το πρώτο δεδομένο που έχουμε είναι η δολοφονία ενός εφήβου απο αστυνομικό, δηλαδή απο όργανο του κράτους.Δεν έχει σημασία γι' αυτή την ανάλυση, αν υπήρχε πρόθεση η όχι.Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετρά.
Κατά συνέπεια τα πρώτα συμπεράσματα (αίτια της κρίσης ) που θα μπορούσε να αντλήσει η κοινωνία απ' αυτό το γεγονός είναι

α/ η πολιτική ηγεσία, δια των οργάνων της, παρανομεί και δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή.

β/ακόμα κι' αν η πολιτική ηγεσία δεν είχε την πρόθεση να παρανομήσει μέσω των οργάνων της, το τραγικό γεγονός αποδεικνύει ότι δεν μπόρεσε να ελέγξει τα όργανά της.Αρα, έχει ευθύνη.Η ευθύνη της έχει να κάνει με τα εξής
-δεν κάνει καλή επιλογή των οργάνων της.Υπάρχει μιά πλήρης έλλειψη αξιοκρατίας στην επιλογή των αστυνομικών.Η έλλειψη αξιοκρατίας είναι βέβαια κύρια επιλογή των πολιτικών δυνάμεων της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια (ένα απο τα κύρια υπερκομματικά συστατικά στοιχεία των πολιτικών των 2 μεγάλων κομμάτων).Μπροστά στην κύρια αυτή επιλογή τους, δεν θεωρούν σκόπιμο να προβλέψουν εξαίρεση έστω για τα όργανα της τάξης.Το αποτέλεσμα είναι ότι, ο οποιοσδήποτε (που πιάνει την προβλεπόμενη βάση, και που επιθυμεί μιά σταθερή δουλειά απο την οποία να μην μπορεί κανείς ποτε να τον διώξει, ότι κι' αν κάνει), να μπορεί να γίνει αστυνομικός.
-δεν ελέγχει την ψυχική υγεία των αστυνομικών που οπλοφορούν κάθε τρία χρόνια όπως προβλέπει ο νόμος.Αρα, η ίδια η πολιτική ηγεσία που υποτίθεται ότι πρέπει να επιβάλλει τον νόμο στους πολίτες, παρανομεί εγκληματικά.Εχει απόλυτο δίκιο ο Χρήστος Γιανναράς όταν καταγγέλλει την ανομία που επικρατεί σ' αυτή την χώρα τα τελευταία 30 χρόνια.Εχει όμως προπάντων δίκιο όταν δηλώνει ότι η ανομία στην χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια έχει πλέον θωρακιστεί θεσμικά, και αυτό πραγματικά συμβαίνει για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία.

γ/μετά απο 5 χρόνια στην εξουσία, η Νέα Δημοκρατία δεν άλλαξε τίποτα το ουσιαστικό στον τρόπο λειτουργίας της αστυνομίας.Αρα, είτε δεν έχει πρόταση για την καλυτέρευση της λειτουργίας της αστυνομίας, είτε θεωρεί ότι η αστυνομία λειτουργεί ικανοποιητικά.

2/ η ελλειψη ηγέτη που να κυβερνά τον τόπο τα τελευταία 5 χρόνια

Είναι η πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση που η χώρα έχει ένα πρωθυπουργό που παρατηρεί τα γεγονότα όπως όλοι εμείς.Δεν κυβερνά, δηλαδή δεν παίρνει αποφάσεις η όταν τις παίρνει είναι τόσο αργά, που δεν έχει πλέον και καμμιά σημασία η απόφαση.
Η ανυπαρξία ηγέτη σε μιά χώρα σαν την Ελλάδα, με εκρηκτικά προβλήματα που απαιτούν άμεση λύση, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα.Θεωρώ κατά συνέπεια ότι πρέπει να καταγραφεί στην ανάλυση των δεδομένων και των γεγονότων αυτής της κρίσης, ώς ένα απο τα κύρια δεδομένα.Δεν ξέρω άν η έλλειψη ηγέτη θα θεωρηθεί και ως μία απο τις αιτίες της κρίσης.Αυτό θα φανεί πολύ σύντομα.Η έλλειψη κυβερνήτη είναι πάντως κύριο δεδομένο αυτής της κρίσης, διότι αν αντιδρούσε έγκαιρα, ίσως αυτή κρίση να μην έπαιρνε τις διαστάσεις που πήρε, η να είχε εκδηλωθεί μ'ενα λιγότερο βίαιο τρόπο.


3/η έλλειψη αξιόπιστης αξιωματικής αντιπολίτευσης

Ενα άλλο στοιχείο που πρέπει να καταγραφεί ως δεδομένο σ' αυτή την κρίση, είναι η έλλειψη αξιόπιστης αντιπολίτευσης για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση.Μέχρι τώρα, ποτέ η χώρα δεν είχε βρεθεί σε μιά κατάσταση χωρίς κυβερνήτη και χωρίς εν δυνάμει κυβερνήτη.Το γεγονός αυτό είναι επίσης καθοριστικό σ' αυτή την κρίση, διότι για πρώτη φορά δεν υπάρχει ορατή εναλλακτική ελπίδα για την επίλυση των προβλημάτων, η έστω ψεύτικη ελπίδα, απο την οποία ο λαός να ελπίζει να πιαστεί, ελλειψει πραγματικής σανίδας σωτηρίας.

4/η έλλειψη οποιασδήποτε άλλης πολιτικής δύναμης που να θεωρείται απο τον λαό ότι μπορεί ν' αναλάβεί σύντομα την αξιόπιστη διακυβέρνηση της χώρας.

Είναι και αυτό ένα δεδομένο της κρίσης.Η ελπίδα για κάτι καινούργιο και αξιόπιστο, μπορούσε να εκτονώσει την κοινωνία.Η έλλειψη οποιασδήποτε ελπίδας, δημιουργεί εκρηκτικές καταστάσεις.Ο παράγοντας αυτός θα μπορούσε να είναι και η κύρια αιτία της κρίσης.Αυτό όμως θα φανεί σύντομα.Προς το παρόν τον καταγράφουμε ώς ένα απο τα δεδομένα της υφιστάμενης κρίσης.

5/ η διαφθορά και τα σκάνδαλα

Την διαφθορά και τα σκάνδαλα ο ελληνικός λαός τα έχει φάει με το κουτάλι εδώ και 30 χρόνια.Είναι όμως πρωτοφανής ο αριθμός και το μέγεθος των σκανδάλων τα τελευταία 5 χρόνια.Φαίνεται ότι η ανομία και η έλλειψη ηγέτη επι πέντε χρόνια έδωσαν μιά πρωτοφανή ώθηση σ' αυτά τα φαινόμενα, σε σημείο που πλέον δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά και εξοργίζουν την κοινωνία.Είναι και αυτό ένα απο τα δεδομένα της κρίσης που πρέπει να καταγραφεί.Καταγράφεται άλλωστε ως η πρώτη αιτία της οργής απο τους ίδιους τους νέους.

6/ ο ανεξέλεγκτος και αντικοινωνικός ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης

Ανέκαθεν, τα μέσα ενημέρωσης σ΄αυτό τον τόπο έπαιζαν ύπουλα παιχνίδια με την πολιτική σταθερότητα και την νομιμότητα.
Ειδικά όμως απο τότε που υπάρχει η ιδιωτική τηλεόραση,δηλαδή εδώ και 20 χρόνια, τα τηλεοπτικά κανάλια, δρώντας ανεξέλεγκτα λόγω της ανομίας που προανέφερα και έχοντας ως αποκλειστικό σκοπό το κέρδος, είναι ικανά για όλα, εκτός απο την αντικειμενική πληροφόρηση.Επιπλέον, υποθέτω ότι το κόστος που πρέπει να ελέγξουν, υποχρεώνει αυτά τα κανάλια να προσλάβουν όχι τους ικανότερους δημοσιογράφους, αλλά τους μέτριους.Διότι πρέπει να μείνουν και κάποια χρήματα για να πληρωθεί και ο μεγαλο-δημοσιογράφος-κράχτης του κάθε καναλιού.
Δεν ενδιαφέρει αυτά τα κανάλια η αλήθεια, η πραγματική πληροφόρηση, η το καλό της κοινωνίας.Το μόνο που τα ενδιαφέρει, είναι η υψηλή τηλεθέαση με οποιονδήποτε τρόπο, με σκοπό τις διαφημίσεις, και άρα το κέρδος.

Στα πλαίσια της κρίσης που βιώνει η χώρα, ο ρόλος και η αντι-κοινωνική συμπεριφορά των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών, είναι ένα γεγονός και ένα δεδομένο που πρέπει να καταγραφεί.

Ο ρόλος τους στην κρίση ήταν και παραμένει αισχρός, ιδιαίτερα αντι-κοινωνικός και όπως πάντα εδώ και 20 χρόνια τελείως ανεύθυνος.Δεν φτάνει που δεν ενημερώνουν σωστά, δημιουργησαν αναστάτωση και σύγχυση στον ελληνικό λαό,και δαιμονοποίησαν πλήρως ολόκληρο το αστυνομικό σώμα.

Βλέποντας αυτά τα κανάλια σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι ο ελληνικός λαός έχει να κάνει με 50 000(το σύνολο της αστυνομικής δύναμης ) εν δυνάμει δολοφόνους οι οποίοι πρέπει να εξοντωθούν.Βλέποντας αυτά τα αισχρά απο κάθε άποψη κανάλια, ο μέσος έλληνας ακούει είτε για την υπερβολική αντίδραση των αστυνομικών εναντίον των διαδηλωτών, είτε για την έλλειψη δράσης των αστυνομικών έναντι των διαδηλωτών.

Δηλαδή, για ότι συμβαίνει σ' αυτή την χώρα, φταίει η αστυνομία.Δεν φταίει σε τίποτα το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο που κυβερνά την χώρα εδώ και 30 χρόνια.

Μερικοί "δημοσιογράφοι" αυτών των καναλιών έχουν άποψη και για το πού πρέπει να στηθεί η κάθε διμοιρία των ΜΑΤ,πότε πρέπει να κάνουν χρήση των δακρυγόνων και πότε όχι, ποιούς απο τους διαδηλωτές πρέπει να συλλάβουν και ποιούς όχι, κλπ...

Μήπως τελικά έκαναν λάθος επιλογή επαγγέλματος;Μήπως έπρεπε να γίνουν αστυνομικοί έστω και χωρίς εκπαίδευση;Eστω και τώρα;Νομίζω ότι η πολιτική ηγεσία που έχουμε θα ήταν δεκτική στο να προσληφθούν αυτοί οι "δημοσιογράφοι" στην αστυνομία, και να ηγηθούν ενδεχομένως των αστυνομικών δυνάμεων λόγω των ικανοτήτων τους.Ισως θα πρέπει να υποβάλλουν το συντομότερο δυνατόν την υποψηφιότητα τους, διότι σε λίγο το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο που γνωρίζουν και απο το οποίο ζούν, δεν θα υπάρχει πιά.

Τα κανάλια αυτά δεν τα απασχολεί τι θα προκύψει σε μιά συγκεκριμμένη περιοχή, αν το αστυνομικό τμήμα της περιοχής καταρρεύσει.Φυσικά και δεν τα ενδιαφέρει η ζωή η ο θάνατος των αστυνομικών.Δεν τα ενδιαφέρει όμως ούτε η ζωή και η περιουσία των απλών απροστάτευτων πολιτών που θα ανακύψει.Δεν τα ενδιαφέρει αν οι πολίτες πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, και ο αριθμός των θυμάτων που θα προκύψει.Το μόνο που ενδιαφέρει τα κανάλια, είναι η τηλεθέαση.

Μπροστά σ' αυτή την ανεύθυνη και εγκληματική συμπεριφορά, πρέπει να θεωρηθεί τελείως τυχαίο, το ότι δεν είχαμε μέχρι στιγμής,περισσότερα θύματα.

Μιά υπεύθυνη κοινωνικά τηλεόραση,ειδικά σε μιά ακυβέρνητη χώρα, έπρεπε να κατευνάσει τα πνεύματα, να ενημερώσει αντικειμενικά, να συμβάλλει στον κοινωνικό διάλογο, να καταγγείλει την βία.Μιά ανεύθυνη κοινωνικά τηλεόραση, ζεί απο την βία.

Η ιδιωτική τηλεόραση σήμερα, είναι μιά απο τις μεγάλες πληγές της χώρας.Μόλις ανατραπεί το σημερινό πολιτικό κατεστημένο, τα παράνομα αυτά κανάλια πρέπει να ελεγχθούν άμεσα απο την κοινωνία.Είναι επικίνδυνα για ολόκληρη την κοινωνία αλλά και για την δημοκρατία μας.

7/ ο τραγικός τρόπος λειτουργίας της αστυνομίας

Σε ότι αφορά το προσωπικό της αστυνομίας,συνυπάρχουν σ' αυτό το σώμα και ελεεινοί άνθρωποι αλλά και σοβαροί.Τους λόγους του προανέφερα(έλλειψη αξιολόγησης, ατιμωρησία, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο,έλλειψη ενδιαφέροντος γι' αυτό που κάνουν, ...)
Η αστυνομία είναι μιά μικρογραφία της κοινωνίας, και του πολιτικού και δημοσιογραφικού συστήματος. Παίζει επίσης κι' ένα ρόλο "μαξιλάρι του μπόξ" για την εκάστοτε κυβέρνηση και την δημοσιογραφική αλητεία.

Ο τραγικός τρόπος με τον οποίο λειτουργεί οφείλεται κυρίως στην γενικευμένη ανομία που θωρακίστηκε πλέον θεσμικά, στην γενικευμένη διαφθορά ολόκληρης της κοινωνίας, και στον ηθικό κατήφορο του πολιτικού κατεστημένου.
Μέσα σ' ενα τέτοιο πλαίσιο πλήρους αποδόμησης της κοινωνίας και των θεσμών,και γενικευμένης διαφθοράς,δεν θα μπορούσε παρά να λειτουργήσει με τραγικό τρόπο η αστυνομία.Απο την στιγμή που αποδομήθηκαν τα πάντα, δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί ικανοποιητικά η αστυνομία μιάς χώρας.
Η αστυνομία θα λειτουργήσει ικανοποιητικά όταν λειτουργήσει ικανοποιητικά η κοινωνία και προκύψει ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης.

Γι αυτό, πρέπει να λάβουμε ως δεδομένο γι' αυτή την κρίση, την αστυνομία που έχουμε σήμερα.Είτε το θέλουμε είτε όχι,μ' αυτή την κακής ποιότητας αστυνομία θα πρέπει να πορευτούμε τους επόμενους μήνες και χρόνια, ώστε να λειτουργήσουν οι θεσμοί και να βγούμε απο την κρίση.

Βέβαια, θεωρητικά υπάρχουν κι' αλλες επιλογές.
-μπορούμε να απολύσουμε όλους τους αστυνομικούς και να ζητήσουμε απο ξένες κυβερνήσεις να αστυνομεύσουν τον τόπο, για πέντε-εξι χρόνια μέχρι να ξαναστηθεί μιά νέα ελληνική αστυνομία.Στην περίπτωση αυτή, θα καταλάβουν για πρώτη φορά και οι έλληνες πολίτες τι θα πεί τήρηση του νόμου και αστυνόμευση.
-μπορούμε να απολύσουμε όλο το αστυνομικό σώμα και στην ζούγκλα που θα ακολουθήσει, ο κάθε πολίτης να αναλάβει ο ίδιος την προστασία της ζωής του και της περιουσίας του.
Οι νταήδες οι πολιτικοί που θεωρούν ότι το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι η αστυνομία, ίσως θα πρέπει να βγούν και να το πούν ξεκάθαρα.

8/ η έλλειψη πνευματικής ηγεσίας

Ενα άλλο δεδομένο που πρέπει να καταγραφεί, είναι ότι οι έλληνες έχουν να αντιμετωπίσουν αυτή την κρίση όχι μόνο ακυβέρνητοι πολιτικά, αλλά και με έλλειψη πνευματικής καθοδήγησης.
Η αποδόμηση της κοινωνίας έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που δεν υπάρχουν 10-20 διανοούμενοι που να χαίρουν του απόλυτου σεβασμού της κοινωνίας (όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου ), οι οποίοι θα έβγαιναν στα μέσα ενημέρωσης η στους δρόμους,και θα καθοδηγούσαν πνευματικά τον λαό μέσα σ' αυτή την κρίση.
Αυτός ο απόλυτος πάτος στον οποίο έχει οδηγήσει την χώρα το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο, δεν είναι μόνο ένα λυπηρό φαινόμενο.Δημιουργεί κι' ενα πρακτικό πρόβλημα.Θα πάρει χρόνο στην κοινωνία να βρεί απο μόνη της τα αίτια αυτής της κατάστασης.Και μέχρι τότε, η κρίση θα είναι ενεργή.


9/ η ύπαρξη κάποιων σοβαρών και υπεύθυνων ανθρώπων που τολμούν να εκφράσουν την γνώμη τους

Στην χώρα αυτή, εδώ και 30 χρόνια όλοι υποκρίνονται.Υποκρίνονται ότι δεν βλέπουν τα προβλήματα για να μήν υποχρεωθούν να δώσουν λύση.Υποκρίνονται ότι δεν καταλαβαίνουν απο ατολμία.Υποκρίνονται ότι δεν ακούν για να μήν έρθουν σε ρήξη με την επικρατούσα άποψη.Υποκρίνονται ότι δεν βλέπουν το πρόσωπο τους στον καθρέφτη, διότι αυτό που βλέπουν είναι μιά απέραντη ασχήμια.
Στην χώρα αυτή,για ότι κι' αν γίνεται, δεν ευθυνόμαστε.Ευθύνονται οι άλλοι γύρω μας.Ευθύνονται οι ξένοι, ευθύνονται οι συνδικαλιστές, ευθύνονται οι τράπεζες, ευθύνονται οι κυβερνήσεις, ευθύνονται οι μετανάστες, οι δεξιοί, οι αριστεροί, και πάει λέγοντας.

Ο έλληνας πολίτης δεν φταίει για τίποτα.

Αυτή η υποκρισία και η ευθυνοφοβία όλων μας, πρέπει επίσης να καταγραφεί ώς δεδομένο σ' αυτή την κρίση.

Βέβαια, για είμαι δίκαιος, υπάρχουν και κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις σοβαρών ανθρώπων που έχουν το θάρρος της άποψης τους και την διατυπώνουν χωρίς υποκρισία.
Θα αναφερθώ σε τρείς που μου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό αυτή την στιγμή χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και πολλοί άλλοι:Λεωνίδας Κύρκος, Λιάνα Κανέλλη, Αλέκα Παπαρρήγα.
Βλέποντας τον Λεωνίδα Κύρκο χθές βράδυ στην τηλεόραση, χάρηκα την σοφία του.Παράλληλα στεναχωρήθηκα, διότι βλέποντας αυτό τον άνθρωπο, αναπόφευκτα τον σύγκρινα με τους σημερινούς μας πολιτικούς, και αναπόφευκτα κατέληξα για άλλη μιά φορά στο συμπέρασμα ότι αυτή χώρα έχει πάει πολύ πίσω.Πρίν απο 30 χρόνια είχαμε πολιτικούς σε όλα τα κόμματα του διαμετρήματος του Λ. Κύρκου.Πώς κατάφερε αυτή η κοινωνία να συρθεί σ' αυτό τον πάτο μέσα σε 3 δεκαετίες;

10/οι διαδηλωτές και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν

Ενα άλλο δεδομένο της κρίσης, είναι ότι οι διαδηλωτές χωρίζονται σε 2 κατηγορίες.
Απο την μιά είναι οι γνωστοί κουκουλοφόροι, και απο την άλλη είναι οι μαθητές μερικοί εκ των οποίων λόγω της ανομίας που επικρατεί στη χώρα,φόρεσαν και αυτοί κουκούλα και μιμούνται τους κουκουλοφόρους.

Σε ότι αφορά τους κουκουλοφόρους και τις ζημιές που προκαλούν,την ευθύνη για την διατήρηση αυτής της κατάστασης, την έχουν οι πολιτικές ηγεσίες που κυβέρνησαν και κυβερνούν τον τόπο τα τελευταία 30 χρόνια.Οι πολιτικές ηγεσίες έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τους νόμους της χώρας, καθιέρωσαν θεσμικά την ανομία, και εκχώρησαν παράνομα, το δικαίωμα σ' αυτά τα άτομα να καστρέφουν την δημόσια και ιδιωτική περιουσία, και να θέτουν σε κίνδυνο την ζωή των πολιτών.

Οι μαθητές είναι αθώα παιδιά που διαδηλώνουν την οργή τους προς το παρόν.Αν υπήρχαν πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικοί φορείς σ' αυτό τον τόπο, θα είχαν ήδη προτείνει συμβουλεύσει- βοηθήσει αυτά τα παιδιά να οργανώσουν τις διαδηλώσεις τους με τρόπο τέτοιο που να μην κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα.Για παράδειγμα, θα μπορούσαν μέλη των πολιτικών κομμάτων, να σχηματίσουν τείχος μεταξύ των αστυνομικών και των μαθητών μπροστά στα αστυνομικά τμήματα.Θα μπορούσαν επίσης να είχαν συμβουλέψει τα παιδιά να διαδηλώσουν ειρηνικά και σιωπηλά με ένα κερί αναμμένο στο χέρι.Ο αντίκτυπος αυτών των εκδηλώσεων θα ήταν τεράστιος στην κοινωνία αλλά και διεθνώς, θα ωθούσαν την κυβέρνηση να βγεί απο την απραξία της και να ενεργήσει θετικά,θα διαφοροποιούσαν τις εκδηλώσεις απο αυτές των αναρχικών, και θα εξασφαλιζόταν η σωματική ακεραιότητα των μαθητών.

Αυτά είναι κατά την γνώμη μου τα κύρια δεδομένα απο την εξέγερση των τελευταίων ημερών, απο τα οποία θα μπορούσαν αρχικά να αντληθούν( αφού αναλυθούν σοβαρά και όχι ερασιτεχνικά όπως το έκανα εδώ ) κάποια πρώτα αίτια της κρίσης.

Στην επόμενη ανάρτηση μου, θα προσπαθήσω να αναφερθώ, στα μέτρα εκτόνωσης της κατάστασης, τα οποία θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να λάβει η κοινωνία και η πολιτική ηγεσία, μέχρι να αναλυθούν τα πραγματικά αίτια της κρίσης, και δρομολογηθούν οι λύσεις.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΥΕΛΛΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

Βρήκα ενδιαφέρον αυτό το άρθρο του Νίκου Νικολάου στην σημερινή έκδοση της Καθημερινής.


Είχα την ευκαιρία να αναφερθώ και σε άλλη ανάρτηση μου στο θέμα του ελληνικού δημοσίου χρέους, δεδομένου ότι κατά την γνώμη μου το θέμα αυτό, είναι αυτό που θα απασχολήσει περισσότερο τους Ελληνες βραχυπρόθεσμα, με την έννοια ότι θα αγγίξει για πρώτη φορά με αρνητικό τρόπο (σε σημείο λεηλασίας θα έλεγα ) την τσέπη τους.Μέχρι τώρα, το Δημόσιο χρέος δεν απασχολούσε τον μέσο Ελληνα.Και είναι λογικό αυτό υπο κανονικές συνθήκες.
Μέσα όμως σε συνθήκες γενικευμένης παγκόσμιας κρίσης,ο μέσος έλληνας αρχίζει πλέον και κατανοεί το πρόβλημα και τις συνέπειες του για την τσέπη του.Το κατανοεί μέσω δημοσιευμάτων όπως αυτό του Κου Ν. Νικολάου που προανέφερα, αλλά το κατανοεί επίσης μέσω της άδυναμίας, που ξέρει ότι έχει η κυβέρνηση, να λάβει οποιδήποτε μέτρο λόγω ακριβώς του ήδη εξωφρενικού, λόγω μεγέθους, δημοσίου χρέους της χώρας.Και ήδη αρχίζει να αντιλαμβάνεται το επόμενο επεισόδιο που δεν είναι άλλο απο την άνευ προηγουμένου σκληρή λιτότητα που θα υποστεί, υπο συνθήκες γενικευμένης διάλυσης του κράτους, δηλαδή υπο συνθήκες πλήρους έλλειψης προστασίας της ζωής του και της περιουσίας του.
Τι θα ακολουθήσει απο εκεί και πέρα; To γενικευμένο πλιάτσικο ; Η γενικευμένη αναρχία ; Μιά κοινωνική ζούγκλα όπου θα επιβιώσει ο ισχυρότερος ;
Ο μέσος ελληνας αρχίζει και τα κατανοεί ολ' αυτά. Και αυτό είναι το μόνο αισιόδοξο μήνυμα αυτής της κρίσης που έρχεται για τους Ελληνες λόγω του Δημοσίου χρέους, παράλληλα η σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου (αν υποθέσουμε με εξαίρεση το ΚΚΕ, ότι είναι πολιτικές ) δεν έχουν βέβαια λάβει θέση πάνω σ' αυτό το θέμα.Πως θα μπορούσανε άλλωστε; Εχουν μήπως θέση για οποιοδήποτε σοβαρό πολιτικό πρόβλημα ; Κι ' άλλωστε τι να κάνουν; Χαρακίρι; Να βγούν και να αναλάβουν την πολιτική έστω ευθύνη της εγκληματικής διόγκωσης του χρέους; Για να γίνει αυτό, χρειάζεται ήθος.Κι ' αυτό, με ελάχιστες εξαιρέσεις, λείπει απο τους πολιτικούς.

Τελικά, η κρίση αυτή, με τα πολλά δεινά που θα φέρει στους Ελληνες, ίσως προκαλέσει και ένα γενικό καθάρισμα-σκούπισμα του πολιτικού συστήματος.Ισως είναι το μόνο καλό που θα μπορούσε να προκύψει απο αυτή την κρίση.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ : ΑΛΕΞΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΙΛΛΙΝΟΙΣ

Βρήκα τα βίντεο που ακολουθούν, τυχαία στο διαδίκτυο.

Δεν γνώριζα προσωπικά ουτε καν την ύπαρξη αυτού του νεαρού ελληνο-αμερικανού, που έγινε υπουργός οικονομικών αυτής της μεγάλης πολιτείας των ΗΠΑ σε ηλικία 29 ετών.Ο πατέρας του μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1962(πρίν απο 46 χρόνια ) και το 2007 ο γιός του στα 29 του, γίνεται υπουργός οικονομικών της πολιτείας του Ιλλινόις!

Αυτό, μόνο στις ΗΠΑ μπορεί να συμβεί.Αυτό είναι το μεγαλείο αυτής της χώρας.Η ιστορία του, είναι τελικά η ιστορία της Αμερικής, δηλαδή η ικανότητα αυτής της χώρας να υλοποιεί την ανθρώπινη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Βρήκα αυτό το βίντεο στο διαδίκτυο, μου άρεσε αισθητικά, και αποφάσισα να το δημοσιοποιήσω σε όλους εσάς που ενδεχομένως δεν γνωρίζατε ακριβώς τις θέσεις του (όπως και εγώ), για τα θέματα που αφορούν τον ελληνισμό.

Σε άλλη ανάρτηση μου, αναφέρθηκα στους λόγους για τους οποίους επιθυμούσα να εκλεγεί ο Ομπάμα Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Οποιος διαβάσει εκείνη την ανάρτηση, θα καταλάβει ότι οι θέσεις του Ομπάμα για τα θέματα που αφορούν τον ελληνισμό, δεν ήταν για μένα κριτήριο για την κρυφή ελπίδα μου να εκλεγεί ο Ομπάμα.Κι' αυτό, διότι αυτό που έχει σημασία, είναι ο πλανητάρχης, να κομίζει μιά πρόταση πολιτικής για τον παγκόσμιο πολιτισμό.
Αν κομίζει μιά τέτοια πρόταση, τότε η εκλογή του εξυπηρετεί και τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.Δεν επιθυμώ έναν πρόεδρο των ΗΠΑ που να υποστηρίζει ελληνικά εθνικά συμφέροντα που να είναι αντίθετα με το συμφέρον της ανθρωπότητας.Αν υπάρξει ποτέ σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των συμφερόντων της ανθρωπότητας και των συμφερόντων του ελληνισμού, τότε σίγουρα θα επιλέξω να υποστηρίξω τα συμφέροντα της ανθρωπότητας.Η απόφαση μου σ' αυτό το ιστολόγιο να επικεντρωθώ σε θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος δεν έχει να κάνει με τυχόν εθνικιστές απόψεις μου, αλλά αντιθέτως με την βούληση-ελπίδα μου να δώ και πάλι τον ελληνικό κόσμο να συνεισφέρει στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Ας επανέλθουμε όμως στις θέσεις του Ομπάμα για τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος.

Αυτό που πρώτα μου κάνει εντύπωση, είναι ότι τίποτα απο αυτά που λέει ο Ομπάμα για τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος, δεν έρχεται σε αντίθεση με τις γενικότερες απόψεις του, που αφορούν τον πολιτισμό που πρεσβεύει για την ανθρωπότητα.

Το δεύτερο που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι τις απόψεις του τις συνδέει με την ιστορία και τον πολιτισμό.Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι οι απόψεις του λαμβάνουν υπόψη, την ιστορία και τις μέχρι τώρα πολιτιστικές δημιουργίες της ανθρωπότητας.Αυτό το σημείο, η δική μου γεννιά (των σαραπεντάρηδων-πεναντάρηδων ) δεν το είχε ακούσει ποτέ απο αμερικανό πολιτικό.
Το τρίτο σημείο που μου έκανε εντύπωση, είναι η αναφορά του στους ελληνο-αμερικανούς ως υπόδειγμα κοινότητας που βιώνει το αμερικανικό όνειρο ενώ δεν ξεχνά την καταγωγή της, την στιγμή μάλιστα που αυτή η κοινότητα, έχει υποστεί φρικτές ρατσιστικές διακρίσεις μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, που όμοιες τους, μόνο οι αφρο-αμερικανοί έχουν βιώσει.(δεν τα λέει ακριβώς έτσι ο Ομπάμα, αλλά αυτά εννοεί )

Το τρίτο αυτό σημείο είναι αυτό που μ' εντυπωσίασε περισσότερο, διότι δεν το είχα ακούσει ποτέ(εγώ τουλάχιστον ) απο αμερικανό πολιτικό.

Οι περισσότερες απο τις απόψεις του Ομπάμα για τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος που φαίνονται σ' αυτό το βίντεο, είναι απόψεις του που εκφράστηκαν όταν ο ίδιος φαινόταν ως αουτσάιντερ, και τουλάχιστον για μένα, φαίνονται ειλικρινείς.

Θα τις υλοποιήσει ως πρόεδρος; Δεν το ξέρω.Σίγουρα πάντως όχι όλες. Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι ότι έχει άποψη για το τί είναι δίκαιο και τι δεν είναι για τους Ελληνες.
Ας παρακολουθήσουμε το βίντεο.

Η ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ

Δεν γνώριζα αυτή την θέση του Καστοριάδη.Συμφωνώ απόλυτα μαζί του.Δεν μπορώ να αποδείξω (όπως και ο ίδιος άλλωστε ) ότι αυτή η άποψη είναι σωστή.Ομως η προσωπική μου εμπειρία, όταν και εγώ ήμουν μαθητής, με κάνει να πιστέψω ότι η άποψη αυτή είναι ορθή. Εχει μεγάλη σημασία για τον μαθητή, ο δάσκαλος.Ο δάσκαλος είναι το πάν στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΟΥΣΚΑ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

πηγή της εικόνας : blogs.sansimera.gr


Εισαγωγή

Για την παγκόσμια τραπεζική και οικονομική κρίση, ενημερωνόμαστε όλοι καθημερινά απο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και σε λίγο απ' οτι φαίνεται, θα την βιώσουμε πραγματικά όλοι, και σ ' αυτή την χώρα, με τον ένα η άλλο τρόπο.

Δεν χρειάζεται ν' αναφέρουμε εδώ
- τους λόγους αυτής της κρίσης,
-ποιοί είναι υπεύθυνοι
-πώς θα βγούμε απο αυτή την κρίση, με ποιό κόστος και πότε.

Για τα θέματα αυτά, μπορεί κανείς να βρεί καθημερινά εκατοντάδες αναλύσεις στα μέσα ενημέρωσης, και μάλιστα απο ειδικούς.Κατά συνέπεια, αν και έχω την δική μου άποψη γι' αυτά τα θέματα, δεν θα την αναλύσω σήμερα διότι θα είναι μιά ακόμα άποψη, και μάλιστα απο ερασιτέχνη.

Οι δεδομένες συνέπειες της κρίσης

Αυτό πάντως που είναι σίγουρο, είναι ότι κρίσεις αυτού του μεγέθους δημιουργούνται πάντα απο κάποια η κάποιες υπερβολικές φούσκες.Και με τον όρο αυτό, εννοώ το γεγονός ότι προεξοφλώ απο σήμερα ένα μελλοντικό μου υποθετικό κέρδος.Δηλαδή, αντί να περιμένω να δώ ότι το κέρδος η τα έσοδα που προσδοκώ στο μέλλον θα πραγματοποιηθούν, είμαι τόσο σίγουρος γι' αυτό η αυτά, η είμαι τόσο ανεύθυνος, που αρχίζω απο σήμερα να ξοδεύω χρήματα με δανεισμό, βασιζόμενος στα μελλοντικά μου κέρδη, τα οποία θα ξεπληρώσουν υποτίθεται τον δανεισμό μου.Με άλλα λόγια, δημιουργώ σήμερα χρήμα με προεξόφληση μελλοντικών προσδοκιών.

Ενα δεύτερο πράγμα που είναι σίγουρο στην εποχή μας, είναι ότι μιά φούσκα που δημιουργείται σε άλλη χώρα, και που έχει αυτές τις συνέπειες, μπορεί να αγγίξει και την χώρα μας η οποιαδήποτε άλλη χώρα, ασχέτως της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται σε εθνικό επίπεδο χώρας.

Ενα τρίτο πράγμα που είναι σίγουρο επίσης όταν προκύπτει μιά τέτοια κρίση, είναι ότι η κρίση επαναφέρει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, δηλαδή διορθώνει την κατάσταση, άρα λειτουργεί ώς ιατρική και φαρμακευτική αγωγή.Η αγωγή όμως είναι δύσκολη και απαιτεί πολύ χρόνο και πόνο.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση(που προκύπτει κατά συνέπεια χωρίς να φταίει η Ελλάδα ) και οι συνέπειες για την Ελλάδα

Στην αρχή της κρίσης, οι εγχώριοι αναλυτές επικεντρώνονταν στην παγκόσμια τραπεζική κρίση, και κατέληγαν περίπου όλοι(και συμφωνώ μ ' αυτό ) ότι οι συνέπειες για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα ήταν περιορισμένες, δεδομένου ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν επενδύσει στα συγκεκριμμένα "στεγαστικά ομόλογα "των ΗΠΑ.

Στην συνέχεια, οι αναλυτές άρχισαν να σκέφτονται την συνέπεια της παγκόσμιας τραπεζικής κρίσης στην παγκόσμια πραγματική οικονομία, και κατέληξαν οι περισσότεροι εξ αυτών στο ορθό συμπέρασμα ότι αφού η κρίση αυτή θα είχε αντίκτυπο στην παγκόσμια πραγματική οικονομία, θα είχε αναπόφευκτα αντίκτυπο και στην ελληνική πραγματική οικονομία.(τουρισμό, εξαγωγές,....)

Σήμερα, βρισκόμαστε στο σημείο όπου οι έλληνες αναλυτές, αρχίζουν και σκέφτονται ότι απο την στιγμή που θα πληγεί η ελληνική πραγματική οικονομία, όπως άλλωστε και και οι οικονομίες των βαλκανικών χωρών (συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας ) , είναι αναπόφευκτο να πληγούν και οι ελληνικές Τράπεζες οι οποίες δραστηριοποιούνται σ' αυτές τις περιοχές.Αν πληγούν οι ελληνικές τράπεζες λόγω της κρίσης στην πραγματικη οικονομία(π.χ. ναυτιλία ) , είναι σίγουρο ότι θα πληγεί ακόμα περισσότερο η ελληνική πραγματική οικονομία, και θα μπούμε σ' ενα φαύλο κύκλο όπου τα 28 δις ευρώ(κρατικό σχέδιο για το τραπεζικό σύστημα ) θα φαίνονται αστεία μπροστά στο μέγεθος της κρίσης.

Αύριο, η ελληνική αυτή ιδιαιτερότητα (δηλαδη το γεγονός ότι ο ελληνικός τραπεζικός κλάδος θα αντιμετωπίσει πρόβλημα λόγω του προβλήματος στην πραγματική οικονομία ) θα δημιουργήσει κατά την γνώμη μου ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στην πραγματική ελληνική οικονομία με απρόβλεπτες σήμερα συνέπειες.Θα σκάσουν υπάρχουσες φούσκες όπως η ελληνική φούσκα των ακινήτων, η ελληνικη φούσκα των πιστωτικών καρτών, κλπ....

Αν το πρόβλημα σταματούσε εδώ, οι όποιες συνέπειες αυτής της κρίσης για την Ελλάδα θα ήταν λίγο πολύ αυτές που κατά μέσο όρο θα βιώσουν όλοι οι λαοί του κόσμου.Σε περίπτωση παγκόσμιας κρίσης κανένας ιδιώτης, κανένας κλάδος, καμμιά χώρα δεν μπορεί να μήν πληγεί.Απλά ανάλογα με τις προφυλάξεις που παίρνει ο καθένας, η που δεν παίρνει πριν την κρίση , μπορεί να περιορίσει η να αυξήσει την ένταση της κρίσης για τον εαυτό του.

η ελληνική φούσκα στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και η συνέπεια για την Ελλάδα

Αυτό πού κάνει ιδιαίτερα ευάλωτη την Ελλάδα σ' αυτή την παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι το δημόσιο χρέος της.Πέρα δηλαδή απο τα θέματα που αφορούν όλες τις χώρες του κόσμου(άρα και την ελλάδα ) απο μιά εισαγόμενη κρίση, η Ελλάδα πρέπει να διαχειριστεί την δική της φούσκα, δηλαδή το δημόσιο χρέος της χώρας.Οπως και η κάθε φούσκα, έτσι και η φούσκα του ελληνικού δημόσιου χρέους, δημιούργημα του πολιτικο-δημοσιογραφικού κατεστημένου που κυβερνά την χώρα απο το 1974, κάποια στιγμή θα σκάσει.Το θέμα είναι να μήν σκάσει την στιγμή που η παγκόσμια οικονομική κρίση θα μαστιγώνει την χώρα.Πρέπει να βρεθεί τρόπος η ελληνική φούσκα να διατηρηθεί και να σκάσει αργότερα.

Ας σκεφτούμε για λίγο αυτό το εφιαλτικό σενάριο.

Το ελληνικό δημόσιο χρέος πρέπει νομιζω να καταγραφεί ώς μιά πρωτοτυπία δημιουργίας φούσκας σε διεθνές επίπεδο, δεδομένου ότι απο περίπου μηδενικό χρέος το 1975, η χώρα έχει ένα χρέος σήμερα που ξεπερνά τα 250 δισεκατομμύρια ευρώ.Αυτό πρέπει να είναι ένα παγκόσμιο ρεκόρ δημιουργίας δημόσιας φούσκας σε χρόνο και μέγεθος.
Δηλαδή, οι διαχειριστές της χώρας αυτής χρέωσαν κατά μέσο όρο την χώρα με 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως ανελλιπώς επι τριαντα τρία χρόνια!Δηλάδή, η χώρα αυτή ξόδεψε για 33 ολόκληρα χρόνια 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ κατ' ετος , περισσότερα απο αυτά που μπορούσε να ξοδέψει, και ανέθεσε στις επόμενες γενεές να ξεπληρώσουν αυτό το χρέος.Οι πρωταθλητές-διαχειριστές είναι οι σοσιαλιστές της δεκαετίας του 80 και του 90.Ο μεγάλος έπαινος πρέπει όμως να αποδοθεί στους σοσιαλιστές της δεκαετίας 1980-1990.Οι νεο-δημοκράτες συνέχισαν αυτό το έργο.

Η κατάσταση σήμερα είναι τραγική.Το δημόσιο χρέος απο 205 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004, 215 το 2005, 226 το 2006, εκτοξεύθηκε στα 250 δις ευρώ τον Ιούνιο του 2008.
Το πρόβλημα αυτό, είναι το μεγαλύτερο και το δυσκολότερο που έχει ν' αντιμετωπίσει η χώρα.
Και δεν είναι καινούργιο.Ολοι το γνωρίζουν απο τις αρχές της δεκαετίας του 1990.Κανένα όμως πολιτικό κόμμα δεν παίρνει θέση ως προς αυτό.Κανένα πολιτικό κόμμα δεν λέει πώς σκοπεύει να το αντιμετωπίσει.Δεν εννοώ να το μηδενίσουμε.Εννοώ να είναι σε θέση ο κρατικός προυπολογισμός κάθε χρόνο να καλύπτει όλα τα κρατικά έξοδα για την συγκεκριμμένη χρονιά συμπεριλαμβανομένων των τόκων του χρέους, και να βάζει και στην άκρη κάθε χρόνο ας πούμε ένα δισεκατομμύριο, που θα πηγαίνει να μειώσει σταδιακά το χρέος.

Στα πλαίσια της παγκόσμιας κρίσης, η άμεσα ορατή συνέπεια της ελληνικής φούσκας είναι η επιπλέον διόγκωση του δημοσίου χρέους με 4 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον τόκους τον χρόνο, κι αυτό για όσο χρόνο διαρκέσει η κρίση.Το ποσό αυτό(δική μου εκτίμηση ) δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν είναι 3δις, 4δις η 5 δις ευρώ.Είναι κάποια δις ευρώ επιπλέον τόκων που θα πληρώσει η Ελλάδα για το χρέος της των 250 δισεκατομμυρίων ευρώ , και που δεν θα πληρώσει π.χ. η Γερμανία για αντίστοιχο χρέος της 250 δις ευρώ.Κι αυτό είναι λογικό, διότι κάποιος που δανείζει μιά υπερχρεωμένη χώρα παίρνει ένα μεγαλύτερο κίνδυνο (να χάσει τα χρήματα του ) σε σχέση με το αν τα δάνειζε στην Γερμανία, και απαιτεί γι' αυτόν τον κίνδυνο ένα μεγαλύτερο επιτόκιο.

Μια φούσκα όπως η φούσκα του ελληνικού δημόσιου χρέους, διατηρείται για όσο διάστημα
-ο λαός την ανέχεται (απο άγνοια,....)
-υπάρχουν επενδυτές που είναι διατεθειμένοι να πάρουν αυτό τον κίνδυνο έναντι μιάς μεγαλύτερης απόδοσης,και έχουν ρευστότητα
-το κράτος επιστρέφει τα δανεικά και τους τόκους (έστω και με άλλο δάνειο )

Στα πλαίσια μιάς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, τι θα γίνει αν οι επενδυτές δεν θελήσουν πλέον να πάρουν τον κίνδυνο να δανείσουν μιά υπερχρεωμένη χώρα όπως την Ελλάδα, η τι θα γίνει, αν απλά δεν έχουν πλέον την απαραίτητη ρευστότητα για να δανείσουν ;

Στην περίπτωση αυτή, η φούσκα θα σκάσει και η χώρα θα καταρρεύσει.

Αν η κατάρρευση προκύψει την ίδια στιγμή με την κατάρρευση των άλλων υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης(Ιταλία , Βέλγιο ) , θα καταρρεύσει και η νομισματική ένωση του ευρώ σε μιά νύκτα, και η κάθε χώρα θα επιστρέψει στο νόμισμα της, αρνούμενη στην μέση της θύελλας να πληρώσει και για την κακοδιαχείριση του γείτονα.

Αν η κατάρρευση προκύψει μόνο για την Ελλάδα, επειδή το μέγεθος της είναι μικρό για την ευρωζώνη, το πιό πιθανό είναι να παραμείνει στην ευρωζώνη, θα την στηρίξει με δάνεια όσο μπορεί η Ευρωπαική κεντρική Τράπεζα, και απο ένα σημείο και μετά η χώρα θα οδηγηθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τα περαιτέρω (σκληρό πρόγραμμα λιτότητας,....)
Για τα δεινά που θα ακολουθήσουν για τους Ελληνες πολίτες, οι φουσκο-δημιουργοί θα δείχνουν το κακό διεθνές νομισματικό ταμείο, τους κακούς γκόλτεν μπόις, και θα σχεδιάζουν την επόμενη φούσκα τους.

Ολ' αυτά βέβαια σήμερα είναι σενάρια που προκύπτουν απο την φαντασία.Ας ελπίσουμε να είναι υπερβολικά, κι' ας ελπίσουμε αυτοί που οδηγούν το καράβι στα μέσα της θύελλας, να ξέρουν τί κάνουν.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Παρακολούθησα απο μακριά, αλλά με μεγάλη προσοχή την προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ.

Ηλπιζα κρυφά μέσα μου όλους αυτούς τους μήνες ότι θα κερδίσει ο Ομπάμα, αλλά δεν το πίστευα.

Ηλπίζα ότι θα κερδίσει, όχι για ν'αλλάξει τον κόσμο, ούτε για να υποστηρίξει τα ελληνικά συμφέροντα ( δεν κατάλαβα άλλωστε ποτέ γιατί έχουμε την απαίτηση οι ξένοι να υποστηρίζουν τα ελληνικά συμφέροντα ακόμα κι' αν είναι δίκαια ).

Είχα την κρυφή ελπίδα να κερδίσει, διότι για πρώτη φορά στην ιστορία, η νίκη αυτή θα έδινε αξία στον μαύρο άνθρωπο.Κυρίως στον Αφρικανό.Η νίκη ενός μαύρου στην Αμερική θα άλλαζε για πάντα την εικόνα του μαύρου ανθρώπου ανά την υφήλιο.Θα έκανε τον κάθε αφρικανό, να νοιώσει επιτέλους υπερήφανο για το χρώμα του.Θα τον έκανε να νοιώσει ισότιμος.Θα έκανε επίσης τους άλλους λαούς του πλανήτη που δεν έχουν μαύρο χρώμα, να δούν με διαφορετικό μάτι τους μαύρους για πάντα, δηλαδή να τους θεωρήσουν ισότιμους τους.
Η βούληση μου αυτή, η η κρυφή αυτή ελπίδα μου, εχει τις ρίζες της στην εποχή που έζησα στην Αφρική και γνώρισα -αγάπησα αυτούς τους ανθρώπους και τον πολιτιστικό τους κόσμο.Ενα κόσμο όμορφο, συμφιλιωμένο με την φύση, και με πολύ καλοσύνη και αγάπη για τους άλλους πολιτιστικούς κόσμους του πλανήτη μας.

Καθώς περνούσαν οι μήνες και η νίκη του Ομπάμα φαινόταν πιό πιθανή, σκεφτόμουν και ονειρευόμουν αυτό το ενδεχόμενο , και για άλλους λόγους

-η νίκη του Ομπάμα θα συμφιλίωνε για πάντα τους Αμερικανούς πολίτες, αποδεικνύοντας σε οποιονδήποτε πολίτη της , ανεξαρτήτου χρώματος του δέρματος του, ότι έχει τις ίδιες ευκαιρίες με τους λοιπούς συμπολίτες του που έχουν άσπρο χρώμα δέρματος.Το "εχω ένα όνειρο " του Martin Luther King θα γινόταν πραγματικότητα.Ο αγώνας για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, η τελευταία αυτή έκφραση (εδώ και σαράντα χρόνια ) μιάς προοδευτικής Αμερικής θα δικαιωνόταν.
-η νίκη του Ομπάμα, θα έδινε μιά ελπίδα στους λαούς του κόσμου.Η ελπίδα αυτή θα είχε το νόημα, της επιστροφής της πολιτικής ως κομίστριας νέας πολιτιστικής πρότασης για τον πλανήτη.

Και ο Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές.Και είδαμε την Αφρική ολόκληρη να γιορτάζει αυτή την νίκη. Είδαμε τους Αφρο-αμερικανούς να γιορτάζουν και να κλαίνε απο την χαρά τους.Είδαμε τον πλανήτη ολόκληρο να σκέφτεται και να λέει για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες : "yes, we can "

H νίκη του Ομπάμα έδωσε μετά απο πολλές δεκαετίες, μιά ελπίδα στους λαούς αυτού του πλανήτη.Εκανε μετά απο κοντά 40 χρόνια και πάλι συμπαθή την Αμερική στα μάτια των λαών του κόσμου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, και ανεξαρτήτως του τί θα κάνει απο εδώ και στο εξής o νέος πρόεδρος (το οποίο ουδείς γνωρίζει, αλλά σίγουρα μάγος δεν είναι ), χάρηκα για την εκλογή του Ομπάμα.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ , ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

Μπροστά στην οικονομική θύελλα που έρχεται, οι πολιτικές δυνάνεις της χώρας αποφάσισαν να παίξουν θέατρο για ν'ανεβάσουν την τηλεθέαση των καναλιών.

Με τι έχουμε να κάνουμε ;

1/ Με μιά επιχείρηση, την ΔΕΗ, που καλώς η κακώς αποφασίστηκε απο τις πολιτικές δυνάμεις εδώ και πολλά χρόνια, ότι πρέπει να λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, και να εισαχθεί στο χρηματιστήριο.Αρα, να αποφέρει κέρδος σε όποιον αποφασίσει ν' αγοράσει μετοχές της.Η επιχείρηση αυτή, παρά τις κοινοτικές οδηγίες, συνεχίζει να έχει το μονοπώλιο της διανομής και περίπου το μονοπώλιο της παραγωγής ρεύματος.Εν πάσει περιπτώσει, για να το απλοποιήσουμε, ας πούμε ότι για τον έλληνα καταναλωτή, η ΔΕΗ είναι μονοπώλιο, δεδομένου ότι δεν μπορεί ν'αγοράσει απο άλλη επιχείρηση, ρεύμα.

2/μ'εναν επικεφαλής της επιχείρησης που επέλεξε η κυβέρνηση, για να διαχειρίζεται σωστά την επιχείρηση.Τον επέλεξε απο τον ιδιωτικό τομέα, και συγκεκριμμένα απο την TOYOTA Eυρώπης, επειδή ακριβώς ήταν επιτυχημένος, ως διαχειριστής.Δηλαδή μπορούσε, η θεωρήθηκε ότι μπορούσε να οδηγήσει την επιχείρηση στο να αυξήσει τα κέρδη της.Σε καμμιά πάντως περίπτωση δεν τοποθετήθηκε ο επικεφαλής της ΔΕΗ για να κάνει κοινωνική πολιτική.

3/με μιά κοινωνία η οποία είναι εξαθλιωμένη οικονομικά εδώ και πολλά χρόνια, και η οποία ορθά αντιδρά σε οποιαδήποτε σημαντική αύξηση της τιμής του ρεύματος.

4/με το ελληνικό κράτος που είναι μέτοχος της ΔΕΗ, και με μιά κυβέρνηση που εκπροσωπεί το κράτος και έχει και την ευθύνη έγκρισης του εκαστοτε τιμολογίου της ΔΕΗ λόγω του μονοπωλιακού χαρακτήρα της επιχείρησης.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ο Κος Αθανασόπουλος, απο την πρωτη ημέρα που ανέλαβε την ευθύνη της επιχείρησης ως διαχειριστής, έκανε και κάνει προτάσεις(για θέματα που είναι δικαιοδοσίας του Δ.Σ. η της κτβέρνησης ), ενώ πήρε και παίρνει αποφάσεις(για θέματα για τα οποία μπορεί να παίρνει ο ίδιος αποφάσεις ) τόσο για να αυξήσει τα έσοδα όσο και για να μειώσει τα έξοδα.Παρά τις προσπάθειες του, η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης χειροτερεύει.Πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι οι πιό σημαντικές αποφάσεις όπως η αύξηση του τιμολογίου, λαμβάνονται απο την κυβέρνηση με βάση εισηγήσεις του.

Οταν προκύπτει μιά τέτοια κατάσταση, η λογική λέει ότι, είτε φταίει ο διαχειριστής οπότε τον αντικαθιστούμε λόγω του ότι είναι κακός διαχειριστής, είτε φταίει η κυβέρνηση ( η οποία παρά τις εισηγήσεις του διαχειριστή, δεν τον ακούει, όχι επειδή οι εισηγήσεις είναι λανθασμένες , αλλά για για διάφορους άλλους λόγους όπως η βούληση της να ασκήσει κοινωνική πολιτική,.... ).

Δεν ξέρω που είναι η αλήθεια.Υποπτεύομαι όμως, απ' αυτά που ακούω και διαβάζω ότι φταίει η κυβέρνηση.
Αν η κυβέρνηση θέλει να κάνει κοινωνική πολιτική στο ρεύμα, πρέπει να επιδοτήσει την ΔΕΗ απο τον κρατικό προυπολογισμό ώστε αυτή, παρά τα κόστη της, να πουλήσει το ρεύμα σε κάποιες κατηγορίες του πληθυσμού, σε τιμή κατώτερη του κόστους της.
Δεν μπορεί να γίνεται κοινωνική πολιτική με τα χρήματα των μετόχων που αγόρασαν μετοχές της ΔΕΗ.Πάντως όχι μέσα στο δικό μας νομικό σύστημα.

Αν η άποψη μου είναι σωστή ώς προς το ποιός φταίει, κι ' αν η ιστορία σταματούσε ώς εδώ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι για άλλη μιά φορά, ότι η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν σέβεται το νομικό σύστημα της χώρας και άρα το σύνταγμα, δεν σέβεται αυτούς στους οποίους πούλησε μετοχές της ΔΕΗ, και συμπεριφέρεται σαν ένας κοινός απατεώνας αρμέγοντας τζάμπα, τους μετόχους της ΔΕΗ, σαν να ήταν αγελάδες του γείτονα.Μέχρι εδώ, δεν υπάρχει τίποτα το πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα.

Αν η άποψη μου είναι σωστή ώς προς το ποιός φταίει(αν δεν ήταν, έπρεπε ήδη η κυβέρνηση να είχε ζητήσει την παραίτηση του Κου Αθανασόπουλου ), αυτό που είναι απίστευτο αλλά ελληνικό , είναι ότι οι πολιτικοί μας, ζητούν απο τον Κο Αθανασόπουλο να κάνει κοινωνική πολιτική!Ενώ δηλαδή τον διόρισαν ώς διαχειριστή, του ζητούν στην πράξη να μήν παίζει πλέον τον ρόλο του ως διαχειριστής, αλλά να προτείνει αυξήσεις κάτω του κόστους για κοινωνικούς λόγους!Του ζητούν δηλαδή να μην κάνει σωστά την δουλειά που του ανέθεσαν.Του ζητούν να ζημιώσει τους μετόχους της ΔΕΗ, και να υποστεί τις συνέπειες απο τις αγωγές τους εναντίον του, στα δικαστήρια.Τον ξεφτιλίζουν καθημερινά ως τον κακό, σε σχέση βέβαια με τους ίδιους που είναι υπέρ των συμφερόντων του λαού.Τους ίδιους αυτούς ανθρώπους ακούγαμε χρόνια ολόκληρα, να μιλάνε για τους κακούς διαχειριστές που είχαν τοποθετηθεί σε κρατικές επιχειρήσεις, για την ανάγκη αξιοκρατίας,κλπ.....

Διάλεξα αυτό το θέμα σήμερα, για να τονίσω την επικράτηση του παραλόγου σ' αυτή την χώρα, ιδίως στους κόλπους αυτών που μας διοικούν, και για να δικαιολογήσω για άλλη μιά φορά τον τίτλο του ιστολογίου.

Και μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, μόνο ο Στέφανος Μάνος βγήκε για να πεί την αλήθεια.
Φαίνεται ότι είναι ο μόνος πολιτικός σ ' αυτή την χώρα που έχει λογική κρίση.Και είναι εκτός πολιτικής σκηνής.Τυχαίο μαλλον,.....Η μήπως δεν είναι τυχαίο ;

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Πρίν απο μερικές ημέρες δημοσίευσα στο ιστολόγιο μου "ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ- η δύναμη και η τέχνη της στρατηγικής " το κείμενο που ακολουθεί.

Επειδή έχει κατά την γνώμη σχέση έμμεση με το κύριο θέμα αυτού του ιστολογίου, αποφάσισα να το ξαναδημοσιεύσω και σ'αυτό το ιστολόγιο.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με αφορμή διάφορα τυχαία περιστατικά στη ζωή μου, έτυχε να ανακαλύψω σταδιακά αυτό που ονομάζεται στρατηγική.

Απο τότε, επειδή μ’αρέσει η πρακτική επίλυση των προβλημάτων, η στρατηγική με μάγεψε και αφιέρωσα αρκετό χρόνο για να την μελετήσω.Σε καμμιά περίπτωση δεν μπορώ να πώ ότι την κατέχω.Ομως, ασχολήθηκα αρκετά, και πιστεύω ότι έχω μιά εξοικείωση με τις αρχές της.

Σ αυτή την σελίδα θα προσπαθήσω να κάνω μιά εισαγωγή στην στρατηγική, ελπίζοντας ότι θα τραβήξει το ενδιαφέρον σας, και θα σας οδηγήσει να γνωρίσετε περισσότερα γι’ αυτή την τέχνη πρακτικής και βέλτιστης επίλυσης ιδιαίτερα σύνθετων προβλημάτων.

Προσωπικά, είχα την τύχη ν’ανακαλύψω την στρατηγική στο Πανεπιστήμιο, στα πλαίσια ενός μεταπτυχιακού με εξειδίκευση στα χρηματο-οικονομικά.

Η στρατηγική ήταν ένα απο τα κύρια μαθήματα, και αφιερώσαμε 6 ώρες την βδομάδα για περίπου 10 μήνες.Αρχίσαμε απο τις βασικές αρχές της στρατηγικής για κοντά πέντε μήνες , και αργότερα εφαρμόσαμε αυτες τις αρχές στα χρηματο-οικονομικά.Για παράδειγμα, αν μελετούσαμε μια επιχείρηση-στόχο για εξαγορά, έπρεπε να κάνουμε μια στρατηγική μελέτη και να μελετήσουμε στρατηγικά (δηλαδή απο όλες τις πλευρές )σε βάθος τον κλάδο της, τα δυνατά και αδύνατα σημεία της, τα δυνατά και αδύνατα σημεία των ανταγωνιστών της, ….. και να καταλήξουμε σε μιά στρατηγική διάγνωση.Κάπως έτσι κορυφώθηκε η δική μου σχέση με την στρατηγική, και έκτοτε συνεχίζω όσο μπορώ, να μελετώ στον ελεύθερο χρόνο μου, αυτή την τέχνη.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Κατά την γνώμη μου, η στρατηγική είναι η συλλογή και η κατάλληλη επεξεργασία όλων των απαραίτητων δεδομένων, που μας επιτρέπουν στα πλαίσια μιάς αντιπαράθεσης, στρατιωτικής, διπλωματικής, επιχειρηματικής κλπ, βασιζόμενοι στο προφανές “δυνατό”, να δούμε και να προσδιορίσουμε το “εφικτό” για εμάς. Αφού προσδιοριστεί με ακρίβεια το εφικτό, η στρατηγική πρέπει να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει τις κατάλληλες τακτικές κινήσεις οι οποίες θα επιτρέψουν να επιτευχθεί ο στόχος, δηλαδή το εφικτό.

Σήμερα, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η σύλληψη της ιδέας της στρατηγικής, οφείλεται αρχικά στον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Β΄, αλλά ο γιός του ο Μέγας Αλέξανδρος είναι αυτός που την μετέτρεψε σε τέχνη.Εδώ και 2500 χρόνια, η βασική πηγή της γνώσης για την στρατηγική και τις τακτικές κινήσεις που την υπηρετούν, είναι οι ιδέες και το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Λέγεται ότι ο Μακιαβέλλι, στηρίχθηκε για το έργο και την καρριέρα του, στην μελέτη των στρατιωτικών εκστρατειών και των πολιτικών συστημάτων διακυβέρνησης που καθιέρωσε ο Μεγάλος Αλέξανδρος στις περιοχές που είχε κατακτήσει.

Πρόσφατα, διάβασα το βιβλίο του PARTHA BOSE με τίτλο “Μέγας Αλέξανδρος, η τέχνη της στρατηγικής ” (εκδόσεις Κριτική ) το οποίω συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον ενδιαφέρεται για την στρατηγική.Στο βιβλίο αυτό, στην σελίδα 22 αναφέρει ο συγγραφέας ότι το 1991″ ο Graham Sharman κι’ εγώ, επισκεφτήκαμε τον στρατηγό που διοικούσε τις πολυεθνικές δυνάμεις στον πόλεμο του Κόλπου, τον William Gus Pagonis, και είδαμε ιδιοίς όμμασιν πως η στρατιωτική και η τακτική του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διαμόρφωσαν τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ κινήθηκαν σε έναν πόλεμο που διεξήχθη στην αραβική έρημο που ο Αλέξανδρος διέσχισε 2500 χρόνια περίπου πρίν.”

Ο Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος στρατηγός που απέδειξε ότι ένας μικρότερος σε δύναμη στρατός, μπορεί να κερδίσει έναν μεγαλύτερο σε δύναμη στρατό, με τις κατάλληλες τακτικές κινήσεις.Ηταν επίσης ο πρώτος που έδωσε την απαραίτητη σημασία στην συλλογή πληροφοριών.

Δεν χρειάζεται όμως να αναφερθώ περισσότερο στον Μεγάλο Αλέξανδρο.Οσοι γνωρίζουν Ιστορία και έχουν ασχοληθεί με την μελέτη της στρατηγικής, ξέρουν ότι υπήρξε ο μεγαλύτερος σχεδιαστής στρατηγικής που πέρασε ποτέ απο αυτό τον πλανήτη.

Αυτό είναι που συγκράτησε και θα συγκρατεί για πάντα ο παγκόσμιος πολιτισμός απο τα μόλις 12 χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία ο Μεγαλέξανδρος.Το έργο του μελετούν και ξαναμελετούν οι μεγάλοι δάσκαλοι της εποχής μας, προσπαθώντας να εφαρμόσουν τις αρχές του στην διπλωματία, στην στρατιωτικά εκπαίδευση, στην διοίκηση επιχειρήσεων,… στα πιό φημισμένα σήμερα πανεπιστήμια αυτού του πλανήτη.

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Η προυπόθεση είναι η κατάλληλη επεξεργασία των δεδομένων για να διαμορφωθεί η στρατηγική.

Η λέξη “κατάλληλη”, είναι κατά την γνώμη μου κρίσιμη, διότι συνεπάγεται ο σχεδιαστής να έχει μιά υψηλή παιδεία.Ο Μέγας αλέξανδρος είχε αυτή την παιδεία, δεδομένου ότι είχε ως δάσκαλο τον Αριστοτέλη, στη σχολή του παλατιού που δημιούργησε ο πατέρας του στο προάστιο της Μίεζας.

Το να έχει ένας πατέρας και μάλιστα βασιλιάς την προνοητικότητα ν’ ασχοληθεί με την παιδεία του γιού του, είναι ίσως αξιοσημείωτο για εκείνη την εποχή, ιδίως στην Μακεδονία, όπου η εναλλαγή των ηγετών στην εξουσία γινόταν πάρα πολύ συχνά.

Αυτό όμως που έκανε αυτή τη σχολή ξεχωριστή, είναι το επίπεδο της παιδείας που παρείχε, όχι μόνο για εκείνη την εποχή αλλά διαχρονικά μέχρι και σήμερα.Πιστεύω ότι η παιδεία της σχολής της Μιέζας είναι ένα απο τα θαύματα της ανθρώπινης δημιουργίας μέχρι και σήμερα.Χρειάστηκαν κοντά 2500 χρόνια για ν’αρχίσουν να κατανοούν και να εφαρμόζουν οι σύγχρονοι μεγάλοι δάσκαλοι(όχι στην Ελλάδα βέβαια ), τις αρχές διαπαιδαγώγησης της σχολής της Μιέζας.

Θα μου έπαιρνε πολύ χρόνο εδώ, να περιγράψω αναλυτικά τις αρχές ( που εγώ τουλάχιστον συγκράτησα και κατάλαβα ) διαπαιδαγώγησης της σχολής της Μιέζας.Θα το κάνω όμως σε ξεχωριστή ανάρτηση κάποια στιγμή διότι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον κατά την γνώμη μου.

Η ουσία πάντως είναι ότι δεν μπορείς να χαράξεις στρατηγική αν δεν έχεις διδαχθεί ένα συγκεκριμμένο τρόπο σκέψης, και αν δεν έχεις μελετήσει πολλές και διαφορετικές τέχνες και επιστήμες.Οι τέχνες και οι επιστήμες δίνουν την τροφή, και ο συγκεκριμμένος τρόπος σκέψης πρέπει να την επεξεργάζεται κατάλληλα.

Ενας Γάλλος μαθηματικός ο Descartes στο ερώτημα σε τί χρησιμεύει η γνώση, έγραφε στους “Κανόνες για την κατεύθυνση του πνεύματος, Κανόνας 1 “(η μετάφραση είναι δική μου και ελπίζω να την αποδίδω σωστα) : “ο σκοπός της παιδείας πρέπει να είναι να κατευθύνει το πνεύμα μέχρι του σημείου να το κάνει ικανό να παράγει θεμελιωμένη και αληθινή κρίση επι οποιουδήποτε θέματος του προκύψει”Με άλλα λόγια, η παιδεία πρέπει να έχει ώς στόχο να κάνει το μυαλό να σκέφτεται.

Αυτή είναι η βάση.Και αυτή η βάση εξασφαλιζόταν την σχολή της Μιέζας.

Ο Αριστοτέλης όμως είχε μιά πολύ πιό σύνθετη άποψη για τον τρόπο διαπαιδαγώγησης και την εφάρμοσε.Να αναφέρω πολύ σύντομα την διδασκαλία της αυτογνωσίας με σκοπό την διαμόρφωση του χαρακτήρα, την διδασκαλία της γρήγορης λήψης αποφάσεων μπροστά σε ανόμοια και αντιφατικά δεδομένα (ικανότητα γρήγορης αντίληψης των εξωτερικών συνθηκών και ικανότητα γρήγορης προσαρμογής σ άυτές ),την διδασκαλία της κριτικής σκέψης, της αυτοκριτικής και της ειλικρίνειας του πνεύματος, την διδασκαλία της διασταύρωσης πληροφοριών μέσω μιάς ταξινόμησης της σειράς των ερωτήσεων και του τρόπου που γίνονταν οι ερωτήσεις,την διδασκαλία της αξίας της διανοητικής εξάσκησης, την διδασκαλία της πειθαρχίας, την διδασκαλία πολλών και διαφορετικών τεχνών και επιστημών, την διδασκαλία της συνεργασίας για την επίλυση προβλημάτων, την διδασκαλία της ηθικής, την διδασκαλία της πρακτικής εξάσκησης, και πολλά άλλα.

Υπάρχει άραγε σήμερα στον κόσμο έστω και ένα πανεπιστήμιο που να παρέχει ένα τόσο υψηλό και ολοκληρωμένο επίπεδο παιδείας όπως αυτό της σχολής της Μίεζας ; Νομίζω ότι δεν υπάρχει.

Αρκεί να σκεφτούμε ότι μόλις το 1870 άρχισε να υιοθετείται δειλά-δειλά και αποσπασματικά η μέθοδος διδασκαλίας του Αριστοτέλη στην Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, για να ακολουθήσει το 1924 η σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του ίδιου πανεπιστημίου.Σε ότι αφορά τις στρατιωτικές και διπλωματικές σχολές, αυτές άρχισαν αποσπασματικά να υιοθετούν τις μεθόδους του Αριστοτέλη ουσιαστικά μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.(διευκρινίζω ότι είχαν αρχίσει να μελετάνε τις στρατηγικές που χρησιμοποίησε ο Μεγαλέξανδρος μετά το 1930, όμως σίγουρα τις μεθόδους διδασκαλίας του Αριστοτέλη άρχισαν να τις μελετούν και να τις υιοθετούν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο).

Θα περάσουν σίγουρα πολλές δεκαετίες ακόμα μέχρι να κατανοηθούν πλήρως οι μέθοδοι διαπαιδαγώγησης του Αριστοτέλη και να εφαρμοστούν εν μέρει.

Αρκεί για παράδειγμα να σκεφτούμε ότι μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζουμε να ακούμε και να ασχολούμαστε για έννοιες όπως η εταιρική διακυβέρνηση , η επιχειρηματική κοινωνική ευθύνη η η επιχειρηματική ηθική, όταν τα θέματα αυτά διδασκόταν σε βάθος απο τον Αριστοτέλη στην σχολή της Μίεζας πρίν απο 2500 χρόνια, ώς κύριες αρχές διαπαιδαγώγησης.

Ο Αριστοτέλης έλεγε απ ‘οτι γράφεται στην διεθνή βιβλιογραφία, συχνά στους μαθητές του : υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να κάνετε κάτι λάθος, αλλά μόνο ένας για να το κάνετε σωστά, ειδικά αν πρόκειται για θέμα ηθικής φύσης.Αυτό θέλω να το έχετε μάθει οπωσδήποτε ολοκληρώνοντας την παραμονή σας στην σχολή.ΚΙ αυτό έλεγε, θα το μάθετε με την εξάσκηση.Οπως ένας χτίστης γίνεται καλύτερος με την εμπειρία που αποκτά, έτσι κι ‘εσεις θα γίνετε δίκαιοι πράττοντας δίκαιες πράξεις, γενναίοι κάνοντας γενναιες πράξεις,…

Πολλά τυχαία γεγονότα δημιουργούν ιστορία. Ομως η πορεία και το έργο του Μέγα Αλέξανδρου σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Είχε φυσικά τις δικές του ικανότητες.Ομως, αν δεν είχε την παιδεία της σχολής της Μίεζας, δεν θα είχε μεινει στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος σχεδιαστής στρατηγικής όλων των εποχών.

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Οι βασικές αρχές της Στρατηγικής είναι οι ίδιες ασχέτως της ανθρώπινης δραστηριότητας στην οποία εφαρμόζονται.

Σε ότι αφορά ειδικά τις διεθνείς σχέσεις, νομίζω ότι η Στρατηγική έχει ένα ιδιαίτερο διανοητικό αλλά και ουσιαστικό ενδιαφέρον για εμάς τους απλούς πολίτες που απλά παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Ειδικά για εμάς τους Ελληνες που έχουμε ακόμα ανοικτά εξωτερικά μέτωπα, είναι νομίζω σημαντικό να ξέρουμε ότι η χώρα μας έχει στρατηγική η δεν έχει, στις διεθνείς σχέσεις (έχει ; ).

Αν έχει στρατηγική, κάπου θα την έχουμε δεί η θα την έχουμε νοιώσει.Αν πάλι δεν έχει, κάπου θα έχουμε δεί τις αρνητικές συνέπειες της έλλειψης στρατηγικής.

Αν πάρουμε τα τελευταία 10 χρόνια, νομίζω για παράδειγμα ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι για το θέμα της επανένωσης της Κύπρου, η Ελλάδα είχε μιά στρατηγική μέχρι που κυβερνούσε ο Σημίτης και μιά απο τις τακτικές κινήσεις που εξυπηρετούσαν αυτή την στρατηγική ήταν η εκμετάλλευση όλων των μέσων που είχε η χώρα και των διεθνών συγκυριών ώστε να ενταχθεί η Κύπρος στην Ευρωπαική Ενωση.Τα τελευταία 5 χρόνια η Ελλάδα δεν έχει στρατηγική για το Κυπριακό κατά την γνώμη μου.Απόδειξη είναι το σχέδιο Ανάν και τα αποτελέσματα του.

Η Στρατηγική είναι κατά συνέπεια κάτι που έχει χειροπιαστό αποτέλεσμα.Δεν είναι θεωρία ούτε προπάντων κοσμο-θεωρία.Εχει ώς σκοπό, την εξασφάλιση του μέγιστου εφικτού αποτελέσματος.

Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ

Πρόσφατα, αναζητούσα στο διαδίκτυο ένα τραγούδι της Χαρούλας Αλεξίου.Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης, βρήκα πολλά τραγούδια αυτής της τραγουδίστριας.Μου έκανε εντύπωση το εξής.Δεν υπήρχε τραγούδι της που να μην το είχαν δεί Τούρκοι και να μην το είχαν σχολιάσει θετικά στο Youtube.Υπήρχαν βέβαια και καυγάδες μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων όπως συνηθίζεται.
Ειδα κι'ενα σχόλιο Τούρκου στα αγγλικά βέβαια που έλεγε. Σταματήστε ηλίθιοι κι απο τις δύο πλευρές του Αιγαίου να τσακώνεστε ακόμα και για ένα τραγούδι.Τουλάχιστον, αυτό το τραγούδι έπρεπε να μας ενώνει.

Σκέφτηκα με αφορμή αυτό το σχόλιο, ότι θα είχε ενδιαφέρον να δημιουργηθεί ένα μπλογκ (εκτός κι' αν υπάρχει ηδη ) μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, που θα είχε ως θέμα οτιδήποτε ενώνει τους 2 λαούς.Μιά ανάρτηση θα γινόταν απο έλληνες, και η επόμενη απο Τούρκους.Και πάει λέγοντας.
Αν αυτό γινόταν με σοβαρό τρόπο, κι αν εσκεμμένα αφήναμε-ξεχνούσαμε έστω και για τις ανάγκες αυτού του μπλόγκ οτιδήποτε μας χωρίζει, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε σταδιακά ένα κίνημα πολιτών των δύο χωρών που επιθυμούν, στην βάση όσων μας ενώνουν (και είναι πολλά ) , την συνεργασία των δύο χωρών και γι ' αυτά που μας χωρίζουν.

Υπάρχουν επιτυχή προηγούμενα σε άλλες περιοχές του κόσμου (Ισραήλ- Παλεστίνη για παράδειγμα ). Γιατί όχι και στην περιοχή μας ;

Aν κάποιοι πιστεύουν σ ' αυτή την ιδέα και ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν ως συγγραφείς, θα ήθελα να επικοινωνήσουν μαζί μου στη διεύθυνση internationalaffairs1@gmail.com.

Αν προκύψει ενδιαφέρον, νομίζω ότι μπορούμε εύκολα να προσεγγίσουμε Τούρκους που θα ήθελαν να συμμετάσχουν σ'αυτό το πείραμα.

Η ΤΖ.Κ. ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ (Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ) ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ ΤΟΥ ΧΑΡΒΑΡΝΤ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΔΩΣΕ Η ΖΩΗ

Πολύ συχνά ακούμε γύρω μας ανθρώπους να εκφράζουν την άποψη ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή, και ότι υπάρχει ένα πεπρωμένο για τον καθένα μας.Εξίσου συχνά, εκφράζεται η άποψη ότι δεν υπάρχει πεπρωμένο και ότι οτιδήποτε μας συμβαίνει, είναι τελείως τυχαίο.
Δεν είχα μέχρι τώρα ιδιαίτερα σκεφτεί αυτό το θέμα. Εμπειρικά, θα έλεγα ότι αν μου γινόταν αυτή η ερώτηση πρίν απο είκοσι χρόνια, θα απαντούσα ότι υπάρχει ένα πεπρωμένο για τον καθένα μας.Αν μου γινόταν αυτό το ερώτημα σήμερα, και πάλι εμπειρικά, θα έλεγα ότι η πορεία του κάθε ανθρώπου στη ζωή είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό,τελείως τυχαία.Τυχαία γνωρίζουμε τον(την) σύντροφο μας, τυχαία δουλεύουμε στην τάδε επιχείρηση και όχι σε μιά άλλη, τυχαία έχουμε τον τάδε προιστάμενο και όχι κάποιον άλλο, τυχαία ανήκουμε στον τάδε πολιτιστικό κόσμο και όχι σε κάποιον άλλο, κλπ....

Εν πάσει περιπτώσει, νομίζω ότι στον προβληματισμό αυτό, δεν υπάρχει κάποια απόλυτη απάντηση που να μπορεί να υποστηριχθεί με επιχειρήματα.

Πρέπει όμως να πώ ότι διαβάζοντας το άρθρο της Καθημερινής της Κυριακής της 13ης Ιουλίου του 2008 σχετικά με τα μαθήματα που έδωσε η ζωή στην Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, για πρώτη φορά το θέμα αυτό απασχόλησε αρκετά την σκέψη μου.

Πέρα όμως απο αυτό τον προβληματισμό που μου προσέφερε, αυτό το δημοσίευμα με συγκίνησε πολύ, σε σημείο που το διάβασα και το ξαναδιάβασα πολλές φορές.

Είχα ακούσει βέβαια για τον Χάρι Πότερ απο τα παιδιά μου.Αγόρασαν τα βιβλία, είδαν τις ταινίες, εντυπωσιάστηκαν, και τις περιέγραφαν επι μέρες.Δεν διάβασα τα βιβλία και δεν είδα τις ταινίες απο έλλειψη χρόνου, αλλά ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα απο την επιρροή που είχαν στα παιδιά.Διαβάζοντας αυτό το άρθρο στην Καθημερινή για την συγγραφέα του Χάρι Πότερ, πρέπει να πώ ότι κατανόησα την επιρροή που είχαν τα κείμενα της στα παιδιά, δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με μιά μεγάλη διανοούμενη της εποχής μας.
Το άρθρο βέβαια έχει να κάνει κυρίως με την πραγματικότητα της ζωής της, η οποία είναι συναρπαστική.Με βάση αυτό το άρθρο, μπορώ όμως να φανταστώ πόσο συναρπαστικά μπορούν να είναι και τα δημιουργήματα της φαντασίας της όπως αυτά περιγράφονται στα βιβλία και στις ταινίες του Χάρι Πότερ.

Ζητήθηκε απο την Κα Ρόουλινγκ να μιλήσει στους απόφοιτους του Χάρβαρντ.Και αποφάσισε να τους μιλήσει :
- για την αποτυχία στη ζωή και τα οφελήματα που μπορούν να προκύψουν απο μιά αποτυχία
-για την κρισιμότητα της φαντασίας

Παρακάτω αναφέρω αποσπάσματα απο τον λόγο της Ρόουλινγκ που θέλω να συγκρατήσω

Α/ Τα οφελήματα της αποτυχίας

-η φτώχεια δεν σ ' εξευγενίζει.Φέρνει φόβο, άγχος και κατάθλιψη.Την φτώχεια, ρομαντικά, μπορεί να την δεί μόνο ένας ανόητος.
-ο φόβος της αποτυχίας : το ταλέντο και η ευφυία δεν έχουν ποτέ προσφέρει ανοσία μπροστά στα καπρίτσια της τύχης.Ο φόβος είναι κατά συνέπεια συνεχώς γύρω μας.
-η αποτυχία σημαίνει για τον καθένα που την ζεί, απαλλαγή απο κάθε τί το μή ουσιώδες, και διοχέτευση της ενέργειάς του στο μόνο πράγμα που έχει νόημα γι ' αυτόν που την βιώνει.
-η αποτυχία μας διδάσκει πράγματα για τον εαυτό μας που δεν θα μπορούσαμε να μάθουμε αλλιώς (θέληση, πειθαρχία, φιλίες,....)
-η αποτυχία μας διδάσκει επίσης ότι η ζωή είναι δύσκολη και περίπλοκη , και η ταπεινότητα αυτής της επίγνωσης, μας βοηθά να ξεπεράσουμε τις αντιξοότητες της.
- ο Πλούταρχος αναφέρει η συγγραφέας, έλεγε ότι, ότι πετυχαίνουμε εσωτερικά, μπορεί να αλλάξει την εξωτερική πραγματικότητα.Εκφράζει αυτή η σκέψη το γεγονός ότι αγγίζουμε τις ζωές άλλων ανθρώπων απλώς και μόνο επειδή υπάρχουμε.Απευθυνόμενη ειδικότερα στους απόφοιτους του Χάρβαρντ 2008, η συγγραφέας τους λέει ότι η η μόρφωση που πήρανε, τους δίνει μιά ιδιαίτερη θέση και ιδιαίτερες ευθύνες.Ο τρόπος που ψηφίζουν, ο τρόπος που ζούν, ο τρόπος που διαμαρτύρονται, η πίεση που ασκούν στην εξουσία, έχει αντίκτυπο που φτάνει έξω απο τα σύνορα των ΗΠΑ.Και καταλήγει λέγοντας ότι αυτό είναι το προνόμιο τους αλλά και το φορτίο τους.Αν επιλέξετε λέει η συγγραφέας, να χρησιμοποιήσετε την επιρροή σας υπέρ εκείνων που δεν έχουν φωνή, αν χρησιμοποιήσετε την ικανότητα σας να φαντάζεστε τον εαυτό σας στη θέση όσων δεν έχουν τα πλεονεκτήματα σας, τότε δεν θα είναι υπερήφανες μόνο οι οικογένειες σας, αλλά και χιλιάδες άνθρωποι που θα έχετε βοηθήσει να γίνει καλύτερη η ζωή τους.
-τέλος η συγγραφέας θέλοντας να υμνήσει την φιλία ιδιαίτερα στην περίπτωση της αποτυχίας, αναφέρεται στον Σενέκα."Σάν παραμύθι έτσι είναι η ζωή.Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι, αλλά πόσο καλό."

Β/ Η κρίσιμη σημασία της φαντασίας

-η φαντασία λέει η συγγραφέας, είναι η αποκλειστικά ανθρώπινη ιδιότητα να οροματίζεσαι αυτό που δεν υπάρχει, και επομένως η πηγή κάθε εφεύρεσης και καινοτομίας.
-η φαντασία είναι επίσης, σύμφωνα με την συγγραφέα, η δύναμη που μας κάνει ικανούς να συναισθανόμαστε εμπειρίες συνανθρώπων μας που εμείς δεν έχουμε ζήσει.

Εύχομαι ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες στην Κα Ρόουλινγκ. Της αξίζουν.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ : "ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΣΚΙΑ ΕΛΛΑΔΑ" -"ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ"

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ



ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ



ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ



ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ



ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ



ΕΚΤΟ ΜΕΡΟΣ



ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ -ΣΥΝΕΧΕΙΑ 2

Για να μήν αδικώ όλους τους δημοσιογράφους, αλλά και για πληρέστερη ενημέρωση, δείτε το βίντεο.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ )

Πρίν απο λίγες ημέρες ανακάλυψα τυχαία στο διαδίκτυο, το βίντεο που φαίνεται στην ανάρτηση μου με τίτλο "οι έλληνες των Σκοπίων "

Μου έκανε φοβερή εντύπωση.
Μετά σκέφτηκα, "είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσοι πολλοί έλληνες σ αυτό το κρατίδιο και να μην το έχω ακούσει ποτέ "?Οχι ότι είμαι γνώστης των δεδομένων της περιοχής, αλλά δεν θα το είχα ακούσει στα 47 χρόνια που ζώ, έστω μιά φορά?Δεν θα το είχε προβάλλει το επίσημο ελληνικό κράτος?Είναι ψεύτικη η μαρτυρία?

Τα ερωτήματα αυτά, με οδήγησαν να μήν βάλω κανένα σχόλιο στην ανάρτηση μου.Πρώτον, για να δώ τυχόν αντιδράσεις απο τους γνώστες του θέματος.Δεύτερον, για να το σκεφτώ περισσότερο και ενδεχομένως να ψάξω περισσότερο το θέμα.
Αντιδράσεις με την έννοια των σχολίων δεν υπήρξαν.Για την ανάρτηση όμως αυτή, ενδιαφέρθηκαν πολλοί επισκέπτες του ιστολογίου.Ιδίως απο το εξωτερικό.Να ψάξω περισσότερο το θέμα, δεν πρόλαβα.Το σκέφτηκα όμως αρκετά.

Το βίντεο δεν μου δίνει την εντύπωση ότι είναι ψεύτικο.Το πολύ πολύ να υπερβάλλει ο Κωνσταντινίδης ως προς τους αριθμούς.Πως για παράδειγμα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ελληνόβλαχοι είναι 186 000 ?Δεν μας το λέει στο βίντεο.
Το θέμα όμως για μένα δεν είναι αυτό.Ας υποθέσουμε ότι οι έλληνες στο κρατίδιο των Σκοπίων είναι 50 000 και οχι 200 000 όπως αναφέρεται.Είναι αμελητέα ποσότητα η ύπαρξη πχ 50 000 ελλήνων στο γειτονικό κράτος των 2 000 000 κατοίκων ? Το ελληνικό κράτος που είναι σε διένεξη με το γειτονικό κράτος, και που πρέπει να απαντά στις επιθέσεις για ύπαρξη μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, έκανε ποτέ τον κόπο να καταγράψει με τεκμηριωμένο τρόπο πόσοι έλληνες ζούν στην γειτονική χώρα?Αν ναι, ενημέρωσε ποτέ τον Ελληνικό Λαό? Προέβαλλε θέμα ελληνικής μειονότητας στην διεθνή κοινότητα? Αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της?Εχει εντάξει το θέμα της ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων στους τακτικούς ελιγμούς της ώστε να εξυπηρετηθεί ο στρατηγικός στόχος?

Οι έλληνες δημοσιογράφοι απο την πλευρά τους (η τέταρτη εξουσία ! ), έκαναν κάποιες προσπάθειες ώστε να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός για την αλήθεια ως προς αυτό το θέμα?

Ο Κωνσταντινίδης που φαίνεται στο βίντεο και η οικογένεια του, προστατεύονται απο το ελληνικό κράτος? Αν ναί, ελπίζω να μην προστατεύεται απο τους ίδιους που προστάτεψαν και τον Στήβεν Λάλα.

Τα ερωτήματα βέβαια είναι τυπικά.Προσωπικά, έχω ήδη δώσει απάντηση σ αυτά τα ερωτήματα. Δυστυχώς.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΟ-ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Μέσω των αναρτήσεων μου, επιθυμώ να προβληματίσω ως προς τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, προσπαθώντας να απαντήσω σταδιακά στο εξής ερώτημα : για ποιό λόγο ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος (μετά την ελληνική ανεξαρτησία, αλλά ιδίως τα τελευταία σαράντα χρόνια) δεν συνεισφέρει ικανοποιητικά στον παγκόσμιο πολιτισμό?

Σήμερα, θα ήθελα να αναφερθώ-να κάνω μιά εισαγωγή- στην σχέση που έχει η ταυτότητα των νεο-ελλήνων με την πολιτιστική δημιουργία.

Η ταυτότητα των νεο-ελλήνων έχει σχέση με την πολιτιστική δημιουργία του ελληνικού κόσμου?
Για μένα, έχει φυσικά, σχέση.Για όσους έχουν διαβάσει τις αναρτήσεις μου, πιστεύω ότι έχει γίνει κατανοητό, ότι τα μέλη του ελληνικού κόσμου, είναι αυτά που με τον τρόπο που σκέπτονται και με τις ενέργειες τους, επιτρέπουν στην κοινότητα στην οποία ανήκουν, να δημιουργεί πολιτισμό.
Ο πολιτισμός που δημιουργείται, ποιοτικά, έχει άμεση σχέση με την ταυτότητα των μελών του ελληνικού κόσμου.
Η ταυτότητα των μελών του ελληνικού κόσμου, προκύπτει απο την ιστορική συσσώρευση των πολιτιστικών βιωμάτων του ελληνικού κόσμου, εμπλουτισμένη απο την πολιτιστική δημιουργία των λοιπών κόσμων που ενσωματώθηκαν στον ελληνικό πολιτισμό, μέσω του παγκόσμιου πολιτισμού.

Ποιά όμως είναι η ταυτότητα των μελών του Ελληνικού Κόσμου, δηλαδή των Νεο-Ελλήνων όπως αυτή έχει προκύψει απο την ιστορική συσσώρρευση των πολιτιστικών βιωμάτων?
Είναι η συσσωρευμένη ταυτότητα που προέκυψε απο την Αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο, και την λαική ζωή και κουλτούρα που δημιουργήθηκε επί Τουρκοκρατίας?


Ο Κορνήλιος Καστοριάδης για παράδειγμα, θεωρούσε ότι " Η διπλή και ταυτόχρονη αναφορά στην αρχαία Ελλάδα και στο Βυζάντιο, που αποτέλεσε το επίσηµο «πιστεύω» του νεοελληνικού κράτους και του πολιτιστικού κατεστηµένου της χώρας, οδήγησε και οδηγεί σε αδιέξοδο, κατά πρώτο και κύριο λόγο διότι οι δυο αυθεντίες που επικαλείται βρίσκονται σε διαµετρική αντίθεση µεταξύ τους. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισµός είναι πολιτισµός ελευθερίας και αυτονοµίας, που εκφράζεται στο πολιτικό επίπεδο στην πολιτεία ελεύθερων πολιτών που συλλογικά αυτοκυβερνώνται και στο πνευµατικό επίπεδο µε την ακατάπαυστη επαναστατική ανανέωση και αναζήτηση. Ο βυζαντινός πολιτισµός από την άλλη, είναι πολιτισµός θεοκρατικής ετερονοµίας, αυτοκρατορικού αυταρχισµού και πνευµατικού δογµατισµού. Στο Βυζάντιο δεν υπάρχουν πολίτες, αλλά υπήκοοι του αυτοκράτορα, ούτε στοχαστές, µόνο σχολιαστές ιερών κειµένων.

Η προσπάθεια συνδυασµού και συµφιλίωσης αυτών των δύο αυθεντιών λοιπόν, δεν µπορούσε παρά να νεκρώσει κάθε δηµιουργική προσπάθεια ..... " (Πηγή : http://freepsyche.blogspot.com/2008/03/blog-post_20.html)

Σύμφωνα λοιπόν με τον Κορνήλιο Καστοριάδη, η μή ικανοποιητική προσφορά του ελληνικού κόσμου στον παγκόσμιο πολιτισμό, οφείλεται κυρίως στην αντιφατική ταυτότητα των νεο-ελλήνων.Και δίνει κάποια παραδείγματα, που πρέπει να μας προβληματίσουν
-ο τεράστιος μουσικός πλούτος της λαικής μουσικής σε μελωδίες,ρυθμούς,κλίμακες, και όργανα έμεινε νεκρός στα χέρια των νεο-ελλήνων συνθετών
-έμεινε άχρηστος ο αρχιτεκτονικός και διακοσμητικός πλούτος της λαικής παράδοσης.

Θα επανέλθουμε στο σοβαρό αυτό θέμα.

ΙΜΒΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΝΕΔΟΣ-ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ EΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ-Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Νοιώθω ιδιαίτερη ικανοποίηση που ανακάλυψα σήμερα τον διαδικτυακό τόπο www.imvrosisland.org.

Τους συγχαίρω για την προσπάθεια τους να προβάλουν αυτά που βίωσαν και βιώνουν οι Ελληνες σ αυτά τα δύο νησιά, και προ πάντων, τους συγχαίρω για τον πολιτικό χαρακτήρα της κίνησης τους.Οσοι ενδιαφερθούν να δούν τα 3 βίντεο που ακολουθούν θα δούν ότι στο τέλος υπάρχουν συγκεκριμμένα αιτήματα.Αυτό είναι για μένα πολιτική.

Διαφωνώ μαζί τους στα εξής : τα δύο αυτά νησιά δεν είναι ελληνικά νησιά υπο τουρκική κατοχή, όπως αναφέρεται.Νομικά, τα δύο αυτά νησιά είναι τουρκικά, εδώ και πολλές δεκαετίες, με την σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας.Το σημείο αυτό είναι σημαντικό, διότι αλλιώς είναι να προβάλλεις εδαφική διεκδίκηση, και αλλιώς είναι να προβάλεις καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μιάς μειονότητας.Αν προβάλεις εδαφική διεκδίκηση, τότε είναι σαν να αποδέχεσαι ότι καλώς κάνουν ότι κάνουν οι Τούρκοι, διότι αμύνονται.

Ο Ελληνισμός, παρά το γεγονός ότι θεωρεί άδικο τα δύο αυτά νησιά να ανήκουν στην Τουρκία,δεν προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις έναντι της Τουρκίας.Ζητά την εφαρμογή των προβλεπομένων απο τις διεθνείς συνθήκες.Ζητά να ισχύει για τους Ελληνες ότι δικαίωμα προβλέπεται απο τις διεθνείς συνθήκες, και ότι δικαίωμα προβλέπεται για όλους τους πολίτες του κόσμου.

Οποισδήποτε πολίτης του κόσμου, πληροφορηθεί για την πολιτική εθνοκάθαρσης που ασκήθηκε και ασκείται απο την Τουρκία σ αυτά τα δύο νησιά εναντίον των Ελλήνων, θα βγεί απο τα ρούχα του.

Οποιοδήποτε Έλληνας, ενημερωθεί γι αυτά που συνέβησαν σ αυτά τα δύο νησιά, εναντίον των Ελλήνων, όχι μόνο θα βγεί απο τα ρούχα του, αλλά θα αντιδράσει, θα οργανωθεί, θα νοιώσει αλληλέγγυος, διότι θα συγκινηθεί και θα το θεωρήσει άδικο.

Οι μόνοι που δεν αντιδρούν εδώ και 84 χρόνια, είναι φυσικά οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας.

Γιατί να συγκινηθούν;Γιατί να βγούν απο τα ρούχα τους; Οι ψήφοι γι αυτό το θέμα είναι λίγοι.Που τώρα να χαράξουν και στρατηγική γι αυτό το θέμα. Οι ηγέτες μας είναι για τις παρελάσεις, για παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών,....Δεν είναι στην εξουσία για να διαμορφώνουν πολιτικές και να τις υλοποιούν.

Α, ξέχασα να συμπεριλάβω σ αυτούς που δεν αντιδρούν εδώ και 84 χρόνια, τους {ευαίσθητους } ηγέτες του κόσμου(όπως τον σημερινό Γάλλο υπουργό εξωτερικών η τον κύριο Κον Μπεντίτ) και τους ψευτοδιανοούμενους της Ευρώπης που ασχολούνται υποτίθεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.Αυτοί γιατί ν ασχοληθούν;Εχουν ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα των τριάντα εκατομμυρίων ιρακινών εδώ και 5 χρόνια?Οχι βέβαια, αντίθετα υποστήριξαν τον πόλεμο.Εχουν ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων, των Παλαιστινίων, των Κινέζων,των λαών της Λατινικής Αμερικής;Οχι βέβαια.Ελαβαν εντολή, και νοιώθουν υποχρέωση τους να ασχοληθούν με τα δικαιώματα των λαών της Ανατολικής Ευρώπης.Εκεί είναι το ψωμί σήμερα.Και μάλιστα όχι όλων των λαών.Τα δικαιώματα των Ρώσων στις χώρες τις Βαλτικής δεν τους αφορούν.Τα δικαιώματα των Σέρβων δεν τους αφορούν.Το δικαίωμα των Ρώσων να ψηφίζουν ελεύθερα στην Ρωσία, ιδίως αν δεν ψηφίζουν τον Πούτιν, τους αφορούν.

Ολ αυτά μου θυμίζουν μια παρατήρηση του Σολγενίτσιν.Θα την αναφέρω όπως την θυμάμαι, διότι έχουν περάσει 30 χρόνια απο τότε που την διάβασα (πρέπει να ήταν στο βιβλίο του Το αρχιπέλαγος του Γκουλάγκ).Ελεγε ο Σολγενίτσιν, ότι γύρω στο 1950 με 1952 (δεν ήξερε τότε μετά απο τόσα χρόνια κράτησης, ποιά χρονιά ήτανε ), οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης φόρτωναν κορμούς δέντρων σε βαγόνια με προορισμό την Φινλανδία.Στο δάπεδο του βαγονιού, βρήκε μιά τσαλακωμένη σελίδα απο μιά εφημερίδα της Δύσης του 1947-1948.Διαβάζοντας την, κατάλαβε ότι είχε γίνει εμφύλιος στην Ελλάδα πρίν μερικά χρόνια, και οι κομμουνιστές που είχαν χάσει τον πόλεμο, εδιώκοντο αλύπητα.Ο αρθρογράφος εξιστορούσε τις βιαιότητες εναντίων των κομμουνιστών και καλούσε τους λαούς όλου του κόσμου να συμπαρασταθούν τους Ελληνες κομμουνιστές.Τότε, εγραφε ο Σολγενίτσιν, αναρωτήθηκα με ποιό κριτήριο επιλέγεται το θύμα στο οποίο πρέπει να συμπαρασταθούμε.
Ειναι δυνατόν έλεγε, να ξεσηκώνεται ο κόσμος για 200 000 Ελληνες που διώκονται, και να μην ξεσηκώνεται κανείς για τα εκατομμύρια των Σοβιετικών πολιτών που εξολοθρεύονται κάθε χρόνο, εδώ και είκοσι χρόνια απο το Σοβιετικό καθεστώς;

Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανα τον κόσμο, πρέπει κατά την γνώμη μου να βασίζεται κυρίως στην ενημέρωση των απλών πολιτών, και στην οργανωμένη δράση τους.

Οσοι δεν γνωρίζουν τί έχει υποστεί ο ελληνισμός σ αυτά τα δύο νησιά, ας δούν προσεκτικά τα βίντεο που ακολουθούν.

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ



ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ



ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΙ ΑΣ 'ΤΟΥΡΚΕΨΕΙ' Η ΕΛΛΑΔΑ

Στις προηγούμενες αναρτήσεις μου, αναφέρθηκα πολύ συχνά, στις ευθύνες που έχουν κατά την γνώμη μου οι πολιτικοί για την σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, αλλά και στις ευθύνες των πολιτικών στον ρόλο τους-θεματοφύλακα του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας.

Οταν διάβαζω στον τύπο δήλωση κάποιου πολιτικού που κάνει σκληρή κριτική στο κόμμα του η στο πολιτικό σύστημα, προβάλλοντας παρεμφερή επιχειρήματα με τα δικά μου, νοιώθω τύψεις που αδίκησα τον συγκεκριμμένο πολιτικό, αποδίδοντας του ευθύνες που δεν είναι δικές του.
Αυτό συνέβη πρόσφατα, όταν διάβασα στον τύπο τις δηλώσεις του Πέτρου Τατούλη κατά την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.
-αναφέρθηκε στις πολεοδομικές αυθαιρεσίες υπουργών σε σύγκριση με τις πολεοδομικές αυθερεσίες των απλών πολιτών, και τόνισε την αδικία είς βάρος των απλών πολιτών
-αναφέρθηκε σε φορολογικές εκκρεμότητες τηλεοπτικών σταθμών που ρυθμίζονται με νόμο, ώστε να κουκουλωθούν
-αναφέρθηκε στον κρατικοδίαιτο δικομματισμό.
-αναφέρθηκε σε πολλά άλλα κακώς κείμενα

Η αντίδραση του Κου Τατούλη είναι υγιής και πρέπει να την χαιρετήσω.

Με αφορμή όμως τις δηλώσεις του, θέλω να κάνω μιά παρατήρηση για τον κρατικοδίαιτο κομματισμό των δύο μεγάλων ελληνικών κομμάτων.

Οταν ήμουν μικρό παιδί, και μου έλεγε η γιαγιά μου(αγράμματη ) παραμύθια και ιστορίες για να κοιμηθώ, συχνά αναφερόταν σε πραγματικές ιστορίες όπως τις είχε ακούσει και η ίδια απο τις προηγούμενες γεννιές.Μερικές φορές αναφερόταν στην Τουρκοκρατία, και μου περιέγραφε πώς υποδουλώθηκε η τάδε πόλη η χωριό στους Τούρκους, καταλήγοντας στο τέλος : έτσι τούρκεψε η πόλη............... η το χωριό.............
Στην περιγραφή της, για να καταλήξει να τουρκέψει η πόλη η το χωριό, έπρεπε να πολιορκηθεί, να δεχτεί επίθεση, να λεηλατηθεί, να σκοτωθεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, και να καεί.Μετά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, η πόλη εθεωρείτο στην αφήγηση της γιαγιάς μου ότι είχε τουρκέψει.

Συχνά ο κρατικοδίαιτος κομματισμός των δύο μεγάλων κομμάτων, μου θυμίζει αυτές τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου.Ο κομματικός μηχανισμός , πεινασμένος και εξαθλιωμένος,(η οι πολεμιστές του Αττίλα ), πολιορκεί την εξ αδιαιρέτου περιουσία του ελληνικού λαού, της επιτίθεται, και την λεηλατεί εδώ και δεκαετίες.Στο τέλος η εξ αδιαιρέτου περιουσία του ελληνικού λαού έχει τουρκέψει.Δηλαδή δεν υπάρχουν παρά τα συντρίμμια της.

Αν δεν υπερβάλλω, μήπως είναι καιρός ο ελληνικός λαός να αντισταθεί στους κομματικούς μηχανισμούς, και με την σειρά του να τους πολιορκήσει και να τους συντρίψει?

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ : ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Απο αυτό το ιστολόγιο, προσπαθώ να τεκμηριώσω και να πείσω ότι ο ελληνικός σύγχρονος κόσμος, έχοντας αποπέμψει εδώ και μερικές δεκαετίες την λογική ως εργαλείο επεξεργασίας των δεδομένων για την επίλυση των προβλημάτων και την πολιτιστική δημιουργία, αποκόβεται στην ουσία απο την παράδοση του και τις ρίζες του, και σέρνεται σταδιακά αλλά σταθερά προς την τελική πολιτιστική παρακμή του.Προσπαθώ επίσης (και θα προσπαθώ ) να πείσω ότι η πορεία αυτή είναι ακόμα αντιστρέψιμη.

Την ίδια στιγμή που ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος αποκόβεται απο την λογική, και άρα απο το κύριο χαρακτηριστικό της πολιτιστικής του παράδοσης, προβάλλει την πολιτιστική του κληρονομιά και δίνει μάχες για το όνομα της Μακεδονίας! Ζούμε δηλαδή μιά σκηνή απόλυτου παραλογισμού.
Η σκηνή αυτή μου θυμίζει ένα διάλογο που διάβασα πρίν πολλά χρόνια,μεταξύ ενός γάλλου δημοσιογράφου και ενός μεγάλου γάλλου διανοούμενου ( του Raymond Aron ).Ο διάλογος αυτός έλαβε χώρα δύο με τρία χρόνια περίπου μετά την επανάσταση στην Κούβα

-ερώτηση (δημοσιογράφου ) : Ο Φιντέλ Κάστρο ανακοινώνοντας τους επαναστατικούς στόχους της κυβέρνησης του, δήλωσε ότι πρώτος επαναστατικός στόχος είναι να αυξηθεί η παραγωγή ζάχαρης και να φτάσει σε ποσότητα, στο 60% της προ επανάστασης παραγωγής.
Ποιά η άποψη σας ?

-απάντηση διανούμενου : έτσι όπως μου το περιγράφετε, με την δική μου λογική, είτε είναι λανθασμένη η προτεραιότητα του επαναστατικού στόχου, είτε κακώς έγινε η επανάσταση.
Διότι αν η προτεραιότητα του επαναστατικού στόχου είναι ορθή, τότε ο Φ. Κάστρο ουσιαστικά θα πρέπει να έχει αποδεχθεί ότι κακώς έγινε η επανάσταση.Αν η επανάσταση καλώς έγινε, τότε η προτεραιότητα του επαναστατικού στόχου είναι λανθασμένη.Και τα δύο δεν μπορούν να είναι ορθά.

(η ερώτηση και η απάντηση δεν είναι λέξη προς λέξη μετάφραση, αλλά η ουσία που συγκράτησα απο αυτό τον διάλογο).

Η μη ορθολογική σκέψη που έχει επιβληθεί στον ελληνικό κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες, έχει και άλλες συνέπειες.
Σήμερα θα αναφερθώ πολύ σύντομα σε μιά απο αυτές, που είναι το μίσος και τα ανθελληνικά αισθήματα που καλλιεργεί συστηματικά ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος στους λοιπούς λαούς, λόγω του παράλογου τρόπου σκέψης των ηγετών του.

-πρώτο παράδειγμα : μέχρι και το 1980, οι λαοί της Ευρώπης είχαν φιλικά αισθήματα για τον ελληνικό κόσμο(αρχαία ελλάδα, ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, η χούντα,....).Μετά το 1983-84, οι λαοί της Ευρώπης ανέπτυξαν αν όχι ανθελληνικά αισθήματα, πάντως αδιάφορα για την Ελλάδα αισθήματα.Τι είχε μεσολαβήσει? Οι πολιτικές του Πασόκ εκείνης της εποχής.Ενώ δηλαδή οι Λαοί της Ευρώπης πίστευαν ότι μας είχανε κάνει χάρη να μπούμε στην τότε ΕΟΚ, ενώ η ελληνική οικονομία δεν ήταν έτοιμη, έβλεπαν την Ελλάδα να ζητά και τα ρέστα, και να προβάλλει αξιώσεις η να βάζει βέτο σε αποφάσεις που δεν κατανοούσαν οι Ευρωπαίοι με κριτήριο την λογική.Αυτό που έκανε το νερό να ξεχυλίσει, ήταν η απόφαση της Ελλάδας, να βάλει βέτο αν θυμάμαι καλά σε απόφαση για επιβολή κυρώσεων στην δικτατορική κυβέρνηση του Γιαρουζέλσκι στην τότε κομμουνιστική Πολωνία.
Μιά χώρα δηλαδή(η Ελλάδα ) που υπέστη δικτατορία, και για την οποία οι Ευρωπαικοί Λαοί είχαν κάνει ότι μπορούσαν για να βοηθήσουν τον λαό της, ερχόταν 10 χρόνια μετά, και εναντιωνόταν στην επιβολή κυρώσεων εναντίον μιάς άλλης δικτατορίας! Οι Λαοί της Ευρώπης με την δική τους λογική δεν μπορούσαν να το κατανοήσουν, και εξοργίστηκαν με τους Ελληνες.Χρειάστηκαν πάρα πολλά χρόνια, για να ξεχαστεί εν μέρει ο παραλογισμός των ελλήνων πολιτικών ηγετών, και φυσικά η Ελλάδα πλήρωσε πολύ ακριβά τις αποφάσεις των ηγετών της.

-δεύτερο παράδειγμα : το μίσος του λαού των Σκοπίων σήμερα για τους Ελληνες (είχα εξηγήσει σε προηγούμενη ανάρτηση μου τους λόγους).

Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες παραδείγματα.

Η έλλειψη λογικής κρίσης που χαρακτηρίζει τον ελληνικό κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες, είναι ο χειρότερος εχθρός του κόσμου αυτού.

Οταν το κατανοήσουμε αυτό, και το γιατρέψουμε, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε και δευτερευούσης σημασίας απειλές, όπως η Τουρκική.

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΚΟΜΙΖΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Αναζήτησα στο διαδίκτυο, εικόνα που να εκφράζει την αρμονία και την λογική.
Επέλεξα την εικόνα που βλέπετε (πηγή : pagesperso-orange.fr/debart/1s/pentagone_clas...)


Το κείμενο που ακολουθεί, δεν είναι καινούργιο σ αυτό το ιστολόγιο.Ηταν μέρος της πρώτης μου ανάρτησης.Σκέφτηκα να το βάλω σε ξεχωριστή ανάρτηση ώστε να είναι πιό εύκολη η εύρεση του απο τους επισκέπτες του ιστολογίου.


ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Σκοπός είναι να καταγράψω κάποιους προβληματισμούς μου για τον σύγχρονο ελληνικό κόσμο (έτσι θα αποκαλώ τον ελληνικό πολιτισμό με την ευρεία έννοια του -δηλαδή όχι με την έννοια των πολιτιστικών δημιουργιών του μόνο, αλλά με την έννοια της γενικότερης συνεισφοράς του στον παγκόσμιο πολιτισμό-).
Τι εννοώ σύγχρονο ελληνικό κόσμο (δηλαδή σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό )?
Επειδή ο σκοπός του ιστολογίου δεν είναι ο φιλοσοφικός προβληματισμός αλλά ο πολιτικός προβληματισμός, θα απλοποιήσω εσκεμμένα τις έννοιες, και θα θεωρήσω για τις ανάγκες αυτού του προβληματισμού, στο συγκεκριμμένο ιστολόγιο, ότι ο σύγχρονος ελληνικός κόσμος είναι το σύνολο της συνεισφοράς των ελλήνων στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού.
Ποιοι είναι οι έλληνες?
Είναι μιά κοινότητα ανθρώπων που μοιράζεται κοινές αξίες, που μοιράζεται μιά κοινή ιστορία,που στην συντριπτική της πλειοψηφία μιλά τα ελληνικά, και που επιθυμεί ένα κοινό μέλλον.
Ποιά ήταν,και ποιά είναι η ποιά θα μπορούσε να είναι η συνεισφορά των ελλήνων στον παγκόσμιο πολιτισμό?
Η συνεισφορά του ελληνικού κόσμου στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού, όλοι ξέρουμε ότι υπήρξε τεράστια.Μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού οι πολιτισμοί που είχαν τόσο σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού, όσο ο ελληνικός κόσμος.
Ποιά είναι συνεισφορά του σύγχρονου ελληνικού κόσμου στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμου?
-ελάχιστη
Θα έπρεπε να συνεισφέρει?
Ολες οι κοινότητες ανθρώπων που μοιράζονται κοινές αξίες, που μοιράζονται μιά κοινή ιστορία, που μιλούν μιά γλώσσα, και που επιθυμούν ένα κοινό μέλλον, θα έπρεπε να συνεισφέρουν κάτι, έστω μικρό.
Διαφορετικά, θα σήμαινε ότι δεν έχουν κοινές αξίες που τις διαφοροποιούν απο τις άλλες ανθρώπινες κοινότητες.Η μή ύπαρξη κοινών αξιών διαφορετικών απο τις αξίες των λοιπών ανθρωπίνων κοινοτήτων, θα σήμαινε επίσης ότι δεν μοιράζονται μιά κοινή ιστορία και μιά κοινή γλώσσα, και δεν έχουν λόγο να έχουν ένα κοινό μέλλον.
Αφού πρέπει να συνεισφέρει,γιατί δεν το κάνει μέχρι τώρα και πώς θα μπορούσε να το κάνει?
Σ αυτό το ερώτημα επικεντρώνεται ο προβληματισμός μου σ αυτό το ιστολόγιο.
Αρα, ο προβληματισμός μου αφορά τους έλληνες που νοιώθουν ότι έχουν κάποιες κοινές αξίες μεταξύ τους που διαφέρουν απο τις αξίες των λοιπών ανθρωπίνων κοινοτήτων, που μοιράζονται μιά κοινή ιστορία, μιά κοινή γλώσσα, και επιθυμούν ένα κοινό μέλλον.
Ο προβληματισμός μου κατά συνέπεια δεν απευθύνεται π.χ. στους έχοντες ελληνικό διαβατήριο η στους ομιλούντες ελληνικά, που δεν νοιώθουν ότι μοιράζονται κάποιες κοινές αξίες με άλλους συνανθρώπους τους, οι οποίες αξίες τους διαφοροποιούν απο άλλες ανθρώπινες κοινότητες.
Με άλλα λόγια, για μένα, για να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό, πρέπει να ξέρεις σε ποιά ανθρώπινη κοινότητα ανήκεις, να συνεισφέρεις σ αυτήν, και μέσω αυτής, να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό.Δεν μπορείς ώς άτομο να συνεισφέρεις στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Διότι, ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν είναι τίποτ άλλο απο μιά συσσώρρευση και σύνθεση της συνεισφοράς των ανθρωπίνων κοινοτήτων του κόσμου.
Ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν έχει αυτόνομη οντότητα, δεν έχει την δική του κοινή ιστορία, δεν έχει την δική του κοινή γλώσσα,κλπ...Αντλεί ότι καλύτερο απο την πολιτιστική δημιουργία των ανθρωπίνων κοινοτήτων του κόσμου, το επεξεργάζεται (κάνει μιά παγκοσμίως αποδεκτή σύνθεση των καλύτερων πολιτιστικών δημιουργιών )και τροφοδοτεί μ αυτό,τις ανθρώπινες κοινότητες του κόσμου, ώστε αυτές να εμπλουτίσουν μ αυτή την σύνθεση τον πολιτισμό τους, και να συνεχίσουν την πολιτιστική τους δημιουργία.

Αφού λοιπόν ο ελληνικός κόσμος πρέπει να συνεισφέρει στον παγκόσμιο πολιτισμό, γιατί συνεισφέρει τόσο λίγο (τουλάχιστον έτσι φαίνεται ) απο τότε που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος και ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες, και τι πρέπει να αλλάξει ώστε να συνεισφέρει ικανοποιητικά?
Η προσέγγιση ενός τέτοιου θέματος είναι πολύ σύνθετη, και δυστυχώς δεν έχω και πολύ χρόνο να αφιερώσω καθημερινά.Κατά συνέπεια θα απαιτηθεί κάποιος χρόνος μέχρι να ολοκληρώσω την μεθοδολογία προσέγγισης.
Ετσι όπως αντιλαμβάνομαι σήμερα την προσέγγιση, θα πρέπει
-να αναλύσω τί είναι για μένα ο ελληνικός κόσμος σήμερα (ελληνικός πολιτισμός ), δηλαδή να αναλύσω ποιές είναι οι κοινές αξίες του, που τον διαφοροποιούν απο τους λοιπούς κόσμους.
-να κάνω έναν απολογισμό της δημιουργικότητας η μη αυτού του κόσμου,που όπως προανέφερα έχει τις συγκεκριμμένες κοινές αξίες, ώστε να εντοπίσω πού δημιουργεί(γεωγραφικά ), τί δημιουργεί,πώς δημιουργεί,πότε δημιουργεί (υπο ποιες συνθήκες δηλαδή )
-τέλος με βάση τα αποτελέσματα του απολογισμού,να καταλήξω σε συγκεκριμμένα πολιτικά συμπεράσματα.Δηλαδή, στην Πολιτική με την έννοια της πολιτιστικής πρότασης που θα πρέπει να προταθεί στον Ελληνικό κόσμο.
Η προσέγγιση αυτή, ενώ είναι αρκετά ξεκάθαρη στο μυαλό μου εδώ και 20 χρόνια, απαιτεί μιά μεγάλη προσπάθεια σε αριθμό ωρών.Θ απαιτηθουν χρόνια,με τον χρόνο που έχω διαθέσιμο καθημερινά να της αφιερώσω.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν άρχισα μέχρι τώρα αυτη την προσπάθεια.
Σκέφθηκα λοιπόν, απ αυτό το βήμα, να καταγράφω με διάσπαρτο τρόπο, κάθε φορά που έχω λίγο χρόνο, τους προβληματισμούς μου της στιγμής γύρω απο αυτό το θέμα.Με τον τρόπο αυτό, θα μπορέσω σταδιακά να συνθέσω τους προβληματισμούς μου (ως κομματάκια του puzzle ) και να απαντήσω στα βήματα της προσέγγισης μου όπως τα προανέφερα.


Η ΛΟΓΙΚΗ

Οταν μιλάμε για μεθοδολογία προσέγγισης, ουσιαστικά μιλάμε για λογική.
Γι αυτό, απο τα πρώτα θέματα που θα με απασχολήσουν αποσπασματικά όπως εξήγησα, είναι η θέση της λογικής στον σύγχρονο ελλληνικό κόσμο.Είναι κύρια προυπόθεση δημιουργίας πολιτισμού κατά την γνώμη μου.

Είμαι σήμερα 47 ετών, και απο τότε που επέστρεψα στην Ελλάδα και άρχισα επιτέλους να την γνωρίζω πραγματικά (το 1986), δηλαδή πρίν απο 22 χρόνια, μετά απο μιά παραμονή περίπου 16 ετών στο εξωτερικό, μου είχαν αμέσως κάνει εντύπωση τα εξής

- η έλλειψη στοιχειώδους λογικής προσέγγισης στον τρόπο σκέψης των περισσοτέρων διανοουμένων, πολιτικών, δημοσιογράφων στην πατρίδα μου, δηλαδή των ανθρώπων αυτών που υποτίθεται οτι πρέπει να διαφωτίζουν τον ελληνικό λαό, και να τον καθοδηγούν.Το ίδιο ίσχυε και για την πλειοψηφία του λαού, αλλά αυτό ισχύει για όλους τους λαούς.

-οι άνθρωποι μιας μεγαλύτερης ηλικίας που είχαν την τύχη να σπουδάσουν, ηταν πραγματικά σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν απο τους αντίστοιχους σκεπτόμενους ανθρωπους των άλλων ευρωπαικών χωρών.Η λογική ήταν παρούσα στον τρόπο σκέψης τους και αυτό ηταν εμφανές.

-ακόμα και στις περιπτώσεις όπου η διατύπωση μιας σκέψης, ενός προβληματισμού διεπόταν απο την λογική, στην πράξη, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι(οι πολιτικοί κυρίως ) συμπεριφέρονταν παράλογα.

Αν αυτή η αισθησή μου είχε βάση, , αναρωτήθηκα τι είχε συμβεί σ αυτή την χώρα? Είχε περάσει κάποιο <<τσουνάμι >> που είχε ρουφήξει την λογική απο όλες τις ελίτ αυτής της χώρας?Και πώς είχε συμβεί αυτό? Και γιατί στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα? Εχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία, νομίζω ότι είχα την τύχη να έχω μια καλή παιδεία, αλλά αυτό το πράγμα δεν μπορούσα να το κατανοήσω και να το εξηγήσω για πολύ καιρό.Ημουν βέβαια και πολύ νέος τότε.

Αν οι αισθήσεις μου αυτές είχαν βάση, δεν θα έπρεπε να απασχολεί την ελληνική κοινωνία
-γιατι διαλύθηκε το ελληνικό κράτος
-γιατι η πολιτική εξουσία παραιτήθηκε απο τον καθοδηγητικό της ρόλο.
Ολ αυτά και πολλά αλλα, είναι απλά οι πρώτες ορατές συνέπειες , της σταδιακής απώλειας της λογικής και του μέτρου τόσο στον στον τρόπο σκεψης όσο και στην πράξη.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο προβληματισμός μου αυτός συνέχιζε βέβαια να είναι στο επίκεντρο της σκέψης μου.Κι αυτό διότι πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω οτι όταν ενας λαός δεν μπορεί πλέον να δημιουργήσει διανοούμενους και ηγέτες(δηλαδή πολύ απλά, σκεπτόμενους ανθρώπους ), η ακόμα κι όταν τους δημιουργεί, αυτοί αυτοαπαξιώνονται,δεν μπορεί να εχει μέλλον.Απο εκείνο το σημείο και μετά, αρχίζει η παρακμή.

Σκεπτόμουν συχνά μήπως υπερβάλλω.Στο κάτω-κάτω τόσοι ελληνες πάνε κάθε χρόνο στο εξωτερικό για σπουδές, ελεγα.Αρα, αν ο λόγος της μη υπαρξής σκεπτόμενων ανθρώπων οφείλεται στο εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό αντισταθμίζεται με τις χιλιάδες Ελληνες που πηγαίνουν στο εξωτερικό για σπουδές.Δυστυχώς όμως έβλεπα ( ημουν Διευθυντής Προσωπικού σε μεγάλες επιχείρησεις για 12 χρόνια ) οτι η αντιστάθμιση αυτή δεν ίσχυε.Ελάχιστοι ήταν αυτοί οι νέοι οι οποίοι μετά απο ένα η δύο χρόνια φοίτησης σε ξένο πανεπιστήμιο, γίνονταν σκεπτόμενοι άνθρωποι.


Είχα την αίσθηση, οτι το ελληνικό έθνος, μετά απο χιλιετίες κατα την διάρκεια των οποίων διακρίθηκε απο την λογική σκέψη και αρα την δημιουργία υψηλού επιπέδου πολιτισμού παρά τις απίστευτες δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει,ηταν πλέον κατα την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα, στην φάση που εισερχόταν ορατά στην περίοδο της πολιτιστικής παρακμής του.

Αν όντως ίσχυε αυτό,γιατί να συμβεί στα τέλη του εικοστού αιώνα?


Μέσα απο τα σχόλια μου σχετικά με την λογική, θα προσπαθώ να τροφοδοτώ συνεχώς τον προβληματισμό μου γύρω απο τα εξής σημεία
-οι διαπιστώσεις μου η οι αισθήσεις μου έχουν βάση? Η μήπως απλά υπερβάλλω?Αν εχουν βάση θα πρέπει να τις τεκμηριώσω.
-αν οι διαπιστώσεις μου τεκμηριωθούν, θα πρέπει να καταλάβω τον μηχανισμό μέσω του οποίου η λογική σκέψη αποπέμφθηκε απο την χώρα που την ανακάλυψε και την καθιέρωσε σε ολόκληρο τον κόσμο.
-αν οι διαπιστώσεις μου τεκμηριωθούν, κι αν κατανοήσω τον μηχανισμό αποπομπής της λογικής σκέψης απο τα δρώμενα στην ελληνική κοινωνία, θα μπορέσω ενδεχομένως να προτείνω στους συμπολίτες μου,συγκεκριμμένα τρόπους και ενέργειες ώστε να αντιστραφεί.
αυτή η πορεία, και να ξανακαταλάβει η λογική την θέση της στον ελληνικό κόσμο, δεδομένου ότι είναι κύρια προυπόθεση της πολιτιστικής δημιουργίας για κάθε ανθρώπινη κοινότητα.