ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010

 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1981-2009 ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Από τα τέλη του 2006 μέχρι και τα μέσα του 2009, αφιέρωσα αρκετό χρόνο στην κατανόηση του ελληνικού προβλήματος.Μου είχε γίνει έμμονη ιδέα  η κατονόηση της ελληνικής κακοδαιμονίας.

Γιά ποιό λόγο αυτή χώρα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, από χρόνο σε χρόνο;H διαπίστωση της χειροτέρευσης από χρόνο σε χρόνο, της πορείας της χώρας, βασιζόταν στην δική μου καθημερινή παρατήρηση της ελληνικής πραγματικότητας.Οι διαπιστώσεις μου όμως αυτές, όπως γιά παράδειγμα εδώ ,όπου  περιέγραφα το 2008, την διαφαινόμενη χρεοκωπία της χώρας, όχι μόνο  δεν εύρισκαν ανταπόκριση (με την έννοια αντίστοιχων απόψεων ) στον Τύπο, στις εκφραζόμενες απόψεις των διανοουμένων της χώρας, και στον λόγο των πολιτικών κομμάτων, αλλά ούτε κάν στο στενό οικογενειακό και φιλικό μου κύκλο.
Αυτή η διανοητική μοναξιά με απασχολούσε πολύ, και αναρωτιόμουν πολύ συχνά μήπως έκανα λάθος η μήπως ήμουν υπερβολικά απαισιόδοξος.
Αλλες φορές αναρωτιόμουν μήπως γιά την κακή μου κρίση,έφταιγε η ηλικία μου.Ημουν πλέον σαρανταπεντάρης, και βάδιζα πρός τα πενήντα.Φοβόμουν πολύ συχνά μήπως δεν μπορούσα πλέον να κατανοήσω τον κόσμο γύρω μου.Αυτό στην κυριολεξία με σκότωνε ψυχολογικά, και γιά βδομάδες μερικές φορές σταματούσα πλέον την προσπάθεια μου κατανόησης της ελληνικής κακοδαιμονίας, επικεντρώνοντας την προσοχή μου στους παράγοντες φθοράς  της σκέψης που οφείλονται σε βιολογικούς λόγους.Μετά επανερχόμουν δριμύτερος, μέχρι την επόμενη ψυχολογική πτώση.Αυτό κάποια στιγμή τελείωσε, όταν διαπίστωσα ότι όταν μιλούσα γιά την ελληνική κακοδαιμονία με ανθρώπους που δεν ανήκαν πολιτισμικά στον ελληνικό κόσμο(κυρίως Γάλλους και Ιταλούς ), έβρισκα ανταπόκριση.Αυτό όμως τροφοδοτούσε ακόμα περισσότερο τον φόβο μου γιά το μέγεθος της ελληνικής κακοδαιμονίας.

Στην πορεία, γνώρισα την σκέψη του Παναγιώτη Κονδύλη, και στις  διαπιστώσεις μου, πλέον δόθηκε μιά κονδυλική εξήγηση, που θεωρώ ότι είναι η ορθή.Είναι η μόνη μέχρι στιγμής που με έπεισε γιά την ορθότητα της.
Η χώρα καταστράφηκε από το πελατειακό πολιτικό σύστημα.Στό έγκλημα αυτό, συμμετείχε η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και το σύνολο περίπου του πολιτικού κόσμου.Το συνεχές έγκλημα έναντι της χώρας επί 35 ολόκληρα χρόνια, επικυρώθηκε-επιβεβαιώθηκε νομικά  τον Μαιο του 2010, όταν η χώρα, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις ελλείψει δανειστών, υποχρεώθηκε να δεχθεί το μνημόνιο.Η χώρα μας στάθηκε τυχερή που της προτάθηκε το μνημόνιο(διότι αν δεν της είχε προταθεί το μνημόνιο, θα είχε καταρρεύσει  η ευρωζώνη).Αν δεν της είχε προταθεί το μνημόνιο, θα είχε αποκοπεί  από τον υπόλοιπο κόσμο, και δεν θα πληρωνόταν πλέον οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι προμηθευτές του Δημοσίου.Η χώρα θα οδηγείτο σε πλήρη  κατάρρευση, αλλά θα παρέμενε υποτίθεται ανεξάρτητη σύμφωνα με διάφορες  ελληνικές αριστερές απόψεις.Στην πραγματικότητα όμως, ανεξαρτησία χωρίς εισόδημα, δηλαδή φαγητό, δεν υπάρχει γιά πολύ.Η Οικονομία είναι το πρωτεύον σε κάθε περίπτωση.

Ολα αυτά σήμερα, δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.Η ουσία είναι ότι η χώρα οδηγήθηκε σε αδιέξοδο.
Οταν μιά χώρα βρίσκεται σε γενικευμένο αδιέξοδο όπως η Ελλάδα σήμερα, καλείται η Πολιτική να δώσει λύση.Το τραγικό στην περίπτωση της Ελλάδας σήμερα, είναι ότι κατά την γνώμη μου, η Πολιτική δεν φαίνεται να μπορεί να δώσει διέξοδο.

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Η Πολιτική διέξοδος από την σημερινή κατάσταση, θα μπορούσε να δοθεί είτε από την πολιτική ηγεσία είτε από τον Λαό.

η Πολιτική Ηγεσία

Η  σημερινή  ηγεσία των πολιτικών κομμάτων δεν μπορεί κατά την γνώμη μου να δώσει την λύση.Οι λόγοι είχαν αναλυθεί από τον Π. Κονδύλη και είναι πολλοί.Ας πούμε απλά εδώ γιά λόγους συντομίας ότι δεν μπορεί αυτή η ηγεσία που οδήγησε την χώρα στο σημερινό της αδιέξοδο, να την βγάλει από αυτό.Αλλωστε η σημερινή ηγεσία των κομμάτων στην συντριπτική της πλειοψηφία δεν έχει καταλάβει το μέγεθος του εγκλήματος που διέπραξε εναντίον των νέων γενιών και γενικότερα της χώρας.Η μειοψηφία αυτής της ηγεσίας που εγκληματούσε εις γνώσιν της, δεν μπορεί από την φύση των πραγμάτων να βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο.Θα εγκληματίσει και πάλι με την πρώτη ευκαιρία.


Η μόνη περίπτωση να δινόταν διέξοδος από την Πολιτική Ηγεσία, θα ήταν να κατανοούσε ότι ήρθε το τέλος της, και να παραδώσει την εξουσία σε μιά Προσωπικότητα την οποία εμπιστεύεται η πλειοψηφία του λαού.
Η Προσωπικότητα αυτή θα καλείτο να αλλάξει το πολιτικό σύστημα ριζικά.Αυτό έγινε γιά παράδειγμα στην Γαλλία το 1958 όταν παραδόθηκε η εξουσία στον Ντε Γκώλ και πλέον ανατράπηκε το τότε παρακμιακό σύστημα εξουσίας.Στην Ελλάδα, ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν φαίνεται ορατό σήμερα, αν και δεν μπορεί ν΄αποκλειστεί ως ενδεχόμενο τα επόμενα χρόνια.


Ο Λαός

Εχει συμβεί πολύ συχνά στην Ιστορία, να είναι ο λαός που δίνει την λύση στο αδιέξοδο, είτε με την ψήφο του, είτε με επανάσταση.

Κατά την γνώμη μου, αυτό το ενδεχόμενο, αν και δεν μπορεί ν΄αποκλειστεί στο μέλλον, δεν είναι εφικτό σήμερα.
Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού που μέχρι χθές, χωρίς να το συνειδητοποιεί ενδεχομένως, εγκληματούσε εναντίον του κράτους του, δεν μπορεί από σήμερα ν΄αλλάξει ριζικά.Σε μιά πρώτη φάση θα συνεχίσει να διαμαρτύρεται ώστε να επιστρέψει η χώρα στο καθεστώς του πελατειακού κράτους.Παράλληλα μ΄αυτή την διεργασία, θα ξεκινήσει μιά άλλη κοινωνική διεργασία από αυτούς που έχουν ήδη καταλάβει ότι η χώρα δεν μπορεί πλέον να επιστρέψει στον παρακμιακό παρασιτισμό.Αυτή η διεργασία θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση του πολιτικού κόσμου.Παράλληλα θα προκύψουν και πολλές άλλες διεργασίες από ομάδες συμφερόντων.Ολες αυτές οι διεργασίες θα κινούνται παράλληλα γιά πολλούς μήνες μέχρι η πλειοψηφία της κοινωνίας να καταλήξει κάπου.

Αυτό που έχει σημασία είναι να κατανοηθούν από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, οι λόγοι που μας οδήγησαν εδώ.Αν κατανοηθούν οι λόγοι, θα έχουμε κατά 50%, βρεί λύση στο πρόβλημα.Αν δεν κατανοηθούν οι λόγοι, θα αφήσουμε και πάλι χώρο στους λαικιστές , και όποια μέτρα κι΄αν ληφθούν, θα οδηγήσουν ενδεχομένως στην εξασφάλιση των δανειστών της χώρας και στην πληρωμή των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά δεν θα οδηγήσουν στην ανατροπή της ελληνικής κακοδαιμονίας.

M΄αυτά που διαβάζω και ακούω, έχω την αίσθηση  ότι οι έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν έχουν καταλάβει τί έχει συμβεί στην χώρα.Πολλοί πιστεύουν ότι τα σημερινά ελληνικά αδιέξοδα οφείλονται στην διακυβέρνηση του Κ. Καραμανή του νεώτερου.Εν μέρει έχουν δίκιο, δεδομένου ότι είχαμε έναν ανεύθυνο πρωθυπουργό γιά 7 χρόνια.Ομως ο ανεύθυνος, ακολούθησε απλά την ανευθυνότητα των ελλήνων πολιτικών γιά 30 χρόνια.Δεν πρόσθεσε τίποτα στην πολιτική ανευθυνότητα.Ακολούθησε την πετατημένη της ανευθυνότητας.Οι δεξιοί ψηφοφόροι από την πλευρά τους, εμπνεόμενοι από τον λαικιστή Σαμαρά, ρίχνουν την ευθύνη των σημερινών δεινών στους χειρισμούς του ΠΑΣΟΚ.Εν μέρει έχουν δίκιο.Μακάρι να ήταν μόνο αυτός ο λόγος γιά τον οποίο η χώρα  οδηγήθηκε εδώ που οδηγήθηκε.Οι υποτιθέμενοι αριστεροί ψηφοφόροι, είναι ακόμα πιό μπερδεμένοι, και στρέφονται εναντίον όλων.Η ελληνική κοινωνία είναι σε πλήρες αδιέξοδο ως προς την κατανόηση της ελληνικής κακοδαιμονίας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Αν δεχθούμε ώς δεδομένα τα ανωτέρω, γίνεται κατανοητό ότι η Πολιτική δεν μπορεί πρός το παρόν να δώσει διέξοδο στην Χώρα.
Διέξοδος όμως, υποχρεωτικά θα προκύψει κάποια στιγμή.
Οποιαδήποτε νέα πολιτική πρωτοβουλία γιά να βγεί η χώρα από το αδιέξοδο, δεν έχει σήμερα καμμιά πιθανότητα επιτυχίας.
Μόνο αν κατανοήσουν οι Ελληνες τούς λόγους που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση, θα μπορέσει μιά νέα πολιτική κίνηση να έχει απήχηση και επιτυχία.Γι΄αυτό, επείγει η ενημέρωση των Ελλήνων.